NOWA FALA - formacja poetycka obecna w polskim życiu literackim w latach 1968-
1976
GENEZA POKOLENIA
Nowa Fala skupiała poetów urodzonych w latach 1945 - 1950 debiutujących w połowie lat '60, dla których przeżyciem pokoleniowym był Marzec 1968 i Grudzień 1970.
Ewa Lipska, Stanisław Barańczak, Adam Zagajewski, Ryszard Krynicki, Julian Kronhauser
Ośrodkiem, wokół którego zaczęło się skupiać środowisko Nowej Fali, była krakowska
grupa Tylicz, do której należeli Wit Jaworski, Julian Kronhauser, Jerzy Kronhold, Adam Zagajewski. Z poznańskiej grupy Próba dołączyli później Stanisław Barańczak i Ryszard Krynicki.
Główną trybuną nowej formacji stało się założone w 1967 krakowskie pismo Student, ale wypowiedzi programowe były również publikowane m.in. we Współczesności Życiu Literackim, Nurcie, Miesięczniku Literackim. Istotną role odegrały również zjazdy w Cieszynie - pierwszy w 1971, ostatni nieformalny w 1973.
Za datę graniczną istnienia Nowej Fali jako formacji uznaję się rok 1976 - początek funkcjonowania Drugiego Obiegu Literackiego
PROGRAM I TWÓRCZOŚĆ
Postawa buntu wobec literatury zastanej, Orientacji Poetyckiej Hybrydy
Krytyczna ocena poetów „Współczesności”
Postulat krytycznego rozpoznania rzeczywistości - podstawowy zarzut wobec dotychczasowej literatury powojennej, która go nie spełniała, nie umiała pokazać współczesnej rzeczywistości inaczej niż w groteskowej czy zdegradowanej formie
Postulat nie naiwnego realizmu (Kronhauser)
Wykorzystanie jako tworzywa poetyckiego słowa cudzego - zwrotów charakterystycznych dla języka gazety, pism oficjalnych, ankiet - zwroty te stają się przedmiotem zabiegów poetyckich charakterystycznych dla poezji lingwistycznej
Interesowały ich eksperymenty badające możliwości i ograniczenia języka jako takiego oraz społeczne użycia mowy - analiza oficjalnego i mniej oficjalnego języka PRL-u (brutalne manipulowanie językiem)
Język stał się jednym z ważniejszych tematów twórczości nowofalowej, kluczowym elementem świata przedstawionego; często tworzył ciąg skojarzeń z innymi słowami-kluczami
Świat przedstawiony tej poezji to często świat współczesnej poetom rzeczywistości - łącznie ze wszystkimi niepoetyckimi jej elementami - związek z rzeczywistością podkreślany jest dodatkowo umieszczaniem w wierszach konkretnych dat, określaniem miejsc
"nowofalowy wiersz publicystyczny" (Dariusz Pawelec)