21.03.2014
Choroby układu krążenia
Pierwotne zapalenie osierdzia powstaje wskutek bezpośredniego zakażenia w sprzyjających warunkach. Wtórne zapalenie natomiast jest następstwem innych chorób, zapalenie opłucnej, przy niektórych ostro przebiegających chorobach zakaźnych. Zakażenie osierdzia może też rozwijać się po przeniknięciu drobnoustrojów z ciałem obcym z czepca, co zdarza się przede wszystkim u bydła.
Zaburzenia rytmu serca są następstwem uszkodzenia mięśnia sercowego albo układu przewodzącego, często też objawem niewielkich i przejściowych zaburzeń czynnościowych.
Częstoskurcz napadowy lub kołatanie serca określa się nagłe i silne przyśpieszenie czynności serca, występuje przeważnie bez wyraźnej przyczyny, które po upływie kilku minut, godzin albo dni szybko znika. Napady przyśpieszenia czynności serca są wyrazem podrażnienia ośrodków poza zatokowych w mięśniu sercowym, przedsionków i komór, wywołanym zmianami organicznymi serca. Tego rodzaje napady występują przede wszystkim u bardzo pobudliwych koni i psów, szczególnie po podrażnieniu nerwu współczulnego.
Trzepotanie przedsionków jest to wielokrotne zwiększenie liczby skurczów przedsionków przy zachowanym rytmie i pełnym ich skurczu. Do komór dochodzi wtedy tylko część bodźców wychodzących z przedsionków i kurczą się one wolniej niż przedsionki, zachowując jednak rytm. Migotanie przedsionków polega na szybkim, nieregularnym, ale słabym skurczu wielu i w różnych miejscach wiązek mięśnia przedsionka. Przy migotaniu przedsionki zostają przepełnione krwią, a komory niedostatecznie w nią zaopatrzone, tak że przy ich skurczach nie jest wypychana dostateczna ilość krwi.
Niewydolność krążenia
Zadaniem krwiobiegu jest zaopatrzenie ustroju w tlen i wszystkie niezbędne środki odżywcze. Zadanie to wykonywane jest za pomocą mechanizmu regulującego, w którym serce i naczynia krwionośne tworzą niepodzielny układ. Zaburzenia w układzie regulującym lub czynnościowe serca albo naczyń krwionośnych powodują niewydolność krążenia. Wyróżnia się dwa rodzaje niewydolności: mięśnia sercowego i naczyń krwionośnych. Niewydolność serca rozumie się obniżenie zdolności mięśnia sercowego do przetaczania dopływającej krwi do układu tętnicze3go, co pociąga za sobą przepełnienie układu żylnego i wzrost ciśnienia żylnego. Niewydolność naczyniowa (zapad naczyniowy) powstaje z bardzo różnych przyczyn: zatrzymanie dużej ilości krwi w zbiornikach krwi (wątroba, śledziona, naczynia otrzewnej),utrata dużej ilości krwi lub płynów ustrojowych. Przerost mięśnia sercowego powstaje u koni i psów myśliwskich wskutek wzmożonego wysiłku w czasie biegu. Wady zastawkowe serca nazwą tą oznacza się różne schorzenia organiczne serca i zastawek, powodujące zaburzenia czynności i sprawności zastawek oraz ujść tętniczych i żylnych. Zakrzep w dużych tętnicach powstaje w następstwie zapalenia błony wewnętrznej lub rozwoju zmian zwyrodnieniowych ( u koni przeważnie na skutek osiedlenia larw nicieni).
Choroby układu moczowego
Choroby układu moczowego dotyczą:
nerek
dolnych dróg moczowych (moczowodów, pęcherza moczowego, cewki moczowej.
Choroby nerek
Psy i koty mają dwie nerki, każda z nich składa się z wielu tysięcy jednostrukturalnych nefronów, które filtrują krew, usuwając produkty zbędne i utrzymują właściwe stężenie płynów w organizmie. Choroba nerek to każde zaburzenie, które prowadzi do zniszczenia pewnej liczby nefronów. Może być spowodowane szeregiem czynników, w tym urazami, zakażeniami lub chorobami nowotworowymi. Czynniki wpływające na rozwój niewydolności nerek u psów i kotów to: wiek, rasa i żywienie.
Objawy choroby nerek
zwiększone pragnienie i zwiększone oddawanie moczu
osłabiony apetyt
spadek masy ciała
nieprzyjemny zapach z jamy ustnej
wymioty lub biegunka
apatia i słabość
Choroby dolnych dróg moczowych
do dolnych dróg moczowych zaliczamy; moczowody ,pęcherz moczowy, cewkę moczową oraz gruczoł prostaty. Do najczęściej występujących chorób tych narządów należą: stany zapalne tła infekcyjnego, kamica moczowa oraz zapalenie pęcherza moczowego. Objawy występujące przy tych schorzeniach:
częste oddawanie moczu w małych ilościach lub jego brak
dłuższe pozostawanie w postaci do oddawania moczu
parcie lub objawy wskazujące na bolesność podczas oddawania moczu
różowe zabarwienie moczu świadczące o obecności krwi
utrata apetytu. Przyczyny schorzeń dolnych dróg moczowych mogą być różne. Do przyczyn należą:
zapalenie pęcherza moczowego tła infekcyjnego, w moczu obecnością duże ilości bakterii np.Escherichia Coli
idiopatyczne zapalenie pęcherza moczowego typowe dla kotów, złożone schorzenie, często nawracające, spowodowane wieloma czynnikami, w tym stresem, otyłością, nieprawidłowym żywieniem.
CHOROBY UKŁADU MOCZOWEGO
Nerki mają za zadanie utrzymać właściwe ciśnienie osmotyczne krwi w tkankach. Składniki moczu są końcowymi produktami przemiany pobranego pokarmu. Część tych składników końcowych jest wydalana w postaci niezmienionej (woda, chlorki) inne zaś pochodzą z rozpadu dużych cząstek (fosforany i część siarczanów), część składników moczu powstaje w trakcie przemiany materii w organizmie. Mocznik i chlorek sodu wydalane są głównie przez nerki. Tworzenie moczu następuje w dwóch etapach: I-sączenie w kłębuszkach; II resorpcja w kanalikach. Ciśnienie osmotyczne jest regulowane przede wszystkim za pomocą odpowiedniego poziomu chlorku sodu, który znajduje się w płynach ustrojowych. W procesach regulacji poziomu wody i soli w organizmie ważną rolę odgrywają hormony.
Białkomocz to obecność białka w moczu. Stwierdzenie białka w moczu wskazuje na uszkodzenie nerek. Najczęstszą przyczyną białkomoczu jest uszkodzenie kanalików nerkowych i nabłonka naczyniowego przez obce związki, co ułatwia wydostawanie się białka do moczu. Hemoglobinuria- rozpuszczona hemoglobina jest związkiem obcym dla krwi i musi być przez nerki wydalona. Z tego względu hemoglobinuria nie jest objawem wskazującym na schorzenie nerek, lecz tylko wskaźnikiem wewnątrznaczyniowej hemolizy. Myoglobinuria powstaje u koni w przebiegu mięśniochwaty porażennego. Krwiomocz może powstawać z bardzo różnych przyczyn. Krwinki czerwone znajdują się w moczu w przebiegu zapalenia nerek i ostrych chorób zakaźnych(wąglik, pomór świń)Obfitsze krwawienie występuje przy zakrzepach, ropniach, nowotworach. Niewydolność nerek to obniżenie zdolności zagęszczania moczu. Jeżeli zdolność wydalania nerek zostanie ograniczona (zwłaszcza wydalanie wody) wskutek procesów chorobowych, wówczas składniki, które powinny trafić do moczu pozostają we krwi i w tkankach. Następuje wtedy zatrucie organizmu moczem, czyli mocznica. Częstym następstwem niewydolności nerek jest wzrost ciśnienia tętniczego krwi (u psów do 170 a nawet 212 mm Hg;przeciętne prawidłowe 140 ) i przerost mięśnia sercowego. Mianem mocznicy, czyli zatrucia organizmu moczem, określa się zaburzenia nerkowe i jelitowo-żołądkowe powstające w następstwie zatrzymania w ustroju składników moczu.
Zapalenie nerek określa się procesy zapalne wywołane w nerkach przez różne czynniki toksyczne lub zakaźne. Ostre krwiopochodne toksyczno-zakaźne schorzenia nerek przebiegające ze zmianami zapalnymi w kłębuszkach nerkowych albo w tkance łącznej okołonaczyniowej podścieliska nerkowego. Mianem stwardnienia nerek określa się schorzenia nerek, częściowo przebiegające jako proces zapalny, a częściowo jako wsteczny, z rozrostem tkanki łącznej, zbliznowaceniem i znikiem miąższu. Marskość nerek występuje często u bydła i psów. Ropne zapalenie nerek występuje u bydła i świń a jego przyczyną są przerzuty drobnoustrojów ropotwórczych z narządów względnie części ustroju objętych zapaleniem ropnym, posokowatym lub ropowicą. Zapalenie nerek i miedniczek nerkowych rozwija się i przebiega zazwyczaj powoli. Zmiany umiejscowione są zwykle ogniskowo. W warstwie korowej i rdzennej powstają ogniska rozmiękania. Rozwija się też martwicowo-wrzodziejące zapalenie brodawek i miedniczek nerkowych oraz dalszych dróg moczowych. Przyczyną choroby mogą być rozmaite bakterie, ale głównie maczugowce. Schorzenie to występuje często u bydła, zwłaszcza u krów, rzadziej u świń. Przyczyną powstania kamieni moczowych jest naruszenie równowagi między zawartymi w moczu koloidami ochronnymi a związkami drobnocząsteczkowymi. Ważny jest poza tym stopień nasycenia moczu poszczególnymi solami. Niezbędna jest wreszcie obecność osnowy, na której może powstać kamień, a więc komórek błonkowych, wałeczków, skrzepów krwi, strzępków ropy i włóknika, cząstek tkanek. W tych warunkach następuje wytrącanie kryształków soli, które oblepiają za pomocą koloidalnych substancji sklejających przypadkową osnowę. Wodonercze to stałe wypełnienie rozszerzonej miedniczki nerkowej zalegającym moczem. Niekiedy u psów usadawia się w miedniczce nerkowej nerkowiec olbrzymi. Jest to nicień grubości ołówka, barwy czerwonokrwistej. Żywicielem pośrednim tego pasożyta jest pijawka.
Zapalenie pęcherza moczowego
Najczęstszą przyczyną jest zakażenie drobnoustrojami ropotwórczymi lub pałeczkami okrężnicy przy jednoczesnym zatrzymaniu moczu. Zapalenie pęcherza moczowego może też być spowodowane uszkodzeniem cewki lub pęcherza moczowego, przy cewnikowaniu.
Zakażenie, zarazek i jego cechy, choroba zakaźna i zaraźliwa rodzaje zakażeń
Zakażenie, infekcja wtargnięcie do organizmu drobnoustroju chorobotwórczego. Zespół objawów patologicznych powstałych na skutek działania na ustrój czynników chorobotwórczych (bakterii, wirusów).
Choroba zakaźna grupa chorób zwierząt będących następstwem zakażenia ustroju czynnikami zakaźnymi i załamanie sił odpornościowych organizmu.
Choroba zaraźliwa łatwo przenosi się pomiędzy organizmami zwierzęcymi w sposób pośredni lub bezpośredni. Przyczynami chorób zakaźnych są wirusy, priony, bakterie i grzyby. Rezerwuarem zarazków jest najczęściej organizm chory. Do zakażenia organizmu może dochodzić różnymi drogami.
Pojęcie enzootia-występowanie zachorowań na daną chorobę zakaźną, wśród zwierząt na danym terenie, na stałym zwiększonym poziomie. (ludzie endemia)
Panzootia choroba zakaźna lub inwazyjna rozprzestrzeniająca się masowo wśród zwierząt w różnych krajach.
Epizootia występowanie zachorowań na daną chorobę zakaźną wśród zwierząt na danym terenie, w zdecydowanej większej liczbie niż w poprzednich latach.