Nazwa kierunku |
Charakterystyka |
Twórcy i dzieła |
Dadaizm |
Niefrasobliwy stosunek do dzieł, przypadkowe kompozycje, zerwanie z porządkiem w sztuce. |
Marcel Duchamp
Francis Picabia |
Ekspresjonizm |
Zniekształcenie formy, jaskrawe kolory - wyrażano przez nie emocje. |
Vincent van Gogh “Cyprysy” Edvard Munch “Krzyk” Oskar Kokoschka Stanisław Witkiewicz |
Fowizm |
Zamaszystość, gwałtownie zestawione, jaskrawe kolory.
|
Georges Braque Henri Matisse „Widok Collioure |
Futuryzm |
Fascynacja rozwojem techniki, dynamizmem cywilizacji. Główne wątki twórczości - technika, miejski pejzaż i gwałtowny ruch. |
Umberto Boccioni Fortunato Depero
Giacomo Balla „ Szybkość samochodu” |
Impresjonizm |
Odejście od dawnych technik w kierunku przedstawienia wrażeń kolorystycznych, fascynacja światłem, jasne intensywne barwy. |
Claude Monet „Katedra w Rouen” Leon Wyszczółkowski Olga Boznańska |
Konceptualizm |
Realizowanie często prowokujących pomysłów, rezygnacja z tradycyjnej działalności. |
Marcel Duchamp Piero Manzoni Zbigniew Gostomski Jan Świdziński |
Konstruktywizm |
Akcentuje społeczne funkcje sztuki, tworzenie na potrzeby życia codziennego |
Władimir Tatlin
Aleksandr Rodczenko |
Kubizm |
Akcentowanie konstrukcji form i sprowadzenie ich do najprostszych elementów geometrycznych, trójwymiarowa rzeczywistość na płaszczyźnie obrazu |
Pablo Picasso Georges Braque „Głowa Kobiety”
|
Neorealizm |
Kierunek reprezentujący tendencje realistyczne, które nigdy nie wygasły w sztuce XX w., odżyły one w okresie międzywojennym, obecne są także w sztuce 2. połowy stulecia. |
Pablo Picassa „Taniec wiejski”
|
Suprematyzm |
Całkowite oderwanie sztuki od rzeczywistości, dążenie do maksymalnego uproszczenia form. |
Kazimierz Malewicz „Czarny Kwadrat” |
Postmodernizm |
Swobodne odwołanie się do różnych stylów i tradycji, swoisty dialog kultury z kulturą (nawiązywanie do form klasycznych). |
Carlo Maria Mariani |
Surrealizm |
Wykorzystywanie w twórczości aspektów współczesnej psychologii, wyrażanie w sztuce ukrytych treści ludzkiej nieświadomości, niesamowitość i tajemniczość. |
Giorgio de Chirico „Tajemnica i melancholia ulicy” |