Wykład VII
Osobowość i rozwój w ujęciu psychologii humanistycznej. Koncepcje Maslowa i Frankla
Koncepcja organizmiczna - człowiek jest przede wszystkim organizmem
Maslow - naturalista lecz nie redukcjonista (uwzględnia możliwość badania tego, co prywatne i subiektywne)
Organicyzm a więc holizm.
Organicyzm - rozwój potencjalnej natury jednostki
SYNDROMOWA KONCEPCJA OSOBOWOŚCI
Syndrom; „jest to ustrukturyzowany zespół powierzchownie odmiennych jakości (zachowań, myśli, impulsów do działania, percepcji, itd.), które jednakże - przy dokładnym i trafnym badaniu okazują się posiadać coś wspólnego, co może być rozmaicie wyrażone: jako podobne znaczenie dynamiczne, ekspresja, posmak, funkcja czy cel”. Zespala się tutaj, co ujmowalne jedynie subiektywnie z tym, co da się ująć obiektywnie. Syndrom to w zasadzie specyficzna dla jednostki relacja elementów
„Z punktu widzenia psychologii funkcjonalnej jednostkowy organizm jest ujmowany jako stale napotykający problem pewnego rodzaju i starający się je rozwiązać na rozmaite sposoby umożliwione przez naturę organizmu, kulturę i zewnętrzną rzeczywistość. Kluczowa zasada czy też centrum wszelkiej organizacji osobowości jest więc ujmowana przez psychologię funkcjonalną w kategoriach odpowiedzi organizmu na świat problemów” (Maslow, 1954, s. 34). - takie ujęcie uwypukla aspekt rozwojowy osobowości.
Syndrom zbudowany jest z elementów które są sobie równoważne funkcjonalnie = Maslowa przykład z nerwicą histeryczną
W Maslowa ujęciu osobowości ważna jest uwaga odnośnie właściwości podlegania syndromów przemianom o charakterze holistycznym - trening asertywności i jego konsekwencje dla podniesienia całościowej samooceny.
Tendencja do wewnętrznej spójności i odpowiadający mu efekt spójności poznawczej.
Tendencja do ekstremalizacji (neurotyzowanie się neurotyków, psychotyzowanie się psychotyków)
Zjawisko wchodzące w skład syndromu (np. poczucie bezpieczeństwa) może być charakteryzowane w dwóch wymiarach: poziomu i jakości. Wysoka samoocena może przejawiać się jako dążenie do współpracy i kooperacji lub próba narzucenia dominacji innym osobom (w zależności od poziomu poczucia bezpieczeństwa).
Izolowane zachowania nie powiązane z centrum osobowości
Potrzeby podstawowe - potrzeby braku; zakłócenia homeostazy
Metapotrzeby; Potrzeby rozwoju - realizowane, gdy zaspokojone są potrzeby podstawowe
Istnieje WEWĘTRZNE CENTRUM JEDNOSTKI - słabsze niż instynkty
Wewnętrzne centrum nie zanika nigdy nawet u ludzi chorych (will to health)
Akceptacja wewnętrznego centrum - podstawowym warunkiem zdrowia i rozwoju. Bezwarunkowa akceptacja przez osoby znaczące umożliwia prawidłowy rozwój dziecka
Osoba ludzka jest pierwotnie z natury dobra, ew. premoralna
Samoaktualizacja - doświadczenia szczytowe B-poznanie
Realizacja przyjemności hedonizm jako podstawowy motyw
Subiektywność wartości - obiektywne wartości odkrywają ci, którzy się samorealizują