Proces pielęgnacji pacjenta w środowisku rodzinnym
Elementy diagnozy pielęgniarskiej
|
Cel działań pielęgniarskich |
Podejmowane działania pielęgnacyjno opiekuńcze |
1. Chory wycofuje się, nie widzi sensu życia bez nogi. |
Poprawa stanu psychicznego pacjenta |
Rozmowa z podopiecznym, zaproponowanie pomocy psychologicznej. Wspieranie chorego w trudnych dla niego chwilach, częste rozmawianie o możliwości zaprotezowania kończyny. Rozmowa z żoną pacjenta na temat dawania wsparcia mężowi, poinformowanie, że rehabilitacja i rekonwalescencja wymaga dużo czasu i cierpliwości od wszystkich członków rodziny. Pokazanie pacjentowi ulotek na temat życia z niepełnosprawnością. Pokazanie niepełnosprawnych sportowców -olimpijczyków. Spowodowanie odwiedzenia chorego przez fizjoterapeutę.
|
2. Ból kikuta przy zmianie opatrunków. |
Zminimalizowanie bólu przy zmianie opatrunku. |
Zaproponowanie choremu i żeby pół godziny przed wizytą przyjął przepisane mu przez lekarza tabletki przeciwbólowe, wówczas ból spowodowany zmianą opatrunku będzie na pewno mniejszy. Delikatne wykonywanie czynności związanych z pielęgnacją kikuta.
|
3. Niechęć do zmiany pozycji w łóżku. |
Uruchamianie pacjenta. |
Wyjaśnienie pacjentowi, że powinien zmieniać pozycje w łóżku, że w ten sposób zapobiega powikłaniom jaki niesie za sobą leżenie. Sadzanie pacjenta na brzegu łóżka ze spuszczona nogą. Próba sadzania pacjenta na krzesło.
|
4. Pacjent i jego żona nie umieją posługiwać się glukometrem i penem do podawania insuliny. |
Nauczenie pacjenta i jego żony wykonywania pomiarów glikemii. Pokazanie w jaki sposób obsługiwać pen i ustawiać dawki insuliny. |
Pokazywanie podopiecznemu i jego żonie jak obsługiwać glukometr. Wyjaśnienie ważności kontroli poziomu glikemii. Krok po kroku pokazywanie jak działa pen, gdzie się go przechowuje i jak na nim ustawia dawki. Powtarzanie tych czynności przy każdych odwiedzinach. Zachęcanie pacjenta do podejmowania prób samodzielnej obsługi pena i samodzielnego podawanie sobie insuliny. Na bieżąco korygowanie błędów i pochwałami zachęcanie do samodzielności w tym zakresie. Edukacja żony chorego w zakresie insulinoterapii.
|
5. Brak wiedzy na temat leczenia dietetycznego. |
Wyjaśnienie konieczności i celu stosowania diety. Edukacja rodziny w kierunku diety cukrzycowej. |
Uświadomienie rodzinie jak ważną rolę w leczeniu cukrzycy stanowi dieta. Wskazanie produktów zakazanych i zalecanych. Dostarczenie rodzinie „Informatora dla diabetyków”, zwrócenie uwagi na indeks glikemiczny. Wskazanie artykułów spożywczych specjalnie produkowanych dla diabetyków. Zachęcenie żony do zmiany sposobu żywienia całej rodziny, do zastąpienia produktów smażonych i tłustych chudymi i gotowanymi, namówienie do spożywania większej ilości warzyw.
|
6. Niechęć pacjenta do hartowania kikuta spowodowana bólem. |
Pokazanie korzyści dla pacjenta wynikających z hartowania kikuta. Zachęcanie pacjenta do hartowania kikuta.
|
Wyjaśnienie celowości wykonywania zabiegów. Przedstawienie kolejności wykonywania zabiegów związanych z kikutem. Namówienie chorego by co kilka godzin naciskał kikutem na coś miękkiego np. na poduszkę, by głaskał i masował kikut. Pokazanie jakie czynności i w jaki sposób powinien chory wykonywać, jak robić masaż dłońmi i ręcznikiem, jakich używać ruchów przy rozcieraniu by zabieg był efektywny. Po wykonaniu masażu zachęcić pacjenta by powtórzył część zabiegów sam. Nauczenie żony podopiecznego jak pomóc mu w wykonywaniu ćwiczeń i masażu. Uświadomienie choremu, że dzięki masażom szybciej zagoi się blizna oraz uzyska się odpowiedni do zaprotezowania kształt kikuta. Konsultacja z fizjoterapeutą.
|
7. Podopieczny pali papierosy. |
Doprowadzenie do zaniechania lub znacznego ograniczenia palenia papierosów. |
Wyjaśnienie pacjentowi szkodliwości palenia tytoniu oraz jaki ma wpływ na jego stanie zdrowia. Zaproponowanie ulotek do przeczytania. Rozmowa z żoną pacjenta by też podjęła działania mające na celu ograniczenie palenia papierosów przez męża.
|
8. Chory i jego żona nie znają objawów i powikłań hiper i hipoglikemii. |
Edukacja rodziny na temat powikłam wczesnych i późnych. |
Wyjaśnienie co to jest hipo i hiperglikemia. Poinformowanie o objawach tych stanów oraz o powikłaniach. Nauczenie członków rodziny jak rozpoznać niebezpieczne stany i co należy robić gdy pojawią się objawy zwiastujące. Przypomnienie o „Informatorze dla diabetyków”, w którym wszystkie objawy są dokładnie opisane.
|
9. Możliwość wystąpienia podwyższonego ciśnienia tętniczego |
Utrzymanie ciśnienia tętniczego na poziomie poniżej 130/80mmHg. |
Wytłumaczenie pacjentowi i rodzinie ważności kontroli ciśnienia i utrzymania go na poziomie poniżej 130/80mmHg. Codzienne mierzenie ciśnienia i zapisywanie w książeczce pomiarów. Podanie dodatkowego leku wg zalecenia przy podwyższonym ciśnieniu. Wskazanie rodzinie konieczności ograniczenie soli kuchennej w diecie. Przypomnienie o konieczności systematycznego zażywania wszystkich zaleconych leków. |
10. Ryzyko wystąpienie zespołu stopy cukrzycowej na drugiej nodze. |
Zapobieganie, niedopuszczenie do wystąpienia zespołu stopy cukrzycowej. |
Wzrokowa ocena stanu stopy pod kątem ukrwienia, koloru, otarć, modzeli, odcisków, obrzęków, zadrapań. Edukacja w zakresie pielęgnacji i higieny stopy. Wskazanie konieczności systematycznego wykonywanie zabiegów usuwania modzeli. Wyjaśnienie pacjentowi konieczności noszenia wygodnego buta, odpowiedniej wkładki i bezuciskowych skarpet oraz ochroną nogi przed zimnem. Zwrócenie uwagi na konieczność wykonania badań w kierunku niedokrwienia kończyny. Zachęcanie do zaprzestania palenia papierosów.
|
Wyższa Szkoła Medyczna
w Sosnowcu
Kierunek Pielęgniarstwo
Plan opieki nad pacjentem z cukrzycą po amputacji stopy
w środowisku rodzinnym.
Jolanta Cmok
Ścieżka A
Nr albumu 6