Wstęp do farmakologii.
Farmakologia - nauka o leku i o tym czemu ten lek będzie podlegał w organizmie.
Farmakokinetyka - procesy kinetyczne leku.
Lek - każdy związek, który wykazuje określone działanie.
Teoria działania leku w/g Ariensa.
Efekt działania leku wiążącego się z receptorem zgodnie z prawem działania mas jest wyznaczony dwoma charakterystykami receptora:
jego powinowactwem do leku - odpowiedzialnym za siłę działania - miarą powinowactwa jest stężenie molarne leku, powodujące działanie o wielkości połowy działania maksymalnego - (stała dysocjacji Kd; przy tym stężeniu cząsteczki leku zajmują 50% receptorów badanej tkance)
aktywnością wewnętrzną - odpowiedzialną za moc leku - miarą tego jest wielkość działania maksymalnego
Agonista - ligand o pewnym powinowactwie do receptora i dużej aktywności wewnętrznej alfa
Antagonista - ligand o dużym powinowactwie do receptora, ale o aktywności wewnętrznej alfa=0
Antagonista częściowy - duże powinowactwo i mała, ale większa od 0 aktywność wewnętrzna
Receptor - wysoce wybiórcze struktury znajdujące się na powierzchni komórki (ale także i w jej wnętrzu) w bardzo niewielkich ilościach, które po reakcji z określoną grupą związków zmieniają jakiś krytyczny biochemiczny proces komórkowy, co prowadzi ostatecznie do uogólnionej odpowiedzi całej komórki.
Kompartment.
Kompartment - obszar kinetycznie homogeniczny, tzn. taki, w którym każdy punkt jest jednakowo dostępny dla cząsteczki leku.
Kompartment centralny - łożysko naczyniowe
Kompartment tkankowy - obwodowy
Dostępność biologiczna - zdolność leku do przedostawania się z miejsca podania do krwiobiegu; określa ją współczynnik dostępności biologicznej oznaczający ułamek podanej dawki, która uległą wchłonięciu.
Objętość dystrybucji - objętość płynu, w której rozmieszcza się lek w stężeniu równym stężeniu tego leku we krwi; taka objętość wody ustrojowej, jakiej należałoby rozpuścić ilość leku obecną w organizmie, aby otrzymać to jego stężenie, które zmierzono w osoczu.
Objętość dystrybucji prawdziwa - rzeczywista objętość wszystkich płynów ustrojowych.
Biologiczny okres półtrwania - czas, po upływie którego stężenie nie zmienionego leku maleje do połowy po uprzedniej dystrybucji w tkankach.
Wskaźnik terapeutyczny - stosunek między dawką bezpieczną, działającą skutecznie, a dawką mogącą wywołać niepożądane objawy toksyczne:
maksymalna dawka tolerowana
wskaźnik terapeutyczny = ----------------------------------------
minimalna dawka terapeutyczna
DL50 (dawka toksyczna u 50%)
wskaźnik=-----------------------------------------------------
DE50 (dawka skuteczna u 50%)
Klirens leku - objętość płynu, z której lek jest całkowicie usuwany w określonej jednostce czasu.
Biotransformacja.
Biotransformacja (metabolizm) leku - przemiany biochemiczne, jakim podlega lek w organizmie żywym, a także inne zjawiska związane z wchłanianiem, przenoszenie i rozmieszczeniem leku w organizmie oraz wydalaniem leku i jego metabolitów z organizmu.
Procesy jakim ulega lek w organizmie:
uwolnienie
wchłanianie
dystrybucja
procesy metaboliczne
Drogi podania leku:
pozajelitowa
na skórę
doodbytniczo
Wchłanianie leków po podaniu doustnym:
w jamie ustnej
żołądku (np. salicylany)
w jelitach
Wchłanianie zależy od:
pokarmu - np. wit. ADEK wchłaniane są razem z tłuszczami
pH - leki hydrofilne wchłaniane są w postaci niezdysocjowanej
postaci leku - wielofazowe leki z otoczkami, które rozpuszczają się w odpowiednim pH
czynności perystaltycznej
ukrwienie - lepsze ukrwienie, lepsze wchłanianie
Fazy biotransformacji:
utlenianie, hydroksylacja, redukcja
sprzęganie z kwasem glukuronowym,, siarkowym, alaniną
Wydalanie leku:
przez nerki - zależy od:
postaci cząsteczki - cząsteczka lipofilna ulega zwrotnemu wchłanianiu, cząsteczka polarna ulega wydalana w postaci zdysocjowanej, a w postaci niezdysocjowanej wchłaniana zwrotnie; sole słabych zasad są wydalane w kwaśnym pH, a słabych kwasów w zasadowym pH
czynności nerek - zależy od klirensu kreatyniny - jego spadek warunkuje zmniejszenie wchłaniania
z żółcią - część antybiotyków - np. makrolidy
przez płuca - związki lotne
przez skórę z potem - wit. B6 i związki jodu
Tachyfilaksja - zjawisko polegające na tym, że przy dożylnym stosowaniu, w krótkich odstępach czasu, małych dawek niektórych leków, np. efedryny, po każdym następnym wstrzyknięciu występuje coraz słabsze podwyższenie ciśnienia tętniczego krwi, aż w końcu mięśnie gładkie naczyń przestają reagować na wprowadzony lek.
Tolerancja - rozwija się wolniej niż tachyfilaksja; konieczność podawania coraz wyższych dawek, gdyż jest przyśpieszony mechanizm metabolizowania leku.
Idiosynkrazja - stan zwiększonej wrażliwości na określony związek chemiczny; odmienna ilościowo reakcja na lek związana z osobniczą wrażliwością wynikająca z nieprawidłowości przemian biochemicznych leku w organizmie
Kumulacja - gromadzenie się leków w organizmie; zachodzi w przypadku podawania leku w zbyt krótkich okresach czasu, tak, że organizm nie jest w stanie całkowicie wydalić dawki poprzedniej
Interakcje leków.
farmakokinetyczne - wpływ leków na poziomie kinetycznym na poziomie wchłaniania, dystrybucji metabolicznej
farmaceutyczne - oddziaływanie leków przed podaniem do organizmu, np. nierozpuszczanie się wzajemne, rozdzielanie się
Synergizm.
Synergizm - dwa leki lub więcej zastosowanych równocześnie lub w krótkich odstępach czasu wspiera się wzajemnie w działaniu farmakologicznym.
addycyjny - działanie dwóch lub więcej leków poddanych razem jest równe sumie działania poszczególnych składników; np. adrenalina - noradrenalina
hiperaddycyjny - działanie leków podanych razem jest większe niż suma działania poszczególnych składników; najczęściej przy zastosowaniu leków mających różny punkt uchwytu, przy tym samym jednak kierunku działania; np. alkohol etylowy i barbiturany
Antagonizm.
Antagonizm - wzajemne oddziaływanie dwu leków działających przeciwnie, dających w efekcie zahamowanie lub zniesienie ich działania farmakologicznego.
konkurencyjny - ten sam punkt uchwyty i leki konkurują o ten sam receptor (wypierają się wzajemnie) - np. norepinefryna z prazosyną obrębie receptora N
funkcjonalny - dwa leki o różnych punktach uchwyty mają przeciwne działanie - np. epinefryna zwęża naczynia, a acetylocholina rozszerza
chemiczny - dwa leki reagując ze sobą tworzą związek słabszy lub nieczynny biologicznie
FARMAK1 strona - 1