Zaburzenia wodno - elektrolitowe
Całkowita zawartość wody około 60% m.c.:
zależy od płci, wieku i typu budowy ciała
noworodki 70 - 80 % masy ciała
mężczyźni 55 %
kobiety 45 %
im więcej tkanki tłuszczowej tym mniej wody
im organizm starszy tym bardziej suchy
Całkowita woda podzielona na przestrzenie wodne:
Płyn pozakomórkowy - 20 % m.c.(14 litrów)
płyn śródmiąższowy 15 % m.c. - 11 litrów (płyn pozakomórkowy i płyn pozanaczyniowy)
osocze krwi - 5 % m.c. - 3 litrów
Płyn wewnątrzkomórkowy - 40 % m.c.(około 30 litrów) - w tym zawarte jest 2 litry erytrocytów
Przestrzeń trzecia - przestrzenią transcelularną: wydzieliny przewodu pokarmowego, tchawicy , oskrzeli, gruczołów wydzielania wewnętrznego i nerek, płyn mózgowo-rdzeniowy, woda zamknięta w komorach oka
Osocze i płyn pozakomórkowy mają podobny skład:
Główne kationy to: sód, wapń,
Główne aniony to: chlor (więcej w płynie pozakomórkowym), dwuwęglany
Mało: potasu, magnezu, fosforanów, białka ( więcej w osoczu)
Płyn wewnątrzkomórkowy:
Główne kationy to: potasu, magnez
Główne aniony to: fosforany, białka
Fizjologiczna równowaga wodna
W warunkach prawidłowych płyn przestrzeni wodnych pozostaje w stanie równowagi dynamicznej.
Woda jako rozpuszczalnik przemieszcza się swobodnie przez błony półprzepuszczalne, natomiast substancje w niej rozpuszczone w sposób ograniczony.
Stężenie jonów w danych przestrzeniach utrzymywane jest dzięki aktywnemu transportowi.
Zawartość wody w poszczególnych przedziałach reguluje ciśnienie osmotyczne
Monitorowanie
Ciśnienie osmotyczne:
Zależy od stężenia kationów i anionów w płynie śródkomórkowym i pozakomórkowym)
Miarą jego jest osmolarność
Osmolarność zależy od ilości osmotycznie czynnych cząstek zawartych w 1000 ml roztworu wyrażona w osmolach na litr
Osmolarność osocza = 290 - 300 mosmol/l
Klinicznie rozróżnia się:
Odwodnienie - niedobór wody
Przewodnienie - nadmiar wody
Odwodnienie izotoniczne
Utrata sodu = utrata wody
Stężenie sodu: 137 - 147 mmol/l
Osmolarność osocza - bez zmian
Objawy:
Pragnienie, uczucie zmęczenia, apatia, zaburzenia świadomości, obniżone napięcie mięśni szkieletowych
Zmniejszony turgor tkankowy, obniżone napięcie gałek ocznych, język geograficzny, skąpomocz, spadek ciśnienia tętniczego, tachykardia, wstrząs, wzrost mocznika, hematokrytu, zmniejszone wydalanie sodu z moczem
Leczenie:
Zrównoważone płyny elektrolitowe - PWE, RINGER, krew, osocze
Odwodnienie hipertoniczne
Utrata wody > utrata sodu
Hipernatremia > 150 mmol/l
Osmolarność osocza > 290 mosmol/l
Przyczyny:
Niedostateczna podaż wody - u chorych nieprzytomnych lub odżywianych pozajelitowo
Utrata płynów hipotonicznych: gorączka ze zlewnymi potami, moczówka prosta, diureza osmotyczna, biegunka, sterydoterapia
Objawy:
Uczucie ogromnego pragnienia,
Suche błony śluzowe, skóra plastyczna
Język suchy zaczerwieniony
Gorączka
Majaczenia, dezorientacja
Drgawki
Skąpomocz
Czynność układu krążenia długi czas stabilna
Wzrost: Ht, Hb, białka, osmolarności moczu i ciężaru właściwego moczu (wyj. moczówka prosta)
Leczenie:
wlew 5% glukozy
Odwodnienie hipotoniczne
Utrata sodu > utrata wody
Hipoosmolarność osocza < 270 mosmol/l
Hiponatremia < 137 mmol/l
Odwodnienie hipotoniczne
Przyczyny:
Utrata soli: diureza osmotyczna w cukrzycy, faza wielomoczu w ostrej niewydolności nerek, leki moczopędne
Uzupełnianie niedoborów płynów wodą pozbawioną elektrolitów
Objawy:
Zaburzenia krążenia: spadek ciśnienia tętniczego , tachykardia, zapadnięte żyły
Sina chłodna skóra
Skąpomocz
Obniżone napięcie gałek ocznych, zmniejszony turgor skórny
Metaliczny smak w ustach
Zaburzenia świadomości
Wzrost: Hb, Ht, białka
Leczenie:
Chlorek sodowy
Przewodnienie hipertoniczne
Nadmiar wody i sodu
Hiperosmolarność osocza
Hipernatremia
Przewodnienie hipertoniczne
Przyczyna:
Nadmierna podaż izotonicznego i/lub hipertonicznego roztworu soli u chorych z uszkodzeniem nerek lub niewydolnością krążenia
Sterydoterapia
Objawy:
Obrzęk płuc
Uogólniony obrzęk tkanki podskórnej
Podwyższony OCŻ
Pragnienie, zaczerwienienie skóry, wygórowanie odruchów, niepokój , pobudzenie, śpiączka
Spadek: Ht, Hb
Wzrost gęstości względnej moczu
Leczenie:
Leki moczopędne, glukoza, białko , dializoterapia
Przewodnienie hipotoniczne „zatrucie wodne”
Retencja wody > retencję sodu
Hipoosmolarność
Hiponatremia
Przewodnienie hipotoniczne „zatrucie wodne”
Przyczyny:
Nadgorliwe leczenie niedobory wody herbatą lub roztworem glukozy
Zespół nadmiernego wydzielania ADH występujący po urazach czaszkowo-mózgowych, w guzach mózgu, krwawieniach do mózgowia, w raku trzustki i płuc
Hiperkatabolizm
Niewydolność nadnerczy , nerek , wątroby, układu krążenia - zwiększone wchłanianie zwrotne wody
Objawy:
Zmęczenie, rozbicie, dezorientacja , śpiączka , drgawki, wygórowanie odruchów, wymioty towarzyszące obrzękowi mózgu, biegunki zaburzenia wydalania moczu początkowo wzrost a następnie spadek, spadek gęstości względnej moczu, spadek Ht
Leczenie:
diuretyki, jeżeli stężenie sodu < 130 mmol/l to uzupełniamy jego zawartość
Przewodnienie izotoniczne:
Nadmiar wody i sodu
Stężenie sodu prawidłowe lub podwyższone
Osmolarność prawidłowa
Przyczyny:
Niewydolność krążenia
ONN
Zespół nerczycowy
Marskość wątroby
Hipoalbuminemia
Głodowanie
Hiperaldosteronizm
Nadmiar płynów izotonicznych podawanych po operacji w przypadku utraty krwi i plazmy
Objawy:
Ciastowate obrzęki skóry
Wzrost masy ciała
Wodobrzusze
Objawy niewydolności krążenia i płuc
Spadek hematokrytu, gęstość względna moczu spadek
Przewodnienie izotoniczne:
Leczenie:
Leki moczopędne
Potas:
Prawidłowe stężenie: 3,8 - 5,4 mEq/l
98% w komórce
2% przestrzeń zewnątrzkomórkowa
Hipokaliemia ( < 3,8 mEq/l)
Utrata nerkowa:
Środki moczopędne
Przewlekła niewydolność nerek
ONN - faza wielomoczu
Diureza osmotyczna w cukrzycy
Zasadowica
Utrata przez przewód pokarmowy:
Wymioty, biegunka
Niedrożność przewodu pokarmowego
Przetoki: pęcherzyka żółciowego, trzustkowe, jelitowe
Środki przeczyszczające
Kationowe wymienniki jonowe
Kosmkowy guz odbytnicy
Niedostateczna podaż potasu:
Choroby górnego odcinka przewodu pokarmowego
Pozajelitowa podaż płynów bezelektrolitowych
Choroba Cushinga
Aldosteronizm
Wlew glukozy z insuliną
Objawy kliniczne
Zaburzenia rytmu serca
Częstoskurcze nadkomorowe
Obniżenie progu tolerancji glikozydów naparstnicy
Częstoskurcze komorowe do migotania komór włącznie
Brak łaknienia, wymioty, atonia przewodu pokarmowego,
Osłabienie mięśni
Obniżona tolerancja glukozy
Upośledzenie zagęszczania moczu przez nerki
W EKG (stężenie 2,5 - 3 mEq/l):
Obniżenie odcinka ST, spłaszczenie załamka T, pojawienie się fali U
Postępowanie:
Nie należy rozpoczynać znieczulenia gdy stężenie potasu w surowicy nie przekracza 3 mEq/l
Potas podajemy do głębokich wkłuć;
Przez żyłę obwodową jeśli jego stężenie jest < 20 mEq/l
Obniżenie potasu o 1 mEq/l oznacza całkowity niedobór około 200 mEq potasu
Nie należy przekraczać dobowej dawki 2-3 mEq/kg/24h.
Nie należy przetaczać więcej niż 20 mEq potasu w ciągu godziny
Dodatek potasy do płynów infuzyjnych nie powinien przekraczać 40 mEq
W sytuacjach nagłych przed wprowadzeniem do znieczulenia można podać do dużej żyły 0,5 mEq/kg/h potasu
Obowiązuje monitorowanie EKG, stężenie w surowicy, diureza
Hiperkaliemia:
Stężenie potasu w surowicy > 5,5 mEq/l
> 6,6 mEq/l stan zagrożenia życia
> 10 - 12 mEq/l jest śmiertelne
Przyczyny:
Nerkowe:
Ostra i przewlekła niewydolność nerek
Nadmierna podaż sodu w warunkach ograniczonej diurezy:
Leczenie płynami
Masywne przetoczenia krwi
Uwalnianie potasu z komórek:
Kwasica metaboliczna i oddechowa
Urazy i oparzenia
Odwodnienie
Hemoliza
Objawy kliniczne:
Brak charakterystycznych objawów ew. parastezje, porażenia mięśni, bradykardia, spadek ciśnienia
Ciężka hiperkaliemia prowadzi do zaburzeń rytmu serca, migotania komór i NZK
W EKG:
Wysoki, spiczasty załamek T, poszerzenie zespołów QRS wskutek poszerzenia załamka S, bloki serca
Leczenie:
Przerwać podawanie potasu
Powtarzane iniekcje 10 - 20 ml glukonianu wapniowego powoli i.v. (w ciągu 3 min) - efekt po 2 - 3 min. ( przy naparstnicy 10 ml 10% roztworu dodać do 100ml soli fizjologicznej i podawać we wlewie w ciągu 20 - 30 min.)
Zwiększyć wydalanie moczu, podając leki moczopędne, np. furosemid 40 mg i.v.
Wlew glukozy z insuliną: 1 jednostka krótko działającej na 4-5 g glukozy, np. 200 - 500 ml 20% glukozy + 10 - 20 j. insuliny( wlew i.v. przez 20 - 60 min)
100ml 8,4% roztworu wodorowęglanu sodowego( wlew i.v. przez 20 min) efekt w ciągu 15 - 30 min i przez 2 godziny
Leczenie:
Wlew chlorku sodowego
Wyrównanie kwasicy (wzrost stężenia K o 3 mmol/l powoduje spadek pH o 1 jednostkę)
Wymienniki jonowe, np. Resonium A (30 g - p.o. lub 50 g - p.rec. co 12 godzin) - przeciwwskazane w atonii jelit, niedrożności przewodu pokarmowego
Salbutamol: 0,5 mg / 100 ml NaCl / 30 min wlew i.v.
Wzrost do 7 - 8 mEq/l mimo leczenia oraz kliniczne objawy to wskazanie do dializoterapii
4
Kurs kwalifikacyjny AiIT G.Wysoczański