Giddens- Czym zajmują się socjologowie?
Wytłumaczanie zjawisk
Sprawdzanie jak wiedza powszechna ma się do rzeczywistości
Porównywanie życia ludzi w różnych środowiskach
Konwencja społeczna- schemat, uruchamiający się w różnych sytuacjach (np. ognisko- śpiew, zabawa)
Wiedza potoczna- stereotypy, uproszczenie rzeczywistości.
Samoreferencyjna natura życia społecznego- odwoływanie się do konwencji. Każde nasze działanie powoduje utrwalanie się konwencji lub jej modyfikowanie. Tak naprawdę człowiek nigdy nie podejmuje własnych decyzji, powiela jedynie ustalone już wcześniej konwencje.
Odtwarzanie istniejących już instytucji- studiujemy, nie biorąc udziału w tworzeniu instytutu.
Wyobraźnia socjologiczna- umiejętność wiązania wszystkiego, co dzieje się w społeczeństwie , z warunkami strukturalnymi, kulturalnymi oraz podmiotowymi działaniami ludzi.
S. Ossowski- Wzory nauk przyrodniczych wobec osobliwości zjawisk społecznych
W naukach społecznych, wiedza o wynikach badań ma wpływ na postępowanie badacza i osób badanych.
Wiedza ta staje się elementem sytuacji społecznej (opinia, że wojna jest nieunikniona, może wywołać wojnę)
Badania powtórzone w środowisku, gdzie znane są już wyniki nie dają zbyt wielkich rezultatów.
,,Wskazówki inżynierii społecznej mogą stracić ważność, gdy dostaną się do wiadomości tych, którzy mają być przedmiotem owej inżynierii''
ludzie poddani badaniom często wprowadzani są w nową sytuację, nie są już tymi ludźmi, którymi byli przedtem. Zadane im pytania zmuszają ich do myślenia o sprawach o których być może nigdy by nie pomyśleli.
Badania uświadamiają ludziom ważne sprawy, otwierają oczy na pewne tematy.
Na wyniki badań socjologicznych wpływ mają m.in. czas, kultura itp. Wyniki badań przyrodniczych prawdopodobnie byłyby takie same teraz i np. w czasach Galileusza czy Newtona.
Uogólnienia historyczne- zakres ważności twierdzenia wykracza poza zakres materiału przebadanego, ale zakres ów jest ograniczony przez pewne współrzędne czasowo- przestrzenne. 2 rodzaje- pozwalające ocenić reprezentatywność próby dla populacji i nie pozwalające w sposób jednoznaczny ocenić szans błędu.
Materiały z przeszłości- humanista ma do czynienia z przekazami myśli za pomocą symboli. Ale wtedy pozbawiony jest inicjatywy, gdyż nie może wpływać na badanych.
Podejście uogólniające- obiekt lub zbiór obiektów jest wart poznania, jeśli jest reprezentantem szerszej kategorii zjawisk i to ten szerszy zakres jest właściwym celem poznania.
Ograniczenie w badaniach socjologicznych do metod przyrodniczych eliminuje materiały z przeszłości. powoduje depersonalizacje procesu badawczego, normalizacje danych, aby nadawały się do opracowań statystycznych. Unikanie pytań otwartych na rzecz zamkniętych (które często prowadzą do uproszczeń), unikanie kontaktu pomiędzy przeprowadzającym badania a badanym. (a wtedy tylko cześć osób decyduje się na wypełnienie kwestionariusza)
Socjologia dzieli się na
pozytywistyczną (naturalizm)- A. Comte, H. Spencer czyli: bada system, badania ilościowe, normy. Etic- to co wspólne dla danych kultur.
humanistyczna (antynaturalizm)- Mead, Blumer czyli: badanie jednostki, interakcje, badania jakościowe. Emic- to co specyficzne dla danych kultur.
P. L. Berger, H. Kellner- Akt interpretacji
2 rodzaje znaczen według Schutza:
znaczenia znajdujące się w obszarze mikroświata jednostki i wytwarzane w sytuacjach życia codziennego.
znaczenia z przeszłości, bądź wytworzone przez ludność z mniej znanych społeczeństwa. (proces ich włączania- poprzez udział w sytuacjach społecznych o innych kontekstach lub poprzez specyficzne dyscypliny naukowe)
wspólnicy- jednostki będące z nami w bezpośrednim kontakcie
rówieśnicy- bez interakcji
poprzednicy- ci z przeszłości
zbliżenie swojej struktury znaczeniowej do struktury znaczeniowej innej osoby- aby zrozumieć daną sytuację
typizacja rozmówcy- umiejscowienie go wewnątrz danej grupy społecznej
asymilacja- poszerzenie swojej siatki znaczeń
akomodacja- dostosowanie czyjegoś punktu widzenia do swojego (inne postrzeganie świata)
J. Piaget- najpierw następuje asymilacja czyjegoś punktu widzenia a potem dopiero zmiana w poprzednim postrzeganiu świata, poprzez akomodację.
F. Znaniecki- Fakty i przedmioty kulturowe
Współczynnik humanistyczny- polega na tym, aby analizować działania społeczne z uwzględnieniem ich znaczenia dla osób działających. Badacz powinien brać pod uwagę co dane działanie znaczą dla osób działających, starać się przyjąć ich punkt widzenia.
Dane badacza kultury są zawsze czyjeś, nigdy niczyje
Wartość różni się od rzeczy tym, że posiada treść i znaczenie. Np. naczynie sakralne prócz treści wizualne, ma również znaczenie dla określonej religii.
Dodatnia lub ujemna wartość aksjologiczna- wartość pożyteczna lub szkodliwa ze względu na inne wartości w niej zawarte. Np. narzędzie sakralne- dodatnia w chrześcijaństwie, ujemna z islamie.
E. Goffman- Zażenowanie a organizacja społeczna
2 rodzaje zażenowania
małe faux pas- nagłe zażenowanie, intensywny incydent, krótko o nim pamiętamy ale za to silniej się go przeżywa.
ciągłe zażenowanie- długo pamiętamy o tym uczuciu, ale przechodzimy to łagodniej
zażenowanie wzrasta gdy jednostka zauważy, że inni zauważyli jej faux pas.
Apogeum- jednostka nie jest w stanie zapanować nad sytuacją- gdy wychodzi ze swojej roli, traci kontrolę- płacz, ucieczka z miejsca wydarzenia.
Zażenowanie jest wynikiem bycia uwikłanym w pewne role społeczne
M. Weber- Pojęcie działania społecznego
Typ idealny- abstrakcyjny model, składający się z cech istotnych danego zjawiska społecznego, jednak w czystej postaci nie występujący w rzeczywistości. Pozwala na porównywanie ze sobą różnych zjawisk społecznych. Należy go poznać, aby zrozumieć czynniki irracjonalne.
Sens- nie jest to sens obiektywnie właściwy, ale nadawany przez działającego w danym historycznym przypadku.
Eksperyment myślowy- wyłączenie z wyobraźni poszczególnych elementów łańcucha motywów i konstruowanie prawdopodobnego przebiegu działań.
Rozumienie możliwe jest poprzez odwołanie się do typowych motywów i sensu intencjonalnego działających.
Racjonalizacja- działanie według powtarzających się reguł- dlatego ludzie są w stanie przewidywać potencjalne zachowania innych.
Aby pojąć irracjonalne procesy trzeba traktować je jak odchylenia od normy.
2 rodzaje rozumowania: 1) bezpośrednie- czyli bezpośrednie wrażenie, 2) wyjaśniające- odnoszące się do motywów.
Prawo Greshama- gorszy pieniądz wypiera lepszy. Gdy na rynku są 2 rodzaje pieniędzy to ten uznawany za lepszy będzie gromadzony a ten ,,gorszy” pozostanie w obiegu.
Niedające się zrozumieć prawdopodobieństwo statystyczne- gdy występuje regularność ale nie można wytłumaczyć tego zjawiska w sposób sensowny.
Socjologiczna statystyka- zajmuje się procesami wyłącznie mającymi sens intencjonalny.
Naśladownictwo nie jest działaniem społecznym
Prawa- oznaczają potwierdzone przez obserwacje, typowe szanse pewnego działania społecznego, którego zrozumienie jest możliwe poprzez odwołanie się do typowych motywów i typowego sensu intencjonalnego działających.
Malinowski- Zasada ,,do ut des” przenikająca życie plemienne.
Do ut des- daję abyś dawał- nie jest to zasada o charakterze prawnym ale umownym.
Społeczny i psychiczny przymus- istotny mechanizm państwa.
Wzajemne usługi równoważą się
Nawet wódz plemienia musi stosować się do określonych zasad
Samodzielnego aktu nie można wyrwać z kontekstu
A. Giddens- Miłość, seks i inne uzależnienia
Wzorce zachowań (Craig Nakken- klasyfikacja)- rutynowe, codzienne czynności, nad którymi się nie zastanawiamy. Pomagają utrzymać porządek. Mogą zostać łatwo zmienione- np. ktoś wyprowadza psa na spacer rano
Przyzwyczajenia- wyrażają się w użyciu określenia zawsze, trudniej je zmienić
Działania kompulsywne- jednostka swoim wysiłkiem nie może ich powstrzymać, mogą mieć formę tzw. rytuałów np. mycie rąk 40 razy dziennie. Pojawiają się gdy jednostka traci poczucie kontroli nad sobą.
Uzależnienia- rodzaj przyzwyczajenia, wykazującego znamiona działań przymusowych. Są źródłami komfortu i spokoju, ale wycofanie się z nich powoduje lęk i niepokój.
Właściwości uzależnień- euforia, ulga przy powtórzeniu danego zachowania, desperacja, utrata tożsamości, panika, wstyd, wpadanie w 2 nałóg, przy próbie uwolnienia się od drugiego.
Euforia- rodzaj chwilowego podniecenia i uwznioślenia, czasem bywa odbierany jako uczucie odprężenia.
Utrwalenie- występuje wtedy gdy jednostka staje się uzależniona od pewnej formy zachowań
Uzależnienie od seksu u kobiet- potrzeba urozmaicenia.
E. Goffman- Człowiek w teatrze życia codziennego
Cyniczny wykonawca roli- wykonawca, który zachowuje dystans wobec roli, którą odgrywa, nie utożsamia się z nią.
Fasada- standardowe środki wyrazu, które jednostka stosuje celowo lub mimowolnie podczas występu. (np. dekoracja) Pomaga zdefiniować sytuację społeczną- gdy widzimy np. tablicę, krzesła, ławki to orientujemy się, że prawdopodobnie jesteśmy w klasie. Fasada jest formą zinstytucjalizowaną, ma trwałe formy.
Fasada osobista- środki wyrazu najmocniej związane z samym wykonawcą. (mimika, gesty, sposób bycia) Zburzenie fasady- zaburzenie porządku sytuacji- np. ksiądz wyglądający jak model.
Typ idealny tworzy zgodność 3 elementów: sposobu bycia, powierzchowności, dekoracji- jest tzw. społeczna fasada.
Dramatyzacja działalności- wtedy gdy jednostka manifestuje swe zachowania, unaocznianie niewidocznych nakładów np. pracy. Jeżeli zachowanie jednostki ma coś znaczyć to musi ona się tak zmobilizować, by w czasie interakcji wyrazić to co chce zakomunikować. Często służy podniesieniu prestiżu (np. zdany egzamin z WDS daje nam większy prestiż, jeśli wcześniej będziemy narzekać jaki jest/ był trudny)
Trudności z dramatyzacją- np. pielęgniarka, rozmawiająca z pacjentem aby przyjrzeć się stanowi jego skóry, według innych marnuje czas. Nikt nie dostrzega jej pracy.
Idealizacja- stosowanie takich środków wyrazu, aby wywołać wrażenie, że zajmuje się wyższą pozycję społeczną niż w rzeczywistości.- idealizacja pozytywna.
Często nasze mimowolne gesty nas demaskują .
Mistyfikacja- polega na stworzeniu pozornej tajemnicy, by podporządkować sobie publiczność. Sposób na utrzymanie mistyfikacji to ograniczenie kontaktów i utrzymanie dystansu.
Maska- ja, którym pragniemy być
Ja społeczne- to jak nas społeczeństwo postrzega
Ukryta konsumpcja
P. Rybicki- Więź społeczna i jej przemiany
Zbiorowość- zbiór ludzi, w którym powtarzają się styczności i zachodzą stosunki społeczne. 2 płaszczyzny:
wspólnoty i związki między ludźmi ( język, kultura)
stany i akty świadomości ( manifestacja tego w postawie i zachowaniu)
więź naturalna- dana człowiekowi przez społeczne warunki urodzenia
więź stanowiona- tam gdzie występują podziały społeczne (np. więźniowie w jednej celi)
zrzeszeniowa- dobrowolne zrzeszanie się ludzi
więź lokalna
przejawy więzi społecznej:
zachowanie
dystans społeczny, wobec tych, którzy nie należą do danej grupy
działania zbiorowe
dezintegracja społeczna- konflikty, obojętność ludzi wobec drugich.
R. Merton- Zestawy ról, zestawy statusów społecznych i sekwencje statusów społecznych w czasie.
Zestaw ról- z określonym statusem społ. łączy się szereg ról. Zespół zależności w rolach, które się przypisuje jednostce. Prze co można rozumieć, zespół zależności w rolach przypisanych jednostce ze względu na zajmowany przez nią status społeczny.
Role złożone- odnoszą się do zespołów ról związanych z wieloma statusami społecznymi, często w odmiennych dziedzinach instytucjonalnych.
Status społeczny- pozycja zajmowana w systemie społecznym przez określone jednostki
Rola społeczna- odtworzenie w zachowaniach oczekiwań przypisanych danej pozycji.
Zestaw statusów- jedna osoba ma wiele statusów.
Mechanizmy społeczne służące uzgadnianiu ról w zestawach ról:
zróżnicowanie zaangażowania w rolę wśród osób objętych zestawem ról- np. w tym samym czasie nie wszyscy rodzice pragną angażować się w sprawy szkolne.
zróżnicowanie władzy osób objętych zestawem ról- możność narzucenia swej woli w działaniu społecznym. Gdyby wszyscy mieli taką sama władzę to powstałby chaos.
ochrona zachowań związanych z rolą przed obserwalnością ze strony partnerów zestawu ról.- jednostka zajmująca dany status społeczny nie pozostaje w ciągłych interakcjach ze wszystkimi osobami objętymi jej zestawem ról. Interakcje są ograniczone. Np. nauczyciel akademicki- to co mówi jest tylko dla niego i studentów.
Zapewnienie obserwalności w momencie konfliktu- następuje na nowo zdefiniowanie oczekiwań np. sprawa kobiety i jej roli w społeczeństwie- partner musi na nowo przedefiniować jej rolę. Kiedy okaże się, że żądanie partnerów są niezgodne z żądaniami innych, rozwiązanie problemów należy do partnerów zestawu ról.
Szukanie pomocy u osób zajmujących podobne pozycje i mających podobne problemy- student pyta się studenta
Ograniczenie zestawu ról- jednostka odchodzi, struktura pozostaje. Wycofuje się ze statusu, ale nie z zestawu ról.
Sekwencje ról- zbiór pozycji zajmowanych kolejno, typowo następujących po sobie.
Sprzeczne statusy- lekarz i np. Świadek Jehowy autoselekcja statusów
Konflikt w obrębie pozycji społecznej- niezgodność oczekiwań ze strony partnerów. Inaczej : konflikt między segmentami roli społecznej
Pozycjo- rola- (T. Parsons)- nierozdzielna jedność pozycji i roli. Np. ze statusem lekarza, łączy się oczekiwanie, że w razie wypadku, uratuje komuś życie.
Peter Blau- Teoria i rozwój biurokracji
Według Webera biurokracja jest typem idealnym, więc on ową biurokrację idealizuje
Podział pracy i urzędowych obowiązków, co umożliwia efektywne wykonywanie obowiązków.
Hierarchiczność—niższy urząd podlega wyższemu
Stosowanie się do reguł
Sprawowanie urzędu bez emocji, bez osobistego zaangażowania i entuzjazmu- bezstronność, nie wyróżnianie nikogo
Zatrudnianie- na podstawie kwalifikacji. Awans- zasada starszeństwa lub na podstawie osiągnięć.
Wszelkie odchylenia od struktury formalnej są szkodliwe
Obserwalność- w biurokracji nie jest potrzeba, gdyż może doprowadzić do frustracji osób z niej korzystających- petentów.
Wyuczona bezradność - wyuczony sposób na przetrwanie w społeczeństwie- specjalne hamowanie swej kreatywności. Postawa nadmiernego asekuranctwa, zanik własnej inicjatywy. Przystosowanie do lokalnych warunków (praw rządzących biurokracją). Wb minimalizuje osobistą odpowiedzialność poprzez min. Kurczowe trzymanie się przepisów, odwlekanie decyzji wymagających odrobiny ryzyka itp..
Hamowanie kreatywności
Konflikt w strukturze- jeśli pojawiają się osobiste relacje
P. Sztompka- Pojęcie struktury społecznej
Struktura- sieć trwałych i regularnych powiązań między składnikami jakiejś dziedziny rzeczywistości, która wpływa na przebieg obserwowalnych zjawisk w tej dziedzinie. Wyjaśnia widoczne mechanizmy, reguły i prawidłowości życia społecznego.
Wymiary struktury:
wymiar normatywny- (Durkheim)- kładzie nacisk na działanie społeczne. Sieć norm, wartości i instytucji. Fakty społeczne wskazujące jak być powinno.
wymiar idealny- (Schutz) Sieć idei, przekonań, poglądów. Duże znaczenie- społeczna samoświadomość.
wymiar interakcyjny- (Simmer)- geometria kanałów, typowa dla zbiorowości sieć wzajemnie ukierunkowanych i zorientowanych działań. GEOMETRIA KANAŁÓW.
wymiar zróżnicowanych i powiązanych interesów- (Weber, Marks)- rozkład dostępu do dóbr społecznie uznanych za pożądane. Generuje hierarchiczne nierówności między ludźmi.
Mentalność pozycyjna- związany z pozycją społeczną swoisty zestaw poglądów, przekonań, stereotypów.
Opcje interakcyjne- tory interakcyjne kanałów otaczających pozycję, otwierających możliwość kontaktu z innymi.
4 procesy wytwarzania się struktur
proces instytucjonalizacji struktury normatywnej
artykulacja struktury idealnej
ekspansja struktury interakcyjnej
krystalizacja struktury interesów
wymiary struktury społecznej tworzą struktury struktur czyli metastrukturę.
Anomia- sprzeczność pomiędzy wymiarem normatywnym a wymiarem interesów. ( nie może zdobyć bogactwa, bo żyje w społeczeństwie, w którym ceni się ubóstwo, zakon???)
Fałszywa świadomość- sprzeczność pomiędzy wymiarem idealnym a wymiarem interesów ( jednostka ma poglądy, że należy żyć uczciwie, więc nie osiągnie bogactw)
Frustracja społeczna- sprzeczność między wymiarem interakcyjnym a wymiarem interesów lub norm (nie może być bogatym bo nie ma znajomości)
Odmowa legitymizacji- sprzeczność między wymiarem normatywnym a idealnym. ( człowiek mający poglądy lewicowe, a należący do kościoła katolickiego???)
R. Merton- Wstępna lista właściwości grupy
Ostrość lub mglistość społecznych definicji członkostwa w grupie- stopień ostrości, sposoby kontroli społecznej. Ostre kryteria- kontrola, mgliste kryteria- kontrola będzie utrudniona
stopień zaangażowania jednostek w grupę- grupy totalitarne i wycinkowe. Totalitarne- regulują niemal wszystkie role społeczne swoich członków
oczekiwany okres trwania uczestnictwa w grupie- oczekiwania co do trwałości np. zamieszkania w danym miejscu oddziałowują na zachowania członków społeczności. Zależy to także od danej społecznośc, czasu, kultury. Np. w średniowieczu do kategorii dziecko należało się bardzo krótko.
oczekiwany okres istnienia grupy- wpływ na autoselekcję i stopień zaangażowania.
absolutna wielkość grupy lub jej części składowych- liczba osób wchodzących w skład grupy. Czasem rozumiana jest jako liczba pozycji w grupowej organizacji. Należy także uwzględnić to ile osób czuje się związanych z daną grupą.
względna wielkość grupy lub jej części składowych
otwarty lub zamknięty charakter grupy
,,kompletność” stosunek członków faktycznych do potencjalnych członków grupy. - stosunek członków faktycznych do potencjalnych. Wielkość jednak nie musi mieć znaczenia tylko status społeczny ich członków. Np. mała liczba lekarzy w stosunku do dużej liczby pielęgniarek ma większą możliwość działania.
stopień społecznego zróżnicowania- liczba statusów i ról w grupie.
kształt i wysokość drabiny stratyfikacji- dystans pomiędzy warstwami
rodzaje i nasilenie więzi społecznej
więź wzbudzona kulturowo- wspólne normy i wartości
wzbudzona organizacyjnie- współdziałania, cele
wzbudzona strukturalnie- wynikająca np. z przeciwstawienia swojej grupy grupie obcej.
skłonność do podziałów wewnętrznych lub jedność grupy- niektóre grupy- skłonność do ,,kolonizowania
zakres interakcji społecznych w obrębie grupy- 2 rodzaje grup, takie w których interakcje są pomiędzy osobami o podobnych statusach (częstsze) i takie gdzie interakcje zachodzą bez względu na status społeczny (rzadko)
charakter stosunków społecznych- podstawowy wyróżnik rozmaitych rodzajów grup, gemeinschaft: wspólnota, grupa pierwotna, cechuje ją: integracja, orientacja na kolektyw, zgodne wartości i przekonania w społecznościach typu rodowego. Gesellschaft- stowarzyszenie, grupa wtórna, społeczeństwo nowoczesne, ludzie żyją na własna rękę.
stopień oczekiwanego konformizmu wobec norm grupy. Tolerancja wobec odchyleń itp...- zakres swobody. Biurokracja- minimalna tolerancja, Omijanie norm staje się czasem początkiem dla zmiany strukturalnej. Nieprzestrzeganie norm staje się zachowaniem zinstytucjonalizowanym. Występuje to wtedy gdy konieczności natury praktycznej wymagają przystosowania, które stoi w sprzeczności z normami. Zinstytucjonalizowane nieprzestrzeganie zasad instytucjonalnych- gdy konieczności natury praktycznej wymagają zachowań przystosowawczych, pozostających w sprzeczności z głęboko zakorzenionymi normami.
system kontroli normatywnej.- grupy różnią się także tym w jaki sposób sprawują kontrolę: poprzez prawo, obyczaje i zwyczaje. O przestrzegania prawa mogą zabiegać osoby specjalnie do tego wyznaczone lub normy są przestrzegane dzięki spontanicznym reakcjom członków grupy.
stopień widoczności i obserwalności w grupie- Brak obserwalności- czasem zachowania dewiacyjne. Rodzaj przepływu informacji
ekologiczna struktura grupy- przestrzenne rozmieszczenie członków grupy
samodzielność lub uzależnienie grupy
stopień stabilności- zdolność grupy do przeciwstawienia się opozycji z zewnątrz.
stopień stabilności strukturalnej środowiska grupy- zdolność grupy do utrzymania swojego charakteru.
sposoby utrzymywania stabilności grupy i jej środowisk strukturalnego. Sztywność bądź elastyczność.
względna pozycja społeczna grupy
względna siła grupy- zdolność grupy do narzucania swych decyzji członkom i środowisku społecznemu.
Georg Simmel- Wymiana jako środek.....
w wymianie społecznej nie chodzi o przedmiot ale o odbicie własnego uczucia gefuhlreflex. Każdy dał drugiemu więcej niż posiadał.
Ofiara- nie jest przeszkodą ale warunkiem celu i drogą do niego. Np. jeżeli celem jest odpoczynek to praca jest ofiarą.
Pomieszanie wartości- np. gdy ktoś oddaje klejnot za kawałek chleba. Przy wymianie wartości trzeba więc wziąć pod uwagę czas i okoliczności.
Przypadki, gdy ofiara podnosi wartość celu- np. sporty ekstremalne, ofiara jest napięcie i zmęczenia ale to one dopełniają satysfakcji z zdobytego celu.
Dobra łatwo zdobyte przeważnie tracą na wartości.
Wymiana- jest czymś trzecim, co powstaje gdy każdy z dwóch procesów dawania i brania jest w absolutnej równoczesności przyczyną i skutkiem drugiego.
G. Le Bon- Uczucia i moralność tłumu
Impulsywność, zmienność i drażliwość tłumu- tłum nie potrafi panować nad odruchami, jego zmienność utrudnia władanie nim. Dla jednostki w tłumie nie ma rzeczy niemożliwych
Podatność na sugestie i łatwowierność- zdolność do przekręcania faktów i łatwowierność. Nie liczy się status społeczny- każdy w tłumie zachowuje się tak samo. Źródłem sugestii jest złudzenie powstałe w umyśle jednego osobnika.
Przesada i prostota w uczuciach tłumu- brak niepewności i wątpliwości, popadanie w skrajność. Mówca musi używać silnych określeń a jego cechy muszą być nadzwyczajne. Jednostka w tłumie cofa się w rozwoju intelektualnym
Nietolerancja, autorytaryzm i konserwatyzm tłumu- tłum zdolnyy jest tylko do uczyć prostych i przesadnych. Wstręt do nowatorstwa
Moralność tłumu- poświęcenie i prawość. Moralność ta jest nieświadoma.
Offe- Nowe ruchy społeczne
Stary paradygmat
Społeczno- ekonomiczne grupy działają w własnym interesie grupowym i angażują się w konflikty w strefie podziału.
Kwestie- wzrost gospodarczy i dystrybucja, bezpieczeństwo militarne i społeczne, kontrola społeczeństwa.
Wartości: wolność i bezpieczeństwo prywatnej konsumpcji i awansu materialnego.
Wewnętrzny sposób działania: formalna organizacja, masowe zrzeszenia delegujące reprezentacje.
Zewnętrzny sposób działania: pluralistyczne lub korporacyjne uzgadnianie interesów, współzawodnictwo partii politycznych, reguła większościowa.
Nowy paradygmat
Społeczno- ekonomiczne grupy działające nie jako określone grupy, lecz w imieniu szerszej zbiorowości.
Kwestie: zachowanie pokoju, środowiska naturalnego, praw jednostki,
Wartości: autonomia jednostki i jej tożsamość- jako opozycja wobec scentralizowanej kontroli.
Wewnętrzny sposób działania: nieformalność i spontaniczność, nisko stopień pionowej i poziomej dyferencjacji ról.
Zewnętrzny sposób działania: polityka protestu oparta na żądaniach formułowanych przede wszystkim w terminach negacji status quo.