O8.01.2008r. |
Anna Lis |
Gr.2014a Godz.7:50- 10:20 |
Temat: Oksydazy i peroksydazy |
I.Część teoretyczna:
Enzymy- związki złożone o charakterze białek prostych i złożonych:
białka proste- zbudowane są wyłącznie z aminokwasów,
związki białkowe zawierające w swojej strukturze oprócz podstawowego łańcucha białkowego (białko proste) także inne grupy, tzw. grupy prostetyczne.
Kasy enzymów w oparciu o typ reakcji:
OKSYDOREDUKTAZY (np. dehydrogenazy, oksydazy) - przenoszą elektrony i protony do odpowiedniego akceptora, enzymy katalizujące reakcje, w których dochodzi do zmiany stopnia utlenienia, na przykład: dehydrogenaza mleczanowa uczestnicząca w wątrobie w pozbywaniu się szkodliwego kwasu mlekowego i oksydaza L-aminokwasowa bezpośrednio utleniająca aminokwasy w mikrociałkach.
TRANSFERAZY (np. aminotransferazy, acetylotransferazy, kinazy) - przenoszące określoną grupę chemiczną (np. aminową, acetylową) z jednego związku do drugiego, czyli katalizujące reakcje przenoszenia grup funkcyjnych z jednej cząsteczki na drugą, na przykład: transaminaza glutaminianowa przenosząca grupę aminową na ketoglutaran przez co powstaje m. in. kwas glutaminowy i syntaza laktozowa przenosząca w gruczołach mlecznych ssaków galaktozę na glukozę przez co powstaje laktoza.
HYDROLAZY (np. proteazy, celulaza, inwertaza) - rozkładające substrat hydrolitycznie, z jednoczesnym przyłączeniem cząsteczki wody. Zazwyczaj są to białka proste przeprowadzające reakcje rozpadu z udziałem wody. Enzymy te rozkładają wiązania w cząsteczkach używając wody - (hydroliza wiązań peptydowych, glikozydowych, estrowych), np.: wszystkie enzymy trawienne układu pokarmowego.
LIAZY (np. dekarboksylazy aminokwasów) odszczepiające pewne grupy od substratu bez udziału wody, czyli katalizują reakcje rozpadu bez udziału wody, przy czym tworzą się zazwyczaj wiązania podwójne, np.: dekarboksylaza pirogronianowa odpowiedzialna za pgronianu dwutlenku węgla, w wyniku czego powstaje aldehyd octowy (fermentacja alkoholowa).
IZOMERAZY - przeprowadzają reakcje przegrupowań wewnątrzcząsteczkowych, czyli przebudowują strukturę cząsteczki bez zmiany jej składu atomowego, np.: izomeraza cytrynianowa katalizująca reakcję przekształcania cytrynianu w izocytrynian (cykl Krebsa).
LIGAZY (syntetazy) - katalizujące tworzenie nowych wiązań, czyli łączenie się dwóch cząsteczek (reakcje syntezy).
II.Reakcje charakterystyczne:
Aktywność peroksydaz:
Do 7 probówek dodaje po 1cm3wyciągu z ziemniaka. Następnie do 6 z nich dodaje po 1 cm3 1% roztworu fenolu (pirokatechiny, pirogalolu), zaś do 1 ( ślepa próba)dodaje 1 cm3 wody destylowanej. Probówki ogrzewa ok.10min w termostacie o temperaturze 40⁰C oraz w temperaturze pokojowej 20⁰C.
Powstaje:
Próba |
Wyciąg(cm3) |
H2O (cm3) |
Roztwory(cm3) |
Temperatura ⁰C |
Obserwacje |
0. |
1 |
1 |
0 |
20 |
Lekkie zmętnienie |
1. |
1 |
0 |
1 (fenol) |
20 |
Biały osad |
2. |
1 |
0 |
1 (pirokatechina) |
20 |
Barwa jasno-brunatna |
3. |
1 |
0 |
1 (pirogalol) |
20 |
Barwa jasnożółta |
4. |
1 |
0 |
1 (fenol) |
40 |
Białe zmętnienie |
5. |
1 |
0 |
1 (pirokatechina) |
40 |
Barwa jasnobrunatna |
6. |
1 |
0 |
1 (pirogalol) |
40 |
Barwa jasnożółta |
Wnioski: Najaktywniejszym enzymem pirokatechina, przy której reakcja zachodzi najbardziej intensywnie. W temperaturze 40⁰C enzymy nie tracą swoich właściwości.
2)
Z próbówek z poprzedniego doświadczenie odlewam połowę ich zawartości, a następnie dodaje do każdej z nich po 1 cm3 3% H2O2.
Powstaje:
Próba |
Wyciąg(cm3) |
H2O2 (cm3) |
Roztwory(cm3) |
Temperatura ⁰C |
Obserwacje |
1. |
1 |
1 |
1 (fenol) |
20 |
Odbarwienie |
2. |
1 |
1 |
1 (pirokatechina) |
20 |
Barwa czerwona |
3. |
1 |
1 |
1 (pirogalol) |
20 |
Barwa żółta, bark zmętnienia |
4. |
1 |
1 |
1 (fenol) |
40 |
odbarwienie |
5. |
1 |
1 |
1 (pirokatechina) |
40 |
Barwa jasnoczerwona |
6. |
1 |
1 |
1 (pirogalol) |
40 |
Barwa jasnożółta, brak zmętnienia |
Wnioski: Pod wpływem H2O2 roztwory zmieniły zabarwienie oraz osad się rozpuścił. Wynika z tego, że reakcja z ćw. Pierwszego jest odwracalna, a dodanie nadtlenku wodoru sprawia, że przebiega reakcja redukcji.
3)Wykrywanie peroksydaz:
Do 4 probówek dodaje po 1 cm3wyciągu z ziemniaka i dodaje kolejno: 0,5 cm3 KSCN, 0,5 cm3 soli Fe3+, 0,5 cm3 kwasu cytrynowego.
Powstaje:
Próba |
Wyciąg(cm3) |
Inaktywator/aktyw akty (cm3) |
Pirogalol(cm3) |
H2O2 (cm3) |
Obserwacje |
0. |
1 |
0 |
0 |
0 |
zmętnienie |
1. |
1 |
0,5 cm3 KSCN |
1 |
1 |
Barwa żółta, roztwór bardziej klarowny |
2. |
1 |
0,5 cm3 soli Fe3+ |
1 |
1 |
Barwa ciemna, herbaciana |
3. |
1 |
0,5 cm3 kw. Cytr. |
1 |
1 |
Barwa kremowa |
Wnioski: Roztwory soli, KSCN oraz kwasu cytrynowego pełnią role inhibitorów gdyż hamowały reakcje.
4)Wykrywanie oksydaz- próba benzydynowa:
Próba |
Wyciąg(cm3) |
H2O (cm3) |
Temperatura ⁰C |
Benzydyna (cm3) |
H2O2 (cm3) |
Obserwacje |
0. |
1 |
1 |
20 |
0,5 |
0,5 |
Białe zmętnienie |
1. |
1 |
0 |
20 |
0,5 |
0,5 |
Ciemnozielony osad |
2. |
1 |
0 |
40 |
0,5 |
0,5 |
Niebieskozielony osad |
3. |
1 |
0 |
70 |
0,5 |
0,5 |
Brunatne zabarwienie |
4. |
1 |
0 |
100 |
0,5 |
0,5 |
Brunatne zabarwienie |
Wnioski: w temperaturze 20⁰C i 40⁰Cenzym działa, zaś w temperatzurze70⁰C i 100⁰C nastąpiła dezaktywacja enzymu, ponieważ białko uległo denaturacji.
5)Wrażliwość oksydaz i peroksydaz na temperaturę:
Do 4 probówek dodaje po 1 cm3 wyciągu z ziemniaka. Wszystkie 4 probówki orzewam w łaźni wodnej o temperaturze 70⁰C przez ok. 10 min. Następnie dodaje:
Próba |
Wyciąg(cm3) |
Pirokatechi-na (cm3) |
H2O2 (cm3) |
Benzydyna (cm3) |
Obserwacje |
0. |
1 |
0 |
0 |
0 |
Biały osad |
1. |
1 |
10 kropli |
0 |
0 |
Zmniejszenie osadu, szara barwa |
2. |
1 |
10 kropli |
1 |
0 |
Zmętnienie, jasnobrunatne zabarwienie |
3. |
1 |
0 |
1 |
5 kropli |
Zmętnienie, żółte zabarwienie |
Wnioski: W temperaturze 70⁰C enzymy uległy inaktywacji, przestały działać.
6)Rozkład skrobi przez amylazę:
Całkowite odbarwienie zaobserwowaliśmy przy 4 probówce, po 2 minutach. Z czego wynika, iż zaszła reakcja rozkładu skrobi przez amylazę. Z odbarwionego roztworu, pobieram próbkę i dodaje kilka kropli NaOH i 1 cm3mkieszaniny roztworów Fehlinga I i II i ogrzewano. Zaobserwowałam ceglastoczerwone zabarwienie.
7)Hydrolazy peptydowe z pepsyną na żelatynie i białku. Enzymatyczna hydroliza białka z jaja kurzego przy użyciu pepsyny.
Próba |
Białko (cm3) |
Pepsyna (cm3) |
Kwas/zasada(cm3) |
Temperatura ⁰C |
Obserwacje |
0. |
1 |
0 |
0 |
20 |
Brak reakcji |
1. |
1 |
1 |
0,5 HCl |
20 |
Biały osad |
2. |
1 |
1 |
0,5NaCl |
20 |
odbarwienie |
3. |
1 |
1 |
0,5 HCl |
40 |
Biały osad |
4. |
1 |
1 |
0,5NaCl |
40 |
wybarwienie |
5. |
1 |
1 |
0 |
100 |
Biały gęsty osad |
6. |
1 |
1 |
0 |
100 |
Biały gęsty osad |
Wynioski: biały osad świadczy o tym, że zaszła reakcja hydrolizy białka w HCl, czyli środowisku kwaśnym. Im wyższa temperatura tym rozkład białka był bardziej intensywny.