Człowiek jako istota rozumna spełnia się w myśleniu i rozumieniu.

Arystoteles mówi, że cnoty są pomiędzy dwiema skrajnościami;

człowiek wybiera takie uczucia, które zgodne są z rozumowaniem,

wybiera rozsądne uczucia.

Cnoty uprawiane przez Arystotelesa:

- łagodność jest środkiem pomiędzy porywczością i nieczułościa

- męstwo- zuchwałość a tchórzostwo

- wstyd- bezwstydny a skrajna nieśmiałośc

- umiarkowanie- nieumiarkowanie a niewrażliwośc na przyjemności

- oburzenie- zawiść a przeciwną skrajnością dla której nie ma określenia

- sprawiedliwość- zysk a strata

- hojność- rozrzutność a sknerstwo

- szczerość- chełpliwość i udawaniem głupoty

- przyjaźń- pochlebstwo a wrogość

- godność- służalność i zarozumiałością

- wielkoduszność- próżność a małoduszność

- szczodrość- marnotractwo a skąpstwo

Chełpliwość- jest popisywanie się swoją zamożnością; udaje że ma

więcej niż posiada.

Przyjaciel jest po to byśmy się doskonalili; jest źródłem dobra.

Sprawiedliwość jest najwieksza cechą.

Cechy intelektualne:

- wiedza praktyczna [techne]

- wiedza teoretyczna [episteme]

- rozsądek (mądrość praktyczna, roztropność) [phronesis]

- inteligencja potętność [nons]

- mądrość [sophia]

mądrość- najwyższa cnota

TOMASZ Z AKWENU

Autor dwóch wielkich dzieł, w których zamieścił swoje

przemyślenia etyczne;

etyka Tomaszowa jest morlana

Cnoty Kardynalne:

- mądrość

- męstwo

- umiarkowanie

- sprawiedliwość

Cnoty morale to doskonałości naszego charakteru.

Cnoty intelektualne to doskonałości naszego rozumu.

UTYLITARYZM- korzyść, pożytek

J. Benthan 1748- 1832

Był autorem pracy „ Wprowadzenie do zasad moralności i prawodawstwa”

J. St. Mill 1806- 1879

Był autorem „Utylitaryzmu”

Według utylitaryzmu działanie jest uznawane za zgodne z moralnością jeśli dążąc

do zaspokojenia własnych przyjemności i potrzeb oraz zapbiegając o własne

interesy służy się dobru ogółu.

Utylitaryzm zakłada że jeśli dbamy o własne interesy to jednocześnie można troszczyc się o

innych ludzi.

Utylitarym miał postac hedonizmu: dobre to przyjemne, złe co nieprzyjemne.

Nauka która przyjmuje jako postawę moralności użyteczność czyli zasadę najwyższego szczęścia

głosi: że czyny są dobre jeśli przyczyniają się do szczęścia, złe jeśli przyczyniają się do czegoś

przeciwnego. Przez szczęście rozumie się brak cierpienia i przyjemności, oraz nieszczęście rozumie

się przez nieprzyjemności i cierpienia.

Nie ma takiego życia gdzie jest tylko szczęście i przyjemność.

Etyka utylitarna wywodzi się z myśli angielskiej. Rozwijano w XVIII w. matme,

nauki przyrodnicze-> empiryzm.

Dawid Hume- przedstawiciel angielskiego empiryzmu.

Ludzie czasami świadomie wybierają cierpienie.

Utylitarysta mówi: zanim coś zrobisz zastanow się czy będzie to dobro czy zło.

---