PROJEKT EDUKACYJNY „SPOTKANIA Z PRZYRODĄ”, zreal. w dn.13-17.03. 2006.
CEL OGÓLNY:
- Stworzenie sytuacji sprzyjającej poznaniu przez dzieci życia delfina.
CELE SZCZEGÓŁOWE:
- Dziecko interesuje się przyrodą.
- Dziecko zna zwyczaje delfinów.
- Dziecko rozpoznaje oznaki przyjaźni delfinów wobec ludzi.
- Dziecko potrafi zrozumieć rolę delfinów w terapii dzieci i osób dorosłych niepełnosprawnych.
- Dziecko potrafi rozpoznać dźwięki wydawane przez delfiny.
- Dziecko umie naśladować ruchem zachowania delfinów.
- Dziecko rozumie wpływ przemysłu, zatruwającego morza i oceany na liczebność populacji delfinów.
- Dziecko potrafi rozluźnić mięśnie podczas relaksacji.
- Dziecko potrafi posługiwać się mową dialogową.
PRZEBIEG I ORGANIZACJA PROJEKTU EDUKACYJNEGO.
I. Etapy realizacji projektu:
1. Zebranie informacji o delfinach przez nauczycielkę.
- wypożyczenie albumów i książek o delfinach,
- poszukiwanie informacji o delfinach w Internecie:
wydrukowanie zdjęć delfinów,
pobranie plików Mp3 z dźwiękami wydawanymi przez delfiny
- wypożyczenie filmu dokumentalnego z Biblioteki Pedagogicznej,
- przygotowanie krótkiej informacji o życiu i zwyczajach delfinów potrzebnej podczas rysowania z dziećmi mapy skojarzeń
- zebranie informacji o nowoczesnych metodach uczenia się:
przeczytanie książki G. Dryden i J.Vos „Rewolucja w uczeniu się”,
zdobycie informacji w Internecie, książkach i czasopismach o kinezjologii,
przypomnienie propozycji zabaw z pedagogiki zabawy.
2. Przygotowanie scenariuszy zajęć oraz sytuacji edukacyjnych.
3. Realizacja projektu:
- poniedziałek, 13.03. - zaprezentowanie dzieciom fragmentów filmu dokumentalnego
pt. „Delfin, życie i zagrożenia”,
- wtorek, 14.03. - „Delfin, ssak morski” - zabawy i ćwiczenia inspirowane filmem.
- środa, 15.03. - „Delfiny z fantazji” - malowanie gipsowych figurek
- czwartek, 16.03. - „Zabawy z delfinami” - zabawy integracyjne.
- piątek, 17.03. - „O czym rozmawiają delfiny” - wydzieranka z papieru inspirowana scenkami dramowymi. Wykonanie wystawki prac oraz zaprezentowanie scenek dramowych kolegom z IV. grupy.
II. Metody
- metoda mapy myśli wg Tony'ego Buzana,
- elementy kinezjologii,
- scenki dramowe,
- pedagogika zabawy,
- opowieść ruchowa,
- film dokumentalny,
III. Formy
- indywidualna, zespołowa i zbiorowa
IV. Środki dydaktyczne
- ilustracje zwierząt morskich,
- ilustracje, albumy, zdjęcia, książki o delfinach ,
- film dokumentalny pt. „Delfin, życie i zagrożenia”,
- płyta z nagraniem Mp3 dźwięków wydawanych przez delfiny,
- kasety z muzyką relaksacyjną, z nagraniami zabaw i piosenek,
- papierowe rybki z sylabami i wędki z magnesami,
- sylweta delfina do odrysowania,
- gipsowe odlewy w kształcie delfina,
- papierowa sylweta lalki i papierowe ubranka,
- przybory plastyczne: kartony, kleje, flamastry, farby.
V. Uzyskane efekty
- Dzieci zainteresowały się życiem delfinów i innych ssaków morskich. Proszą o kolejne filmy, np. o orkach. Same inicjują rozmowy, zabawy na temat morza i zwierząt tam żyjących. Chętnie oglądają albumy o zwierzętach z biblioteczki grupowej. Zostały zaplanowane kolejne zajęcia o podobnej tematyce.
- Dzieci poznały problem zanieczyszczania mórz ściekami przemysłowymi. Chętniej podejmują działania zmierzające do ochrony przyrody, np. dbają o oszczędzanie wody w przedszkolu, zbierają zużyte baterie, odkładają ścinki i makulaturę do pudła.
- Dzieci zainteresowały się wpływem delfinów na terapię dzieci niepełnosprawnych. Spojrzały na swych słabszych kolegów z innej strony. Jeszcze chętniej starają się pomagać swym upośledzonym kolegom. Z większą wyrozumiałością przyjmują i tolerują specyficzne zachowania dzieci niepełnosprawnych.
Scenariusz zajęcia
TEMAT: „Delfin, ssak morski” - zabawy i ćwiczenia inspirowane filmem.
CEL OGÓLNY:
- Zapoznanie z wyglądem i zwyczajami delfinów.
CELE SZCZEGÓŁOWE:
- Dziecko potrafi narysować mapę myśli.
- Dziecko potrafi odczytać informacje zawarte w narysowanej przez siebie mapie myśli.
- Dziecko potrafi wykorzystać posiadane informacje o zwierzętach morskich.
- Dziecko układa opisy do ilustracji.
- Dziecko czyta wyrazy z dwuznakami i zmiękczeniami.
- Dziecko potrafi rozpoznać dźwięki wydawane przez delfiny.
- Dziecko umie naśladować ruchem zachowania delfinów.
- Dziecko czyta sylabami.
- Dziecko potrafi rozluźnić mięśnie podczas relaksacji.
METODY: zabawa dydaktyczna, słuchanie dźwięków, mapa myśli, zabawa ruchowa, zabawa z elem. kinezjologii.
FORMY: indywidualna, zespołowa, zbiorowa.
PRZEBIEG:
1. „Poszukiwania” - zabawa dydaktyczna.
- O czym rozmawiamy w tym tygodniu? (nawiązanie do tematu: delfiny).
- Kto chce przeczytać napisy przypięte do tablicy? ( napisy: delfiny, rekiny, wieloryby, ośmiornica, rafa koralowa) zadanie dla dzieci szczególnie zdolnych
- Rozejrzyjcie się po sali. Ukryłam tu tace z ilustracjami przedstawiającymi niektóre zwierzęta morskie. Wybierzcie dla siebie po jednym obrazku i wróćcie na swoje miejsca.
Dzieci wykonują polecenie, a nast. opisują ilustracje i przypinają obok właściwego napisu na tablicy.
2. „Dźwięki” - ćwiczenie słuchowe.
Dzieci kładą się na podłodze, zamykają oczy i słuchają nagranych na płytę CD odgłosów delfinów. Ich zadaniem będzie odgadnąć, jakie zwierzę wydaje takie dźwięki. Głosy delfinów słyszały wcześniej na filmie wideo.
3. „Delfin” - mapa myśli.
Dzieci słuchają czytanego tekstu o delfinach, ilustrowanego obrazkami i rysują na dużych kartonach mapę skojarzeń wg T. Buzana. Każdą informację zapisują rysując od środka z delfinem kreskę i rysunek, który symbolicznie ilustruje przeczytane przez nauczycielkę, krótkie fakty o delfinach. Dzieci niepełnosprawne dostają gotowe obrazki do przyklejenia.
4. „Zabawy z delfinami” - zabawa ruchowa.
-Chciałabym teraz zaprosić was do zabawy w delfiny. Słuchajcie uważnie moich poleceń i wykonujcie je.
Dzieci w parach naśladując delfiny pływają, przeskakują przez obręcze, toczą miękkie piłeczki głową, w grupach pomagają choremu delfinowi utrzymać się na powierzchni wody.
5. „Łowimy ryby z delfinami” - zabawa sylabowa.
Dzieci kolejno łowią na wędkę z magnesem po dwie rybki w tym samym kolorze z napisaną sylabą. Ich zadaniem będzie odczytać wyraz powstały z tych dwóch sylab. Dzieci niepełnosprawne łowią obrazki, nazywają je i dzielą na sylaby.
6. „Pływamy z delfinami” - zabawa z elem. kinezjologii przy muzyce relaksacyjnej.
- dzieci idą pobawić się z delfinami, ruchy naprzemienne, naprzemienne chodzenie w miejscu dotykając prawym łokciem lewego kolana i odwrotnie,
- delfiny pływają po pętli, dzieci kreślą w powietrzu leniwą ósemkę,
- delfiny kołyszą się na wodzie, kołyska: dzieci siadają na podłodze, ręce lekko ugięte opierają o podłogę, nogi złączone, zgięte w kolanach przenoszą z jednej strony na drugą,
- delfiny śpią, akumulator: dzieci siadają klęcząc na podłodze, ręce z przodu, biorą głęboki wdech, jednocześnie odchylając głowę do tyłu, potem wydychają powietrze opuszczając brodę do piersi.
Scenariusz zajęcia
TEMAT: „O czym rozmawiają delfiny?” - wydzieranka z papieru inspirowana scenkami dramowymi.
CEL OGÓLNY:
- Bogacenie wiadomości o życiu delfinów.
CELE SZCZEGÓŁOWE:
- Dziecko potrafi ilustrować ruchem opowiadanie nauczycielki.
- Dziecko potrafi opisywać ilustracje.
- Dziecko odnajduje i nazywa wspólny temat dla kilku obrazków.
- Dziecko potrafi posługiwać się mową dialogową.
- Dziecko potrafi zgodnie współpracować w zespole.
- Dziecko rozpoznaje na ilustracji rafę koralową.
- Dziecko potrafi odrysować od szablonu kształt delfina oraz okleić go ścinkami wydartego papieru.
METODY:
opowieść ruchowa, zabawy dramowe, wydzieranka z papieru
FORMY:
indywidualna, zespołowa, grupowa.
PRZEBIEG ZAJĘCIA;
1. „Delfiny” - opowieść ruchowa.
- Chciałabym teraz pobawić się z wami w delfiny. Wyobraźcie sobie, że płyniemy po oceanie. Zobaczyliśmy pływające delfiny; pomachajmy do nich. Nagle niebo się zachmurzyło, wieje silny wiatr, który kołysze statkiem, fale przelewają się przez pokład. Statek tonie, a rozbitkowie płyną przez wzburzone morze, nie mają już sił płynąć, ale co to? Przypłynęły delfiny, które pomagają ludziom płynąć. Chłopcy są delfinami, a dziewczynki rozbitkami. Delfiny pomogły rozbitkom dopłynąć do lądu. Machają na pożegnanie płetwami. W końcu wyszło słońce wszystkie delfiny baraszkują w wodzie: krążą w kółku, wyskakują nad powierzchnię wody, gonią się w wodzie. Nagle zauważyły, że jeden z nich jest chory i nie może utrzymać się na wodzie. Chory delfin z niebieską szarfą pływał przy brzegu, gdzie wielkie zakłady przemysłowe wylewały do morza ścieki. On chyba zatruł się zanieczyszczoną wodą i nie może wypłynąć, aby nabrać powietrza. Wszystkie delfiny podpływają do niego i podtrzymują go przy powierzchni wody, aby nabrał powietrza. A teraz inny delfin jest chory, jemu też trzeba pomóc i temu trzeciemu też. Delfiny pomogły już wszystkim chorym towarzyszom, całe szczęście, że miały one takich oddanych przyjaciół. Zmęczone kładą się na falach i zasypiają.
2. „Rozmowy delfinów” - zabawy dramowe.
Dzieci podzielone na grupy podchodzą do trzech stanowisk z wybranymi ilustracjami
przedstawiającymi nast. tematy:
- „Delfiny pomagają ludziom będącym w niebezpieczeństwie”,
- „Delfiny troszczą się o swoich chorych towarzyszy”,
- „Delfiny cierpią z powodu zanieczyszczenia środowiska przez ludzi”
Zadaniem dzieci jest obejrzeć obrazki, opowiedzieć, co one przedstawiają oraz ułożyć wspólny tytuł dla nich oraz przygotować scenki ilustrujące rozmowę dwóch delfinów (przytulanki) na podany temat.
3. „Delfiny na rafie koralowej” - wydzieranka z papieru kolorowego.
Dzieci na niebieskich kartonach odrysowują od szablonu delfiny, wyklejają je ścinkami wydartego papieru, a następnie ozdabiają dno przyklejając ze ścinków glony morskie i żółte koralowce.
Po skończonej pracy i posprzątaniu stolików idą ze swoimi pracami do kolegów z grupy IV i prezentują tam jeszcze raz swoje scenki dialogowe.
Scenariusz sytuacji edukacyjnej
TEMAT: „Zabawy z delfinami” - zabawy integracyjne.
CEL OGÓLNY:
- Zintegrowanie grupy, wprowadzenie miłej atmosfery zajęcia.
CELE SZCZEGÓŁOWE:
- Nawiązywanie bliskiego, fizycznego kontaktu między dziećmi.
- Przełamywanie niechęci, uprzedzeń wobec rówieśników.
- Budowanie poczucia bezpieczeństwa w grupie.
- Uczenie się mówienia innym miłych rzeczy. Podniesienie poczucia własnej wartości.
- Nawiązywanie bliskiego kontaktu pomiędzy dziećmi.
- Szukanie różnych sposobów rozwiązywania problemów, tworzenie listy rozwiązań określonej sytuacji problemowej.
- Rozumienie wartości koleżeństwa.
- Rozpoznawanie i nazywanie uczuć. Wczuwanie się w uczucia innych.
METODY:
- oddziaływanie przykładem osobistym,
- wyrażanie aprobaty i dezaprobaty,
- nagradzanie wychowawcze,
- organizowanie doświadczeń wychowanka,
- metody wpływu społecznego.
- wywoływanie antycypacji następstw zachowań społeczno-moralnych,
- metody kierowania samowychowaniem.
FORMY: zbiorowa.
PRZEBIEG ZAJĘCIA:
„Wszyscy są...” - zabawa taneczna ze śpiewem.
Dzieci stoją w parach, odwrócone twarzą do siebie. Klaszczą na przemian, w swoje dłonie i dłonie kolegi do słów piosenki:
Wszyscy są, witam was, zaczynamy, już czas.
Jestem ja, jesteś ty, raz, dwa, trzy.
„Co możemy zrobić?” - zabawa dramowa.
Nauczycielka opowiada dzieciom nast. historię:
Dawno temu na Morzu Śródziemnym urodził się mały delfin butlonosy. Był on bardzo szczęśliwym delfinkiem. Pływał razem ze swoją mamą i bawił się z innymi delfinami. Bardzo lubił ludzi, a ponieważ był odważny, często przypływał do statków. Czasem dostawał od ludzi piłkę lub balona do zabawy. Pewnego dnia, gdy delfinek bawił się swoją nową piłką, zobaczył małą, smutną orkę, która też chciała się pobawić piłką, ale bała się ludzi.
Czy delfinek może pomóc orce i w jaki sposób?
Nauczycielka wspólnie z dziećmi przeprowadza analizę opowiadania i sporządza listę rozwiązań tego problemu.
Na zakończenie wybiera chętne dzieci, aby zaprezentowały tę sytuację za pomocą scenki z ułożonymi przez siebie dialogami i pozytywnym zakończeniem.
„Serce dla delfinka” - zabawa graficzna.
Każde dziecko rysuje na dużej kartce papieru serce. Następnie chodząc po sali zbliża się kolejno do kolegów, którzy rysują w tym sercu coś miłego, np. kwiatek, zabawkę, serduszko, uśmiech... Jednocześnie sam też rysuje w sercach kolegów „serdeczne rysunki”. Na zakończenie dzieci opowiadają o rysunkach ze swoich serc. Nauczycielki dbają by rysunki były pozytywne. Dzieci niepełnosprawne, które mają duże kłopoty z rysowaniem dostają naklejki, np. z uśmiechami do naklejania kolegom.
„Bujamy się na falach” - zabawa relaksacyjna.
Dzieci stają w parach. Dzieci niepełnosprawne stają w parze ze swoim pełnosprawnym rówieśnikiem. Słychać spokojną, cichą muzykę. Jedno dziecko robi kołyskę leżąc na plecach i łapiąc się pod kolanami. Drugie je delikatnie kołysze. Po jakimś czasie następuje
„Dokończ zdanie” - zabawa integracyjna.
Dzieci siedzą na krzesłach w kole. Nauczycielka mówi początek zdania, a przedszkolaki mają za zadanie znaleźć zakończenie:
- Delfiny są zadowolone, gdy....
- Delfiny są smutne, gdy...
- Delfiny złoszczą się, gdy...
Odpowiada tylko chętne dziecko, do którego nauczycielka rzuci maskotkę.
„Fala” - zabawa integracyjna.
Dzieci stoją w kole trzymając się za ręce. Nauczycielka rozpoczyna falę podnosząc do góry swoją i połączoną z nią rękę dziecka, które następnie opuszcza tę rękę i podnosi do góry drugą itd. Zabawa trwa dotąd, aż fala powróci do nauczycielki.
Scenariusz sytuacji edukacyjnej
TEMAT: „Delfiny z fantazji” - malowanie gipsowych figurek.
CEL OGÓLNY:
- Rozwijanie twórczej aktywności plastycznej.
CELE SZCZEGÓŁOWE:
- Dziecko potrafi rozmawiać o pojęciach abstrakcyjnych.
- Dziecko potrafi skomponować ubranie na papierowej sylwecie.
- Dziecko zna i rozpoznaje kształt delfina.
- Dziecko maluje farbami gipsowe odlewy.
- Dziecko starannie dobiera barwy podczas malowania figurki.
- Dziecko ilustruje piosenkę ruchem.
METODY:
- zadań stawianych dzieciom,
- samodzielnych doświadczeń,
- rozmowa,
- zabawa ilustracyjna do piosenki.
FORMY: indywidualna, zbiorowa, zespołowa.
PRZEBIEG:
1. „Fantazja” - wysłuchanie piosenki.
Rozmowa na temat fantazji: co to jest fantazja, wyobraźnia, kto ją ma, a kto nie, w jakich sytuacjach widać, że ktoś ma fantazję?
2. „Projektanci” - zabawa dydaktyczna.
Jak wygląda artysta z fantazją?
Dzieci w zespołach ubierają sylwety lalek w papierowe ubranka. Nauczycielka przypomina, że osoba z fantazją może być ubrana nietypowo, wesoło itp.
3. „Delfiny z fantazji” - malowanie gipsowych odlewów.
Nauczycielka przynosi worek z baśniowej krainy Fantazji z zadaniami dla dzieci. Przedszkolaki z zamkniętymi oczami wyjmują z worka białe, gipsowe delfinki. Nauczycielka czyta list od wróżki, która prosi dzieci, aby pomogły jej zamienić te smutne, delfiny w wesołe, kolorowe, fantazyjne zwierzątka.
Dzieci siadają do stolików i malują delfinki kolorowymi farbami oraz ozdabiają je kropkami.
4. „Zuch marynarz” - zabawa taneczna.
- Dzieci stoją parami w dwóch rzędach i ilustrują ruchem piosenkę o marynarzu. Na refren klaszczą w dłonie i zamieniają się miejscami dwa razy.
1. Ewa Furtak nauczycielka mianowana
2. Urszula Łuszczew nauczycielka kontraktowa
1