Środki uzależniające - omówienie podstawowych pojęć.
NARKOMANIA - Światowa Organizacja Zdrowia określa narkomanię jako stałe, zależne zażywanie środków odurzających.
Uzależnienie, to stan, w którym człowiek nie potrafi obyć się bez danej substancji. Istnieją trzy rodzaje uzależnienia:
1. Zależność fizyczna - przymus zażywania narkotyku związany z wytworzeniem w organizmie człowieka fizjologicznego braku substancji odurzającej. Brak tej substancji powoduje powstanie zespołu abstynenckiego czyli głodu. Należy dodać, że przyzwyczajenie się organizmu do narkotyków wywołuje zjawisko tzw. tolerancji czyli konieczności zwiększenia przyjmowanych dawek.
2. Zależność psychiczna - niczym nie zaspokojona potrzeba przeżywania stanu odurzenia. Nieobecność narkotyku wywołuje dolegliwe poczucie pustki, wewnętrznego rozbicia, braku sensu istnienia, niepokoju, rozdrażnienia i depresję.
3. Zależność społeczna - uwikłanie w środowisko narkomanów, ograniczenie swoich kontaktów tylko do ludzi odurzających się i handlarzy.
Środki odurzające można podzielić na 3 podstawowe rodzaje:
1. Substancje działające opóźniająco na ośrodkowy układ nerwowy - opium, morfina, heroina, babiturany, leki uspakajające i hipnotyczne.
2. Substancje działające pobudzająco na ośrodkowy układ nerwowy - kokaina, crack, khat, amfetamina, substancje i leki psychotropowe.
3. Substancje wywołujące zaburzenia w ośrodkowym układzie nerwowym - konopie indyjskie (marihuana, haszysz), LSD, środki wziewne.
Historia narkotyków sięga około 4 tys. lat przed naszą erą. Starożytne kroniki medyczne wspominają, że opium było znane lekarzom przed przyjściem Chrystusa na świat. Powszechnie mniema się, że człowiek odkrył opium, zawarte w maku. Medycy stosowali różne formy opium przez trzy lub cztery tysiące lat, mimo że dopiero w 1805 roku lekarz - naukowiec po raz pierwszy uzyskał czystą morfinę z makówek i łodyg maku.
Narkotyki są to związki chemiczne, psychoaktywne, pochodzenia przede wszystkim roślinnego (naturalnego), choć mogą też być syntetyczne.
Termin narkotyki syntetyczne dotyczy przede wszystkim licznych substancji, występujących na rynku po 1939 roku, stwarzających różnego rodzaju uzależnienia. Ich głównymi reprezentantami są petydyna, metadon, produkty uboczne smoły i nafty.
Od lat siedemdziesiątych XX wieku obserwuje się wzrost narkomanii i zjawiska młodnienia populacji używającej środków odurzających. Początki narkomanii wśród młodzieży przypadają na przełom lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX wieku i mają ścisły związek z młodzieżowymi ruchami kontestacyjnymi. Powstała subkultura wchłonęła narkomanię, przypisując jej nowe znaczenie kulturowe, a zarazem doprowadziła do istotnych przemian w strukturze zażywanych środków. Zażywanie środków odurzających stało się wśród członków grup hippisowskich czynnikiem integrującym. Wspólne zażywanie tych środków w celu doznania niezwykłych przeżyć stało się elementem identyfikacji danej podkultury.
Z badań wynika, że do najczęściej stosowanych środków w latach siedemdziesiątych XX wieku należały: fenmetrazyna, morfina, dolargan, glimid, psychedryna i haszysz. Zaczęto również wykorzystywać różne detergenty (proszki do prania, pasty do zębów), rozpuszczalniki benzynowe, naftę i eter.
Dominujący model konsumpcji środków odurzających charakteryzował się zjawiskiem politoksykomanii, tj. równoczesnym zażywaniem środków o odmiennych efektach działania czy różnym składzie chemicznym. Z upływem czasu coraz większą popularność uzyskiwało zażywanie mleczka makowego, czyli soku ściągniętego z niedojrzałych makówek, używanego do odurzających infekcji. Innym sposobem było przyrządzanie „makiwary”, zwanej „zupą” otrzymanej przez gotowanie słomy makowej zawierającej alkaloidy opium. Zarówno mleczko makowe, jak i „makiwary” charakteryzowała sezonowa dostępność i dopiero opracowana w połowie lat siedemdziesiątych XX wieku przez gdańskich studentów chemii prosta technologia uzyskiwania „polskiej heroiny”, zwanej też „kompotem”, wpłynęła na radykalną zmianę narkomanii. Dominacja konsumpcji „kompotu”, „zupy”, a więc środków z grupy opiatów, które wywołują najsilniejsze uzależnienie fizyczne i psychiczne, nadała charakterystyczne cechy narkomanii w Polsce. W celu wzmocnienia działania tych substancji stosowano również odmiany środków uspokajających, nasennych neuroleptyków, uzyskiwanych na podstawie recept zdobywanych w sposób mniej lub bardziej legalny.
Opiaty grupują szeroki wachlarz substancji chemicznych naturalnych lub syntetycznych, podobnych w działaniu farmakologicznym (szczególnie przeciwbólowym) do morfiny, głównego składnika opium, od którego pochodzi ich nazwa. Z opium, które jest sokiem rośliny zielonej z tej samej rodziny co nasze maki., Papaver somniferum (mak indyjski lub „przynoszący sen”), otrzymywano morfinę. Opium, morfina i heroina są otrzymywane z maku. Przynoszą przejściowe uczucie senności, uspokojenia, uniesienia i szczęścia. W medycynie były stosowane jako środki uśmierzające ból. Jednak ich działanie jest bardzo silne, szybko wywołują tolerancję i silne uzależnienie. Przedawkowanie może doprowadzić do śmierci, co zdarza się często. Rzucenie nałogu musi odbywać się pod nadzorem medycznym, a objawy abstynencji są bardzo nieprzyjemne, jak dreszcze, skurcze mięśni, nudności, wymioty, pocenie się i drgawki.
Heroina przeważająca większość młodych ludzi nigdy nie sięgnie po heroinę, trzeba jednak przyznać, że narkotyk ten jest obecnie częściej stosowany i należy być świadomym tego faktu. Otrzymuje się ją z morfiny, która w postaci naturalnej występuje w maku. Zwykle ma postać białego, krystalicznego proszku (czasem jest on różowy lub beżowy) niekiedy bywa sprasowany. Heroinę można wstrzykiwać do żyły, wdychać przez nos lub palić. Około 95% wszystkich zgonów związanych z zażywaniem narkotyku przypisuje się heroinie, a z jej powodu umierają głównie mężczyźni. Ponad połowa wszystkich przypadków przedawkowania jest rezultatem połączonego działania heroiny i innych narkotyków lub heroiny i alkoholu i/lub leków uspokajających. Wszystkie te specyfiki upośledzają proces oddychania: mózg „zapomina” o konieczności oddychania i następuje śmierć. Kolejną przyczyną śmiertelnego w skutkach przedawkowania jest sytuacja, gdy ktoś zaczyna przyjmować heroinę po pewnym okresie abstynencji (na przykład po detoksykacji). Jeśli zdecyduje się na przyjęcie swojej zwykłej dawki, może się to skończyć śmiercią, ponieważ organizm przestał już tolerować narkotyk. Heroina może powodować nudności i wymioty, które mogą skutecznie zniechęcić do przyjmowania tego narkotyku. Oprócz ryzyka przedawkowania i uzależnienia należy się liczyć z niebezpieczeństwem zakażenia się wirusem HIV/AIDS czy też wirusem zapalenia wątroby typu B lub C. Takie ryzyko jest znaczne, jeśli używa się czyichś igieł. Mimo niebezpieczeństw, jakimi grozi branie heroiny, dzieciaki będą eksperymentowały z tym narkotykiem. Osoba przyjmująca heroinę wygląda na wymizerowaną i zaniedbaną - teraz przecież w magazynach mody, na rozkładówkach, umieszczają zdjęcia modelek z zapadniętymi i podkrążonymi oczami. Bardziej zniechęcać młodego człowieka może fakt, że na skutek przyjmowania tego właśnie narkotyku mogą wypadać zęby, jest to bowiem jeden ze skutków ubocznych działania heroiny. U heroinistów obserwuje się dużą częstotliwość występowania żółtaczek.
Konopie indyjskie, Prozac pokolenia X znane także jako trawka, skręt, gandzia, marihuana, haszysz - narkotyk najczęściej używany (w Australii i większości krajów zachodnich) i jest najbardziej prawdopodobne, że tego właśnie będzie próbował nastolatek. Substancją aktywną w konopiach jest kanabinoid, który działa w zależności od odmiany, dawki jako środek uspokajający lub jako halucynogen. Przy swej zdolności do wywoływania uczucia odprężenia, lekkiej euforii trawka może łagodzić, przynajmniej na chwilę, często wszechogarniające uczucie gniewu, napięcia czy depresji, tak powszechne wśród współczesnej młodzieży. Jest także stosunkowo tania i łatwo dostępna, a fakt, że jest nielegalna, dodaje jeszcze odrobinę podniecenia, sprawiając, że narkotyk ten idealnie służy jako instrument buntu. Dym z konopi zawiera więcej czynników rakotwórczych niż dym papierosowy. Konopie działa na płuca podobnie jak tytoń. Jeden skręt (lub trzy stożki z fajki wodnej) to mniej więcej odpowiednik pięciu papierosów. U osób palących dużo i często rośnie ryzyko zapalenia oskrzeli, raka płuc i rozedmy. Istnieją również jednostkowe doniesienia (na razie jeszcze nie można z nich wyciągać daleko idących wniosków) o występowaniu raka jamy ustnej, gardła i płuc u stosunkowo młodych osób palących wyłącznie marihuanę. Palacze konopi wdychają mniej dymu niż palacze tytoniu, ale sposób, w jaki palą jest inny. Zaciągają się głębiej i przytrzymują dym w ustach przez kilka sekund, zamiast wypuścić go natychmiast, co może się przyczyniać do powstania wymienionych już uszkodzeń - na razie są to jednak tylko spekulacje. Uważa się, że regularne używanie konopi wywiera pewien wpływ na pamięć i koncentrację. Długoletnim palaczom - ludziom, którzy palą od pięciu lat lub dłużej trudniej jest skupić uwagę. Paląca osoba dużo mówi lub się śmieje, czuje się odprężona i zadumana, ma zaczerwienione lub szkliste oczy, wzmożony apetyt i gorszą koordynacje ruchową,. W większych dawkach konopie powodują splątanie, niepokój, panikę i halucynacje. W istocie może uzależnić psychicznie i fizycznie. Uzależnienie psychiczne pojawia się zwykle pierwsze. Jeśli ktoś używa konopi często, żeby np. złagodzić stres, zacznie wierzyć, że podobnie jak w przypadku alkoholu - nie może się bez nich dobrze bawić. Do fizycznego uzależnienia (podobnie jak w przypadku innych narkotyków) dochodzi wtedy, gdy organizm przyzwyczaja się do obecności substancji tak bardzo, że ma trudności z funkcjonowaniem bez niej.
Kokaina (zwana także jako koka, śnieg) - substancja o działaniu pobudzającym, otrzymywana z krzeku koki. Podobnie jak speed i ecstazy, związek ten wpływa na produkcje w mózgu pewnych substancji - serotoniny i dopaminy. Obniżenie ceny tego narkotyku spowodowało, że jest on szerzej stosowany, choć nadal jest na tyle drogi, że rzadko sięgają po niego nastolatki, zwłaszcza że jego działanie nie trwa długo, najwyżej około czterdziestu minut. Przyczyną, dla której kokaina tak silnie uzależnia, jest fakt, że daje tak intensywną, choć bardzo krótkotrwałą poprawę samopoczucia. Ponieważ ludzie pragną podtrzymać to doskonałe samopoczucie, decydują się na częste zażywanie, co może prowadzić do uzależnienia. Kokaina może wywołać depresję i niepokój. Zażywanie przez nos zbyt dużej porcji narkotyku może uszkadzać śluzówkę nosa, wywoływać bóle głowy, pobudzenie, kłopoty z koncentracją, a z czasem zachowanie agresywne. Kokaina rzadko jest powodem zawału serca i uszkodzenia naczyń krwionośnych nóg. Regularne zażywanie tego narkotyku, czasem nawet przyjęcie pojedynczej, większej dawki, zwiększa ryzyko wystąpienia psychozy kokainowej, podobnej do tej, jaką powoduje speed. Do jej objawów można zaliczyć paranoje, podejrzliwość, omamy słuchowe.
Crack - tańsza, przeznaczona do palenia postać kokainy. Narkotyk ten bardzo silnie uzależnia.
Amfetamina (speed) to trzy do pięciu procent proszku czysta substancja, 95-97% może to być: najczęściej laktoza, glukoza lub kofeina, może zawierać także wiele zanieczyszczeń, gdyż obecnie jest gorzej oczyszczany niż dawniej. Ma postać białego lub żółtego proszku. Speed tłumi apetyt, niektóre dziewczęta stosują go wraz z papierosami, by stracić na wadze. Sprawia, że mózg wytwarza większą ilość pewnego związku - dopaminy, czego efektem jest przepływ energii, używany na imprezach, by dać siłę do tańczenia przez całą noc. Jednak ceną, jaką przychodzi zapłacić za te parę godzin rozpierającej energii, może być późniejsze fatalne samopoczucie: drażliwość, napady agresji, depresja. Nieprzyjemne doznania nazajutrz sprawiają czasem, że człowiek czuje się tak fatalnie, że nigdy więcej nie sięgnie po ten narkotyk. Czasem jednak jest to przyczyną, że bierze się więcej, by poczuć się lepiej. Częste zażywanie speedu, w zbyt dużych ilościach, może powodować wyczerpanie organizmu - brak snu oraz ubogie odżywianie się (bo nie czuje się głodu) mogą sprawić, że człowiek staje się wyczerpany, poważnie chory. Narkotyk może być także przyczyną odwodnienia, może uszkadzać śluzówki nosa i wywoływać krwawienia (jeśli jest przyjmowany donosowo). Specyfik ten może także powodować bóle mięśni i dreszcze lub niemiarowe bicie serca. Może również być przyczyną zawału. Jeśli chodzi o wpływ tej substancji na psychikę, to może ona spowodować niepokój, panikę i psychozy. Osoby uzależnione mogą mieć także kłopoty z koncentracją i z pamięcią (jednak nie jest do końca jasne, czy jest to bezpośredni skutek działania narkotyku, czy tez raczej stylu życia). Mimo, że speed nie powoduje schizofrenii, długotrwałe przyjmowanie go jest odpowiedzialne za wystąpienie psychozy, której obraz kliniczny jest bardzo podobny do typowej schizofrenii. Psychoza, która jest efektem przyjmowania speedu, zwykle ustępuje po zaprzestaniu zażywania narkotyku. Speed może też wyzwalać utajoną dotychczas chorobę psychiczną (nawet po jednorazowej dawce), a takie psychozy już nie są odwracalne.
MDA (metylenodioksyamfetamina) - substancja o zbliżonym działaniu do amfetaminy, a działa bardziej halucynogennie niż ecstazy. Dostępna jest w postaci proszku lub kapsułek. Może również wywoływać nudności.
Kofeina (1,3,7,-tetrametyloksantyna) - powszechnie używany środek leczniczy pobudzający ośrodkowy układ nerwowy, wchodzący w skład popularnych napojów i używek, jak: kawa, herbata, coca-cola i in. Filiżanka kawy lub mocnej herbaty zawiera 0,05-0,1 g. kofeiny, co wywiera już dostrzegalne działanie farmakologiczne. Występuje przyspieszenie procesów myślowych, wzmożenie skupienia uwagi, polepszenie spostrzegawczości, usprawnienie zapamiętywania i przypominania, ułatwienie wnioskowania. Ponadto wzmacnia się diureza. Większe dawki wywołują uczucie niepokoju, częstoskurcz serca, gonitwę mysli, bezsenność, częstomocz, pocenie. Objawy przewlekłego nadużywania: zaburzenie czynności układu sercowo-naczyniowego i pokarmowego z subiektywnymi skargami na bóle głowy, chudnięcie, biegunki, nerwobóle, parestezje, bezsenność, drażliwość, chwiejność uczuciowa, drżenie rąk i języka, wzmożone odruchy, tachykardia, u mężczyzn impotencja.
LSD - sprzedaje się w postaci małych kwadracików papieru, zwykle z kolorowym nadrukiem (np. z postaciami z kreskówek, nasyconych narkotykiem). Osoba będąca pod wpływem tego narkotyku ma wrażenie, że podróżuje do nieznanych miejsc. Chociaż zaburzenia psychiczne spowodowane LSD są bardziej prawdopodobne u osób, które regularnie przyjmują ten narkotyk (raz w tygodniu lub częściej), jednak dla niektórych już jedna dawka wystarczy, by wystąpiły takie problemy, jak nawracające przewidzenia czy psychozy, co może trwać nawet do dwóch lat. LSD wpływa raczej na stan umysłu niż ciała, ale może też wywoływać nudności i bolesne skurcze żołądka, ponieważ narkotyk ten zawiera niewielką ilość strychniny.
Psylocybina - podobnie jak meskalina przybyła na arenę świata z Meksyku. Stosuje się jako środek pomocniczy, w leczeniu niektórych nerwic, ponieważ pobudza on „pamięć afektywną”. Nie jest nałogotwórcza w sensie stwarzania uzależnienia fizycznego i występowania objawów abstynencyjnych, ale jej silne właściwości halucynogenne są bazą w rozwoju uzależnienia psychicznego u nałogowców.
Meskalina - narkotyk archetypowy zachodniej cywilizacji.W celu osiągnięcia ekstazy służącej rozwojowi osobowości stanowi duży psychodelik, a w dużych dawkach może spowodować śmierć na skutek paraliżu oddechowego, Rozwijać się może uzależnienie psychiczne.
Rozpuszczalniki organiczne - wszystkie produkowane metodami przemysłowymi, są substancjami bardzo różnorodnymi chemicznie. Ich wspólną cechą jest zdolność rozpuszczania tłuszczów. Wiele z nich znamy bardzo dobrze: eter, aceton, tetrachlorometan, trichloroetylen, benzyna lakowa, benzyny silnikowe. Związki te wchodzą w skład wielu produktów domowego użytku: farb, lakierów, różnych klejów, odplamiaczy do tkanin, pojemników aerozolowych itp. W większości są więc dostępne w wolnej sprzedaży, a jedyne ograniczenia dotyczą rozpuszczalników o znaczeniu medycznym to chloroform lub eter. Zawsze możliwe jest ostre zatrucie przy okazjonalnym używaniu tego typu substancji, które nieraz prowadzi do śmierci na skutek zatrzymania oddechu i pracy serca. Rozpuszczalniki wprowadzone są do organizmu przez drogi oddechowe, ich pary wdycha się stosując wszelkie sposoby umożliwiające zwiększenie ich stężenia. Stosowanie tych substancji może prowadzić do nałogu, typowe jest przejście od używania ich w grupie do „wąchania” w samotności. Oznacza to chroniczne narażanie się na ich silnie toksyczne działanie, zagrażające szczególnie wątrobie, nerkom i oczywiście mózgowi. Po odstawieniu substancji pojawiają się dolegliwości przypominające nieco oznaki „głodu” alkoholowego.
DELIRIANTY
kleje toksyczne - zawierające toluen zalicza się do narkotyków stwarzających zależność. Działa narkotycznie na układ nerwowy, podobnie jak barbiturany i alkohol. Wdychanie toluenu wywołuje stan podobny do różnych stadiów zatrucia alkoholowego, od zataczania się aż do śpiączki. Oprócz tego osoba wdychająca te substancję odczuwa zawroty głowy, nudności, podniecenie, pełne życia sny i halucynacje. Zdarzają się też przypadki zachowania impulsywnego.
rozpuszczalniki lotne - do trucizn lotnych zalicza się: aceton, keton, alkohol izopropylowy, octan izoamylowy i trójchloroacetylen. Octan izoamylowy, znany w sprzedaży jako olej bananowy, wywołuje ból głowy, przemęczenie, ucisk w klatce piersiowej, nudności, torsje, pomieszanie zmysłów i anemię. Niektóre substancje rozpylone w aerozolu mogą wywołać odurzenie, zawroty głowy, a nawet utratę przytomności. Przedawkowanie może spowodować zgon.
STP - syntetyczny narkotyk o właściwościach halucynogennych, odkryty w laboratoriach wojskowych, przede wszystkim jako środek bojowy działający na układ nerwowy. Efekt to przyspieszona akcja serca, suchość skóry, śluzówki jamy ustnej, rozszerzone źrenice, zamglone spojrzenie, bezsenność, dezorientacja umysłowa. Jako powikłanie występują napady epileptyczne, zgony w skutek paraliżu ośrodka oddechowego w rdzeniu przedłużonym.
Pracownicy ochrony zdrowia wyrazili zaniepokojenie coraz większą popularnością Euforii, narkotyku zażywanego na przyjęciach, który jak wykazują wyniki najnowszych badań, może być przyczyną nawet 60% zgonów młodych ludzi zażywających substancji uzależniających. Niewielkie dawki narkotyku mogą wywołać efekt natychmiastowego odprężenia i elokwencji, jednak wiadomo, że większe dawki sprawiają, iż zażywający narkotyk stają się agresywni i uciekają się do przemocy. Wiadomo także, że zażywanie Euforii zaburza ocenę sytuacji i zwiększa ryzyko wypadków drogowych i utonięć. Najnowsze dane wykazują, że nawet 40% utonięć może być związanych z zażyciem Euforii. Częste zażywanie narkotyku powoduje uszkodzenie wątroby i mózgu oraz nadciśnienie tętnicze, a także zwiększa ryzyko raka piersi, jelita grubego i trzustki.
Ecstazy - jedyny narkotyk, który jest częściej używany przez kobiety niż przez mężczyzn. Być może dlatego, że zwiększa uczucie jedności i współodczuwania z innymi Przyjęcie popularnej wśród młodzieży substancji nazywanej ecstazy powoduje zwiększenie wydzielania noradrenaliny i serotoniny. Pierwsza określana jest jako „hormon stresu”, gdyż mobilizuje energię fizyczną, lecz normalnie wydzielana jest tylko w szczególnych wypadkach. Z kolei serotonina to „hormon szczęścia”, który wzbudza intensywne reakcje emocjonalne. Innymi słowy, bez większego wysiłku można się poczuć i zachowywać inaczej, przeżywać przyjemne i intensywne emocje, pozbyć się kłopotów i trosk, przełamać swoje opory i zahamowania, podnieść swoją samoocenę i samoakceptację. Tego typu właściwości czynią narkotyk szczególnie atrakcyjnym. Natomiast przyszłość, w której przyjmowanie narkotyku stanie się przymusem i nie przyniesie poczucia szczęścia, a w najlepszym razie zmniejszy jedynie przykre doznania fizyczne i psychiczne, wydaje się nie dotyczyć własnej osoby. Narkotyk ten jest używany także przez młodzież w wieku trzynastu czy czternastu lat. Ecstazy to stosunkowo nowa substancja odurzająca i niewiele wiadomo o tym, jakie są odległe skutki jej stosowania. Jest on bardzo niebezpieczny, zwłaszcza że jest zażywany na imprezach, podczas których ludzie tańczący w zatłoczonym, przegrzanym lokalu narażeni są na odwodnienie. Ceną jaką trzeba zapłacić za sztucznie wywołany błogostan jest depresja i drażliwość następnego dnia. Osoby zażywające ecstazy muszą się także liczyć z tym, że może pojawić się bezsenność, uczucie zmęczenia i kłopoty z koncentracją uwagi. Czasami takie nieprzyjemne efekty utrzymują się dobę lub dwie. Obecnie uważa się, iż bardziej prawdopodobne jest powstanie zależności psychicznej (ludzie przyjmują substancji uzależniających, ponieważ są przekonani, że bez niej nie może być mowy o dobrej zabawie) niż zależności fizycznej, która występuje w przypadku uzależnienia od alkoholu, nikotyny czy heroiny. Działanie ecstazy polega na przeobrażeniu procesów biochemicznych w mózgu. Substancja ta zmienia poziom dwóch związków chemicznych. Jednym z nich jest wspomniana serotonina - związek, który odpowiada za nasz nastrój, dobre samopoczucie. Drugim związkiem jest dopamina, która nadzoruje nastrój i napięcie mięśni. Związek ten może również sprawiać, że odczuwamy nudności, mamy stany paranoidalne, popadamy w niepokój, zaciskamy szczęki, robi się nam sucho w ustach. Pod wpływem dopaminy szybciej bije serce, mamy uderzenia zimna i gorąca, co najbardziej groźne przestajemy właściwie oceniać sygnały płynące z naszego organizmu. Przestajemy odczuwać, że musimy się czegoś napić, ochłodzić się i odpocząć.
Ketamina - środek znieczulający, stosowany w weterynarii, który stał się narkotykiem, zażywanym na imprezach ze względu na efekt halucynogenny. Narkotyk może być wdychany przez nos, przyjmowany doustnie lub wstrzykiwany. Nikt nie wie, jakie są odległe skutki przyjmowania tej substancji. Podstawowym niebezpieczeństwem jest fakt, że może dojść do uszkodzenia ciała, z czego osoba pozostająca pod wpływem ketaminy w ogóle nie zdaje sobie sprawy. Dzieje się tak, ponieważ ketamina znosi ból.
GHB czy GBH (gammahydroksybutyran, Fantasy, Liquid E lub Liquid X) -substancje znieczulające, używane na imprezach, dostępne w postaci tabletek, kapsułek i płynu. W mniejszych dawkach powoduje odreagowanie stresu, doznanie uspokojenia, odprężenia i niewielkiej euforii. W dawkach większych powoduje senność, nudności, wymioty, napięcie mięśni, śpiączkę i zatrzymanie oddechu. Niewiele wiadomo o tym, jakie są odległe skutki przyjmowania tego narkotyku.
Ice (po polsku lód, zwany też Shabu) - narkotyk w postaci do palenia. Działa silniej niż speed. Bardzo silnie uzależnia. Daje takie same efekty jak speed. Jednak okres ustępowania działania narkotyku może być gorszy, a kłopoty z zaśnięciem większe. Ice może spowodować, że człowiek nie może zasnąć przez trzy, cztery dni. Może też doświadczyć halucynacji.
Grzyby halucynogenne - dziko rosnące grzyby, które zawierają substancje wywołujące przewidzenia, zwaną psilocybiną. Wywiera ona podobny wpływ jak LSD. Zażycie większej dawki może się wiązać z wystąpieniem przerażających halucynacji, połączonych z niepokojem i paranoją. Wśród innych skutków działania tych grzybów można wymienić skurczowe bóle brzucha, zaparcia lub biegunkę. Zawsze też istnieje ryzyko zjedzenia przez pomyłkę śmiertelnie trującego grzyba.
Azotan amylu - w postaci złotawego płynu. Zwiększa przepływ krwi przez mózg, czego efektem jest szybka, choć krótkotrwała poprawa samopoczucia (trwa ona zaledwie parę minut). Może zwiększać intensywność doznań seksualnych. Wśród objawów niepożądanych można wymienić bardzo silne bóle głowy, kłopoty z oddychaniem, spowolnienie akcji serca, spadek ciśnienia tętniczego krwi i omdlenia.
Sterydy anaboliczne - grupa substancji będących pochodną męskiego hormonu płciowego - testosteronu. Zwiększają one masę mięśni i siłę, sprawiają, że przybieramy na wadze. Coraz częściej sterydy anaboliczne przyjmują dorastający chłopcy, którzy chcą mieć lepsze wyniki w sporcie i odpowiednią sylwetkę. U mężczyzn i chłopców sterydy mogą czasowo uszkadzać układ rozrodczy. Powodują także zaburzenia wzrostu, schorzenia wątroby, są odpowiedzialne za podwyższone ciśnienie krwi, zatrzymują płyny w organizmie i podnoszą poziom cholesterolu. Większość osób, które stosują sterydy anaboliczne, wstrzykują je, a jeśli używają wspólnych igieł zwiększają ryzyko zachorowania na wirusowe zapalenie wątroby typu B i C lub na AIDS.
THC (Tetrahydrokanabinol) - przekracza barierę łożyskową u kobiety ciężarnej i dostaje się do krwi i mózgu płodu. Jest także częściowo wydalany z mlekiem matki. Według różnych autorów, wyciągi z konopi są toksyczne dla płodu - tym bardziej że THC prawdopodobnie hamuje syntezę DNA i w konsekwencji powoduje anomalie w namnażaniu się komórek.
Nieliczni tylko wiedzą, że popularna przyprawa - gałka muszkatołowa, myristrica fragrans, owoc, wiecznie zielonego drzewa we wschodnich Indiach, ma właściwości psychoaktywne, powoduje stany wyjątkowo zmienionej percepcji, podczas których dochodzi do niezwykłych przeżyć, głównie w zakresie schematu cielesnego.
Skórka banana - materiał łatwo dostępny i po specjalnym procesie można z niej otrzymać preparat o słabo wyrażonych właściwościach psychodelicznych.
DMT (dwumetylopryptamin) - narkotyk halucynogenny. Osoba znajdująca się pod działaniem DMT nie odróżnia faktów od fantazji i gotowa jest do przemocy i samobójstwa. Nie jest powszechnie używany przez narkomanów.
3