Horror
(na podstawie: Słownik literatury i kultury popularnej, Wyd. Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2006)
termin horror, poza literaturą odnosi się do: filmów, komiksów, gier fabularnych.
wydawnictwa promujące horror w Polsce: Amber, Rebis, Phantom Press International.
Horror w ujęciu literackim: teksty kultury mające na celu wywołanie grozy.
Źródła horroru:
powieść gotycka(czarna -we Francji)- podejmuje tematykę historyczną i fantastyczną.
3 odmiany powieści gotyckiej, gdzie w różnym stopniu funkcjonują elementy grozy:
Historyczna
Sentymentalna
Grozy - literatura budząca strach, napięcie, zawierająca motywy zbrodni, zagrożeń, motywy nadprzyrodzone; odnosi się do odmian horroru
Akcja i czas: miejsca ponure, zamczyska, lochy, korytarze, miejsca tortur i śmierci, zmierzch, noc, czas burzy.
Bohater: łotr gotycki - podły, okrutny, pozbawiony moralności, chciwy.
Podział bohaterów: prześladowcy i ofiary.
Motywy: anagnoryzmu (rozpoznanie w ofierze utraconej niegdyś osoby) i podpisania cyrografu, kuszenia szatana.
E. T. A. Hoffmann Diable eliksiry, Robert L. Stevenson Dziwna historia doktora Jekylla i pana Hyde'a:: zło ma źródło w dwoistości natury ludzkiej, prowadzi do rozdwojenia osobowości,
powieść frenetyczna (pol. literatura szalona) - ukazuje możliwości człowieka znajdujące się poza kontrolą umysłu. Ma swój początek w romantyzmie; jest też spokrewniona z powieścią-parabolą (ang. powieścią grozy) i klasyczną powieścią fantastyczną. Fantastyka w powieści frenetycznej podlega wyjaśnianiu, wg frenetyzmu jej źródłem jest iluzoryczność. Bohaterowie tych powieści, to zwykle istoty okrutne, budzące grozę, żyjące poza społeczeństwem (wilkołaki, wampiry, ludożercy).
wiktoriańska ghost story - opowieści o duchach.
Podstawowe struktury narracyjne horroru wg N. Carrolla:
złożona struktura odkrywania (obecności potwora, jego istnienia i konfrontacja z nim);
burzyciela (szalony naukowiec).
W stosunku do filmu wyróżniamy horror (A. Has-Tokarz):
wampiryczny,
satanistyczny,
architektoniczny,
medyczny,
Armageddonu
Wprowadzanie erotyzmu do horroru (Marek Sabat).
Wątki naukowe, medyczne, ekologiczne (Pragnienie i Odraza Guy Smith).
Nagromadzenie okropności (np. katowanie ludzkiego ciała).
Łączenieświata horroru z elementami fantasy i sf.
Przerażające wydarzenia w horrorze wywołują:
Postacie:
potwór, szaleniec - postać horroru kojarząca sie najczęściej z niebezpieczeństwem zarówno fizycznym jak i psychicznym, czy też społecznym. Jest to postać nieczysta, kojarząca się niekiedy z chorobą, gniciem, umieraniem, robactwem, która wywołuje u odbiorcy obrzydzenie.
N. Carroll - 4 typy obrazowania potwora:
Dotyczące wyglądu:
zespolenie: mumie, wampiry, zombie, duchy;
rozszczepienie: sobowtóry, drugie ja, wilkołaki;
Dotyczące możliwości:
powiększenie;
zmasowanie;
POSTAĆ |
UTWORY |
Wilkołak - ten, który przeobraża się w skórę wilka ( wilk + dłaka - skóra) lub staje się wilkiem (werwolf/virwolf). Wilkołaki działały nocą atakując ludzi i zwierzęta w stanie szału .
|
|
Wampiry - fantastyczna istota o ludzkiej postaci, uważana za prawie nieśmiertelną, żywiąca się ludzką krwią o różnorakich zdolnościach paranormalnych . |
|
Demony |
|
Monstra nieustalone |
|
Dziecko |
|
Zwierzęta-zabójcy - postaci z różnych mitów i odmian literackich, np. Grizzly, rekin, węże, ptaki. |
|
Cyganie/Indianie i ich magia |
|
Przedmioty
PRZEDMIOT |
UTWORY |
krzesło zdobione dziwnymi rzeźbami/ornamentami |
|
ksiażeczka/pamietnik |
|
Rzecz należąca do zmarłego, np. obraz, lustro, książka. |
|
Miejsca
MIEJSCE |
UTWÓR |
Dom - 2 schematy fabularne:
|
|
Ruiny, nieznane obiekty, podziemia |
|
Cmentarze, miejsca dawnych kultów pogańskich |
|
Miejsca odległe, z dala od ludzi |
|
Clive Barker antyhorror - pobudza wyobraźnie, groza stwarza się „przy okazji”
Horror satanistyczny - gatunek powstały w latach 60 XX w., związany z powstaniem Kościoła Szatana w USA założonego przez Antona Szandor La Veya w 1966 r. i opublikowaniem Biblii Szatana. Najbardziej klasycznym przykładem horroru satanistycznego jest Dziecko Rosemary Iry Levina i Egzorcysta Williama Petera Blatty'ego. Jego podstawowe schematy fabularne to:
Samotność i izolacja bohatera przy niezauważalnej ingerencji Zła.
Opętanie - objaw mocy szatana.
Egzorcyzmy, konfrontacja między szatanem a człowiekiem.
Pozorne odejście Zła, nie dającego o sobie zapomnieć.
Magda Drabinkowska, Filozofia horroru według Nöela Carrolla, dostęp na: http://horror.com.pl/publicystyka/art.php?id=57, dn. 4.06.2010.
Na podstawie wykładu z dr D. Dybkiem Wątki fantastyczne w literaturze dawnej.
Na podstawie wykładu z dr D. Dybkiem Wątki fantastyczne w literaturze dawnej
1