ARYSTOTELES poetyka - Tragedia, wybrane konwencje teatru światowego


ARYSTOTELES „POETYKA”

Tragedia

Tragedia jest to naśladowcze przedstawienie akcji poważnej, skończonej i posiadającej [odpowiednią] wielkość, wyrażone w języku ozdobnym, odmiennym w różnych częściach dzieła, przedstawienie w formie dramatycznej, a nie narracyjnej, które przez wzbudzenie litości i trwogi doprowadza do „oczyszczenia” [katharsis] tych uczuć.

Język ozdobny - język posiadający rytm, harmonię i śpiew.

Składniki tragedii:

  1. Fabuła - (artystycznie) uporządkowany układ zdarzeń [przedmiot naśladowczego przedstawienia]

  2. Charakter -właściwości postaci, które objawiają się w działaniu [przedmiot naśladowczego przedstawienia]

  3. sposób myślenia -zdolność wyrażania w mowie tego, co w danej sytuacji jest istotne i w pełni z nią zharmonizowane [przedmiot naśladowczego przedstawienia]

  4. Wysłowienie - wyrażenie myśli w słowach [sposób przedstawienia]

  5. widowisko - akcja przedstawiona za pomocą widzialnych na scenie postaci [sposób przedstawienia], element najmniej artystyczny, i najluźniej związany z samą sztuką poetycką

  6. śpiew - kompozycja muzyczna, ozdoba tragedii [środek naśladowania]

Charakter i sposób myślenia są naturalnymi źródłami działania postaci, od którego zależy ich powodzenie lub nieszczęście.

Postaci działają nie po to, aby umożliwić przedstawienie charakterów, lecz właśnie ze względu działania przyjmują odpowiednie właściwości charakteru.

Cel tragedii: bieg zdarzeń [fabuła]

Tragedia nie może istnieć bez akcji, może istnieć bez charakterów.

Składniki fabuły:

Najpiękniejsze jest takie rozpoznanie, które łączy się z perypetią.

Rozpoznanie:

Fabuła winna mieć długość łatwą do zapamiętania w całości.

Zadanie poety nie polega na przedstawieniu wydarzeń rzeczywistych, lecz takich, które mogłyby się wydarzyć, przy czym ta możliwość opiera się na prawdopodobieństwie i konieczności.

Zdarzenia muszą wynikać jedne z drugich, gdyż wymaga tego logika ludzkiego myślenia.

Fabuła epizodyczna -taka fabuła, w której epizody nie łączą się wzajemnie na zasadzie prawdopodobieństwa lub konieczności

(fabuła jest naśladowaniem akcji)

Fabuły mogą być „proste” lub „zawikłane”

Przebieg zdarzeń wbrew „oczekiwaniom” sprawia, że akcja „prosta” zmienia się w „zawikłaną”

Akcja:

  1. prosta - akcja, która zgodnie z naszym ustaleniem rozwija się w sposób jednolity i ciągły, gdy zmina losu następuje w niej bez perypetii lub rozpoznania

  2. zawikłana - taka akcja, w której zmiana losu łączy się z perypetią lub rozpoznaniem lub z jednym i drugim motywem jednocześnie

(perypetia lub rozpoznanie powinny wyrastać na zasadzie konieczności lub prawdopodobieństwa z samego układu fabuły jako wynik poprzednich zdarzeń)

Składniki gatunkowe tragedii:

  1. pod względem ilościowym:

Struktura najpiękniejszej tragedii musi być zawikłana i musi być naśladowczym przedstawieniem zdarzeń budzących litość i trwogę

Pięknie ułożona struktura dramatyczna musi mieć jedno rozwiązanie, zmiana losu powinna przebiegać ze szczęścia w nieszczęście i to nie z powodu nikczemności tylko ze względu na jakieś zbłądzenie.

Fabuła dramatyczna:

Charaktery muszą być:

Najbardziej przemawia do przekonania ten, kto wczuwa się w naturę postaci,

„zawiązanie” akcji - zdarzenia, które często mają miejsce poza samym utworem i pewne wchodzące w jego ramy, pozostałe należą do rozwiązania. Przez „zawiązanie” rozumie te część, która obejmuje zdarzenia od początku aż do sceny poprzedzającej bezpośrednio zmianę losu w nieszczęście lub szczęście

„rozwiązanie” akcji - wszystko, co dzieje się od momentu zmiany losu do końca tejże akcji.

Cztery odmiany tragedii:

tragedia o podwójnym rozwiązaniu - szczęśliwym dla dobrych i nieszczęśliwym dla niegodziwych

Chór ma stanowić integralną część utworu i ma współuczestniczyć w przedstawieniu

Myślenie: dowodzenie i odpieranie zarzutów oraz wzbudzanie litości, trwogi, gniewu i innych uczuć



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Nazwiska z wykładów [wybrane konwencje teatru światowego], KULTUROZNAWSTWO, Semestr 3 i 4
WYBRANE KONWENCJE TEATRU ŚWIATOWEGO, Kulturoznawstwo, Teatr
Wybrane konwencje teatru swiatowego (1 semestr), marlowe - tragiczna historia doktora faustusa, Chri
Wybrane konwencje teatru swiatowego (1 semestr), sofokles - król edyp, Sofokles „Król Edyp&rdq
Nazwiska z wykładów [wybrane konwencje teatru światowego], KULTUROZNAWSTWO, Semestr 3 i 4
Wybrane konwencje teatru-Zagadnienia
Goethe - Faust, kulturoznawstwo, IV semestr, konwencje teatru światowego II
3 Arystoteles Poetyka, wybrane zagadnienia tragizm, katarsis, mimesis (Oeconomia Divina Cz Miłosz)
WYBRANE PROBLEMY GOSPODARKI ŚWIATOWEJ, Studia - Finanse i Rachunkowość, Licencjat, Międzynarodowe St
Tablice historyczne, Wybrane dzieła litaratury światowej, DZIEJE RZYMU
Arystoteles Poetyka [opracowane]
Arystoteles Poetyka
03. Arystoteles - Definicja tragedii, EDUKACJA PRZEZ SZTUKĘ
Arystoteles - Poetyka, Polonistyka, Tradycje antyczne i biblijne
Konwencje Teatru - ZAGADNIENIA UZUPEŁNIONE [2010], KULTUROZNAWSTWO, Semestr 3 i 4

więcej podobnych podstron