POJĘCIE PRAWA ROLNEGO
Prawo rolne nie jest prawem kodeksowym, można określić je jako całokształt norm prawnych regulujących stosunki społeczne związane z kształtowaniem ustroju rolnego, w tym także produkcji rolnej i rynku rolnego.
Przez ustrój rolny należy rozumieć układ stosunków własnościowych i form organizacji produkcji w rolnictwie, jak również form organizacyjnych rynku rolnego.
Należy zwrócić uwagę na fakt, że wiele istotnych dla prawa rolnego przepisów zawartych jest w aktach prawnych niższego rzędu (niemających charakteru ustawy), publikowanych w zbiorach urzędowych mało dostępnych albo nie publikowanych urzędowo.
Doniosłą rolę odgrywają również statuty lub zasady statutowe organizacji rolniczych. Teoretycznie mają one charakter wewnątrzorganizacyjny (lex contractus), wiążący jedynie członków, w praktyce jednak, ze względu na masowy charakter wspomnianych organizacji i duży stopień ujednolicenia, odgrywają poważną rolę kształtującą, nie mniejszą niż ustawy. Dotyczy to zwłaszcza statutów kółek rolniczych, rolniczych spółdzielni produkcyjnych, spółdzielni kółek rolniczych, rolniczych związków zawodowych.
(...) „ROLNICTWO A PRAWO WSPÓLNOT EUROPEJSKICH
2.1. Wspólna Polityka Rolna
Podstawy traktatowe dla Wspólnej Polityki Rolnej (Common Agricultural Policy) stanowią artykuły 38-47 Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Gospodarczą (Traktat Rzymski z dnia 25 marca 1957 roku (wszedł w życie 1 stycznia 1958 roku) zawarty przez Belgię, Niemiecką Republikę Federalną, Francję, Włochy, Holandię i Luksemburg (tab.3).
Zgodnie z punktem 1 Artykułu 38 "wspólny rynek obejmuje gospodarkę rolną i produktami rolnymi. Przez produkty rolne rozumie się produkty ziemi, hodowli i rybołówstwa oraz bezpośrednio z nimi związane produkty pierwszego przerobu". Punkt 4 tegoż Artykułu mówi też, że "w celu zapewnienia sprawnego działania i rozwoju wspólnego rynku produktów rolnych Członkowie Wspólnoty ustalą wspólną politykę rolną". Artykuł 39 w punkcie 1 stwierdza, że "wspólna polityka rolna ma na celu:
zwiększenie wydajności produkcji rolnej w drodze rozwoju postępu technicznego, zapewnienia racjonalnego rozwoju produkcji rolnej oraz jak najpełniejszego wykorzystania czynników produkcji, zwłaszcza siły roboczej,
zapewnienie w ten sposób sprawiedliwego poziomu życia ludności rolniczej, w szczególności przez podniesienie indywidualnego dochodu osób zatrudnionych w rolnictwie,
stabilizację rynków,
zapewnienie ciągłości zaopatrzenia,
zabezpieczenie odpowiednich cen przy dostawach dla konsumenta".
W punkcie drugim Artykułu 39 Traktatu o EWG mówi się, że "przy opracowaniu wspólnej polityki rolnej oraz związanych z nią specjalnych metod będzie się brało pod uwagę:
szczególny charakter gospodarki rolnej wynikający ze struktury społecznej rolnictwa oraz różnic strukturalnych i naturalnych między poszczególnymi regionami rolniczymi,
konieczność stopniowego usuwania tych różnic,
rolnictwo (...) stanowi dział ściśle związany z całością gospodarki".
Dla osiągnięcia celów wspólnej polityki rolnej Artykuł 40 w punkcie drugim mówi, że "(...) utworzona będzie wspólna organizacja rynków rolnych", a "w zależności od rodzaju produktów organizacja ta przejmie jedną z następujących form: a) wspólnych zasad w dziedzinie konkurencji; b) obowiązkowej koordynacji różnych rynków rolnych; c) europejskiej organizacji rynku".(...)”
Wspólna Polityka Rolna (WPR) to najlepiej rozwinięty i najbardziej kosztowny sektor polityki gospodarczej w Unii Europejskiej (UE). W przeciwieństwie do pozostałych sektorów gospodarki, które funkcjonują na zasadach rynkowych, rolnictwo jest szczególnie wspierane i chronione.
Zagadnienie opracowano na podstawie książki Bożeny Tańskiej-Hus „Wybrane Zagadnienia z prawa rolnego” Wrocław 1994 oraz:
Dr Roman Andrzej Śniady -Akademia Rolnicza we Wrocławiu:
"ROLNICTWO W PRAWODAWSTWIE UNII EUROPEJSKIEJ
- STAN I KONSEKWENCJE DLA POLSKI"