PPZ, Strategia jako instrument polityki państwa


Temat: Strategia jako instrument bezpieczeństwa państwa

W działalności państwa kluczową rolę w tworzeniu i utrzymywaniu bezpieczeństwa narodowego odgrywa polityka i strategia bezpieczeństwa narodowego.

Każde rozważania, mniej lub bardziej naukowe, warto rozpocząć od wyjaśnienia pewnych terminów z nimi związanych, tak aby pomiędzy stronami prowadzącymi rozmowy nie powstała rozbieżność w ich rozumieniu.

Pojęcie strategia zaczerpnięte jest z języka greckiego i wywodzi się od stratēgía co dosłownie oznacza dowództwo, komendę główną, a w języku polskim rozumiane jest w dwojaki sposób, jako:

Powyższe dwa rozumienia strategii wynikają ze stopniowego procesu cywilizacji strategii, tj. powstania drugiego, cywilnego, w kontekście prakseologicznym, jej znaczenia.

Pojęcie instrument oznacza tu środek służący do realizacji celu, środkiem tym może być np. akt urzędowy lub inny dokument. A bezpieczeństwo państwa należy rozumieć jako stan niezagrożenia będący sumą ogółu warunków i instytucji chroniących państwo i obywateli przed zjawiskami groźnymi dla ładu prawnego oraz ochrony ustroju przed zamachami na podstawowe instytucje polityczne państwa.

Bezpieczeństwo państwa jako całość, a także jako zbiór wielu dziedzin bezpieczeństwa mają swoją politykę, strategię i doktrynę. Można więc mówić o polityce, strategii i doktrynie obronnej, bezpieczeństwa ekonomicznego, społecznego, publicznego, ekologicznego, itd. Jako, że tematem niniejszej pracy jest strategia, w dalszych rozważaniach pominięto politykę i doktrynę bezpieczeństwa.

Dziedziną polityki bezpieczeństwa jest strategia bezpieczeństwa, która jest częścią koncepcyjna polityki i zajmuje się określaniem celów, zadań sposobów i środków ich realizacji. Jej istotą jest optymalizacja użycia sił i innych środków wydzielonych przez państwo do realizacji celów i zadań określonych przez politykę. Strategia musi więc rozpatrywać te same problemy, które dotyczą zakresu zainteresowań polityki, ale problemy te rozpatruje się w aspekcie optymalizacji sposobów realizacji zadań Występuje więc niewątpliwie cały czas sprzężenie zwrotne między poszczególnymi elementami, fazami, etapami polityki i strategii obronnej. Oznacza to stosowne korygowanie ustalonych celów, wydzielanych środków oraz przyjmowanych sposobów postępowania państwa w dziedzinie bezpieczeństwa. Wynika z tego, że strategia opiera się na określeniu priorytetów, czyli po prostu dokonywaniu trudnych wyborów.

Obecnie obowiązującym dokumentem z zakresu omawianej materii jest Strategia Bezpieczeństwa Narodowego Rzeczypospolitej Polskiej z 2007 r. (Jej poprzedniczki to strategie z lat: 1992, 1999, 2003). Formułuje ona interesy narodowe, cele strategiczne, a także wskazuje na uwarunkowania bezpieczeństwa narodowego Rzeczypospolitej Polskiej opisując szanse oraz wyzwania i zagrożenia bezpieczeństwa. Ponadto Strategia określa cele i zadania sektorowe w zakresie bezpieczeństwa zewnętrznego, militarnego, wewnętrznego, obywatelskiego, społecznego, ekonomicznego, ekologicznego, informacyjnego i telekomunikacyjnego, jak również opisuje System Bezpieczeństwa Narodowego Rzeczypospolitej Polskiej i strategiczne kierunki transformacji systemu bezpieczeństwa narodowego.

Dla dalszych rozważań pomocne będzie przypomnienie interesów narodowych jak i celów strategicznych:

Aby jednak strategia była dobrze funkcjonującym instrumentem bezpieczeństwa państwa, należy wyposażyć ją w odpowiednie środki, takie jak:

K. Gąsiorek, R. Jakubczak, J. Marczak, Założenia polityki i strategii bezpieczeństwa narodowego, [w:] Podstawy bezpieczeństwa narodowego Polski w erze globalizacji, Warszawa 2008, s. 110.

Słownik języka polskiego PWN - http://sjp.pwn.pl, [aktualizacja: 2009]

M. Menkiszal, [w:] R. Kuźniar, Między polityką a strategią, Warszawa 1994, s.32.

Tamże

Tamże

S. Koziej, Bezpieczeństwo narodowe i obronność Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1996, s. 8.

S. Koziej, Bezpieczeństwo narodowe i obronność Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1996, s. 8 - 10.

Strategia Bezpieczeństwa Narodowego Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 2007, s. 4- 5.

Strategia Bezpieczeństwa Narodowego Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 2007, s.5 - 6.

K. Gąsiorek, R. Jakubczak, J. Marczak, Założenia polityki i strategii bezpieczeństwa narodowego, [w:] Podstawy bezpieczeństwa narodowego Polski w erze globalizacji, Warszawa 2008, s. 112 - 116.

Łukasz Piotrowski

Akademia Podlaska - Bezpieczeństwo narodowe (niestacjonarne) - Rok III, semestr V



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Kamiński, Tomasz Państwowe fundusze majątkowe jako instrument polityki zagranicznej Chińskiej Repub
Grom jako instrument polityki zagranicznej i bezpieczeństwa RP
Mniejszości narodowe jako instrument polityki międzynarodowej
02 strategia jako instrument zs
Jan Engelgard, Regionalizacja jako instrument likwidacji państw narodowych
dylematy strategiczne rosji w kontaktach z byłymi państwami satelickimi, międzynarodowe stosunki pol
ropuszynska surma,Przedsiębiorstwo na rynku UE ,POMOC PAŃSTWA JAKO ELEMENT POLITYKI KONKURENCJI UEx
PLANY GOSPODARKI ODPADAMI JAKO NARZĘDZIE POLITYKI EKOLOGICZNEJ PAŃSTWA
strategia jako koncepcja dzialania politycznego (2), Politologia
Gegrafia polityczna pańśtwa świata, Podstawy strategii bezpieczeństwa
Polityka, Specjalne strefy ekonomiczne jako instrument realizacji poli
Fundusze UE jako instrumenty prowadzenia wspolnej polity
9 Wojna jako narzędzie polityki zagranicznej państwa ewolucja, teorie wyjaśniające przyczyny wojen,
STRATEGIA BEZPIECZEŃSTWA NARODOWEGO FEDERACJI ROSYJSKIEJ Koncepcje polityki państwowej Federacji Ro
Niklas Luhmann Teoria polityczna państwa bezpieczeństwa socjalnego (roz Polityka, jako system samor

więcej podobnych podstron