sciagi z biologii medycznej, Fizjologia, Fizjologia - jest nauką o czynności żywego organizmu


Wszystkie istoty żywe charakteryzuje wspólna właściwość, którą jest przemiana materii- metabolizm- obejmuje dwa przeciwne procesy, z których jeden to:

W warunkach fizjologicznych oba procesy zachodzą jednocześnie. W okresie wzrostu organizmu anabolizm przeważa nad katabolizmem, a po osiągnięci dojrzałości metabolizm wykazuje równowagę enargetyczną.

Metabolizm jest podstawowym warunkiem życia biologicznego żywego organizmu.

Przebiega wewnątrz organizmu czyli w jego środowisku wewnętrznym.

Komórki i ich błony komórkowe dzielą wodę organizmu na trzy przestrzenie płynów ustrojowych:

Stężenie jonów zarówno w płynie zewnątrzkomórkowym, jak i wewnątrzkomórkowym przyjęto wyrażać w molach (mol) w litrze roztworu zgodnie z układem SI.

Osmolarność płynu określa ciśnienie osmotyczne panujące w jednym litrze roztworu, a więc mówi o liczbie swobodnie poruszających się cząsteczek i wywieranym przez nie ciśnieniu na błony półprzepuszczalne, do których należą również błony komórkowe.

Homeostaza jest to:

W warunkach zachowanej homeostazy nie dochodzi jednak do znacznych przesunięć w rozmieszczeniu wody i zmian w stężeniu jonów. Zawartość wody w komórkach i stężenie poszczególnych jonów w płynach ustrojowych oscylują w pewnym zakresie wokół określonych wielkości fizjologicznych. Im mniejsze są to oscylacje wywołane zmianami w środowisku zewnętrznym , tym lepiej zachowane jest środowisko wewnętrzne czyli lepsza homeostaza.

KOMÓRKA to podstawowa jednostka czynnościowa z której utworzone są wszystkie tkanki narządy i układy w organizmie człowieka, które bez względu na stopień zróżnicowania cechuje metabolizm i biosynteza. Są one zbudowane z cytoplazmy i struktur cytoplazmatycznych oraz jądra komórkowego. Do struktur cytoplazmatycznych zalicza się : błonę komórkową, siateczkę śródplazmatyczną, rybosomy, aparat Golgiego, mitochondria i lizosomy.

BŁONA KOMÓRKOWA oraz błony organelli komórkowych służą rozdzieleniu i zachowaniu integralności komórki. Ma ona grubość 7,4 do 10 nm, ma płynną mozaikowatą strukturę. Składa się z dwóch warstw cząsteczek fosfolipidów ustawionych długą osią prostopadle do powierzchni błony. W błonie komórkowej jak gdyby pływają białka globularne zajmujące warstwę zewnętrzną lub wewnętrzną fosfolipidową, jak również całą grubość błony.

Białka błony komórkowej zazwyczaj zbudowane są z kilku podjednostek i można je podzielić na cztery grupy w zależności od spełnianych przez nie funkcji:;

Transport przez błonę komórkową zależy od masy cząsteczkowej, właściwości, średnicy i ładunku elektrycznego cząsteczek związków chemicznych.

Cząsteczki rozpuszczalne w tłuszczach przenikają przez warstwy fosfolipidowe błony komórkowej w obu kierunkach na zasadzie dyfuzji bez względu na ich średnice. Dyfundują one zgodnie z gradientem stężenia to znaczy przenikają przez błonę komórkową zawsze od strony większego stężenia do mniejszego stężenia.

Ułatwioną dyfuzją nazywany jest transport błonowy, w którym dodatkowy czynnik wspomaga dyfuzję zgodnie z gradientem stężeń. Tym dodatkowym czynnikiem może być np.; ujemny ładunek elektryczny wewnątrz komórki ułatwiający dokomórkową dyfuzję jonów o dodatnim ładunku elektrycznym.

Związki nie rozpuszczalne w tłuszczach są aktywnie transportowane przez białka nośnikowe tworząc z nimi nietrwałe kompleksy. Po przeniesieniu cząsteczek połączonych z białkiem nośnikowym przez błonę komórkową kompleks rozpada się, uwalniając cząsteczki do cytoplazmy. Tego typu transport przez błonę komórkową, przeciw gradientowi stężenia, nazywa się aktywnym transportem. w ten sposób przenoszone są przez błonę komórkową cząsteczki monosacharydów i aminokwasów.

Białka tworzą kanały jonowe biernie lub aktywnie transportują kationy i aniony zgodnie lub przeciw gradientowi stężenia i ładunku elektrycznego.

Aktywny transport i ułatwiona dyfuzja wymagają zużycia energii, która czerpana jest głównie z rozpadu ATP w czym bierze udział adenozynotrifosfataza białko enzymatyczne w błonie komórkowej.

Uniportem nazywa się przenoszenie cząsteczek jednej substancji chemicznej przez białko nośnikowe do komórki.

Symportem nazywa się jednoczesne przenoszenie dwóch cząsteczek substancji chemicznych do komórki np.; jony NA+ i glukozy do enterocytów w jelicie cienkim.

Antyport jest to jednoczesne przenoszenie przez białko nośnikowe cząsteczek dwóch różnych substancji chemicznych, jednych na zewnątrz drugich do wewnątrz komórki. Transport błonowy typu antyportu występuje w błonach komórkowych neuronów i komórek mięśniowych.

Receptory są to struktury występujące w komórkach, które posiadają zdolność rozpoznawania, wybiórczego wiązania, cząsteczki (ligandu - ogólna nazwa dla substancji charakteryzujących się zdolnością do swoistego łączenia się z receptorem) i pośredniczenia w wywołaniu odpowiednich reakcji wewnątrzkomórkowych.

Wyróżniamy receptory: zewnętrzne występujące na błonie komórkowej, oraz receptory wewnętrzne, gdy są rozmieszczone w cytoplazmie lub jądrze komórkowym.

Białka receptorowe nie tylko oddziałują na inne białka błony komórkowej, ale również same transportują cząsteczki chemiczne z płynu zewnątrzkomórkowego do cytoplazmy.

Odbieranie i przetwarzanie informacji przez błonę komórkową przebiega w trzech etapach:

SIATECZKA ŚRÓDPLAZMATYCZNA GŁADKA

W obrębie siateczki śródplazmatycznej gładkiej zachodzi biosynteza i magazynowanie niektórych związków, przede wszystkim tłuszczów, oraz polimeryzacja glukozy i tworzenie się ziarnistości glikogenu.

Endocytoza obejmuje dwa procesy: fagocytozę i pinocytozę.

Fagocytoza zachodzi wtedy, kiedy większe fragmenty obcych komórek lub mikroorganizmy zostają otoczone błoną komórkową i są wciągane do wnętrza komórki, gdzie tworzą wakuole. Z kolei do tych wakuoli otwierają się lizosomy zawierające enzymy. Dzięki nim sfagocytowane fragmenty ulegają strawieniu w obrębie wakuoli i zostają uwolnione do cytoplazmy, w której mogą pozostać w postaci ciał resztkowych.

Pinocytoza jest procesem podobnym do fagocytozy z tą różnicą, że dotyczy cząsteczek związków chemicznych, które przyczepiają się do zewnętrznej powierzchni błony komórkowej. W tym miejscu błona ulega zagłębieniu aż do wytworzenia się wakuoli. Następnie cząsteczki te są trawione przez enzymy zawarte w lizosomach, a produkty końcowe hydrolizy przechodzą do cytoplazmy. Dzięki pinocytozie do wnętrza komórki dostają się duże cząsteczki np.; białka, które nie przenikają przez błonę komórkową.

Egzocytoza jest procesem wydalania z komórki substancji hydrofilnych zawartych w cytoplazmatycznych pęcherzykach błoniastych, polegającym na fuzji pęcherzyka z błoną komórkową i uwolnieniu jej zawartości bez uszkodzenia ciągłości błony.

Mitochondria są strukturami komórki, w których głównie wytwarzana jest energia. W obrębie mitochondriów są syntetyzowane adenozynotrifosforany-ATP, które są uniwersalnymi przenośnikami energii w komórce.

Proces oddychania wewnątrzkomórkowego przebiega w dwóch fazach:

  1. W fazie beztlenowej energia pozyskiwana jest w procesie glikolizy z głównego składnika odżywczego jakim jest glukoza. Przekształceniu glukozy w pirogronian towarzyszy powstanie dwóch cząsteczek ATP. Nie wymaga to obecności tlenu.

  2. W fazie tlenowej tlen jest niezbędny do dalszego pozyskiwania energii z pirogronianu w wyniku jego rozkładu do dwutlenku węgla i wody. W razie braku tlenu w komórce, zachodzi tylko glikoliza beztlenowa kończąca się przekształceniem pirogronianu w mleczan. Proces glikolizy i powstanie pirogronianu przebiega w cytoplazmie komórkowej.

Energia wyzwolona w czasie rozpadu glukozy do pirogronianu zużyta jest do syntezy ATP. Przeciętnie w fazie beztlenowej zostaje zsyntetyzowane około 5% ogólnej ilości ATP komórkowego. Pozostałe 95% ATP komórkowego zostaje zsyntetyzowane w mitochondriach w fazie tlenowej.

Energia wyzwolona w czasie rozpadu ATP zostaje zużyta:

Uwolniony w czasie jednego z powyższych procesów ADP powraca do mitochondriów, gdzie ponownie uczestniczy w resyntezie ATP. W ten sposób ATP służy jako uniwersalny magazyn i jednocześnie przenośnik energii w komórkach.

SAMOREGULACJA METABOLIZMU KOMÓRKOWEGO

CYKL KMÓRKOWY I ŚMIERĆ KOMÓRKI

W przeciwieństwie do czynników fizycznych i chemicznych, działających na komórki z zewnątrz i powodujących ich śmierć, w warunkach fizjologicznych w organizmie występuje również zaprogramowana śmierć komórek, czyli apoptoza. Komórki podlegające apoptozie są szybko usuwane przez komórki żerne wędrujące w tkankach i pożerające, czyli fagocytujące, martwe komórki.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Fizjologia, Fizjologia sciaga, Fizjologia; nauka o czynnościach życiowych organizmów, bada ona prawa
Fizjologia, Fizjologia sciaga, Fizjologia; nauka o czynnościach życiowych organizmów, bada ona prawa
III rok - Fizjologia - Termoregulacja, NAUKA, Medyczne (medycyna, biotechnologia, anatomia, weteryna
III rok - Fizjologia - Krew, NAUKA, Medyczne (medycyna, biotechnologia, anatomia, weterynarz), WETER
biologia, fizjologia roslin, Fizjologia roślin- nauka o objawach życia roślin, obejmuje procesy zach
III rok - Fizjologia - Termoregulacja, NAUKA, Medyczne (medycyna, biotechnologia, anatomia, weteryna
UK+üAD WSP+ô+üCZULNY, Biologia II, Fizjologia zwierząt i człowieka
KREW, Ratownicto Medyczne, FIZJOLOGIA
Układ mięśniowy, Ratownicto Medyczne, FIZJOLOGIA
Połóg i laktacja, Analityka medyczna, Fizjologia
Układ nerwowy I cz. 2, Ratownicto Medyczne, FIZJOLOGIA
V cz.odp. z fizjologii, Ratownicto Medyczne, FIZJOLOGIA
Fizjologia zwierząt wszystkie opracowania, chemia organiczna, biologia ewolucyjna-wykłady, genetyka,
EGZAMIN+Z+FIZJOLOGII+KOŃCOWY, Ratownicto Medyczne, FIZJOLOGIA
fizjo - odpowiedzi do 3, Biologia II, Fizjologia zwierząt i człowieka
Różne hasła, Ratownicto Medyczne, FIZJOLOGIA
VI cz. odp z fizjologii, Ratownicto Medyczne, FIZJOLOGIA
FIZJOLOGIA - z 1 terminu, Nauka, Fizjologia

więcej podobnych podstron