Struktura interakcyjna w małych grupach
Interakcyjny wymiar małej grupy
Tradycja: E.Durkheim, Ch.Colley, G.Simmel
G.C.Homans „grupa to pewna liczba osób , które komunikują się wzajemnie w sposób bezpośredni w danym okresie czasu”
Merton: interakcje tego typu, jeśli są długotrwałe prowadzą do wytworzenia się poczucia przynależności i odrębności wobec nie-członków grupy i innych grup
Interakcja- dynamiczna, zmienna sekwencja wzajemnie zorientowanych działań partnerów, którzy modyfikują swoje działania, w zależnosci od tego co robi partner
System analizy interakcji w grupach zadaniowych R. Balesa(IPA)
12 kategorii interakcji:
1.Solidaryzowanie się inną osobą, podwyższanie jej pozycji, udzielanie pomocy, nagradzanie
2. Rozładowywanie napięcia emocjonalnego(żartowanie, śmianie się, okazywanie zadowolenia)
3. Wyrażanie zgody, bierne akceptowanie, rozumienie sugestii, uleganie
4.Dawanie sugestii, wskazywanie kierunku,pozostawianie innym autonomii
5. Wyrażanie opinii, dokonywanie oceny, wyrażanie uczuć, wyrażanie życzeń
6.Orientowanie innych, udzielanie informacji, powtarzanie, wyjaśnianie
7. Pytania i prośby o zorientowanie, o informację, powtarzanie, potwierdzanie
8. Pytanie o opinię, ocenę, analizę, wyrażenie uczucia.
9. Pytanie prośby o sugestię, o pokierowanie, pytanie o możliwe sposoby działania
10. Niezgadzanie się, bierne odrzucanie sugestii innych, wstrzymywanie pomocy
11. ujawnianie napięcia emocjonalnego, prośby o pomoc, usuwanie się z pola
12. Ujawnianie antagonizmu, obniżanie pozycji innej osoby, bronienie siebie, domaganie się uznania
Podział kategorii
1,2,3 reakcje pozytywne emocjonalnie
10, 11,12 negatywne emocjonalnie
4,9 problemy kontroli
6,7 zadaniowe
5,8 ocena
Drugi wymiar
1,2,3 dziedzina społecznie emocjonalna +
4,5,6 dziedzina związana z zadaniem
7,8,9 pytania związane z zadaniem
10,11,12 dziedzina społecznie emocjonalna -
Badania
22 grupy zadaniowe
Hipoteza I
W różnych fazach pracy grupy- różne typy interakcji dominują
Hipoteza II
W miarę pracy nad zadaniem wzrasta liczba interakcji emocjonalnych
Wnioski
Hipoteza I - potwierdzona
I faza- dominacja kategorii zadaniowych(orientacja)
II faza- dominacja ocen
III faza dominacja kontroli
Hipoteza II-potwierdzona
Wzrastają reakcje emocjonalne, dominują pozytywne
Wnioski
Ludzie najbardziej aktywni uzyskują wysokie oceny swoich pomysłów ale :
Najbardziej lubiani są zajmujący 2,3 miejsce pod względem aktywności
Dwa typy kierowników: zadaniowy i emocjonalny
3 rodzaje funkcji interakcji:pobudzanie aktywności grupy, pomaganie jej w osiągnięciu cel i wytwarzanie więzi
Aktywny Dewiant- jego aktywność nie realizuje żadnej z funkcji
Wpływ prestiżu na podejmowanie interakcji
J.Hurvwitz, A.Zander i B.Hymovitsch
Badania osób o zróżnicowanym statusie: psychiatrów, psychologów, pielęgniarek, nauczycieli (50 % niski prestiż, 50 %wysoki prestiż)
Wnioski
Prestiż wpływa na inicjowanie i kierunek interakcji
Osoby o najwyższym prestiżu, najczęściej inicjowały kontakty z osobami o równie wysokim prestiżu
Osoby te często też zwracały się do osób o niższym prestiżu
Prawie tak samo często osoby o niższym prestiżu zwracały się do osób o wyższym prestiżu
Najrzadziej osoby o niskim prestiżu komunikowały się z osobami o równie niskimi prestiżu
Osoby o wysokim prestiżu były tez najbardziej lubiane przez osoby o wysokim i niskim prestiżu
Osoby o niskim prestiżu były najmniej lubiane przez osoby o wysokim prestiżu
Struktury komunikacyjne
Badania laboratoryjne Baveleasa
Badania M.Smitha i Leavitta
Najwięcej błędów w kole- brak pozycji centralnej, najmniej w gwieździe
Tendencja do przypisywania statusu kierownika osobie zajmującej najbardziej centralna pozycję
Największa satysfakcja z pracy w grupach niescentralizowanych (koło)