PODTYP: CHELICERATA (SZCZĘKOCZUŁKOWCE)
Charakterystyka ogólna:
żyją na lądzie (większość), w morzach i wodach słodkich
większość jest wolno żyjąca, pasożyty wyst. jedynie u roztoczy
Budowa zewnętrzna (staroraki i pajęczaki):
brak wyodrębnionej głowy
brak czułków
dwie pary przysadek gębowych
ciało zbudowane z głowotułowia (prosomy) i tułowia (opistosomy)
głowotułów:
tagma jednolita
u staroraków rozwija się z akronu i 6 -7 segmentów z odnóżami, u pajęczaków z akronu i 6 segmentów z odnóżami.
2 „segmenty” wyst. przed, reszta za otworem gębowym
odnóża jednogałęziowe, członowane, zróżnicowane na:
dwie pary przysadek gębowych - szczękoczułki i nogogłaszczki
odnóża lokomocyjne: 5 par u staroraków, 4 u pajęczaków
szczękoczułki - chelicery: leża przed otworem gębowym, zakończone szczypcami lub pazurami, służą do chwytania pokarmu.
nogogłaszczki - pedipalpy: leżą za otworem gębowym, człony podstawowe zaopatrzone w wyrostki do żucia (endity), a części końcowe wykształcone zależnie od grupy. Służą do rozdrabniani pokarmu i jako narządy dotyku
tułów:
złożony z 6 - 13 segmentów
dobrze rozwinięty u staroraków i skorpionów, niesegmentowany u większości pajęczaków lub szczątkowy u roztoczy.
u staroraków zaopatrzony w dwugałęziowe odnóża, u pajęczaków pozbawiony odnóży lub posiadający zredukowane odnóża.
GROMADA: MEROSTOMATA (STARORAKI)
1. Charakterystyka ogólna:
wyłącznie morskie. Ciało zbudowane z jednolitego głowotułowia i segmentowanego lub jednolitego odwłoka
odwłok u części zróżnicowane na przedodwłoki zaodwłok
na końcu odwłoka wyst. duży telsn w kształcie kolca
po bokach głowotułowia osadzone para oczu prostych
szczękoczułki małe, zakończone szczypcami
nogogłaszczki i kolejne odnóża większe od poprzednich, ich człony podstawowe zaopatrzone w endity
odwłok zaopatrzony w blaszkowate odnóża, zaopatrzone w skrzela
PODGROMADA: XIPHOSURA (OSTROGONY)
1. Charakterystyka ogólna:
żywe skamieniałości (nie wykazują zmian morfologicznych przez wszystkie epoki)
tylko 4 gatunki
Budowa zewnętrzna:
ciało składa się z 3 części: głowotułowia, odwłoka i telsonu
pancerz całkowicie zakrywa odnóża
głowotułów:
tagma największa, jednolita
siedem par jednogałęziowych odnóży: 2 pary przysadek gębowych i 5 par odnoży lokomocyjnych
chelicery trójczłonowe, wykształcone w szczypce
pedipalpy i 4 pary odnóży lokomocyjnych jednakowo zbudowane, zaopatrzone w endity i szczypce
ostatni para odnóży zmodyfikowana w chilaria - dwa proste pręty
otwór gębowy leży pośrodku głowotułowia, po stronie brzusznej, pomiędzy odnóżami i jest wydłużony
odwłok:
połączony stawowo z głowotułowiem
u postaci dojrzałych jest jednolity, zaopatrzony po bokach w sześć ruchomych kolców, skierowanych ku tyłowi
odnóża dwugałęziowe, blaszkowate. Pierwsza para tworzy wieczko, pod którym znajduje się ujście przewodów płciowych. Reszta odnóży jest mniejsza, zaopatrzona w wyrostki skrzelowe, ale służy również do pływania.
otwór odbytowy zlokalizowany przed telsonem
telson:
połączony stawowo z odwłokiem
nie odpowiada telsonowi innych stawonogów, ponieważ nie posiada otworu odbytowego
służy do popychania ciała ku przodowi
3. Budowa wewnętrzna:
narządy zmysłów:
parzyste oczy złożone zlokalizowane po bakach głowotułowia oraz proste leżące pośrodku głowotułowia, z przodu
włoski smakowe i dotykowe osadzone na enditach
organ czołowy - narząd węchu
układ pokarmowy:
ze względu na przesunięcie otworu gębowego na środek głowotułowia, przełyk biegnie początkowo ku przodowi ciała a następnie zagina się ku tyłowi
końcowa część jelita przedniego zróżnicowana w przedżołądek z oskórkowymi blaszkami
do jelita środkowego uchodzi gruczoł trzustkowo - wątrobowy
układ krwionośny:
serce biegnie przez całe ciało, ma 8 par ostiów z zastawkami, tętnice otaczają obrączką okołoprzełykową
barwnik oddechowy - hemocyjanina
układ wydalniczy: para gruczołów biodrowych, czteropłatowych
układ rozrodczy: narządy rozrodcze prosto zbudowane, uchodzą otworami pod wieczkiem, narząd kopulacyjne nie wyst.
4. Rozmnażanie i rozwój:
rozdzielnopłciowe
zapłodnienie jest zewnętrzne, jaja zapładniane są w czasie wydostawania się z układu rozrodczego samicy
z jaj wylęgają się larwy trylobitowe
Limulus polyhemus (skrzypłocz wielki)
GROMADA: ARACHNIDA (PAJĘCZAKI)
1. Budowa zewnętrzna;
typowo lądowe
ciało zbudowane z głowotułowia i odwłoka (raczej jednolite)
brak czułków, oczu złożonych
sześć par odnóży zlokalizowanych na głowotułowiu
brak odnóży na odwłoku. mogą wyst. szczątkowe, ale pełniące inne funkcje niż lokomocyjne (np. produkujące sieci u pająków)
wyst. tendencja do zlewnia się głowotułowia z odwłokiem. U roztoczy te dwie tagmy tworzą jednolita całość.
szczękoczułki leżą przed otworem gębowym, mogą posiadać szczypce, pazurki lub sztylety, służą do chwytania pokarmu
nogogłaszczki, zaopatrzone w endity, mogą być zbudowane jak odnóża lokomocyjne lub wykształcone w głaszczki
odnóża lokomocyjne:
pierwsza para pełni dodatkowo funkcje narządów dotykowych
na dwóch pierwszych parach odnóży mogą wyst. endity
Budowa wewnętrzna;
pokrycie ciała:
mogą wyst. gruczoły jadowe, które uchodzą:
skorpiony - na końcu odwłoka
pająki - na końcach pazurów szczękoczułków
zaleszczotki - na końcu nogogłaszczek
roztocza - w okolicy otwotu gębowego
mogą wyst. gruczoły przędne - pająki, zaleszczotki i niektóre roztocza
narządy zmysłów:
oczy - 1 -6 par, zawsze proste
włoski czuciowe - wyst. na całym ciele, szczególnie na odnóżach
narządy szczelinowate - prioprioreceptory (informują o napięciu oskórka)
narządy charakterystyczne dla rządu - grzebienie (skorpiony), narządy lirowate (pająki)
układ pokarmowy;
pajęczaki pobierają pokarm płynny. Zdobycz przytrzymywana jest szczękoczułkami, nakłuwana lub rozrywana, oblewana wydzieliną zawierająca eznymy trawienne, a po wstępnym rozłożeniu wysysana.
jelito przednie: pompująca gardziel i przełyk
jelito środkowe zaopatrzone w gruczoł wątrobowo - trzustkowy, który produkuje enzymy trawienne i magazynuje pokarm. U niektórych roztoczy kończy się ślepo, a u reszty łączy się z krótkim jelitem tylnym.
układ oddechowy - za pomocą:
płucotchawek - wyst. u skorpionów i pająków, w liczbie 1 - 4 par po stronie brzusznej odwłoka. Budowa: szczelinowate otwory prowadzą do komory oddechowej, której przednia ściana posiada płaskie uwypuklenia, pokryte oskórkiem. Do wypukleń dostaje się hemolimfa, które je omywa.
tchawek - wyst. u zaleszczotek, kosarzy i roztoczy, zlokalizowane w odwłoku, różnie wykształcone (sitowe, rozgałęzione).
układ krwionośny:
serce zlokalizowane w odwłoku
układ naczyń uzależniony od typu narządów oddechowych, jeśli wyst. płucotchawki jest liczny, jeśli tchawki - zredukowany
barwnik oddechowy - hemocyjanina
układ wydalniczy - wyróżniamy typy narządów:
gruczoły biodrowe - jednopłatowe
cewki Malpighiego - od 1 - 2 par długich, ślepo zakończonych wyrostków, tylnych części jelita środkowego (struktury pochodzenia endodermalnego)
U niektórych wyst. oba typy narządów wydalniczych.
układ rozrodczy:
gonady zlokalizowane w odwłoku
narządy kopulacyjne wyst. u nielicznych, u reszty do przenoszenia spermy służą szczękoczułki, nogogłaszczki lub trzecia para odnóży lokomocyjnych
Rozmnażanie i rozwój:
rozdzielnopłciowe
zapłodnienie zachodzi w trakcie składania jaj, a najczęściej jest wewnętrzne
większość jajorodna, niektóre skorpiony są jajożyworodne lub żyworodne
u większości rozwój jest prosty, u zaleszczotków i roztoczy wyst. larwy.
RZĄD: SCORPIONIDEA (SKORPIONY)
1. Budowa zewnętrzna:
ciało powstaje w rozwoju zarodkowym z 21 segmentów, z czego 7 łączy się w głowotułów, a 14 w odwłok (przedodwłok - 8 i zaodwłok 6)
głowotułów;
tagma jednolita
w przedniej części, po stronie górnej wyst. para oczu większych, a po bokach 2 - 5 par oczu mniejszych
chelicery są krótkie, najczęściej zakończone szczypcami. u niektórych mogą być zakończone narządami strydulacyjnymi, służącymi do wydawania odstraszających dźwięków.
pedipalpy są największe, zakończone potężnymi szczypcami, na członach podst. wyst. endity
ostatnia para odnóży lokomocyjnych zaopatrzona w podwójny pazur
tułów:
segmentowany, węższy od głowotułowia
przedodwłok powstaje z 8 segmentów, ale później jeden zanika, więc u postaci dojrzałych zbudowany z 7 segmentów
na pierwszym segmencie wyst. wieczko płciowe
na drugim segmencie osadzone są grzebienie - zmodyfikowane odnóża, przekształcone w narządy zmysłów
na 3 - 6 segmencie zlokalizowane są pary przetchlinek, prowadzące do płucotchawek
zaodwłok pozbawiony odnóży, ostatni segment zakończony kolcem jadowym
2. Budowa wewnętrzna
narządy zmysłów - oczy proste, parzyste narządy szczelinowe, grzebienie
układ oddechowy - płucotchawki, 4 pary
układ krwionośny - najbogatszy w naczynia wśród pajęczaków
układ wydalniczy - para gruczołów biodrowych, uchodzących na biodrach 3 pary nóg lokomocyjnych oraz dwie pary cewek Malpighiego.
układ rozrodczy:
żeński -jajnik nieparzysty, jajowody łączą się w macicę, na jajowodach wyst. zbiorniki nasienne
męski - jądra parzyste, nasieniowody mają pęcherzyki nasienne oraz gruczoły prostaty, samce produkują spermatofory
3. Rozmnażanie i rozwój;
słabo zaznaczony dymorfizm płciowy
jajożyworodne lub żyworodne
rozwój wprost
samice opiekują się potomstwem nosząc je na grzbiecie
Euscorpius sp. (skorpion)
RZĄD: PSEUDOSCORPIONIDEA (ZALESZCZOTKI)
1. Budowa zewnętrzna:
głowotułów:
jednolity
u części wyst. oczka, reszta jest ślepa
chelicery - dwuczłonowe, zakończone szczypcami, na których uchodzi gruczoł przędny (u samic służy do budowania gniazd). Człony pokryte długimi włoskami oskórkowymi
pedipalpy - największe odnóża, na ich końcach znajdują się ujścia gruczołów jadowych
odnóża kroczne zakończone podwójnymi pazurkami i przylgami
odwłok:
segmentowany (12), szerszy od głowotułowia
brak zaodwłoka
ostatni segment jest szczątkowy, tworzy płytkę otaczającą otwór odbytowy
2. Budowa wewnętrzna:
układ nerwowy - brzuszna część silnie skoncentrowana
układ krwionośny - szczątkowy, złożony z serca i tętnicy
układ oddechowy - dwie pary tchawek, które otwierają się stigmami na 3 i 4 segmencie odwłoka
układ wydalniczy - gruczoły biodrowe uchodzące na biodrach 3 pary odnóży krocznych.
układ rozrodczy i rozwój pozazarodkowy:
męski - samce produkują spermatofory
żeński -jaja rozwijają się w woreczkach lęgowych
larwy mają narządy ssące, którymi pobierają płyn odżywczy, produkowany przez jajniki i wydzielany do woreczków. Po drugim linieniu larwy opuszczają woreczki a narządy ssące zanikają.
Chelifer cancroides (zaleszczotek książkowy)
RZĄD: OPILIONIDEA (KOSARZE)
1. Budowa zewnętrzna:
szeroki odwłok całą średnicą przylegający do głowotułowia
ciało w zarysie owalne
bardzo długie i cienki odnóża kroczne
głowotułów:
okryty całkowicie jednolitym oskórkiem
para oczek
z przodu, po bokach tułowia uchodzą gruczoły produkujące wydzielinę odstraszającą o zapachu kwasu octowego
chelicery małe, zakończone szczypcami
pedipalpy długie, z enditami, ich końcowe części wykształcone w narządy dotykowe lub zakończone pazurem
pierwsza para odnóży lokomocyjnych z enditami, druga pełni funkcję dotykową,
zaatakowane mogą odrzucać odnóża, które potem szybko regenerują
odwłok:
segmentowany (10 segm.)
u samic wyst. pokładełko
2. Budowa wewnętrzna:
układ oddechowy - tchawki
układ krwionośny - silnie zredukowany
układ wydalniczy - gruczoły biodrowe o skomplikowanej budowie
3. Rozmnażanie i rozwój:
jaja składane do ziemi
rozwój prosty
Phalangium opilio (korsarz zwyczajny)
RZĄD: ARANEIDA (PAJĄKI)
1. Budowa zewnętrzna:
ciało zbudowane z głowotułowia i odwłoka, pokryte oskórkowymi włoskami
głowotułów:
jednolity, mniejszy niż odwłok
pokryty grubym, twardym oskórkiem
połączony z odwłokiem stylikiem
trzy pary oczu: po środku para dziennych (prostych bez pigmentu), po bokach nocne (inwertowane z pigmentem)
chelicery zakończone zaginanym pazurem, na którego końcu uchodzi gruczoł jadowy
pedipalpy z enditami, różnie wykształcone, służą do przytrzymywania zdobyczy i jako narządy dotyku a samców również do przenoszenia spermy
odnóża lokomocyjne zbudowane z 7 członów: biodra, krętacza, uda, rzepki, golenia (najdłuższy), piętki i stopy (zakończona pazurkami)
odwłok
miękki, pokryty cienkim oskórkiem
u postaci dojrzałych jest jednolity
wyst. zmodyfikowane odnóża - kądziołki, osadzone po stronie brzusznej odwłoka, u ujścia gruczołów przędnych. U prymitywnych w liczbie 4 par, u wyższych 3. U części przednia para połączona jest w stożek - kolulus, nie mający otworów gruczołów przędnych, albo w płytkę przędną - kribellum, z licznymi otworami gruczołów. U tych ostatnich na czwartej parze odnóży lokomocyjnych wyst. grzebyki - kalamistry, służące do przędzenia nici. Nici służą do budowy kokonów i kryjówek, do zdobywania pokarmu i jako środek transportowy (babie lato).
2. Budowa wewnętrzna:
pokrycie ciała: oskórek na głowotułowiu gruby i jednolity, a na odwłoku cienki i elastyczny. Pająki linieją przez całe życie.
narządy zmysłów;
oczy dzienne i nocne
włoski i narządy szczelinowe
narządy lirowate - zespoły narządów szczelinowych, wyst. na udach i goleniach, służą do orientacji w przestrzeni
odbierają wrażenia węchowe, smakowe, zmiany temp. oraz odbierają i wydają dźwięki.
układ pokarmowy:
otwór gębowy osłonięty z boków wyrostkami pedipalpów, służącymi do obróbki wstępnie nadtrawionego pokarmu.
nadtrawiony pokarm jest wsysany za pomocą gardzieli i żołądka ssącego
jelito środkowe długie, wyst. gruczoły trzustkowo - wątrobowe
jelito tylne z kloaką
układ oddechowy:
płucotchawki i tchawki (porozgałęziane, ze spiralnymi zgrubieniami na ścianach lub sitowe złożone z pnia i pęku tchawek).
tylko tchawki (b. rzadko)
układ krwionośny: serce krótkie , zlokalizowane w odwłoku, w hemolimfie wyst. bezbarwne hemocyty.
układ wydalniczy - składa się z:
gruczoły biodrowe
cewki Malpighiego
ściana kloaki
układ rozrodczy:
żeński - jajniki jajowody macica pochwa. Do pochwy otwiera się zbiornik nasienia, lub uchodzi on oddzielnie na płytce samiczej - epigynum. Jeśli płytka wyst., zapłodnienie zachodzi w trakcie składania jaj, jeśli nie to zapłodnienia jest wewnętrzne.
męski - najpierw wyst. na pedipalpach narządy kopulacyjne, napełniane są spermą, a następnie sperma jest przenoszona jest do narządów kopulacyjnych samicy.
3. Rozmnażanie i rozwój:
dymorfizm płciowy wyraźny (samce są mniejsze)
samice składają jaja do kokonów, którymi się opiekują, nosząc na ciele lub ukrywając.
PODRZĄD: LABIDOGNATHA
Araneus diademantus (krzyżak ogrodowy)
Tagenaria domestica (pająk domowy)
RZĄD: ACARINA (ROZTOCZE)
1. Charakterystyka ogólna:
żyją w glebie, na roślinach ,w pomieszczeniach, wodach słodkich i słonych (rzadko)
liczne są pasożytami roślin i zwierząt, stałymi i okresowymi, głównie ektopasożyty
przenoszą wirusy, bakterie i nicienie, powodują alergie
2. Budowa zewnętrzna:
zlanie głowotułowia i odwłoka w jednolitą całość
brak pełnej segmentacji zewnętrznej
ciało można podzielić na dwie części; gnatosomę i idiosomę
gnatosoma - część gębowa, kapitulum:
część przednia z otworem gębowym
jest ruchomo połączona z idiostomą, do której może być wciągana
posiada przysadki gębowe
nie obejmuje zwojów mózgowych (wyst. w idiostomie)
złożona z:
nadgębia (epistom, tektum lub rostrum) - okrywa od strony grzbietowej chelicery
chelicery - tkwią z zagłębieniu, służą do pobierania pokarmu, mogą być zakończone szczypcami lub nożycami, sztyletami lub pazurem. U niektórych samców służy do przenoszenia spermy.
warga górna - wyrostek przednio - górnej części gardzieli
fałd nadgardzielowy (epifarynk) - wyrostek tylno - górnej części gardzieli
pedipalpy - zlokalizowane po bokach gnatosomy. Ich biodra tworzą podgębie (hipostom), które zrośnięte jest z fałdem podgardzielowym, natomiast wolne człony pełnią rolę jako narządy czuciowe
fałd podgardzielowy (hipofarynks) - wypuklenie dolnej części gardzieli, razem z biodrami pedipalpów ogranicza od dołu jamę przedgębową.
Warga górna, podgębie i fałd podgardzielowy, struktury ograniczające jamę przedgębową, określane są jako stożek gębowy. Na dnie stożka znajduje się otwór gębowy.
Chelicery i stożek gębowy tworzą narząd służący do pobierania pokarmu: chwytny, gryząco - ssący, kłująco - ssący.
idiosoma:
u najprymitywniejszych wykazuje ślady segmentacji i jest oddzielona od gnatosomy okrężnym rowkiem - dysjugalnym
u części jest jednolita
u reszty rozdzielona bruzdą sejugalną, pomiędzy II i III parą odnóży lokomocyjnych. na dwie części: propodosomę i histerosomę
wyst. odnóża lokomocyjne, pełniące różną funkcje i mające różną budowę.
otwory płciowy i odbytowy wyst. na opistosomach
3. Budowa wewnętrzna:
pokrycie ciała - oskórek nie zróżnicowany na podjednostki, buduje pancerz na idiosomie. Wyst. na nim guzki, włoski itp. maja znaczenia czuciowe. Oskórek przebijają liczne ujścia gruczołów. Mięśnie delikatnie prążkowane
narządy zmysłów:
oczy proste zlokalizowane na propodosomie, ale u większości brak
włoski czuciowe
narząd Hallera - wyst. u kleszczy, jest to przekształcona pierwsza para odnóży, pokryta licznymi szczecinkami , odbiera wrażenia węchowe i zmiany wilgotności.
układ pokarmowy:
jama przedgębowa ograniczona wargą górną, podgębiem i fałdem podgardzielowym. Uchodzą do niej gruczoły ślinowe oraz produkujące subst. lepkie (kleszcze)
gardziel - ssąca
przełyk - w części końcowej może być zróżnicowany w wole
jelito środkowe z licznymi uchyłkami
jelito tylne - krótkie
układ oddechowy - większość oddycha tchawkami, formy mniejsze nie maja narządów oddechowych (przez pokrycie ciała).
układ krwionośny - u większości nie wyst. U części wyst. jedynie sieć zatok, a krew tłoczona jest dzięki ruchom ciała. U nielicznych wyst. krótkie serce. Krew jest bezbarwna.
układ wydalniczy - od 1 -4 par gruczołów biodrowych oraz para cewek Malpighiego, albo oba typy naraz.
układ rozrodczy - prosty. Pochwa u wielu samic wykształcona w pokładełko.
Rozmnażanie i rozwój:
dymorfizm płciowy dobrze zaznaczony jeśli wyst. narządy do kopulacji. U większości jednak nie wyst.
samice są jajorodne, jajożyworodne i nieliczne żyworodne
częsta partenogeneza
zapłodnienie wewnętrzne
z jaj wylęga się larwa z przysadkami gębowymi i trzema parami odnózy, która może być:
podobna do postaci dorosłych
znacznie różni się od postaci dojrzałych i wówczas przekształca się w trzy kolejne stadia: proto- deuto - i tritonimfe, połączone z okresami żerowania, unieruchomienia i linienia. Po pierwszym linieniu pojawia się czwarta para odnóży, a w kolejnych linieniach następuje przebudowa narządów wew. i upodabnianie się do postaci dojrzałych.
PODRZĄD: GAMASIDA (ŻUKOWCE)
Drapieżne żyjące w glebie i na roślinach oraz pasożyty wewn. i zewn. lądowych bezkręgowców i kręgowców.
Varroa jacobsoni
Odżywia się hemolimfą czerwi i dojrzałych postaci pszczoły. Powoduje chorobę - warrozę, objawiającą się spadkiem białek w hemolimfie. Czerwie rozwijają się karłowate niedorozwinięte. Przenośni zarazki chorób pszczół: paraliż, grzybice, zgnilec i kiślice.
PODRZĄD: IXODIDA
Pasożyty zewnętrzne okresowe i stałe lądowych kręgowców. Oskórek samic jest rozciągliwy, dzięki czemu po pobraniu ciało może się wielokrotnie powiększyć. Przenoszą zarazków chorobotwórczych.
Ixodes ricinus (kleszcz pastwiskowy)
Pospolity w Polsce, larwy żerują na małych ptakach i ssakach, dojrzałe osobniki na kopytnych, psach i człowieku. Przenosi choroby wirusowe, riketsjozowe i bakteryjne oraz pierwotniacze.