PSYCHOPATOLOGIA OGÓLNA, Pedagogika, Pedagogika opiekuńczo wychowawacza


PSYCHOPATOLOGIA OGÓLNA

Orientacja w otaczającym świecie jest możliwa dzięki zdolności organizmu do odbioru i analizowania docierających do niego bodźców. Jest to możliwe dzięki procesom poznawczym, do których zalicza się: wrażenia, spostrzeżenia, uwagę, pamięć i myślenie.

WRAŻENIE

SPOSTRZEŻENIE

ZABURZENIA SPOSTRZEGANIA

ZŁUDZENIA

Zniekształcone spostrzeganie (bądź odbieranie wrażeń) przedmiotów działających na receptor; (czyli odbiera się wrażenia, spostrzeżenia rzeczywistego przedmiotu, ale w sposób zniekształcony).

RODZAJE ZŁUDZEŃ:

ZŁUDZENIA FIZJOLOGICZNE:

OMAMY

Spostrzeżenia przedmiotów, które nie znajdują się w otoczeniu chorego lub w ogóle nie istnieją, a które on umiejscawia w otaczającej go rzeczywistości. Towarzyszy im poczucie realności;

chory jest przekonany o ich prawdziwości.

PODZIAŁ OMAMÓW:

OMAMY WZROKOWE

OMAMY SŁUCHOWE

OMAMY SMAKOWE

OMAMY DOTYKOWE

OMAMY CZUCIA USTROJOWEGO

ZABURZENIA MYŚLENIA

Myślenie lub rozumowanie to złożony ciągły proces zachodzący w mózgu, polegający na asocjacjach i wnioskowaniu. Miarą efektywności myślenia jest inteligencja. Ludzkie myślenie jest realizowane przez procesy psychiczne opierające się na systemie pojęć o różnym stopniu konkretności łączone w mniej lub bardziej świadomy sposób.

RODZAJE ZABURZEŃ MYŚLENIA:

UROJENIA

Fałszywe sądy o rzeczywistości, które chory wypowiada z głębokim przekonaniem o ich prawdziwości
i których nie koryguje mimo oczywistych dowodów błędności.

UROJENIA PRZEŚLADOWCZE

Przekonanie chorego, że jest się prześladowany.

UROJENIA ZAZDROŚCI

Przekonanie, że jest się zdradzanym przez partnera; interpretacja wydarzeń rzeczywistych, zwykle drobnych, codziennych jako dowodów zdrady.

UROJENIA HIPOCHONDRYCZNE

Polegają na nieuzasadnionym przeświadczeniu o chorobie niszczącej organizm (np. chory oznajmia, że jego przewód pokarmowy nie funkcjonuje od lat, żołądek jest zniszczony, a ciało ulega rozpadowi).

UROJENIA GRZESZNOŚCI I WINY

Polegają na przypisywaniu sobie różnych przestępstw i zbrodni (chorzy czują się ludźmi niegodnymi, którzy nie zasługują na nic innego oprócz kary).

UROJENIA PONIŻENIA

Polegają na przeświadczeniu chorego, że jego ciało jest zniszczone, pozbawione narządów, że niczego nie posiada, ani rzeczy (urojenia zubożenia), ani zdrowia ani nawet własnego ciała (urojenia nihilistyczne).

UROJENIA WIELKOŚCIOWE

Przekonanie chorego, że jest kimś wielkim, mądrym, zna kilka lub kilkanaście języków, skupia władzę w swoich rękach, piastuje wysokie stanowiska; uderza fantastyczność urojeń - np. przewodniczący Trójcy św., Napoleon, Aleksander Wielki itp.

UROJENIA ODNOSZĄCE (KSOBNE)

Chory odnosi wszystkie wydarzenia rozgrywające się wokół niego - do siebie

UROJENIA ODDZIAŁYWANIA

Przeświadczenie chorego, że na jego ciało lub umysł ktoś oddziałuje - bezpośrednio lub pośrednio
(np. za pomocą jakichś aparatów - naświetlanie, hipnotyzowanie, elektryzowanie).

UROJENIA OWŁADNIĘCIA

Odczucie, że na chorego działa jakaś siła, którą jest owładnięty; myśli i wyobrażenia są narzucone przez coś lub kogoś.

IDEE NADWARTOŚCIOWE (myśli nadwartościowe)

Przekonania, które człowiek uważa za szczególnie ważne, słuszne, z którymi jest silnie związany emocjonalnie i dlatego żarliwie je propaguje. Mogą dotyczyć wiary, sekt religijnych, zasad filozoficznych, planów życiowych, wytyczonych celów i ich realizacji.

Nieraz też charakteryzuje je pewna dziwaczność treści.

Fanatyczne działanie w imię nadwartościowej idei (nieraz długie lata) i wiara w jej prawdziwość (co m.in. odróżnia ją od natręctw), a co za tym idzie nikła podatność na korygujące wpływy otoczenia, upodabnia IN do urojeń (w odróżnieniu od nich nie zawsze zawierają jednak sądy fałszywe i są częściowo dostępne krytycznej perswazji).

Jeżeli nie przekracza pewnej miary okazuje się korzystną właściwością osobowości.

W przypadku skrajnej (patologicznej) IN obserwuje się jej nadmierne nasilenie, co zawęża krytycyzm i uniemożliwia harmonijne funkcjonowanie osobowości, jak w przypadku fanatyków, którzy ze ślepym uporem dążą do krańcowo wyolbrzymionego celu.

NATRĘCTWA I FOBIE

to myśli lub wyobrażenia uporczywie narzucające się lub czynności ruchowe wielokrotnie wykonywane, mimo przeświadczenia o ich niedorzeczności.

Rodzaje natręctw

„Chory np. zamyka drzwi ostrożnie, bez pośpiechu, najpierw pierwszy zamek - przekręca klucz raz, dwa razy, potem drugi zamek, przekręcając klucz również 2-krotnie. Z kolei chory sprawdza, czy zamknął drzwi dobrze, ujmując silnie klamkę i dla pewności kładąc jeszcze raz rękę na kluczu tkwiącym w zamku. Jednak już wkrótce po opuszczeniu mieszkania może pojawić się pytanie: czy sprawdzając nie otworzył przypadkiem drugiego zamka, a klucz pierwszy - czy na pewno przekręcił w prawo 2-krotnie, czy może tylko raz, a potem w lewo, tak że w końcu drzwi są otwarte? W myśli analizuje pilnie poszczególne etapy działania, ale równocześnie przypomina sobie analogiczne czynności wykonywane co dnia; w końcu nie wie już nic: „Lepiej wrócić do domu i sprawdzić dobrze niż dręczyć się cały dzień”.

Czasem działania natrętne np. mycie rąk w obawie przed bakteriami przyjmują postać pewnego rytuału:

„Chory np. najpierw „odkaża” spirytusem lub innym płynem brzegi wanny, kran, klamkę od drzwi i dopiero potem przystępuje do mycia rak, mydląc dłonie określoną liczbę razy - 5, 10, 20, zachowując z kolei określony sposób odkładania mydła, zakręcania kranu itp..”

Występowanie natręctw

ZABURZENIA TOKU:

PRZYSPIESZENIE toku myślenia

Osiąga różny stopień, od stosunkowo nieznacznego do gonitwy myślowej (stany maniakalne, zaburzenia świadomości).

ZWOLNIENIE toku myślenia

Bywa nieznaczne (np. przygnębienie) lub wykazuje wyraźnie zwolniony bieg (np. depresja). Zwolnienie toku myślenia występuje również w niektórych przypadkach padaczki i chorobach uwarunkowanych organicznym uszkodzeniem mózgu.

ZAHAMOWANIE toku myślenia

Polega na zatrzymaniu się wolno przesuwającego się wątku myślowego (myśl niejako zastyga), czemu jak w głębokiej depresji towarzyszy poczucie głębokiego smutku oraz spowolnienie lub zahamowanie ruchowe.

ROZKOJARZENIE toku myślenia

Polega na braku logicznego związku między poszczególnymi dłuższymi fragmentami wypowiedzi lub pomiędzy zdaniami.

SPLĄTANIE toku myślenia

Polega na rozerwaniu związków myślowych; przejawia się zupełnym porwaniem wątku myślowego, skojarzeniami powierzchownymi, przypadkowymi przy przyspieszonym na ogół biegu myśli. Tempo myślenia może jednak ulegać wyraźnym zmianom, tj. narastać lub zwalniać. Obok bezładnie nagromadzonych słów, pojawiają się wypowiedzi złożone z kilku słów, ale zwykle o strukturze niezgodnej
z gramatyczną budową zdania.

ZABURZENIA PAMIĘCI

PAMIĘĆ to właściwość psychiczna, umożliwiająca kształtowanie się i funkcjonowanie doświadczenia człowieka. Dzięki niej nabywamy różnorodne informacje, umiejętności i sprawności, przyswajamy wiedzę o świecie.

ZABURZENIA PAMIĘCI

NADCZYNNOŚĆ PAMIĘCI (HYPERMNESIA)

NIEDOCZYNNOŚĆ PAMIĘCI (HYPOMNESIA)

może być czynnościowa i organiczna:

czynnościowa - upośledzenie zapamiętywania i przypominania na skutek rozproszenia uwagi wywołanego stanem wzruszenia (o patologii mówimy wówczas, gdy zaburzenia są efektem zmian chorobowych);

organiczna - upośledzenie zapamiętywania, przypominania i przechowywania, przy nieraz względnie dobrej pamięci wydarzeń odległych; chory po chwili zapomina, co sam mówił, co jadł na śniadanie, czy ktoś go odwiedził itp.

NIEPAMIĘĆ (AMNESIA)

Niepamięć wsteczna - rozciąga się na okres poprzedzający utratę lub zaburzenie świadomości.

Niepamięć następcza - niepamięć zdarzeń występujących po urazie.

np. chory doznał uraz u czaszki w wypadku samochodowym, stracił przytomność, ale odzyskał ją w drodze do szpitala. Odpowiadał na pytania i interesował się losem innych. Po pewnym czasie, będąc w szpitalu nie potrafił odtworzyć tego okresu - nie pamiętał drogi do szpitala.

Tego rodzaju luka może zmniejszyć się i wypełnić stopniowo fragmentarycznymi wspomnieniami.

ZAFAŁSZOWANIE PAMIĘCI (PARAMNESIA)

Do paramnezji zalicza się:

„ już widzianego” - deja vu
„już przeżytego” - deja vecu
„już pomyślanego” - deja pensee
„już słyszanego” - deja entendu
„nigdy nie widziałem” - jamais vu - poczucie obcości w sytuacji znanej.

Deja vu - uczucie, że zupełnie nowe doświadczenie miało już kiedyś miejsce w przeszłości.

Często pojawia się i znika bez poważnego wpływu na spostrzeganie rzeczywistości (występuje u ludzi zdrowych).

W przypadku ostrej formy deja vu trwa dłużej i może zostać na stałe włączone do nowej, fałszywej wersji rzeczywistości. Ostrzejsze objawy tego zaburzenia mogą być symptomem schizofrenii, depresji maniakalnej, organicznego uszkodzenia mózgu (epilepsja płata skroniowego).

KONFABULACJE - luki pamięciowe są wypełnianie przez pacjentów treścią fałszywą, przypadkową, czasem wręcz nieprawdopodobną, bądź też podsuniętą w sugestywnie zadanym pytaniu. Robi to wrażenie zmyślania, mówienia co bądź. Towarzyszy temu przeświadczenie, że odpowiedź jest trafna i właściwie umiejscawia fakty w czasie (np. gdy spytamy przykutą do łóżka kobietę, co robiła poprzedniej nocy, może ona stwierdzić, że przebiegła wiele km., by dostarczyć skradzione dokumenty agentowi obcego państwa).

Typowe dla zespołu psychoorganicznego (zwanego zaspołem anamnestycznym Korsakowa, choroby Alzheimera, schizofrenii).

ZABURZENIA UWAGI

UWAGA polega na skierowaniu czynności poznawczych w określonym kierunku.

Uwaga jest mechanizmem redukcji nadmiaru informacji, dzięki któremu spostrzegamy tylko część bodźców docierających do organów zmysłowych, przypominamy sobie tylko część informacji zakodowanych w pamięci, uruchamiamy tylko jeden z wielu możliwych procesów myślenia
i wykonujemy tylko jedną z wielu możliwych do wykonania reakcji.

ZABURZENIA UWAGI

„Przerzutność uwagi traktowana jest jako cecha pozytywna, charakteryzująca ludzi uznanych za bystrych
i inteligentnych.

Przerzutność (nadmierna, patologiczna) jako objaw zmian chorobowych polega na przenoszeniu uwagi na różne przedmioty w sposób bezcelowy, bezproduktywny, nie posuwający działania naprzód.

Różnica polega głównie na tym, że człowiek zdrowy przenosi uwagę zgodnie z działaniem (w sposób kierowany), a chory nie panuje nad przebiegiem swoich procesów psychicznych, nie jest w stanie zwolnić szybkiego biegu myśli, które nasuwają się nieustannie, a treść ich coraz to się zmienia.

ZABURZENIA PROCESÓW EMOCJONALNYCH

Na określenie przeżyć człowieka używa się w psychologii dwóch terminów: emocje i uczucia.

ZABURZENIA PROCESÓW EMOCJONALNYCH

ZABURZENIA AKTYWNOŚCI I DZIAŁAŃ RUCHOWYCH

Aktywne działanie oznacza świadome, uporządkowane, wytrwałe, podejmowane zgodnie z własną wolą dążenie do określonego celu.

ZABURZENIA AKTYWNOŚCI

Obniżenie aktywności jest elementem: nerwic, niektórych postaci zaburzeń osobowości, organicznych uszkodzeń mózgu (guzów, mechanicznego uszkodzenia), zespołów depresyjnych, schizofrenii.

ZABURZENIA RUCHU

SPOWOLNIENIE I ZAHAMOWANIE RUCHOWE

STEREOTYPIE RUCHOWE

ZMANIEROWANIE RUCHOWE

NATRĘCTWA RUCHOWE

POBUDZENIE RUCHOWE

ZABURZENIA CZYNNOŚCI POPĘDOWYCH

Wyrażają się m.in.:

Do działań impulsywnych zalicza się:

Powstają zwykle na podłożu zmian organicznych mózgu, czasem występują w padaczce czy schizofrenii.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
sciagi z psychol. smietallo, PEDAGOGIKA OPIEKUŃCZO - WYCHOWAWCZA Rok I studia magisterskie
psychologia sciaga, PEDAGOGIKA OPIEKUŃCZO - WYCHOWAWCZA Rok I studia magisterskie
ZWIĄZKI PEDAGOGIKI OPIEKUŃCZEJ Z PEDAGOGIKĄ OGÓLNĄ, pedagogika opiekuńczo - wychowawcza
8. Psychologia poznawcza, Pedagogika Opiekuńczo - Wychowawcza z Resocjalizacją, Wprowadzenie Do Psyc
Psychologia Kliniczna - Zaliczenie 2012, Pedagogika Opiekuńczo - Wychowawcza z Resocjalizacją, Psych
Pedagogika Ogolna- pytania, ^v^ UCZELNIA ^v^, ^v^ Pedagogika opiekuńczo - wychowawcza z terapią peda
promocja zdrowia psychicznego, pedagogika opiekuńczo wychowawcza, Psychologia Zdrowia
sciaga psychologia, PEDAGOGIKA OPIEKUŃCZO - WYCHOWAWCZA Rok I studia magisterskie
Ogolna charakterystyka czynnosci czytania, STUDIA PEDAGOGIKA opiekuńczo-wychowawcza z terapią pedag
Pedagogika ogólna - podstawowe pojęcia, ^Kolegium Nauczycielskie Bytom - Pedagogika Opiekunczo-Resoc
Prekursorzy i reprezentanci w pedagogice opiekuńczo- wychowawczej, Prace dyplomowe, pedagogika i psy
okres przedszkolny+piaget, pedagogika opiekuńczo-wychowawcza, psychologia
aronson, pedagogika opiekuńczo-wychowawcza, psychologia
WIEK PONIEMOWLĘCY, pedagogika opiekuńczo-wychowawcza, psychologia
psychologia spoleczna - egzamin, pedagogika opiekuńczo-wychowawcza, psychologia
Psychologia Kliniczna - Zaliczenie 2012, Pedagogika Opiekuńczo - Wychowawcza z Resocjalizacją, Psych
Pedagogika Ogolna- pytania, ^v^ UCZELNIA ^v^, ^v^ Pedagogika opiekuńczo - wychowawcza z terapią peda
W 27.02.2013, STUDIA PEDAGOGIKA opiekuńczo-wychowawcza z terapią pedagogiczną - własne, licencjat,
Metoda grupowa, pedagogika opiekuńczo - wychowawcza

więcej podobnych podstron