PRZYJĘCIE ŁADUNKU;

GM'- początkowa wysokość metacentryczna po przyjęciu dodatkowej masy

y_f - przesunięcie masy od osi symetrii statku

GM'=KM'-(KG'+ΔGM')

KM' - środek wyporu z krzywych hydrostatycznych po przyjęciu ładunku

KG' - środek ciężkości po przyjęciu ładunku

p- przyjęta masa

z_p- wzniesienie środka ciężkości przyjętego ciężaru

D- wyporność przed przyjęciem ciężaru

(wzór przybliżony kiedy nie możemy odczytać KM)

GM- wysokość metacentryczna przed przyjęciem ciężaru

T_śr- zanurzenie średnie przed przyjęciem ciężaru

ΔT_śr- przyrost zanurzenia średniego

Z_p- wzniesienie środka ciężkości przyjętej masy

γ - gęstość wody

PRZESUNIĘCIE ŁADUNKU:

p(x_p1, y_p1, z_p1) do (x_p2, y_p2, z_p2)

B- szerokość statku

T_PB- zanurzenie prawej burty

T_LB- zanurzenie lewej burty

y_p1 -współrzędne przed przesunięciem

y_p2 - współrzędne po przesunięciu

KG'=KG+ΔKG

Przy przesunięciu ładunku KM pozostaje bez zmian wtedy:

ΔGM= ΔKG

Zmiana zanurzenia na skutek przesunięcia wzdłuż statku:

x_p1-początkowa odcięta przesuniętej masy

x_p2-końcowa odcięta przesuniętej masy

ZMIANA PRZEGŁĘBIENIA SPOWODOWANE PRZYJĘCIEM DODATKOWEJ MASY

p - masa przesuniętego ładunku

x_g- odcięta środka przyjętej masy

x_s- odcięta środka ciężkości wodnicy

Δt -zmiana trymu po przyjęciu dodatkowej masy

t_k=t_p+ Δt

OBLICZANIE ZANURZEN STATKU W DANYM STANIE ZALADOWANIA:

po uwzględnieniu gęstości wody

t_d, t_r - przegłębienie na dziób i rufę (t_d- dodatnie, t_r- ujemne)

t- trym

x_g - odcięta środka ciężkości

x_B0 - położenie środka wyporu z AKH

x_s- odcięta środka wyporu

STATEK NA MIELIŹNIE:

Podparcie punktowe:

T_śrm -zanurzenie średnie po wejściu na mieliznę

Ośr. -zanurzenie średnie przed wejściu na mieliznę

Δt=t_m-t

t_m- trym po wejściu na mieliznę

t- trym przed wejściu na mieliznę

naj mniej dokładny

najdokładniejsza metoda

N- nacisk

F_w- pole wodnicy

D_m- wypór po wejściu na mieliznę

D- wypór przed wejściem na mieliznę

γ - gęstośc wody

OKREŚLANIE PUNKTU PODPARCIA

bo x₀=0

y₀-jest równe 0 bo statek jest podparty na płaszczyźnie podstawowej

LUB gdy nie mamy podanego KM to:

DRAFT SURVEY.

displ=
+Δ1
+Δ2
+Hc
=Disp II
±γ copr.
=Dispcopr.
-…
CONSTANS

a- zanurzenie większe na owrężu

b- zanurzenie mniejsze na owrężu

c- dla zanurzenia większego na owrężu

d- dla zanurzenia mniejszego naowrężu

ΔT- różnica zanurzenia pomiędzy M_j-0,5 a M_j+0,5

ΔM_j dla zanurzenia średniego M_j plus 0,5m i M_j minus 0.5m

ΔM_j=M_j(+0,5m)- M_j(-0,5m)

Poprawka zanurzenia na znakach

ΔR- poprawka zanurzenia na rufie

L_R, L_D -odległość pomiędzy znakami a pionem rufowym

ΔR, ΔD - różnica zanurzenia na znakach.METODA STAŁEGO WYPORU

f=l*b*μ

moment bezwładności poprzeczny

moment bezwładności wzdłużny

f- powierzchnia uszkodzonej wodnicy

μ- współczynnik zatapialności przedziału

k - współczynnik na wystające części kadłuba.

KM, FM -wyciągamy dla zanurzenia z AKH

I_Ln=I_L+F_w*(x_s-x_sn)² - [i_l + f*(x_c-x_sn)²]

I_Bn=I_B + F_w*(y_sn)² - [i_b + f*(y_c-y_sn)²]

V_w=V_t* μ = L*B*T* μ

F_w- pole powierzchni wodnicy

f- pole powierzchni wodnicy uszkodzonej

V_w -objętość przedziału uszkodzonego

V_t -objętość przedziału uszkodzonego objętość teoretyczna

Zmiana przegłębienia:

V_w -objętość przedziału uszkodzonego

M_Jn - jednostkowy moment przegłębiający po uszkodzeniu

x_g -odległość środka ciężkości uszkodzonego przedziału

x_sn - odcięta środka wodnicy po uszkodzeniu

Obliczanie w płaszczyźnie poprzecznej

KG -statku nieuszkodzonego stała podane w zadaniu

V -Objętość podwodzia statku.

V_w -objętość przedziału uszkodzonego

z_g - wzniesienie środka ciężkości zalanego przedziału

KRYTERIUM POGODY IMO

M_w=p*F_w*z

l_w2=1,5* l_w1

M_w -moment od wiatru

l_w -ramię przechylające od wiatru

F_w - powierzchnia nawiewu

p- ciśnienie 504 Pa

z -odległość od połowy zanurzenia do środka nawiewu

Pole pod krzywą GZ obliczamy dla kątów:

φx	min. 50^o
		φzalew
		φkąt wywracania

KRYTERIUM POGODY PRS

dzielimy przez g*1000jeżeli jeżeli N, a przez g gdy w kN

p - ciśnienie

F_w -powierzchnia nawiewu

z - odległość od wodnicy do środka nawiewu

KRZYWA RAMION PROSTUJĄCYCH

GZ= l_k-(KG_copr.*sinφ)

METODA TRAPEZÓW

Metoda Simpsona

φ[^o]	10	20	30	40	50	60	70	80
sinφ
lk	1.60	3.26	4.90	6.36	7.43	8.10	8.38	8.34
KGc.*sin	1.427	2.811	4.11	5.277	6.296	7.12	7.724	8.095
GZ	0.173	0.448	0.790	1.082	1.133	0.980	0.655	0.244
∑GZ	0.173	0.794	2.033	3.906	6.122	8.236	9.871	10.77
ld=1/2*∑GZφ	0.015	0.069	0.177	0.340	0.530	0.720	0.861	0.940

KRYTERIA OCENY STATECZNOŚCI.

1. Zakres dodatnich GZ≥60^o (50^o dla statku oblodzonego)

2. Pole powierzchni pod krzywą GZ

A_0-30 ≥ 0,035 [m*rad]

A_0-40 ≥ 0,090 [m*rad]

A_30-40 ≥ 0,030 [m*rad]

3. Początkowa wysokość metacentryczna GM≥a

(a zależy od statku np.: kontenerowiec=0,2, ziarno=0,3, drewnowiec=0,1, rybacki=0,35)

4. GZ_max≥a dla kąta φ_max≥25^o (30^o)

KRYTERIA OCENY STATECZNOŚC PO AWARII..

1. Początkowa wysokość metacentryczna GM≥0,05

2. Wodnica Awaryjna od otworu otwartych ≥0,3 m

3. Wodnica awaryjna nie powinna przekraczać linii granicznej

1. Pole powierzchni pod krzywą GZ ≥ 0,015 [m*rad]

2. Zakres dodatnich GZ≥15^o

3. GZ_max≥0,1

PRZEWÓZ ZIARNA

VHM dla ładowni niezapełnionych mnożymy 1,12

KRYTERIA DLA ZIARNA:

Kąt przechyłu φ_stat≤12^o

Pole powierzchni pod krzywą (praca) A≥0,075[m*rad]

Początkowa wysokość metacentryczna GM≥0,3 m

Max. dopuszczalny moment przechylający większy od sumy momentów przechylających

MAHM(wyciągamy dla T i GM)≥HM

---