19.09.2008r.
PSYCHOLOGIA PRACY
PSYCHOLOGIA - z greckiego Psyche-dusza i logos-słowo
Nauka o człowieku w aspekcie jego zachowania
Nauka o zachowaniu się człowieka w jego egzystencjonalnym otoczeniu (w warunkach życiowych)
Nauka zajmująca się opisem człowieka i procesów psychicznych, które w nim zachodzą
Nauka zajmująca się procesami nabywania argumentów i wykorzystywania doświadczeń indywidualnej jednostki
Nauka o człowieku badająca cechy, postawy, wartości, zachowanie się oraz czynniki, które nimi sterują (genetyczne, środowiskowe, aktywność własną)
CZYNNIK ŚRODOWISKOWE:
Rodzninne (domowe)
Wśród kolegów
OBSZARY PROBLEMOWE PSYCHOLOGII
Procesy poznawcze (poznawanie otoczenia i siebie w różnych sytuacjach)
Procecy pamięci i uczenia się (zapamiętywanie, przechowywanie, odtwarzanie)
Emocje i motywacjie
Zagadnienia osobowości
Zagadnienia różnic indywidualnych
ZADANIA PSYCHOLOGII
Opis przedmiotu (jego zachowania) ze wskazaniem cech wyróżniających go. Odpowiedź na pytanie - JAK?
Wyjaśnienie (udzielanie odpowiedzi) na pytanie - DLACZEGO?
Prognozowanie zjawisk psychicznych - JAK BĘDZIE?
PODZIAŁ PSYCHOLOGII
TEORETYCZNA
STOSOWANA
TEORETYCZNA
Psychologia ogólna zajmuje się budową teorii, np. zależność między osobowością, a zachowaniem się, prawa uczenia się.
PSYCHOFIZJOLOGIA - bada wpływ budowy i funkcjonowania mózgu i organizmu na psychikę
ZOOPSYCHOLOGIA - bada podobieństwo zwierząt i ludzi
ROZWOJOWA - zajmuje się poszczególnymi stadiami rozwoju człowieka
SPOŁECZNA - bada wpływ jednostki i grup na człowieka
STOSOWANA
KLINICZNA - zajmuje się nieprzystosowaniami tj. nerwica i psychoza, zaburzenia w regulacji stosunków człowieka z jego otoczeniem.
WYCHOWAWCZA - zajmuje mejsce między psychologią rozwojową, a pedagogiką. Zajmuje się psychologicznymi aspektami procesów wychowania i nauczania.
PSYCHOLOGIA PRACY
Jako NAUKA zajmuje się analizą przebiegu działalności zawodowej człowieka,jego relacją do maszyn, narzędzi, sr. Produkcji oraz do innych pracowników
Jako DZIEDZINA psychologia obejmuje różne aspekty organizacji i zarządzania zasobami ludzkimi. Jej przedmiotem zainteresowania jest człowiek (pracownik) funkcjonujący w organizacji (przedsiębiorstwo, szkoła, szkoła, bank)
SPECYFIKA PSYCHOLOGII PRACY
INDYWIDUALIZM - Punktem wyjścia do powodzenia badań jest człowiek w środowisku pracy
PRAGMATYZM - Kładzie nacisk na zdobywanie wiedzy do zastosowania w praktyce
EMPIRYZM - Odnosi się do zdobywania danych doświadczalnych, weryfikacja badań.
3.10.2008r.
WYRÓŻNIAMY RÓŻNE KONCEPCJE CZŁOWIEKA:
PSYCHOANALITYCZNA - kładzie akcent na analizę zjawisk zachodzących w psychicę człowieka. Twórcą tego kierunku jest Freud Zygmunt, a NEOPSYCHOANALIZY jego uczniowie Fromum u Horney
KONCEPCJA OSOBOWOŚCI WG FREUDA
ID - Suma nieświadomych i irracjonalnych (tzn, emocjonalnych, kierowanych bez udziału centralnego układu nerwowego), popędów seksualny (LIBIDO) i agresywnych domagających się natychmiastowego zaspokojenia, będących siłą niszczącą, prowadzących do destrukcji.
SUPEREGO - zespół norm, wartości, nakazów i zakazów społecznych. Środki przymusu jakim dysponuje to: poczucie winy, wyrzuty sumienia. Freud to nazwał NADJAŹNIĄ.
ID kieruje się zasadą przyjemności, SUPEREGO zasadą pewności. Id i Superego zderzają się ze sobą, kłócą się, powstaje „EGO”
EGO - Jego rolą jako „mediatora” jest zaspokojenie popędów ID w realistyczny, akceptowany przez społeczeństwo sposób
OSOBOWOŚĆ WG UCZNIÓW FREUDA
K.HORNEY - Sądziła, że powodem lęku człowieka jest konflikt wewnętrzny (spór różnych składników osobowości, zwłaszcza sprzecznych popędów i potrzeb), ponieważ:
- zagraża spójności struktury osobowości
- powodują wzrost napięcia, niepokój, lęk, agresję, objawy nerwowe
Najczęstsze typy konfliktów wewnętrznych to:
KONFLIKT ZASAD - lojalność wobec kolegów i wobec przełożonych, perfekcjonizm w pracy a czas dla rodziny itp.
KONFLIKT RYWALIZACYJNY - pragnienie odniesienia zwycięstwa i ukrywanie tego, że koszty społeczne (np. zawiść innych) przewyższają satysfakcję z sukcesu
KONFLIKT ZALEŻNOŚCI UCZUCIOWEJ - pragnienie troskliwości i opieki w zestawieniu z demonstrowaniem posta
E.FROMM - Zwracał szczególną uwagę na rolę potrzeby wolności w strukturze osobowości człowieka, która daje wprawdzie poczucie niezależności i siły, ale prowadzi czasem do lęku i izolacji.
TRZY STREFY OSOBOWOŚCI CZŁOWIEKA
ŚWIADOMOŚCI - o niej mówimy wtedy, gdy zdajemy sobie sprawę z fakt doznawania i zachodzenia w nas przeżyć psychicznych oraz treści tych doznać i przeżyć
NIEŚWIADOMOŚCI - obejmuje:
Czynności które są tak wyćwiczone i utrwalone, że w ich przekonywanie nie trzeba o nich myśleć, są zautomatyzowane, wykonywane rutynowo.
Zjawiska psychiczne (wydarzenia) obciążone dużym ładunkiem nieprzyjemnych emocji z przeszłości, szkodliwe dla zdrowia psychicznego, „WYPARTE” z pamięcie
Zostały one wyparte ze świadomości, aby o nich ciągle nie myśleć. Ten mechanizm obronny może jednak prowadzić do ukrytych zaburzeń psychicznych. Stąd stosuje się różne metody (np. relaksacje, hipnozę, skojarzenia, rozmowy) by je uświadomić, tym samym uwolnić zalegające emocje i je odreagować.
PRZEDŚWIADOMOŚCI - w tej grupie zjawisk mieszcząsię te, które mogą być najszybciej uświadomione.
NEOPSYCHOANALIZA - wzbogacanie założeń psychoanalizy klasycznej o rolę wpływów społecznych, kulturowych, cywilizacyjnych. Sięga do przyczyn
2. BEHAWIORYZM - (behavior - zachowanie), powstał jako odpowiedź ma psychologię INTROSPEKTYWNĄ, która zajmowała się badaniem oraz opisywaniem przeżyć człowieka, jego świadomością. Wg behawiorystów ludzkie zachowanie to systam reakcji na oddziaływanie srodowiska, dzięki którym dany osobnik może funkcjonować w otaczającym go świecie.
BODZIEC REAKCJA
Prekursorem owej koncepcji był John Watson, który sformułował dwa podstawowe założenia behawioryzmu:
Badacz powinien zajmowaćsię nie świadomością, a ludzkim zachowaniem.
Problemy badawcze (dadaktyczne, wychowawcze) powinny być definiowane nie za pomocą metod INTROSPEKCYJNYCH, a w kategorii dających się zaobserwować zachowań czyli w sposób eksperymentalny
W koncepcji, badacz przestał być odkrywcą ludzkiej duszy, lecz stał się kreatorem reakcji ucznia, który powinien przewidywać oraz kontrolować.
Myśli Watsona kontynuowane były przez:
- Iwana Pawłowa
- Burrhuds Skinnera
- Edwarda Tolmana
- Clarka
Szczególne zasługi dokonał Skinner, autor kocnepcji z lat 50. nauczania promowanego oraz terapii behawioralnej (skupia się wyłącznie na zachowaniu człowieka, jako jego naturalnej reakcji na wpływy otoczenia). Skinnera nazywano ORTODOKSYJNYM BEHAWIORYSTĄ, a jego poglądy za utopijne. W dziele pt: „Poza wolnością i godnością” postulował rezygnację z pojęcia wolności i godności.
Człowiek rodzi siębez żadnych wrodzonych zdolności, tylko z gotowośccią do uczenia się, a o jego planach i przyszłości ma decydować behawiorysta, który:
Ustala co jest dobre i złe dla człowieka
Obserwujący jego zachowania i reakcje, przewiduje zdolności, przez co wyznacza rolę jaką miałby człowiek pełnić w przyszłości
Zdanie Skinnera przyczyn ludzkiego zachowanie nie należy szukać w osobowości człowiek, lecz w środowisku zewnętrznym - zachowaniu. Przekonanie to oparte było na przesłance mówiącej, iż nie sposób badać treści umysłu w sposó obiektywny, zgodny ze standardami metodologiinaukowych. Warunek obiektywizmu może być spełniony w przypadku, gdy przedmiotem naszych badań będzie nie treść osobowości, lecz zachowanie. Zgodnie z klasyczną definicją, psychologia jest dyscypliną naukową badającą psychikę i zachowanie. Skinner postuluje zredukowanie definicji psychologii jedynie do badań nad zachowaniem, odrzucając jednocześnie wszystkie nurty psychologiczne, uznające za zasadne badania nad osobowością.
Pawłow, badając fizjologię wydzielania śliny stwierdził, że psy wydzielają ślinę nie tylko w trakcie posiłku, ale także w reakcji na bodziec, który posiłek poprzedzał. Manipulując tymi bodźcami Pawłow określił związek między takim bodźcem i reakcją jako odruch warunkowy w odróżnieniu od wrodzonego odruchu bezwarunkowego. Dalsze badania doprowadziły Pawłowa do odkrycia praw nabywania odruchów warunkowych, które później zostało określone jako warunkowanie klasyczne. Prace Pawłowa były fundamentem nowej teeorii psychologicznej - behawioryzmu, stworzonej przez Johna Watsona na początku XX wieku.
Tolman Edward Chace (1886-1959), psycholog amerykański, profesor uniwersytetu kalifornijskiego, przedstawiciel NEOBEHAWIORYZMU. Prowadził badania zachowań celowych. Stworzył teorię, wg której celowe zachowanie jednostki determinują tzw. Zmienne niezależne (np. dziedziczność, stan fizjologiczny, uprzednie ćwiczenia) i zmienne interwencyjne (np. zdolności, cele). Zajmował się również badaniem zachowania zwierząt i teorią uczenia się.
17.10.2008r.
Osobowość czlowieka w rozumieniu Skinnera stanowi końcowy wytwór systemów, nawyków takich jak: małżeństwo, rodzicielstwo, lecznia, strachu, nawyki miłości, wściekłości itp. Zdaniem Skinnera człowiek jest TWOREM OKOLICZNOŚCI, co w rezultacie może doprowadzić do zupełnej zmiany, zarówno w zakresie wykonywanego zawodu, jak i uczuć ideologii. Taki stan rzczy zaowocuje:
Nie kształceniem się w człowieku świadomości jego prawidłowych nakazów czy zakazów
Odizolowaniem ludzkiej świadomości od otoczenia, tym samym nieustannie poddając się manipulacjom
Znaczną rolę behawioryści przypisują nawykom, które mają decydować o tym:
Jaki był człowiek i kim był
Jakie posiadał cechy czy zmiany
Co powinien osiągnąć w swojej przyszłości
Takie traktowanie człowieka sprzyjało powstawaniu rządów autorytarnych.
Teoria ta w swej skrajnej postacie jest już w zasadzie porzucona
Powstał NEOBEHAWIORYZM, który próbuje wyjaśniać związek zachodzący między B-R przyjmując istnienie także czynników zwanych zmiennymi pośrediczącymi.
Powstał więc schemat S-O-R (stimulus-organism-reaction), gdzie „O” to
Zachowanie celowe
Nawyki
Konstrukty poznawcze
Potrzeby jako wewnętrzne bodźce motywujące
Behawioryzm w swej złagodzonej postaci w dużym stopniu współtworzył:
Współczesną teorię uczenia się
Psychologię poznawczą
Psychologię społeczną
Jego zaletą jest:
Prawo uczenia się
Odkrywanie roli nagród i kar
Skuteczne metody terapii (pozbywanie się lęków, stresów)
3. KONCEPCJA POZNAWCZA
Przedmiot badań: myślenie i podejmowanie decyzji, człowiek świadomie planujący i przetwarzający dane zakodowane w korze mózgowej samodzielnie i twórczo rozwiązuje problem.
Metoda: wszystkie
Wada: niedocenianie roli emocji
Zalety: liczne teorie, np. dysonansu poznawczego L.Festingera, spójny model osobowości i zmiany postaw, podkreślenie roli wychowawczeh nauczania, aktywności własnej
OSOBOWOŚĆ to centralny system regulacji i integracji zachowania się, składające się z:
Mechanizmów popędowo-emocjonalnych
Trzech mechanizmów poznawczych:
Struktura „JA”
Narzędzi powstawania świata
Sieci wartości
MPE - służy zaspokajaniu popędów i potrzeb emocjonalnych.
Skoncentrowanie rozwoju głównie na MPE prowadzi do przyjęcia konsumcyjnego stylu życia.
Na strukturę „JA” składa się:
Poczucie tożsamości, czyli „kim właściwie jestem?”
Poczucie kontroli czyli „na co mam wpływ, co ode mnie zależy>”
Poczucie własnej wartości, czyli „na ile jestem wartośiową osobą?”
Struktura „JA” sięga dojrzałości, kiedy stabilizuje się poczucie tożsamości, osiąga się przeświadczenie o sprawowaniu kontroli nad swoim życiem i ma się wysoką samoocenę.
NARZĘDZIA POZNAWCZE (inteligencja, wiedza, umiejętności, kompetencje). Doskonalenie tylko narzędzi poznawczych wydaje się sztuką dla sztuki. Konieczna wydaje się hierarcha ważności celów, nadawanie znaczeń podejmowanym w życiu wysiłkom.
SIEĆ WARTOŚCI jest to sposób uporządkowania wszystkich zakodowanych w mózgu inormacji ze względu na ich warość dla człowieka.
Ważny jest harmonijny rozwój powyższych mechanizmów osobowości.
KONCEPCJA POZNAWCZA
HUMANIZM - to prąd epoko Odrodzenia, głównie filozoficzny i artystyczny.
Cechy humanizmu:
Zainteresowanie życiem ziemskim człowieka
Szacunek dla godności indywidualnej
Troska o wolność i szczęście człowieka
Przedstawiciele: C. Rogers, A. Maslow, R. May.
Przedmiot badań: Człowiek w procesie pokonywania przeszkód na drodze rozwoju i samorealizacji, człowiek jako harmonijna całość, niesprowadzalna tylko do reakcji, myśłi, emocji, potrzeb,zachowań.
Rozwój = zdrowie psychiczne
Główną siłą napędową (motywacyjną) to dążenie do samorealizacji i świadomości.
Wady: brak jednolitej metodologii
Zalety: spójne zalecenia wychowawcze i skuteczna terapia.
7.11.2008r.
PSYCHOLOGICZNA ANALIZA PRACY
PRACA: jest procesem zachodzącym pomiędzy człowiekiem a przyrodą, jego wynikiem jest wytwór kulturowy, dobro materialne, czy usługa.
Wspólną cechą powyższych form aktywności jest wydatek energetyczny prowadzący do zmęczenia. W języku potocznym słowo „PRACA” jest używane najczęściej w dwojakim znaczeniu:
CZYNNOŚCIOWYM - jako:
Pewną formę działania nastawionego na zaspokajanie potrzeb:
Materialnych (podstawowych)
Kulturowych i duchowych (wyższych)
Wysiłek w celu uzyskania czegoś użytecznego.
PRZEDMIOTOWYM (rzeczowym) jako wytwór, efekt ludzkiego działania
KONTEKST MYŚLENIA O PRACY:
UNIWERSALISTYCZNY: Dzięki pracy powstają i funkcjonują wszystkie inne wartości, a praca powinna być podstawowym miernikiem wartości człowieka.
CHRZEŚCIJAŃSKI: Praca, poza Bogiem i człowiekiem jest wartością najwyższą, obowiązkiem człowieka, który rodzi się z jego potrzeb życiowych jak i ze znaczenia pracy dla pełni osoby ludzkiej. Pomimo jej ciężaru jest radością i błogosławieństwem ludzkości
PRAGMATYCZNY: Praca jest źródłem zarobkowania i gwarantem ludzkiej egzystencji. Człowiek styka się ze światem przez pracę, która decyduje o wykonywaniu jej możliwości życiowych i przyczynia się do jego rozwoju.
FUNKCJE CZŁOWIEKA W PROCESIE PRACY:
ENERGETYCZNA - człowiek w czasie pracy wydatkuje energię, wydaje środki by ją uzupełnić
WYKONAWCZA - dzięki motoryce lub działalności umysłowaje powstają wytwory (materialny, duchowy)
REGULACYJNA (sterownicza) - ingerowanie w proces pracy, określenie celu i przebiegu, kontrolowanie wyniku pracy
KONCEPCYJNA - polega na twórczości, kreatywności, innowacyjności
FUNKCJE PRACY LUDZKIEJ:
KONSTRUKTYWNE (pozytywne dla człowieka)
Praca jest źródłem egzystencji ludzkiej
Praca jest podstawą moralnego rozwoju człowieka
Praca ma moc socjotwórczą (kontakt z ludźmi, nabywanie umiejętności, komunikowanie, rozwój)
Praca prowadzi do rozwoju umysłowego
DESTRUKCYJNE
Utrata energii
Choroby zawodowe
Wypadki
Depersonalizacja (zubożanie treści pracy przez jej automatyzację)
Produktywizm (warość człowieka mierzona ilością pracy)
RODZAJE PRACY LUDZKIEJ
PRODUKCYJNA NIEPRODUKCYJNA
Efektem tej pracy są materialne Jej główny cel to zaspokajanie
wartości użytkowe, tworzące produkt poza materialnych potrzeb
społeczmy i dochód narodowy człowieka
BEZPOŚREDNIO PRODUKCYJNA POŚREDNIO PRODUKCYJNA
Związana jest z oddziaływaniem Polega na stwarzaniu warunków
człowieka na przedmiot pracy, przy do przebiegu działań bezpośrednio
użyciu narzędzi, a tym samym nadanie produkcyjnych
mu wartości użytkowej
INNY PODZIAŁ:
ZE WZGLĘDU NA KRYTERIUM PODMIOTOWE
Łatwa - trudna
Przyjemna - przykra
Bezpieczna - niebezpieczna
Twórca - odtwórca
Artystyczna - szablonowa
Dobrowolna - przymusowa
ZE WZGLĘDU NA KRYTERIUM PRZEDMIOTOWE
Celowa - bezcelowa
Prosta - złożona
Krótkotrwała - długotrwała
Energochłonna - energooszczędna
Materiałochłonna - materiałooszczędna
ZE WZGLĘDU NA KRYTERIUM ORGANIZACYJNO-PRAWNE
Formalna (legalna) - nielegalna
Kierownicza - wykonawcza
Zarobkowa - honorowa (np. wolontariat)
Zawodowa - amatorska
Indywidualna - zespołowa
Fizyczna - umysłowa
21.11.2008r.
OSOBOWOŚĆ - zewnętrzny system regulacji pozwalający na adaptację i wewnętrzną integrację myśli, uczuć i zachowania w określonym środowisku w wymiarze czasowym (poczucie stabilności). Osobwość kształtowana jest przez całe życie, szczególnie w okresie dzieciństwa oraz młodości
Na jej kształt mają wpływ:
Wrodzone cechy biofizyczne
Bodźce zewnętrzne
Własna aktywność jednostki
„WIELKA PIĄTKA” 5 wymiarów osobowości
OTWARTOŚĆ NA ZAMKNIĘCIE
DOŚWIADCZENIE
- Inteligencja umysłowa | | - Upór
- Szerokie zainteresowania | | - Wąskie zanteresowania
- Pomysłowość | | - Prostota w myśleniu
- Inwencja | | - Nadmierne przywiązywanie się do
- Ciekawość poznawania | | własnych przekonań
- Wnikliwość | | - Ciasnota przekonań
| | - Konserwatyzm
SUMIENNOŚĆ CHAOTYCZNOŚĆ
- Zorganizowanie | | - Niedbalstwo
- Skrupulatność, ambicja | | - Lenistwo
- Odpowiedzialność | | - Słaba wola
- Skuteczność | | - Lekkomyślność
- Rzetelność | | - Nieodpowiedzialność
- Rozważność | | - Niezręczność
- Praktyczność | | - Zapominalstwo
- Zdyscyplinowanie | | - „Słomiany zapał”
NEUROTYZM STABILNOŚĆ EMOCJONALNA
- Napięcie | | - Zrównoważenie, spokój
- Nerwowość | | - Pewność siebie
- Niepokój | | - Poczucie własnej wartości
- Zły nastrój | | - Traktowanie trudnych sytuacji jako
- Zamartwianie się | | wyzwanie
- Drażliwość | |
EKSTRAWERSJA INTROWERSJA
- Towarzyskość | | - Spokój
- Aktowność | | - Powściągliwość, nieśmiałość
- Energiczność | | - Dystans w relacjach społecznych,
- Rozmowność | | milczenie
- Stanowczość | | - Wycofanie się, osamotnienie
- Dominacja | |
- Entuzjazm | |
UGODOWOŚĆ NIEUSTĘPLIWOŚĆ
- Pogodne usposobienie | | - Nastawiene konfrontacyjne
- życzliwość, uprzejmość | | - Szukanie zwady, kłotliwość
- Serdeczność | | - Bezwględność
- Szczodrość | | - Wrogość
- Ufność | | - Oschłość
- Nastawienie na współpracę | | - Niewdzięczność
| | - Złośliwość
| | - Cynizm
CHARAKTER I TEMPERAMENT
W psychologii charakter rozumiany jest jako zespół tych cech osobowości, które związane są z przekonaniami moralnymi i życiem efektywno-dynamicznym człowieka.
Najczęściej definiuje się CHARAKTER jako system cech lub stanów które:
Decydują o ludzkiej motywacji i o stosunku do otoczenia społecznego
Współwyznaczają siły motoryczne działania
Wpływają na relacje interpersonalne
Charakter podlega wartościowaniu, mówi się więc o:
Braku charakteru - brak człowiekowi trwałych sposobów i zasad postępowania
Mocnym charakterze - człowiek trzyma sięswoich zasad postępowania mimo trudności i przeciwności
Słabym charakterze - gdy jakaś trudna sytuacja powoduje zmiany w zasadach człowieka
Jest wypadkową:
Ludzkiego temperamentu
Wychowania w okresię dzieciństwa
Wykształcenia
Ułożonego wysiłku w procesie samowychowania
Panowania nad sobą
Wg Arystotelesa od charakteru zależą powodzenia życiowe, a także życiowe nieszczęścia
TEMPERAMENT - Zespół dziedzicznych cech osobowościowych, uwarunkowanych geneetycznie odpowiednio do narodowości, rasy, płci. Ujawnia się już w pierwszym roku życia człowieka, formą jego zachowania
Podlega pewnym zmianom zachochodzącym pod wpływem”
Dohrzewania (i starzenia się)
Niektórych czynników środowiskowych
STANOWI PODSTAWĘ KSZTAŁTOWANIA SIĘ OSOBOWOŚCI
TEMPERAMENT W TEORII PAWŁOWA:
Odpowiada typowi układu nerwowego (UN), który charakteryzują cztery podstawowe właściwości:
SPP - siła procesu pobudzenia
SPH - siła procesu hamowania
RWN - równowaga procesów nerwowych
RPN - ruchliwość procesów nerwowych
TYPY TEMPERAMENTU
SZYBKI
Typ hamowania
FLEGMATYK |
Typ ruchliwy
SANGWINIK |
Typ powolny
MELANCHOLIK |
Typ ruchliwy
CHOLERYK |
WOLNY SZYBKI
ZWIĄZEK
POBUDZANIA
20.12.2008r.
MOTYWACJA I MOTYWOWANIE W PRACY ZAWODOWEJ
MOTYWACJA:
Stan gotowości człowieka do podjęcia określonego zadania
Zestaw sił, które sprawiają, że ludzie zachowują się w określony sposób, że chce się im pracować
Oznacza takie zjawiska jak: intencja, zamiar, chęć, pragnienie, życzenie, zainteresowanie czymś, itp. Zwane „tendencjami kierunkowymi”.
CHARAKTERYSTKA MOTYWACJI
Zależy od:
Atrakcyjności celu
Przekonywania o możliwości osiągnięcia celu
Atrakcyjność celu jest funcją 2-czynników:
Motywu
Przewidywanej wartości gratyfikacyjnej celu
MOTYW - stan wewnętrzny charakteryzujący się, poczuciem niespłeniena i związaną z tym gotowością do podjęcia aktywności
Aby powstał motyw muszą być spełnione warunki:
Potrzeba, która nie jest zaspokajana
Wzmocnienie (pobudka), która będzie zdolna zaspokoić tę potrzebę.
Przeświadczenie człowieka, iż w danych warunkach jest w stanie zaspokoić swoją potrzebę (uzyskać wzmocnienie dodatnie) lub uniknąć tego co przeszkadza zaspokoić pragnienie (ominąć wzmocnienie ujemne)
Przy rozpatrywaniu teorii motywacji i dobieraniu działań motywacyjnych należy wziąć pod uwagę następujące założenia:
Motywacja to coś pozytywnego
Motywacja obok kompetencji, uzdolnień, zasobów organizacyjnych i warunków pracy jest ważnym czynnikiem wpływającym na efektywność danego pracownika.
Niedobór motywacji trzeba okresowo uzupełniać
MOTYWOWANIE - proces kierowniczy stymulujący zachowania ludzi z uwzględnieniem wiedzy o tym, co powoduje takie, a nie inne postępowanie.
Tworzenie wizji (określenie ku czemu zmierzamy, co zamierzamy osiągnąć, jakie będą z tego korzyści) oraz skierowanie energii ludzi do jej realizacji. Ludzie mogą motywować sięsami, poszukując, znajdując i wykonując pracę która zaspokaja ich potrzeby lub przynajmniej daje im wrażenie, że mogą się spodziewać realizacji celów (motywacja wewnętrzna) lub wymagają motywowania przez kierownictwo za pośrednictwem takich metod, jak płace, awanse, pochwały itp. (motywacja zewnętrzna).
STRES W PRACY
Stres jako reakcja organizmu na wymagania. Niespecyficzna reakcja organizmu na stawiane mu fizyczne i psychiczne wymagania mające charakter psychofizyczny.
Stres jako sytuacja trudna. Sytuacja trudna, nadmiernie obciąża system samoregulacyjny, wzbudzając napięcie
Stres jako reakcja między kontrolą napięca a naciskiem zewnętrznym. Relacje między umiejętnością obniżania napięcia a presją otoczenia społecznego na spłenienie oczekiwań (często sprzecznych)
Ogólny zespół adeptacyjny (fazy stresu biologicznego)
Reakcja alarmowa
Mobilizuje mechanizmy obronne organizmu
Uaktywnienie się mechanizmów hormonalnych, największe znaczenie ma układ kory nadnercza.
Adaptacja (odporność)
Uruchamianie mechanizmów przystosowawczych
Utrzymywanie przez organizm homeostazy w obecności stresowej
Wyczerpanie „enerii adaptacyjnej”
Uaktywnienie (b. Silne) kolejny raz osi ogólnowo-dzielniczych
FAZY STRESU PSYCHICZNEGO
MOBILIZACJE - aktywacja procesów psychologicznych np. myślenie
ROZSTROJENIE - obniżenie poziomu czynności psychicznych (trudności spostrzegacze) itp.
DESTRUKCJA - spadek poziomu motywacji, rezygnacja z aktywności, załamanie
Odpowiedzialność za siebie a stres
TEORIA A. ELLISA - wzburzenia emocjonalne nie są wynikiem rzeczywistych zaburzeń zachodzących w życiu jednostki, lecz efektem irracjonalnych przekonań z których podchodzi ona do tych zadań
Za podstawe swoich rozważań uznał słowe filozofa Epikteta: „Ludzie niepokoją sięnie faktami, lecz swym zapatrywaniami odnoszącymi siędo tych faktów.”
A B C
ZDARZENIE PRZEKONANIE REAKCJE
(bodziec) (interpretacja) EMOCJONALNE
Walka ze stresem:
Unikanie sytuacji ekstremalnych
Właściwe odżywianie
Odpoczynek
Techniki relaksacyjne:
Neuromięśniowa
Medytacja
Kontrolowanie oddychania
Masaż i automasaż
Biologiczne sprężenie zwrotne
Ćwiczenia fizyczne
Interwencja hipnotyczna
16.01.2008r.
KONFLIKTY INTERPERSONALNE W MIEJSCU PRACY
KONFLIKT - (spór) interpersonalny (międzyludzki) oznacza sytuacje, w której interesy, dążenia i aspiracje dwóch lub więcej osób są niezgodne lub sprzeczne.
Podłożem konfliktu są najczęściej różnice poglądów, postaw, przekonań, opinii lub wartości, zabarwienie emocjonalne, zwłaszcza gniewu, lęku, bólu i niepokoje.
PROCES POWSTAWANIA KONFLIKTU:
W przebiegu konfliktu można wyróżnić 4 fazy:
ETAP SPRZECZNOŚCI LUB NIEZGODNOŚCI (ukryty)
ETAP DIALOGU - strony konfliktu komunikują sobie zaistniałą różnicę zdań, opinii, postaw, potrzeb, zaczynają ze sobą dyskutować. Ten etap to narodziny konfliktu. Jego dalszy rozwój będzie zależeć od tego, jak strony będą ze sobąrozmawiały
ETAP ZSPOKAJANIA DĄŻEŃ NATURY EMOCJONALNEJ - strony zaczynają na siebie zaciskać, domagać sięustępstw, uważają, że tylko im coś należy się, że one wiedzą więcej i są bardziej kompetentne
ETAP GWAŁTU, PRZEMOCY - strony zaczynają traktować się z wrogością, chcą za wszelką cenę osłabić pozycję przeciwnika. Narasta zjawisko wzajemnego oskarżania się, znane pod nazwą SPIRALI OBRONY I ATAKU (strony broniąc się - atakują), zjawisko agresji, ustaje samokontrola własnych zachowań, zwłaszcza tych agresywnych.
NIE KAŻDY KONFLIKT PRZECHODZI FAZY!!!
KORZYŚCI WYNIKAJĄCE Z KONFLIKTU:
Słowo konflikt ma ciągle zobowiązanie pejoratywne, choć jego konsekwencje nie zawsze sąnegatywne. Czasami nawet jest potrzebny, ma bowiem kilka ważnych skutków pozytywnych.
Pozwala dostrzec różnice między stronami, nazywać je, otwarcie naświetlić.
Burząc pozorny spokój, powoduje wzrost motywacji i energii dojącej się wykorzystać do realizacji zadań, prowadzi do pozytywnych zmian.
Pozwala stronie słabszej upomnieć się o swoje, sformułować własne poglądy, wysunąć argumenty do poparcia swojego stanowiska i bronić go.
Konflikt sprzyja cementowaniu grupy we wpółzawodnictwie z sąsiadami albo w walce o słuszność sprawy
Konflikt interpersonalny może pomóc człowiekowi uporać się z jego stanami wewnętrznymi.
Konflikt może również stać się okazją do lepszego poznania siebie i partnera oraz szansą twórczego, korzystnego dla obu stron współdziałania.
NIE ZAWSZE JEDNAK TAK SIĘ DZIEJE
Te pozytywne rezultaty konfliktu odnoszą się do mniej intensywnego, ograniczonego głównie do etapu dialogu, w niewielkim zakresie chęci zaspokajania dążeń sfery emocjonalnej.
Taki konflikt określa się mianem FUNKCJONALNEGO. Twórcze, konsekwentne radzenie sobie z konfliktami to umiejętność, której można sięnauczyć. Ważny jest wybór odpowiedniej strategii (stylu postępowania).
STRATEGIE ZARZĄDZANIA KONFLIKTEM
Konfliktem można kierować przez:
Stymulowanie rozwojem konfliktu. Niewielki poziom konfliktu może wpłynąć korzystnie na funkcjonowanie grupy, na poszukiwanie nowych, lepszych sposobów działania, ważne jest jednak, by nad wywołanym konfliktem mieć pełną kontrolę, zachęcać ludzi do wyjaśniania nieporozumień, oraz wyraźnie określić postępowanie
Ograniczenie konfliktu interpersonalnego stosując różnego rodzaju zabiegi można konflikt znacznie ograniczyć, pod warunkiem, że nie będzie sztucznie tłumaczony a nieporozumienia kumulowane
Uspokajanie werbalne
Dostarczanie pozytywnych informacji o innych
Nakłanianie do ustępstw
Dbanie o harmonię w kontaktach między członkami grupy
Wywoływanie pozytywnych emocji
Rozwiązywanie konfliktów. Reakcje ludzi w sytuacjach konfliktowych wyznaczane z podstawowych cech
Aktywność - Człowiek aktywny jest pełen życia, animuszu i wigoru, tryska energią, nie przejawia obaw, nie boi się podejmować ryzyka, trudno mu usiedzieć bezczynnie, ma na ogół pogodne usposobienie, dobrze się czuje w każdej sytuacji, jest przekonany o słuszności swoich racji
Otwartość na interesy innych ludzi, człowiek otwarty
Przejawia tendencję do porozumienia się z inną osobą po to, by osiągnąć korzystne dla obu stron wyniki.
Potrafi zrezygnować z doraźnych indywidualistycznych efektów swego działania na korzyść odłożonych w czasie
Aktywność i otwartość są cechami niezależnymi. Współzależność tych cech nasila się, lub maleje wykreślając podstawowe style rozwiązywania konfliktów.