Masaż - wykład4, FIZJOTERAPIA, Masaż


08.03.2011

MASAŻE SPECJALISTYCZNE

  1. Masaż izometryczny - wykonywany jest na mięśniach napiętych izometrycznie. Wykorzystywane jest napięcie submaksymalne, czyli 70-80%. Składa się z 3 części:

- cz. przygotowawcza,

- cz. właściwa,

- cz. końcowa.

Metoda wrocławska

1. Część przygotowawcza - wykonanie masażu klasycznego (5-10 minut) na mięśniu rozluźnionym, stosując głaskanie powierzchowne i głębokie, rozcieranie, ugniatanie podłużne. Nie stosuje się oklepywania i wibracji.

Cel: przygotowanie mięśnia poprzez jego ukrwienie, dotlenienie, pobudzenie receptorów czucia głębokiego.

2. Część właściwa - zalecamy napięcie izometryczne, które trwa od 5 do 20 sekund i w tym czasie intensywnie rozcieramy lub wykonujemy wibrację. Po czasie napięcia zalecamy przez 30 sekund rozluźnienie, wykonujemy wstrząsanie i powtarzamy. Takich czynności może być od 6 do 12 razy.

Cel: utrzymanie (odzyskanie, poprawa) siły i masy mięśnia, ten masaż uzupełnia i wspomaga ćwiczenia izometryczne.

3. Część końcowa - wykonuje się masaż klasyczny na mięśniu rozluźnionym - głębokie głaskanie, ugniatanie podłużne i wstrząsanie (5-10 min).

Cel: zmniejszenie powysiłkowego tonusu mięśniowego i odprowadzenie produktów przemiany produktów powysiłkowych.

Masaż ten stosujemy w cyklu 1-miesięcznym codziennie lub 3-miesięcznym 3x w tygodniu. W I fazie następuje przyrost masy i siły.

Wskazania:

- zaniki proste mięśni spowodowane długim unieruchomieniem,

- otyłość (często na pośladki, udo, brzuch).

Przeciwwskazania:

- takie same jak do masażu lub do ćw. izometrycznych,

- zaniki typu neurogennego: SM,

- niepełne zrosty kostne lub świeżo po złamaniu.

Metoda krakowska

Poprzedzamy masażem klasycznym od 5-10 minut. Stosuje się głaskanie, ugniatanie, rozcieranie. Czas od 15-18 minut.

Cel: przywrócenie masy i siły mięśni osłabionych bez obciążania organizmu ćwiczeniami fizycznymi; wzrost siły mięśni w okresie przygotowawczym cyklu treningowego.

Metodyka:

    1. Etap I - przygotowawczy, wywołanie odczynu przekrwienia mięśni i pobudzenia proprioreceptorów. Masaż klasyczny na rozluźnionych mięśniach (5-10 minut), głaskanie, rozcieranie, ugniatanie. JW

    2. Etap II - zabieg właściwy wykonujemy na napiętych submaksymalnie mięśniach (8-10 min)

- rozcieranie (okrężne, poprzeczne, podłużne, rolowanie) czas napięcia 10-20 sekund, ilość powtórzeń 6-10,

- ugniatanie (jednorącz, oburącz), czas napięcia 10-20 sekund, ilość powtórzeń 6-10,

- wibracje przerywane (miotełkowanie, siekanie, oklepywanie), czas napięcia 10-15 sekund, ilość powtórzeń 3-6,

- czas przerw między napięciami 10-20 sekund, stosujemy głaskanie, delikatną wibrację, wstrząsanie.

    1. Etap III - końcowy, rozluźniający

Masaż klasyczny na rozluźnionych mięśniach (4-5 minut).

- głaskanie, rozcieranie delikatne ugniatanie wstrząsanie,

- seria 10-20 zabiegów codziennie lub co drugi dzień,

- 2 serie po 12 zabiegów, 2x dziennie, dzień przerwy po 6 dniach,

- kontrola obwodów masowanych części ciała,

- kontrola przyrostu siły mięśni.

2. Masaż kontralateralny - wykonuje się na kończynie zdrowej, kiedy pacjent jest w okresie unieruchomienia.

Cel:

- aktywizacja przepływu krwi w kończynie chorej,

- aktywizacja receptorów układu nerwowego w kończynie chorej,

- podtrzymywanie siły i masy mięśnia w kończynie unieruchomionej,

- wspomaganie ćwiczeń kontralateralnych,

- przyspieszenie procesu kostnienia o ok. 2 tygodnie.

Powinien być wykonywany mocno, intensywnie, na granicy bólu, ponieważ tylko wtedy nastąpi przerzut neuroodruchowy.

Stosuje się masaż klasyczny bez przyczepów: rozcieranie, ugniatanie, oklepywanie, uderzanie i głaskanie głębokie (bez wibracji).

Wykonuje się 2x dziennie przez 6 dni w tygodniu. Czas trwania 6-12 minut.

3. Masaż stawowy (centryfugalny)

Cel:

- wywołanie silnego przekrwienia okolicy stawowej,

- podwyższenie temperatury masowanych tkanek działanie przeciwbólowe.

Zalecany w schorzeniach ortopedycznych i reumatycznych elementów okołostawowych (więzadeł, torebek stawowych, ścięgien).

Metodyka:

1. Etap I (przygotowawczy) - wywołanie przekrwienia samego stawu i najbliższej okolicy.

- głaskanie, rozcieranie w kierunku szpary stawowej przy użyciu wody z mydłem lub oliwki, ruchy rąk zbieżne do szpary stawowej. Czas trwania 4-7 min.

2. Etap drugi (zasadniczy)

- głaskanie, rozcieranie przy użyciu środka wspomagającego: maści, kremu lub żelu o działaniu leczniczym lub rozgrzewającym. Czas trwania 5-8 minut.

Seria 15-20 zabiegów wykonywanych codziennie lub co drugi dzień.

Bezwzględnym przeciwwskazaniem do stosowania masażu centryfugalnego są świeże stany pourazowe tkanek miękkich.

MASAŻE PRZYRZĄDOWE

  1. Masaż wibracyjny - jest to masaż, w którym wykorzystuje się technikę wibracji. Wykonujemy go aparatem, który ma zdolność wytwarzania drgań o dużej częstotliwości w ciągu 1 minuty, czas powyżej 500 drgań na minutę. Źródłem drgań może być sprzężone powietrze, energia elektryczna lub ciśnienie wody.

Podział wibracji:

- w. ogólna: wykorzystywana i stosowana na duży obszar ciała np. powłoki brzuszne, klatkę piersiową, uda i pośladek,

- w. wybiórcza: stosowana na pojedyncze włókna mięśniowe; dotyczy mięśnia, głowy mięśnia lub poszczególnych włókien,

- w. celowana: w chorobach układu oddechowego na kl. piersiową jak chcemy celować na fragment płuca.

Wibrację ogólną i wybiórczą stosujemy na napięte grupy mięśniowe w celu zmniejszenia tego napięcia.

- w. pośrednia: polega na tym, że aparat wibracyjny działa na rękę masującego, która przyłożona jest do ciała pacjenta,

- w. bezpośrednia: bezpośrednio głowica przyłożona do obnażonego ciała pacjenta

Aparat do masażu wibracyjnego:

- akwawibron,

- rador.

Siłę bodźca regulujemy w następujący sposób:

- siła strumienia wody regulowana na kranie,

- ucisk głowicy aparatu rękoma masażysty,

- dobór rodzaju membrany do aparatu i zabiegu.

Rodzaje membrany w akwawibronie:

1. płaska z małymi guzkami - ma zastosowanie do małych grup mięśniowych i do tkanki podskórnej,

2. płaska z dużym guzkiem - ma zastosowanie do dużych grup mięśniowych i tkanki tłuszczowej,

3. płaska z kolcami - stosowana w schorzeniach układu krwionośnego do uprawniania tego układu,

4. płaska z czółkami (wąsami) - stosowana w celu pobudzenia układu nerwowego,

5. płaska z gąbką - stosowana do delikatnych okolic ciała, tj. twarz, dekolt,

6. płaska w kształcie kielicha - stosowana do wytwarzania podciśnienia.

Akwawibron stosujemy do masażu mięśni. Należy omijać struktury kostne położone bezpośrednio pod skórą, takie jak: wyrostki kolczyste kręgosłupa, grzebień łopatki, okolice kości krzyżowej, żebra, rzepka, kłykcie kości udowej, nadkłykcie kości ramiennej, brzeg kości piszczelowej.

- ruch prowadzenia głowicy może być: spiralny, poprzeczny lub podłużny,

- czas jednego zabiegu wynosi 5-20 minut,

- zabieg wykonujemy codziennie lub co drugi dzień,

- seria od 10-12 zabiegów.

Przed wykonaniem masażu skórę pacjenta talkujemy.

Można także wykonać masaż wibracyjny aparatem akwawibron w środowisku wodnym. Pacjent leży w wannie w temp 36-37o najpierw przyzwyczajamy pacjenta przez 5 minut do temperatury wody. Zabieg trwa 8-12 minut, kierunek dosercowy.

Wpływ masażu wibracyjnego na organizm:

- obniża patologiczne napięcie mięśni,

- ograniczenie przewodnictwa nerwowego,

- poprawa ukrwienia w okolicy masowanej,

- mikrogimnastyka naczyń krwionośnych,

- zmniejszenie obrzęków tkankowych,

- obniżenie pobudliwości receptorów bólu.

Wskazania do masażu wibracyjnego:

- stany pourazowe narządu ruchu,

- choroby nerwów obwodowych np. rwa kulszowa,

- zwężające zapalenie tętnic,

- choroba Raynaunda,

- samoistna sinica kończyn,

- przewlekłe choroby o etiologii gośćcowej,

- zwężające stwardnienie tętnic.

Przeciwwskazania do masażu wibracyjnego:

- stany ostre i podostre wyżej wymienionych wskazań,

- kamica żółciowa,

- kamica moczowa,

- przeciwwskazania bezwzględnie obowiązujące w masażu.

2. Masaż pneumatyczny (baryczny, nadciśnieniowo-podciśnieniowy) urządzenie: BOA

Cel:

- intensyfikacja krążenia krwi i limfy (szybsze usuwanie produktów przemiany materii z mięśni i przyspieszenie dostępu tlenu i innych substancji energetycznych do tkanek),

- wywołanie „lekkości” w masowanych tkankach (trening biegowy).

Metodyka:

Do masażu pneumatycznego służy specjalna cylindryczna komora (długości 80 cm, szerokości 30 cm) podłączona do kompresora ze specjalnym urządzeniem sterującym. Temperatura powietrza komory wynosi 35-40oC. Czas zabiegu 10-15 minut.

Wskazanie:

Uzupełnienie rozgrzewki, restytucja (regeneracja) powysiłkowa (lekkoatletyka, podnoszenie ciężarów, inne sporty), zaburzenia krążenia obwodowego.

3. Masaż synkardialny

Cel: wzmocnienie fizjologicznej siły skurczowej tętnic poprzez synchronizację ucisku mankietu pneumatycznego na naczynia obwodowe z systemem pracy serca, zwiększenie ich elastyczności, usprawnienie krążenia obwodowego.

Im wyższe ciśnienie skurczowe pacjenta, tym mniejszą siłę ucisku należy zastosować 50-100 mmHg, czas trwania zależy od tętna (im wolniejsze tętno, tym dłuższy ucisk), czas zabiegu 20-30 minut. Udo bądź ramię.

Wskazania:

- zgorzel cukrzycowa,

- zgorzel pochodzenia cukrzycowego,

- zwężające stwardnienie tętnic,

- pooperacyjny lub pourazowy obrzęk kończyn,

- żylaki kończyn.

4. Masaż podciśnieniowy

Cel: intensywne przekrwienie, odżywienie i regeneracja tkanek.

Aparat wytwarzający ujemne ciśnienie wyposażony w specjalne przyssawki, które umieszczamy na ciele pacjenta (miejscowo).

Terapia próżniowa:

- bańkami lekarskimi,

- bańkami gumowymi.

MASAŻ W ŚRODOWISKU WODNYM

Czynniki działające na organizm człowieka podczas zabiegu w wodzie:

  1. Temperatura wody stosowana w zabiegach wodoleczniczych, w masażach w wodzie.


  1. bardzo zimne 8-18 oC

  2. zimne 18-24 oC

  3. chłodne 24-30 oC

  4. letnie 30-33 oC

  5. cieple 33-38 oC

  6. bardzo cieple 38-42 oC

  7. gorące 42- 44 oC

  1. zimne 8-20oC

  2. chłodne 21-27 oC

  3. letnie 28-33 oC

  4. ciepłe 34-37 oC

  5. gorące 38-40 oC


Absolutna granica tolerancji organizm dla wody gorącej wynosi ok. 45-46 oC. Wody o tak wysokiej temperaturze nie stosuje się.

Granice tolerancji skóry na ciepło różnych ośrodków kąpielowych:

- woda (43-45 oC),

- peloidy (borowina - 50-60 oC),

- suchy piasek (52-55 oC),

- parafina (55-60 oC),

- suche powietrze (<100 oC).

Należy uwzględnić prawo Dastre-Morata!!!

Bodźce termiczne działające na duże powierzchnie skóry powodują odwrotnie do naczyń skóry zachowanie się dużych naczyń klatki piersiowej i jamy brzusznej. Naczynia nerek, śledziony i mózgu wykazują taki sam odczyn jak naczynia skóry. Ukrwienie mięśni zmniejsza się o ok. 30% w kąpieli w ciepłej wodzie, a zwiększa się o 300% w kąpieli w zimnej wodzie.

  1. Czynnik chemiczny.

- wymiana jonów między skórą pacjenta, a wodą kąpielową,

- powstawanie zmian chemicznych w skórze,

- powstawanie zmian potencjału elektrycznego skóry,

- wzrost przepuszczalności skóry, co ułatwia przenikanie do organizmu składników gazowych (CO2, O2, H2S), składników mineralnych (I, S, Ca, Na, K),

- zmiana PH wody w zależności od jej temperatury, co zwiększa lub zmniejsza stopień dysocjacji skóry.

  1. Czynniki mechaniczne.

- nacisk wody na zanudzone w niej ciało, uzależnione jest od ciśnienia słupa wody na powierzchni ciała,

- występuje ono podczas kąpieli w wannie, masażu wirowego i podwodnego,

- wzrasta wraz z głębokością zanurzenia

Działanie biologiczne ciśnienia hydrostatycznego:

- ucisk tkanek miękkich, przede (naczynia żylne),

- przesunięcie krwi żylnej z kończyn dolnych, skóry, brzucha do kl. piersiowej, a z żył obwodowych do prawego przedsionka,

- wzrost objętości serca w prawo - poszerza się prawy przedsionek i prawa komora,

- poszerzenie pnia cienia tętniczego,

- wzrasta ciśnienie wewnątrzsercowe,

- wzrasta ciśnienie skurczowe prawej komory,

- wzrost ciśnienia w tętnicach płucnych, co wyklucza wystąpienie zapaści w kąpieli,

- wzrost objętości wyrzutowej serca wyrzut serca podczas jednego skurczu,

- wzrost pojemności minutowej serca ilość krwi wyrzuconej na obwód podczas 1 minuty,

- zmniejszenie oporu naczyniowego o ¼,

- wzrost hormonu natriuretycznego - wzrasta wazopresyna, która powoduje wzrost filtracji nerek,

- wzrost diurezy kąpielowej,

- utrudniony wdech,

- ułatwiony wydech.

W masażu wirowym i podwodnym zastosowanie tego ciśnienia.

Woda stawia opór, jest on tym większy, im szybciej ciało się porusza i im większa jest jego powierzchnia.

Opór ten wykorzystuje się podczas gimnastyki w wodzie do wzmocnienia osłabionych mięśni.

Działanie biologiczne wyporu:

- utrata pozorna masy ciała (ciało o masie 70 kg w wodzie zachowuje się tak jak gdyby ważyło 6,5 kg)

- ułatwienie ruchów, poprzez odciążenie ciała,

- rozluźnienie mięśni,

- zmniejszenie impulsacji nerwowo-mięśniowej.

1. Masaż wirowy

Wykonywany w specjalnych urządzeniach, zbiornikach, gdzie ruch wirowy wody uzyskuje się za pomocą specjalnych pomp ssąco-tłoczących, mających regulację intensywności wirowania wody. Ilość wody taka, aby zakrywała całą kończynę i aby kończyna nie opierała się o dno.

Temperatura wody: 37-38oC.

Czas zabiegu: 10-20 minut

Ilość zabiegów: 10-15 w serii

Masaż wirowy porównywany jest do techniki rozcierania i oklepywania masażu klasycznego.

Działanie biologiczne:

- zwiększenie przepływu krwi i chłonki,

- likwidacja i zapobieganie obrzękom chłonnym, zastojom żylnym,

- usprawnienie krążenia obwodowego,

- zmniejszenie napięcia mięśniowego,

- mikrogimnastyka mięśni,

- usprawnienie koordynacji nerwowo-mięśniowej,

- wzrost przewodnictwa tkankowego,

- działanie przeciwzapalne, przeciwbólowe,

- zwiększenie ruchomości w stawach,

- likwidacja przykurczy: mięśniowych, powięziowych, więzadłowych i stawowych,

- likwidacja blizn, bliznowców,

- zmniejszenie dolegliwości przeciążeniowych.

Wskazania do masażu wirowego:

  1. Choroby układu krążenia:

- zwężające zapalenie tętnic,

- stan po zakrzepowym zapaleniu żył,

- choroba Raynaunda,

- samoistna sinica kończyn,

- stan po odmrożeniu,

- stan po chirurgicznym leczeniu żylaków.

  1. Choroby reumatyczne:

- GPP (gościec przewlekle postępujący),

- RZS,

- stany zwyrodnieniowe stawów,

- gościec tkanek miękkich.

  1. Choroby ortopedyczne i urazowe:

- skręcenia,

- zwichnięcia stawów,

- zerwania i naderwania więzadeł, torebek stawowych,

- stan po złamaniu kości,

- przeciążenia stawów,

- stan po chorobie Heinego-Medina,

- stan po chirurgicznym leczeniu narządu ruchu,

- zespół choroby wibracyjnej - trzęsą się ręce itd.

Przeciwwskazania:

- choroby skóry, ropne i alergiczne,

- niewygojone blizny,

- ostre stany zapalne ogólne i miejscowe,

- niepełny zrost kostny,

- osteoporoza i odwapnienie kości.

2. Masaż podwodny

Jest połączeniem kąpieli wodnej w odpowiedniej wannie z podwodnym natryskiem o określonym ciśnieniu.

Ciśnienie wytwarza specjalne urządzenie - tangentom.

Wanna duża o długości: 200 cm, szerokości 90 cm i głębokości 60 cm; prostokątna lub w kształcie motyla, dostępna z każdej strony.

Metodyka zabiegowa:

- pacjent po zanurzeniu wygodnie się kładzie i odpręża, adaptacja do środowiska wodnego przez 5 minut,

- masaż rozpoczyna się od kończyn dolnych i górnych, następnie masuje się tułów,

- czas zabiegu od 5-20 minut,

- temperatura wody 36-40oC,

- ciśnienie strumienia wody 0,5-3 atm.,

- odległość nasadki węża od skóry od 10 do 30 cm,

- kąt padania strumienia wody od kąta ostrego np. 45oC do kąta 90oC,

- rodzaj nasadki dobiera się zgodnie do wskazań lekarskich i głębokości oddziaływania,

Rodzaje nasadek:

- wirująca,

- wtłaczająca,

- deszczowa,

- ”żabi pyszczek”, wachlarzowa,

- szybkość prowadzenia strumienia wody 10 cm/s,

- kierunek masażu dosercowy,

- od części dystalnych kończyn do proksymalnych.

- omijamy struktury kostne, narządy płciowe, blizny,

- najpierw masujemy mięśnie powierzchowne potem głębokiego,

- brzuch masujemy nasadką szeroką zgodnie z ruchem wskazówek zegara,

- w nerwobólach masuje się najpierw kończynę zdrową, następnie chorą wzdłuż przebiegu nerwu oraz splotu, z którego wychodzi nerw,

- w złamaniach masuje się okolicę złamania oraz masaż stawów, które były unieruchomione na skutek złamania, a także mięśnie osłabione na skutek bezczynności.

Działanie terapeutyczne:

- wzrost elastyczności tkanek,

- ograniczenie dolegliwości bólowych,

- zwiększenie ruchomości stawów,

- poprawa krążenia obwodowego,

- zmniejszenie patologicznego odruchowego napięcia mięśniowego,

- wzmożenie napięcia mięśniowego,

- likwidacja zrostów tkankowych.

Wskazania:

  1. Choroby układu narządu ruchu:

- przewlekłe zapalenia stawów,

- zwyrodnienia stawów,

- stany po urazach stawów,

- stan po złamaniu kości,

- amputacje,

- wady postawy,

- zaniki mięśni,

- niedowłady mięśni,

- poporodowe zwiotczenie mięśni brzucha,

- stany przeciążeniowe statyczne i dynamiczne mięśni.

  1. Choroby skóry:

- zrosty pooperacyjne,

- blizny i bliznowe,

- nadmiar tkanki tłuszczowej,

- wiotkość skóry,

- cellulit.

  1. Choroby układu nerwowego:

- przewlekłe nerwobóle,

- neurogenne zaniki mięśni,

- rwa kulszowa,

- uszkodzenia nerwów obwodowych.

  1. Choroby układu krążenia:

- obrzęki limfatyczne,

- zakrzepowe zapalenia żył (po upływie 6 miesięcy).

Mały ptaszek w dużej klacie!!! ;)

mgr W. Laber

Przeciwwskazania:

- ropne i wypryskowe choroby skóry,

- niewygojone rany,

- ostre stany zapalne,

- krwawienia,

- zatory,

- zakrzepy.

3. Masaż z katedry natryskowej (biczowy)

- wykonywany w pozycji stojącej,

- ciśnienie 0,5-3 atm.,

- czas zabiegu 3-5 min,

- strumień wody skierowany na pacjenta, przez co uzyskuje się uderzenia bicza wodnego - NATRYSK SZKOCKI,

- stosuje się wodę na przemian gorącą 37-42oC przez 0,5-1 min i wodę zimną 8-20oC przez kilka do kilkunastu sekund. Powtórzeń 5-6, kończyny zabieg wodą zimną.

Wskazania:

- przewlekły nieżyt dróg oddechowych,

- osłabienie motoryki żołądka i jelit,

- zaburzenia czynności narządów płciowych,

- zmiany zwyrodnieniowe,

- przykurcze stawowe,

- stany pourazowe narządu ruchu,

- nerwobóle,

- zaniki mięśni.

Przeciwwskazania:

- zaawansowana miażdżyca tętnic,

- choroba nadciśnieniowa,

- podeszły wiek,

- niewyrównane wady serca,

- ciąża,

- menstruacja,

- choroby nowotworowe,

- skłonność do krwawień,

- zatory i zakrzepy,

- ostre stany zapalne,

- choroby skóry.

9

MASAŻ - wykład4



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Masaż - wykład6, FIZJOTERAPIA, Masaż
Masaż - wykład1, FIZJOTERAPIA, Masaż
masaż 6 semestr wykłady, fizjoterapia VI semestr
Wykład 1 - Fizjoterapia kliniczna w ginekologii i położnictwie (dr R. Gałuszka), Fizjoterapia i masa
Masaż - wykład5, FIZJOTERAPIA, Masaż
Masaż - wykład3, FIZJOTERAPIA, Masaż
konspekt wyklad 1, FIZJOTERAPIA (metody)
terapia manualna- wykład 1, FIZJOTERAPIA, Terapia Manualna
Kinezyterapia - wykład9, FIZJOTERAPIA, Kinezyterapia
zagadnienia wyklad 3, fizjoterapia, psychologia
chirurgia wyklad 1, Fizjoterapia, FIZFOTERAPIA ROK II, chirurgia
fizjo wykłady, Fizjoterapia CM UMK, Fizjoterapia ogólna
zagadnienia wyklad 6, fizjoterapia, psychologia
Wykład 1 - Fizjoterapia kliniczna w neurologii dziecięcej (dr R. Gałuszka), UJK.Fizjoterapia, - Nota
Pulmonologia wykłady, Fizjoterapia AWF Kraków & Wszechnica Świętokrzyska, Pulmonologia
Neurochirurgia - wykład 2, FIZJOTERAPIA UM, KPF w Neurochirugii
Neurochirurgia - wykład 1, FIZJOTERAPIA UM, KPF w Neurochirugii
Biomechanika kliniczna - wyklad 2, Fizjoterapia
Wykład 2 - Fizjoterapia kliniczna w neurologii dziecięcej (dr R. Gałuszka), UJK.Fizjoterapia, - Nota

więcej podobnych podstron