Wydolność fizyczna - zdolność do realizowania ciężkich lub długotrwałych wysiłków fizycznych realizowanych z udziałem dużych grup mięśniowych bez szybko narastających procesów zmęczenia i warunkujących jego rozwój zmian w środowisku wewnętrznym organizmu
Homeostaza - zdolność utrzymywania stałości środowiska wewnętrznego pomimo zaburzających ten stan wpływów środowiska zewnętrznego
CZYNNIKI WARUNKUJĄCE WYDOLNOŚĆ FIZYCZNĄ
1.Zdolność zaopatrywania tlenowego (mięśni w tlen) - wpływa na to:
-budowa układu oddechowego + sprawność procesów wentylacji
-sprawność dyfuzji gazowej w płucach (wymiany gazowej)
-pojemność tlenowa krwi (decyduje wskaźnik związany z hemoglobiną)
-sprawność transportu tlenu z krwią
-sprawność dyfuzji w tkankach (AVD - tętniczo-żylna, określa różnicę zawartości tlenu między krwią tętniczą i żylną)
-sprawność procesów oddychania wewnętrznego (służą resyntezie AVD na poziomie komórkowym, czyli w mitochondriach)
2.Zasób substratów energetycznych (zgromadzone w organizmie)
-zasoby ATP - im bardziej wydolna osoba, tym więcej ATP zmagazynowanego w mięśniach, ATP zużywa się od 1 do 5 sekundy
-fosfokreatyna
-wolne kwasy tłuszczowe (FFA)
-glukoza C6H12O6
-glikogen mięśniowy
-glikogen wątrobowy
-tłuszcze
-białka
3.Sprawność usuwania produktów przemiany materii (głównie CO2)
-sprawność usuwania CO2 z tkanek
-sprawność transportu CO2 do płuc
-prawidłowa dyfuzja CO2 z krwi do pęcherzyków płucnych
-poprawne usuwanie CO2 z płuc = sprawne procesy wentylacji
4.Sprawne procesy termoregulacyjne
37,2' - wnętrze ciała
w czasie wysiłku temperatura wewnątrz ciała przekracza 40', za termoregulację odpowiada podwzgórze (część mózgu)
Schładzanie wnętrza ciała i termoregulacja:
-przekrwienie powłok skórnych - przemieszczenie krwi z wnętrza ciała do krwi [?!]
-oddech
5.Tolerancja zmian zmęczeniowych
tolerancja wysiłku - zdolność do realizowania pracy fizycznej od momentu pojawienia się niekorzystnych zmian o charakterze psych-fizycznym do momentu konieczności zakończenia wysiłku
*objawy fizyczne, które powodują dyskomfort w czasie pracy
-ból - wynik niedotlenienia (kolka wątrobowa - gdy wysiłek bez rozgrzewki)
-zakwaszenie mięśni
- … [?!] … oddech - bo wątroba nie wyrzuciła krwi na obwód (duszność)
-kołatanie serca - bardzo wysoka częstość skurczów
*objawy psychiczne
-brak zaangażowania wolicjonalnego (nie chce nam się)
-stres
`strach (motywujący jak np. pies za nami biegnie; demotywujący, gdy boję się, iż stanie mi serce)
`na zawodach, gdy czeka na nas nagroda
wysiłek supramaxymalny - przekroczenie wydolności fizycznej (śmierć)
wydolność fizyczna
*wydolność tlenowa - resynteza nie zachodzi przy wystarczającej podaży tlenu
C6H126O6 6CO2 + 6H2O
38 ADP + 38 P 38 ATP
*wydolność beztlenowa
C6H12O6 2C3H6O3
2ADP +2 P 2 ATP
(AT) próg przemian beztlenowych - im większa praca, tym częstość skurczu wzrasta.
W zakresie przemian tlenowych wzrost częstości skurczów serca jest wprost proporcjonalny do wartości obciążenia
Przemiany tlenowe = przemiany aerobowe
Przemiany beztlenowe = przemiany anaerobowe
Najważniejszym czynnikiem wydolności człowieka jest parametr VO2 max - zdolność do maxymalnego pochłaniania tlenu
klasyfikacja wysiłków fizycznych [ze względu na podział wydolności fizycznej]
Spoczynkowa częstość skurczów serca 72/min
Wysiłkowa częstość skurczów serca 180/min
Początek przemian beztlenowych 170/min
Stan równowagi czynnościowej (SS)
Superkompensacja i przetrenowanie
Teorie zmęczenia
Deficyt i dług tlenowy
Adaptacja po wysiłku
Koszt energetyczny pracy fizycznej
Energetyczny równoważnik tlenu
Stan hipokinezy
Dystrybucja przepływu krwi
[?!] - to była napisane bez żadnego komentarza … niektóre rzeczy będą wyjaśnione w materiale z ćwiczeń, ale nie wszystko! Więc nie wiem, czy trzeba doczytać czy co … :|
a teraz czas na ćwiczenia !!!
Adaptacje do wysiłku - zespół procesów mających na celu takie usprawnienie funkcji układu krążeniowo-oddechowego, by tworzyć warunki do osiągania równowagi czynnościowej, czyli energetycznych przemian tlenowych
Okresy:
1 - spoczynku
2 - adaptacji [obciążenie osoby wysiłkiem siłowym; od początku pracy fizycznej organizm się adaptuje]
i
stabilizacji [ układu oddechowo-krążeniowego; stabilizacja czynnościowa]
3 - restrykcji [po zakończeniu wysiłku parametry wracają do początkowych]
Im większe obciążenie tym więcej tlenu potrzeba, żeby zachodziło więcej resyntezy ATP.
TEORIE ZMĘCZENIA
1.Zmęczenie ostre - pojawiające się w czasie bardzo intensywnego wysiłku, kiedy pracujemy w warunkach beztlenowych, co w krótkim czasie prowadzi do wytworzenia się kwasicy metabolicznej
*zmęczenie fizyczne - zespół procesów prowadzących do silnego zaburzenia homeostazy, których efektem jest niemożliwość kontynuowania pracy. Wpływ na kształtowanie takiego stanu mają:
1niedostateczny dowóz tlenu
2pojawienie się przemian beztlenowych
3kwasica metaboliczna
4wyczerpanie substratów energetycznych (objawy wycieńczenia)
5niedostateczne odprowadzanie produktów przemiany materii (głównie CO2) czyli pogłębienie kwasicy
6 zaburzenia termoregulacji
[[jedno powoduje następne, czyli 123456]]
*zakwaszenie synaps - przy pewnym poziomie ph przestają być przewodzone bodźce
2.Zmęczenie przewlekłe - pojawia się przy długotrwałej pracy prowadzącej do wyczerpania zasobów energii (zaczyna brakować ATP do skurczów mięśni - przetrenowanie)
CZYNNIKI WARUNKUJĄCE EFEKT TRENINGOWY
1 - trening zaczynamy od rozgrzewki i aktywizacji mięśni lepiej rozwiniętych (te słabsze za nimi podążają)
2 - najlepsze efekty treningowe otrzymamy, gdy zastosujemy stopniowe zwiększanie obciążenia.
3 - trening statyczny - np. BodyBuilding [BB] - nie zwiększa wydolności fizycznej
wysiłki statyczne - zaangażowane są minimum 70% mięśni, czyli na bezdechu
4 - trening dynamiczny kończyn górnych jest o 20-40% gorszy dla poprawy wydolności od treningu kończyn dolnych
5 - ćwiczenia powinny angażować jak największą ilość mięśni
6 - poprawa VO2 max o 10 ml odpowiada fizjologicznemu odmłodzeniu o kilka lat
7 - zasady treningu:
*zaczynamy trening dynamicznie, potem budowanie siły [najpierw wydolność potem siła]; lepiej niższe obciążenia i częściej
*utrata wydolności (hipokinezja) szybsza niż jej pozyskanie
*efekt treningu mechanizmy obwodowe (mięśnie) mechanizmy centralne (narządowe)
*żeby BB było efektywne, trzeba trenować małe grupy mięśni
MECHANIZMY FIZJOLOGICZNE HIPOKINEZJI
1 - osoby wytrenowane gorzej znoszą unieruchomienie
2 - skutki hipokinezji dla wytrenowanych są dużo gorsze
3 - najintensywniejszy spadek wydolności między 12 a 20 dniem (w 3 tygodniu), po 50 dniach jesteśmy praktycznie wycieńczeni, jeżeli chodzi o podejmowanie aktywności fizycznej; 4-12 tygodni VO2max spada o połowe
4 - najsilniej spadek wydolności w okresie unieruchomienia wpływa na zaburzenia parametrów krążeniowych (głównie wyrzut serca)
5 - ograniczenie wyrzutu serca - wpływa na nie różnica tętniczo-żylna (mięśnie sobie radzą)
6 - nawet jak ktoś chory to musi ćwiczyć w łóżku - krótko, rzadko, ale intensywnie
7 - najpoważniejsze zaburzenie - roztrenowanie układu krążenia - mówimy wtedy o zaburzeniach ortostatycznych
TYPY WYSIŁKU W OPARCIU O WARTOŚCI LA I HR
ZASADY TESTOWANIA WYDOLNOŚCI FIZYCZNEJ
Testy pośrednie Takie testy, w których z wartości niższych wnioskujemy o wartościach maxymalnych
Cechy charakterystyczne: - tanie - szybkie do wykonania - bezpośrednie, bo na niskich obciążeniach - niedokładne - bo sobie wnioskujemy, błąd nie przekracza 10% |
Testy bezpośrednie Używane przy wyczynach
Cechy charakterystyczne: - drogie (analizator gazowy min. 80tys zl...) - długo trwają (20-30 min wysiłku i godzina restytucji) - niebezpieczne - bardzo dokładne |
Test pośredni PWCx (obj. pracy fizycznej)
PWC 170
Hipotetyczna wartość mocy, które w badaniu wysiłkowym spowodowałaby wzrost skurczów serca do wartośći 170
„próba stopnia” - stopień 20cm, 60 razy wchodzimy i schodzimy
*ta dolna kreska to metronom - uderzenia na minute
i jeszcze PRÓBA RUFFIERA
1 - wielkość częstość skurczów serca w spoczynku
30 przysiadów w rytmie 1 na sekundę
2 - mierzymy znowu częstość skurczów
1 minuta restytucji [odpoczynku]
3 - mierzymy znowu
wyniki:
0,0 - bdb
0,1 - 5,0 - db
5,1 - 10,0 - dst
10,1 - 15,0 - ndst