NAUKA O ORGANIZACJI - ĆWICZENIA

16.10.2012

1. Model cyklu życia organizacji - Model sumaryczny (Robert E. Quinn, K. Cameron) - model cykliczny:

Etapy	Charakterystyka
1. Przedsiębiorczość	- porządkuje zasoby - jest dużo pomysłów - podejmuje się działania przedsiębiorcze - potrzeba niewiele planowania i koordynacji - znajduje się własne miejsce - władzę ma „sprężyna sprawcza”
2. Zespołowość	- struktura i komunikacja mają charakter nieformalny - istnieje poczucie kolektywu jako całości - pracownicy pracują przez wiele godzin - pracownicy mają poczucie misji - trwa innowacja - pracownicy są mocno zintegrowani
3. Formalizacja i kontrola	- formalizowanie reguł - struktura jest stabilna - kładzie się nacisk na sprawność i utrzymanie - organizacja staje się bardziej konserwatywna - instytucjonalizuje się procedury
4. Dopracowanie struktury	- skrystalizowana struktura - następuje decentralizacja - rozszerza się domenę działalności - następują dostosowania - organizacja odnawia się.

Model sumaryczny jest optymistyczny, nie przewiduje momentów załamania ani kryzysu. Istnieje szansa na przejście przez cykl wielokrotnie, jednak na coraz wyższym poziomie. Każdy kolejny etap niesie za sobą zagrożenie kryzysu i wewnętrznego chaosu co może doprowadzić do konfliktów. Konieczne jest wtedy pamiętanie o wspólnym celu i misji.

2. Kryzysowa koncepcja przekształceń organizacyjnych L.E. Greinera:

a) I faza - wzrost przez kreatywność:

- Rozwój możliwy dzięki kreatywności założyciela,

- Innowacyjne działania w celu wybicia się i utrzymania na rynku,

- Najważniejsza jest produkcja wyrobów i znalezienie nabywców,

- Organizacja nie jest do końca sformalizowana i zbiurokratyzowana.

Kryzys przywództwa - właściciel nie posiada odpowiednich kwalifikacji do kierowania rozrastającą się firmą. Trudno mu skontaktować się z coraz większą ilością pracowników.

b) II faza - wzrost przez kierowanie:

- Precyzyjne ustalenie celów i kierunków rozwoju organizacji,

- Konieczne jest profesjonalne kierownictwo,

- Następuje proces biurokratyzacji, konieczny jest podział pracy,

- Wprowadza się systemy planowania i budżetowania.

Kryzys autonomii - kierownictwo nie nadąża z podejmowanie decyzji, równocześnie nie chce oddać kontroli pracownikom na niższym szczeblu. Reakcje na zmiany w otoczeniu są coraz wolniejsze.

c) III faza - wzrost przez decentralizację:

- Zmiany struktury organizacyjnej firmy - powstają szczegółowe regulaminy i procedury podejmowania decyzji,

- Odpowiedzialność i władza przekazywana jest na niższe szczeble kierowania, przez co wzrasta elastyczność w reakcjach na zmiany otoczenia,

- Celem działalności staje się ekspansja rynkowa.

Kryzys kontroli - delegowanie zadań wiąże się z koniecznością elastyczności kierownictwa i pracowników. Występują konflikty między pracownikami a szefostwem - nie potrafią odpowiednio szybko modyfikować swoich zakresów obowiązków i uprawnień. Poszczególne oddziały zaczynają osiągać cele odbiegające od opracowanych celów organizacji jako całości.

d) IV faza - wzrost przez koordynację:

- Zwiększenie czynności ułatwiających zgodność działań jednostek i oddziałów,

- Wprowadzenie nowych procedur, upraszczających kontrolę pracy pracowników,

- Dominuje nadzorujący styl zarządzania.

Kryzys biurokracji - nadmierna biurokratyzacja utrudnia podejmowanie decyzji. Częste jest zniechęcenie pracowników, którzy są ciągle nadzorowani i nie mają swobody działania.

e) V faza - wzrost przez współpracę:

- Dalszy rozwój jest możliwy dzięki wykorzystaniu potencjału pracowników przez ułatwienie im samodzielnego podejmowania decyzji,

- Mniejszy nacisk kładzie na przestrzeganie reguł biurokratycznych,

- Relacje oparte są na zaufaniu i współpracy,

- Poszczególne oddziały są obarczone wspólną odpowiedzialnością za zadania,

- Ważne jest ciągłe motywowanie pracowników i odpowiednia organizacja pracy,

- Celem jest kreatywne rozwiązanie problemów i wdrażanie innowacji.

Kryzys odnowy - pracownicy czują ciągłą presję i są zmęczeni eksperymentowaniem „na własną rękę”.

Może wystąpić wypalenie zarówno pracowników jak i kierownictwa. Warunkiem przetrwania organizacji jest wprowadzenie niezbędnych zmian, na przykład nowej formy organizacji pracy. Może dojść do schyłku i rozpadu organizacji.

3. Klasyczny cykl życia organizacji:

Ze stu nowopowstałych firm po 10 latach zostaje 5-9 przedsiębiorstw - nie każda firma osiąga dojrzałość.

Cykl życia organizacji jest podobny do cyklu życia produktu.

4. Klasyczny cykl życia produktu - na każdym etapie są inne strategie:

a) I faza - strategia:

- Lidera (max 3 liderów; cena, jakość obsługa klienta),

- Poszukiwacz,

- Naśladowca,

- Wypełniacz luk.

b) II faza - strategia:

- Nowe modele produktów,

- Zmiana reklamy,

- Zmiana cen,

- Nowe kanały dystrybucji.

c) III faza - strategia:

- Modyfikacja rynku,

- Całkowita modyfikacja produktu lub nowy produkt,

- Modyfikacja dystrybucji,

- Produkt, place, price, promotion - 4P.

d) IV faza - strategia:

- Wycofanie z rynku,

- Nowe inwestycje.

5. Schematy rozwoju produktu poza klasycznym:

a) gwałtowny wzrost - stabilizacja e) moda

b) podwójny cykl f) chwilowa moda

c) fazowy

---