![]() | Pobierz cały dokument system.klasowo.lekcyjny.metodyka.pracy.z.doc Rozmiar 143 KB |
1. Historyczne źródła nauczania zintegrowanego na świecie i w Polsce.
W edukacji początkowej idea nauczania zintegrowanego pojawia się na przełomie XIX i XX wieku. Wtedy w myśli pedagogicznej zaczął się przełom, związany z tzw. krytyką dydaktyki herbartowskiej. Johann Friedrich Herbart, niemiecki pedagog, psycholog i filozof z przełomu XVIII i XIX wieku, w swym głównym dziele (1830 Pedagogika ogólna wywiedziona z celów wychowania), zawarł szereg dyrektyw praktycznych i rozwinął formalny system teorii nauczania (herbartyzm). Idee te praktycznie zmonopolizowały teorię i praktykę pedagogiczną XIX-wiecznej Europy i USA. Opierały się przede wszystkim na rygoryzmie autorytarnym w relacji nauczyciel-uczeń oraz na werbalizmie w nauczaniu, sprowadzającym się głównie do podawaniu treści do zapamiętania i wierzenia. Od ucznia wymagano by "wykuł na blachę" obowiązkową porcję wiedzy, przewidzianą dla danego typu szkoły. Nie przywiązywała ta pedagogika wagi ani do indywidualnych zainteresowań, czy choćby możliwości poszczególnego ucznia, ani też nie traktowała jego samego, jak osoby zasługującej na szacunek.
![]() | Pobierz cały dokument system.klasowo.lekcyjny.metodyka.pracy.z.doc rozmiar 143 KB |