EGAZMIN Z KOREKCJI 2006 - opracowane, College, Pedagogika, rok III, Gimnastyka korekc. - kompens


EGAZMIN Z KOREKCJI

  1. Metoda oglądowa postawy ciała

  1. Zasady dydaktyczno wychowawcze procesu nauczania

  1. Metody nauczania kształtujące umiejętności

korekcja - poprawianie wad, kompensacja - wyrównywanie

  1. Organizacyjne formy nauczania

  1. Kolejność nauczania nowego ćwiczenia

  1. część pokazowa

  2. krótkie objaśnienie

  3. realizacja ćwiczeń metodycznych

środki:

+ płaszcz. Czołowa (ruchy boczne)

+ płaszcz. Strzałkowa (przez mostek)

+ płaszcz. Poprzeczna (ruchy rotacyjne)

  1. Jak dokonujemy pomiarów kręgosłupa?

  1. Jakie są sposoby oceny postawy ciała?

9. Jakie są metody realizacji zadań na zajęciach korekcyjno-kompensacy?

  1. metody nauczania pojedynczych ćw.

  1. metody nauczania ćw. w zależności od charakteru postrzegania zmysłowego

  1. metody w zależności od rodzaju zadań

*m naśladowczo ścisła

*m. zadaniowo ścisła

*m. programowego uczenia się

*m. zabawowo-naśledowcza

*m.zabawowo-klasyczna

*m. bezpośredniej celowości ruch

*m. opowieści ruchowej

*m. problemowe

*m. ruchowej ekspansji twórczej

*m. wpływu osobistego

*m. wpływu sytuacyjnego

*m. wpływu społecznego

*m. kierowania samowychowaniem

10. Filogenetyczny rozwój postawy ciała człowieka

Zmiany ewolucyjne w budowie człowieka:

Głowa: przesunięcie ku przodowi, podparcia głowy, pionowe ustawienie głowy, zwiększony zakres ruchu, pole widzenia

Obręcz barkowa: nie bierze udziału w podporze, zmniejszona masa tkanki kostnej, skrócenie kończyny górnej, większy zakres ruchomości, dłoń- narząd chwytny

Tułów: poprawa rozwoju klatki piersiowej, mniejszy wysiłek mm.powłok brzusznych, zmniejszenie objętości brzucha, większy zakres ruchów tułowia w płaszczyźnie strzałkowej

Obręcz biodrowa: zmniejszenie pracy mięśni antygrawitacyjnych, zmiany ewolucyjne w budowie stawu biodrowego i stopy

Stopa: przystosowanie do utrzymania równowagi i chodzenia, wydłużenie stopy, końce skierowane na zewnątrz- zwiększenie powierzchni podparcia, ukształtowanie się sklepień stopy.

Niedoskonałości adaptacyjne człowieka:

Głowa: otwór potyliczny leży w tyle nad środkiem ciężkości, skłonność głowy do opadania w dół

Obręcz barkowa: niekorzystny rozkład dźwigni sił na kończynach górnych utrudnia akcję oddychania

Tułów: żyły duże w jamie brzusznej- zawiłe krążenie, oddychanie żebrowe, kręgosłup piersiowy dość sztywny, utrudnia wyprost

Obręcz biodrowa: brak pełnego wyprostu uda względem miednicy, niewystarczające wydłużenie więzadła biodrowo- udowego, lordoza lędźwiowa i kąt lędźwiowo- krzyżowy

11. Wyjaśnij pojęcia:

a). postawa prawidłowa - to sylwetka, która jest wynikiem wpływu odziedziczalności kształtu ciała i utrzymującej się równowagi dynamicznej w obrębie zbioru cech psychomotorycznych i funkcjonalnych o działaniu postawotwórczym w warunkach fluktuacyjnych wpływów środowiska. Cechy charakterystyczne: głowa ustawiona wprost lub nieco do przodu nad kl piersiową, biodrami i stopami, kl pierś wysklepiona ku przodowi, brzuch lekko wciągnięty lub płaski, plecy łagodnie wygięte, łopatki niewystające poza linię pośladków, kkd lub kkg prawidłowo ukształtowane, stopy dobrze wysklepione.

b). postawa nieprawidłowa - jest to odchylenie od uznawanych za przeciętne normy dla danej kategorii wieku, płci, budowy. Jest to nieprawidłowy sposób trzymania ciała w pozycji stojącej. Cechy charakterystyczne: głowa wysunięta do przodu lub pochylona w bok, kl pierś płaska, zapadnięta, barki wysunięte do przodu, brzuch wypukły, zwiotczały, obwisły, plecy zgarbione, zaokrąglone, wygięcie krzywizn w płaszczyźnie strzałowej, płaskostopie.

c). Rotacja kręgów - jest to skręcanie osi długiej wokół kręgosłupa, największa na szczycie skrzywienia, bierze udział w tworzeniu garbu żebrowego.

d). Torsje kręgów - polega na zniekształceniu trzonów łuków wyrostków kręgowych w następstwie pociągania ich przez mięśnie i więzadła oraz nacisku przez sąsiednie kręgi

e). Szczyty skrzywienia -

f). Krążek międzykręgowy -

g). Klinowacenie kręgu - zmniejszenie powierzchni kręgów po której jest przykurcz

h). Skrzywienie pierwotne -łukowate wygięcie kręgosłupa w jednym kierunku, łuk pierwotny jest zawsze większy od łuku wtórnego. Jest zjawiskiem negatywnym.

i). skrzywienie wtórne -Organizm dąży do wyrównania środka ciężkości i dochodzi do reakcji wyrównawczych. Powyżej i poniżej wygięcia pierwotnego powstają wygięcia wtórne-wyrównawcze. Są skierowane wypukłością w stronę przeciwną niż wygięcia pierwotne. Są zjawiskiem pozytywnym. Wywołuje je wrodzona wada kręgosłupa i klatki piersiowej lub choroby nabyte (porażenie mięśni po chorobie Heinego-Medina, ściągające blizny). Do skrzywień wtórnych zalicza się: skrzywienia kompensacyjne powstające przy nierównych kończynach dolnych, odruchowe skrzywienia powstające pod wpływem bólu, np. bólu krzyża, skrzywienie kompensacyjne.

j). Tetraplegia - porażenie czterokończynowe, powstaje na skutek uszkodzenia rdzenia kręgowego w odcinku szyjnym.

k). Paraplegia - dwukończynowe porażenie kończyn albo górnych albo dolnych, uraz kręgosłupa i rdzenia kręgowego

l). Hemiplegia - porażenie jednej strony np. prawa ręka i prawa noga, uczymy wszystkiego od początku np. mowy; porażenie jednostronne z przewagą najczęściej kończyny górnej, w 60% z towarzyszącymi objawami atetozy.

13.Na czym polegają metody pomiarów kątów bocznych kręgosłupa?

a). metoda Cobba - polega na wykreśleniu prostych wzdłuż górnej powierzchni górnego kręgu krańcowego i dolnej powierzchni dolnego kręgu krańcowego. Do tych linii rysujemy proste prostopadłe, które przecinając się z boku wygięcia wskazują kąt stanowiący wielkość wygięcia w stopniach.

0x01 graphic


b). metoda Fergussona -pierwszą czynnością jest oznaczenie środka górnego i dolnego kręgu krańcowego oraz kręgu szczytowego. Te trzy punkty łączy się następnie liniami prostymi, które tworzą kąt. Wierzchołek tego kąta, znajdujący się w środku kręgu szczytowego, określa wielkość kąta wygięcia.

c). Metoda Grucy -podobna do metody Fergussona z tym, że różnice polegają na tym, że w metodzie Grucy linie wykreślające skrzywienie prowadzi się z nasad łuków strony wklęsłej skrzywienia dwu równolegle do siebie ustawionych kręgów na krańcu górnym i dolnym wygięcia kręgosłupa, do nasad kręgów przyszczytowych. Oprócz kąta bocznego wygięcia kręgosłupa określa się często stopień rotacji kręgosłupa i stopień sklinowacenia kręgów.

14. Test Rissena - czego dotyczy i na czym polega?

Ocena rozwoju kręgosłupa za pomocą testu Rissera polega na śledzeniu charakterystycznych zmian jakie na obrazie RTG kości miednicy zachodzą wraz z procesami wzrastania. Na zdjęciu RTG miednicy robimy kreski i możemy określić wiek człowieka i wiek kostny tego człowieka. Jak jądro kostnienia dochodzi do końca to proces kostnienia jest zakończony.

16.Wymień metody badania stóp

a). Metoda ortopedyczno- chirurgiczna- jest subiektywna, gdyż prawidłowa diagnoza zależy od doświadczenia badającego, polega na oglądaniu i zakwalifikowaniu stopy do jednej z trzech podstawowych grup: wydrążonej, prawidłowej, płaskiej. Badanie stopy dokonujemy najpierw w odciążeniu, następnie nakazujemy stanąć. Oglądamy stopy z przodu, z boku, z tyłu.

b).Metoda antropometryczna - obiektywna ocena, wykorzystuje się punkty kostne stopy i podudzia oraz urządzenia takie jak cyrkiel kabłąkowy, taśma miernicza. Metody badania są bezpośrednie (na badanym) i pośrednio.

c). Metoda plantokonturograficzna- polega na sporządzaniu odcisków podporowej powierzchni stopy. Plantogram- to wykonana na papierze odbitka podeszwowej części stopy. Uzyskane odbitki opracowuje się wg metod Clarke'a, Bałakirewa, Sztritera- Godunowa, Wejsfloga. Na odbitkach określa się kąty: piętowy, koślawości palucha, szpotawości 5 palca, piętowo-goleniowy.

d). Metody badań czynnościowych- metody te wskazują na wydolność mięśni stopy. Właśiwości stóp w procesie wykonywania czynności: czynności statyczne, czynności dynamiczne. Do oceny wydolności mięśni służą: wydolność zginaczy stopy, badanie siły prostowników stopy, test określający kąt sklepienia stopy, zasada techniki badania, tensometria. Polegają na łączeniu kilku metod w celu bardziej wszechstronnego zbadania sprawności stopy.

17. Wady stóp

18. Podział wad stóp ze względu na różne czynniki

19. Podaj zalecenia, przeciwwskazania i sposoby leczenia przy zniekształceniach kończyn dolnych.

20. Okresy rozwojowe wg Bochenka.

Okres właściwego rozwoju:

Wiek dzieciecy- od urodzenia do początku dojrzałości, wcześniej u dziewcząt niż chłopców

Cechy charakterystyczne: pionowa postawa ciała, wypukły brzuch, niewielka lordoza lędźwiowa, wzrost klatki piersiowej, jamy brzusznej, miednicy.

Okres krytyczny- 6-7 lat zmiana trybu życia

11-13 lat- dziew., 13-14 lat chlop.- przyrost długości kończyn dolnych i tułowia, zmiana proporcji ciała, nieadekwatność czucia i nawyku postawy.

Wiek młodzieńczy- od ukończonego wykłucia się uzębienia stałego do ukończenia wzrastania długości 14-16 do 20-25 r.ż

Cechy charakterystyczne: pełny rozwój dojrzałości płciowej, wzrost w zwolnionym tempie, zmiany wsteczne narządów np. grasica

Pełnia życia:

Wiek dorosły- od ukończenia wzrastania długości do początków pierwszych objawów starzenia się

Cechy: rozpoczęcie zaniku części szwów czaszki,

Wiek dojrzały- od początków starzenia się

Cechy: zmiany wsteczne jajników, brak miesiączki, ukończenie rozrodczości obu płci, wypadanie włosów, wypadanie zębów, psucie wzroku

Wiek starczy- 3 stopnie:

  1. 60-70 lat

  2. 70-80 lat starość właściwa

  3. 80-90 lat

Cechy: zmiany wsteczne narządów, zmniejszenie wagi ciała, sylwetka pochylona, redukcja kości, zmiany skórne, widoczne żebra, łopatki

21.Systematyka ćwiczeń leczniczych

Ćwiczenia lecznicze:

22. Charakterystyka kości

  1. długich- większość wchodzi w skład szkieletu kończyn, zbudowane z trzonu i położonych na jego końcach zgrubiałych nasad. Nasady kości długich pokryte są w całości lub w części chrząstką stawową, co umożliwia swobodne ruchy w stawie.

  2. Różnokształtnych- mają najczęściej kształt nieregularnej bryły. Na ich powierzchniach występują dodatkowe guzki, bruzdy i wyrostki. Kości krótkie i różnokształtne w swojej masie zbudowane są z tkanki gąbczastej, którą pokrywa cienka warstwa istoty kostnej zbitej. Kształt kości jest uwarunkowany czynnością którą spełniają.

  3. Krótkich- mają najczęściej kształt nieregularnej bryły. Na ich powierzchniach występują dodatkowe guzki, bruzdy i wyrostki. Kości krótkie i różnokształtne w swojej masie zbudowane są z tkanki gąbczastej, którą pokrywa cienka warstwa istoty kostnej zbitej. Kształt kości jest uwarunkowany czynnością którą spełniają.

  4. Pneumatycznych-

23. Mięsnie posturalne

1. Mięśnie szyi:

  1. mostkowo-obojczykowo-sutkowy (sternocleidomastoideus, pp.mostkowy koniec obojczyka, pk. Wyrostek sutkowy kości skroniowej, czynność: pochyla głowę w swoją stronę i skręca w przeciwną.)

  2. Szeroki szyi (plastysma, pp. Skóra szyi na pograniczu kl piersiowej, pk. Skóra w okolicy żuchwy, czynność: obniża żuchwę i kąt ust)

  3. Płatowy głowy (splenius, pp. Wyrostki poprzeczne kręgów szyi, pk. Żebra pierwsze i drugie, czynność: unoszą żebra i zginają bocznie szyję)

2. Mięśnie grzbietu

  1. czworoboczny (trapezius, pp. Guzowatość kości potylicznej, więzadło karkowe, pk. Boczna 1/3 obojczyka, wyrostek barkowy, czynność: pociąga barki ku górze, prostuje kręgosłup szyjny, zbliża łopatki)

  2. najszerszy grzbietu (latissimus dorsi, pp. Wyrostki kolczyste 6 dolnych kręgów piersiowych, lędźwiowych, kość krzyżowa i grzebień biodrowy, pk. Grzebień guzka mniejszego kości ramiennej, czynność: przywodzi i obraca ramię do wew)

  3. równoległoboczny (rhomboideus, pp. Wyrostki kolczyste kręgów szyjnych od 6 do 7 i piersiowych od 1-2, pk. Brzeg pośrodkowy łopatki, czynność: zbliża łopatkę do kręgosłupa)

  4. dźwigacz łopatki ( levator scapulae, pp. Wyrostki poprzeczne kręgów szyjnych od 1-4, pk. Górna część brzegu przyśrodkowego łopatki, czynność: unosi i zbliża łopatki, pochyla głowę ku tyłowi)

  5. prostownik grzbietu (errector spinae, czynność: prostuje kręgosłup i zgina bocznie)

3.Mięśnie brzucha

  1. prosty brzucha ( rectus abdominis, pp. Chrząstki od 5-7 żebra, pk. Kość łonowa, czynność: zgina tułów, obniża żebra, unosi miednicę)

  2. skośny zew (obliquus abdominis externus, pp. Powierzchnia zew od 5-12 żebra, pk. Więzadło pachwinowe, kresa biała, czynność: obraca tułów, zgina i pochyla ku bokowi)

  3. skośny wew.(obliquus abdominis internus, pp. Od 10 do 12 żebra, kresa biała, pk. Powięż lędźwiowo- biodrowa, grzebień kości biodrowej, czynności: obraca, zgina, pochyla tyłów, obniża żebra)

  4. czworoboczny lędźwi (quadratus lumborum, pp. Wyrostki poprzeczne kręgów ledźwiowych, pk. Grzebień biodrowy, czynności: obniża 12 żebro, zgina bocznie tułów)

  1. Mięśnie obręczy miednicznej

  1. pośladkowy wielki (gluteus maximus, pp. Tylna część talerza biodrowego, kość krzyżowa, pk. Guzowatość pośladkowa kości udowej, czynności: prostuje, odwodzi, obraca na zew. udo)

  2. czworogłowy uda (quadriceps femoris, pp. Kolec biodrowy przedni dolny, pk. Rzepka, guzowatość kości piszczelowej, czynności; prostuje staw kolanowy)

  3. prosty uda- jak wyżej.

  1. Mięśnie kulszowo-goleniowe

  1. dwugłowy uda (biceps femoris, pp. Głowa krótka- kresa chropawa, głowa długa- guz kulszowy, pk. Głowa strzałki, czynności: zgina staw kolanowy, prostuje biodrowy)

  2. półścięgnisty (semitendinosus, pp. Guz kulszowy, pk. Kość piszczelowa, czynność;zgina staw kolanowy)

  3. półbłoniasty (semimembranosus, pp. Guz kulszowy, pk. Kość piszczelowa, czynność: zgina staw kolanowy)

  4. trójgłowy łydki (triceps surae, pp. Tylna powierzchnia kłykci kości udowej, pk. Guz iętowy, czynność: zgina staw kolanowy, zgina podeszwowo, odwraca stopę).

24. Skolioza i jej podział ze względu na;

  1. stopień zaawansowania zmian:

  1. etiologię

  1. rozległość, pierwotność i lokalizację skrzywienia

Skolioza - boczne skrzywienia kręgosłupa, zniekształcenie kręgosłupa na różnych jego odcinkach, spowodowane zaburzeniami statyczno-dynamicznymi w płaszczyźnie czołowej, strzałkowej i poprzecznej.

25. Teorie powstawania skolioz.

26. Patomechanika powstawania skolioz

Powstanie i rozwój skolioz zależą od dwóch czynników:

Pod wpływem działania czynnika etiologicznego następuje zaburzenie wew równowagi kręgosłupa. Na jednym odcinku powstaje boczne wygięcie (wygięcie pierwotne) i stwierdza się tylko zwężenie kręgów międzykręgowych oraz utrate ich elastyczności. Występuje wzmożenie potencjałów czynnościowych mięśni po stronie wypukłej wygięcia, dołączają zmiany strukturalne w kręgach. Kręgi przybierają kształt klinowaty, rosną wolniej po stronie wklęsłości wygięcia. Nierównomierne wygięcie i siły wzrostowe powodują stałe zniekształcenie kręgosłupa. Z wygięciem bocznym powstaje torsja kręgosłupa. Wygięcie pierwotne zaburza równowagę i statykę tułowia. Powyżej i poniżej wygięcia pierwotnego powstają wygięcia wtórne skierowane wypukłością w stronę przeciwną niż wygięcie pierwotne.

27. Plecy okrągłe (dorsum rotundum)

Jest to nadmierne wygięcie ku tyłowi na odcinku piersiowym tworząc hiperkifozę lędźwiową.

Sylwetkę charakteryzuje: głowa i barki wysunięte ku przodowi, klatka piersiowa spłaszczona, łopatki odstające i rozsunięte, kifoza piersiowa nadmiernie wypuklona.

Na plecy okrągłe składają się dwie przyczyny: biomechaniczna i funkcjonalna. Rozróżniamy plecy okrągłe:

Mięśnie przykurczone: piersiowy większy (pectorialis major), Piersiowy mniejszy (pectorialis minor), zębaty przedni (serratus anterior)

Mięśnie osłabione: prostownik grzbietu:[biodrowo-żebrowy (illiocostalis), najdłuższy (longissimus)], czworoboczny (trapezius), najszerszy grzbietu (lattisimus dorsi), równoległoboczny (rhomboideus).

Zalecenia: krążenie ramion w tył, leżenia, opady tułowia, siady klęczne, ćw elongacyjne, stół lub krzesło dopasowane, trzymanie laseczki na plecach.

Przeciwwskazania: nadmiar skłonów w przód, podpory przydem krążenie ramion w przód ograniczyć skoczność.

28. Plecy wklęsłe (dorsum cancavum)

Jest to nieprawidłowość polegająca na znacznym pogłębieniu lordozy lędźwiowej kręgosłupa.

Sylwetka: uwypuklone pośladki, brzuch nadmiernie wypięty, pogłębienie lordozy lędźwiowej, przodopochylenie miednicy.

Stopień zaawansowania zmian:

Mięśnie przykurczone: lędźwiowy większy (psoas major), biodrowy (illiacus), czworoboczny lędźwi (quadriceps lumborum), czworogłowy uda (quadriceps femoris), prosty uda (rectus femoris), prostownik grzbietu (erector spinae).

Mięśnie rozciągnięte: prosty brzucha (rectus abdominis), skośny zew (obliquus abdominis externus), skośny wew ( obliquus abdominis internus), pośladkowy wielki (gluteus maximus), pośladkowy średni (gluteus medius), pośladkowy mały (gluteus minimus), dwugłowy uda (biceps femoris), półścięgnisty (semitendinosus), półbłoniasty (semimembranosus), trójgłowy łydki (triceps surae).

Zalecenia: ćw klęczne, pływanie, narciarstwo, elongacja,klęk, pozycja klappa.

Przeciwwskazania: akrobatyka, gimnastyka artystyczna, mostek, kołyska, skoki.

29. Plecy okrągło-wklęsłe (dorsum cancavo-rotundum)

Wada łącząca plecy okrągłe i wklęsłe. Kifoza piersiowa i lordoza lędźwiowa są naprzemiennie uwypuklone.

Sylwetka: głowa wysunięta do przodu, klatka piersiowa spłaszczona, kifoza piersiowa pogłębiona, łopatki odstające, lordoza lędźwiowa pogłębiona, brzuch uwypuklony, przodopochylenie miednicy.

Mięśnie przykurczone: piersiowe większe (pectorialis major), piersiowe mniejsze (pectorialis minor), zębate przednie (serratus anterior), biodrowo-lędźwiowe (iliopsoas), prostownik grzbietu (errector spinae), czworoboczny lędźwi (quadratus lumborum), prosty uda (rectus femoris).

Mięśnie rozciągnięte: prostownik grzbietu odcinka piersiowego (errector spinae), karku, ściągające łopatki: czworoboczny (trapezius), równoległoboczny (rhomboideus), najszerszy grzbietu (latissimus dorsi). Brzucha: prosty brzucha (rectus abdominis), skośny zew (obliquus abdominis externus), skośny wew (obliquus abdominis internus). Pośladkowe: wielki (gluteus maximus), średni (gluteus medius), mały (gluteus minimus). Kulszowo-goleniowe: dwugłowy uda (biceps femoris), półbłoniasty (semimembranosus), półścięgnisty (semitendinosus), trójgłowy łydki (triceps surrae).

Zalecenia: ćw. elongacyjne, leżenie przodem, pozycje Klappa, siad ugięty, podpory tyłem.

Przeciwwskazania: akrobatyka, gimnastyka artystyczna, mostki, skoki, skłony w przód.

30. Plecy płaskie (dorsum planum)

Nieprawidłowość w której występuje spłaszczenie lub brak fizjologicznych wygięć kręgosłupa, przodopochylenie miednicy i skrócenie mięśni zginaczy podudzia.

Sylwetka: głowa lekko wysunięta do przodu, obręcz barkowa ściągnięta do tyłu, łopatki odstające, klatka piersiowa uwypuklona.

Zalecenia: ćw. ogólnorozwojowe, w płaszczyźnie strzałkowej w pozycjach niskich, średnich i wysokich, ćw. oddechowe z użyciem przyboru i ze współćwiczącym.

Przeciwwskazania: elongacje, zwisy, wyciągi, ćw. w siadach.

31. Klatka piersiowa lejkowata, szewska (pectus infundibiliforme, pectus excavatum)

Wada polegająca na różnie zaawansowanym lejkowatym zagłębieniu klatki piersiowej z jednoczesnym jej spłaszczeniem i poszerzeniem. Towarzyszy temu zwiększenie kifozy piersiowej lub boczne skrzywienie kręgosłupa.

Przyczyny: zaburzenia rozwojowe mięśni klatki piersiowej i przepony, ściągające się blizny po procesach zapalnych klatki piersiowej, zaburzenia kostnienia.

Skutki: upośledzenie pojemności oddechowej płuc, wada przepony, niewydolność oddechowo-krążeniowa, zły rozwój organizmu, przemieszczenie narządów klatki piersiowej.

Leczenie: zapobiegawcze- ćw. oddechowe, ogólnorozwojowe, ćw rozciągające kl piersiową. Operacyjne- uniesienie mostka i umocowanie go do klatki piersiowej.

32. Klatka piersiowa kurza (pectus carinatum)

Wrodzone lub nabyte wypuklenie mostka na kształt stępki łodzi lub grzebienia klatki piersiowej ptaków.

Skutki: zwiększony przekrój klatki piersiowej, zniekształcenie mostka i wklęsłość żeber poniżej sutków.

Leczenie: ćw oddechowe, wzmacniające mięśnie posturalne, aparaty uciskowe, leczenie operacyjne.

33. Kolano koślawe (genu valgum)

To zniekształcenie obustronne kończyn dolnych charakteryzujące się przyśrodkowym ułożeniem kolana X. Podudzia oddalone od osi pośrodkowej ciała.

Przyczyny: krzywica w okresie niemowlęctwa, wzrost szybszy kłykci wewnętrznych kości udowej, osłabienie mięśni i wiązadeł, uraz okolicy stawów, porażenie mięśni, choroby stawów, płaskostopie, skrzywienia kręgosłupa.

Zmiany kostne: przerost kłykcia wewnętrznego kości udowej, skrzywienie kości udowej lub piszczelowej, skręcanie na zew podudzi, przerost w stawie kolanowym.

Mięsnie rozciągnięte: półścięgnisty (semitendinosus), półbłoniasty (semimembranosus), krawiecki (seratorius), czworogłowy uda (quadriceps femoris).

Mięśnie przykurczone: dwugłowy uda (biceps femoris), piszczelowy przedni (tibialis anterior), piszczelowy tylni (tibialis posterior), biodrowo-lędźwiowy (ilio psoas).

Zalecenia i przeciwwskazania: odciążenie stawów kolanowych, rzadko przebywać w pozycji stojącej, wyeliminować pozycje rozkroczną, siad płotkarski, siad na piętach, stosujemy obcas Thomasa.

34. Kolano szpotawe (genu varum)

To obustronna wada kończyn dolnych w kształcie litery O. Udo z podudziem tworzą łuk zwrócony wypukłością na zewnątrz.

Przyczyny: krzywica, nadwaga ciała, występuje między 1 a 3 rokiem życia.

Mięsnie rozciągnięte: strzałkowy trzeci (peroneus tertius), strzałkowy długi (peroneus longus), strzałkowy krótki (peroneus brevis).

Mięśnie przykurczone: półścięgnisty (semitendinosus), półbłoniasty (semimembranosus).

Podział skolioz ze względu na kąt skrzywienia.

    1. skolioza wyrównana- suma wartości kątowych wygięć wtórnych jest w przybliżeniu równa wartości kątowej wygięcia pierwotnego

    2. skolioza nie wyrównana- wartość kątowa wygięcia pierwotnego znacznie przewyższa sumę wartości kątowych wygięć wtórnych.

1



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
EGAZMIN Z KOREKCJI, College, Pedagogika, rok III, Gimnastyka korekc. - kompens
metodyka, College, Pedagogika, rok III, Gimnastyka korekc. - kompens
Ruchomość kręgosłupa, College, Pedagogika, rok III, Gimnastyka korekc. - kompens
korekcja-plecy, College, Pedagogika, rok III, Gimnastyka korekc. - kompens
POSTAWA CIAŁA korekcja - sciaga, College, Pedagogika, rok III, Gimnastyka korekc. - kompens
KONSPEKT - k. koślawe, College, Pedagogika, rok III, Gimnastyka korekc. - kompens, k. koślawe
zestaw ćw. nr2 kolana koślawe, College, Pedagogika, rok III, Gimnastyka korekc. - kompens, k. koślaw
korekcja-dod, College, Pedagogika, rok III, Gimnastyka korekc. - kompens
Konspekt ćw.kor, College, Pedagogika, rok III, Gimnastyka korekc. - kompens
PLECY PŁASKIE 1, College, Pedagogika, rok III, Gimnastyka korekc. - kompens
Mięśnie1, College, Pedagogika, rok III, Gimnastyka korekc. - kompens
skoliozy, College, Pedagogika, rok III, Gimnastyka korekc. - kompens
RJ - konspekt kolana koślawe, College, Pedagogika, rok III, Gimnastyka korekc. - kompens, k. koślawe
Konspekt zajęć kor, College, Pedagogika, rok III, Gimnastyka korekc. - kompens
ZNIEKSZTAŁCENIA Kk. DOLNYCH, College, Pedagogika, rok III, Gimnastyka korekc. - kompens
KOREKCJA, College, Pedagogika, rok III, Gimnastyka korekc. - kompens
K. koślawe - materiały, College, Pedagogika, rok III, Gimnastyka korekc. - kompens, k. koślawe
Pomiary długości kończyn, College, Pedagogika, rok III, Gimnastyka korekc. - kompens

więcej podobnych podstron