Charakterystyka środowiska hodowlanego
Środowisko naturalne - zespół czynników biotycznych i abiotycznych kształtowanych zgodnie z prawami przyrody bez ingerencji człowieka, oddziałuje na zwierzęta wolnożyjące a środowisko sztuczne oddziałuje na zwierzęta hodowlane.
Środowisko hodowlane może być zbliżone do środowiska naturalnego:
Wybiegi i pastwiska
gospodarstwa ekologiczne
amatorskie hodowle np. drobiu
opór środowiska nie jest groźny
Opór środowiskowy-suma niekorzystnie oddział. na zw. czynników środ. hod. ograniczających prawidłowe funkcje fizjologiczne oraz behawioralne
Mikrośrodowisko hodowlane - Środowisko w którym zw. mają własny mikroklimat i mini ekosystem
Środowisko bytowania :
miejsce przebywania zw. towarzyszących lub mieszkających w pomieszczeniach razem z ludźmi
gat. zw. wolnożyjące w środowisku naturalnym
Części składowe środowiska naturalnego:
Czynniki abiotyczne = nieożywione (powietrze, światło, parametry mikroklimatu, gleba, woda)
Czynniki biotyczne - grupa czyn. ożywionych kształtujących środowisko naturalne (rośliny, zwierzęta, drobnoustroje)
Środowisko hodowlane
Cz. Środ Nat wyodrębnione przez człowieka
Czynnik wiodący-człowiek nieustannie modelujący je , od wiedzy i umiejętności i wzg. Ekonom. Zależy jego przygotowanie
Parametry charakter. środowisko naturalne:
A System utrzymania:
Żywienie
Pojenie
Użytkowanie
Zabiegi pielęgnacyjne
Prewencja
B System użytkowania
C Mikroklimat pomieszczenia :
Temp.
Wilgotność
Ochłodzenie i ruch powietrza
Skład powietrza
Oświetlenie
D budynek inwentarski
E pastwisko:
Rodzaj gleby
Zaw. Pierwiastków
Zbiorniki wodne
F wybieg
siedliska hodowlane:
EKISTYKA - nauka o osiedlach ludzkich, lokalizacji siedlisk hod.m.in. obiektów inwentarskich, obejmująca planowanie na poziomie regionalnym, miejskim i gminnym
Funkcja bud inwentarskiego:
Specyficzny mikrobiotop dla stworzenia dogodnego środ. dla przebywających tam zwierząt
Urządzenie klimatyczne niezbędne do wytw. mikroklimatu optymalnego dla gat. grupy technolog.
Jest wielkością wypadkową zależna od:
Zewn. Czynników meteorologicznych
Właściwości izolacyjnych budynku
Obsady zwierzęcej, produkującej ciepło i metabolity (silny czynnik mikroklimatyczny)
Higiena zwierząt:
Interdyscyplinarna dziedzina z pogranicza nauk wet. i zootech. , a jej główny kier. Badań to relacje zwierze-środ-człowiek
Nauka badająca warunki środ. życia zw. i opracowująca normy utrzymania zw. tak by zw. było zdrowe i miało dobrą odporność
Zoohigiena:
Określa zasady utrzymania i pielęgnowania zw. gosp w różnych warunkach gosp., porach roku, w zależności od gat., rasy itp.
Zasady utrzymania zw. w warunkach zbliżonych do nat.
Ustanawia przepisy:
Usytuowania i rozmieszczenia bud inw
Wielkość budynku do obsady i technologii prod
Metody wentylacji i…
Podłoga i ściółka
Sposoby użytkowania
Prewencja wet.:
p/działa spadkowi odporn. Ogólnej i elim. Stadium zagrożenia spadkowi produkcji
przeciwdziała wystąpieniu choroby
Profilaktyka:
niedopuszcza do wystąpienia choroby i utrzymuje organizm w zdrowiu
zabezpieczenie odporności siarowej
immunoprofilaktyka swoista
działania zapobiegawcze dot. zw. w obrębie grup technologicznych np.:
prof. Okresu noworodka
okresu okołoporodowego
okresu około odsadzeniowego
profilaktyka cyklu laktacji, tuczu, opasu
System utrzymywania zwierząt
zależy od:
obsady
gat., wieku, płci, rasy
stanu fizjologicznego
Rodzaju podłoża
Sposobu podaży paszy
W zależności od osady system:
Ekstensywny ≤ 50
Półintensywny 150 opasów, 300-500 tuczników
Intensywny > 300-500 do kilku tysięcy
Rodzaje podłogi:
Ściołowy (10 kg słomy /krowę/dzień)
Płytka i głęboka ściółka
Spadek ryzyka urazów
Spadek zapadalności na choroby zakaźne
Obory są bardziej suche niż bezściołowe
Słoma może oczyszczać racice -kał na nich nie zasycha
Podłogi muszą być gładkie, nie śliskie, twarde, równe i stabilna pow.
Podłogi ażurowe
Bezściołowy
Szczelinowy (Łączna pow. belek > od łącznej pow. szczelin)
Rusztowy (pow. belek < pow. szczelin)
Podłogi rusztowe
Ruszty nad kanałami stosuje się przy kanałach wąskich bezp. Za stanowiskami
Nie są miejscem stałego przebywania zwierząt
Podłogi szczelinowe:
Nad kanałami szerokimi
Mogą być miejscem stałego przebywania
Posadzka w korytarzach komunikacyjnych
*Tuczniki:
Szer. Szczelin 17 mm
Optym. czystość poprzez większy udział szczelin
M.c zw. <250 kg
Beton B 45-B 55
Norma DIN 18908
Wysokie
*Bydło:
3-3,5 cm szer. Szczeliny
Wys. Bezpieczeństwo
Łatwo czyszcząca
Kryteria podłóg:
Materiał
Wytrzymałość na obciążenie
Szer. Szczelin i elementów pełnych i ich stosunek
Jakość wykonania
Kształt belek trapezowe nie okrągłe(uszkodzenia kończyn)
Rodzaje obór
Uwięziowe
Krótko-
Średnio-
Długo- stanowiskowe
Wolnostanowiskowe
Pomieszczenia wolnowybiegowe
Wymiary stanowisk uwięziowych:
Krowa do 500 kg i jałówka cielna > 7 m-ca cielności……
Wys tylniej krawędzi legowisk boksowych w stosunku do posadzki……
Cielęta:
Siara (pierwsze 5-7 dni) - pojedyncze klatki
Po oddojeniu siarą (do10-12 tyg życia) - kojce grupowe
Bydło na głębokiej ściółce
Pow. Na 1 zw. powiększona o min 30%
Utrzym. Bydła ras mięsnych najczęściej stosowane
Wybieg:
Ogrodzony teren
Przylega bezp. Do bud. Inw.
Pow. utwardzoana, wyprofilowana i skanalizowana
Min. Pow. - krowa 4-4,5m2 na szt.
Konie:
Stanowiskowe (dł. 3m szer. 1,6 m)
Boksowe - porodówka 4x4m
Biegane:
Bezsłupowe stajnie, których konie poruszają się luzem
5-7m2 /szt.
Gł klacze za źrebięciem i młodzieżą
Drób:
Klatki przejściowe 550 cm2/szt.
Klatki udoskonalone (umeblowane) 750 cm2 /szt
Alternatywne- wybiegi, woliery
Trzoda:
Ekstensywny (przydomowy)
Przemysłowy (specjalne budynki produkcyjne, pom. Porodowe, warchlakarnie, tuczarnie)
Lochy:
Indywidualny
Produkcja wielkostadna
Stresujące dla zwierząt
Brak Nat. Instynktów
Grupowe - ściółkowe/bezściółkowe
Kojce porodowe
Kojce 1,6 m2
System bezściołowy:
Stopniowo adaptować zw.
Podłogi szczelinowe: cielęta, opasy
Korekcja racic 3x w roku
Wady:
Wysoka urazogenność
Nadmierne stęż. Gazów (CO2, amoniak, H2S)
Ograniczenie naturalnych instynktów zw. np. zachowanie poszukiwawcze
Cechy dobrego mat. ściółkowego:
Chłonność
Musi być suchy
Słoma zbóż ozimych żytnia najlepsza
Gorsza jest słoma jęczmienna ponieważ jest krucha i słabiej wchłania płynne odchody
W owczarniach nie słoma za zbóż jarych-zanieczyszcza runo
Wilgotna nie wchłania moczu i wzrost wilg. Powietrza
Nie: słoma stęchła, zepsuta, spleśniała, porażona grzybami, rodzą ->jedzą ->schorzenia p. pokarmowego
Wysuszony torf:
Duża wartość ściółkowa
Sprężysty-idealny dla zw. chorych i rekonwalescentów-brak odleżyn
Trociny:
Trzoda chlewna
Nie dla koni (zjadana-morzyska)
Uboczne produkty ściółkowych i bez systemów utrzymania
Obornik-ściółkowy
Gnojowica - bezsciółkowy
Systemy składowania odchodów
Wykorz. Jako nawozy org.
Budowanie płyt obornikowych i zbiorników na gnojówkę i gnojowice
Zbiorniki na gnojówkę i wody gnojowe mogą być wspólne
Rurociągi takie by gnojowica w nich nie zamarzała
Naziemne, podziemne, częściowo wyniesione
Min. 6 m-cy muszą być przetrzymywane gdyż wtedy odchody ulegają dezaktywacji
Musi być zabezp. Przed przesiąkaniem do wód gruntowych
TMR
Pełnoporcjowa mieszanka pasz treściwych i obj. Zmielonych i wymieszanych za sobą
U krów w laktacji jak i u krów zasuszonych-różny skład mieszanki
Zalety:
Zwiększona zaw. SM (4-8 tyg wcześniej niż w zyw tradycyjnym)
Wzrost prod mleka 0 5-8%
Utrzym. Praw. pH żwacza 6,2-6,8
Wzrost namnażania trawienia celulozy
Lepsza kontrola żywienia
Laktacja:
B. wczesna 0-21 dni
Wczesna 21-120 dni
Środkowa 120-220 dni
Późna >220 dni
MECHANIZACJA W SYSTEMACH UTRZYMANIA
Ogólne zasady:
Urządz. Wydajne
+ wpływ na warunki hig
Szybka i cicha praca
Szybka i cicha praca
Prosta obsługa
Łatwe do naprawy
Tanie
ergonomia zootechniczna - Zależność miedzy org zw a urządzeniem mechanicznym
Przystosowanie urządzeń do anatomii i psychiki zw.
Uwzględniają poziom inteligencji zw.
Np. :
Zmiana poidełek miskowych na smoczki u prosiąt
Mech. Dozowniki paszy i wody
Mech. Systemy udoju
Wentylacja mech.
MIKROKLIMAT POMIESZCZEŃ
Mechanizmy termoregulacji:
Termoreg. - regulacja temp. ciała przez żywy org., umożliwiając utrzymanie stałej ciepłoty wew. org., niezależnej od temp. otoczenia. zwierzęta stałocieplne
Zw. zmiennocieplne - niskie tempo metabolizmu
Zw. przemiennocieplne
Właściwości stało - i zmiennocieplnych
Hibernacja (sen zimowy/ estywacja (sen letni)
Ekto- (do podwyższenia temp. Ciała) wykorzystują ciepło otoczenia i endotermy (temp. Ciała w wyniku procesów metabolicznych)
Endodermy maja sierść, pióra i tk. Tł chroniacą przed niską temp.
Mechanizmy termoregulacji
Behawioralne
Nagrzewanie ciała/ chłodzenia przez przebywanie w określonym miejscu np. przyjmowanie odpowiedniej postawy ciała
Termoregulacja socjalna
Anatomiczne
Mechanizmy naczynioruchowy
Termo geneza bezdrżeniowa:
Wzrost metabol. Pod wpływem hormonów- wzrost wytw. Ciepła
Brunatna tk tł u ssaków - ciepło wytw. Jest kosztem spadku prod ATP w utlenianiu kom dzieki ”rozprężeniu” metabolizmu przez białko termo geniny
Termo geneza drżeniowa:
Stroszenie piór i siersci
Zianie i pocenie się
Zmiana barwy skóry z ciemnej na jasną przy wzroście temp(jaszczurki
Ruch
Unikanie zamarzania poprzez przechłodzeniu lub tolerancja na zamrożenie:
Np. owady
W płynach ustrojowych glicerol (do 50% m.c owada), który pozwala obniżenie punktu zamarzania i przechłodzenia
Stan przechłodzenia do -60 ̊C
*ryby polarne: db rozwinięty system krążenia, zredukowana l. krwinek w osoczu, proporcjonalnie zwiększenie serca, niskie temp. wzrost rozp. Tlenu
Strefa obojętności cieplnej:
Zakres temp. Srod., przy których straty ciepła z org. Są w równowadze z min produkcja ciepła
Temp. krytyczna dolna (dtk) i górna (gtk)
U zw homojotermicznych = stałocieplnych
Poza temp. kryt. rozciągają się strefy temp. fizjol. Niskich i wysokich - hipo i hipertermia
Zależy od:
Gat
Wieku
M.c
Stanu fizj.
Kondycji
Żywienia żw
Ewaporacyjna temp. Krytyczna (ETK)
Strefa komfortu termicznego
Powyżej ETK wzrost straty ciepła
Między TDK-ETK najmniejszy wysiłek termoregulacyjny
TDK
Najniższa efektywna temp. Strefy termo obojętnej
Określają ją:
M.c
Gr. Okrywy szerstnej i/lub tk. Tł podskórnej
Wlk.dawki pokarm (wielokrotność zpotrzebowania bytowego)
L.zw w grupie
Rodzaju posadzki ruch powietrza
Wilgotność powietrza
Źródła wilgotności:
Ewaporacja fiz. (parowanie ze wszystkich mokrych pow wew. pomieszcz.)
Ewaporacja fizj. (nieustanny proces parowania z powłok zewn i dróg oddech.)
Para wodna zawarta w powietrzu wentylacyjnym
Wskaźniki higrometryczne wilg. Powietrza:
Wilgotnośc Bezwzględna- Bezwzględna zawartość pary wodnej powietrzu w g/m3
aktualna prężność pary wodnej - ciśn. parcjalne jakie wywiera para wodna w powietrzu w Pa/mmHg
wilgotność maksymalna (absolutna)-max. Prężność pary wodnej jaka musi się zmieścić w powietrzu przy danym ciśnieniu atmosferycznym
Wilg. względna- % stosun. Wilg. bezwzgl. do max, wskazuje stopień wysycenia para wodną
Niedosyt fizyczny wilgotności - ........
wilg max-wilg-bezwg, informuje o intensywności parowania org. W Pa
Punkt rosy - temp. przy której wilg aktualna = wilgotność max
Miarą rzeczywistą zawartości pary wodnej w powietrzu jest wilgotność bezwzględna
Stres cieplny- objawy:
Ospałość i spadek aktywności ruchowej
Poszukiwanie cienia
Dyszenie, ślinienie się (>600/min)
Wilg. > 80% parowanie z powierzchni ciała niemożliwe
Wilg < 50 % dyskomfort (suchość bł. śluz)
Świnia b. wrażliwa na wys. temp.
Wzrost T i O
Wysoka temp.-nadmierne wydalanie moczu
Temp ciała 42-43̊C - śmierć
Hipertermia gdy temp >25̊C w systemie ściółkowym i >35̊C przy podłodze betonowej
Nurzanie w wodzie i błocie- wzrost strat ciepła w org.
1 kg wody wyparow. Ze skóry związane jest z pobraniem 580 kcal ciepła-wzrost różnicy temp. m-dzy skórą a wnętrzem org. oraz skóra i otoczenia
2-3 x wzrost spożycia wody latem
Skutki łagodzą Wit. C
Pasze natłuszczone zaleca latem gdyż metabolizm tł nie powoduje wydzielenie dużej il ciepła
Ochrona przed przegrzaniem:
Zmiana pór żywienia - wys. temp-spadek pobrania SM
Zmiana dawek żywieniowych-dodatkowa dawka tł. chronionego i białka chronionego przy spadku Sm
Wzrost K w dawce
Dostępność do wody
Mniejsza obsada
Dostępność zacienionych miejsc
Właściwa wentylacja obiektu
Zastosowani nawilżaczy w systemie wentylacyjnym(chłodzącym
Kontrola środowiska
Obowiązkowa:
Zabezp. właściwy mikroklimat
Parametry:
Oświetlenie
Temp i wilg
Poziom hałasu
Przyrządy pomiarowe:
Termometry rtęciowe, alkoholowe, elektroniczne
Termografy
Termometry minimalno - maks. - pomiar wahań temp.
Wilgotność względna:
Psychrometr
Higrometr
Higrograf
Termohigrometr
RUCH POWIETRZA, OCHŁADZANIE
Ruch powietrza- przemieszczanie się mas powietrza pod wpływem zmian ciśnienia wyrażonych zmianami temp. i ciśnienia
Wiatr- ruch powietrza w płaszczyźnie równoległej do powierzchni ziemi, opisuje się go podając siłę i kierunek
Róża wiatrów
Ruch powietrza:
przeważnie poziomy
pionowy - burze trąby powietrzne i zawirowania tzw turbulencje
anemometry i wiatromierze
fumigator i pary chlorku amonowego do mierzenia w pomieszczeniach
określenie kierunku ruchu ma na celu sprawdzenie funkcjonalności urządzeń wentylacyjnych
rozkład ciśnienia w pomieszczeniu decyduje o kierunku ruchu
powietrze wewnątrz budynku jest cieplejsze a tym samym lżejsze (unosi się w kierunku stropu)
Cechy ruchu powietrza :
kierunek
V= m/sek
Wieje równolegle do izobar
Tendencja płynięcia w kierunku niższego ciśnienia
Najsilniejszy wiatr występuje w miejscach zagęszczenia izobar
Wpływ na organizm:
procesy oddawania ciepła i oziębienie skóry
wiatr zachodni - zmiana V łagodna temp.
hartuje
zwęża i rozszerza naczynia podskórne
usprawnia termoregulację
wzrost ilości erytrocytów
Przeciąg- ruch powietrza w pomieszczeniach inwentarskich powyżej 0,3 m/s
Halny- wzrost temp spadek wilgotności jako oznaki nadejścia
Pomiar ruchu powietrza:
pomiar anometryczny:
statyczne
dynamiczne
elektryczne
jonowe
pomiar katatermometryczny
katatermometr Hilla
Wielkość ochładzania: (H)
siła oziębiająca powietrza określa straty ciepła z jednostki powierzchni w jednostce czasu (miliwaty na 1 cm kw.)
oddawanie ciepła bez zmiany temp ciała - dochodzi do ochładzania gdy zmiana choć jednego parametru tj ruch powietrza temp promieniowanie parowanie wilgotność
wypadkowa temp wilgotności ruchu powietrza ciśnienia atmosferycznego i promieniowania
H= F/s (mcal/cmkw/s) x 41,87 aby uzyskać wynik w SI (mw/s)
Energia produkowana przez zwierzęta zużywana jest na :
utrzymanie ciepła
ruch
produkcję mleka
oddawana do otoczenia
Zjawisko termoregulacji:
ograniczenie dopływu krwi do naczyń obwodowych
jeżenie sierści
zmniejszenie powierzchni ciała- zwijanie
skupienie się w stadzie
Promieniowanie, konwekcja, przewodzenie, parowanie- drogi oddawania ciepła
40-50% ciepła oddawane jest przez promieniowanie:
jeżeli temp powietrza pow 25 stopni to drogi oddawania ciepła ulegają zmniejszeniu
Parowanie:
z powierzchni błon śluz ukł odd i z powłok ciała
może być ciepło zużywane na ogrzanie pokarmu
Konwekcja:
kontakt skóry z otaczającym powietrzem
do 40 % ciepła
za pomocą naturalnej różnicy temperatur
wymuszona - gdy pojawi się ruch powietrza- wzrost unoszonego powietrza
Przewodzenie- kondukcja:
kontakt z chłodnym wilgotnym podłożem
5-10 %
Prędkośc ruchu powietrza
W = (A /T - 0,20 kw) / 0,40
W- V ruchu pow w m/s
A - wielkość ochładzania
T różnica temperatur między śr katatermometru a temp pow w chwili badania
OŚWIETLENIE
Źródła światła:
naturalne
sztuczne
280- 400 nm ma znaczenie
Światło- cześć promieniowania słonecznego o dł 400- 700 nm widzialne dla oka
Promieniowanie UV:
wnika na 2 mm w głąb skóry
przenika przez szkoło
wit D w D3
powoduje rozpad białka w skórze
UVB - wzrost procesów rozpadu w komórkach skóry i stanów zapalnych
Działanie bakteriobójcze i karcenogenne
Fotouczulenia
rośliny z furanokumaryną- gryka lucerna dziurawiec
kwasy żółciowe w krwioobiegu
diklofenak propranolol diuretyki leki p/ depresyjne
Światło powoduje wzrost przemiany materii i przyswajalności pokarmu.
Wpływ na rozród- siatkówka- podwzgórze- FSH LH (zwierzęta dnia krótkiego długiego asezonowośc rozrodu)
Zastąpienie światła białego światłem czerwonym:
przyspiesza tucz
zmniejsza kanibalizm
zmniejsza walki
Promienie podczerwone- wnikają 7- 20 nm w głąb ciała i zamieniane są na energię cieplną :
łagodzi ból
przyspiesza gojenie ran
zastosowanie w schorzeniach reumatoidalnych
Oświetlenie:
zachowanie stosunku natężenia padającego promienia świetlnego do pola powierzchni oświetlanej przez niego
naturalne zależy od: położenia geograficznego, pory dnia i roku, stanu pogody, usytuowania budynku
pomiar fotometryczny- fotometr wizualny fotoelektryczny fotochemiczny
metody kolorymetryczne : aktynometr (pyrheliometr), solarymetr
Heliograf do pomiaru usłonecznienia - okres w którym słońce nie przysłonięte chmurami oświetla dane miejsce
W pomieszczeniach pomiar metodami pośrednimi ew za pomocą luksomierza.
Współczynnik oświetlenia= powierzchnia okien/ powierzchnia podłogi
Kąt padania światła nie mniejszy niż 27 stopni
Kąt otworu okiennego nie mniejszy niż 50 stopni
Metoda bezpośrednia
WOP = Ow/ Oz x 100%
WOP współczynnik oświetlenia pomieszczeń
Ow natęzenie oświetlenia wewn
Oz natęzenie oświetlenia zewn
Nie powinien być mniejszy niż 1%
Oświetlenie sztuczne powinno odpowiadać dziennemu w godzinach 9-17
Oświetlenie nocne 3-5
Oświetlenie dzienne 20-30 (50 w porodówkach halach udojowych paszarniach przechowalni mleka)
ZAPYLENIE POWIETRZA
Obecność drobnych cząsteczek w powietrzu pochodzenia organicznego lub nieorganicznego
Pył gruby- > 10 mikro m
Drobny 1-10
Najdrobniejszy < 1
>5 usuwane są z ukł odd
0,1-5 przechodzą do pęcherzyków płucnych
Oznaczenie stopnia zapylenia:
Met. Wagowa
Met. Obliczeniowa:
Pyłomierz rzutowy Owensa
Konimetr Zeissa
Konimetr Sartoriusa
W budynkach inwentarskich < 400 cząstek / 1 cm3 powietrza przy ozn. konimetrycznymi
i 3 mg w dm3 powietrza przy ozn met. Wagowymi
Skala zapylenia |
Stan zanieczyszczenia pomieszczenia |
L. czastek pyłu/cm3 |
I |
Prawidłowe |
<50 |
II |
Słabo zaniecz |
50-100 |
III |
Średnio zanieczyszczone |
100-200 |
IV |
Znacznie zaniecz |
200-300 |
V |
Silnie |
300-400 |
VI |
Bardzo silnie |
>400 |
Aerozol biol: bakterie, wirusy, zarodniki grzybów. Może byś saprofityczny i patogenny
Faza gruboziarnista (kropla 100 mikro m)
Zakaź ukł oddech
Szybko sedyment uje-ok. 03m/s
Faza płynna drobnoziarnista (50-100 mikro m)
Zakaż. Erogenne
Sedymentacja 0,08 m/s
Faza płynna jadrowo-kropelkowa(1-50 mikro m)
Nie opada nawet przy nie wielkich ruchach powietrz- przenoszona za wielkie odległości
0,00003 m/s
Faza płynu bakteryjnego - cząstek stałych (01-50 mikro m)
Formułuje się poprzez rozrywanie np. cząstek obornika wyschniętych kropel zakaż śliny / śluzu
Mikroorg. wytw. przetrwalniki
Met. osadzania (sedymentacji):
Płytki Petriego z podłożem w różnych miejscach budynku na 5-30 s
Inkubacja 37̊C, min. 18h
Liczenie koloni
Met. Filtracyjne (sączenie)
Filtry w stałym podłożem
Met. syfonizacji (rozpylania)
Filtry z płynnym podłożem
Met zderzeniowe z wykorzystaniem podłoży na płytkach petriego - Aeroskopy
Met elektroprecypitacji
Gazy:
Co2, H2s, CH4, NH3, N2o,Co
Gazy śladowe: aldehydy, aminy, węglowodory aromatyczne, kw. Organiczne, zw. siarki
Elektroniczne czujniki Co2:
Wykorzystują absorpcję fal prom. podczerwonych
Prawo absorpcji Lamberta -Beera
Elektr. Czujniki Co i O2- wykorz. elektrochem. reakcje
Czujniki:
Gaz wybuchowy (metan: katalityczny/dyfuzyjny/podczerwień)
Tlen i gazy toks.: elektroch
Co2-podczewień
METODY POMIARU SKŁ. MIKROKLIMATU
Technika pomiarów:
Temp. (termometria, termografia)
Wilg. względna (higrometria, higrografie, s\psychrometria)
Ruch powietrza (kata termometria, anometria)
Wlk. ochłodzenia (j.w)
Zapylania (konimetria)
Ogródek meteorologiczny
Klatka meteo.:
Psychrometr
Termograf
Higrometr
Higrograf
Termo higrometr
Stacja meteorom:
Wokół ogrodzenia - elim wiatru
Otwarta przestrzeń - elim drzew
Widzialnościomierz
Laserowy miernik podstawy chmur
Poletko z termometrami gruntowymi
Termometry rtęciowe, alkoholowe, elektroniczne
Termometry min-max
Termografy
Psychrometry Augusta i Assman
Ochłodzenia (H)-katatermometr np. Hilla
Obl wlk. ochłodzenia:
H=F/S
F-cecha katatermometru
S-czas schładzania
Barograf:
Zewn. 75s ->223W/m2
Wew. 385s->43,46
Temp-14,5̊C
Term. 9,5 ̊C -różnica 5%
Mat pomiarów pyłu:
Grawimetryczne (wagowe)
Konimetryczne (obliczeniowe np. pyłomierz Owena, konimetr Zeissa)
Konimetr: do pomiaru zapylenia
Konsekwencja stresu:
zaburzenia rozrodu u samic i samców
hypo lub agalakcja
spadek wartości immunologicznej siary
spadek odporności
choroby wywołane przez drobnoustroje oportunistyczne
owrzodzenia żołądka
spadek przyrostów mc
gorsze wykorzystanie paszy
śmierć
Ocena systemów utrzymania:
indywidualny (maciory)
2,4 % kulawizna
21,4 % przerośnięte racice
41,7 % narośla okostnowe
grupowe
5,3% kulawizna
8,3% przerośnięte racice
18,2% narośla okostnowe
Stare obory (5-10letnie) namnożenie się szczepów bakteryjnych antybiotykoopornych, często przy poidłach, ciągach komunikacyjnych (brak dokładnego oczyszczania)
Podłoże jest siedliskiem bakterii grzybów wirusów i wylęgu much
Mastitis:
niewłaściwe procedury zarządzania na fermie
nieodpowiedni przebieg doju
wadliwy sprzęt udojowy
niewłaściwe warunki utrzymania zwierząt
niski poziom higieny
niepowodzenia w prowadzeniu skutecznych metod kontrolowania występowania mastitis
zwracanie uwagi jedynie na wzrost wydajności mlecznej
Zbyt wysokie temperatury:
spadek apetytu
spadek tempa wzrostu
spadek produkcyjności
zaburzenia metaboliczne
spadek masy jaj i nieprawidłowe tworzenie skorupki
spadek wchłaniania Ig z siary
spadek odporności stada i wzrost zachorowalności
spadek efektywności szczepień
świnie a wysoka temperatura
zaburzenia w termoregulacji zwłaszcza przy wysokiej wilgotności
przy temp powyżej 25 stopni - brak/ osłabienie objawów rui, utrudniona implantacja, spadek przeżywalności zarodków w 2-3 tyg. ciąży
przegrzanie jąder - zaburzenia spermatogenezy, osłabienie aktywności seksualnej
niepłodność u samców może występować nawet po 2 tyg. od wystąpienia stresu cieplnego i utrzymuje się przez kilkanaście dni
Zbyt niska temperatura
wzrost przemian metabolicznych przy niedoborze substancji energetycznych
spadek odporności
niedotlenienie i niedokrwienie skóry
biegunki spowodowane zaburzeniami homeostazy flory saprofitycznej
hipoglikemia przy nadmiernym spalaniu węglowodanów prowadzące do śpiączki
szczególni wrażliwe prosięta
Stres termiczny u krów:
spadek wcieleń
spadek liczby inseminacji
wzrost częstotliwości wczesnej śmiertelności zarodków
przedłużenie przestoju poporodowego i okresu międzywycieleniowego
spadek poziomu progesteronu we krwi
słabiej wyrażone objawy rui
Niska temperatura i wysoka wilgotność:
wzrost utraty ciepła (przewodzenie i promieniowanie)
choroby krzywicze i reumatoidalne
Wysoka temperatura i niska wilgotność
intensywne parowanie powoduje wysychanie, pękanie skóry i bł. śluz.
Wzrost CO2
trudności w oddychaniu
utrata apetytu
spadek macy ciała oraz przyrostów
demineralizacja kości
norma 0,3 % (3% spadek przyrostów, 4% spadek produkcji, 4-10% duszność, >25% narkoza)
CO
210x większe powinowactwo do Hb od tlenu
zatrucia przewlekłe- objawy ze strony układu nerwowego bądź układu pokarmowego
zatrucia ostre- 20-30% HbCO śmierć 60% HbCO
Amoniak:
drażni błony śluzowe
spadek wskaźników rozrodu
hamuje dojrzewanie płciowe
norma 0,026%
zamienia Hb w hematynę alkaiczną
śmierć w skutek obrzęku głośni, porażenia ośrodka oddechowego lub ostrej niewydolności krążenia
H2S
norma 0,01% lub 0,015mg/l
wydzielany przez przewód pokarmowy zwierząt przy spożyciu dużej ilości białka
drażni spojówki i nabłonki rogówki
sulfhemoglobiina
blokuje działanie enzymów oddechowych
Pyły
skóra:
świąd i objawy zapalne
zatkanie gruczołów potowych
osłabienie zdolności czucia
oczy
zapalenie spojówek
drogi oddechowe
pyły <5 mikro m zatrzymane w płucach
> 10 całkowicie zatrzymane w górnych drogach odd
400 cząsteczek / 1 m3 powietrza dopuszczalne
BIOASEKURACJA
sposób postępowania lub filozofia w chowie zwierząt ukierunkowana na utrzymanie lub poprawę stanu zdrowia z jednoczesną jego ochroną przed wtargnięciem nowych patogenów- zespół przedsięwzięć natury organizacyjnej
biologiczna ochrona fermy, program zdrowotny, działania zmierzające do ochrony populacji przed transmisją czynników zakaźnych
czynności podjęte w celu zapobiegania rozprzestrzeniania się czynników zakaźnych, transmiterów (martwych wektorów) i gryzoni
ma zastosowanie już na etapie projektowania i budowania obiektów oraz przy ich zasiedlaniu
Korzyści:
optymalizacja programów zdrowotnych
lekarz weterynarii jako osoba zarządzająca zdrowiem stada
zwiększone możliwości eksportowe
zmniejszenie użycia leków, mniejsza oporność na antybiotyki
poprawa wartości ekonomicznej stada
poprawa warunków produkcji i wydajności produkcyjnej , większe korzyści finansowe
lepszy dobrostan zwierząt
Aspekty prawne np. wymogi, dok transportu, importu zwierząt
lokalizacja ferm
organizacja kwarantanny
dezynfekcja pomieszczeń
przestrzeganie systemu całe pomieszczenie pełne całe pomieszczenie puste
stosowanie dobrych praktyk
LOKALIZACJA
planowana wielkość produkcji
system utrzymania
zabezpieczenia p/pożarowe
sozologiczne
epizoootyczne fermy- czy nie zagraża innym fermom i czy sama nie jest narażono
fizjografia terenu- nie może być zalewany, względy hydrologiczne- łatwy dostęp do dużej ilości wody
hydrogologia terenu
ekonomiczne względy
odległości:
od innych ferm trzody- 5 km
ubojnie i zakłady przemysłu mięsnego - 5 km
cmentarzyska zwierząt- 2 km
wysypiska śmieci- 1 km
zakłady utylizacji- 2 km
fermy innych zwierząt- 100 m
dobre są pasy zieleni- bufor dla zagrożeń
prywatne drogi dojazdowe
usytuowanie dł. osi budynku w stosunku do stron świata - północ- południe z odchyleniem do 30 stopni - korzystne oświetlenie
konstrukcja budynku- warunki dobrostanu, dobrze izolowany, moskitiery
system czarno biały- czysto brudny: obiekty podzielone na czyste (zw. zakład) i brudne (silosy, administracja, bud. oznaczające), wejście na strefę białą za pomocą śluz, też samochodowych, nikt nieupoważniony nie może wejść na strefę białą (tylko lek wet- bada mięso, kontroluje trzodę) ( inaczej potrzebna zgoda lek. Powiatowego)
Ogrodzenie fermy:
oznaczenie zakazu wstępu
wymusza bezpieczne rozwiązania komunikacyjne dla transportu
chroni zwierzęta np. przed dzikami, lisami
uniemożliwia wchodzenie osobom niepożądanym
Kontrola transportu:
mycie i dezynfekcja po każdym rozładunku zwierząt
właściwe wyposażenie kierowcy w odzież ochronną
Rampa :
z części czystej i cz. brudnej od strony środka transportowego
zwierzęta które zetknęły się z częścią brudną w każdym wypadku nie mogą się dostać znów do części czystej
odpowiednie łatwo zmywalne materiały
możliwość odpływu na zewnątrz fermy
KONTROLA NAD LUDŹMI
sposób przemieszczania się pomiędzy obiektami, gospodarstwami
odpowiednie przepisy wewnętrzne (rejestracja wejść wyjść)
w fermach trzody chlewnej powinien obowiązywać bezwzględny zakaz kontaktu z innymi świniami poza tymi na fermie
piechotą, śluzy sanitarne, szatnia prysznic, szatnia wewnętrzna
goście:
ograniczeni do minimum
zapewnienie zmiany odzieży, obuwia
naczynia dezynf. do rąk
nie mogą być wpuszczani do obiektu hodowlanego ludzie, którzy w ciągu ostatnich 1-3 dni wizytowali inne fermy lub rzeźnie
lekarze wet. powinni przyjąć zasadę wchodzenia do ferm o najwyższym statusie zdrowotnym w poniedziałki (po dwudniowej przerwie)
na końcu ferma o najniższym statusie zdrowotnym
Zwierzęta towarzyszące:
niewskazane jest utrzymywanie szczególnie w chlewniach psów czy kotów
jeżeli istnieją powody- zwierzęta nigdy nie opuszczają chlewni, jeżeli wyjdą nie powinny być wprowadzane ponownie
KWARANTANNA - ścisła izolacja zwierząt nowozakupionych od zwierząt stada przyjmującego przez okres min. 4 tyg.
Cele:
ochrona stada przyjmującego przed ew. zawleczeniem groźnych chorób z zewn. przez włączenie do stada podstawowego nabytych zwierząt
ochrona po transporcie
dopuszczenie do rozwinięcia się objawów klinicznych
Stacja kwarantannowa
50- 100 m od fermy
wszystko pełne/ wszystko puste (mycie dezynfekcja, wolne od ptaków i gryzoni)
Osoby oddzielenie zatrudnione, ostatecznie stali pracownicy - wtedy zwierzęta w stacji będą obsługiwane pod koniec dnia (osobne ubrania i buty)
sprzęt- tylko do kwarantanny.
W trakcie kwarantanny pobranie dwukrotne od świń próbek krwi (tuż po wprowadzeniu i po 3 tyg.) - w celu oceny poziomu p/ciał.
Zwierzęta podczas kwarantanny muszą zbliżyć się swoim statusem immunologicznym do statusu stada. Podczas kwarantanny należy również przeprowadzić aklimatyzację.
AKLIMATYZACJA
nazywamy przystosowanie się zwierząt do środowiska, do warunków klimatycznych. Umożliwia to wysoką produktywność, dobrą zdrowotność, i płodność.
Powolna kontrolowana adaptacja zwierząt nowowprowadzonych do warunków statusu zdrowotnego obiektu przyjmującego.
Rozpocząć już w kwarantannie- nie wcześniej niż po 4 tygodniu- i powinna trwać min. 3 tyg. (aż do stwierdzenia aklimatyzacji).
sposoby:
podawanie kału (2 tyg. od początku kwarantanny- 3 razy w tyg. od odsadzonych prosiąt lub warchlaków
umożliwienie kontaktu nos w nos (w drugim tyg. aklimatyzacji 1 szt. stara 3 szt. nowe)
immunoprofilaktyka
metafilaktyka
BIOASEKURACJA WEWNĘTRZNA
Każdy budynek ma własny mikroklimat i florę bakt.- przemieszczanie się powinno by ograniczone do minimum
Całe pomieszczenie puste/ całe pełne- niedopuszczenie do przeniesienia się zakażenia z jednego cyklu produkcyjnego na drugi, między cyklami czyszczenie i dokładne odkażanie
Przemieszczania się choroby z jednego cyklu na drugi :
wektory stałe- po usunięciu zwierząt np. budynki systemy pojenia
wektory ruchome- np. ludzie gryzonie czynniki przenoszone drogą powietrzną (odkażanie ciągłe
wektory żywieniowe- woda pasza (odkażanie ciągłe)
Odkażanie okresowe:
usunięcie zwierząt i zanieczyszczeń organicznych
mycie wstępne gorącą wodą pod ciśnieniem i dod. detergentu
dezynf systemu wodnego
dezynf sprzętu ruchomego
dezynf właściwa
dezynf powietrza
okres odpoczynku- minimum 3 dni
dostępność tylko dla obsługi i osób związanych z produkcją
zwierzęta z jednego źródła
jednorazowy zakup całej partii
bezpośrednio do chlewni (z jednego źródła) jako miejsce kwarantanny
kwarantanna i aklimatyzacja przy każdym kolejnym wprowadzaniu (w sumie min 8 tyg.)
Dezynfekcja ciągła:
w obecności zwierząt
niedopuszczenie drobnoustrojów na fermę oraz niedopuszczenie do rozprzestrzeniania i namnażania wewnątrz fermy
dezynfekcja sucha w chlewni zamgławianie
Utylizacja zwierząt padłych - składowanie poza gospodarstwem w szczelnie zamykanych, najlepiej schłodzonych pomieszczeniach, pojazdy - oczyszczone i każdorazowo zdezynfekowane
Zabiegi lek-wet:
zebranie informacji na temat sytuacji zdrowotnej w stadzie i najbliższej okolicy
ocena wyników produkcji (status zdrowotny danego stada)
wywiad dot. rozrodu
śmiertelność w sektorze tuczu, tuż przed i po odsadzeniu, % żywo i martwo urodzonych oraz mumii
kontrola zużycia szczepionek i antybiotyków
Dezynfekcja:
zapobiegawcza- profilaktyczna- przed wystąpieniem choroby, w miejscach przebywania zwierząt
bieżąca-podczas podejrzenia lub stwierdzenia choroby zakaźnej - pomieszczenia i sprzęty
końcowa- przed zakończeniem kwarantanny lub po likwidacji choroby zakaźnej
stosujemy te same preparaty ale w różnych stężeniach