Socjologia ogólna a socjologia organizacji
dr Lidia Domańska
Socjologia
Jest to nauka badająca zjawiska i procesy tworzenia się różnych form życia zbiorowego ludzi oraz zmiany w nich zachodzące, a wynikające z wzajemnego oddziaływania ludzi na siebie.
Przedmiot zainteresowań socjologii
Społeczne uwarunkowania człowieka (jego cechy, zainteresowania),
Społeczne działania ludzi ( w tym oddziaływania):
stosunki społeczne pomiędzy ludźmi,
stosunki społeczne pomiędzy grupami (zbiorowościami),
stosunki społeczne wewnątrz nich (konflikty, rywalizacja, współpraca, współdziałanie),
Rozwój współżycia społecznego - procesy społeczne,
Kultura (materialne i niematerialne wytwory działalności ludzkiej),
Formy współżycia (struktura społeczna).
Podział socjologii:
1. Socjologia ogólna - jej zadaniem jest tworzenie teorii, definicji oraz opracowywanie metod badawczych. Składa się ona z trzech teorii:
struktur społecznych, w tym makrostruktur i mikrostruktur społecznych
zmian lub rozwoju społecznego
zachowania społecznego jednostki
zachowania społecznego zbiorowości
2. Socjologia szczegółowa - której zadaniem jest badanie realnie istniejącej rzeczywistości społecznej. W związku z tym można tu wymienić m.in. np.: socjologię miasta, obszarów wiejskich, oświaty i wychowania, kultury, socjologię organizacji, moralności, religii, wiedzy, rodziny, prawa, mniejszości narodowych itd.
Socjologia organizacji (SO)
jedna z dyscyplin szczegółowych socjologii obejmująca swym zakresem z jednej strony badania nad organizacjami rozumianymi jako grupy celowe, lecz także procesy organizacyjne zachodzące w makro- i mikroskali.
głównym obszarem badawczym tej dyscypliny są przedsiębiorstwa oraz instytucje publiczne. Poza tym zajmuje się ona problemami makrostruktur społecznych i ich wpływem na funkcjonowanie organizacji. W tym ujęciu makrostruktury traktowane są jako otoczenie organizacji.
Historia tworzenia SO
Początki SO związane były z powstawaniem nauki socjologii (IX w.). Powstawały pierwsze opracowania opisujące projekty zorganizowania idealnego społeczeństwa.
Początki socjologii zostały oparte na naukach przyrodniczych (fizjologia społeczna). Claude Henri de Saint-Simon uważał, ,e wszystkie zjawiska społeczne maja naturę fizjologiczna. Tzn. społeczeństwo tworzy jeden organizm podzielony na części składowe, które maja określone funkcje niezbędne do właściwego funkcjonowania całości tego organizmu.
Do połowy XX wieku rozwijały się te, teorie starające się w miarę dokładnie opisywać działanie systemu społecznego, m. in. założenia Pitirima Sorokina i Talcotta Parsonsa.
Socjologiczna definicja organizacji
Jest to celowa i wtórna grupa społeczna, o charakterze zrzeszenia, relatywnie wyodrębniona z otoczenia zewnętrznego, charakteryzująca się przewaga formalnie uporządkowanych stosunków wewnętrznych, która osiąga cele i utrzymuje równowagę wewnętrzną przy pomocy takich środków społecznej regulacji zachowań uczestników organizacji jak: wzory zachowań, role organizacyjne, kontrola społeczna itd.
Instytucje - definicja
Instytucje - to niektóre rodzaje organizacji np. urzędy administracji państwowej, banki, szpitale, instytucje oświatowe.
Inne organizacje jak np. przedsiębiorstwa nie są nazywane potocznie instytucjami.
Instytucja w znaczeniu socjologicznym - to np. instytucja małżeństwa lub rodziny. Nie mamy tu na myśli urzędu stanu cywilnego, gdzie legalizowany jest związek dwojga ludzi, lecz utrwalone, powtarzalne zachowanie zbiorowe ludzi, usankcjonowane zwyczajowo, norma kulturowa lub etyczna.
Modele organizacji
1. Mechaniczny - siła modelu tkwi w stabilności i jednolitości funkcjonowania oraz w podporządkowywaniu jej uczestników. Organizacja maksymalnie wykorzystuje posiadane zasoby, nie musi liczyć się z otoczeniem (np. monopolista)
2. Organiczny (sieciowy) - słabo zaznaczona hierarchia władzy, duża samodzielność uczestników organizacji oraz elastyczność we wprowadzaniu zmian organizacyjnych („ludzie bez organizacji”)
Biurokracja - „organizacja bez ludzi”
Odrębna struktura aparatu administracyjnego, porządkującego zarządzanie dużymi strukturami
Cechy: opiera się na zatrudnionych na stałe urzędnikach, podzielonych według kompetencji, podległych prawu, które stosowane będzie powszechnie, obiektywnie i bezosobowo.
Teorie elit Wilfreda Pareto
Model biurokracji wg M. Webera
Mechaniczność. Sam Weber stwierdził, że w pełni rozwinięty mechanizm biurokratyczny ma się tak do innych rodzajów organizacji jak maszyna do ręcznej roboty.
Przewidywalność. Ponieważ organizacją rządzą bezosobowe przepisy, a te są znane, wobec tego decyzje podejmowane w organizacji są przewidywalne
Obiektywizm. Organizacje są mechanizmem działającym ponad ludźmi i od ich woli niezależnym. Ludzie w organizacji są tylko czynnikiem energetycznym, uruchamiającym mechanizm, który rządzi się ustalonymi regułami. Jest to „organizacja bez ludzi".
Kompetencja. Biurokracja jest władza ekspertów, posiadających wiedze techniczna. Wykształcenie zastąpiło przywileje jako podstawę do zatrudnienia.
Racjonalność. Emocje, motywy osobiste mogą przeszkadzać nawet ekspertom w podejmowaniu racjonalnych decyzji. Dlatego konsekwentne zastosowanie bezosobowości eliminuje źródło irracjonalności.
Kultura organizacji (KO)
Jest to historycznie ukształtowany i wewnętrznie spójny system wartości i sposób myślenia wraz z wyrażającymi je symbolami, które powstały w wyniku oddziaływania ludzi na siebie.
Typy KO wg Deala i Kennedy'ego
1) Kultura „wszystko albo nic”
Właściwa jest dla ludzi z wielkimi ideami i ambicjami. W stosunku do otoczenia obowiązuje postawa agresywna „pokaż mi górę, a zdobędę ją”. Cenione są działania dynamiczne i niekonwencjonalne. Sukces jest nagradzany poważaniem, wysokim dochodem, władza. Sukcesy świętuje się entuzjastycznie. Niepowodzenia są bezlitośnie pokazywane. Można szybko wspiąć się na wyżyny, ale równie szybko nisko upaść. Nie wolno żalić się z powodu porażek.
2) Kultura „chleba i igrzysk”
Tu obowiązuje dewiza: „otoczenie jest pełne możliwości, ty musisz je tylko wykorzystać", czyli postawa otwarta. Eksponowana jest umiejętność współpracy w zespole, przyjazne i ujmujące zachowanie. Szczególna wartość to być aktywnym; kto jest spokojny, jest podejrzany, ,e nic nie robi. Podziwia się ludzi, którzy potrafią osiągnąć trudne cele.
3) Kultura analityczna
Ludzie koncentrują się na podjęciu właściwej decyzji. Ufa się tylko naukowo-technicznej racjonalności. Podstawowym rytuałem jest narada, podczas której obowiązuje ścisły porządek posiedzeń i przemówień. Emocje są tu niepożądane. Ideałem jest osobowość stateczna, dojrzała, racjonalna. Karierę robi się powoli.
4) Kultura procesu
Tu uwaga koncentruje się na procesie pracy. Naczelna wartością jest perfekcjonizm. Błędów nie wolno popełniać. Bohaterami są ludzie, którzy bezbłędnie pracują nawet w trudnych okolicznościach. Relacje społeczne układa się według porządku hierarchicznego. Emocje sa traktowane jako zakłócenie ułożonego procesu pracy.
Otoczenie organizacji - podział
1. Otoczenie zewnętrzne:
ogólne - wymiary
celowe - konkretne organizacje lub grupy
2. Otoczenie wewnętrzne:
warunki wewnątrz organizacji
siły wewnętrzne (ludzie)
Organizacja i jej otoczenie
Otoczenie wewnętrzne |
Otoczenie zewnętrzne (bliższe) |
Otoczenie zewnętrzne (dalsze) |
|
|
|
Wymiary otoczenia zewnętrznego
1. Techniczny - metody pozwalające przekształcić zasoby w produkty i usługi
2. Ekonomiczny - ogólna kondycja gospodarki (inflacja, popyt, bezrobocie, stopy procentowe)
3. Międzynarodowy - zakres w jakim organizacja pozostaje pod wpływem działalności gospodarczej innych krajów
4. Prawno-polityczny - regulacje prawne oraz stosunki miedzy gospodarka a państwem
5. Socjokulturowy - demograficzne cechy społeczeństwa, nawyki, wartości
6. Ekologiczny - zakres w jakim organizacja wpływa na środowisko naturalne
Kryteria analizy otoczenia
1. Kryterium kierunku działania:
otoczenie bezpośrednie (bliższe)
dostawcy
klienci (odbiorcy)
konkurencja
firmy obsługi finansowej (banki, firmy ubezpiecz.)
rynek kapitałowy
instytucje administracji publicznej (US, ZUS, Policja)
otoczenie pośrednie (dalsze) - do niego zaliczamy: otoczenie kulturowe, edukacyjne, polityczne, prawne, techniczne i technologiczne, ekonomiczne, naturalne, socjologiczne, demograficzne.
2. Kryterium zmienności:
otoczenie stabilne
otoczenie zmienne
otoczenie burzliwe
3. Kryterium złożoności:
otoczenie proste
otoczenie złożone
Koncepcje człowieka w gospodarce
1. Człowiek ekonomiczny - nastawiony na efektywność i maksymalizację zysków, sprawy kultury i dobra społecznego są mu obce. Ekonomiści uważają, że człowiek ten dbając o własny interes, może tworzyć dobro wspólne, przeciwnego zdania są socjologowie.
2. Człowiek socjologiczny - działa na rzecz wspólnoty, jest częścią grupy. Odwołuje się do wartości, jak np. solidarność, równość, wolność. Pracuje, by pomóc osiągnąć cel grupie, potrafi zrzec się kontroli nad swoimi zasobami.
3. Człowiek społeczno-ekonomiczny łączy elementy ekonomii oraz socjologii. Dba o wykonanie zadań z równoczesna dbałością o relacje społeczne.
Zachowanie się człowieka w organizacji
Koncepcja Douglasa McGregora
1. Teoria X przyjmuje następujące założenia :
Przeciętna istota ludzka z natury nie lubi pracować i będzie unikać pracy, gdy tylko to będzie możliwe,
Aby ludzie ponosili wystarczające wysiłki, zmierzające do osiągnięcia celów organizacji, trzeba ich zmuszać, kontrolować, kierować nimi, a nawet grozić im karami,
Przeciętna jednostka ludzka jest leniwa; woli, aby nią kierowano, pragnie unikać odpowiedzialności, ma stosunkowo niewielkie ambicje, a nade wszystko pragnie bezpieczeństwa.
2. Teoria Y głosi:
Wydatkowanie energii fizycznej i umysłowej w pracy jest tak naturalne, jak w zabawie lub wypoczynku; zależnie od warunków praca może być zarówno źródłem zadowolenia, jak i kary.
Kontrola zewnętrzna i obawa przed kara nie są jedynymi środkami skłaniającymi pracownika do wysiłku na rzecz organizacji, pragnie on być samodzielny w wykonywaniu zadań, jakie mu powierzono.
Stopień zaangażowania się pracownika w realizacje celów organizacji jest funkcja wynagrodzenia uzyskiwanego za osiągane wyniki; najważniejszy element tego wynagrodzenia (satysfakcja i samorealizacja) może być bezpośrednim wynikiem wysiłku włożonego właśnie w realizacje celów instytucji.
Przeciętny człowiek uczy się nie tylko przyjmować, ale także poszukiwać odpowiedzialności.
Ludzi cechuje na ogół wysoki poziom wyobraźni, pomysłowości, twórczego myślenia i inicjatywy w rozwiązywaniu problemów organizacji.
Intelektualne możliwości przeciętnego człowieka w warunkach współczesnej działalności gospodarczej są tylko częściowo wykorzystane
Grupy
Grupa są to dwie osoby lub więcej, wzajemnie oddziaływujące na siebie, współzależne, łączące się aby osiągnąć określone cele.
Przyczyny dla których ludzie przystępują do grup
Przynależność
Poczucie bezpieczeństwa
Siła
Wspólne osiąganie celów
Akceptacja
Podniesienie samooceny
Pozycja
Klasyfikacja grup
1. wg rozmiarów i struktury grupy wyróżniamy:
grupy małe - mikrostruktury, nie dzielą się na podgrupy, występuje zasada „twarzą w twarz”, występują silne więzi emocjonalne, nie liczą więcej niż kilkanaście osób. Przykłady: rodzina, senat wyższej uczelni, sekta, grupy sportowe itp.
grupy wielkie (lub duże) - maja złożoną strukturę (makrostrukturę), a ich częściami są różne podgrupy, ze względu na wielkość brak możliwości bezpośrednich kontaktów ze wszystkimi członkami grupy, np. wyznawcy kościoła katolickiego, naród, SLD, itp.
2. wg dominującego typu więzi :
grupy pierwotne - najczęściej niedobrowolne, więzi o charakterze osobistym, uczuciowym, intymnym np. rodzina, grupa sąsiedzka, rówieśnicza
grupy wtórne - więzi o charakterze rzeczowym (cele, interesy), pozbawiona więzi intymnych, komunikacja o charakterze nieosobowym ( partia polityczna, załoga zakładu pracy)
3. wg stopnia sformalizowania instytucji :
grupy formalne - więzi bezosobowe, silna kontrola społeczna, sformalizowana struktura wewnętrzna, np. organizacja
grupy nieformalne - więzi o charakterze osobistym, nieformalna kontrola społeczna i struktura wewnętrzna, brak upoważnienia do działania w grupie, np. grupa przyjaciół.
4. wg stopnia uzyskiwania członkostwa :
grupy genetyczne - członkostwo ze względu na pochodzenie od członków danej grupy, pochodzenie biologiczne i kulturowe (poprzez adopcje)
grupy przynależności przymusowej - np. naród, państwo
grupy ekskluzywne - kontrolowana przynależność (przeszkody, wymagania), np. grupy charytatywne, zawodowe (prawnicy, lekarze)
grupy inkluzywne - swobodny dostęp, jedyny warunek - przestrzeganie obowiązujących w grupie zasad, norm
5. wg zadań :
grupy wspólnotowe - powstają spontanicznie z chęci przynależności i kontaktu np. przyjaciele
grupy celowe - powstają do realizacji określonego celu, bez względu czy ten cel jest dobrowolny czy narzucony, cele maja różny charakter np. kulturalne gospodarcze, polityczne
6. inne grupy:
terytorialne - wieś, miasto, naród, państwo
negatywne i pozytywne
odniesienia - porównanie się do innej grupy (grupa własna i obca)
Struktury wewnątrz-grupowe
struktura socjometryczna (w jaki sposób ludzie są ze sobą związani)
struktura przywództwa
autorytarna
demokratyczna
anarchiczna (liberalna, leseferystyczna)
struktura komunikowania
Etapy tworzenia zespołów
Forming - poznawanie się
Storming - ścieranie (dopasowywanie się)
Norming - normowanie się (stabilizacja)
Performing - współdziałanie (duża energia, odpowiedzialność, kreatywność, motywacja)
Transforming - grupa jest silna nie boi się zmian
Różnica między grupą z zespołem
Zespół to tzw. układanka puzzlowa, ma zaplanowane role i zadania.
Grupa nie ma podzielonych ról, ma luźno powiązane elementy.
Motywacja
Motywacja oznacza proces, który wywołuje, ukierunkowuje i podtrzymuje określone zachowania ludzi.
Bodziec Odpowiednie Cel
(np. potrzeba) zachowanie (pożądany wynik)
Warunki motywacji
Osiągniecie celu musi być postrzegane przez człowieka jako użyteczne
Prawdopodobieństwo realizacji celu przez człowieka musi być większe od zera.
Podstawowy proces motywacji
Teorie motywacji
wczesne teorie motywacji
teoria hierarchii potrzeb
teoria X i teoria Y
teoria dwuczynnikowa
współczesne
teoria trzech potrzeb
teoria ustalania celów
teoria wzmocnienia
teoria sprawiedliwości
teoria oczekiwań
Teoria potrzeb wg Maslowa
Ludzie wznoszą się w górę hierarchii, a potrzeba raz zaspokojona traci zdolność motywacji.
Teoria ERG wg C. Alderfera
ERG - z ang. Existence, Relatedness, Growth
Autor proponuje odmienną od A. Maslowa hierarchię potrzeb w podziale na 3 szczeble:
egzystencjonalne - fizjonomiczne i bezpieczeństwa
społeczne - związku z innymi ludźmi
rozwoju - osobistej twórczości i efektywności
Ludzie przesuwają się w górę lub w dół w tej hierarchii w zależności od czasu i sytuacji
Teoria X i teoria Y
Autor (D. McGregor proponował:
Partycypację w podejmowaniu decyzji
Pracę odpowiedzialną i stawiającą wyzwania
Dobre stosunki w grupie
Teoria dwuczynnikowa wg F. Herzberga
Dotyczy dwóch zbiorów czynników:
Motywacyjnych, które wpływają na zadowolenie, obejmują one m. in. osiągnięcia, uznanie, odpowiedzialność, awans oraz wiążą się z treścią pracy i nagrodami za efektywność
Higienicznych, które powodują niezadowolenie, obejmujące m. in. wynagrodzenie, warunki pracy, politykę firm, czyli to, co wpływa na środowisko pracy, np. samochód służbowy, telefon komórkowy
Teoria trzech potrzeb D. McClellanda
Potrzeba osiągnięć - dążenie do wyróżniania się, do zdobycia powodzenia
Potrzeba władzy - by inni postępowali w sposób zgodny z zamierzeniami danej osoby
Potrzeba przynależności - pragnienie przyjacielskich, bliskich kontaktów
Teoria oczekiwań V. Vrooma
Siła skłonności do działania w określony sposób zależy od atrakcyjności skutku tego działania dla danej osoby.
Model ten uwzględnia trzy zmienne:
Oczekiwania - przeświadczenie, że wysiłek przyniesie efekty
Wartość - przeświadczenie, że efekty przyniosą nagrody
Przewidywanie - przeświadczenie, że nagrody są możliwe do osiągnięcia
Teoria sprawiedliwości S. Adamsa
Ludzie postrzegają swoje wyniki w powiązaniu z wnoszonym wkładem, porównując ich relację z odpowiednią proporcją u innych. Porównania te są oparte na subiektywnych odczuciach.
Wyniki (ja) == Wyniki (on)
Nakłady (ja) == Nakłady (on)
Wyniki to np. płaca, uznanie, awanse, nagrody
Nakłady to np. czas, wysiłek, wykształcenie
Teoria wzmocnienia B. F. Skinnera
Zachowanie jest uwarunkowane wzmocnieniem pozytywnym lub negatywnym (unikanie, kara, eliminacja)
Bodziec → reakcja, skutki → reakcja w przyszłości
Teoria wyznaczania celów
Skupia uwagę na procesie ustalania celów, który obejmuje cztery kolejne fazy rozumowania:
Ustalenie wzorców do osiągnięcia
Ocena, czy da się ten wzorzec osiągnąć
Ocena, czy wzorzec jest zgodny z osobistymi celami
Przyjęcie wzorca, zachowanie zmierzające do osiągnięcia celów
Warunki skutecznej motywacji
Dostrzegaj różnice indywidualne
Dostosuj ludzi do zadań i zadania do ludzi
Posługuj się celami
Doprowadź do tego, aby cele były postrzegane jako osiągalne
Indywidualizuj nagrody
Kojarz nagrody z efektywnością
Sprawdzaj czy system jest sprawiedliwy
Formy motywacji
1. Finansowe:
Bezpośrednie - płaca, nagrody, premie, prowizje, udziały w zyskach firmy, inne
Pośrednie - wczasy, szkolenia, studia, wyposażenie, ubezpieczenie, leczenie
2. Pozafinansowe -awanse, stanowiskowe, misja - poczucie wartości wykonanej pracy, zarządzanie partycypacyjne, coaching, inne
Co nas motywuje?
W badaniu Conference Board na czele rankingu pojawiają się:
Interesujące i wymagające zadania
Otwartość, dwukierunkowa komunikacja
Możliwość rozwoju
Pieniądze znalazły się dopiero na 8 miejscu.
9
Niezaspokojona potrzeba
Popędy, dążenia
Zaspokojona potrzeba
Napięcie
Poszukiwanie celów
Osłabienie napięcia
Potrzeba samorealizacji
Potrzeba uznania
Potrzeby społeczne
Potrzeba bezpieczeństwa
Potrzeby fizjologiczne