|
Studencka Pracownia Elektrochemiczna |
|
|
Ćwiczenie 5. Chronowoltamperometria cykliczna |
1. Wstęp teoretyczny :
Chronowoltamperometria jest metodą wywodzącą się z polarografii, ale dostarcza ona dużo większych możliwości pomiarowych i ma szersze zastosowanie. Zasada pomiaru chronowoltamperometrycznego jest identyczna jak w polarografii stałoprądowej. Różnica między tymi metodami polega na tym iż, stosowane w chronowoltamperometrii szybkości zmian potencjału polaryzacji są dużo większe: v > 10 mVs-1 aż do v kVs-1. Drugą różnicą jest możliwość stosowania elektrod z metali stałych i węgla, czy też wiszącej kropli.
Chronowoltamperometrię cykliczną stworzono składając przebiegi potencjałów. Polega to na tym, że elektroda ulega spolaryzowaniu pojedynczym przebiegiem potencjału od Emin do Emax i badaniu np. procesu utleniania. Jeśli następnie elektrodę spolaryzujemy odwrotnym przebiegiem potencjału to będzie można zbadać proces redukcji. W wyniku pomiaru otrzymuje się wykres w postaci pętli.
Wykres 1
Górna część przedstawia zależność prąd-potencjał dla procesów utleniania, zaś dolna część zależność prąd-potencjał dla procesów redukcji.
Cykliczne krzywe chronowoltamperometryczne charakteryzują parametry (Ep, Ep/2, ip) związane z procesami utleniania i redukcji. Pozwalają one na badanie tych procesów. Wartości, które można dodatkowo odczytać z krzywej chronowoltamperometrycznej to między innymi:
Epa, Epc - anodowy i katodowy potencjał piku,
Epa/2, Epc/2 - anodowy i katodowy potencjał połowy piku,
Ia, Ic - anodowy i katodowy prąd piku,
Ia/2, Ic/2 - anodowy i katodowy prąd połowy piku.
Różnica potencjałów pików określa czy proces jest odwracalny, nieodwracalny czy quasi-odwracalny. Jeśli spełniona jest poniższa zależność to proces jest odwracalny.
[V] (T = 298 K) (2)
Dla reakcji jednoelektronowej (n=1) różnica powinna wynosić 0.058V dla procesu odwracalnego, od 0.060V do 0.1V dla procesu quasi-odwracalnego i powyżej 0.1V dla procesu nieodwracalnego.
Wykres 2
2. Opracowanie wyników pomiarów:
Z wykonanych krzywych chronowoltamperometrycznych odczytałyśmy następujące parametry: potencjał anodowy Ea, prąd anodowy ia, potencjał katodowy Ec,
prąd katodowy ic. Następnie obliczyłyśmy różnicę potencjałów pików ∆E = Ec - Ea oraz stosunek prądów - ia/ ic. Wyniki zamieściłyśmy w poniższych tabelach
Tabela 1.
c |
v [mV/s] |
√ v |
ic [mA] |
ia [mA] |
ia/ic |
Ec [mV] |
Ea [mV] |
∆E=Ec-Ea [mV] |
0,001 mol/l |
250 |
15,81 |
0,292 |
0,265 |
0,908 |
216,44 |
291,74 |
75,30 |
|
200 |
14,14 |
0,265 |
0,230 |
0,868 |
216,44 |
291,74 |
75,30 |
|
150 |
12,25 |
0,230 |
0,195 |
0,848 |
216,44 |
291,74 |
75,30 |
|
100 |
10,00 |
0,190 |
0,158 |
0,832 |
218,95 |
291,74 |
72,79 |
|
80 |
8,94 |
0,170 |
0,145 |
0,853 |
218,95 |
289,23 |
70,28 |
|
60 |
7,75 |
0,150 |
0,130 |
0,867 |
221,46 |
289,23 |
67,77 |
|
40 |
6,32 |
0,125 |
0,115 |
0,920 |
221,46 |
286,72 |
65,26 |
|
20 |
4,47 |
0,100 |
0,090 |
0,900 |
221,46 |
286,72 |
65,26 |
Wartość średnia |
|
|
0,190 |
0,166 |
0,874 |
218,95 |
289,86 |
70,91 |
Tabela 2.
c |
v [mV/s] |
√ v |
ic [mA] |
ia [mA] |
ia/ic |
Ec [mV] |
Ea [mV] |
∆E=Ec-Ea [mV] |
0,002 mol/l |
250 |
15,81 |
0,50 |
0,51 |
1,020 |
194,8 |
278 |
83,20 |
|
200 |
14,14 |
0,45 |
0,46 |
1,022 |
194,8 |
278 |
83,20 |
|
150 |
12,25 |
0,39 |
0,40 |
1,026 |
194,8 |
272,8 |
78,00 |
|
100 |
10,00 |
0,36 |
0,32 |
0,889 |
194,8 |
272,8 |
78,00 |
|
80 |
8,94 |
0,30 |
0,29 |
0,967 |
194,8 |
272,8 |
78,00 |
|
60 |
7,75 |
0,27 |
0,26 |
0,963 |
200,0 |
272,8 |
72,80 |
|
40 |
6,32 |
0,22 |
0,21 |
0,955 |
200,0 |
267,6 |
67,60 |
|
20 |
4,47 |
0,16 |
0,15 |
0,938 |
200,0 |
267,6 |
67,60 |
Wartość średnia |
|
|
0,331 |
0,325 |
0,972 |
196,75 |
272,80 |
76,05 |
Tabela 3.
c |
v [mV/s] |
√ v |
ic [mA] |
ia [mA] |
ia/ic |
Ec [mV] |
Ea [mV] |
∆E=Ec-Ea [mV] |
0,003 mol/l |
250 |
15,81 |
0,720 |
0,659 |
1,093 |
294,0 |
211,5 |
82,5 |
|
200 |
14,14 |
0,650 |
0,632 |
1,028 |
294,0 |
214,0 |
80,0 |
|
150 |
12,25 |
0,570 |
0,555 |
1,027 |
291,5 |
214,0 |
77,5 |
|
100 |
10,00 |
0,470 |
0,469 |
1,002 |
289,0 |
216,5 |
72,5 |
|
80 |
8,94 |
0,425 |
0,425 |
1,000 |
289,0 |
216,5 |
72,5 |
|
60 |
7,75 |
0,371 |
0,370 |
1,003 |
289,0 |
219,0 |
70,0 |
|
40 |
6,32 |
0,305 |
0,314 |
0,971 |
286,5 |
219,0 |
67,5 |
|
20 |
4,47 |
0,212 |
0,240 |
0,883 |
284,0 |
221,5 |
62,5 |
Wartość średnia |
|
|
0,465 |
0,458 |
1,001 |
289,6 |
216,5 |
73,1 |
Tabela 4.
c |
v [mV/s] |
√ v |
ic [mA] |
ia [mA] |
ia/ic |
Ec [mV] |
Ea [mV] |
∆E=Ec-Ea [mV] |
0,005 mol/l |
250 |
15,81 |
1,10 |
1,14 |
1,036 |
214,6 |
300,6 |
86,00 |
|
200 |
14,14 |
1,00 |
1,02 |
1,020 |
214,6 |
300,6 |
86,00 |
|
150 |
12,25 |
0,88 |
0,9 |
1,023 |
214,6 |
296,6 |
82,00 |
|
100 |
10,00 |
0,72 |
0,72 |
1,000 |
214,6 |
296,6 |
82,00 |
|
80 |
8,94 |
0,66 |
0,68 |
1,030 |
219,7 |
296,6 |
76,90 |
|
60 |
7,75 |
0,58 |
0,58 |
1,000 |
219,7 |
290,5 |
70,80 |
|
40 |
6,32 |
0,50 |
0,48 |
0,960 |
219,7 |
290,5 |
70,80 |
|
20 |
4,47 |
0,38 |
0,32 |
0,842 |
219,7 |
290,5 |
70,80 |
Wartość średnia |
|
|
0,728 |
0,730 |
0,989 |
217,15 |
295,31 |
78,16 |
Wykonałyśmy wykresy zależności ia = f (√v), ia = f (c), Ea = f (c ), Ec = f (c )
WNIOSKI:
Na podstawie otrzymanych krzywych chronowoltamperometrycznych można stwierdzić, że wartość potencjału, przy którym można wykonać elektrolityczne utlenienie jonów Fe(CN)4-6
do jonów Fe(CN)3-6 wynosi około 500 mV względem nasyconej elektrody kalomelowej (NEK)
Porównując otrzymany wykres zależności prądu piku reakcji elektrodowej od szybkości zmian potencjału polaryzacji z wykresem 2 (wstęp teoretyczny) widać, że reakcja utleniania jonów Fe(CN)4-6 do jonów Fe(CN)3-6 jest procesem odwracalnym. Wiemy, że dla reakcji jednoelektronowej (n=1) różnica potencjałów pików powinna wynosić 0.058V dla procesu odwracalnego, od 0.060V do 0.1V dla procesu quasi-odwracalnego i powyżej 0.1V dla procesu nieodwracalnego. Zatem analizując otrzymane wartości różnicy potencjałów pików ∆E można wnioskować, że dla mniejszych szybkości zmian potencjału polaryzacji proces jest odwracalny, natomiast dla większych szybkości zmian potencjału polaryzacji proces jest quasi-odwracalny.
1