ZARZĄDZANIE BANKIEM
1. Funkcjonowanie banków.
Podstawą funkcjonowania banków jest system finansowy (to, co związane z gospodarką i obiegiem pieniądza).
System finansowy składa się z 2 obszarów:
- sfera publiczna (sektor finansów publicznych)
- sfera prywatna lub sfera finansowa (oparta na instrumentach rynkowych)
System finansowy - sfery finansów realnych.
Finanse przedsiębiorstw
Specyfika polega na:
- skąd biorą pieniądze
- w jakiej formie
- na jakie cele
- kierunki alokacji zysku
Cechą charakterystyczną sfery realnej jest maksymalny zysk i oparcie na zasadach ekonomicznych
- finanse sektora bankowego
- ubezpieczenia: fundusze emerytalne i tym podobne (ZUS - sfera publiczna)
- podmioty rynku kapitałowego
- gospodarstwa domowe
- sektor finansów międzynarodowych
Sektor bankowy
Podstawą prowadzenia działalności bankowej jest zysk.
Do sektora bankowego zaliczamy:
- Bank Centralny
- segment banków komercyjnych
- inne instytucje odpowiedzialne za bezpieczeństwo funkcjonowania sektora bankowego
a) nadzór
b) Krajowa Izba Rozliczeniowa
c) Bankowy Fundusz Gwarancyjny
d) telbank
Funkcje Banku Centralnego:
- bank państwa
- bank emisyjny
- bank banków
Nadzór bankowy
- Generalny Inspektorat Nadzoru Bankowego
- Komisja Nadzoru Bankowego
Celem działalności NBP jest stabilizacja cen, czyli utrzymanie wskaźnika inflacji na określonym poziomie i zachowania odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa realizacji transakcji.
Banki komercyjne są to przedsiębiorstwa funkcjonujące w oparciu o przepisy prawne, których celem jest dążenie do maksymalizacji zysku. Bank komercyjny jako osoba prawna musi uzyskać licencję bankową, którą udziela Komisja Nadzoru Bankowego. Od 01.01.2007 roku została w Polsce powołana Komisja Nadzoru Bankowego, której celem jest zintegrowanie nadzoru na instytucje działające w sektorze finansowym w Polsce. Od 01.01.2007 roku przestała istnieć Komisja Papierów Wartościowych i Giełd.
Komisja Nadzoru Finansowego (KNF)
- Giełda + Papiery Wartościowe
- Ceto (Centralna tabela ofert), MTS
- sektor bankowy (banki)
Z dniem 01.01.2008 r. Komisja Nadzoru Bankowego przestanie istnieć i nadzór banków przejdzie do Komisji Nadzoru Finansowego.
Bank Komercyjny
- osoba prawna
- przedsiębiorstwo oparte na zaufaniu publicznym
- nastawione na maksymalizację zysku
- do prowadzenia działalności
Instytucja finansowa
Nie jest bankiem sensu stricte, lecz jest to podmiot, który co najmniej 75% swoich przychodów uzyskuje z wykonywanej przez siebie działalności gospodarczej w zakresie:
- nabywania, zbywania akcji lub udziałów
- udzielania pożyczek (kredyt jest z instytucji bankowej a pożyczka z instytucji bankowej i niebankowej)
- udostępnienie składników majątku w postaci leasingu
- nabywanie i zbywanie wierzytelności
- transfer środków krajowych i zagranicznych
- emitowanie instrumentów płatniczych i obrót nimi
- udzielanie poręczeń, gwarancji i innych zobowiązań
- operacje terminowe papierami wartościowymi
- uczestniczenie w emisji akcji i usługi związane z ich obrotem
- zarządzanie aktywami, doradztwo finansowe, usługi brokerskie.
Instytucje kredytowe
Jest to podmiot mający siedzibę w państwie członkowskim UE, prowadzący działalność na podstawie odpowiedniego zezwolenia władz nadzorczych, polegające na prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny rachunek w zakresie:
- przyjmowania depozytów lub przyjmowania środków pod jakimkolwiek innym tytułem zwrotnym
- udzielania kredytów (pożyczek) z własnych środków lub na wydawaniu pieniądza elektronicznego
Oprócz tego instytucje kredytowe mają uprawnienia do:
- przyjmowania wkładów pieniężnych płatnych na żądanie oraz prowadzenia rachunków tych wpłat
- prowadzenie innych typów rachunków bankowych
- prowadzeniu i udzielaniu działalności w zakresie gwarancji, poręczeń i akredytyw
- emitowaniu własnych papierów wartościowych
- przeprowadzaniu rozliczeń pieniężnych
- innych usług przewidzianych przepisami prawa bankowego
Instytucje kredytowa
- Bank komercyjny
- SKOK ale nie podlegają Komisji Nadzoru Bankowego
Zarządzanie kapitałem własnym w banku komercyjnym.
BILANS
AKTYWA (Wymagalność)
Majątek Obrotowy
- pap. Wartościowe
- należności
kredyty
pożyczki
- środki pieniężne
Majątek Trwały
- WNiP
- śr trwałe
- inwest.długoterminowe
PASYWA ( Płynność)
Kapitały obce
- depozyty
- kredyty z BC
Kapitał własny
- kapitały podstawowe
- kapitał uzupełniający
Każdy bank powinien dążyć do przewagi aktywów dochodowych i kapitału własnego.
Obszary Kapitałów własnych
1 W tworzeniu banku
2 w okresie prowadzenia działalności
3 likwidacji banku komercyjnego
Ad 1
Kapitał własny przy tworzeniu banku wynosi:
- Banki komerc. Równowartość 5 mln. Euro
- banki spół. - 1 mln euro
- banki zrzeszające banki spół. 20 mln euro.
Fundusze (Kap.Własne) B.K.
1 Fundusze podstawowe 2 + Fundusze uzupełniające
a) fundusze zasadnicze a) kapitał z aktualizacji wyceny
- banki państwowe
statutowy
zapasowy
rezerwowy
- banki S.A.
zakładowy
zapasowy
rezerwowy
- Banki spółdzielcze
udziałowy
zasobowy
rezerwowy
- Oddziały banku zagranicznego
zarezerwowany kapitał przeznaczony
na prowadzenie oddziału
b) pozycje dodatkowe b) poz. Dodatkowe - za zgodą Komisji Nadzoru
- fundusz ogólnego ryzyka Bankowego
(nie może przekroczyć 5% kapitałów własnych - dodatkowa kwota odpowiedzialnych
- zysk niepodzielny z lat poprzednich członków banku spółdzielczego
- zobowiązanie podporządkowane
- inne pozycje przeznaczone do pokrycia
strat bilansowych
POMNIEJSZENIA
- akcje własne (-) - brakująca kwota rezerwy (-)
- WNiP (-) - na pokrycie ryzyka związanego z
- niepokryta strata z lat poprzednich (-) prowadzeniem działalności banku
- strata z roku bieżącego (-) - zaangażowanie udziałowe banków w innych
instytucjach finansowych.
Ad 2
Współczynnik wypłacalności
Mówi o tym, jaka jest proporcja pomiędzy kapitałem własnym a obcym, czyli rozmiarem prowadzenia przez bank działalności.
Wszelkie normy bezpieczeństwa związane z prowadzeniem BK są związane z kapitałem własnym.
Współczynnik dla banku, który funkcjonuje na rynku ok. 3 lat nie może być niższy niż 8%.
Współczynnik wypłacalności, który obowiązuje obecnie.
Uchwała KNB
Wskaźnik f.własne banku+ kap. Krótko.-przekrocz.progu koncentracji kapitałowej
Wypłacalności 12,5 x całkowity wymóg kapitałowy x100 %
Całkowity wymóg kapitałowy
Jest to suma wymogów kapitałowych z tytułu poszczególnych rodzajów ryzyka prowadzonej działalności.
Zaliczamy do nich:
1 ryzyko kredytowe( w zakresie portfela bankowego oraz portfela handlowego)
2 ryzyko walutowe
3 ryzyko cen towarów (inflacja)
4 ryzyko cen kapitałowych papierów wartościowych
5 ryzyko ogólnych stóp %
6 ryzyko rozliczania dostawy oraz ryzyko kontrahenta
7 limit koncentracji wierzytelności
8 ryzyko gwarantowania emisji pap. Wartościowych
c) Dyrektywa CRB dotyczy ryzyka
Współczynnik wypłacalności zgodny z nową umową kapitałową (NUG 2 lub BAZYLEA 2)
Współ. Ktier I + ktier II + ktier III +/- korekta
Wypł. 12,5 x (r.kred. + r. rynk+ roperac.) x 100% = > 8%
Ktier I - fundusz podstawowy
Ktier II - fundusz uzupełniający
Ktier III - papiery krótkoterminowe
Korekta - związana z uwzględnieniem poziomu tworzonych rezerw na ekspozycje kredytowe oraz na
Inwestycje kapitałowe.
rk - ryzyko kredytowe - wymóg kapitałowy z tytułu ryzyka kredytowego
(8% x aktywa + zobowiązania pozabilansowe ważone ryzykiem)
rr - ryzyko rynkowe
ro - ryzyko operacyjne
W ramach ryzyka kredytowego przewiduje się możliwość skorzystania z 2 metod oceny:
1 Metoda standardowa
w ramach której waga ryzyka uzależniona jest od ratingu nadanego przez agencje zewnętrzne
2 Metoda, ratingów wewnętrznych
a) podstawowa
część parametrów ryzyka określona jest przez władze nadzorcze
b) zaawansowana
bank wyznacza samodzielnie wszelkie parametry związane z nadaniem poziomu ryzyka
Dodatni i ujemny Kapitał pracujący w Banku Komercyjnym
Dodatni Kapitał pracujący.
AKTYWA PASYWA
MT |
KP |
Kapitał własny i zobow. Długot.
Kap.pracujący |
Kap pracujący |
|
|
MO |
|
Zobowiązania krótkoterminowe |
|
|
Kapitał obcy
|
Dodatni kapitał pracujący występuje w BK wtedy gdy kapitały własne i zobowiązania długoterminowe w pełni pokrywają wartość posiadanego majątku trwałego a różnica stanowi podstawę do generowania zysków.
Kapitał pracujący = 0
MT |
|
Kap. Własny i zob. długoterm. |
MO |
|
Kap. Obcy i zob. krótkoterm. |
Zainwestowano w majątek trwały.
Ujemny kapitał pracujący
MT |
|
Kap. Własny i zob. długoterm |
|
|
Kap. Obcy i zob. krótkoterm |
MO |
|
|
Kapitały stałe uległy znacznemu ograniczeniu.
Kiedy wartość kapitału własnego i zobowiązań długoterminowych nie może pokryć wartości majatku trwałego. Na jego pokrycie są wykorzystywane zobowiązania krótkoterminowe charakteryzujące się wysokimi kosztami.
Misja, cele i sposoby zarządzania Bankiem Komercyjnym.
Zarządzanie Bankiem Komercyjnym
Jest to ogół działań i przedsięwzięć mające na celu wykorzystanie dostępnych środków i zasobów (np. zasoby ludzkie) do jak najlepszego wykonania ustalonych zadań i przyjętych celów.
Misja Banku
Jest to ogólne określenie obszarów prowadzenia działalności przez bank. Jest określana na etapie tworzenia albo powoływania Banku oraz przy ogólnym zarysie działalności na której BK będzie się koncentrował w przyszłości.
Misja służy do wyznaczania celów jego działalności.
Cele działalności.
cele bieżące (operacyjne) - są to z reguły zadania stawiane przez bank w ujęciu do 1 roku.
cele średnio okresowe - są to cele które bank opracowuje w okresie od 1-3 lat
cele długo okresowe (strategiczne) - które obejmują okres od 3-10 lat.
W praktyce wyróżniamy 4 fazy procesu zarządzania BK.
określenie celów ogólnych do których bank powinien zmierzać poprzez wybór odpowiedniej strategii.
kierowanie bieżącą działalnością banku, wydawanie odpowiednich decyzji, motywowanie pracowników oraz kontrolowanie prawidłowości podejmowanych działań.
analizowanie osiągniętych wyników, formułowanie ocen oraz wysuwanie na ich podstawie wniosków które stanowią podstawę dalszej działalności.
analizowanie działalności i tworzenie struktur organizacyjnych ( wewn. zewn), opracowanie regulaminów i wdrażanie systemów sprawozdawczości finansowej.
Złoty trójkąt bankowy 3xK
Klient Kapitał własny bardzo ważny bo:
Potrzebny w momencie założenia BK
Potrzebny w działalności typowej
Normy ostrożnościowe
Potrzebny w czasie trudności, upadłości
Konkurencja (rezerwy celowe)
3 x K oznacza że bank w tych 3 podstawowych obszarach będzie najlepszy czyli (klient, kapitał, konkurencja)
Zarządzanie strategiczne w banku komercyjnym.
Dotyczy przede wszystkim następujących obszarów i specyficznych uwarunkowań.
Nakierowanie na kapitał ludzki.
Zarządzanie osadzone w kulturze bankowej i otoczeniu banku komercyjnego.
zarządzanie poprzez wykorzystanie przeszłych zrozumiałych celów, narzędzi i wartości.
zarządzanie które wykorzystuje potencjał i możliwości wszystkich uczestników.
zarządzanie które będzie nastawione na tzw. Organizację uczącą się.
zarządzanie oparte na procesie komunikacji (wewn i zewn)
zarządzanie w aspekcie finansowym - zestaw wskaźników i wartości bezwzględnych które są stale monitorowane i pozwalają na ocenę efektywności działalności BK).
zarządzanie nastawione na uzyskanie maksymalnego zadowolenia klienta (programy lojalnościowe).
Cele funkcjonowania BK
Klienci Akcjonariusze Zarząd banku
Cele BK z punktu widzenia klienta.
- konkurencyjny pakiet produktów i usług
- odpowiednie nastawienie do osiągania celów ekonomicznych
- odpowiednie nastawienie do osiągania cech jakościowych
- programy lojalnościowe
2. Cele BK z punktu widzenia właścicieli udziałowców.
- osiąganie zamierzonych efektów ekonomicznych, zachowanie równowagi ekonomicznej (złota reguła bankowa)
- zarządzanie relacjami pomiędzy utrzymaniem płynności a wypłacalności banku
- zachowanie równowagi majątkowej
- osiąganie celów ogólnogospodarczych
( wskaźniki makroekonomiczne, PKB, bezrobocie, inflacja,)
( wskaźniki społeczne - wykształcenie, wiek)
- zmiana przepisów prawnych
- aspekt polityczny
3. Cele związane z funkcjonowaniem banku od strony podmiotu BK.
Bank jako specyficzne przedsiębiorstwo opierające swoje zasady na zaufaniu publicznym powinno przestrzegać następujących obowiązków:
- utrzymanie płynności finansowej
- obowiązek zachowanie szczególnego bezpieczeństwa powierzonych bankowi środków pieniężnych
- obowiązek zachowania tajemnicy bankowej
- obowiązek traktowania wszystkich klientów w jednakowy sposób
- obowiązek przeciwdziałania procederowi „prania brudnych pieniędzy”
- obowiązek publicznego informowania o stosowanych w banku opłatach i prowizjach
Zarządzanie zasobami ludzkimi.
To strategiczna metoda kierowania najcenniejszym z kapitałów każdej organizacji czyli ludźmi, którzy osobistym i zbiorowym wysiłkiem przyczyniają się do realizacji wszystkich założonych przez bank celów.
Ludzie tworząc personel przyczyniają się do umacniania pozycji banku nad konkurencją obecną na rynku.
Elementy wchodzące w skład procesu zarządzania kadrami to:
- planowanie zasobów ludzkich
- nabór pracowników
- wdrożenie
- ocenianie efektów pracy
- nagradzanie pracowników
Zarządzanie kapitałem ludzkim polega nie tylko na wykorzystaniu umiejętności pracowników, ale także na zaspokajaniu potrzeb rozwojowych pracowników. Koniecznością staje się dążenie do ciągłego przygotowywania się przez personel do szybko zachodzących zmian w otoczeniu jak np.
zmienne oczekiwania klientów, nowe produkty a przede wszystkim konkurencja.
Kapitał ludzki to także przede wszystkim kompetencje menedżerów i pracowników banku.
Ich wiedza, umiejętności, motywacje, zachowania i postawy wobec pracy coraz częściej decydują o tym czy bank jest konkurencyjny czy też nie, a co za tym idzie czy bank i jego usługi będą przyciągały coraz to więcej nowych klientów, którzy ugruntują wysoką pozycje banku na rynku finansowym.
Wysoka pozycja banku na rynku pracy ułatwia proces zarządzania kadrami umożliwia stały nabór pracowników odpowiadających aspiracjom pracodawcy a rywalizacja między już zatrudnionymi może być czynnikiem wzrostu.
Najważniejszymi cechami personelu banku, którego działalność związana jest z bezpośrednią obsługą klienta - jest kultura i etyka pracy.
Poziom kwalifikacji i umiejętności świadczy o wartości personelu.
Bankowość jest dziedziną gdzie niezbędne jest dobre wykształcenie i znajomość wykonywanego zawodu.
Polskie BK dysponujące takimi samymi lub zbliżonymi możliwościami technicznymi i warunkami organizacyjnymi konkurują na rynku właśnie poziomem kwalifikacji i kompetencji swoich pracowników jak również kulturą obsługi klientów.
Pracownicy banku charakteryzują się takimi cechami jak:
- zdolność do twórczego myślenia
- samodzielność działania
- uczciwość, odpowiedzialność
- samokontrola
- umiejętność współpracowania w zespole
- chęć doskonalenia zawodowego
W świadomości społecznej, czyli naszej jako klientów - sylwetka bankowca to obraz człowieka przede wszystkim:
- inteligentnego
- budzącego zaufanie
- gwarantującego poczucie bezpieczeństwa i komfortu psychicznego w kontaktach interpersonalnych.
Natomiast menadżerowie cenią sobie w pracowniku:
- wiedzę wyuczoną
- wiedzę nabytą
- cechy wrodzone predysponujące do zajęcia określonego stanowiska.
Zarządzanie relacjami z klientami w Banku Komercyjnym.
Segmentacja klientów.
Jest to podział (wyodrębnienie) części rynku albo klientów o podobnych potrzebach i zidentyfikowanych cechach wspólnych.
Segmentacje klienta w BK przeprowadza się w celu zapewnienia jednorodnych produktów i usług o jak najniższych kosztach dla banku.
Żeby segment klientów BK był określony musi spełniać następujące warunki:
musi być definiowalny dla potrzeb kampanii reklamowej
musi posiadać cechy które go wyróżniają
musi być mierzalny (o odpowiedniej liczbie klientów)
musi być to segment stabilny
musi być rentowny (dochodowy)
Segmentacja klientów wg. Cotlera.
Kryteria geograficzne
Zakładają różne pragnienia i potrzeby ludzi zmieniające się w zależności od miejsca zamieszkania, jest to wynikiem: różnic kulturowych, norm społecznych i ekonomicznych. Kryteria te to - rejon, klimat, gęstość zaludnienia, wielkość miasta, środowisko wiejskie.
Kryteria demograficzne
Zakładają, że występują czynniki o charakterze demograficznym, które charakteryzują populacje w określony obiektywny sposób. Kryteria te są bardzo często wykorzystywane przez banki z uwagi na ich łatwość rozpoznania i określenia.
Do typowych kryteriów demograficznych zaliczamy - płeć, wiek, stan cywilny, wartość dochodów, zawód, wykształcenie, stan rodziny, cykl życia rodziny, religia, rasa, narodowość.
Kryteria psychograficzne
Różnice psychograficzne dotyczą sposobu, w jaki widzą siebie jednostki. Są to kryteria trudne do zidentyfikowania ze strony banku. Często zatrudnia się psychologów, którzy określą kryteria dla tej grupy klientów.
Typowe kryteria psychograficzne to - osobowość, klasa społeczna, styl życia, wykonywany zawód.
Kryteria wzorców zachowań
Chodzi o zróżnicowanie klientów pod względem szczególnych korzyści, których poszukują w czasie dokonywania zakupów albo transakcji.
Zaliczamy do nich - cel zakupu, częstotliwość użycia, postrzeganie korzyści, lojalność wobec marki, wiedza o produkcie, nastawienie klienta do zmian.
Cztery etapy segmentacji klientów BK.
Określenie możliwych scenariuszy wejścia produktu na rynek oraz ewentualnych potrzeb klientów, które ten produkt może zaspokoić.
Określenie listy cech badanego produktu, które mogą być pożądane przez klientów danego rynku.
Uszeregowanie tych cech wg. Potrzeb klienta (punktu widzenia klienta)
Identyfikacja segmentu grupy konsumentów określonych zgodnie z kryteriami segmentacji rynku.
Segmentacja klientów ma charakter ciągły.
oparta na specyfice jednorodny segment wielowymiarowy
oferowanych oparty na kryterium segment oparty
produktów. dochodowości. na kryterium
demograficznym
behawioralnym.
W BK dokonuje się segmentacji w podziale na:
1. Bankowość detaliczna indywidualna
- klient masowy
- klient VIP
- klient (private bancking) osobista obsługa przez bank
2. Grupa klient instytucjonalny
- małe firmy - osoby fizyczne prowadzące działalność
- sektor średnich przedsiębiorstw
- duże firmy, korporacja
Model segmentacyjny.
Rynek podstawowy
Cechy wyróżniające oferty dla poszczególnych klientów:
- typ obsługi
- zakres świadczonych usług
- oferta kart płatniczych
- preferencje cenowe
- limity kredytu w ROR
- limity dla kart kredytowych
- zakres usług w cenie pakietu
- bezpłatne ubezpieczenia
Segment klienta w zależności od wybranych cech.
Preferowane kanały sprzedaży, obsługi klienta
Klient
Zdalny (Internet, telefon)
Fizyczny (obsługa w banku)
Stosunek do kart płatniczych.
Klient
Przychylny (łatwy bezpieczny dostęp do pieniędzy)
Nieufny (utrata kontroli nad wydatkami)
Mobilność w poszukiwaniu oferty.
Klient
Mobilny (poszukuje najkorzystniejszych ofert finansowych produktów, mało lojalny
Wobec banku)
Pasywny (wybiera jeden bank i tylko z jego usług korzysta)
Zachowania inwestycyjne
Klient
Agresywny (Wyższe ryzyko wyższy zysk)
Bierny (niższe ryzyko oraz zyski)
Segmentacja klienta zamożnego.
Tradycjonaliści
- cenią bezpieczne i tradycyjne produkty
- potrzebują podstawowego doradztwa
Ceniący komfort
- potrzebują bezpiecznych, ale nowoczesnych produktów
- oczekują doradztwa produktowego
Ryzykanci
- przedkładają zysk nad bezpieczeństwo
- potrzebują wyrafinowanego doradztwa
Samodzielni inwestorzy
- samodzielnie dywersyfikują inwestycje
- cenią kanały samoobsługi
Korzyści wynikające z segmentacji klientów.
Uproszczenie oferty produktowi-usługowej banku
Wzrost przejrzystości prowadzonej działalności przez poszczególne działy banku
Dokładniejsze (zweryfikowane na rynku) zaspokajanie potrzeb klientów)
Większe możliwości szybszego i bardziej trafnego reagowania na zmiany i potrzeby zgłaszane przez klientów.
Możliwość reorganizacji działu sprzedaży.
Wzrost znaczenia procesów doradczych np. (doradca indywidualny dla klienta zamożnego, infolinia dla klienta masowego)
Obniżanie kosztów funkcjonowania banków.
Struktury organizacyjne Banku
Zewnętrzne struktury organizacyjne
Tradycyjna (pionowa)
Strony negatywne
- długa droga decyzyjna
- opóźniona reakcja na pewne zjawiska
Strony pozytywne
- bezpieczeństwo organizacyjne
- są tworzone centra zysku
- możliwość ograniczenia kosztów poprzez przerzucanie w dół
Struktura federacyjna (pozioma)
Jednostki odpowiedzialne np. regiony mające możliwości decyzyjne lub podzielone wg rodzaju prowadzonej działalności.
Macierzowa (rozbita)
Polega na stworzeniu takiej struktury, która będzie odpowiednia dla konkretnego banku i jego potrzeb.
Podział szczeblowy
Struktura 1 szczeblowa
Są to banki, które łączą w swej strukturze organizacyjnej działalność operacyjną i zarządczą banku. Najczęściej są to banki małe lokalne np. banki spółdzielcze.
Obecnie ten typ struktury wykorzystywany jest także do tworzenia oddziałów instytucji kredytowych w Polsce.
Struktura 2 szczeblowa
Centrala zarządu i oddziały operacyjne.
Struktury 3 szczeblowe
- centrala
- poziom regionalny
- poziom operacyjny
Struktury wielopoziomowe
Są to struktury organizacyjne typowe dla dużych banków gdzie występuje konieczność dostosowywania struktury do potrzeb związanych z takimi elementami jak:
- poziom konkurencyjności
- chęć przyjęcia nowych klientów
- konieczność ograniczenia kosztów
- nowa polityka wynikająca ze zmiany struktury akcjonariatu banku
Wewnętrzna struktura organizacyjna
Tradycyjna struktura wewnętrzna
Podział w zależności od rodzajów typów produktów, czyli np.departament kredytowy, rozliczenia, ROR-y.
Nowoczesna (proklientowa)
Podział na grupy wg. Klientów np. klient masowy, VIP
Podział struktury wewnętrznej Banku Komercyjnego na komórki organizacyjne.
Centrala
- zarząd - odpowiada za swoje decyzje przed Radą Nadzorczą.
Departamenty sztabowe
- Departamenty - controllingu, prawny, kontroli wewnętrznej i audytu, organizacyjno - gospodarczy.
Departamenty wykonujące zcentralizowane zadania operacyjne.
- departamenty - rozliczenia, skarbu, kredytowy, papierów wartościowych
Centralizują skupiają koordynują wszystko
Departamenty o charakterze pomocowym
-departamenty- rachunkowości, public relation, marketing
Organy kolegialne
- przedstawiciele poszczególnych departamentów, które opracowywują pakiet propozycji w zakresie proponowanych decyzji, zmian jako element scalenia poszczególnych oddziałów banku.
3 typy jednostek organizacyjnych o charakterze terenowym.
Oddział
Filia
Punkt kasowy
Filia i punkt kasowy są tworzone przez oddział jak i przez centralę
Różnią się między sobą w zakresie uprawnień. Oddział prowadzi swoją własną sprawozdawczość finansową.
Wybrane strategie zarządzania Bankiem Komercyjnym.
Strategia agresywna.
Charakterystyka:
- wychwytywanie wszelkiego rodzaju sposobności (wykorzystanie możliwości)
- wzmacnianie pozycji rynkowej
- duże ryzyko związane z podejmowaniem działań
- nastawienie na stały rozwój będący podstawą do wprowadzania innowacyjnych usług.
- przychylność do fuzji, przejęć
- koncentracja na konkurencyjnych, ale dochodowych produktach i usługach
- wysokie koszty działalności, ale także wysokie możliwości osiągnięcia zysku
- wysokie ryzyko związane z tą strategią zarządzania bankiem
Strategia konserwatywna
Polega na:
- selekcji produktów, klientów, na których bank będzie się koncentrował.
- segmentacji rynku wg, grup, które bank uważa za dochodowe obarczone niskim poziomem ryzyka.
- rozwijania i poszukiwania nowych produktów i usług oraz dochodowych grup klientów
- poprawa jakości oferowanych usług i nastawienie na zarządzanie jakościowe
- duża koncentracja na dążeniu redukcji kosztów
Strategia konkurencyjna
Polega na wchodzeniu banku w te obszary działalności, które charakteryzują się wysokim stopniem konkurencyjności.
Stąd bank zmuszony jest do stosowania takich narzędzi i sposobów prowadzenia działalności, aby wyróżnić się na rynku
- poprawa jakości funkcjonowania banku
- nowe produkty wyróżniające się na rynku
- większa elastyczność
- nastawienie na powiększanie zasobów kapitałowych
- przyciąganie (zatrudnianie) jak najlepszych specjalistów
- nastawienie na redukcję kosztów
- wykorzystywanie własnych doświadczeń i działań podejmowanych do osiągnięcia założonych celów.
- nastawienie na utrzymanie przewagi konkurencji na rynku
Strategia defensywna
Przetrzymanie z nastawieniem na wycofywanie się z rynku. Jest stosowana przez banki w sytuacji długoterminowego systematycznego spadku udziałów banku w wyniku np. (pod względem udzielonych kredytów).
W tej strategii wykorzystać należy:
- ograniczanie nakładów związanych z obszarem
- możliwość reorganizacji zgodna z potrzebami
- uwzględnianie możliwości połączenia się fuzji z innymi podmiotami
- wycofanie produktu z rynku.
Zarządzanie BK dzielimy na podstawowe obszary.
Zarządzanie bieżące (operacyjne)
Jest to zarządzanie związane z realizacją rocznych planów i celów przyjętych przez zarząd banku. Podstawowym narzędziem są instrumenty, controllingu czyli zbieranie danych i informacji z istotnych komórek organizacyjnych banku. Na ich podstawie opracowywane są raporty i sprawozdania dla zarządu banku, który podejmuje odpowiednie decyzje.
Zarządzanie strategiczne długookresowe (często w okresie 3-10 lat)
Podstawowym celem tego zarządzania jest określenie ogólnych kierunków działania banku na najbliższe lata. Stąd przy tym typie zarządzania powinno uwzględnić się następujące elementy:
- ustalenie oraz rozpoznawanie podstawowych potrzeb i możliwości klientów, które służyć będą do opracowania odpowiednich produktów i usług
- pozyskanie zaufania i lojalności klientów do banku
- dostosowanie strategii działania poszczególnych komórek organizacyjnych banku do ogólnej wizji celów i misji banku
- dostosowanie możliwości osiągnięcia tych celów do sytuacji finansowej banku
Cele BK dzielimy na:
Cele monetarne
Związane z czynnikami wartości o charakterze ilościowym (mierzalnym) np. zysk, liczba klientów
Cele o charakterze niemonetarnym (niemierzalnym), czyli jakościowe.
BK
Orientacja na produkt
Orientacja na sprzedaż
Orientacja na klienta
Student
Uczeń
Klient śred
Masowy
Centrala
Regiony
Banki organizacyjne
Oddziały
Centrala
Regiony
Regiony
Regiony