KONSPEKT ZAJĘĆ stymul. i joli zabawy


KONSPEKT ZAJĘĆ

DATA: 30.01.08r.

PROWADZĄCY:

TEMAT: Rola i funkcje zabawek.

CELE ZAJĘĆ:

Ogólny :

-

Operacyjny :

- rozbudzają aktywność intelektualną i zainteresowania,
- pobudzają rozwój mowy, motorykę, manipulację,
- kształtują rozwój emocjonalny,
- rozwijają wyobraźnię i poczucie estetyki,
- wyrabiają samodzielność i wytrwałość w przezwyciężaniu trudności,
- rozwijają koordynację wzrokowo - ruchową
- kształtuje umiejętności i sprawności, pobudza aktywność poznawczą, twórczą, ruchową, wspomagając społeczny i emocjonalny rozwój dziecka.

METODY PRACY: słowna, problemowa, ćwiczeniowa, praktycznego działania.

FORMY PRACY: indywidualne, grupowe.

ŚRODKI DYDAKTYCZNE:

Zabawa jest podstawową formą działalnością dziecka .Warto uświadomić sobie, że służy ona nie tylko przyjemności, ale także wspomaga rozwój psychofizyczny dziecka.
W trakcie zabaw dziecko zdobywa pierwsze wiadomości o świecie i wzbogaca ciągle swoją wiedzę, wyraża swoje uczucia i pragnienia, daje upust swojej wyobraźni, ma możliwość rozładowania napięć nerwowych. Utrwala i doskonali nabyte już sposoby myślenia i działania.
Zabawa uczy też dostosowywania się do reguł i norm, przyczynia się do uspołecznienia, zdyscyplinowania. Uczy wytrwałości i cierpliwości w dążeniu do celu.
Jednak, aby zabawa spełniła należycie swoją rolę, niezwykle istotny jest dobór odpowiednich zabawek. Półki w sklepach uginają się od towarów i nie jest wcale łatwo wybrać z tego ogromu odpowiednią zabawkę. Przy kupowaniu zabawek kierujemy się często własnym gustem, upodobaniami z czasów dzieciństwa, nie zastanawiając się nad tym, czy zabawka podoba się dziecku i czy będzie mu przydatna.
Już w okresie niemowlęcym zabawka jest niezwykle potrzebna, na równi z prawidłowym żywieniem czy właściwą pielęgnacją malucha.
Niemowlęta długo nie różnicują zabawek z punktu widzenia czynności, które można przy ich pomocy wykonać, ale bawią się wszystkimi zabawkami jednakowo w zależności od rodzaju zabawy, która w danym okresie rozwoju dominuje (np. postukują wszystkimi przedmiotami, wyrzucają je z łóżeczka i td). Jednak już od pierwszych miesięcy życia zabawka musi być dla dziecka interesująca. Zabawki dla niemowląt powinny mieć intensywne barwy, nieznany kształt, powinny wydawać różne dźwięki i poruszać się przy dotykaniu. Nie można dziecku podawać ciągle tej samej zabawki, bo zabawki znane przestają być atrakcyjne. Szkodliwy jest również nadmiar zabawek. Uwaga niemowlęcia rozprasza się, dziecko nie wie, co z tyloma zabawkami zrobić i żadną nie bawi się właściwie. Zabawek powinno być dużo, ale rodzice powinni wybrać z nich 3 do 4 i tylko te podać dziecku do zabawy.
Jednak zabawka sama w sobie nie wystarcza. Ważne jest, by matka lub ojciec poruszali grzechotką, podawali gryzaczek, wrzucali klocek do pudełka. Wtedy dziecko początkowo obserwuje rodziców, a potem nabiera umiejętności naśladowania ich i samo manipuluje przedmiotami.
Niemowlęta, którym nie zapewnia się możliwości zabawy, nie dostarcza odpowiednich zabawek, rozwijają się gorzej - są bierne, apatyczne, z opóźnieniem zaczynają siadać, chodzić, mówić.
Często niemowlę nie chce zabawek i grzechotek, interesują je natomiast przedmioty codziennego użytku - kubeczki, chusteczki, szpulki, przykrywki i td. Należy te przedmioty dziecku udostępnić pod warunkiem, że spełniają wymogi higieny i bezpieczeństwa.

W wieku poniemowlęcym i przedszkolnym zabawka powinna służyć dziecku do rozrywki, być narzędziem stymulacji i integracji ze światem ludzi dorosłych. Należy koniecznie pamiętać o tym, by była dostosowana do poziomu rozwoju dziecka oraz do warunków mieszkaniowych. Konieczne jest też stałe miejsce do przechowywania zabawek. Nie tylko przedłuża ono trwałość i ładny wygląd zabawek, ale też odgrywa rolę dydaktyczną, przyzwyczajając dziecko do porządku i systematyczności. Początkowo to mama lub tata sprzątają zabawki, odkładając je na miejsce, później dziecko zaczyna robić to samo.
W pierwszych trzech latach życia ważną rolę odgrywają zabawy manipulacyjne (wkładanie mniejszych przedmiotów w większe, otwieranie i zamykanie, nawlekanie i piętrzenie i td). Zabawy takie wyrabiają sprawność dłoni i palców, koordynację ruchów, pomagają dziecku poznać różne cechy przedmiotów - wielkość, ciężar, kształt, rodzaj powierzchni i td. Od zabaw manipulacyjnych dziecko przechodzi do zabaw manipulacyjno-konstrukcyjnych. Należy wtedy dostarczać dziecku zabawki o wzrastającym stopniu trudności. Najprostsze tego typu zabawki to krążki nawlekane na kołek, bardziej skomplikowane to plastikowe klocki lego (duplo) dla maluchów. W okresie poniemowlęcym klocki muszą być duże i proste - bez różnych elementów łączących, okien i drzwi.
Nie można też zapominać o zabawkach pobudzających rozwój ruchowy- piłkach, rowerkach i td, oraz o zabawkach pobudzających rozwój intelektualny (układanki, loteryjki, dobieranki) .Zabawki te należy kupować w seriach o wzrastającym stopniu trudności i dawać je dziecku stopniowo, pamiętając o tym, że zbyt łatwe zadania dziecko nudzą, a zbyt trudne zniechęcają.
Dużą rolę w rozwoju i wychowaniu dziecka odgrywają zabawki pozwalające mu naśladować życie w domu rodzinnym- lalki i ich gospodarstwa. Zabawy tematyczne przy użyciu tych zabawek maja ogromny wpływ na rozwój uczuciowy dziecka i jego zachowania społeczne. Lalki powinny nadawać się do siedzenia, czesania, karmienia. Kilka z nich powinno wykonywać jakieś skomplikowane czynności- chodzić, mówić "mamo", pić przez smoczek i td. Przede wszystkim jednak lalki muszą mieć rozbudowane gospodarstwo - mieszkanie (może to być kartonowe pudło), przedmioty codziennego użytku, ubranka, wózek. Wygląd tych przedmiotów powinien być jak najbardziej zbliżony do przedmiotów, które naśladują. Pamiętać należy, że zabawki powinny być tym większe, im młodsze jest dziecko, dla którego są przeznaczone. W zabawach tematycznych ważną rolę wychowawczą odgrywa naśladowanie pracy ludzi różnych zawodów (mały lekarz, mały fryzjer i td). Istotne jest, aby dziecko mogło kompletować całość z poszczególnych elementów. Nie powinno być tak, że lalka jest średniej wielkości, mebelki malutkie, w których się nie mieści a wózek ogromny. Zabawki nie pasujące wymiarami do siebie powodują, że dziecko niecierpliwi się nie mogąc się nimi posługiwać.
Do zabaw tematycznych potrzebne są też zabawki przeznaczone do poruszania się na lądzie, w wodzie i w powietrzu. Żadnego znaczenia wychowawczego nie mają zabawki mechaniczne, w których rola użytkownika sprowadza się do nakręcenia. Należy dziecko nauczyć wykonywania maksimum dostępnych dla niego manipulacji przy zabawie - ustawienia, przewożenia czegoś lub kogoś, sterowania poruszaniem się i tak dalej.
Inne ważne zabawki to miękkie zwierzątka tzw. "przytulanki" zaspokajające potrzeby emocjonalne dziecka. Powinny być one miękkie i miłe w dotyku. Zabawki takie zabierane do łóżeczka niejednokrotnie pomagają przezwyciężyć lęki nocne. Ułatwiają też rozstanie z mamą (np pobyt w szpitalu). Pełnią rolę zastępczą, uspokajają i rekompensują niezaspokojone potrzeby emocjonalne. Czasem stają się powiernikami najskrytszych tajemnic maluchów.
Zupełnie inną rolę spełniają figurki zwierząt zebrane w komplety (domowe, hodowlane, egzotyczne). Te zabawki powinny wiernie odzwierciedlać rzeczywistość. W wieku poniemowlęcym mogą służyć jako pomoc przy nauce mowy, w wieku przedszkolnym będą wykorzystywane do zabaw tematycznych, a przez dzieci w wieku szkolnym- jako przedmioty do kolekcjonowania.
Nie można też zapomnieć o farbach, kredkach, plastelinie, papierze kolorowym, a także prostych instrumentach muzycznych (tamburyno, cymbałki, flet czy inne).
Dzieci w wieku szkolnym także się bawią. Zabawa powoli przestaje być dominującą postacią działalności dziecka, ale nie zanika, tylko się zmienia. Nad innymi zabawami zaczynają dominować zabawy zespołowe. W młodszym wieku szkolnym są to zabawy oparte na pewnych zasadach. Dzieci zaczynają grać w różne gry ruchowe (berek, zabawa w chowanego), a także planszowe (warcaby, chińczyk, domino). Zmienia się też funkcja zabawy. Przedszkolaka pochłaniał sam proces zabawy. Teraz zaś zaczyna liczyć się rezultat. By grać w te gry, dziecko musi osiągnąć pewien proces społecznego rozwoju i mieć poczucie odpowiedzialności wobec kolegów, umieć pohamować siebie, podporządkować swoje zachowanie regułom gry i potrafić znosić porażki.
W tym wieku utrzymują się nadal zabawy tematyczne- w szkołę, dom, szpital, wojnę, podróże.
Niemałą rolę odgrywają też zabawy konstrukcyjne przekształcone w majsterkowanie. Dzieci nadal bawią się klockami, ale są to już zestawy bardziej złożone. Chłopcy chętnie budują modele samolotów, statków, roboty. Dziewczęta zaczynają szyć dla lalek, robić na drutach, wyszywać.

W każdym wieku należy pamiętać o książeczkach i wspólnym czytaniu. Maluchom można tylko opowiadać bajki, oglądać wspólnie książeczki z obrazkami, opowiadać treść ilustracji Kontakt z książką wzbogaca wiedzę o świecie, uczy wielu nowych słów, rozwija wyobraźnię. Wspólne czytanie wzmacnia więź dziecko-rodzic.

I jeszcze na koniec kilka zdań na temat telewizji, komputera i gier komputerowych. Nowoczesne media są bardzo ważne w edukacji dziecka, jednak należy mieć świadomość tego, co dziecko ogląda i w co gra. Na rynku pełno jest gier zawierających sceny przemocy, wulgaryzmy i t d. Wiele z nich nie uczy niczego pożytecznego poza ćwiczeniem refleksu, a może wyrządzić szkodę. Podobnie różne kreskówki przeznaczone dla dzieci tak naprawdę zupełnie się dla nich nie nadają- wzbudzają jedynie agresję i uczą rozwiązywać problemy metodą siłową. Zresztą najlepsze nawet gry edukacyjne i programy telewizyjne nie powinny zajmować dziecku wiele czasu, ponieważ powodują odsunięcie się od rzeczywistego świata i zanik kontaktów społecznych.

I na koniec kilka bardzo istotnych rad. W doborze zabawek należy pamiętać o tym, że:
1) Zabawki powinny być dostosowane do wieku i rozwoju dziecka

2) Zabawki są dla dzieci - nie ma sensu kupować kolejki elektrycznej tylko, dlatego, że nie mieliśmy jej sami w dzieciństwie. Nie ma też żadnego sensu kupowanie drogich zabawek i chowanie ich z obawy przed zniszczeniem. Dzieci często "psują" zabawki rozbierając je na części. Jest to zupełnie naturalne, dziecko chce, bowiem zobaczyć jak są zbudowane, dlaczego kółeczka samochodu się kręcą, co powoduje, że oczy lalki się otwierają i zamykają i co miś ma w środku. Najlepsze są, więc takie zabawki, które dadzą się rozłożyć na części i złożyć z powrotem.

3) Nie jest korzystny nadmiar zabawek. Wśród wielu zabawek dziecko czuje się zagubione. Dobrze jest część zabawek schować do pudła i wynieść na kilka tygodni. Po tym czasie będą przyjęte jak nowe.

4) Najdroższe nie znaczy najlepsze. Zabawka powinna stwarzać możliwość różnych manipulacji, powinna dać się wykorzystać na wiele sposobów, np. z klocków powinno dać się zbudować wiele różnych rzeczy, a nie jedną czy dwie. Udostępniajmy dziecku patyki, drewienka, kasztany, korę, glinę, szmatki. Jest to wspaniały materiał konstrukcyjny.

5) Niech miejsce do zabawy oraz ubranko będzie takie, żeby dziecko mogło bawić się bez obawy, że coś ubrudzi, czy zniszczy. Jeden z wybitniejszych polskich pedagogów i znawca dziecięcych dusz - Janusz Korczak powiedział, że "dziecko jest albo czyste, albo szczęśliwe".
Już 2-3 letniego malucha należy uczyć, że zabawki mają swoje stałe miejsce. Sprzątanie po sobie ( segregowanie klocków i zabawek do odpowiednich pojemników) uczy porządku i systematyczności. Starajmy się też, by dziecko kończyło zabawę. Nie przerywajmy jej. Dziecko uczy się, bowiem doprowadzać swoją działalność do końca. Nawyki z zabawy utrwalają się i rzutują na naukę szkolną, a nierzadko i na dorosłe życie.

6) Zabawa to nie tylko przyjemność, to działalność niezbędna dla prawidłowego rozwoju psychofizycznego dziecka.

7) Zabawki są tylko zabawkami. Nawet najpiękniejsze i najdroższe z nich nie dadzą nic, jeśli dziecko nie będzie miało, z kim się bawić. Nawet najbardziej zapracowani rodzice muszą znaleźć czas na zabawę ze swoim dzieckiem.

Zabawy 0-3 miesiące

Masaż niemowlaka

Natychmiast po urodzeniu dziecko zaczyna reagować na dotyk. Pierwsze powitanie, które otrzymuje maluch, to ciepło dotyku, kiedy trzymamy go w ramionach.

IDZIE, IDZIE

Idzie, idzie stonoga, stonoga, stonoga, Dziecko leży na brzuchu, spacerujemy po jego plecach „Dużymi krokami”
a tu…. noga! Chwytamy dziecko za nogę,
Idzie, idzie malec, malec, malec, wędrujemy po niej dwoma palcami, w kierunku stopy, stawiając drobne kroczki
a tu…. palec! Chwytamy dziecko za palec,
Idzie, idzie koń, koń, koń, delikatnie, lecz zdecydowanie, naciskamy jego plecy dłońmi zwiniętymi w pięści na przemian.
a tu… dłoń! Chwytamy dłoń dziecka
Leci, leci sowa, sowa, sowa, szybko masujemy rękę opuszkami palców
a tu… głowa. Ostrożnie, oburącz chwytamy główkę dziecka, głaszczemy po włoskach.

PRAWA—LEWA

Posmaruję prawą nogę,

Żeby poszła w długą drogę,

Nakremuję lewą nogę,

Bo na jednej iść nie mogę.

Twoją małą prawą nóżkę

Wnet położę na poduszkę,

A dla twojej lewej nóżki

Mam masażyk na paluszki.

Posmaruję Ci paluszki

W twej małej lewej nóżki.

Prawa nóżka też je ma,

Kto je posmaruje? Ja!

Dziecko leży na plecach. Wykonujemy masaż nóg i palców stóp dziecka odpowiednio do wypowiadanych słów.

Należy pamiętać aby:

Nie naciskać zbyt mocno, żeby nie spowodować odparzeń! Upewnić się, że dziecko nie ma alergii na oliwki, z których korzystamy. Unikamy dotykania twarzy dziecka, żeby oliwka nie dostała się mu do oczu.

Zabawy 3-6 miesięcy

Rozwijanie koordynacji wzrokowo- manualnej jest czasochłonne, ale jeśli będziemy uważnie obserwować swoje dziecko, to zauważymy, kiedy zaczyna próbować kontrolować swoje małe dłonie. Wesołe zabawy manualne mogą pomóc dziecku w pracy nad sprawnością motoryczną.

Koci-koci łapki

KOCI - KOCI ŁAPKI

Koci-koci łapki, koci-koci łapki, pojedziemy do babki (klaszcz dłońmi swojego dziecka)
Babciu, babciu, upiecz nam ciasteczek; (powtarzaj klaskanie)
Rozwałkuj dobrze ciasto ("wałkuj" dłonie dziecka)
i je uklep; (klep dziecko w dłnie)
Ulep ciasteczka-kółeczka. (narysuj kółeczko na środku dłoni swojego dziecka)
Włóż je do pieca, to sobie zjemy co nieco. (delikatnie poklep dziecko po brzuszku)

Jeśli jesteś wesoły i o tym wiesz

Jeśli jesteś wesoły i o tym wiesz, zaklaszcz w dłonie. (zaklaszcz dłońmi dziecka)
Jeśli jesteś wesoły i o tym wiesz, zaklaszcz w dłonie. (zaklaszcz dłońmi dziecka)
Jeśli jesteś wesoły i o tym wiesz, wtedy twoje dłonie naprawdę to pokażą.
Jeśli jesteś wesoły i o tym wiesz, zaklaszcz w dłonie. (zaklaszcz dłońmi dziecka)

Sroczka kaszkę warzyła...

(Otwórz dłoń dziecka.)
Tu, tu, tu sroczka kaszkę warzyła (wielokrotnie rysujemy palcem kółka na
Tu swoje dzieci karmiła wewnętrznej stronie dłoni dziecka)
Temu dała na miseczkę (dotknij koniuszek jego małego palca),
Temu dała na łyżeczkę (dotknij koniuszek serdecznego palca),
Temu dała do kubeczka (dotknij kolejny palec),
Temu do spodeczka (dotknij kolejny palec),
A dla tego nic nie miała i... Frruuu!!
Po więcej poleciała! (zsuń swój palec między palec wskazujący a kciuk dziecka, a następnie powtórz rymowankę idąc w druga stronę)
Frruu! Frruu, fruuu!

W trakcie zabawy delikatnie trzymaj dłonie swojego dziecka i nimi poruszaj

Wesołe stópki

Jedną z ulubionych zabawek dziecka są jego stopy! Są one miękkie, faliste i w zasięgu ręki. Bawcie się dobrze w "Wesołe stópki", łącząc dziecięce rymowanki z dotykaniem palców u stóp.

Ta mała świnka

Ta mała świnka poszła do sklepu (porusz dużym palcem)
Ta mała świnka została w domu (porusz drugim palcem)
Ta mała świnka zjadła kotleta (porusz trzecim palcem)
Ta mała świnka nic nie dostała (porusz czwartym paluszkiem)
I właśnie ona w drodze do domu
ciągle płakała "Buu, buu, buu!" (poruszaj paluszkiem twojego dziecka)

Chrup, Chrup

Tik (porusz palcem dziecka)
Gili, gili (porusz kolejnym palcem)
Chi, chi, chi! (porusz następnym palcem)
Cha! Cha! Cha! Cha! (porusz kolejnym palcem)
Chrup, chrup, mniam, mniam, mniam! (udawaj, że zjadasz stópkę twojego dziecka)

Podkuwali małego kucyka

Podkuwali małego kucyka, (poklep spód stóp swojego dziecka)
Patrzyli na jego kopytka (weź stopy swojego dziecka i nimi potrząśnij)
Jeden gwoździk, drugi gwoździk (poklep spód stóp dziecka)
I gotowe, do galopu! (jeszcze raz poklep stopy dziecka)

6-9 miesięcy zabawy

Zabawa w pacynki

W miarę jak wzrok dziecka się poprawia, zaczyna widzieć ono wyraźniej obiekty znajdujące się dalej. Aby pracować na rozwojem i ulepszaniem zdolności skoncentrowania i śledzenia przedmiotów, trzymaj Pacynkę "pod ręką"; na czas karmienia, przebierania lub zabawy.

Posadź dziecko na swoich kolanach, nałóż jedną, skarpetkową pacynkę i zabawiaj dziecko piosenkami, rymowankami lub prostą rozmową. Nałóż drugą pacynkę na drugą rękę dla urozmaicenia zabawy.

Nie pozwól dziecku ssać skarpetki, bo może rozpuścić i połknąć tusz.

Dotknij i powiedz

Otoczenie dostarcza dziecku wielu bodźców dla jego pięciu zmysłów. Dostarcz maluchowi bogaty wybór interesujących rzeczy do poznania, a ono, przy pomocy rączek i buzi, będzie miało z tym doskonałą zabawę.

Przygotuj dla dziecka kilka ciekawych produktów spożywczych (w bardzo małych ilościach), które będzie mogło dotknąć, posmakować i powąchać, jak jogurt, banan, płatki zbożowe w kształcie litery O etc
Posadź swoje dziecko na krzesełku i połóż jeden produkt na tacce.
Przez kilka minut pozwól dziecku pobawić się jedzeniem, zbadać je rączkami i buzią

9-12 miesięcy zabawy

Ups!!

Kiedy dziecko nauczy się budować wieżę, będzie lubiło ją burzyć!

Należy posadzić dziecko na podłodze wśród rozrzuconych klocków. Pokazujemy, jak zbudować wieżę, stawiając klocki jeden na drugim. Zachęcamy malucha, żeby zrobił to samo. Kiedy wieża będzie już wystarczająco wysoka, pozwól dziecku ją zwalić!

Jeśli korzystasz z innych przedmiotów niż klocki, upewnij się czy nie są one zbyt ciężkie i spadając, nie zrobią krzywdy twojemu dziecku.

Dzwonią dzwonki

W tej muzycznej wersji zabawy w chowanego twoje dziecko musi poszukać i znaleźć ukryte dzwoneczki. To nie jest takie trudne - wszystko, co musi zrobić, aby znaleźć ich kryjówkę, to słuchać, kiedy zadzwonią.

Posadź malucha na podłodze i otocz go różnymi maskotkami, Podnosimy dzwoneczki, żeby dziecko je zobaczyło i potrząsamy nimi, żeby je usłyszało. Dyskretnie ukrywamy „dzwoneczki”. Pytamy dziecko "Gdzie są dzwoneczki?". Podnosimy maskotki i potrząsamy nimi. Kiedy podniesiemy przedmiot, który kryje dzwoni, potrząsamy nim, ale nie pozwól, aby dziecko je zobaczyło. Obserwujemy, jak zmieni się zachowanie dziecka, kiedy potrząśniesz dzwonkami. Kiedy odkryjemy dzwoneczki i mówmy "Tu są!".

12-18 miesięcy zabawy

Pyk, bańka pękła

Uważaj, aby dziecko nie wypiło mydlanego roztworu.

Nasłuchiwanie dźwięków!

Poprzez tą zabawę możemy podnieść zdolności słuchowe dziecka. Im więcej dźwięków odtworzysz, tym zabawa będzie weselsza, gdy malec będzie próbował odgadnąć co je wydaje!

Nie używaj przedmiotów, które wydają głośne dźwięki; nie chcesz wystraszyć swojego dziecka

18-24 miesięcy zabawy

Takie same czy różne?

Zdolności poznawcze dziecka szybko się rozwijają podczas tego okresu. Posiada już podstawowe zdolności klasyfikowania obiektów na podstawie ich podobieństw i różnic. Ta zabawa udoskonala te zdolności.

Dziecko siedzi przy stole, wyciągamy woreczek z trzema zabawkami dwie z nich są takie same a trzecia inna, wyjmujemy przedmioty i układamy je na stole. Pytamy dziecko, który przedmiot jest inny od dwóch pozostałych. Dajmy mu pomyśleć przez kilka minut. Jeśli dziecko ma problemy, zadajemy mu kilka pytań dotyczących tych przedmiotów, aby pomóc dokonać wyboru. Wyciągamy pozostałe woreczki, jeden po drugim. Pozwólmy dziecku zgadywać, który przedmiot nie należy do pozostałych.

Przedmioty, które wybrałaś, muszą być bezpieczne dla dziecka.

Podaj bucik

Zabawa ta świetnie nadaje się do wykorzystania w czasie rozbierania dziecka przed kąpielą. Śpiewamy dziecku piosnkę:

Podaj bucik, podaj bucik
Podaj bucik mamie,
Podaj bucik, podaj bucik
Bo czas na kąpanie

Następnie śpiewamy i prosimy o kolejne części garderoby:

Podaj spodnie…

Podaj bluzkę…

Podaj koszulę,,,,,

Zabawa ta uczy dziecko współpracy i koordynacji ruchowej.

2-2½ roku zabawy

Gdzie jest błąd?

Na tym etapie dziecko ciągle próbuje ustalić zasady działania świata. Możes wprowadzić zabawę "Gdzie jest błąd"? Zobaczysz czy zrozumie co jest śmiesznego w tej grze i jak to naprawić!

Co idzie w parze

Ta zaawansowana zabawa w rozpoznawanie par pozwoli na przetestowanie tych wysoko już wykształconych zdolności poznawczych i myślenia.

Upewnij się, że wszystkie przedmioty są bezpieczne dla dziecka.

2½- 3 lat zabawy

Opowiadania o dłoniach i stopach

Należy odrysować kontury dłoni i stóp dziecka, następnie wycinamy je i naklejamy na tekturkę. Można z nich zrobić także książeczkę, zszywając razem kilka kartek.
Pokazujemy dziecku obrazek z jego ręką i wyjaśniamy, ze to są kontury jego dłoni czy stopy. Wymyślamy historyjkę np.:

Dawno temu rączka Zosi (wstawiamy imię dziecka) powędrowała do noska. (schwyć rączkę dziecka i „dojdź” nią do jego nosa). - Cześć Nosku! Powiedziała rączka Zosi (pomachaj rączką).

Wędrujemy rączką do innych części ciała.

Dzięki tej zabawie dziecko uczy się nazywania części ciała.

10



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Konspekt zajęć - Mój przyjaciel. Zabawy dramowe, konspekty zajęć, zajęcia socjoterapeutyczne
KONSPEKT ZAJĘĆ stymul.
KONSPEKT ZAJĘĆ wieczor zabawy
Konspekt zajęć matematycznych - zabawy z lodem, Scenariusze , Konspekty
Woda to skarb - zabawy badawcze z wodą, Konspekty zajęć i lekcji
Zabawy - świetlica socjoterapeutyczna, konspekty zajęć, zajęcia socjoterapeutyczne
zabawy ruchowe KONSPEKTY ZAJĘĆ KOREKCYJNO – WYRÓWNAWCZYCH (Kształtowanie percepcji wzrokowej i ori
Scenariusz zajęć zabawy z literkami 5-6latki, konspekty zajęć
Konspekt zajęć integracyjnych Jesienne gry i zabawy
Gry i zabawy przeciwko agresji konspekt zajęć
Konspekt zajęć integracyjnych Wiosenne gry i zabawy
KONSPEKT ZAJĘĆ ŚWIETLICOWYCH zabawy dydaktycznedoc
Scenariusze zajęć świetlicowych - zestawienie bibliograficzne w wyborze, konspekty zajęć, zajęcia so
konspekt zajęć, Pedagogika
Prawa i obowiązki ucznia w klasie III., konspekty zajęć
Klamstwa klamstwa, Konspekty zajęć
Konspekt zajęć indywidualnych, konspekty
Konspekt zajęć z terapii pedagogicznej, pedagogika

więcej podobnych podstron