Kłamstwa! Kłamstwa!

1. Zamiast wyrazów na pierwszą literę imienia można zaproponować słowa, które się z nim rymują (np. „Jestem Andrzejem, który się często śmieje”). W tej wersji gra jest jednak nieco trudniejsza i wymaga od uczestników większej inwencji.

2. W grze można również użyć słów nazywających potrawy lub napoje (np. „Mam na imię Andrzej i lubię ananasy” lub w wersji rymowanej „Jestem Halina i lubię chodzić do kina”).

1

1. Zamiast wyrazów na pierwszą literę imienia można zaproponować słowa, które się z nim rymują (np. „Jestem Andrzejem, który się często śmieje”). W tej wersji gra jest jednak nieco trudniejsza i wymaga od uczestników większej inwencji.

2. W grze można również użyć słów nazywających potrawy lub napoje (np. „Mam na imię Andrzej i lubię ananasy” lub w wersji rymowanej „Jestem Halina i lubię chodzić do kina”)

1. Zamiast wyrazów na pierwszą literę imienia można zaproponować słowa, które się z nim rymują (np. „Jestem Andrzejem, który się często śmieje”). W tej wersji gra jest jednak nieco trudniejsza i wymaga od uczestników większej inwencji.

2. W grze można również użyć słów nazywających potrawy lub napoje (np. „Mam na imię Andrzej i lubię ananasy” lub w wersji rymowanej „Jestem Halina i lubię chodzić do kina”).

Uczestnicy przedstawiają się sobie nawzajem, dodając słowa zaczynające się na pierwszą literę ich imienia.

Zapoznawanie się.

Niepotrzebne.

5 minut.

1. Poproś uczestników, by stanęli w kole, i zaproponuj ćwiczenie, które pomoże im w zapamiętaniu imion kolegów.

2. Każdy powinien przedstawić się, używając słowa, które zaczyna się na taką samą literę jak jego imię. Podaj przykład z własnym imieniem (np. „Mam na imię Andrzej i jestem ambitny”). Określenie zaczynające się na pierwszą literę imienia nie musi być prawdziwą cechą osoby.

3. Poproś o rozpoczęcie gry ochotnika.

Ćwiczenie to dobrze jest przeprowadzić na początku drugiego dnia kursu oraz w sytuacji, gdy do grupy dołącza nowy uczestnik lub gość. Słowa pełnią tu funkcję haseł ułatwiających zapamiętywanie imion, co umożliwia szybkie włączenie nowych osób do grupy. Proponuję, by w nazwie gry podawanej uczestnikom trener użył swojego prawdziwego imienia.

.

1. Tematem dyskusji może być umiejętność słuchania lub te elementy mowy ciała, które wskazują, że rozmówca kłamie. Te sygnały są wynikiem stresu i mogą objawiać się u uczestników niekontrolowanymi ruchami, gestykulacją lub reakcjami (np. krzyżowaniem i rozstawianiem nóg, trzymaniem dłoni przy ustach lub za kołnierzem, pojawieniem się tików, poceniem się, wahaniem, czerwienieniem się i rozszerzeniem źrenic). Należy jednak pamiętać, że dla niektórych osób szczere mówienie o sobie może być nawet bardziej stresujące niż kłamanie.

2. Zmieniaj liczbę kłamców w grupie.

3. Jeśli celem ćwiczenia ma być wyłącznie prezentacja, rozdaj wszystkim uczestnikom instrukcję B.

Ćwiczenie ułatwiające otwarcie się, podczas którego nie wszyscy jednak mówią prawdę.

Otwarcie się.

Rozwijanie umiejętności prezentacji.

Rozwijanie umiejętności słuchania.

Trening komunikacji niewerbalnej.

Zapoznawanie się.

Kopie formularzy zawierających instrukcje A i B.

30 minut.

1. Rozdaj uczestnikom kopie formularzy. Zaznacz, że nie mogą ich nikomu pokazywać.

2. Ostrzeż grupę, że niektóre osoby mogą nie mówić prawdy. Uczestnicy mają zachować swoje podejrzenia dla siebie do momentu, kiedy poprosi się o ich ujawnienie.

3. Każdy z uczestników, stosując się do otrzymanej instrukcji, opowiada o sobie przez 2 minuty. Po zakończeniu każdego z wystąpień poproś grupę o zadawanie pytań.

4. Rozpocznij dyskusję na temat tego, kto nie mówił prawdy. Poproś tych, którzy oszukiwali, aby przedstawili się, tym razem nie kłamiąc.

Modyfikacje

Streszczenie

Cele

Materiały

Czas trwania

Procedura

---