PRAWO TRAKTATÓW
Historia prawa traktatów i kodyfikacji prawa międzynarodowego publicznego
PRAWO TRAKTATÓW
Współczesne stosunki międzynarodowe trudno sobie wyobrazić bez istnienia umów międzynarodowych
Ostatnie stulecie uczyniło z dotychczasowego zwyczaju - normy pisane
Niezależnie jakimi sprawami obecnie się zajmujemy - prawem morza, ochroną środowiska, współpracą gospodarczą - znajomość powstawania, stosowania, interpretowania, nieważności i wygaśnięcia umów międzynarodowych jest absolutnie niezbędna
PRAWO TRAKTATÓW
Umowa jest jedną z najstarszych instytucji prawa międzynarodowego
Jedną z najstarszych znanych umów jest traktat pomiędzy Ramzesem II a królem Hetytów Hatuszilem II zawarty w 1292 r. p.n.e.
Ale umowy zawierały też państwa - miasta greckie, umowy znane były w starożytnym Rzymie, miastach włoskich, Bizancjum, państwa arabskie, ruskie, północnoeuropejskie
PRAWO TRAKTATÓW
Pierwsze umowy międzynarodowe to przymierza i traktaty pokoju
Do połowy XIX wieku zawarto około 8000 różnego rodzaju umów
Na koniec pierwszej wojny światowej w mocy było około 10000 umów
Za czasów Ligi Narodów zawarto około 5000 umów
W okresie funkcjonowania ONZ zarejestrowano około 35000 umów w tym około 2000 wielostronnych
PRAWO TRAKTATÓW
Wiele umów nie jest rejestrowanych
- albo są o krótkim okresie funkcjonowania
- albo są tajne, dotyczą spraw wojskowych, pomocy wzajemnej na czas wojny, sojuszy zaczepno-odpornych itd
PRAWO TRAKTATÓW
Eksplozja ilości umów międzynarodowych związana jest przede wszystkim z
- koniecznością regulowania spraw szczegółowych (zwyczaj jako ogólny tego nie zapewniał), powoływanie do życia organizacji międzynarodowych, powstanie w efekcie dekolonizacji około stu nowych państw
Zjawiska te przyczyniły się do masowego regulowania zjawisk z zakresu stosunków międzynarodowych umową, odsuwając na dalszy plan zwyczaj międzynarodowy jako nie dość precyzyjny
PRAWO TRAKTATÓW
Wraz ze zwiększaniem się ilości umów międzynarodowych oraz dziedzin współpracy regulowanych przy pomocy umowy międzynarodowej powstawały i powstają normy dotyczące powstawania, stosowania i wygaśnięcia umów międzynarodowych
Pierwsze kroki ku kodyfikacji
Kongres wiedeński 1815 - okazjonalna kodyfikacja trzech problemów:
- sprawa żeglugi na rzekach międzynarodowych
- zakaz handlu niewolnikami
- rangi i precedencja szefów misji dyplomatycznych (ambasadorów)
Do początku XX wieku
Okazjonalną kodyfikację 1815 roku kontynuowano na różnych spotkaniach
Do pierwszej wojny światowej najwięcej kodyfikacji poświęcono zasadom prowadzenia wojny - ponieważ wojna do tego czasu była jednym z atrybutów „państwowości”
Jednego dnia - 18 października 1907 roku podpisano aż 13 konwencji w większości dotyczących zasad prowadzenia walki i sposobów pokojowego rozstrzygania spo
Kodyfikacja
Sprecyzowanie i usystematyzowanie, ujęcie w formę pisaną norm zwyczajowych oraz rozproszonych norm pisanych
Kodyfikacja jest zjawiskiem stosunkowo nowym pojawiającym się około połowy XIX wieku
Kodyfikacja
Pierwsze kodyfikacje mają charakter prywatny i zwane są kodeksami
Martens Jerzy Fryderyk (niemiecki uczony) - zbiór umów w 1791 roku, kontynuowany przez Uczelnię w Getyndze aż do rozpoczęcia II wojny światowej
Martens Fiodor (rosyjski uczony) - inicjator wielu konferencji międzynarodowych, autor „klauzuli Martensa”
Kodyfikacja
Za czasów Ligi Narodów podjęto próbę kodyfikacji zasad tworzenia traktatów lecz nie doprowadzono jej do końca
Doprowadzono do końca „hawańską konwencję o prawie traktatów” (1928) ale miała regionalne znaczenie. Ratyfikowało ją zaledwie kilka państw amerykańskich
Karta Narodów Zjednoczonych
Art. 13, ust. 1, lit. a
„Zgromadzenie Ogólne inicjuje badania i udziela zaleceń w celu:
rozwijania współdziałania międzynarodowego w dziedzinie politycznej i popierania stopniowego
(w niektórych tłumaczeniach: postępowego ?)
rozwoju prawa międzynarodowego
Plan pracy Komisji Prawa Międzynarodowego
Powołanie Komisji Prawa Międzynarodowego, uchwała Zgromadzenia Ogólnego z 1947 roku, pierwsze posiedzenie w 1949 roku z reguły spotkania odbywają się w Genewie
Skład to 25 osób reprezentujących systemy prawa, cywilizacje, religie, kontynenty
Plan pracy Komisji Prawa Międzynarodowego
Przyjęto 14 podstawowych (z 25 proponowanych) tematów z zakresu prawa traktatów m.in.:
1/ uznanie państw i rządów
2/ sukcesja państw i rządów
3/ morze otwarte
4/ wody terytorialne
5/ prawo traktatów
6/ prawo dyplomatyczne i konsularne
7/ odpowiedzialność państwa
Ku kodyfikacji prawa traktatów
Kilka projektów przedstawionych przez profesorów anglosaskiego systemu prawa
W 1961 roku ostatnim referentem projektu został sir Humphrey Waldock (brytyjski prawnik) - i on doprowadził do końca kodyfikację prawa traktatów
Konwencja 1969 roku
Dziś po prawie 35 latach od podpisania konwencji jej stronami jest 97 (stan prawny na dzień 27 lutego 2004 roku) państw, nadto wiele państw konwencję podpisało i jest ona w tych państwach w „oczekiwaniu” na ratyfikację lub dokument przystapienia
Sama konwencja
weszła w życie 27 stycznia 1980 roku
W stosunku do Polski konwencja weszła w życie w dniu 1 sierpnia 1990 roku
Konwencja 1969 roku
Art. 84
1. Niniejsza konwencja wejdzie w życie trzydziestego dnia po dniu złożenia trzydziestego piątego dokumentu ratyfikującego lub przystąpienia.
2. Dla każdego państwa ratyfikującego Konwencję lub przystępującego do niej po złożeniu trzydziestego piątego dokumentu ratyfikującego lub przystąpienia, konwencja wejdzie w życie trzydziestego dnia po złożeniu przez to państwo swego dokumentu ratyfikującego lub przystąpienia.
Definicja traktatu
„Traktat to międzynarodowe porozumienie między państwami, zawarte w formie pisemnej i regulowane przez prawo międzynarodowe, niezależnie od tego, czy jest ujęte w jednym dokumencie, czy w dwu lub więcej dokumentach, i bez względu na jego szczególną nazwę”
(tekst wg konwencji wiedeńskiej o prawie traktatów)
Definicja traktatu
„Umowa międzynarodowa oznacza porozumienie między RP a innym podmiotem lub podmiotami prawa międzynarodowego, regulowane przez prawo międzynarodowe, niezależnie od tego, czy jest ujęte w jednym dokumencie czy w większej liczbie dokumentów, bez względu na jego nazwę oraz bez względu na to, czy jest zawierane w imieniu państwa, rządu czy ministra kierującego działem administracji rządowej właściwego do spraw, którego dotyczy umowa”
(tekst wg ustawy o umowach)
Definicja traktatu
Sprawa innych „stron” traktatu niż wskazane w definicji
Sprawa innej formy traktatu niż pisemna
Sprawa zakwalifikowania dokumentu jako umowy międzynarodowej
- aneks, protokół,
Przykłady różnych traktatów
„Układ o uznawaniu okrętowych świadectw pomiarowych zawarty w formie wymiany not” (Polska - USA)
„Dokumenty w sprawie zawarcia Porozumienia z Ambasadą Stanów Zjednoczonych w Warszawie dotyczące wydania w Polsce miesięcznika Ameryka” (Polska - USA)
„Wspólne oświadczenie Pierwszego Sekretarza Komitetu Centralnego PZPR Edwarda Gierka i Prezydenta Stanów Zjednoczonych Ameryki Geralda R.Forda” (Polska - Usa)
„Porozumienie w formie listów wymiennych między PRL i Stanami Zjednoczonymi Ameryki dot. stali specjalistycznej” (Polska - USA)
„Memorandum Porozumienia między polskim MON i Sztabem Generalnym a Sztabem Dowództwa Sil Amerykańskich w Europie w sprawie ...” (Polska - USA)
Przykłady różnych traktatów
Memorandum - aide memoire:
Nazwa pisma stosowanego w korespondencji dyplomatycznej, w zasadzie wręczanego w toku oficjalnej rozmowy lub w nawiązaniu do uprzednio prowadzonej rozmowy. Pismo takie nie posiada podpisu ani pieczęci ponieważ w zasadzie wręcza je autor osobiście - zbędne jest zatem jego autoryzowanie.
Umowa międzynarodowa jako źródło prawa międzynarodowego
Źródła w znaczeniu formalnym
i materialnym
Brak katalogu źródeł prawa międzynarodowego publicznego
Posiłkowe stosowanie art. 38 Statutu Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości - kompletność tego „quasi katalogu”
Strony umowy międzynarodowej
Państwa - konwencja nie określa czy suwerenne czy nie (problem „tworu” Niue)
Elementy składowe państw -kantony, części państw związkowych, stany
„Nasciturus” - Kenia która niepodległy byt rozpoczyna 15 grudnia 1963 rozpoczyna zawieranie traktatów granicznych już w lipcu 1963
Narody walczące o wolność
Watykan
Organizacje międzynarodowe międzyrządowe
Strony umowy międzynarodowej
Ale też :
dominia brytyjskie (przy Pakcie Pokoju po II-giej wojnie światowej)
terytoria zależne (przy konwencji pocztowej)
Grupy powstańcze
Naczelnicy plemion
Strony umowy międzynarodowej
a państwa trzecie
Umowa bez zgody (powiada się czasem „przyjęcia”) państwa trzeciego nie może na niego nakładać obowiązków ani przywilejów
Korzyści z umów dla państwa trzeciego mogą jednak wynikać z umów wielostronnych (np. prawo morza): wolność żeglugi - korzystają z niej państwa mimo, że do umowy nie należą
Strony umowy międzynarodowej
a państwa trzecie
Szczególnie ważny przykład to układ poczdamski z 2 sierpnia 1945 roku w których szefowie rządów Stanów Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii i ZSRR zgodzili się , że:
Strony umowy międzynarodowej
a państwa trzecie
„... Byłe terytoria niemieckie (a zatem nie uważa się je za terytoria Niemiec !!!) na wschód od linii biegnącej od Morza Bałtyckiego bezpośrednio na zachód do Świnoujścia i stąd wzdłuż rzeki Odry do miejsca, gdzie wpada zachodnia Nysa i wzdłuż zachodniej Nysy do granicy czechosłowackiej ... powinny się znajdować pod zarządem Państwa Polskiego ...”
Część IX Układu Poczdamskiego
Strony umowy międzynarodowej
a państwa trzecie
i dalej:
„ ... Należy przeprowadzić przesiedlenie do Niemiec ludności niemieckiej lub jej części pozostałej w Polsce, Czechosłowacji i na Węgrzech.”
Część XIII Układu Poczdamskiego
Strony umowy międzynarodowej
a państwa trzecie
Tak jak poprzednio pokazane korzyści dla państwa trzeciego tak obciążenie może pochodzić z umowy do której państwo trzecie nie przystąpiło
Z Układu Poczdamskiego wynikały obciążenia dla Niemiec mimo tego, że stroną tego Układu nie były.
Bezwarunkowa kapitulacja (8 maja 1945) przesądziła o losie Niemiec - Niemcy z góry zgodziły się na zobowiązania pochodzące z umowy której nie będą stroną
Strony umowy międzynarodowej
a państwa trzecie
Karta Narodów Zjednoczonych
a zobowiązania wobec państw trzecich:
„ ... Członkowie ONZ zapewnią aby państwa , które nie są jej członkami, postępowały zgodnie z niniejszymi zasadami w stopniu koniecznym dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa...”
PRAWO TRAKTATÓW
Problem hierarchii źródeł
Art. 38 Statutu MTS jest quasi katalogiem
„1.Trybunał, którego funkcją jest rozstrzygać zgodnie z prawem międzynarodowym przedłożone mu spory, stosuje:
- konwencje międzynarodowe ...
- zwyczaj międzynarodowy ...
- ogólne zasady prawa ...
- orzeczenia sądowe i poglądy pisarzy ...
- rozstrzygnięcia wedle zasady ex aequo et bono ...
Problem hierarchii źródeł
Pierwszeństwo pośród traktatów
Pakt Ligi Narodów:
„Art. 20. Członkowie Ligi uznają, każdy w swoim imieniu, że Pakt niniejszy znosi wszystkie zobowiązania lub porozumienie inter se nie dające się pogodzić z jego brzmieniem i zobowiązują się uroczyście nie zaciągać w przyszłości podobnych.
Jeżeli któryś z członków Ligi zaciągnął przed wstąpieniem do Ligi zobowiązania nie dające się pogodzić z brzmieniem Paktu, powinien niezwłocznie poczynić kroki celem zwolnienia się od tych zobowiązań.”
Problem hierarchii źródeł
Pierwszeństwo pośród traktatów
Karta Narodów Zjednoczonych:
„Art. 103. W razie sprzeczności między zobowiązaniami członków Organizacji Narodów Zjednoczonych wynikającymi z niniejszej Karty a ich zobowiązaniami wynikającymi z jakiegokolwiek innego porozumienia międzynarodowego przeważają porozumienia wynikające z niniejszej Karty.”
Problem hierarchii źródeł
W odniesieniu do hierarchii stanowisko zajmuje konwencja wiedeńska w sprawie traktatów:
„1.Z zastrzeżeniem art. 103 Karty NZ, prawa i obowiązki państw będących stronami kolejnych traktatów dotyczących tego samego przedmiotu będą określane zgodnie z poniższymi ustępami.
Problem hierarchii źródeł
2. Jeżeli traktat precyzuje, że jest podporządkowany traktatowi wcześniejszemu ... postanowienia tego traktatu (wcześniejszego) mają przewagę.
3. Jeżeli wszystkie strony traktatu wcześniejszego są zarazem stronami traktatu późniejszego, lecz traktat wcześniejszy nie wygasł ... Traktat wcześniejszy ma zastosowanie tylko w takim zakresie, w jakim postanowienia można pogodzić z postanowieniami traktatu późniejszego.
Problem hierarchii źródeł
4. Jeżeli strony traktatu późniejszego nie obejmują wszystkich stron traktatu wcześniejszego:
- w stosunkach między stronami obu traktatów ma ta sama reguła co poprzednio
- w stosunkach między państwem będącym stroną obu traktatów a państwem będącym stroną jedynie jednego traktatu ich wzajemne prawa i obowiązki reguluje traktat, którego stronami są oba państwa.”
Problem hierarchii źródeł
Art. VII . Traktatu Północnoatlantyckiego
„Niniejszy traktat nie narusza i nie będzie rozumiany jako w jakikolwiek sposób naruszający przewidziane w Karcie prawa i obowiązki stron, będących członkami Narodów Zjednoczonych, ani nie narusza szczególnej odpowiedzialności Rady Bezpieczeństwa za utrzymanie pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego.”
Problem hierarchii źródeł
Problem związany z normami ius cogens - bezwzględnie obowiązujące
- niedookreśloność tych norm
- brak katalogu tych norm
- nie wiadomo które z nich są powszechnie obowiązujące (prawa człowieka !)
Problem hierarchii źródeł
Problem norm erga omnes - obowiązujące wszystkich
Są to normy chroniące interes wspólny społeczności międzynarodowej - np. zakaz prób z bronią jądrową
Wydaje się, z praktyki dotychczasowej państw, że obowiązują one wszystkich - nawet te państwa które do takich traktatów nie przystąpiły
Forma umowy międzynarodowej
Regulacje konwencji wiedeńskiej o prawie traktatów
O istnieniu umowy międzynarodowej przesądza treść aktu a nie jego forma
Dlatego też MTS uznał wspólny komunikat między państwami za umowę międzynarodową - ponieważ taki zamiar wynikał z jego treści
W praktyce państw znane są przypadki uznania za umowę międzynarodową i porozumienia ustnego i memorandum i pliku notatek ze spotkania
Podziały umów międzynarodowych
Ze względu na formę umowy:
- umowy ustne
- umowy pisemne
- umowy w innych formach w tym mieszane
Ze względu na formę dokumentu:
- ujęte w jednym dokumencie
- ujęte w formę wymiany dokumentów
Ze względu na rodzaj organów reprezentujących państwo:
- w imieniu głowy państwa
- w imieniu rządu
- w imieniu poszczególnych resortów
Podziały umów międzynarodowych
Ze względu na ilość stron w umowie
- umowy dwustronne
- umowy wielostronne
Ze względu na możliwość przystępowania innych państw do umowy
- otwarte (uniwersalne) - wszystkie państwa mogą przystąpić
- zamknięte - tylko niektóre państwa mogą przystapić
- półzamknięte (półotwarte) - przystąpić można pod pewnymi warunkami
Podziały umów międzynarodowych
Ze względu na równość praw pomiędzy stronami
- umowy równoprawne
- umowy nierównoprawne (w tym umowa „kapitulacyjna”)
Ze względu na czas na jaki zostały zawarte
- umowy o określonym czasie trwania
- umowy zawarte bezterminowo (dawniej mówiono „wieczyste”)
Podziały umów międzynarodowych
Ze względu rodzaj stron
- zawierane pomiędzy państwami
- zawierane pomiędzy organizacjami międzynarodowymi
- zawierane pomiędzy państwami i organizacjami międzynarodowymi
Ze względu na wzajemne relacje między umowami
- umowy główne
- umowy wykonawcze
Podziały umów międzynarodowych
Ze względu na merytoryczną treść umowy
- dotyczące pokoju, wojny, współpracy na różnych szczeblach, poszczególnych spraw resortowych itd.
Ze względu na obowiązującą procedurę zawarcia
- zawarte w formie uroczystej
- zawarte w formie uproszczonej
Budowa umowy międzynarodowej
Praktyka traktatowa państw nie zna obowiązujących wymogów co do struktury umowy międzynarodowej
Ta sama praktyka wykształciła jednak pewien sposób zachowania się państw w przypadku budowania umowy międzynarodowej
Budowa umowy międzynarodowej
Wedle krakowskiej szkoły prawa międzynarodowego, zazwyczaj, umowa międzynarodowa składa się z pięciu części:
1. Tytuł
2. Wstęp
3. Postanowienia materialno prawne
4. Postanowienia formalno prawne
5. Podpisy, data, pieczęcie
Tytuł umowy międzynarodowej
Literatura przedmiotu zna kilkadziesiąt tytułów stosowanych dla umowy międzynarodowej, przykładowo:
- „karta” - Karta Narodów Zjednoczonych
- „pakt” - Pakt Ligi Narodów, Pakt Brianda - Kelloga, Międzynarodowy Pakt Praw Gospodarczych, Społecznych i Kulturalnych
Tytuł umowy międzynarodowej
- „konkordat” - umowa między Stolicą Apostolską a państwem.
Zawierany jest przez Papieża jako głowę Kościoła Rzymsko-Katolickiego a państwem i reguluje pozycję kościoła rzymsko katolickiego w tym państwie
Tytuł umowy międzynarodowej
- „traktat” - traktaty pokoju, ustanawiające granicę państw, przyjaźni, handlu, żeglugi
Traktat Północnoatlantycki (dokument kreujący NATO)
Tytuł umowy międzynarodowej
- „konwencja” - Konwencja Wiedeńska o Stosunkach Dyplomatycznych, Konwencja Wiedeńska o Prawie Traktatów, Konwencja w sprawie morza terytorialnego i strefy przyległej
Tytuł umowy międzynarodowej
- „układ” - Układ między Rzecząpospolitą Polską a Niemiecką Republiką Demokratyczną o wytyczeniu ustalonej i istniejącej granicy państwowej,
- „statut” - Statut Rady Europy
Wstęp do umowy międzynarodowej
Elementy najbardziej rozwiniętego wstępu to:
- inwokacja - wezwanie Boga („W imię przenajświętszej i niepodzielnej Trójcy”, „W imię Boga wszechmogącego...”
- intytulacja - określenie stron umowy, często wymienia się tutaj głowy państw, monarchów, kolegialne głowy państw,
- arenga - określenie motywów dla których spisano umowę międzynarodową
- narracja - opis okoliczności w których doszło do podpisania umowy międzynarodowej
Część materialno prawna umowy międzynarodowej
Zasadnicza część umowy precyzująca czego merytorycznie dotyczy. Zazwyczaj zwięzła odwołująca się w razie potrzeby do załączników i aneksów, które precyzują jej szczegóły
Część formalno prawna umowy międzynarodowej
Klauzule formalno - prawne:
Klauzula największego uprzywilejowania
Klauzula wejścia w życie
Klauzula denuncjacyjna
Klauzula prolongacyjna
Klauzula rozstrzygania sporów
Klauzula tycząca terytoriów niesamodzielnych
Klauzula tycząca stosunku do innych umów
Klauzula dopuszczająca zastrzeżenia lub nie
Część formalno prawna umowy międzynarodowej c.d.
Klauzule formalno - prawne:
Klauzula dotycząca sposobu wygaśnięcia umowy
Klauzula tycząca rejestracji umowy
Klauzula rewizyjna
Klauzula co do autentycznego tekstu i wzajemnym stosunku tekstów w różnych językach
Informacja o, ilości egzemplarzy umowy
Informacja o miejscu deponowania oryginału umowy
Część piąta umowy międzynarodowej - podpisy i data
Strony umowy decydują w jaki sposób podpisywana będzie umowa międzynarodowa - w sensie w jakim języku i w jakiej kolejności.
Jednostronne oświadczenia inne niż zastrzeżenia
Deklaracje polityczne
Są to oświadczenia państw bez zamiaru wywołania skutków prawnych w odniesieniu do traktatu. Np.: „przystąpienie byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii do Konwencji Rady Europy, której Republika Grecka jest stroną, nie oznacza uznania byłej Republiki ...”
Jednostronne oświadczenia inne niż zastrzeżenia
Oświadczenie tyczące zakresu terytorialnego stosowania umowy:
Oświadczenie Danii: „Do złożenia odmiennego oświadczenia niniejsza konwencja nie będzie stosowana w odniesieniu do Grenlandii i Wysp Owczych”
Jednostronne oświadczenia inne niż zastrzeżenia
Derogacje:
Jeżeli traktat do nich upoważnia i w wyniku derogacji strona może wyłączyć w stosunku do siebie - w pewnych okresach - (okres „przejściowy”) działanie niektórych postanowień umowy
Jednostronne oświadczenia inne niż zastrzeżenia
Notyfikacje wymagane przez umowę
- np. obowiązek wskazania organu współpracującego
- np. obowiązek wskazania organu do rozstrzygania sporów
- np. obowiązek wskazania organu do cyklicznych spotkań
Problem interpretacji traktatów
Interpretacja (wykładnia) to wyjaśnienie tekstu umowy międzynarodowej ponieważ „słowa nie zawsze oddają myśli” (E.Vattel)
Problem interpretacji traktatów
Rola wstępu do traktatu przy jego interpretacji
Wstęp podaje mam wiele danych związanych z traktatem, które niekoniecznie podawane są w samym tekście traktatu. Najbardziej rozbudowany wstęp do traktatu może obejmować:
Problem interpretacji traktatów
Rola wstępu do traktatu przy jego interpretacji
Inwokacja - to jest wezwanie Boga:
„W imię przenajświętszej i niepodzielnej Trójcy ..”
Intytulacja - określenie stron umowy:
„Polska i Japonia...”; „Państwa będące Stronami niniejszego traktatu ...”
Problem interpretacji traktatów
Rola wstępu do traktatu przy jego interpretacji
Arenga - określenie motywów dla których Strony zawarły traktat:
„Zważywszy, że przyszły rozwój międzynarodowego lotnictwa cywilnego może przyczynić się w znacznej mierze do stworzenia i utrzymania przyjaźni i zrozumienia między narodami i ludami świata ...”
Problem interpretacji traktatów
Rola wstępu do traktatu przy jego interpretacji
Narracja - zwięzły opis okoliczności w jakich zawarto traktat
„Zważywszy na doniosłą rolę traktatów w historii stosunków międzynarodowych, ... Potwierdzają, że normy międzynarodowego prawa zwyczajowego będą regulowały kwestie nie unormowane postanowieniami niniejszej Konwencji...” KWPT
Problem interpretacji traktatów
W zależności od tego kto dokonuje interpretacji możemy wyróżnić:
- interpretację doktrynalną
- interpretację urzędową
- interpretacja jednostronna
- interpretację sądową
- interpretację autentyczną
Problem interpretacji traktatów
Wiele statutów organizacji międzynarodowych powierza dokonanie interpretacji tego dokumentu różnym swoim organom. Interpretacja taka jest wiążąca dla wszystkich stron państw - członków organizacji
Problem interpretacji traktatów
W ramach prawa wspólnotowego problem interpretacji prawa pierwotnego powierzono Trybunałowi Sprawiedliwości - problem wydawania „orzeczeń wstępnych” na zapytania sądów krajowych
Światowa Organizacja Handlu powierza interpretację swych dokumentów Konferencji Ministerialnej i Radzie Ogólnej
Wiele organizacji „z rodziny ONZ” powierza interpretacji dokumentów statutowych organom własnym zazwyczaj reprezentującym wszystkich członków
Problem interpretacji traktatów
Karta Narodów Zjednoczonych nie zawiera postanowień co do organów upoważnionych do dokonywania interpretacji tekstu Karty ale
Zarówno Zgromadzenie Ogólne jak i Rada Bezpieczeństwa mogą wystąpić do MTS-u o opinię doradczą w związku z interpretacją tekstu Kary (art. 96, ust 1 Karty). Opinia taka jednak nie jest wiążąca.
Problem interpretacji traktatów
Cele interpretacji traktatów
Nie ma zgody pośród autorów zajmujących się problemem co do celów dokonywania interpretacji traktatów
- jedni twierdzą że chodzi „o ustalenie prawdziwej woli, prawdziwego zamiaru stron umowy”
- inni dowodzą, że chodzi „o wierne odczytanie teksu umowy”
- jeszcze inni mówią o „przedmiocie i celu umowy”, którym winno być podporządkowane tłumaczenie umowy
Problem interpretacji traktatów
Dla tych interpretatorów, którzy poszukują zamiaru i intencji stron - państw - tekst umowy będzie jednym ze źródeł jego interpretacji (brak regulacji w tekście - poszukiwania intencji w innych materiałach)
Dla interpretatorów, którzy na umowę patrzeć będą w sposób obiektywny - jedynym źródłem będzie tekst umowy (brak regulacji w tekście - taki był zamiar stron)
Problem interpretacji traktatów
Interpretacja traktatów w świetle konwencji wiedeńskiej o prawie traktatów
Interpretacji poświęcono jeden odrębny dział tej konwencji - dział 3 „Ogólna reguła interpretacji”:
Problem interpretacji traktatów
„Traktat należy interpretować w dobrej wierze, zgodnie ze zwykłym znaczeniem, jakie należy przypisywać użytym w nim wyrazom w ich kontekście, oraz w świetle jego przedmiotu i celu”
art. 31 kwpt
Problem interpretacji traktatów
1) traktat należy interpretować w dobrej wierze - czyli zasada pacta sunt servanda
2) normalne znaczenie wyrazów - takie jest domniemanie intencji stron spisujących traktat
3) poszczególnym wyrazom należy nadawać znaczenie nie w ujęciu abstrakcyjnym, ale w ich kontekście i w świetle przedmiotu i celu traktatu
Problem interpretacji traktatów
Rola „kontekstu” przy interpretacji traktatu (inne porozumienia, inne dokumenty związane z traktatem).
Wraz z kontekstem należy brać pod uwagę:
- każde późniejsze porozumienie związane z traktatem
- każdą późniejszą praktykę
- wszelkie odpowiednie normy międzynarodowe mające zastosowanie między stronami
Problem interpretacji traktatów
Specjalne znaczenie należy przypisać wyrazowi jedynie wówczas gdy ustalona, że taki był zamiar stron
Na państwie, które podnosi specjalne znaczenie wyrazu ciąży obowiązek udowodnienia takiego znaczenia
Problem interpretacji traktatów
Problem uzupełniających środków interpretacji
- można odwoływać się do uzupełniających środków interpretacji nawet z pracami przygotowawczymi oraz okolicznościami jego zawarcia gdy interpretacja (wedle poprzednio wymienionych zasad) :
Problem interpretacji traktatów
- pozostawia znaczenie dwuznaczne lub niejasne
- prowadzi do rezultatów wyraźnie absurdalnych lub nierozsądnych
Problem interpretacji traktatów
Interpretacja traktatów zawartych w wielu językach
Do roku 1648 traktaty zawierane były wyłącznie w języku łacińskim
Od 1648 do 1918 (liga Narodów) traktaty zawierane były również w języku francuskim
Od 1918 oba poprzednie języki zaczyna wypierać język angielski
Problem interpretacji traktatów
Umowy dwustronne zawierane są zazwyczaj w dwu językach ale czasem są wyjątki
Porozumienie między Polską a Arabią Saudyjską w sprawie działalności Polskich Sił Pomocniczych na terytorium Arabii Saudyjskiej z 16 grudnia 1990 zostało sporządzone w trzech językach: polskim, arabskim i angielskim. Tekst angielski jest rozstrzygający
Problem interpretacji traktatów
Konwencja:
Jeżeli tekst traktatu został ustalony jako autentyczny w dwu lub więcej językach - ma jednakową moc w każdym z nich chyba, że strony co innego postanowiły w traktacie
Przyjmuje się domniemanie, że wyrazy użyte w traktacie mają to samo znaczenie w każdym z tekstów autentycznych
Problem interpretacji traktatów
Rozstrzyganie sporów dotyczących interpretacji traktatów
W powszechnej praktyce stosuje się uzgodnienie problemu w samej umowie,
w jej treści. Są to tzw klauzule rozstrzygania sporów umieszczane w części czwartej (postanowienia formalno - prawne) umowy międzynarodowej
Problem interpretacji traktatów
Przykład rozstrzygania sporów zawarty w Europejskiej Konwencji o Ochronie praw Człowieka i Podstawowych Wolności:
Art. 55 ... „Wysokie Umawiające się Strony zgadzają się że, wyjąwszy porozumienia szczególne, nie będą wykorzystywały obowiązujących między nimi traktatów, konwencji lub deklaracji do skierowania, w drodze skargi, sporu powstałego w związku z interpretacją lub stosowaniem niniejszej Konwencji do rozpatrzenia w ramach innych sposobów rozstrzygania sporów niż przewidziane w niniejszej Konwencji”
Problem interpretacji traktatów
Rozstrzyganie sporów dotyczących interpretacji traktatów zazwyczaj ...
Najczęściej sprawa trafia do MTS-u którego orzeczenie jest rozstrzygające ale obowiązuje jedynie strony sporu:
Art. 59 S MTS:
„Decyzja Trybunału ma moc obowiązującą między stronami i odnośnie do tej właśnie sprawy.”
Problem interpretacji traktatów
ALE:
Jeśli MTS dokonuje interpretacji traktatu, która nie jest stroną sporu i taka strona decyduje się na skorzystanie z prawa interwenienta w postępowaniu to interpretacja dana w wyroku jest również dla tej strony wiążąca (art. 63 SMTS).
Problem interpretacji traktatów
Postanowienia konwencji wiedeńskiej o prawie traktatów z 1969 roku znalazły swe pełne odzwierciedlenie w postanowieniach konwencji wiedeńskiej z 1986 roku o prawie traktatów zawartych z udziałem organizacji międzynarodowych
Struktura konwencji wiedeńskiej o prawie traktatów
Konwencja zawiera 8 części podzielonych na 85 artykułów
Konwencja opracowana i podpisana przez państwa nad nią pracujące (nie wszystkie) weszła w życie w dniu 27 stycznia 1980 roku a w stosunku do Polski w dniu 1 sierpnia 1990 roku
Struktura konwencji wiedeńskiej o prawie traktatów
I - Wstęp
- zakres niniejszej konwencji
- używane wyrażenia
- - traktat
- - ratyfikacja, przyjęcie
- - pełnomocnictwo
- - zastrzeżenie
- - państwo trzecie
Struktura konwencji wiedeńskiej o prawie traktatów
II - zawarcie i wejście w życie traktatów
Dział I Zawieranie traktatów
- zdolność traktatowa państw
- pełnomocnictwa
- przyjęcie tekstu
- sposoby wyrażania zgody na związanie się traktatem (podpisanie, wymiana dokumentów, ratyfikacja, przyjęcie, zatwierdzenie lub przystąpienie - albo w jakikolwiek inny uzgodniony sposób)
Struktura konwencji wiedeńskiej o prawie traktatów
Przykład aktu ratyfikacji:
„W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej, Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej podaje do publicznej wiadomości. W dniu .......... Została sporządzona w ........ między Rzeczypospolitą Polską i .......... w sprawie..
Po zaznajomieniu się z powyższą ... w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:
- została ona uznana za słuszną w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych
- jest ona przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona,
- będzie niezmiennie zachowywana
Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej”
Struktura konwencji wiedeńskiej o prawie traktatów
Dział II - Zastrzeżenia
* zgłaszanie zastrzeżeń
* sprzeciwy wobec zastrzeżeń
* skutki prawne zastrzeżeń i sprzeciwów wobec postawionych zastrzeżeń
* wycofanie zastrzeżeń oraz sprzeciwów wobec zastrzeżeń
Struktura konwencji wiedeńskiej o prawie traktatów
Dział III - Wejście w życie traktatów
Wejście w życie traktatów
Konwencja o pokojowym załatwianiu sporów międzynarodowych (Haga,18.10.1907):
„Niniejsza Konwencja wejdzie w życie w stosunku do Mocarstw, które wezmą udział w pierwszym złożeniu ratyfikacji, w sześćdziesiąt dni od daty protokołu tego złożenia, a dla Mocarstw, które będą ratyfikowały później, lub przystąpią, w sześćdziesiąt dni od otrzymania przez Rząd Holenderski notyfikacji o ich ratyfikacji lub przystąpienia.”
Struktura konwencji wiedeńskiej o prawie traktatów
Statut Rady Europy (Londyn, 5.10.1949):
„...Niniejszy Statut wejdzie w życie po złożeniu siedmiu dokumentów ratyfikacyjnych. Rząd Zjednoczonego Królestwa natychmiast powiadomi wszystkie rządy państw sygnatariuszy o wejściu w życie Statutu i poda nazwy członków Rady Europy według stanu na ten dzień. W przyszłości, następni sygnatariusze staną się stronami niniejszego Statutu od daty złożenia dokumentów ratyfikacyjnych.”
Struktura konwencji wiedeńskiej o prawie traktatów
Konwencja wiedeńska o stosunkach dyplomatycznych (Wiedeń, 18.04.1961)
„... Niniejsza Konwencja wejdzie w życie trzydziestego dnia od daty złożenia Sekretarzowi Generalnemu ONZ dwudziestego drugiego dokumentu ratyfikującego lub dokumentu przystąpienia ...”
Struktura konwencji wiedeńskiej o prawie traktatów
Część III - przestrzeganie, stosowanie i interpretacja traktatów.
Dział I - przestrzeganie traktatów (pacta sunt servanda, prawo wewn. a prawo międz.)
Dział II - stosowanie traktatów (ter. zasięg traktatów, kolejne traktaty)
Dział III - Interpretacja traktatów
Dział IV - Traktaty a państwa trzecie
Struktura konwencji wiedeńskiej o prawie traktatów
Część IV - poprawki i modyfikacja traktatów
Reguła ogólna - tylko za zgodą stron
Poprawki w stosunku do wszystkich stron
Poprawki w stosunku do niektórych stron
Część V - nieważność, wygaśnięcie zawieszenie działania traktatów
Dział I - postanowienia ogólne
Dział II - nieważność traktatów (błąd, oszustwo, przekupstwo, przymus, traktaty sprzeczne z ius cogens)
Struktura konwencji wiedeńskiej o prawie traktatów
Dział III - wygaśnięcie i zawieszenie działania traktatów
Zgodnie z postanowieniami traktatu
Zmniejszenie się liczby państw
Brak postanowień w traktacie (strona zawiadamia o swym zamiarze na 12 m-cy przed zamierzonym ... )
Zawieszenie działania traktatu
Traktat późniejszy
Zasadnicza zmiana okoliczności
Zerwanie stosunków dyplomatycznych i konsularnych
Powstanie nowej normy ius cogens
Struktura konwencji wiedeńskiej o prawie traktatów
Dział IV - procedura w związku z nieważnością, wygaśnięciem, wycofaniem się lub zawieszeniem działania traktatu
Procedura w przypadku wniosku o unieważnienie traktatu - notyfikacja - trzy miesiące na odpowiedź - art. 33 Karty Narodów Zjednoczonych - inne formy powiadomienia - postępowanie sądowe
Dział V - Następstwa nieważności, wygaśnięcia
Następstwa nieważności i wygaśnięcia
Struktura konwencji wiedeńskiej o prawie traktatów
Część VI - postanowienia różne
Stosunki dyplomatyczne i konsularne a traktaty
Część VII - depozytariusze, poprawianie błędów, rejestracja
Depozytariusz
Poprawianie błędów
Rejestracja - Sekretariat ONZ
Struktura konwencji wiedeńskiej o prawie traktatów
Część VIII - postanowienia końcowe
Konwencja wymaga ratyfikacji przez poszczególne państwa
Wejście w życie konwencji:
„Niniejsza konwencja wejdzie w życie trzydziestego dnia po dniu złożenia trzydziestego piątego dokumentu ratyfikacyjnego lub przystąpienia...”
Struktura konwencji wiedeńskiej o prawie traktatów
„ Dla każdego państwa ratyfikującego Konwencję lub przystępującego do niej po złożeniu trzydziestego piątego dokumentu ratyfikacyjnego lub przystąpienia, Konwencja wejdzie w życie trzydziestego dnia po złożeniu przez państwo swego dokumentu ratyfikacyjnego lub przystąpienia.”
www.stiudent.pl