Skrypt Prawo międzynarodowe, Studia licencjat- administracja, Prawo międzynarodowe


  1. Definicje

  1. Cechy charakterystyczne prawa międzynarodowego publicznego

W stosunkach międzynarodowych panuje zasada równości państw i wzajemnej od siebie niezależności. Nie ma też żadnej władzy, która stałaby ponad państwami.

Cechami p.m.p. są:

  1. brak organu tworzącego prawo (ustawodawcy) na wzór ustawodawcy wewnątrzpaństwowego, nie istnieje też żaden ponadpaństwowy organ międzynarodowy powołany do tworzenia prawa wiążącego dla państw, w szczególności nie jest nim ONZ. Podmioty tworzą prawo międzynarodowe zawierając umowy lub stosując określoną praktykę, która przechodzi w zwyczaj. Prawo to jest zdecentralizowane i niesformalizowane. Powoduje to m.in. partykularyzm prawa, bowiem dane przepisy wiążą te podmioty, które są stroną danej umowy lub stosują daną praktykę.

  2. brak zorganizowanego i scentralizowanego aparatu przymusu; stosowanie i wykonywanie środków przymusu należy indywidualnie do odpowiednich podmiotów prawa międzynarodowego, w szczególności państw.

  3. brak obligatoryjnego sądownictwa - kompetencja sądów międzynarodowych musi opierać się na zgodzie państw, która może dotyczyć wszystkich rodzajów sporów lub tylko określonej kategorii. Dopiero wtedy wyrok jest bezwzględnie wiążący. Co do zasady nie ma też uniwersalnego centralnego sądu - obok Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości w Hadze (ONZ) tworzy się sądy doraźnie, w zależności od potrzeb.

  1. System sankcji w p.m.p.

Sankcja - w p.m.p. negatywna reakcja społeczności międzynarodowej, z jaką spotyka się podmiot naruszający normy prawa międzynarodowego. Zasadniczo wyróżniamy sankcje trojakiej natury: