|
|||
|
|
|
|
|
|||
|
|
|
Przebieg ćwiczenia:
Pierwszą czynnością, z uwagi na dosyć wysoką temperaturę odlewanego metalu było zaopatrzenie osoby obsługującej piec w odzież ochronną. Następnie można było przejść do przygotowania kokili do zalewania. Pierwszym krokiem było oczyszczenie powierzchni kokili z pozostałości starych pokryć ochronnych. Następnie po sprawdzeniu prawidłowego działania mechanizmu kokili, podgrzaniu jej do odpowiedniej temperatury, można było nanieść nowe pokrycie na jej wnętrze, a także na układ wlewowy
i nadlewy. Po sprawdzeniu drożności kanałów odprowadzających oraz zamknięciu kokili, można było przejść do operacji zalewania. Po zalaniu kokili ciekłym metalem (stop aluminium) w temp. około 500oC i odczekaniu około 4 min można było otworzyć kokilę i usunąć odlew. Następnie można było dany detal odlać jeszcze raz i jeszcze raz…
Wykres temperatury kokilarki
Numer odlewu: |
I |
II |
III |
IV |
V |
VI |
VII |
VIII |
IX |
Temperatura max.: |
84,34 |
122,27 |
150,90 |
180,55 |
195,59 |
212,80 |
221,73 |
234,41 |
243,16 |
Czas (s): |
132 |
280 |
400 |
527 |
655 |
768 |
891 |
1004 |
1133 |
Jak łatwo można zauważyć na powyższym wykresie różnica między temperaturą maksymalną do jakiej nagrzewała się kokilarka malała proporcjonalnie do ilości wykonanych odlewów.
Różnica temperatury między odlewami: |
|||
Lp. |
Numer odlewu: |
Numer odlewu: |
Różnica między nimi: |
1. |
I |
II |
37,93 |
2. |
II |
III |
28,63 |
3. |
III |
IV |
29,65 |
4. |
IV |
V |
15,04 |
5. |
V |
VI |
17,21 |
6. |
VI |
VII |
8,93 |
7. |
VII |
VIII |
12,68 |
8. |
VIII |
IX |
8,75 |
Własność ta jest przydatna przy odlewaniu seryjnym, ponieważ niektóre odlewy mają uwarunkowania technologiczne co do temperatury ich odlewania. Dzięki stałej temperaturze kokilarki możemy otrzymać odlewy o takich samych właściwościach.
Rysunek poglądowy kokilarki:
Rysunek poglądowy odlewanego przedmiotu:
Odlewanie kokilowe w porównaniu z odlewaniem do form piaskowych:
Odlewanie kokilowe posiada przede wszystkim szereg zalet, takich jak większa dokładność wymiarowa odlewu, mniejsza chropowatość powierzchni, lepsze właściwości mechaniczne tworzywa metalowego odlewanego w kokili, skrócenie czasu obróbki cieplnej odlewów, wzrost wydajności odlewni, poprawa warunków pracy w odlewni jak i automatyzacja procesu odlewania.
Wady odlewania kokilowego to bezsprzecznie trudność w uzyskaniu cienkościennych odlewów, znaczne naprężenia własne odlewów, niejednorodne właściwości mechaniczne tworzywa w różnych przekrojach odlewu, pracochłonność wykonywania kokili.
W praktyce odlewanie ograniczone jest do odlewów o nieskomplikowanych kształtach, zwartej budowie i grubych ściankach. Olewanie kokilowe opłaca się przy wielkości serii 400-700 sztuk, poniżej tej wartości jest to nieopłacalne.