AGENDA
Uczenie w ujęciu koneksjonistycznym (Pawłow, Watson, Guthrie, Thorndike, Skinner)
Zasady stosowania wzmocnień
Reguły wzmacniania
Motywacja
Schemat nauczania bezpośredniego
Syntaksa modelu nauczania bezpośredniego
UCZENIE SIĘ
Proces prowadzący do modyfikacji zachowania jednostki w wyniku jej uprzednich doświadczeń ( S.Baley 1965 )
NAUCZANIE
Proces, którego celem jest zmiana zachowania się ucznia, w rezultacie współdziałania z nauczycielem
UCZENIE SIĘ W UJĘCIU KONEKSJONISTYCZNYM
Polega na tworzeniu bezpośrednich związków/powiązań między pewnymi bodźcami a pewnymi reakcjami
Ważne są w tym ujęciu bodźce i reakcje obserwowalne
Czynnikom wewnętrznym tj. myśli, uczucia, postawy, zainteresowania rzadko poświęca się uwagę, gdyż są uważane za subiektywne - trudne do mierzenia i kontrolowania (nie można ich zaobserwować bezpośrednio)
IWAN PAWŁOW (1849-1936) warunkowanie klasyczne zwierząt
Dowiódł, że reakcja ( np. odruchy), które u danego organizmu wydają się występować bez konieczności uczenia się ich można „uwarunkować” jeśli zastosuje się pewne procedury -
EKSPERYMENT Z PSEM
przeprowadzony eksperyment ilustruje wiele ważnych ideii stanowiących podstawę koneksjonistycznego (behawiorystycznego) podejścia do uczenia się
JOHN WATSON (1878-1958) uwarunkowanie klasyczne dzieci
Opierał się na badaniach Pawłowa
Utrzymywał, że zachowanie człowieka można wyjaśnić w kategoriach odruchów warunkowych, argumentując iż nawet złożone typy reakcji są przyswajane dzięki procesowi warunkowania klasycznego (łączenie bodźców)
Najbardziej znany z przeprowadzonych przez Watsona eksperymentów (Watson i Rayner 1929) pokazuje w jaki sposób zasady warunkowania klasycznego można wykorzystać do zmodyfikowania pewnych naturalnych reakcji u dzieci
EKSPERYMENT Z DZIECKIEM I SZCUREM
REGUŁA WARUNKOWANIA KLASYCZNEGO
Bodźce, które występują razem zaczynają wywoływać podobne reakcje”
(na podstawie prac Watsona i Pawłowa)
EDWIN GUTHRIE (1896-1959)
utrwalenie łańcucha bodźców i reakcji
Prosta reguła zachowania Guthrie'go -
„Człowiek uczy się tego co robi”
Podstawowe twierdzenie teorii Guthriego:
„jeśli pewnej kombinacji bodźców towarzyszył jakiś ruch, to po ponownym pojawieniu się wystąpi tendencja do wykonania tego ruchu”
RÓŻNICA - Nie ma wzmianki o bodźcach bezwarunkowych, warunkowych, wzmocnieniu ani generalizacji czy różnicowaniu
Guthrie twierdzi, że jeśli bodźce i reakcje występują razem to zachodzi uczenie się
EDWARD THORNDIKE (1874-1949)
założenia teorii:
Nauczanie to dostarczanie jednych a niedopuszczanie innych bodźców czego wynikiem jest wywoływanie pewnych reakcji lub zapobieganie im
Celem nauczyciela jest powodowanie pożądanych zmian w uczniach i zapobieganie niepożądanym. Dokonuje się tego przez wytwarzanie pewnych reakcji i zapobieganie innym.
Środki oddziaływania nauczyciela: słowa, gesty, wygląd nauczyciela, stan i wyposażenie sali szkolnej, książki do wykorzystania, przedmioty do obejrzenia itd..
Reakcje ucznia: myśli, uczucia, ruchy ciała, itd…
POGLĄDY THORNDIKE'A
a
POZOSTAŁYCH BEHAWIORYSTÓW
RÓŻNICE
Ćwiczenie odgrywa ważną rolę w uczeniu się - powtarzanie prowadzi do zwiększenia siły związku między bodźcem a reakcja
Wzmocnienie jednym z kluczowych pojęć w uczeniu się
PODOBIEŃSTWA
Obiektywność - badać to co robią, a nie to co czują
Nacisk na związek bodziec - reakcja
PRAWO EFEKTU THORNDIKE
Reakcje nagrodzone zostają wzmocnione
Reakcje karane zostają osłabione
Początkowo równe znaczenie przypisywał nagrodzie (wzmocnieniu) i karze (osłabieniu). Ostatecznie doszedł do wniosku, że rola kary polega przede wszytskim na powodowaniu zmienności zachowania
B.F SKINNER (ur. 1904-1990)
NAUCZANIE wg Skinnera
„kształtowanie warunków wzmacniania, pod wpływem których następuje uczenie się
DWA TYPY UCZENIA SIĘ
ZACHOWANIE SPRAWCZE
Zachowanie sprawcze ma charakter molarny
Zachowanie wytwarzane przez sam organizm - codzienne czynności, które jak się wydaje nie związane z żadnym konkretnym bodźcem (siedzenie, stanie, chodzenie, śpiewanie, patrzenie)
Wyuczenie się danego zachowania uzależnione jest od tego w jaki sposób zachowanie to oddziałuje na środowisko, otoczenie i jakie są konsekwencje środowiskowe
ZACHOWANIE WYWOŁANE PRZEZ BODŹCE
WARUNKOWANIE SPRAWCZE (INSTRUMENTALNE)
Jego podstawę stanowi zachowanie sprawcze
Większość aktualnego zachowania jest wynikiem warunkowania środowiskowego, któremu podlegają podstawowe zachowania sprawcze z jakimi się rodzimy ( patrzenie, chwytanie, sięganie, zginanie )
„Skrzynka Skinnera” - EKSPERYMENT ZE SZCZUREM
Na podstawie eksperymentu Skinner wyprowadził wiele zasad uczenia się (sformułowanych w ujęciu koneksjonistycznym), które pozwalają lepiej zrozumieć nabywanie i utrwalanie, zanikanie i wygaszanie określonych reakcji
PROCESY ZACHODZĄCE W TRAKCIE WARUNKOWANIA SPRAWCZEGO
OBECNIE |
PRZYSZŁOŚĆ |
Reakcja wykonana + wzmocnienie |
Reakcja wzmocniona |
Reakcja wykonana + brak wzmocnienia |
Reakcja osłabiona |
Reakcja wykonana + kara |
Reakcja stłumiona |
Skinner badał również wpływ kar na uczenie się - modyfikacja
eksperymentu ze szczurem
REGUŁY WZMACNIANIA I KARANIA
Reakcje wzmacniane zostają wyuczone, podczas gdy reakcje nie wzmacniane ulegają wygaszeniu
Reakcje karane zostają stłumione, zaś organizm unika kary lub ucieka przed nią
PRZYKŁADY WZMOCNIEŃ POZYTYWNYCH NA LEKCJACH WYCHOWANIA FIZYCZNEGO:
Słowa i zdania : tak! Właśnie! Cieszę się, ze do tego doszedłeś! Genialnie!
Mimika i gesty : spojrzenie, śmiech, miły wyraz twarzy
Bliskość i dotyk : przystanięcie obok, podanie ręki, pogłaskanie po głowie
Czynności i przywileje : załatwianie sprawunków
Rzeczy : zakładki do książki, ołówki z imieniem dziecka
Sukces : „umieć coś zrobić” , „wiedzieć, że się wie”
W PROCESIE NAUCZANIA JAKO WZMOCNIENIE NEGATYWNE WYKORZYSTUJE SIĘ SAM FAKT BRAKU NAGRODY
ZASADY STOSOWANIA WZMOCNIEŃ
(Galloway)
MOŻNA JE SPROWADZIĆ DO ODPOWIEDZI NA NASTĘPUJĄCE PYTANIA:
Kiedy powinno nastąpić wzmocnienie?
Jak znaczna powinna być dawka wzmocnienia?
Jak często powinno się wzmacniać?
W jakich warunkach wzmocnienie jest skuteczne
REGUŁY WZMACNIANIA
(Galloway)
REGUŁA NADRZĘDNA :
Reakcje, które ulegają wzmocnieniu zostają wyuczone, podczas gdy reakcje nie wzmacniane wygasają
PROSTE REGUŁY WZMACNIANIA:
Ponieważ niemal każdy bodziec może pełnić funkcję wzmocnienia, zachowanie Twoich uczniów powie Ci, czy zastosowane przez Ciebie bodźce rzeczywiście działają wzmacniająco
W zasadzie powinieneś stosować wzmocnienia natychmiast po pojawieniu się właściwej reakcji
Stosuj tylko taką dawkę wzmocnienia, jaka jest niezbędna do tego, aby zadanie zostało wykonane. Utrzymuj swoich uczniów w stanie „niedosytu”
Z początku wzmacniaj każdą właściwą reakcje. Stopniowo przechodź do wzmacniana sporadycznego
Jeśli jest to konieczne do wywołania pierwszych reakcji zastosuj bodźce wzmacniające typu pierwotnego, namacalnego i zewnętrznego. Przejdź możliwie jak najszybciej do wzmocnień typu wtórnego, nienamacalnego i wewnętrznego („przeżycie sukcesu”). Uważaj jednak, by ta zmiana nie nastąpiła zbyt gwałtownie bo uczeń może „odpaść”
Wzmacniaj tylko reakcje prawidłowe. Powstrzymuj się od wzmacniania reakcji niewłaściwych
Nie próbuj od razu zmieniać zachowania swoich uczniów, trzymaj się procedury modelowania, nastaw się na zmiany stopniowe
Twoja funkcja polega na dobrym nauczaniu. Nie próbuj się w niej wyręczać „workiem prezentów”. Bez względu na to jaką obierzesz metodę musisz tak zorganizować proces dydaktyczny, by spełnione były warunki uczenia się
MOTYWACJA - zespół czynników pobudzających człowieka do określonego działania i zachowania. Stanowi układ potrzeb i wartości określających stopień i kierunek zaangażowania jednostki w jej dążeniach / Z. Czajkowski/
MOTYWACJA - zachowanie ukierunkowane na cel, jako wewnętrzną potrzebę osiągnięcia celu
/ Singer/
Pobudza do działania, które ma wartość samą w sobie
Przykładem jest zainteresowanie, zamiłowanie do czegoś
Tendencja do wzmocnień, sięgania od potrzeb prostych do złożonych - coraz silniejsze działania, rezultaty są trwalsze i efektywniejsze
Powstaje z chwilą działania zachęty z zewnątrz
Przykładem wywołania zewnętrznej motywacji jest system nagród i kar
Tendencja do oddziaływania słabszego, nie potęguje siły swojego działania
CZYNNIKI MOTYWACYJNE
Poziom napięcia - związany ze stresem, umiarkowany poziom napięcia pobudza do uczenia się
Koloryt emocjonalny - pozytywny / negatywny / neutralny
Poziom poczucia sukcesu - powiązane ze stopniem trudności zadania i włożonym wysiłkiem - PRAWA
YERKESA-DODSONA
Poziom zainteresowania - powiązany z motywacją, czynienie lekcji bardziej pociągającymi dla uczniów, rozmaite metody (praca indywidualna, pogadanka, dyskusja, praca w grupach)
Sprzężenie zwrotne - informacja zwrotna, powinna docierać do ucznia jak najszybciej, powinna być jak najdokładniejsza, nie wartościująca
II PRAWA YERKESA-DODSONA
PRAWO - Skuteczne motywowanie nie powinno być ani zbyt silne, ani zbyt słabe. Najskuteczniejszy jest optymalny poziom motywacji
II PRAWO - Optymalny poziom motywacji może być niski przy zadaniach trudniejszych, natomiast wyższy przy zadaniach łatwiejszych. Wskazuje na relacje między siłą motywowania i trudnością zadania
SYNTAKSA MODELU NAUCZANIA BEZPOŚREDNIEGO (ARENDS 1994)
Lp. |
Fazy |
Czynności nauczyciela |
1. |
Podanie celów i wywołanie nastawienia |
Nauczyciel omawia cele lekcji, dostarcza informacji wstępnych, wyjaśnia dlaczego lekcja będzie ważna, wywołuje gotowość do nauki |
2. |
Pokaz wiedzy lub umiejętności |
Nauczyciel demonstruje w poprawnej postaci umiejętności lub podaje, tworząc łańcuch małe porcje wiadomości |
3. |
Ćwiczenia pod kierunkiem nauczyciela |
Nauczyciel ustala dokładną strukturę początkowych ćwiczeń |
4. |
Sprawdzenie opanowania umiejętności i wiadomości |
Nauczyciel kontroluje prawidłowość wykonania czynności i dostarcza informacji zwrotnych |
5. |
Rozbudowanie ćwiczenia: transfer |
Nauczyciel ustala warunki rozbudowanych ćwiczeń: zwraca uwagę na przeniesienie (transfer) umiejętności na bardziej złożone sytuacje |
NEGATYWNE
(KARY)
POZYTYWNE
(NAGRODY)
WZMOCNIENIA -
ZEWNĘTRZNA
WEWNĘTRZNA
MOTYWACJA
środowisko
Ruchy - czynności
Rozpoznanie bodźca
Wybór reakcji
WZMOCNIENIA
Doświadczenie uprzednie (pamięć)
NAUCZYCIEL
POTRZEBY MOTYWACJA
UCZEŃ