WADY POSTAWY
POSTAWA CZŁOWIEKA I JEJ ROZWÓJ
Postawa:
jest to sposób utrzymywania przez człowieka pozycji stojącej
na jaj kształtowanie wpływają zarówno warunki zewnętrzne jak i wewnętrzne
wyraża ją sylwetka człowieka - cecha indywidualna
Sylwetka:
zmienia się w zależności od:
wieku,
stanu zdrowia,
samopoczucia,
trybu życia
Charakterystyka prawidłowej pozycji stojącej:
głowa ustawiona prosto
barki na jednym poziomie
łopatki ściągnięte
symetryczne ustawienie miednicy
lekko wciągnięty brzuch
napięte pośladki
równoległe ustawienie kończyn dolnych wyprostowanych w stawach kolanowych (bez przeprostów)
prawidłowe ustawienie i obciążenie stóp
PRZYCZYNY POWSTAWANIA WAD POSTAWY
Przyczyny w małym stopniu zależne od naszego postępowania:
wady wrodzone z jakimi dziecko przychodzi na świat np. jedna kończyna dolna krótsza;
choroby przebyte w wieku dziecięcym;
urazy kości nabyte wskutek wypadków komunikacyjnych;
Przyczyny w dużej mierze zależne od naszego postępowania:
siedzący tryb życia, zbyt mała aktywność ruchowa dziecka i wykonywanie przez nie czynności dnia codziennego w niewłaściwych pozycjach;
pochopne decyzje o zwolnieniu dziecka z lekcji WF;
nie uczestniczenie w zajęciach gimnastyki korekcyjnej mimo wskazań lekarza lub nauczyciela WF;
niezdrowy tryb życia tzn. niewłaściwa ilość snu, złe odżywianie (głównie nadwaga), brak ruchu na świeżym powietrzu;
nieprawidłowa opieka i pielęgnacja dziecka w okresie wczesno - dziecięcym np. noszenie dziecka przez matkę ciągle na tym samym ręku, chodzenie na spacer ciągle za tą samą rączkę, używanie chodzików, niewłaściwe obuwie lub używanie obuwia po innym dziecku;
bagatelizowanie wczesnych symptomów nieprawidłowości w postawie ciała;
WADY KREGOSŁUPA W PŁASZCZYŹNIE STRZAŁKOWEJ
Podział:
plecy okrągłe
zwiększenie kifozy piersiowej
pogorszenie wentylacji płuc
ustawienie głowy w przodopochyleniu powoduje upośledzenie przepływu krwi prze naczynia doprowadzające krew do mózgu
plecy wklęsłe
pogłębienie lordozy lędźwiowej
połączone na ogół z nieprawidłowościami w obrębie stawów biodrowych, osłabienie mięśni brzucha i pośladków
plecy wklęsło-okrągłe
pogłębienie kifozy piersiowej, jak i lordozy lędźwiowej
plecy płaskie
zmniejszenie fizjologicznych przednio-tylnych krzywizn kręgosłupa
brak odpowiedniej amortyzacji ciała i odpowiedniej ochrony ośrodkowego układu nerwowego
SKOLIOZA
zespół wielopłaszczyznowych zniekształceń kręgosłupa bezpośrednio lub pośrednio z nim związanych części układu ruchu, klatki piersiowej I narządów wewnętrznych
rozwojowe zniekształcenie kręgosłupa i tułowia
jest to wygięcie kręgosłupa o kącie co najmniej 10° (wg. Cobba)
cechuje je trójwymairowość:
pł. czołowa - wygięcie boczne
pł. strzałkowa - zaburzenie fizjologicznej kifozy piersiowej lub lordozy lędźwiowej
pł. poprzeczna - rotacja osiowa kręgów
Podział:
czynnościowe
brak zmian w obrębie kręgosłupa
skrzywienie powstaje z innego powodu np.: skrócenie kończyny dolnej
strukturalne
występują zmiany w budowie kręgów lub kostnych części klatki piersiowej
przyczyną są najczęściej wady wrodzone
idiopatyczne
najliczniejsza grupa
nieznana przyczyna wywołująca skrzywienie
jako przyczynę podejrzewa się zaburzenia metabolizmu w chrząstkach wzrostowych kręgów i więzadłach kręgosłupa oraz brak równowagi w napięciu mięśni grzbietu
w przebiegu choroby może dojść do powstania zmian strukturalnych w kręgosłupie
przebieg kliniczny
skolioza może wystąpić w każdym okresie wzrostu dziecka
szczególnie często pojawia się w okresach przyśpieszonego wzrostu (między 6 a 24 m.ż., 5 a 8 r.ż., 11 a 14 r.ż.)
w początkowej fazie skrzywienie jest trudno wykrywalne
skolioza ma naturalną tendencję do zwiększania się wraz ze wzrostem dziecka
po przekroczeniu 30° łatwo dostrzegalne staje się uwypuklenie żeber do tyłu i wał lędźwiowy
postęp skrzywienia jest mniejszy w okresach powolnego wzrostu, większy w okresach przyśpieszonego wzrostu
szczególnie niebezpieczny jest okres pokwitania u dziewcząt (11-15 lat), u chłopców (13-16 lat)
progresja skrzywienia nie przekraczającego 40-50° ustępuje po zakończeniu wzrostu kręgosłupa
skrzywienia duże, jak również skrzywienia porażenne mogą nadal postępować przez całe życie - szczególnie w okresie porodowym oraz menopauzy
objawy
asymetria barków z przesunięciem bocznym górnej części tułowia względem miednicy
uwypuklenie jednego biodra z głębokim wcięciem talii po stronie wklęsłości skrzywienia
pozorne skrócenie jednej kończyny z powodu jednostronnego uniesienia miednicy
asymetria tułowia
zniekształcenia się nasilają
dolegliwości bólowe
ograniczenie ruchomości w wyniku zmian zwyrodnieniowych (głównie w odcinku L kręgosłupa)
upośledzenie czynności krążeniowo-oddechowych na skutek deformacji klatki piersiowej i przemieszczenia narządów wewnętrznych (może dojść do marskości płuca po stronie wypukłości, płuco po stronie przeciwnej ulega częściowej rozedmie)
spadek pojemności życiowej płuc
przemieszczenie serca i dużych naczyń co powoduje upośledzenie ich funkcji
kinezyterapia
ćwiczenia oddechowe
ćwiczenia redresyjne
ćwiczenia ogólnokondycyjne
ćwiczenia indywidualne
ćwiczenia Klappa
ćwiczenia elongacyjne
ćwiczenia antygrawitacyjne
ćwiczenia rozluźniające
ćwiczenia w wodzie i pływanie
leczenie gorsetowe
szczyt popularności przeżywała ta metoda w latach 60 i 70 minionego stulecia
ponownie w latach 90-tych doceniono stosowanie gorsetów
wykazano, że leczenie gorsetowe jako jedyne z dotychczas stosowanych metod nie operacyjnych zmienia naturalną historię przebiegu skolioz idiopatycznych
cel:
zmniejszenie skrzywienia
zapewnienie prawidłowego wzrostu i kształtowania się krzywizn kręgosłupa
uzyskanie symetrii klatki piersiowej
kształtowanie symetrii tułowia w okresie rozwoju
działanie:
gorsety korekcyjne sterują wzrostem kręgosłupa poprzez odciążenia stref wzrostowych kręgów po stronie wklęsłości skrzywienia
bezwzględnie podczas stosowania gorsetów korekcyjnych pacjent musi być objęty programem usprawniania leczniczego (zapobieganie zanikom mięśniowym, możliwość czynnego utrwalenia biernej korekcji)
Kąt Coba
WADY KLATKI PIERSIOWEJ
KLATKA PIERSIOWA LEJKOWATA
etiologia:
nieznana
podejrzewa się:
zbliznowacenie mięśni przyczepiających się do mostka i żeber
anomalie rozwojowe mięśni, np.: przepony
zaburzenia kostnienie
częściej wystepuje u chłopców, zazwyczaj w wieku szkolnym
objawy:
lejkowate symetryczne lub asymetryczne zagłębienie okolicy mostka (niekiedy prawie stykające się z kręgosłupem)
spłaszczenie i poszerzenie klatki piersiowej
skrzywienie kręgosłupa (rzadko)
zmniejszenie pojemności życiowej płuc
niekiedy przemieszczenie narządów klatki piersiowej
niewydolność krążeniowo-oddechowa
skłonność do infekcji dróg oddechowych
podział:
postać ciężka - przemieszczeniu ulega cały trzon mostka i przymostkowe końce żeber od przyczepu ich drugiej lub trzeciej pary
postać lekka - przemieszczeniu ulega tylko dolna część mostka wraz z wyrostkiem mieczykowatym i przylegającymi kostno-chrzęstnymi częściami żeber
leczenie:
kinezyterapia
leczenie operacyjne - w przypadku dużych zniekształceń - uniesienie mostka i żeber
KLATKA PIERSIOWA KURZA
etiologia:
nieznana
podejrzewa się:
zbliznowacenie mięśni przyczepiających się do mostka i żeber
anomalie rozwojowe mięśni, np.: przepony
zaburzenia kostnienie
częściej występuje u chłopców, zazwyczaj w wieku szkolnym
objawy:
klatka piersiowa wysunięta do przodu (mostek i przymostkowe części żeber wysunięte do przodu) i zapadnięte po bokach
upodabnia się do klatki piersiowej ptaków
leczenie:
rzadko wymaga leczenia
ćwiczenia zwiększające pojemność życiową płuc
leczenie operacyjne - względy kosmetyczne
WADY KOLAN
wady kolan nie są wadami wrodzonymi pojawiają się dopiero po pewnym czasie po rozpoczęciu chodzenia
etiologia:
przeciążenia szybko rosnących kości
słaby układ mięśniowo-więzadłowy
definicje:
ustawienie kończyn wyznacza kąt zawarty pomiędzy osią uda i podudzia
KOŚLAWOŚĆ KOLAN
występuje gdy przy złączonych i wyprostowanych kolanach między stopami tworzy się odstęp
SZPOTAWOŚĆ KOLAN
występuje gdy przy wyprostowanych kończynach dolnych i złączonych stopach między kolanami tworzy się odstęp
prawidłowy rozwój osi kolan:
NOWORODEK - łukowato wygięte - szpotawe
WIEK PRZEDSZKOLNY - kolana koślawe (do około 6 roku życia)
WIEK SZKOLNY MŁODSZY - oś charakterystyczna dla osobnika dorosłego
OKRES DOJRZEWANIA - niewielkie zmiany po których ustawienie kolan ma już postać trwałą
WIEK STARCZY - szpotawość kończyn
KOSLAWOŚĆ KOLAN
częściej u kobiet niż u mężczyzn (ponieważ miednica u kobiet jest znacznie szersza)
koślawość kolan do 10Ⴐ (odległość między kostakami przy wyprostowanych kkd i złączonych kolanach nie przekracza 4-5 cm) - uznawana jest za prawidłową
większa skłonność do koślawości dzieci szczupłe
koślawość kolan powoduje tendencje do stawania w rozkroku
powoduje to zwiększone obciążenie wewnętrznego brzegu stopy (utrudnione kształtowanie się prawidłowych sklepień)
leczenie:
ograniczenie chodzenia na długich dystansach oraz stania w rozkroku
zakaz przebywania w czasie zabawy w siadzie klęcznym z podudziami i stopami skierowanymi na zewnątrz
noszenie prawidłowego obuwia z obcasami wydłużonymi od strony wewnętrznej, lub nieco ściętymi od strony zewnętrznej
siedzenie w pozycji korekcyjnej:
siad skrzyżny (turecki),
inny rodzaj siadu z kolanami rozstawionymi i stopami ustawionymi blisko siebie
siedzenie z woreczkiem między kolanami, kostki związane bandażem elastycznym (10-15 minut)
opanowanie prawidłowego stania i chodzenia
praca kończyn dolnych w warunkach odciążenia (odciążenia osiowego)
masaż
ćwiczenia
SZPOTAWOŚĆ KOLAN
jest to zniekształcenie całej kończyny
obraz kliniczny:
kończyny dolne skręcone do wewnątrz
przeprost w stawach kolanowych
mięśnie wewnętrznej strony kończyn dolnych ulegają skróceniu
mięśnie zewnętrznej strony kończyn dolnych ulegają nadmiernemu rozciągnięciu
etiologia:
krzywica
otyłość + zbyt wcześnie rozpoczęte chodzenie (za duży, w stosunku do wytrzymałości układu kostnego, ciężar ciała)
zbyt częste i długie przebywanie w siadzie skrzyżnym
leczenie:
utrzymanie odpowiednich pozycji ciała
leczenie przyczyn schorzenia (jeżeli są znane)
masaż (kkd, pośladki - szczególnie strona wewnętrzna)
ćwiczenia - wzmacniające mm. pośladkowe, oraz rotatory zewnętrzne stawu biodrowego
ćwiczenia wykonywane bez obciążenia stóp
ułożenie korekcyjne - stopy rozstawione, kolana złączone (woreczek między stopy, kolana ściśnięte bandażem elastycznym)
odpowiednie obuwie korekcyjne - lekarz
STOPA
funkcje stopy:
podparcie
amortyzacja
Lokomocja
budowa stopy:
tyłostopie (kość skokowa, piętowa, sześcienna, trzy kości klinowe)
śródstopie (pięć kości śródstopia)
przodostopie (kości palców)
WYDRĄŻONA PRAWIDŁOWA SPŁASZCZONA PŁASKA
WADY STÓP
Stopa płaska statyczna
spłaszczenie podłużnego sklepienia stopy na skutek niewydolności układu mięśniowo-więzadłowego, doprowadza to do zniekształceń, zaburzeń funkcji i bolesności stopy, a wtórnie do zmian w całym układzie kostnym.
Stopa płaska poprzecznie
powstaje na skutek obniżenia kości śródstopia i spłaszczenia łuku poprzecznego przedniego, często towarzyszy tej wadzie paluch koślawy tzn. paluch podkłada się lub nakłada się na palec drugi.
Stopa płasko-koślawa
charakterystyczną cechą tej wady oprócz spłaszczenia wysklepienia stopy jest skręcenie pięty na zewnątrz. Pięta opiera się na podłoży brzegiem przyśrodkowym.
DZIECKO Z TĄ WADĄ ZDZIERA OBCAS PO STRONIE WEWNĘTRZNEJ!
Stopa szpotawa
pięta jest skręcona do wewnątrz i opiera się na krawędzi zewnętrznej o podłoże.
DZIECKO ZDZIERA OBCAS PO STRONIE ZEWNĘTRZNEJ!
Stopa wydrążona
cechą charakterystyczną tej wady jest nadmierne wydrążenie stopy między śródstopiem a piętą i skróceniem tego odcinka. Jest to tzw. wysokie podbicie.