Ośrodkowy układ nerwowy:
Rdzeń kręgowy
Obwodowy układ nerwowy:
Nerwy czaszkowe - 12 par, unerwiają narządy zmysłów, mięśnie, gruczoły występujące w głowie
Nerwy rdzeniowe - 31 par, składają się z nerwów czuciowo - ruchowych, czyli mieszanych.
Podział nerwów:
Ruchowe - III okoruchowy, IV bloczkowy, VI odwodzący, XI dodatkowy, XII podjęzykowy
Czuciowe - I węchowy, II wzrokowy, VIII ślimakowy
Mieszane - V trójdzielny, VII twarzowy, IX językowo - gardłowy, X błędny
Układ autonomiczny (wegetatywny)
Składa się z dwóch części: układu współczulnego i przywspółczulnego. Układy te działają antagonistycznie - przeciwstawnie, jeżeli jedna część wzmaga działanie to druga powoduje zmniejszenie aktywności.
Zwężanie źrenicy oka
Zwiększanie wydzielania śliny
Zmniejszanie wydzielania potu
Zwalnianie akcji serca
Obniżanie ciśnienia krwi
Przyśpieszanie ruchów jelit
Zwiększanie wydzielania soku żołądkowego
Zwiększanie wydzielania moczu
Układ współczulny (sympatyczny):
Składa się z połączonych ze sobą zwojów, które położone są po obu stronach kręgosłupa i tworzą tzw. pnie współczulne oraz sploty włókien nerwowych zlokalizowanych w innych narządach.
Rozszerzanie źrenicy oka
Zmniejszanie wydzielania śliny
Zwiększanie wydzielania potu
Przyśpieszanie akcji serca
Podwyższanie ciśnienia krwi
Zwalnianie ruchów jelit
Zmniejszanie wydzielania soku żołądkowego
Zmniejszanie wydzielania moczu
Powoduje jeżenie się włosów
Odruchy - zdolność reagowania na bodźce:
Bezwarunkowe - są to odruchy wrodzone, wykonywane automatycznie niezależnie od naszej woli. Odbywają się za pośrednictwem ośrodków podkorowych i ośrodków rdzenia kręgowego..
Warunkowe - są to odruchy nabyte (wyuczone), w których główną rolę odgrywa kora mózgowa. Odruchy te powstają w trakcie rozwoju i życia osobniczego w wyniku wielokrotnego kojarzenia bodźca bezwarunkowego z bodźcem obojętnym. Bodziec obojętny musi poprzedzać bodziec bezwarunkowy. Proces ten prowadzi po pewnym czasie do przekształcenia bodźca obojętnego w bodziec warunkowy.
Synapsa - to strefa kontaktu miedzy komórkami nerwowymi lub miedzy komórkami nerwowymi a innymi komórkami w obrębie, których następuje komunikacja.
Podział synaps ze względu na rodzaj neurotransmitera:
Hamujące - kwas gammaaminomasłowy (GABA), glicyna
Pobudzające- kwas glutaminowy, kwas asparaginowy, acetylocholina, noradrenalina, adrenalina, dopamina, serotonina
Działanie uspokajające - sedativa
Korzeń i kłącze kozłka lekarskiego - Radix et Rhizoma Valerianae
Szyszki chmielowe - Strobilus Lupuli
Liść melisy - Folium Melissae
Ziele męczennicy - Herba Passiflorae
Surowce o mniejszym znaczeniu
Kwiat lawendy - Flos Lavendulae
Ziele serdecznika Herba Leonuri cardiacae
Korzeń arcydzięgla - Radix Angelicae
Ziele nostrzyka - Herba Meliloti
Ziele ruty - Herba Rutae
Fitoneuroleptyki
wpływają hamująco:
stany lękowe
stany podniecenia
agresywność
niepokój
Działanie przeciwlękowe - anxiolytica
Przeciwdepresyjne - antidepressiva
Ziele dziurawca - Herba Hyperici
Kłącze pieprzu metystynowego - Rhizoma Piperis methystici, kava-kava
Działanie pobudzające psychicznie - psychostimulantia
Substancje: kofeina, teofilina, teobromina, katyna, efedryna, ginsenozydy
Surowce:
Zarodek koli - Embryo Colae
Pasta z nasion rośliny Paullinia cupana - Pasta Guarana
Nasienie kakaowca
Liść herbaty
Liść ostrokrzewu paragwajskiego - Folium Mate
Ziele przęśli - Herba Ephedre
Korzeń żeń-szenia - Radix Ginseng
Działanie narkotyczne - narcotica
Nasenne - hypnotica
Przeciwbólowe - analgetica
Mak lekarski - Papaver somniferum: morfina, kodeina, opium
Liść krasnodrzewu koka - Folium Coca: kokaina
Echinokaktus Williamsa - Lophophora Williamsi: meskalina (peyotl)
Ziele konopi indyjskich - Herba Cannabis indicae: tetrahydrokanabinol (THC), marihuana, haszysz
Działanie halucynnogenne i psychotropowe
Związki psychotropowe: skopolamina, atroppina, hioscjamina, ibogaina
Liść i nasienie bielunia -Folium/Semen Daturae
Bieluń dziędzierzawa - Datura stramonium
Bieluń indiański - D. inoxia
Bieluń metel - D. metel
Lulecznica kraińska - Scopolia carniolica
Mandragora lekarska - Mandragora officinarum
Liść lulka czarnego - Folium Hyoscyami
Związki halucynogenne:
Muszkatołowiec korzenny - Myristica fragrans
Poganek rutowaty - Peganum harmala
Preparaty roślinne należą do grupy leków psychodysleptycznych, które wywołują:
>halucynacje akustyczne
>halucynacje wizualne
>halucynacje sensoryczne
Harmina, meskalina, pejotl, haszysz, amidy kwasu lizergowego
Leki o bardzo silnym działaniu -
- uzależniające
Opium i jego alkaloidy
Morfina i kodeina
Haszysz z konopii indyjskich
Leki uspokajające i nasenne - sedativa et hypnotica
Stosowane są do hamowania nadpobudliwości i ułatwiania zasypiania
O łagodnym działaniu:
kozłek lekarski - Valeriana officinalis
chmiel zwyczajny - Humulus lupulus
męczennica - Passiflora incarnata
Działanie nasenne
Roślinne leki nasenne nie tłumią fazy REM snu (rapid eyes movement); osłaniają przed stresem, wprowadzają odhamowanie psychiczne, sprzyjają powstawaniu pogotowia snu i ułatwiają zasypianie.
Kozłek lekarski - Valeriana officinalis
Związki czynne: związki irydoidowe: waltrat, acetowaltrat, olejek eteryczny.
Najważniejszym aktywnym związkiem tego surowca jest olejek eteryczny zawierający terpeny, a także kwas izowalerianowy (zapach), kwasy organiczne, pochodne gwajalu i wiele innych substancji- zależnie od uprawy
Surowca tego używa się w postaci naparu, a najczęściej w postaci nalewek (krople walerianowe) lub innych gotowych preparatów i mieszanek ziołowych.
Kozłek lekarski
Działanie: Sedativum, spasmoliticum.
Jest to surowiec o typowym działaniu uspokajającym, tłumiący stany emocjonalne i strefę motoryczną w OUN.
Jego działanie jest silniejsze u osób ze wzmożoną pobudliwością.
Przeciwepileptycznie.
Działa rozkurczowo na obwodowe naczynia krwionośne, drogi moczowe i żółciowe; znosi wzdęcia, nadmierną fermentację i dolegliwości jelit, zwłaszcza pochodzenia nerwicowego.
Kozłek lekarski - wskazania w geriatrii
Walepotriaty używane są jako łagodne środki psychotropowe w geriatrii, gdyż:
Zmniejszają spontaniczną aktywność ruchową, nie powodując zaburzenia zdolności koordynacji,
Osłabiają stany niepokoju,
Zmniejszają uczucie strachu i zagrożenia,
Niwelują agresywność.
Walepotriaty stosuje się w stanach:
Napięcia nerwowego
Niepokoju, rozkojarzeniu
Zmniejszonej koordynacji ruchowej
W dolegliwościach czynnościowych (tachyarytmii, pulsowanie w skroniach, bólach głowy, zawrotach głowy, dusznościach, zaburzeniach naczynioruchowych skóry, itp.)
Jako lek rozkurczowy w nerwicach wegetatywnych przewodu pokarmowego, moczowego, krążenia obwodowego
Kozłek lekarski
Najczęściej stosowanymi mieszankami ziołowymi z zawartością waleriany są:
- Nerwosan, Cardiosan,
- Valeriana Intraktum
- Cardiol,
- Nerwosol,
- Neospazmina,
- Passispazmina i inne.
Melisa lekarska - Melissa officinalis
Pochodzi z obszarów Morza Śródziemnego i tam też do dziś spotyka się ją w stanie dzikim w winnicach, pod murami, w żywopłotach.
W wielu krajach Europy, u nas także, uprawiana jest jako roślina lecznicza, przyprawowa, a także miododajna (mel = miód).
Melisa lekarska
Liście zawierają (0,01-0,1%) olejku eterycznego, którego głównymi składnikami są: cytral (mieszanina izomerów cis i trans) gerandiol, cytronelal, linalol i inne terpeny
Cytral nadaje jej zapach cytrynowy
Ponadto składa się z: triterpenów, garbników kwasów organicznych, substancji goryczkowych, soli mineralnych, flawonoidów, witamin B, C, enzymów (peroksydazy), kumaryny (eskuletyna)
Melisa lekarska - działanie
Uspokajające, szczególnie u osób w wieku podeszłym
Może być stosowana w stanach pobudzenia nerwowego, uczuciu niepokoju i zagrożenia, neurastenii, dystonii nerwowo-mięśniowej
W zaburzeniach snu- działanie nasenne
W zmianach ciśnienia pod wpływem bodźców emocjonalnych
W zaburzeniach ze strony przewodu pokarmowego
W nerwicach wegetatywnych
Preparaty złożone z udziałem
Melisy lekarskiej
Cardionervit (+Valeriana)
Helisset
Intractum melisse
Nervosol K
Nerwovit
Persen
Chmiel zwyczajny - Humulus lupulus
Surowcem jest szyszka, również cenna w piwowarstwie oraz gruczoły chmielowe z powierzchni owocostanów-lupulina.
Surowce: olejek, w skład którego wchodzą terpeny: mircen, linalol; seskwiterpeny, alfa-kariofylen, farnezen.
Żywice (80%): związki fenoloketonowe, pochodne fluoroglucyny. substancje gorzkie: humulon i lupulon, tworzące w mieszaninie żywicę występującą w szyszkach; garbniki.
Flawonoidy, trójterpeny.
Chmiel zwyczajny
Owocostany i lupulina działają:
na czynność kory mózgowej zmniejszając wrażliwość ośrodków w rdzeniu przedłużonym i rdzeniu kręgowym,
utrudniają przenoszenie bodźców do mózgu
wywierają działanie uspokajające, zwłaszcza na sferę płciową w mózgu, zmniejszając nadpobudliwość płciową
Męczennica cielista - Passiflora incarnata
Surowcem jest ziele
Zawiera: flawonoidy, maltol ( związek benzochinonowy), pochodne kumaryny i nieduże ilości olejku eterycznego.
Działanie: uspokajające i rozkurczające; zmniejsza wrażliwość na ból, hamuje aktywność motoryczną oraz hamuje drgawki wywołane pentatetrazolem.
Stosuje się w stanach: pobudzenia nerwowego, ruchowego, niepokoju, lęku.
Przedawkowanie: zaburzenia widzenia!
Dziurawiec zwyczajny - Hypericum perforatum
Surowiec: ziele
Skład: garbniki 10%, glikozydy flawonowe (pochodne kwercetyny - hyperozyd, izokwercytryna i rutozyd), olejki eteryczne (pinen), naftobiantron, związki diantronowe (będące antrazwiązkami, pochodnymi trójpierścieniowego związku aromatycznego - antracenu) - hiperycyna i pseudohiperycyna oraz garbniki katechinowe,
Hiperycyna jest związkiem zaliczonym do diantronów, jednak nie wykazuje właściwości przeczyszczających.
Wykorzystywana jako środek o działaniu przeciwdepresyjnym - wykazuje skuteczność porównywalną z innymi klasycznymi lekami (np imipraminą).
Mechanizm przeciwdepresyjnego działania hiperycyny polega na blokowaniu produkcji monoaminooksydazy (MOA) - enzymu odpowiedzialnego za rozkład jednego z neurotransmiterów - serotoniny, której niedobory są jedną z poznanych do tej pory przyczyn powstawania depresji.
Hiperycyna powoduje wzrost stężenia serotoniny w przestrzeniach międzysynaptycznych i w mniejszym bądź większym stopniu poprawy samopoczucia pacjenta.
Dziurawiec zwyczajny - Hypericum perforatum
Stosowany zewnętrznie - ułatwia gojenie ran
Stosowany wewnętrznie - działa przeciwdepresyjnie
Wyciągi - działają rozkurczowo na mięśnie gładkie
Dziurawiec zwyczajny - Hypericum perforatum
Zalecenie:
Zaburzenia psycho-wegetatywne
Stany depresyjne
Stany niepokoju nerwowego
Stany lękowe
Choroby wątroby i żołądka
Objawy niepożądane stosowania Dziurawca
Zmniejsza działanie niektórych leków:
Ⴗ leków nasercowych zawierających digoksynę,
Ⴗ przeciwastmatycznych zawierających teofilinę,
Ⴗ przeciwepileptycznych, przeciwzakrzepowych, przeciwdepresyjnych, przeciwmigrenowych
Nie należy podawać preparatu równocześnie z lekami immunosupresyjnymi (cyklosporyny), w trakcie leczenia indinawirem lub innym lekiem przeciw retrowirusom oraz podczas stosowania doustnych środków antykoncepcyjnych.
U osób nadwrażliwych na promieniowanie słoneczne, opalanie, dziurawiec może powodować reakcje podobne do oparzenia.
W terapii dziurawcem nie stwierdza się niepożądanego działania antycholinergicznego.
Polecany jest w terapii depresji osób w podeszłym wieku.
Badania kliniczne z dziurawcem
Badanie kliniczne 3250 osób z 3 stadiami depresji:
49% łagodna
46% średnia
3% ciężka
Po 3 miesiącach zaobserwowano:
50% redukcję typowych objawów depresji,
tylko 1,45% pacjentów zaprzestało leczenia;
niepożądane efekty obserwowano u 2,4% pacjentów (podrażnienie żołądka, reakcje alergiczne, zmęczenie, niepokój)
Leczenie i profilaktyka chorób mózgowo-naczyniowych
Miłorząb japoński - Ginkgo biloba
Surowiec: liście
Skład: flawonoidy ( glikozydy flawonowe, proantocjany) i terpeny
Działanie wyciągu:
-metaboliczne
-naczyniowe
-hemoreologiczne ( płynność krwi)
-antagonistyczne do czynnika aktywującego
płytki krwi
Proponuje się stosowanie w niewydolności krążenia mózgowego; próby w udarach mózgowych
Miłorząb japoński - Ginko bilboa
24% ~ flawonoidy terpeny ~ 6%
kwasy organiczne
poprawiające rozpuszczalność ciał czynnych
Miłorząb japoński
reguluje układ naczyniowy (tętnice, kapilary, żyły) poprzez:
oddziaływanie na układ adrenergiczny
rozszerzenie naczyń poprzez działanie na śródbłonek
działanie na żyły zależne od pobudzenia układu adrenergicznego
hamowanie przepuszczalności naczyń włosowatych
przy dużych dawkach możliwy efekt spazmolityczny
Komórkowy mechanizm działania miłorzębu
W komórkach śródbłonka - zwiększa uwalnianie EDRF (endothelin derved relaxing factor) czynnika rozszerzającego naczynia oraz prostaglandyn
W przydance - zwiększa uwalnianie endogennych katecholamin z zakończeń adrenergicznych
W mięśniach gładkich naczyń - hamuje pozaneuronalny rozpad katecholamin, a także hamuje ich zwrotne wychwytywanie w neuronach oraz hamuje aktywność fosfodiesterazy (PDE) powodując wzrost cAMP co skutkuje rozszerzeniem tętniczek
Miłorząb
Wpływ Ginkgo biloba na mikrokrążenie i parametry reologiczne wynikają z:
Utrzymania prawidłowego mikrokrążenia
Zmniejszenia lepkości krwi
Zabezpieczania przed hemolizą
Hamowania agregacji płytek krwi
Zwiększania szybkości przepływu krwi
Zwiększania napięcia tętniczek i żył
Regulacji zaburzeń równowagi tromboksan-prostacyklina
Stabilizacji przepuszczalności naczyń włosowatych
Działanie kliniczne Ginkgo biloba
poprawia pamięć,
ukrwienie mózgu,
działa antydepresyjnie, przeciwlękowo i przeciwmigrenowo.
zmniejsza agregację (zlepianie) płytek krwi, powstrzymując tym samym powstawanie zakrzepów w naczyniach krwionośnych.
obniża wysokie ciśnienie krwi
stosuje się w astmie, alergii, w chorobie Alzheimera, w chorobach serca i krążenia obwodowego.
Nowsze badania sugerują, że może on także zmniejszać ryzyko wystąpienia choroby Alzheimera oraz poprawiać krążenie, jednak wszystko to odbywa się kosztem wzrostu ryzyka chorób związanych z niekontrolowanym krwawieniem.
134 osoby, które podzielono na dwie grupy. W pierwszej z nich badani przyjmowali preparat Ginkgo biloba, w drugiej zaś - placebo. Stan zdrowia osób badanych monitorowano co 12 miesięcy, a całkowity czas badania wyniósł 42 miesiące.
Celem badań było sprawdzenie wpływu preparatów miłorzębu na rozwój upośledzenia funkcji poznawczych u osób starszych, a nie ocena ryzyka wystąpienia zawału serca.
Wykazano, że w grupie przyjmującej ekstrakt z miłorzębu wystąpiło siedem przypadków zawału serca lub stanów przedzawałowych, które nie pojawiły się wśród osób przyjmujących placebo. W związku z dużym odsetkiem komplikacji, testów nie dokończono, gdyż narażanie pacjentów na zawał serca uznano za nieetyczne.
Zakresy stosowania klinicznego wyciągu z miłorzębu japońskiego:
w osłabieniu krążenia obwodowego,
w osłabieniu pamięci związanej z wiekiem,
w osłabieniach funkcji umysłowych,
działanie neuroprotektywne w chorobach mózgu,
w miażdżycy naczyń obwodowych.
Badanie Sikora, Sohn i Deutz -
Journal of Urology 2000
Grupie 60 pacjentów, którzy cierpieli na impotencję, podawano dziennie 60 mg wyciągu z miłorzębu.
Po 6 miesiącach kuracji 50% pacjentów znów było zdolnych do erekcji, a u 45% pozostałych osób była widoczna poprawa w tętniczym ukrwieniu penisa.
Leki dostępne w Polsce
Tinctura Ginkgo biloba - krople zalecane 2,5ml 3xdz.
Bilobil - kapsułki 3x1 po posiłku
Gingocard - krople 2,5ml 3xdz.
Importowane:
Tanakan, Glinkor, Rőkan, Gincoben, Intersan
Fitoanalgetyki
Fitoanalgetyki
Wierzba purpurowa ( przeciwbólowy w r.z.s, w pobudzeniu nerwowym)
Lepiężnik lekarski ( przeciwbólowo w zespołach korzeniowych i migrenach)
Olejek goździkowy ( przewlekłe bóle migrenowe)
Złocień dziewiczy ( bóle stawowe, leczenie i zapobieganie migrenom)
Fitoterapeutyki w leczeniu nerwic u dzieci
Objawy nerwic u dzieci:
Niepokój, rozdrażnienie, lęki, bezsenność
Moczenie nocne
Jąkanie
Objawy organiczne: bóle brzucha, głowy, serca, kołatanie serca, gdy nie można diagnostycznie ustalić przyczyn - nerwica nie ma podłoża organicznego!
cd.
Do surowców uspokajających w pediatrii zalicza się:
Korzeń kozłka lekarskiego
Liść melisy
Ziele i kwiaty męczennicy cielistej-passiflora
Szyszki chmielu,
oraz kwiat głogu, ziele dziurawca, kwiat lipy, rumianek, korzeń arcydzięgla, kłącze tataraku.
Preparaty gotowe dla dzieci
Melis -Tonic - w nerwicach, podnieceniu, ułatwiający zasypianie
Hipokrates zioła uspokajające - uspokajająco, w nadmiernej pobudliwości ruchowej, w bezsenności
Kytta-sedativum -N - wnerwicy wegetatywnej (żołądkowej)
Psychotonisol - lekkie depresje, bezsennośc
Rośliny:
Panax ginseng - żeń-szeń azjatycki (właściwy)
Panax quinquefolius - żeń-szeń pięciolistny (amerykański)
Eleutherococcus senticosus - żeń-szeń syberyjski
Żeń-szeń - Panax ginseng
Substancje czynne - ginsenozydy (np: panaksozyd A) będące trójterpenowymi saponinami. Zawartość tych związków w surowcu wynosi od 5 do 9%,
glikozydy, panaksozydy, olejki eteryczne, glicerydy.
Żeń-szeń
W chińskiej medycynie ludowej korzeń żeń-szenia stosuje się od wieków jako środek wzmacniający dla osób w średnim i starszym wieku.
Obecnie prowadzone badania naukowe wykazują bez wątpienia, że ma on pozytywny wpływ na właściwości psychofizyczne i odporność organizmu.
W badaniach przeprowadzonych na zdrowych ochotnikach wykazano, że żeń-szeń poprawia szybkość reakcji, koncentrację i zdolność do abstrakcyjnego myślenia.
Żeń-szeń wpływa na stężenie amin biogennych: zwiększa ilość dopaminy i noradrenaliny, zmniejsza ilość serotoniny w pniu mózgu i zwiększa ilość serotoniny w korze mózgowej. Stymuluje aktywność cyklazy adenylowej.
Żeń-szeń pobudza czynność kory nadnerczy, zwiększa aktywność gruczoły tarczowego, reguluje metabolizm węglowodanów i ciśnienie krwi - korzystnie wpływa na sprawność umysłową i fizyczną.
Zalecana dawka to 200 mg wyciągu korzenia dziennie
zwiększa odporność organizmu, powodując wzrost aktywności układu immunologicznego, wzrost aktywności np.: limfocytów T.
wykazano, że żeń-szeń ma pozytywny wpływ na zaburzenia seksualne, takie jak spadek popędu czy zaburzenia erekcji.
podawanie wyciągów z żeń-szenia powoduje obniżenie poziomu cukru we krwi, ważne dla diabetyków stosujących te preparaty,
może obniżać skuteczność warfaryny.
w połączeniu z kofeiną może prowadzić do nadmiernego wzrostu ciśnienia krwi.
Ruta zwyczajna - Ruta graveolens
Surowiec - liść i ziele
Skład: olejki eteryczne, glukozyd rutyny, który hydrolizuje flawonolokwercytyny i monosacharydy glukozy i ramnozy do związków o działaniu spamolitycznym.
Psolareny w ilości 500mg/g w liściach oraz 2230mg/g w zielu, wykorzystywane w leczeniu SM, zmniejszając nasilenie objawów i częstotliwość nawrotów.
Psolareny wykazują działanie blokujące kanały potasowe, przez co we włóknach nerwowych odsłoniętych przez demielinizację poprawiają przewodnictwo impulsów w aksonach.
Działa uspokajająco, spazmolitycznie, w dużych dawkach powoduje kurcze macicy.
Rośliny o działaniu pobudzającym
Aralia mandżurska
Surowiec: korzeń
Skład: glikozydy triterpenowe, olejek eteryczny
Działanie:
Ⴗ pobudzające na o.u.n.
Ⴗ inotropowo i chronotropowo ujemnie na m. serca
Ⴗ poprawiające apetyt
Ⴗ poprawa koncentracji
Ⴗ zwiększenie popędu płciowego
Ⴗ impotencja psychiczna
Aralia mandżurska
Należy unikać stosowania preparatów aralii w nadciśnieniu tętniczym, bezsenności, zwiększonej pobudliwości nerwowej.
Stosuje się nalewki spirytusowe,
Preparat Saparal (0,05)