Rozdział 2
ASK - definicje, pole działania, struktury i organizacja. Fazy i kierunki rozwoju. Ambiwalencja i dylematy
PRAKTYKA
Dążenie do rozwoju jednostek
Do nieustannego przekształcania środowiska i społeczeństwa
ASK - próby definicji
różnorodność zakresów i heterogeniczność definicji
odmienność stanowisk, zakresu i charakteru praktyki animacyjnej
złożoność ASK
niechęć niektórych praktyków do badań naukowych
ODNIESIENIA DO IDEI - wolności, sprawiedliwości, prawdy, altruizmu, piękna, pokoju
CELE ANIMACJI
przywrócenie jednostce i małym grupom zainteresowania i warunków rozwijania ich stosunków ze środowiskiem
umożliwienie podejmowania inicjatyw, działania i tworzenia
ułatwia zetknięcie publiczności z dziełami sztuki, upowszechnia produkty kulturalne
uczestnictwo - możliwość interwencji w podejmowanie decyzji, w działanie
wyzwolenie - usunięcie barier przeszkadzających w tworzeniu środowiska
autonomia - gwarancja możliwości życia zgodnie z własnymi przekonaniami
ETYMOLOGIA - anima (dusza) + animo ( ożywiać)
„tchnąć duszę”, ożywić „samotny tłum”
LIMBOS - animacja = tchnąć duszę, sens w grupę, zbiorowość, społeczeństwo i wywołać ożywienie, aktywność
- nastawienie ku przyszłości, ku zmianie osób, grup, struktur.
- animuje się wspólnie
- różni się od rozpowszechniania (konsumpcji produktów kulturalnych)
- aktywność i uczestnictwo
- adresowana do całej zbiorowości, bardziej ogólna niż ASwychowawcza
SHAW - animować to dać życie, przez pobudzenie ludzi do dzialania w sprawach dotyczących ich
- pomóc w dążeniu do odgrywania autentycznej roli w życiu społecznym
BESNARD -
„animator SK” =
interweniuje bezpośrednio w życie społeczne i kulturalne przez pracę związaną z treściami kultury
- wyklucza „techników” zajmujących się zarządzaniem, administracją, rolą polityczną czy technologiczną
SIMONT - ASK = sektor życia społecznego, którego działacze uznają za cel pewne przekształcenie postaw i stosunków między jednostkowych i w zbiorowości oddziałując bezpośrednio na jednostki
Działanie to jest realizowane za pomocą zajęć, w których stosu je się metody pedagogiki niedyrektywnej lub aktywnej
THERY - animacja to 3 powiązane procesy:
odkrywania = tworzenie warunków aby każda grupa i jednostka dokonała odkrycia siebie samej
organizowania stosunków między grupami ludzi, między nimi a dziełami i twórcami lub ośrodkami decyzyjnymi
twórczy = poznawanie środowiska przez jednostki i grupy, ekspresji, inicjatywie i odpowiedzialności
HURSTEL - animacja nie jest technologią ani metodologią,
ale przeobrażeniem społecznym, mającym na celu stworzenie demokracji kulturalnej
DUMAZEDIER - zespól metod, aktywności i stosunków, które dotycz zainteresowań jednostek i grup
Zainteresowania:
artystyczne
intelektualne
społeczne
praktyczne
fizyczne
MOULINIER - animuje się tylko to co jest martwe. Potrzeba animacji odnosi się do jakiegoś braku, nieobecności. Dopóki jest życie nie ma konieczności, aby o nim wspominać: ono istnieje. Przywoływać życie - to uznać jego nietrwałość, obecność śmierci. Gdy zanikła zaczęto o niej mówić, dopuszczać jej istnienie do świadomości. Stąd paradoks - animacja jest poczynając od momentu, w którym już nie ma animacji.
POUJOL -
`działanie społeczno-kulturalne'
Stara się ułatwić ekspresję i twórczość jednostek w grupie i zbiorowości
7 cech charakterystycznych sektora społeczno-kulturalnego:
baza stowarzyszeniowa i ochotnicza; instytucje sytuują się w przestrzeni społecznej obok podstawowych instytucji społecznych (przedsiębiorstwa, związki, kościoły, partie ) a nie w ich łonie
sektor społeczno-kulturalny zamuje się czasem poza pracą zawodową, organizacją zajęć czasu wolnego
nie ma zajęć typu konsumpcyjnego, ideologia implikuje aktywne uczestnictwo publiczności na poziomie wyboru lub tworzenia produktu kulturalnego
rozmaitość zajęć i sposobócw animowania - wszystko jest możliwe - od ekonomii społecznej, kursy kulinarne
różnorodność specyficznych instytucji
pochodzenie instytucji trzeba szukać w przeszłości
publiczny charakter finansowania, wspólpraca władz i stowarzyszeń + zbiorowości lokalne
POUJOL WYRÓŻNIA różne animacje:
kulturalną
społeczną
społeczno-kulturalną
sportową
szkolną
ELEMENTY WSPÓLNE:
istnienie grup i zbiorowości
doniosłość komunikacji społecznej
relacje interpersonalne i międzystrukturalne na różnych poziomach
odniesienie do nurtów pedagogiki aktywnej i niedyrektywnej
akcent na autonomię jednostek i grup, ich podmiotowość
metoda integracji i partycypacji
stosowanie = ulepszenie komunikacji s połecznej
pobudzenie rozwoju osób i odpowiedzialności
uczestnictwo w życiu społecznym przez współpracę i samorządność
aktywizacja środowiska społecznego
umożliwienie ekspresji, wymiany myśli
prowadzenie do wzajemnego zrozumienia i porozumienia
ASK powstaje z 2 nurtów:
wzrastanie potrzeb wynikających z poczucia bezsilności i samotności jednostek i małych grup
nurt „szkoły aktywnej”, `niedyrektywności', ekspresji, ducha liberalnego i demokratycznego w wychowaniu
Pole działania animacji - struktury i organizacja
Określenie zakresu ASK trudne, bo: Złożoność, poszerzające się granice praktyki animacyjnej
Współpraca różnych dyscyplin nauki
Zakres ask - dominujące aspekty
EUROPA ZACHODNIA - animacja zawodem - animatorzy szkolni, handlowi, kościelni, związkowi…
Konkretny sektor animacji wymaga spojrzenia na płaszczyzny:
Cele (instytucji, animatorów, uczestników)
Animatorów (ich cechy, motywacje, plany, kształcenie)
Uczestników (cechy demograficzno-społ., motywy)
Proponowane metody i stosowane techniki
Treści
Wyposażenie służące do prowadzenia zajęć
Uzyskiwane wyniki i ich ocenę
Koszty
Określając dominujący aspekt animacji można stosować różne kryteria:
Geograficzne (animacja miejska-wiejska)
Płaszczyzny interwencji (społeczna, kulturalna)
Głównego sektora działania (polityczna, handlowa, szkolna, estetyczna)
Statusu animatora (zawodowy, dobrowolny)
Przynależności instytucjonalnej i celów (państwowa lub prywatna, nastawiona na zysk Lub nie)
Stosunku do kryteriów pedagogicznych (skoncentrowana na treści, grupie, kształceniu, relacjach..)
Stosunku do organizacji społecznej (spontaniczna czy zinstytucjonalizowana)
Związane z uczestnikami ( wiek, płeć, kategoria zawodowa, poziom kulturalny)
Związane z treściami (muzyczne, teatralne, filmowe, sportowe…)
POUJOL WYRÓŻNIA różne animacje:
kulturalną
społeczną
społeczno-kulturalną
sportową
szkolną
Struktury ask i ich organizacja
Grupy nieformalne (dzieci, młodzieży, dorosłych)
Cele: towarzyskie, ludyczne, sportowe,
bez udziału animatora
bez kategoryzacji
część animacji naturalnej
nie należy do struktury instytucjonalnej
Stowarzyszenia - podstawowe jednostki i naturalne ramy animacji
Rozbudzają i pobudzają w środowisku lokalnym zainteresowania, potrzeby i projekty jednostek
Pomagają w realizacji projektów
Dobór i promocja działaczy społecznych
Dobrowolność przynależności, wspólnota celów, decentralizacja zarządzania
Powstają z różnych inicjatyw - instytucji, Ministerstw,
Działanie lokalne, regionalne, narodowe
ALEXIS DE TOCQUEVILLE -
Stowarzyszenia = „nerw demokracji”, sposób ekspresji społecznej, miejsce „nauki władzy”
Zbiorowości lokalne
Powstają inicjatywy społeczne
gminy biorą na siebie ciężar odpowiednich warunków lokalowych, środków materialnych, wyposażenia
BESNARD - animacja „na ludzką miarę”
Poziom pośredniczący
Instytucje, organizacje i ruchy społeczne
Bardziej znaczace w skali kraju niż stowarzyszenia lokalne
Ruchy społeczne, instytucje regionalne i narodowe (skauci, ruch katolicki, Kobiecy Związek Obywatelski)
Organizacje i instytucje społeczne i kulturalne (działania neutralne, np. zastępują służby publiczne)
Ośrodki wychowawcze i kulturalne (sport + edukacja + kultura + szkoła…)
Szkolne ośrodki S-K w nowych miastach
Bazy plenerowe i biblioteki
Muzea, ośrodki informacyjne dla młodziezy, parki narodowe, kluby filmowe, wojskowe…
Komitety w przedsiębiorstwach i zakładach pracy
Organizmy społeczne i kulturalne koordynujące działania na poziomach lokalnym,okręgowym…
LABOURIE
37 rodzajów instytucji S-K
Poziom państwowy
Brak polityki kulturalnej (liberalizm + koncepcja demokratyczna)
Podział podejmowanych działań administracyjnych między wiele ministerstw
Brak całościowej polityki kulturalnej ; Pluralizm ideologii
Ask - fazy i kierunki rozwoju
Aspekt historyczny
Dwa nurty :
Związkowej Oświaty Ludowej
Francja - Ruch Oświaty Ludowej (l'Education Populaire)
Działania oświatowe katolików i ruchu laickiego zakończone rozdzieleniem Kościoła od Państwa
XIX i początki XX w - rola środowiskowego animatora = ksiądz i nauczyciel
Nurt wyznaniowy tworzy różne formy przygotowania do pracy w środowisku dla młodych ludzi
Po I wojnie powstają „zespoły socjalne” odnowa moralna przez „wzajemne wychowanie”
Głowne tendencje francuskiego systemu oświatowego powstają w okresie Wielkiej Rewolucji (1789)
Laicki
Odwołania do racjonalizmu, pozytywizmu, socjalizmu - dąży do demokracji
BESNARD - opuszczenie przymiotnika ludowy = ewolucja socjologiczna
Szersza, neutralna orientacja = docieranie do wielu warstw społecznych
ASK - została stworzona tak jak oświata ludowa przez:
Ruch rewindykacji kulturalnych ze strony grup, stowarzyszeń animowanych przez <<bojowników>> kultury
Przynoszenie korzyści wszystkim
Zmniejszenie nierówności pochodzenia społecznego
Praca militants - działaczy, bojowników = ochotników, członków stowarzyszeń dobrowolnych i org społ
Kierunki rozwoju animacji
LABOURIE
Semantyka ASK = intencja wyzwolenia kultury przez ponowne połączenie jej ze zjawiskami życia zbiorowego
PRECAS
Animacja zakorzeniona w życiu codziennym, małe wydarzenia i mieszkańcy dzielnicy stanowią o jej trwałości
ASK dotyczy:
Całości życia codziennego jednostek
Pracy, aktywności obywatelskiej i politycznej
Życia rodzinnego i stosunków sąsiedzkich
Czasu wolnego i kultury
KIERUNKI ANIMACJI
Stworzenie obiektywnego inwentarza metod i propozycji animacji niedyrektywnej i samorządności
Określenie „aktywnego” i „pasywnego” elementu animacji
Zbadanie i opracowanie technik przydatnych animatorom
Wyjaśnienie relacji między ASK a upowszechnianiem sztuki klasycznej
Rozwiązanie rozwiązanie problemu osób należących do podkultur, izolowanych, w zacofanych regionach
Zbadanie owocnej współpracy władz, animatorów i sektora handlowego
Określenie roli władz wielkich sieci radiowych i telewizyjnych
Zwiększenie wysiłków służących zacieśnieniu więzi między animacją, a wychowaniem
Podjęcie problemu animacji w miejscu pracy
Rozwiązanie problemu oceny - uzyskanie konkretnych dowodów wyników animacji
ODNIESENIE DO WARTOŚCI
Wolność - musi górować na ograniczeniami, jeśli doświadczenia są ograniczona = ubóstwo kulturalne
Upośledzenie kulturalne = osoby pozbawione doświadczeń mających większą wartość
Aktywność - lepsza niż pasywność
Samookreślenie - lepsze niż akceptowanie podporządkowania się odgórnemu kierowaniu
Krytyczne uczestnictwo - jest większą wartość niż ograniczenie zakresu zajęć do problemów prywatnych
Autentyczne zaangażowanie emocjonalne i intelektualne - ważniejsze niż prosta zabawa
Formy twórczości - można ocenić stosując normy określające ich autentyczne walory
Każda kultura - ma aspekty pozytywne i negatywne
MOULINIER
- ASK = „bezkrwawa rewolucja”, zmobilizuje ludzi do aktywnośći, do panowania nad losem, pobudzi, rozwinie
- osiągnięcie „lepszej jakości życia” jest ideałem pięknym, lecz nie w pełni osiągalnym
- animacja warunkiem koniecznym, ale nie wystarczającym do polepszenia warunków życia
SIMPSON - ASK = bodziec dostarczony życiu umysłowemu, fizycz. I uczuciowemu ,
= pobudza do podjęcia różnych aktywności, rozwoju uczestnictwa, pełniejszej ekspresji
= daje poczucie przynależności do zbiorowości na którą mogą wpłynąć
ENCKEVORT = demokracja kulturalna
= powstanie wielu zbiorowości gdzie jednostka może rozwijać się współdziałając z innymi
- istnieje duża luka między dążeniami i aspiracjami, a praktyką i problemami animacji
CZTERY KONCEPCJE ENCKEVORTA na których opiera się praktyka ASK:
Animacja to sposób kształtowania wspólnot izolowanych z różnych środowisk i rejonów geograficznych
ANIMATOR
wyrywanie jednostek z izolacji
Doprowadzenie do nawiązania między nimi kontaktu (organizacja spotkań, zebrań)
Celami nadrzędnymi jest uczestnictwo i autoekspresja, wspólpraca między jednostkami
ANIMATOR
Pomoc róznym grupom w rozmaitych sposobach ekspresji
Tworzenie miejsc nieformalnych i swobodnych spotkan
Przywrócenie ludziom poczucia przynależności do konkretnej zbiorowości, utożsamienie z grupą
Wyzwolenie i emancypację, samookreślenie, samostanowienie, osobista kontrola nad otoczeniem
Środek doprowadzający do usunięcia barier społecznych i ekonomicznych
We Francji - „dzika”, „kontestatorska” animacja
Służy nie tylko tworzeniu, ale także podtrzymywaniu życia dzielnicy, zaspokojeniu potrzeb, interesów
Celem jest zdobycie władzy
ANIMATOR Aktywna interwencja grup, a nie metoda niedyrektywna
Demokracja kulturalna
Wywarcie wpływu, uczestnictwo w decyzjach spoza dziedziny kultury,
nadanie większego znaczenia potrzebom ze sfery komunikowania społecznego, ekspresji, zarządzania
Wzmocnienie autonomii i możliwości wpływu grup podstawowych
HADLEY Człowiek z natury ma być autonomiczny i dążyć do samorealizacji
Patologia współczesnego społeczeństwa przeszkadza, a składają się na nią:
Rozdzielenie różnych aspektów życia
Dominację organizacji biurokratycznych
Hierarchiczność
Specjalizację
Koncentrację władzy w rękach elit
animacja ma trafić nie do konsumentów na niższych szczeblach hierarchii, tylko do miejsc pracy i usług społecznych
Lyon, 1978 rok - sympozjum o temacie „Od praktyki społeczno-kulturalnej do polityki animacji”
Kierunki rozwoju animacji - niezbędne do realizowania polityki animacji
innowacja kulturalna,
reakcja na atomizację życia codziennego, podział pracy i skrajną profesjonalizację pracy
umożliwia tworzenie nowych stosunków społecznych, sposobów podejmowania decyzji i organizacji
kwestionuje struktury społeczne
pojawia się tam, gdzie jest niezadowolenie z pewnej dziedziny życia społecznego
niezbędna dla demokratyzacji polityki kulturalnej
rodzi się spontanicznie , nieprzewidywalnie
może służyć prewencji i uzdrawianiu sytuacji
Przeszkody dla innowacji:
postawa władz ogólnopaństwowych i władz lokalnych
inercja i brak wyobraźni użytkowników instytucji
rutyna i lęk administracji, partii politycznych, organizacji
niedostatki świadomości społecznej co do demokratycznego sposobu sprawowania władzy
zbyt wczesna kontrola i ocena są konieczne w sprawach finansowych
przekształcenie instytucji,
animacja może służyć jako:
„ozdobnik”, dodaje blichtru, stanowi pozór, pseudoanimacja
„przeszczep”, który nie przyjmuje się w instytucji, działanie bez udziału i wiedzy pozostałych osób
Pomocne uzupełnienie, posiada pewną niezależność
Środek ciężkości instytucji, władza oddana w ręce animatorów
dokonywanie oceny dla ulepszenia działalności
pojawia się pod naciskiem konieczności
ocena jest procesem rozjaśniającym cele działania, weryfikuje spójność, wskazuje środki i metody
względność pojęć, ustalenie kryteriów oceny utrudnia jednoznaczną ocenę
ocena określa i precyzuje, uściśla środki, metody, rezultaty
oceny potrzebuje władza publiczna, publiczność i animatorzy
ocena musi zostać poddana ocenie („kontroli”)
brak modelu oceny, ściśle wytyczonych etapów
Główne tendencje rozwoju kulturalnego w latach `70
Uznanie kultury jako wymiaru rozwoju ogólnego społeczeństwa
Zwiększenie subwencji państwa dla twórców profesjonalnych i nie~ oraz dla instytucji kultury
Wzrost liczby inicjatyw publicznych podejmowanych dla polepszenia statusu artysty
Sprzyjanie uczestnictwu obywateli w życiu i zajęciach kulturalnych
Nowatorskie poczynania napotykają na przeszkody:
Brak wyobraźni i opór, konserwatywne myślenie
Ociężałość administracji i instytucji w zarządzaniu kulturą
Przeciwstawienie dziedzictwa kulturowego kulturze nowo powstającej
Mały udział w budżetach wydatków na kulturę
Zwiększająca się profesjonalizacja sektora kulturalnego
Marginalne zainteresowanie rządów kulturą
Powolność realizowania
Europejska Deklaracja dotycząca Celów Kulturalnych - IV Konferencja Ministrów Kultury z Krajów EU.ZACH 1984
-poszerzenie zakresu kulturalnego i społecznego w animacji
-pryncypia polityki kulturalnej i animacji
Cel I - rozwijać spuściznę i twórczość
Cel II - Rozwijać ludzkie zdolności
Cel III - Zapewnić wolność
Cel IV - Zwiększać znaczenie uczestnictwa
Cel V - Sprzyjać rozwojowi osobowości
Cel VI - Budować przyszłość
SLOANE - Jakie są powody by zachęcać do uczestnictwa?
Korzyści osobiste, których może dostarczyć jednostce współuczestnictwo:
Zmniejszenie potencjalnego niepokoju wynikającego ze spotkania z nieznanym
Działanie jako proces samorealizacji
Tworzenie ram, w których możliwe jest odkrywanie wartości i preferencji,
Odczucie i tworzenie bardziej demokratycznego klimatu
Uznanie odpowiedzialności indywidualnej za postawę etyczną
Uświadomienie sobie natury procesów modyfikacji otoczenia
Nabycie doświadczenia praktycznego
Zanikanie uczucia niemocy wobec decyzji publicznych
Wyższy stopień adekwatności w relacji człowiek-środowisko
Podejście do konfliktu w sposób realistyczny i otwarty
Większa i lepiej pojmowana władza nad życiem
Animacja - ambiwalencja i dylematy
Animacja - w służbie ideologii?
Czy animacja może być neutralna?
- odrzucenie wszelkiej ideologii, to neutralność pozorna
- jeśli nie ma zaangażowania ideologicznego - animacja zgadza się z tym co istnieje
- w każdym systemie animacja narażona na naciski prowadzące do zmiany sposobu działania
- każda instytucja staje się ideologicznie określona
Czasami animatory zajmują się szczęściem innych wbrew ich woli
Ideały nie zawsze znajdują potwierdzenie w praktyce
Idea kultury elitarnej i hierarchiczne klasyfikowanie ludzi ze względu na mniejsze opanowanie kultury trwa
Zwiększenie instytucjonalizacji animacji = ograniczenie sektora prywatnego
Społeczeństwa konsumpcyjne sprzyjają zmniejszaniu się ochotników i wpływów „bojowników”
Osobiste zaangażowanie czyni z animatora działacza („bojownika”), jednocześnie uzależnia go, bo czasem trudno być lojalnym wobec grupy i wobec pracodawcy.
POUJOL - Czy wprowadzenie polityki kulturalnej nie oznacza nowych form kontroli społecznej?
Odrzucenie neutralizacji napięć politycznych przez animatora w swojej pracy może prowadzić do napięć z władzami
Pomimo profesjonalizacji zawodu animatora (uzyskiwanie dyplomów) wciąż nie brak ochotników, wolontariuszy
Animacja instytucjonalną oraz „spontaniczna”, ”dzika” - wzmacniają się nawzajem
Animacja uwikłana w ideologię pełni funkcje społeczne
Animacja: funkcje społeczne i kulturalne- między „obowiązkiem” a „powołaniem”
Animacja może wzmacniać nurt normalizacji społecznej lub powstrzymywać go pobudzając postawy aktywne
Czy rola animacji to naprawa braków i zakłóceń czy kwestionowanie społeczeństwa, które przyczyniło się do braków?
Besnard - FUNKCJE SPOŁECZNO KULTURALNE
Zapewnienie komunikacji między poziomami władzy społecznej
Odgrywanie roli regulacyjnej: przywrócenie równowagi władzy dominującej
Funkcje społeczne animacji
Adaptacyjna i integracyjna (socjalizacyjna)
Edukacyjna i rozwoju kulturalnego
Rekreacyjna
Regulacji życia społecznego
Innowacyjna i krytyczna
Funkcje kulturalne animacji
ASK a twórczość (rozpowszechnianie i popularyzacja)
Animacja, a upowszechnianie kultury (animator = twórca czy przekaźnik kultury wytwarzanej przez kogoś innego?)
Animacja a publiczność
Animacja: władza kulturala i instrument krytyki społecznej
Typy animatorów i motywacje ( PARIZET)
Kolektywny -
Zamiary osobiste wiążą się z zamiarami zbiorowymi, samorealizacja, stawanie się indywidualne jest tożsame ze stawaniem się zbiorowości, wspólne zaangażowanie motorem rozwoju, system wartości = odpowiedź na potrzeby grupy, ogólny rozwój
Relacyjny -
Podział na zamiary osobiste i zamiary zbiorowe; dochodzenie do zaangażowania kolektywnego zapoczątkowane poszukiwaniem drogi rozwoju osobistego; dążenie do pełni zycia, otwartości stosunków, rozwój osobisty użyteczny dla wszystkich
Osobisty -
Chęć zdobycia uznania społecznego, integracji i osiągnięć, wspinanie się po szczeblach hierarchii społecznej, władza, wykorzystanie animacji do własnych celów
Nurty animacji (PARIZET):
Konserwatywny - zachowanie społeczeństwa tradycyjnego; integracja i unifikacja za pośrednictwem animatora
Reformistyczny - ewolucja społeczna przez zmianę stosunków społ; animacja = komunikacja międzyludzka
Rewolucyjny - zmiana społeczeństwa, działanie na struktury , rozwój świadomości i odpowiedzialności
zawsze mowa o stosunku animacji do społeczeństwa,
zadania animacji zawierają wiele sprzeczności i niejasności,
Trudno rozstrzygnąć czy są realizowane rzeczywiście jako zadania animacji,
Normalizacja: między biernym przystosowaniem i uzależnieniem, a aktywnym uczestnictwem i autonomią?
Trudności w animowaniu:
Opór przeciw zmianom
Różnorodnie rozumiane konflikty
Opór natury socjologicznej (np. segregacja grup)
Opór natury politycznej (władza)
Opór instytucji
Opór natury psychologicznej
Konflikt:
Może powstawać spontanicznie
Rodzi się między autonomicznymi grupami działania
Między animacją spontaniczną („dziką”), a instytucjami animacji (profesjonalizm)
Może wynikać z uczestnictwa wywołanego koniecznością
Integracja - tak rozumiana normalizacja staje się przez aktywne uczestnictwo, z poszanowaniem autonomii i różnic
- opiera się na uznaniu pluralizmu, różnorodności i odmienności wartości podstawowych
Kultura: między upowszechnieniem a twórczością
W skrajnych przypadkach dychotomiczny podział na:
Złą kulturę elitarną; można jedynie upowszechniać, jaka jest aktywność i autonomia uczestników?
Dobrą kulturę ludową; przejaw autentycznej aktywności i autonomii pobudzanych i wspomaganych przez AS
Szukanie sprzymierzeńców w:
- ramach instytucjonalnych
- mass-mediach i przemyśle kulturalnym
Nowe formy działania instytucji kulturalnych:
„od drzwi do drzwi” - animator jako artysta, nawiązanie kontaktu w miejscu zamieszkania,
„Zycie ludzi” - aktorzy występują w naturalnych miejscach spotkań, bary, wejścia fabryk
„muzeum w nauczaniu” - lekcje muzealne
Główne kierunki polityki kulturalnej powinny prowadzić do:
Zapewnienia warunków produkcji dzieł różnorodnych i wysokiej jakości
Podtrzymywania urozmaiconych przedsięwzięć kulturalnych
Uwzględniania czasu koniecznego do zaakceptowania przez publiczność najtrudniejszych wytworów kultury
Poparcia finansowego produkcji i upowszechniania dzieł sztuki,
Popierania rozwoju nowych technik produkcji i rozpowszechniania
Zachęcania przemysłu i mediów by sprzyjały nowym spektaklom i aktywności twórców
Podjęcia współpracy z mediami i przemysłem dla rozwoju archiwów dźwiękowych i wizualnych
Trzy formy uczestnictwa i 3 główne kierunki działania animatorów pośredników:
Proste sprzężenie zwrotne - sondaże, ankiety, korespondencja odbiorów
Instytucje: lokalne stacje radia i TV, autonomia słaba, kontrola zawodowców, centralna
„interakcja: między rozpowszechniającymi a publicznością (lokalne stowarzyszenia, grupy)
Zarządzanie ma większy charakter pluralistyczny, zawodowcy i specjaliści od informacji
„uczestnictwo bezpośrednie” publiczności, (np. radia pirackie)
Samorządnośc w mediach lokalnych, bez pośrednictwa, kontroli
Typy animatora:
Animator pośrednik - nawiązuje stosunki z grupami i instytucjami, raczej nie pobudza publiczności do uczestnictwa
Animator pośrednik zawodowy- udostępnianie środków publiczności, niedyrektywny,
Animator S-K - własna ideologia, mobilizuje, pobudza, stymuluje, proces komunikowania
Czy artysta może być animatorem?
- potencjalnie są „animatorami naturalnymi”
- zdolni do komunikowania, interpretowania rzeczywistości, przedstawiania swoich wizji
- ukazują możliwośc indywidualnego działania i ekspresji
- nie są profesjonalistami, więc unikają rutyny, akceptują pracę poza strukturami formalnymi
- są tolerancyjni i gotowi do uznania różnych postaw politycznych, społecznych
Czy animator może być artystą?
- postawa twórcza animatora sprzyja swobodzie i innowacji, wymaga od animatora rozległych umiejętności
MACCIO
Sprzeczności w dziedzinie kultury w sferach:
Wartości
Kultura produktywistyczna - przygotowuje skutecznych producentów w przemyśle
Kultura humanistyczna - przygotowuje osoby zdolne rozumieć wszystkie wymiary epoki
Natury
Kultura intelektualna -zrozumienie zjawisk, ale w małej mierze działanie i dokonywanie wyborów
Kultura pragmatyczna - ucząca tego, co użyteczne dla osiągnięcia określonych celów
Wymiaru
Kultura narodowa, dąży do gloryfikacji wartości, oryginalności, zachowania tradycji narodowych
Kultura pluralistyczna łączy wartości różnych narodów w harmonijną całość
Poziomu
Kultura dla „uprzywilejowanych”, elity wiedzy i władzy
Kultura masowa - upowszechnia powierzchowne wiadomości jako wiedzę
Rodzaju
Kultura szkolna, stereotypowa, gdy chodzi o treści przekazywane dzieciom i dorosłym
Kultura równoległa - wykorzystuje nowoczesne środki audiowizualne
MACCIO - 10 charakterystycznych cech kultury:
Otwarta na innych
Jest wysiłkiem przekroczenia siebie przez każdego człowieka
Wartość uniwersalna
Permanentna
Antytotalitarna
Uwzględnia wszystkie wymiary życia
Źródło nowego
Źródło demokracji
…
Zainteresowania odpowiadają:
Potrzebom kształcenia i pełnią funkcje odprężenia, rozrywki, rozwoju
Uczestnictwo w zajęciach animacji jest dobrowolne
Otwarte dla wszystkich kategorii osób - nie ma cenzusu
Nie wymagają przygotowania
Celem nie jest zdobycie dyplomu czy kwalifikacji
Przebiegają z udziałem animatora ze specjalistycznym przygotowaniem