Praca animatora wymaga dużej systematyczności, wytrwałości oraz terminowości w działaniach i kontaktach z potencjalnymi projektodawcami. Dopiero duża aktywność w podejmowanych działaniach przynosi zamierzone rezultaty. Animator powinien mieć poczucie własnych umiejętności i potencjału. W ten sposób jego działania będą profesjonalne i zyska zaufanie. Poza doskonaleniem swoich kompetencji powinien kierować się kodeksem etyki oraz wysoką kulturą osobistą. Dobry animator rozumie konieczność wspierania inicjatyw i przedsięwzięć. Potrafi trafnie określać potrzeby i starać się o ich społeczne spełnienie.
Źródło: tekst własny
"Rozwój społeczności lokalnej to proces, którego celem jest urzeczywistnienie szeroko pojętej aktywnej demokracji"-Val Harris
Dobrze zorganizowane i prężnie działające społeczności lokalne stanowią ważny element społeczeństwa demokratycznego.Silne wspólnoty lokalne z różnorodnymi formami aktywności społecznej są wynikiem miejscowych uwarunkowań historycznych, kulturowych i ekonomicznych.Często nawet tradycyjnie mobilne środowisko musi być jednak wspierane przez profesjonalne działania edukacyjne.Pytanie:"Jak sprawić, aby ludziom chciało się chcieć?" stanowi naczelne wyzwanie dla liderów i instytucji działających w lokalnym środowisku. Istnieje, zwłaszcza w zachodniej Europie, wiele udanych przykładów zdynamizowania trudnego środowiska poprzez długofalowe działania animatorów społecznych. Poszukiwania czynników uruchamiających lokalny potencjał społeczny podejmowane są równocześnie na wielu płaszczyznach: w działalności kulturalnej, oświatowej, samorządowej. Obecnie również w Polsce istnieje wyraźna konieczność zintegrowania różnorodnych metod i form pracy wywodzącej się m.inn. z animacji kultury lub edukacji środowiskowej.
źródło: ngo.pl
Animator inspiruje oraz pobudza aktywności osób, grup, lub instytucji w przestrzeni publicznej promując aktywną postawę obywatelską ukierunkowaną na kooperację. Dzięki temu umożliwia włączani się ludzi do uczestniczenia w konsumowaniu, a także wytwarzaniu dobra publicznego. Mieszkańcy mają szansę odkryć wartości wspólnoty, solidarności, satysfakcji z pomocy innym oraz współpracy na rzecz wspólnego dobra.
Animator społeczny może być pracownikiem wielu dziedzin życia, zarówno jako instruktor kulturalno oświatowy, pracownik socjalny nauczyciel czy urzędnik samorządowy.
Animator społeczny nie pracuje z jedną grupą, jak lider, ale inicjuje, inspiruje powstawanie nowych. Pracuje z grupą do momentu, aż wyłoni się w niej lider. Kolejnym etapem pracy animatora w grupami jest usamodzielnienie ich oraz zawiązanie relacji pomiędzy grupami a środowiskiem lokalnym. Uruchamia w ten sposób wewnętrzną energię, która tkwi w środowisku. Rozpoczyna proces rozwoju w oparciu o własne zasoby.
Animator społeczny jest praktykiem umiejętnie wykorzystującym techniki, narzędzia, które wychodzą od problemów i potrzeb mieszkańców określonej społeczności, poprzez motywację i edukację umożliwiają samoorganizację mieszkańców w celu samodzielnego ich zaspokajania. Nieco inaczej niż w przypadku aktywizacji, animator społeczny nie opera się tylko na poziomie obecnych aspiracji i potrzeb mieszkańców, ale stara się poprzez proces tworzenia poszerzyć sferę wrażliwości, otwarcia na zmianę.
W takim procesie rozwoju społeczności animator jest równocześnie nauczycielem, wychowawcą, inicjatore i organizatorem, madiatore i nosicielem zmiany.
Animator dąży do zmiany społecznej, do transformacji, uczy brania odpowiedzialności za siebie, uświadamia społeczeństwo
Źródło: www.sas.engo.pl
Wolontariat czyli jak wielu niepozornych ludzi robi wiele dużych rzeczy
Każda społeczność zorganizowana jest według określonych reguł i zasad, w której każdy członek ma określoną rolę
Pamiętaj, że ludzie z którymi będziesz pracować mogą:
- być w różnym wieku
- należeć do różnych kultur
- mieć różne poglądy na te same problemy
- podobać im się różne rzeczy
Musisz znaleźć sposoby radzenia sobie z ludźmi i odnoszenia się do nich w różnych sytuacjach, czasami sytuacje te będą pozytywne u miłe, a czasami trudne i stresujące.
Kiedy pracujesz z ludźmi upewnij się, że pomagasz im w odpowiedni sposób, a więc taki jaki oni chcą. Musisz uwzględniać ich życzenia oraz dać im do zrozumienia, że to, co mówią jest ważne. To, co oni myślą, może różnić się od tego, co według ciebie jest dla nich potrzebne i najbardziej odpowiednie. Nie możesz decydować za ludzi, ale musisz pomóc In w dokonywaniu wyborów przez nich samych.
Nauczenie się rozumienia indywidualnych przekonań i potrzeb ludzi z odmiennych kultur, płci, klas społecznych, orientacji seksualnych, różnego wieku i niepełnosprawności jest niezbędne do promowania równości. Musisz być zatem świadomy Oraw swoich i innych, aby być traktowany z szacunkiem. Pokazuje to, że doceniasz innych i, że są oni ważni.
Przykłady sposobów okazywania szacunku:
- odnoszenie się do ludzi w sposób jaki ludzie preferują
- poświęcanie całej uwagi danej osobie, a nie np. ignorowanie jej poprzez rozmowę z przyjaciółmi i kolegami
Jako wolontariusz musisz być świadomy trudnych sytuacji i wiedzieć, co robić w takich okolicznościach. Powinieneś zawsze:
- traktować każdego bezstronnie
- upewnić się, że ludzie są bezpieczni i nic im nie grozi
- zgłaszać wszelkie podejrzane lub niewłaściwe zachowania i nadużycia
Jeśli rozpoczynasz pracę jako wolontariusz powinieneś:
1. otrzymać informacje wprowadzające oraz informacje na temat wymaganych szkoleń
2. zapoznać się z przepisami bezpieczeństwa i higieny pracy
3. zapoznać się z zakresem czynności
4. poznać strukturę organizacyjną, żeby wiedzieć jaka jest w niej twoja rola
5. znać zakres obowiązków innych pracowników
6. wiedzieć kto będzie wydała ci polecenia
7. wiedzieć, kto będzie nadzorował twoją pacę, jest to bardzo ważne, ponieważ będzie to okazja do rozmowy na temat problemów, jaki możesz napotkać oraz o tym, co ci się udało zrobić, a czego nie
8. pamiętać, że twoi przełożeni mogą nie być osiągalni cały czas, musisz wówczas wiedzieć do kogo zwrócić się w razie nagłego wypadku
9. wiedzieć co robić, gdy zdarzy się wypadek
10. zapoznać się z zasadami i procedurami, które powiedzą ci jak radzić sobie z różnymi problemami
11. wiedzieć gdzie zwrócić się o radę i informacje, kiedy będziesz potrzebować pomocy
Źródło: I Ty tak możesz - przewodnik wolontariusza
ANIMATOR - to organizator grub społecznych, dobry animator rozumie konieczność wspierania incjatyw i przedsięwzięć. Potrafi trafnie określać potrzeby i starać się o ich społeczne spełnienie. Doskonale zna rynek pracy, zdaje sobie sprawę z istniejących na nim zagrożeń wykluczenia słabszych grub społecznych i zapobiega temu wspierając instytucji mogące realizować programy skierowane do tej grupy osób. ANIMATOR POWINIEN SŁUŻYĆ POMOCĄ I ŚWIADCZYĆ TAKIE USŁUGI JAK:
- pomoc w zbieraniu informacji
- formy organizacyjne
- poszukiwanie możliwości, mobilizowanie i wspieranie
Praca z niepełnosprawnymi polega na ich aktywizowaniu i jest bardzo trudna, ponieważ często spotyka się, że osoby nimi objęte nie są zainteresowane życiem społecznym, a kiedy już przejawiają jakieś chęci wyjścia z wykreowanego przez siebie getto, mają trudności w zaaklimatyzowaniu się w środowisku ludzi zdrowych. Bardzo często spotykają się ze stereotypami, przeświadczeniem i opinią społeczną o nich samych, co przeszkadza im w powrocie do pełnego zdrowia i funkcjonowania w społeczeństwie. Dlatego dobrze się dzieje, że znajdują się ludzie dobrej woli i jest ich już coraz więcej, którzy wychodzą naprzeciw problemom ludzi niepełnosprawnym po to, by wyrównać ich szanse w życiu. Powstają zatem centra zajmujące się tym problemem, który nie dotyczy tylko ludzi niepełnosprawnych, ale całego społeczeństwa, ludzi zdrowych w danej miejscowości, kraju czy na świecie.
Jednym z trójmiejskich centrum podejmującym problem niepełnosprawności jest Centrum Integracja Gdynia. Trzeba podkreślić, że Gdynia jest jednym z pierwszych miast w Polsce, które stało się prekursorem priorytetowego traktowania problemów swoich niepełnosprawnych mieszkańców. Wyrazem takiej polityki jest realizacja programu "Miasto bez barier". Wracając jednak do gdyńskiej integracji chciałabym zwrócić uwagę, że przy jej stworzeniu przykładano ogromne znaczenie. Wedle prawdy, że powodzenie każdego przedsięwzięcia zależy przede wszystkim od ludzi, którzy je realizują, konsultacje z kandydatami na stanowiska trwały aż trzy miesiące. Pozwoliły one jednakże wyłonić osoby ze szczególnymi predyspozycjami do pracy z niepełnosprawnymi. Liczy się bowiem umiejętność szybkiego diagnozowania problemu, bez względu na to jakiej jest natury: socjalnej, prawnej, architektonicznej czy emocjonalnej oraz otwarcie na drugiego człowieka. Głównym celem Integracji Gdynia jest wdrażanie idei: "praca zamiast renty". O znaczeniu pracy pięknie napisał Jan Paweł II: "Praca jest dobrem człowieka - dobrem jego człowieczeństwa - przez pracę bowiem człowiek przekształca przyrodę, dostosowując ją do swoich potrzeb, ale także urzeczywistnia siebie jako człowieka, a także poniekąd bardziej staje się człowiekiem". I właśnie tym przesłaniem kieruje się Centrum Integracja Gdynia.. Ludzie, którzy tworzą ekipę Integracji, są świadomi, że potrzeby wszystkich ludzi są podobne i nie różnicuje ich sprawność fizyczna, psychiczna czy intelektualna.
Centrum Integracja Gdynia realizuje projekt w ramach Sektorowego Programu Operacyjnego Rozwoju Zasobów Ludzkich, finansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. Program ma na celu wsparcie osób ze znacznym i umiarkowanym stopniem niepełnosprawności na otwartym rynku pracy.
Tak naprawdę, to ludzie z Centrum Integracja są dla tych, którzy już wiedzą, że chcą podjąć pracę. Zapraszają również wszystkich, którzy chcieliby pracować,ale widzą jeszcze mnóstwo przeszkód i tych, którzy sądzą, że są nieprzygotowani kompetencyjnie, zawodowo, i boją się podjąć pracę, bo się do niej, jak uważają, nie nadają. Pracownicy pomorskiego Centrum Integracja wierzą, że niepełnosprawność nie oznacza nieprzydatności życiowej i społecznej. Służą wsparciem także rodzinom niepełnosprawnych. Poszukują pracodawców zainteresowanych zatrudnianiem niepełnosprawnych pracowników.
Witam wszystkich odwiedzających naszego bloga.
Chciałam podzielić się własną refleksją na temat animacji społecznej.
Pracuję z osobami chorymi psychicznie i wiem jak dużo potrzeba cierpliwości i prawdziwej życzliwości. Ale tego człowiek się uczy. Zastanawiam się często czy podołam zadaniom, należących do animatora w takiej grupie społecznej. Nie tylko bowiem należy proponować im różne sposoby spędzania czasu w formie wyjścia do kina, teatru, czy na spacer, ale mobilizować i motywować do działalności w codziennym życiu. Nie wszyscy są skorzy wstawać o "przyzwoitej" porze, przygotowywać obiad, robić zakupy i załatwiać na mieście sprawy administracyjne. O pracy zarobkowej trudno w ogóle mówić, większość z nich ma przyznaną rentę i mieszka z rodzicami. Ważna jest współpraca z rodzicami osób chorych i to, aby chory sam wziął odpowiedzialność za swoje leczenie. Oczywiście w trudnej sytuacji może znaleźć grupę wsparcia i zawsze liczyć na pomoc psychologa.
Dodatkową sprawą jest poszukiwanie środków w celu sfinansowania tworzonych projektów. W takim środowisku praca wre od rana do wieczora i trudno zapomnieć o niej po powrocie do domu. Jest się zaangażowanym.
Może to być prawdziwe wyzwanie, wiedząc, że przed sobą jest szczytny cel: walka ze stygmatyzacją ludzi chorych i pomoc w ich powrocie do świata rzeczywistego, w którym człowiek realizuje się m.in. poprzez pracę i w relacji z innymi ludźmi.
Nadchodzą Święta Bożego Narodzenia. Wszyscy w oczach Boga jesteśmy równi i mamy prawo do stanowienia o sobie, prawo do życia, prawo do pracy. Wokół nas istnieją ludzie o ogromnych potrzebach, których nie mogą nawet w połowie zrealizować, a które zwykle dotyczą godnego przeżycia tego jednego dnia. Wielu z nich cierpi psychicznie. Może warto ich dostrzec jeszcze przed świętami, zaoferować pomoc niekoniecznie tę pieniężną, ale w formie konkretnej informacji gdzie ma się udać, by znalazł wsparcie, dach nad głową, ciepło i ludzkie serce.
Pozdrawiam świątecznie:
Arleta
Witam wszystkich Singli Zapowiada sie fajna imprezka na Przymorzu Wigilia dla ludków szukających swoich drugich połówek jabłka. Zajdź do nas do Pubu "Stańczyk" na ul. Dąbrowszczaków. Będzie super żarełko wyprodukowane przez Panią Halinke świetna atmosferka domowa. Będzie wesoło bo o to właśnie chodzi. Nie siedźcie w domach ! przyjdźcie popatrzeć na inne gębusie, w nowe środowisko. Zapraszamy wolnych, grubych, chudych, smutnych, wesołych , wysokich, niskich. Zadzwońci do Szefa - odpowie na Waszw wszystkie pytanka
Tak było rok temu. Organizowalam w zaprzyjaźnionym pubie wigilię dla samotnych. Było super.
Autor: wioletta o 20:38 0 komentarze
Witam wszystkich.
Chciałam podzielić się z wami krótką wiadomością, którą znalazłam w pewnym specjalistycznym magazynie. Być może jestem monotematyczna, bo zwykle rozprawiam o osobach dotkniętych chorobą psychiczną. Proszę mi wybaczyć. Jest mi to z pewnego względu bardzo bliskie. Dlatego kiedy znajduję jakieś światełko, nadzieję dla osób niepełnosprawnych, możliwość wyjścia i ichintegrację ze społeczeństwem bardzo mnie to cieszy. Jest to znak, że rzeczywiście wiele się dla nich robi. Wiele... ciągle jednak jest to kropla w morzu na warunki polskie.
KŁOS, firma społeczna, projekt, inaczej Koalicja Łamania Oporów Społecznych istnieje już od kilku lat. Jako firma-hotel działa od roku. Zdobywają tu doświadczenie beneficjenci projektu, a są nimi osoby długotrwale bezrobotne i te z nabytą chorobą psychiczną. Pracują jako kelnerzy, pokojówki, recepcjonistki, pracownicy gospodarczy, ogrodnicy. Dzięki temu projektowi mają szansę na zaistnienie w życiu społeczeństwa. Na pewno nie jest to dla nich łatwe. Pracodawcy są w stanie zaoferować im pomoc. Zresztą praca w hotelu może stanowić dla nich tylko czas przejściowy, by później szukać pracy na wolnym rynku. To jest zresztą celem samym w sobie w socjoterapii ludzi chorych psychicznie. Do tego zostaną świetnie przeszkoleni od nauki psychologiczno-marketingowej poprzez strategię osiągania celów na rynku aż do umiejętności komunikowania się nie zapominając o kursie komputerowym i języku angielskim.
Źródlo: www.klos.tpn.org.pl
Głównym celem projektu partnerstwa na rzecz rozwoju „Na Fali" jest wsparcie tworzenia i rozwoju polskiej gospodarki społecznej poprzez utworzenie Centrum Organizacji Lokalnej Przedsiębiorczości Społecznej (COLPS) - modelowej instytucji, która wypracuje mechanizm wychodzenia z długotrwałego bezrobocia na otwarty rynek pracy, jako metody przeciwdziałania dyskryminacji, nierówności oraz wykluczeniu na rynku pracy.
Partnerstwo zakłada, że COLPS stanie się modelową instytucją, której zasady działania oraz wypracowany w niej mechanizm wychodzenia z długotrwałego bezrobocia staną się jednym ze sposobów pozwalających na rozwój polskiego modelu gospodarki społecznej z jednoczesnym zwalczaniem zjawiska długotrwałego bezrobocia. Uzależniony od wnikliwej i rzetelnej analizy potrzeb i możliwości lokalnych model COLPS-u będzie mógł funkcjonować w każdym rejonie Polski, Europy.
Partnerstwo zakłada wypracowanie modelowych metod ponownej aktywności zawodowej osób długotrwale bezrobotnych, metod dostosowanych do indywidualnych potrzeb i możliwości oraz przeciwdziałających ich dyskryminowaniu na rynku pracy. Zadaniem Partnerstwa jest wypracowanie i wdrożenie działań związanych głównie ze zwiększaniem umiejętności zawodowych uczestników projektu oraz ich umiejętności z zakresu samej obecności na otwartym rynku pracy. Zwiększenie szans osób długotrwale bezrobotnych na zatrudnienie dokonywać się będzie poprzez:
- zwiększenie ich aktywności i kompetencji zawodowych;
- utworzenie kompleksowych programów szkoleniowych dostosowanych do możliwości osób długotrwale bezrobotnych i potrzeb lokalnego rynku;
- zorganizowanie komplementarnych grup treningowych w ramach praktycznej nauki zawodu;
- umożliwienie i wsparcie powstawania spółdzielni socjalnych, spółdzielni pracy lub małych przedsiębiorstw działających w sektorze usług społecznych (dopuszczalnym wariantem podejmowanej przez uczestników projektu samodzielności zawodowej jest podjęcie pracy w istniejących przedsiębiorstwach).
Źródło: www.nafali.caritas.pl
W naszym blogu pojawiło się określenie "non-profit". Z tego powodu chcę umieścić informację, że występuje ono często w połączeniu słów-organizacja typu "non-profit", co w Polsce przyjęto tak nazywać w przypadku organizacji pozarządowych. Organizacja nie jest nastawiona na osiąganie zysku(profit), ale na zaspokajaniu jakichś potrzeb. To nie znaczy jednak, że nie może prowadzić działalności gospodarczej. Może, tyle tylko, że dochody nie są dzielone pomiędzy osoby pracujące czy ochotników, ale są przeznaczane na dalszą działalność.
Określenie organizacje pozarządowe akcentuje niezależność tych organizacji od administracji(rządu).
Organizacje te określa się też czasem jako wolontarystyczne, gdyż ich działalność jest w znacznym stopniu oparta na działaniu ochotników czyli wolontariacie.
Inna nazwa stosowana wobec tych organizacji to organizacje społeczne lub organizacje użyteczności publicznej. Te sformułowania podkreślają, że aktywność tych organizacji jest najważniejsza w dziedzinie ochrony zdrowia, szeroko rozumianej pomocy społecznej, akcji charytatywnych i edukacji, czyli krótko mówiąc w działaniu dla dobra publicznego.
W Polsce podstawowymi formami prawnymi prowadzenia działalności społecznej są stowarzyszenia i fundacje.
Źródło: www.ngo.pl
Dlatego, że bez nich nie ma normalnego społeczeństwa i demokracji. Stwarzają one ramy organizacyjne dla działań powodowanych odruchem serca (pozwalają nam czuć się ludźmi) oraz dla naszej aktywności obywatelskiej (pozwalają nam czuć się obywatelami). W sytuacji, gdy udział w sprawowaniu władzy przez duże "W" jest fikcją, działalność w organizacjach pozarządowych pozwala członkom społeczeństwa spełnić ich funkcje obywatelskie, wpływać na zmianę rzeczywistości i sprawować władzę.
Zaprezentowane zdjęcia ilustrują niektóre ważne tematy, które poruszają serca osób pracujących w organizacjach pozarządowych. Warto idąc ulicą dostrzegać to zaangażowanie. Nam także nie powinno to być obojętne.
Źródło: zasoby własne
Źródło: zasoby własne
Źródło: zasoby własne
Autor: Kranc Ewa o 19:47 0 komentarze
Coraz popularniejsza staje się jeszcze inna , międzynarodowa nazwa, określająca organizację pozarządową: NGO, będąca skrótem angielskiego non-governmental organization.
Jeśli chcemy wiedzieć czy organizacja jest NGO czy też nie, to mówiąc najprościej należy uwzględnić to, że nie jest ona elementem oficjalnej struktury władzy państwowej czy samorządowej, jeżeli jej działanie nie jest nastawione na osiągnięcie zysków, ale na działalność społeczną, to wówczas z dużym prawdopodobieństwem można powiedzieć, że jest NGO.
Ze względu na profil działalności można wydzielić różne typy organizacji pozarządowych,i tak:
- organizacje samopomocy- ich specyfika sprowadza się do tego, że działają na rzecz swoich członków, przykład: organizacja emerytów X w miejscowości Y,
- organizacje opiekuńcze - te zaś świadczą usługi dla wszystkich, którzy tego potrzebują lub tylko dla pewnych kategorii osób, przykład: organizacja opieki nad dziećmi głuchymi,
-organizacje przedstawicielskie - na ogół reprezentują interesy jakiejś społeczności, przykład: społeczny komitet mieszkańców,
- organizacje mniejszości - reprezentujące interesy grup mniejszości na przykład religijnych, wyznaniowych, narodowościowych itp.,
- organizacje tworzone ad hoc - powstają dla przeprowadzenia określonej akcji,
- organizacje hobbystyczno-rekreacyjne - grupy osób zainteresowanych określoną sferą działalności, przykład: organizacja filatelistyczna
- organizacje zadaniowe - często wykonują pewne funkcje zlecone przez władze, przykład: organizacja zajmująca się ochroną parku,
- organizacje "tradycyjne" - o szerokiej formule działalności jak i osób, na rzecz których działają
Źródło: Zbigniew Lasocik,Kilka uwag o o roli organizacji pozarządowych w pańswie demokratycznym,Warszawa, 1994
