MINISTERSTWO PRACY I POLITYKI SPOﾣECZNEJ

Projekt

ZAﾣOﾯENIA DO USTAWY O RYNKU PRACY

Warszawa, kwiecie￱ 2006

Uzasadnienie i cel proponowanych zmian:

1 czerwca 2004 r. weszﾳa w ﾿ycie ustawa o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. (Dz. U Nr 99 poz. 1001). Nowy akt prawny zniósﾳ dotychczasowﾹ ustaw￪ o zatrudnieniu i przeciwdziaﾳaniu bezrobociu z 1994 roku. Ustawa okreﾜliﾳa nowe zadania pa￱stwa w zakresie promocji zatrudnienia, ﾳagodzenia skutków bezrobocia oraz aktywizacji zawodowej, a celem jej wprowadzenia byﾳo stworzenie kompleksowego systemu na rzecz zwi￪kszenia zatrudnienia i zahamowanie wzrostu bezrobocia. Ustawa usprawniﾳa funkcjonowanie publicznych sﾳu﾿b zatrudnienia, ukierunkowaﾳa dziaﾳania instytucji i instrumentów rynku pracy na rzecz promocji zatrudnienia, a nie tylko ﾳagodzenia skutków bezrobocia oraz przede wszystkim dostosowaﾳa system instytucji i instrumentów rynku pracy do wymogów i standardów Unii Europejskiej w celu efektywnego wﾳﾹczenia si￪ w realizacj￪ Europejskiej Strategii Zatrudnienia, europejskich instytucji rynku pracy oraz skutecznej absorpcji ﾜrodków Europejskiego Funduszu Spoﾳecznego.

Pomimo to, ﾿e ustawa byﾳa kilkakrotnie nowelizowana to zmiany te nie spowodowaﾳy znaczﾹcego przeﾳomu w sposobie funkcjonowania instytucji rynku pracy i na rynku pracy. Dlatego te﾿ istnieje potrzeba dokonania dalszych zmian w obowiﾹzujﾹcych przepisach po to by mo﾿na byﾳo skuteczniej realizowa￦ cele polityki wzrostu zatrudnienia i ogranicza￦ bezrobocie. Rozwiﾹzania prawne powinny by￦ kompatybilne z zasadami europejskiej polityki zatrudnienia, aby mo﾿na byﾳo w znacznie efektywniejszy, ni﾿ dotﾹd sposób, korzysta￦ z unijnych funduszy strukturalnych przeznaczonych na wdra﾿anie aktywnych polityk rynku pracy.

Proponowane zmiany b￪dﾹ zmierzaﾳy do:

1. Zwi￪kszenia skutecznoﾜci i efektywnoﾜci dziaﾳania publicznych sﾳu﾿b zatrudnienia, szczególnie w zakresie poprawy jakoﾜci usﾳug poﾜrednictwa i poradnictwa zawodowego, poprzez wzmocnienie tych sﾳu﾿b, a tak﾿e poprzez wyeliminowanie zb￪dnych dziaﾳa￱ administracyjno-biurokratycznych, które nie wiﾹ﾿ﾹ si￪ z podstawowymi funkcjami urz￪dów pracy ;

2. Efektywniejszej realizacji celów i zada￱ zawartych w krajowym planie dziaﾳa￱ na rzecz zatrudnienia i w innych dokumentach programowych dotyczﾹcych rozwoju rynku pracy.

3. Stworzenia warunków do skuteczniejszej absorpcji ﾜrodków Europejskiego Funduszu Spoﾳecznego oraz efektywnego ich wykorzystania;

4. Zwi￪kszenia efektywnoﾜci wydawania ﾜrodków Funduszu Pracy;

5. Stworzenia warunków dla zwi￪kszenia poziomu zatrudnienia, szczególnie ludzi mﾳodych oraz do zmniejszenia liczby osób w wieku produkcyjnym nie aktywnych zawodowo, w tym zwﾳaszcza, osób zagro﾿onych dﾳugotrwaﾳym bezrobociem.

6. Wprowadzenia systemu kontraktowania usﾳug rynku pracy, w szczególnoﾜci dla osób zagro﾿onych wykluczeniem spoﾳecznym.

W zakresie poprawy skutecznoﾜci i efektywnoﾜci dziaﾳania instytucii rynku pracy proponuje si￪ wprowadzenie nast￪puj~cych zmian:

Propozycje zmian o charakterze systemowym

1 .Zmiana statusu dokumentu strategicznego okreﾜlaiacego dziaﾳania ministra na rynku pracy

Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy zobowiﾹzuje ministra wﾳaﾜciwego do spraw pracy, we wspóﾳdziaﾳaniu z ministrem wﾳaﾜciwym do spraw gospodarki, ministrem wﾳaﾜciwym do spraw oﾜwiaty i wychowania oraz ministrem wﾳaﾜciwym do spraw szkolnictwa wy﾿szego, do przygotowania projektu rocznego Krajowego Planu Dziaﾳa￱ na rzecz Zatrudnienia (KPDZ). W zwiﾹzku z przyj￪ciem przez kraje Unii Europejskiej odnowionej Strategii Lizbo￱skiej, opracowywane dotychczas przez kraje UE roczne KPDZ zostaﾳy zastﾹpione Krajowymi Programami Reform na okresy 3-letnie. Uwzgl￪dniajﾹc ten fakt, jak równie﾿ dotychczasowe doﾜwiadczenia z realizacji KPDZ w Polsce wskazujﾹce na to, ﾿e rok jest okresem zbyt krótkim dla dokonania istotnych zmian w tej dziedzinie, postuluje si￪ zmian￪ statusu dokumentu pod nazwﾹ Krajowy Plan Dziaﾳa￱ na rzecz Zatrudnienia.

W tym zakresie zmiany polega￦ b￪dﾹ na:

1. Potraktowaniu planu, jako dokumentu strategiczno-planistycznego, o charakterze "kroczﾹcym", zawierajﾹcym zadania do realizacji w perspektywie trzyletniej.

2. Potraktowaniu planu, jako dokumentu obrazujﾹcego zamierzenia na polskim rynku pracy, które stanowiﾹ realizacj￪ wytycznych europejskiej polityki zatrudnienia.

3. Usuni￪ciu nazwy wﾳasnej-"Krajowego Planu Dziaﾳa￱ na Rzecz Zatrudnienia", z zapisu ustawowego.

2. Ustawowe wzmocnienie pozycii ministra wﾳaﾜciwego do spraw pracy w realizowaniu wytycznych europeiskiei strategii zatrudnienia.

Ustawa z dnia z 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy okreﾜla, ﾿e minister wﾳaﾜciwy do spraw pracy - obecnie jest nim Minister Pracy i Polityki Spoﾳecznej - realizuje zadania na rzecz rynku pracy.

Istotﾹ zmiany jest wzmocnienie pozycji ministra wﾳaﾜciwego ds. pracy w systemie podejmowania decyzji na szczeblu centralnym, które dotyczﾹ ró﾿nych aspektów polityki rynku pracy, w taki sposób, aby mógﾳ on wywiera￦ realny wpﾳyw na realizowanie w Polsce wytycznych europejskiej strategii zatrudnienia. Oznacza￦ to m.in. musi koniecznoﾜ￦ akceptacji przez ministra wﾳaﾜciwego do spraw pracy rzﾹdowych programów o charakterze strategicznym w zakresie ich wpﾳywu na rynek pracy.

3.0dcia﾿enie urz￪dów pracy od zb￪dnych prac administracyinych.

Publiczne sﾳu﾿by zatrudnienia sﾹ jednﾹ z kluczowych instytucji nowoczesnego pa￱stwa i odgrywajﾹ wa﾿nﾹ rol￪ w zwi￪kszaniu szans na zatrudnienie osób bezrobotnych i poszukujﾹcych pracy. Potencjaﾳ instytucjonalny publicznych sﾳu﾿b zatrudnienia oraz

mo﾿liwoﾜ￦ ich efektywnego dziaﾳania nie sﾹ satysfakcjonujﾹce. Liczba pracowników publicznych sﾳu﾿b zatrudnienia okazuje si￪ by￦ niewystarczajﾹca w porównaniu z wysokﾹ liczbﾹ bezrobotnych. Ponadto problemy finansowe sﾳu﾿b zatrudnienia, powodujﾹce niej ednokrotnie spadek zatrudnienia, maj ﾹ z pewnoﾜciﾹ wpﾳyw na jakoﾜ￦ ﾜwiadczonych usﾳug. Wysokie obciﾹ﾿enie pracowników powiatowych urz￪dów pracy obsﾳugﾹ osób bezrobotnych w zasadzie wyklucza mo﾿liwoﾜ￦ indywidualnego podejﾜcia do ich problemów i realizowania programów aktywizacyjnych. Stﾹd odejﾜcie od wydawania zaﾜwiadcze￱ dla instytucji pomocy spoﾳecznej to kolejny krok do zwi￪kszenia czasu pracy poﾜwieconego dla bezrobotnych. Proponowane rozwiﾹzania stanowiﾹ jednoczeﾜnie realizacj￪ konstytucyjnej zasady powszechnoﾜci i nieodpﾳatnoﾜci opieki zdrowotnej.

Istotﾹ zmian b￪dzie zniesienie wymogu poﾜwiadczania przez urzﾹd pracy statusu osoby bezrobotnej na potrzeby innych instytucji,tj:

1. Uzyskanie uprawnienia do ubezpieczenia zdrowotnego nie b￪dzie uzale﾿nione od rejestracji w urz￪dzie pracy. Osoby "bezrobotne" posiadajﾹce obywatelstwo polskie i zamieszkaﾳe na terenie Polski byﾳyby obj￪te ubezpieczeniem zdrowotnym na podstawie kryterium posiadania obywatelstwa polskiego i zamieszkiwania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.

2. Uprawnienia do otrzymania zasiﾳku socjalnego z pomocy spoﾳecznej nie b￪dzie wymagaﾳo potwierdzenia ze strony urz￪du pracy, ﾿e dana osoba jest zarejestrowana jako bezrobotna. Wystarczajﾹcym dokumentem b￪dzie oﾜwiadczenie samego zainteresowanego.

Warunkiem uﾳatwiajﾹcym wdro﾿enie powy﾿szych rozwiﾹza￱ b￪dzie stworzenie wspólnej, dla urz￪dów pracy i oﾜrodków pomocy spoﾳecznej, bazy danych i rozwój systemów elektronicznej komunikacji w relacjach mi￪dzy urz￪dami administracji publicznej a obywatelami.

4. Wprowadzenie zmian w zakresie finansowania realizacii zada￱ wynikaiﾹcych z ustawY.

Dotychczas zadania z zakresu polityki rynku pracy okreﾜlone wart. 8 i 9 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy sﾹ zadaniami wﾳasnymi odpowiednio samorzﾹdu województwa i powiatu. Sfera ta wymaga uporzﾹdkowania i zmian:

1. Wprowadzony b￪dzie katalog zada￱ z zakresu administracji rzﾹdowej realizowanych przez odpowiednio - samorzﾹd województwa i powiatu. Umo﾿liwi to finansowanie kosztów ich realizacji przez bud﾿et pa￱stwa - w celu:

? wprowadzenia i utrzymania jednolitych standardów ﾜwiadczenia usﾳug przez urz￪dy pracy,

? wprowadzenia równego dost￪pu do instrumentów rynku pracy dla pracodawców oraz bezrobotnych,

? okreﾜlenia zasad "zlecania czy kontraktowania" zada￱ wynikajﾹcych z ustawy - odmienne zasady dotyczyﾳyby zada￱ wﾳasnych, a odmienne zada￱ zleconych.

1. Przewiduje si￪ tak﾿e wprowadzenie systemu polegajﾹcego na zlecaniu zada￱ z zakresu ustawy powiatowym urz￪dom pracy przez wojewódzkie urz￪dy pracy. Rozwiﾹzania w tym zakresie zastosowane b￪dﾹ podobne do systemu obowiﾹzujﾹcego wobec organizacji po﾿ytku publicznego.

2. Stworzona zostanie tak﾿e mo﾿liwoﾜ￦ wspóﾳfinansowania ze ﾜrodków Funduszu Pracy zada￱ w zakresie promocji zatrudnienia i ograniczania skutków bezrobocia podejmowanych przez gminy.

5. Zmiany zasad finansowania wYnagrodze￱ pracowników urz￪dów pracy.

W latach 2000 - 2003, ﾜrodki na finansowanie kosztów dziaﾳalnoﾜci urz￪dów pracy (wynagrodzenia i skﾳadki na ubezpieczenia spoﾳeczne za zatrudnionych pracowników oraz tzw. wydatki rzeczowe, w tym na utrzymanie i remonty budynków) - ujmowane byﾳy w bud﾿etach wojewodów, którzy dokonywali podziaﾳu tych ﾜrodków na poszczególne samorzﾹdy. Od 1 stycznia 2004 r. po wejﾜciu w ﾿ycie ustawy z dnia 13 listopada 2003 r. o dochodach jednostek samorzﾹdu terytorialnego (Dz. U. Nr 203, poz. 1966 z póﾟno zm.) ­realizowane przez samorzﾹdy wojewódzkie i powiatowe - zadania dotyczﾹce zatrudnienia i bezrobocia sﾹ zadaniami wﾳasnymi tych samorzﾹdów. Dlatego te﾿ koszty funkcjonowania wojewódzkich i powiatowych urz￪dów pracy od 2004 r. finansowane sﾹ z dochodów wﾳasnych (bud﾿etów) samorzﾹdów województw i powiatów. Minister wﾳaﾜciwy ds. pracy zgodnie z obowiﾹzujﾹcym prawem ze ﾜrodków Funduszu Pracy wspiera wojewódzkie i powiatowe urz￪dy pracy w realizacji zada￱ na rzecz osób bezrobotnych i poszukujﾹcych pracy. Od 2006 r. w powiatowych urz￪dach pracy nie mogﾹ by￦ organizowane prace dla bezrobotnych na zasadach prac interwencyjnych i robót publicznych. U stawﾹ z dnia 28 lipca 2005 r. o zmianie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 164, poz. 1366) wprowadzono nowﾹ mo﾿liwoﾜ￦ przekazania przez ministra wﾳaﾜciwego ds. pracy samorzﾹdom powiatowym 7% kwoty ﾜrodków Funduszu Pracy ustalonej na rok poprzedni, z przeznaczeniem na finansowanie kosztów wynagrodzenia i skﾳadek na ubezpieczenia spoﾳeczne pracowników powiatowego urz￪du pracy.

Gﾳównym problemem polskich sﾳu﾿b zatrudnienia jest jednak niedostateczna administracyjna obsﾳuga osób pozostajﾹcych bez pracy, znaczna liczba bezrobotnych przypadajﾹca zarówno na jednego pracownika powiatowego urz￪du pracy jak te﾿ na pracowników realizujﾹcych podstawowe usﾳugi rynku pracy w porównaniu z sytuacjﾹ w europejskich sﾳu﾿bach zatrudnienia. Oznacza to potrzeb￪ znacznego zwi￪kszenia tej grupy pracowników.

Zmienione b￪dﾹ zasady i przeznaczenie przekazywanych samorzﾹdom powiatowym ﾜrodków Funduszu Pracy (7 %) - na wynagrodzenia i skﾳadki na ubezpieczenia spoﾳeczne pracowników powiatowych urz￪dów pracy. Zmiany te polegaﾳyby na:

1. Przyj￪ciu, jako podstawy ustalenia wysokoﾜci kwoty, od której obliczane sﾹ ﾜrodki dla powiatu, nie tylko kwoty ﾜrodków (limit) Funduszu Pracy ustalonej dla powiatu na rok poprzedni wg. algorytmu (70%) na realizacj￪ programów na rzecz promocji zatrudnienia, ﾳagodzenia skutków bezrobocia i aktywizacji zawodowej, ale tak﾿e: kwoty przyznanej na realizacj￪ tych programów ze ﾜrodków b￪dﾹcych w dyspozycji samorzﾹdu województwa ­na realizacj￪ projektów wspóﾳfinansowanych z EFS, oraz kwoty przekazywanej na rachunek Funduszu Pracy powiatu przez inne ni﾿ dysponenta FP instytucje i organizacje (w tym darowizny, ﾜrodki z bud﾿etu samorzﾹdu powiatowego itp);

2. Wprowadzeniu dodatkowego warunku, ﾿e przekazana powiatowi kwota nie mo﾿e by￦ wy﾿sza od kwoty przeznaczonej w danym roku bud﾿etowym na wynagrodzenia, skﾳadki i

pochodne pracowników zatrudnionych na stanowiskach kluczowych, powi￪kszonej o kwot￪, o którﾹ zwi￪kszone zostaﾳy w stosunku do roku poprzedniego ze ﾜrodków wﾳasnych samorzﾹdu powiatowego ﾜrodki na finansowanie wynagrodze￱ i pochodnych pracowników powiatowego urz￪du pracy;

1. Odstﾹpieniu od przyznawania i finansowania z Funduszu Pracy kosztów dodatków dla pracowników powiatowych urz￪dów pracy zatrudnionych na tzw. "stanowiskach kluczowych";

2. Odstﾹpieniu od przyznawania przez ministra wﾳaﾜciwego do spraw pracy i finansowania z Funduszu Pracy nagród dla dyrektorów wojewódzkich i powiatowych urz￪dów pracy.

6. Zmiana statusu i roli instytucji rad zatrudnienia.

Przedstawiciele pracodawców i pracowników majﾹ zapewniony udziaﾳ w organizowaniu i zarzﾹdzaniu sﾳu﾿bami zatrudnienia, jak i w realizacji odpowiedniej polityki w zakresie rozwoju sﾳu﾿b zatrudnienia poprzez czﾳonkostwo w radach zatrudnienia - spoﾳecznych organach opiniodawczo-doradczych w sprawach zatrudnienia. Wynika to z ustawy z 20 kwietnia 2004 roku o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Rady dziaﾳajﾹ na trzech poziomach zarzﾹdzania: centralnym, wojewódzkim i powiatowym. W zwiﾹzku z szerokim zakresem dziaﾳa￱ Naczelnej Rady Zatrudnienia i znaczeniem, jakie odgrywa ona w procesie stymulowania dziaﾳa￱ podejmowanych na rynku pracy oraz potrzebﾹ zapewnienia dalszej wspóﾳpracy w tej dziedzinie z partnerami spoﾳecznymi jako rzecz najistotniejszﾹ rozwa﾿y￦ nale﾿y usprawnienie i odbiurokratyzowanie dziaﾳa￱ tego organu, czego konsekwencjﾹ b￪dzie wzrost efektywnoﾜci NRZ. A zatem:

1. Propozycja zmiany zakﾳada funkcjonowanie Naczelnej Rady Zatrudnienia jako organu doradczego - którego skﾳad osobowy mógﾳby by￦ ustanawiany w elastyczny sposób zgodnie z pojawiajﾹcymi si￪ potrzebami. Tryb zwoﾳywania Rady b￪dzie podporzﾹdkowany pojawiajﾹcym si￪ priorytetom.

2. Odnoﾜnie Powiatowych Rad Zatrudnienia przewiduje si￪, ﾿e b￪dﾹ one peﾳniﾳy funkcj￪ "powiatowych komisji dialogu spoﾳecznego" ze staﾳym udziaﾳem przedstawicieli pracodawców i przedstawicieli zwiﾹzków zawodowych. Przedstawiciele samorzﾹdu byliby zapraszani stosownie do potrzeb.

7. Zmiana statusu organizacyinego Ochotniczych Hufców Pracy - przeksztaﾳcenie ich w Rzﾹdowﾹ Agencie ds. Mﾳodzie﾿y.

Do 2004 r. Ochotnicze Hufce Pracy zajmowaﾳy si￪ gﾳównie organizowaniem ksztaﾳcenia, wychowania i zatrudnienia mﾳodzie﾿y trudnej, która "wypadﾳa" z systemu edukacji, przed uko￱czeniem 16 roku ﾿ycia. Tﾹ grupﾹ mﾳodzie﾿y zajmowaﾳy si￪ jednostki opieku￱czo­wychowawcze OHP tj.: hufce pracy, oﾜrodki szkolenia i wychowania oraz centra ksztaﾳcenia i wychowania. Mﾳodzie﾿ skupiona w tych jednostkach podejmowaﾳa prac￪ w charakterze mﾳodocianych pracowników, odbywajﾹc praktyczna nauk￪ zawodu w warsztatach OHP lub u pracodawców i realizujﾹc doksztaﾳcanie teoretyczne w szkoﾳach lub w formach kursowych. W 2004 r. na mocy ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy rozszerzono zadania OHP o zatrudnianie mﾳodzie﾿y bezrobotnej do 25 roku ﾿ycia i nadano Ochotniczym Hufcom Pracy status instytucji rynku pracy, wyspecjalizowanej w dziaﾳaniach na rzecz

mﾳodzie﾿y, w szczególnoﾜci mﾳodzie﾿y zagro﾿onej wykluczeniem spoﾳecznym. Regulacje ustawowe umo﾿liwiﾳy Ochotniczym Hufcom Pracy rozwijanie jednostek realizujﾹcych zadania na rzecz zatrudniania mﾳodzie﾿y tj. Centrów Edukacji i Pracy Mﾳodzie﾿y. W strukturach tych jednostek funkcjonujﾹ Mﾳodzie﾿owe Biura Pracy zajmujﾹce si￪ poﾜrednictwem pracy, Mobilne Centra Informacji Zawodowej, zajmujﾹce si￪ ﾜwiadczeniem usﾳug poradnictwa zawodowego w formie mobilnej i Mﾳodzie﾿owe Centra Kariery zajmujﾹce si￪ poradnictwem stacjonarnym.

Zmiany b￪dﾹ zmierzaﾳy do przeksztaﾳcenia Ochotniczych Hufców Pracy w Rzﾹdowﾹ Agencj￪ ds. Mﾳodzie﾿y, w której wyraﾟnie wyodr￪bnione b￪dﾹ dwie funkcje:

y Funkcja wspierajﾹce publiczne sﾳu﾿by zatrudnienia w zakresie aktywizacji mﾳodych bezrobotnych.

y Funkcja instytucji realizujﾹcej cele edukacyjno - wychowawcze, na rzecz grup mﾳodzie﾿y zagro﾿onej spoﾳecznﾹ marginalizacj ﾹ.

Przewiduje si￪ równie﾿, ﾿e dziaﾳalnoﾜ￦ Rzﾹdowej Agencji ds. Mﾳodzie﾿y b￪dzie finansowana gﾳównie ze ﾜrodków unijnych (funduszy strukturalnych).

8.Umo﾿liwienie zdobywania doﾜwiadcze￱ zawodowych przez mﾳodzie﾿ studiuiaca.

Dotychczasowe przepisy ustawy o promocji zatrudnienia i instytucji rynku pracy, stanowiﾹ ﾿e ﾜwiadczenie usﾳug w zakresie agencji zatrudnienia (tj. poﾜrednictwa pracy na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, poﾜrednictwa obywateli polskich do pracy za granicﾹ u pracodawców zagranicznych, doradztwa personalnego, poradnictwa zawodowego oraz pracy tymczasowej) - wymaga wpisu do rejestru agencji zatrudnienia. Zgodnie z obowiﾹzujﾹcymi przepisami ﾜwiadczenie usﾳug zwiﾹzanych ze znalezieniem zatrudnienia wykonywane jest bezpﾳatnie dla zainteresowanych osób. Natomiast kierowanie do pracy za granicﾹ wymaga zawarcia przez agencj￪ poﾜrednictwa pracy umowy z osobﾹ kierowanﾹ za granic￪, okreﾜlajﾹcﾹ m. in.: pracodawc￪ zagranicznego, warunki pracy i pﾳacy.

Zmiany b￪dﾹ polegaﾳy na przejﾜciowym ( 2-3 lata) obowiﾹzku posiadania, przez agencje zatrudnienia, które b￪dﾹ realizowaﾳy usﾳugi z zakresu kierowania studentów w ramach programów edukacyjno-kulturowych (np. WORK & TRA VEL), pozwalajﾹcych na pobyt oraz prac￪ za granicﾹ podczas przerwy letniej (wakacyjnej), uproszczonego w formie wpisu do rejestru prowadzonego przez ministra wﾳaﾜciwego ds. pracy

32. Przekazanie kontroli legalnoﾜci zatrudnienia od woiewodów do Pa￱stwowe i Inspekcii Pracy.

Zgodnie z aktualnymi przepisami ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, kontrola legalnoﾜci zatrudnienia jest sprawowana przez wojewodów.

Majﾹc na uwadze zwi￪kszenie efektywnoﾜci kontroli oraz zmniejszenie liczby organów kontrolnych, rozpocz￪to prace legislacyjne nad projektem ustawy o Pa￱stwowej Inspekcji Pracy, której przepisy przewidujﾹ przekazanie kontroli legalnoﾜci zatrudnienia od wojewodów do Pa￱stwowej Inspekcji Pracy z dniem 1 stycznia 2007 r. Projekt ustawy o Pa￱stwowej Inspekcji Pracy przewiduje w ustawie z dnia 20 kwietnia o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. Nr 99, poz. 1001 z póﾟno zm.) uchylenie zapisów dotyczﾹcych kontroli legalnoﾜci zatrudnienia, tj. art. 10 ust. 2 pkt. 1 oraz art. 116 - 118.

10. Zmiana definicji osoby bezrobotnei

Za osob￪ taka b￪dzie uznana gﾳównie "osoba poszukujﾹca pracy, która jest gotowa do podj￪cia zatrudnienia.

11. Eliminacia zapisów ustawowych dot realizacii programów regionalnych.

W gospodarce rynkowej ze zdecentralizowanymi strukturami wﾳadzy, odpowiedzialnoﾜ￦ za rozwój i tworzenie warunków do powstawania nowych miejsc pracy oraz polityk rynku pracy spada tak﾿e na samorzﾹd terytorialny na ró﾿nych jego szczeblach. Województwa opracowujﾹ swoje wﾳasne programy i strategie, które odpowiadajﾹ uwarunkowaniom i potrzebom rozwojowym danego regionu. Tworzenie jednak sztywnych zapisów ustawowych dotyczﾹcych realizacji programów regionalnych ogranicza swobod￪ dziaﾳajﾹcych na poziomie regionu instytucji rynku pracy. Odgórne ustalenie sposobu realizacji poszczególnych przedsi￪wzi￪￦, dziaﾳa￱, celów jest niemo﾿liwe, bowiem liczba bezrobotnych w niewielkim tylko stopniu zale﾿y od realizacji nawet najlepszych programów zatrudnienia. Realizacja programów jest jedynie próbﾹ niwelowania skutków. Poziom bezrobocia ksztaﾳtujﾹ przede wszystkim uwarunkowania makroekonomiczne i mikroekonomiczne.

Celem zmiany byﾳoby zwi￪kszenie autonomii dziaﾳajﾹcych instytucji rynku pracy.

12. Zmiana zasad wsparcia pracodawców uczacych mﾳodocianych zawodu.

W aktualnym stanie prawnym, wynikajﾹcym z ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy zadania z zakresu zatrudnienia oraz przeciwdziaﾳania marginalizacji i wykluczeniu spoﾳecznemu mﾳodzie﾿y w tym refundowanie kosztów poniesionych przez pracodawców na wynagrodzenia i skﾳadki na ubezpieczenie spoﾳeczne mﾳodocianych pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o prac￪ w celu przygotowania zawodowego wykonujﾹ Ochotnicze Hufce Pracy na podstawie rozporzﾹdzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 31 sierpnia 2004 r. w sprawie refundowania ze ﾜrodków Funduszu Pracy wynagrodze￱ wypﾳacanych mﾳodocianym pracownikom.

Przy czym praktyczna nauka zawodu w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 wrzeﾜnia 1991 r. o systemie oﾜwiaty mo﾿e odbywa￦ si￪ nie tylko u pracodawcy na podstawie umowy o prac￪ w celu przygotowania zawodowego przez pracodawc￪ z mﾳodocianym, ale równie﾿ w placówkach ksztaﾳcenia ustawicznego, placówkach ksztaﾳcenia praktycznego, warsztatach szkolnych, pracowniach szkolnych, gospodarstwach pomocniczych, a tak﾿e indywidualnych gospodarstwach rolnych na podstawie umowy zawartei pomi￪dzy szkoﾳa a w/w podmiotem. Rysuje si￪ tutaj nierówny status uczﾹcego si￪ np. w tej samej szkole zawodowej ( pracownika mﾳodocianego i ucznia ) w zale﾿noﾜci od tego czy odbywa przygotowanie zawodowego u pracodawcy na podstawie umowy o prac￪, czy te﾿ odbywa przygotowanie zawodowe na podstawie umowy zawartej pomi￪dzy szkoﾳﾹ a w/w podmiotem.

Proponuje si￪ aby pracodawcy którzy prowadzili przygotowanie zawodowe na podstawie umowy o prac￪, zamiast wykorzystania na refundacj￪ ﾜrodków Funduszu Pracy, otrzymywali jednorazowe dofinansowanie kosztów ksztaﾳcenia ze ﾜrodków bud﾿etowych w ramach dofinansowania kosztów analogicznie jak to ma miejsce na podstawie art. 70b ustawy o systemie oﾜwiaty. Dotacja taka byﾳaby wypﾳacana pod warunkiem zatrudnienia mﾳodocianego po zako￱czeniu przez niego nauki zawodu.

Uczﾹcy si￪ mﾳodociani "ubodzy" mogliby otrzymywa￦ pomoc w postaci stypendiów.

Wprowadzane zmiany byﾳyby elementem nowego dualnego systemu nauczania ﾳﾹczﾹcego nauk￪ teorii z nauczaniem praktycznym.

13. Zmiana zasad dotyczﾹcych zatrudniania cudzoziemców.

Obecnie zasady dopuszczenia cudzoziemców do polskiego rynku pracy uregulowane sﾹ w ustawie o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Dopuszczenie do rynku pracy - w formie zezwolenia na prac￪ - jest jednak decyzjﾹ wtórnﾹ w stosunku do udzielonego cudzoziemcowi prawa pobytu. Zasady przyznawania cudzoziemcom prawa pobytu regulujﾹ natomiast przepisy b￪dﾹce w kompetencjach ministra spraw wewn￪trznych i administracji tj. w ustawie o cudzoziemcach, ustawie o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz ustawie o zasadach i warunkach wjazdu i pobytu obywateli pa￱stw czﾳonkowskich Unii Europejskiej oraz czﾳonków ich rodzin na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zmiana przepisów polega￦ b￪dzie na wyﾳﾹczeniu z ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy przepisów odnoszﾹcych si￪ do zasad podejmowania pracy przez cudzoziemców i wﾳﾹczeniu ich do ww. przepisów odnoszﾹcych si￪ do zasad udzielania prawa pobytu cudzoziemców w Polsce.

Propozycja ta ma na celu uproszczenie procedury i skomasowaniu caﾳej problematyki w jednej grupie przepisów.

Uproszczenie procedury administracyjnej dopuszczania cudzoziemców do rynku pracy b￪dzie polega￦ tak﾿e na rezygnacji z jednej decyzji administracyjnej, tj. z "przyrzeczenia wydania zezwolenia na prac￪". Zakﾳada si￪, ﾿e zezwolenie na prac￪ b￪dzie wa﾿ne z decyzjﾹ odnoszﾹcﾹ si￪ do prawa pobytu cudzoziemca w Polsce. Oznacza, i﾿ wydawana byﾳaby tylko jedna decyzja (zezwolenie) a nie - jak dotychczas - dwie (przyrzeczenie i zezwolenie na prac￪), a zatem spadnie liczba wydawanych decyzji administracyjnych.

UWAGA: W przypadku przyj￪cia ww. zaﾳo﾿e￱ zasadne byﾳoby tak﾿e pozostawienie kompetencji w zakresie prawa pobytu i prawa do pracy cudzoziemców jednemu organowi, tj. wojewodzie. W takim przypadku konieczna b￪dzie zmiana ustawy "kompetencyjnej".

14. Modyfikacia formuﾳy prac spoﾳecznie u﾿ytecznych ti.:

Ustawa o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy wprowadziﾳa nowy instrument aktywizacji zawodowej osób bezrobotnych - w postaci wykonywania prac spoﾳecznie u﾿ytecznych przez osoby bezrobotne bez prawa do zasiﾳku dla bezrobotnych korzystajﾹce ze ﾜwiadcze￱ pomocy spoﾳecznej. Za wykonywanie tych prac osobom bezrobotnym gmina lub podmiot organizujﾹcy te prace wypﾳaca ﾜwiadczenie pieni￪﾿ne, w minimalnej wysokoﾜci - 6 zﾳ na godzin￪.";

Celem zmian jest usprawnienie dotychczasowych procedur zwiﾹzanych z organizacjﾹ prac spoﾳecznie u﾿ytecznych, które zwi￪kszy ich u﾿ytecznoﾜ￦ i efektywnoﾜ￦. A zatem:

1. Bezrobotni skierowani do wykonywania prac spoﾳecznie u﾿ytecznych b￪dﾹ traktowani jak bezrobotni skierowani na sta﾿ lub przygotowanie w miejscu pracy tj. ﾜwiadczenie w

wysokoﾜci 6 zﾳ/godzin￪ powinno by￦ wypﾳacane przez urzﾹd pracy, a nie gmin￪, (obecnie 40 % kwoty ﾜwiadczenia finansuje gmina);

1. Gmina natomiast zabezpieczy front robót, nadzór (w tym prowadzenie listy potwierdzajﾹcej obecnoﾜ￦ i wykonanie powierzonej pracy);

2. Nastﾹpi zwi￪kszenie wymiaru prac z 10 do 20 godzin tygodniowo;

15. Wzmocnienie roli gminy w aktywizacji zawodowej mieszka￱ców i dziaﾳaniach na rzecz zapobiegania wykluczeniu spoﾳecznemu wvnikajacemu z bezrobocia.

Celem zmian jest wzmocnienie roli gminy, jako partnera w zakresie dziaﾳa￱ prozatrudnieniowych i ograniczajﾹcych bezrobocie. Gminy uzyskajﾹ wi￪kszﾹ mo﾿liwoﾜ￦ wspóﾳpracy z powiatowymi urz￪dami pracy poprzez stworzenie mo﾿liwoﾜci partycypacji w finansowaniu przedsi￪wzi￪￦ podejmowanych na rzecz aktywizacji zawodowej mieszka￱ców zagro﾿onych wykluczeniem spoﾳecznym. Przewiduje si￪ tak﾿e ﾜciﾜlejsze wspóﾳdziaﾳanie gmin i powiatów w zakresie diagnozy problemów na rynku pracy, realizacji programów finansowanych ze ﾜrodków Europejskiego Funduszu Spoﾳecznego i udost￪pniania podstawowych usﾳug rynku pracy.

Zmiany organizacyjne wiodﾹce do zwi￪kszenia efektywnoﾜci publicznych sﾳu﾿b zatrudnienia

System publicznych sﾳu﾿b zatrudnienia, obejmujﾹcy dziﾜ 338 PUPów i 16 WUPów, przy ogromnej skali bezrobocia w Polsce nie jest zdolny ﾜwiadczy￦ usﾳug rynku pracy w wystarczajﾹcym zakresie i na satysfakcjonujﾹcym poziomie. Liczba bezrobotnych przypadajﾹca na jednego poﾜrednika pracy i doradc￪ zawodowego jest ogromna i wynosi odpowiednio: 1678 i 4614 osób. Tak znaczna liczba bezrobotnych przypadajﾹca na pracowników realizujﾹcych podstawowe usﾳugi rynku pracy w porównaniu z sytuacjﾹ w europejskich sﾳu﾿bach zatrudnienia, gdzie na jednego pracownika urz￪du pracy przypada ok. 80 osób bezrobotnych, a na jednego poﾜrednika pracy - ok. 300 bezrobotnych, oznacza potrzeb￪ podj￪cia zdecydowanych dziaﾳa￱ majﾹcych na celu przybli﾿enie usﾳug rynku pracy do osób bezrobotnych. Warunkiem skutecznej realizacji polityki rynku pracy sﾹ m. in. wystarczajﾹce zasoby ludzkie oraz wysoka jakoﾜ￦ ﾜwiadczonych usﾳug mo﾿liwa poprzez wﾳaﾜciwe przygotowanie zawodowe pracowników urz￪dów pracy. Nowe regulacje uﾳatwiﾹ oferowanie pomocy osobom bezrobotnym i poszukujﾹcym pracy, zapewniﾹ peﾳniejszy dost￪p do pomocy i aktualnych informacji na porównywalnym poziomie jakoﾜci i przyczyniﾹ si￪ do poprawy zadowolenia osób korzystajﾹcych z usﾳug korzystajﾹcych z usﾳug oferowanych przez publiczne sﾳu﾿by zatrudnienia, co w sposób poﾜredni powinno przyczyni￦ si￪ do poprawy sytuacji na rynku pracy.

Obecnie do zada￱ samorzﾹdów powiatowych, realizowanych przez powiatowe urz￪dy pracy nale﾿y m.in. rejestrowanie bezrobotnych i poszukujﾹcych pracy, przyznawanie i wypﾳacanie zasiﾳków oraz innych ﾜwiadcze￱ z tytuﾳu bezrobocia. Celem proponowanych zmian jest stworzenie publicznym sﾳu﾿bom warunków i mo﾿liwoﾜci dla wzmocnienia kadr, a tak﾿e poprawy ich wyposa﾿enia, niezb￪dnych do realizacji wysokiej jakoﾜci ﾜwiadczonych przez nie usﾳug na terenie caﾳego kraju. Ogromnie wa﾿ne jest tu równie﾿ odbiurokratyzowanie urz￪dów pracy i promowanie odejﾜcia od pasywnych dziaﾳa￱ na rzecz bezrobotnych w kierunku form aktywnych.

W tym celu proponuje si￪:

16. Wyodr￪bnienie w strukturze organizacyjnej powiatowych urz￪dów pracy dwóch pionów (sektorów) dziaﾳalnoﾜci, tj.:

1. Pionu administracyjnego realizujﾹcego zadania zwiﾹzane z rejestracjﾹ, naliczaniem i wypﾳacaniem ﾜwiadcze￱ osobom bezrobotnym, w ﾜcisﾳej wspóﾳpracy z jednostkami sﾳu﾿b pomocy spoﾳecznej. Zasadniczym celem dziaﾳa￱ podejmowanych w tym pionie byﾳoby zapewnienie osobom bezrobotnym doraﾟnego wsparcia o charakterze socjalnym.

2. Pionu "prozatrudnieniowego" realizujﾹcego zadania w zakresie aktywnego poszukiwania ofert pracy i kojarzenia osób bezrobotnych i poszukujﾹcych pracy z pracodawcami, oraz ﾜwiadczﾹcego wszystkie usﾳugi rynku pracy i dziaﾳajﾹcego w formie Centrum Aktywizacji Zawodowej (CAZ). Centrum b￪dzie zajmowaﾳo si￪ tak﾿e organizacjﾹ prac interwencyjnych, robót publicznych i zatrudnienia socjalnego. Celem podejmowanych w tym zakresie dziaﾳa￱ byﾳoby udzielanie ró﾿nych form pomocy zmierzajﾹcej do zapewnienia powrotu bezrobotnego na otwarty rynek pracy.

1.1. Umo﾿liwienie powstania gminnych punktów obsﾳugi bezrobotnych i poszukujﾹcych pracy

.....

w oparcIU o porozumlema z gmmamI

Dla poszerzenia dost￪pnoﾜci usﾳug ustawa o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy wprowadziﾳa mo﾿liwoﾜ￦ zlecania przez publiczne sﾳu﾿by zatrudnienia wielu zada￱ na rzecz bezrobotnych i poszukujﾹcych pracy niepublicznym instytucjom rynku pracy. Stworzyﾳo to szans￪ na wprowadzenie alternatywnych (partnerskich) sposobów dziaﾳania na rzecz wsparcia osób bezrobotnych. Dﾹ﾿enie do zwi￪kszenia dost￪pu do usﾳug dla ka﾿dego bezrobotnego to np. wprowadzenie mo﾿liwoﾜci skorzystania z usﾳug sﾳu﾿b zatrudnienia w ka﾿dej gminie. Potrzeba zwi￪kszenia skutecznoﾜci instytucjonalnej obsﾳugi rynku pracy wynika z koniecznoﾜci usprawnienia funkcjonowania systemu publicznych sﾳu﾿b zatrudnienia, zwi￪kszenia efektywnoﾜci usﾳug i instrumentów polityki rynku pracy i ich komplementarnego stosowania wobec osób poszukujﾹcych pracy oraz szerszego wﾳﾹczenia partnerów spoﾳecznych do dziaﾳania na rzecz promocji zatrudnienia i poprawy efektywnoﾜci i skutecznoﾜci dziaﾳa￱ na rynku pracy.

Zmiany polega￦ b￪dﾹ na:

1. Zorganizowaniu gminnych punktów obsﾳugi w oparciu o prac￪ delegowanych pracowników powiatowych urz￪dów pracy.

2. Wprowadzeniu systemu elektronicznej rejestracji osób bezrobotnych, a tak﾿e docelowo rejestracj￪ w urz￪dzie gminy.

18. Wprowadzenie do ustawy definicji Gminnego Centrum Informacji wspierania GCI z Funduszu Pracy (art. 39, analogicznie jak ABK).

mo﾿liwoﾜci

Popularyzacja idei rozwoju GCI stwarza szans￪ rozwoju osobistego i zawodowego dla wszystkich bezrobotnych, a umo﾿liwienie uzyskania pewnych informacji za poﾜrednictwem Internetu ju﾿ na poziomie gminy oraz skorzystanie z usﾳug rynku pracy z caﾳﾹ pewnoﾜciﾹ jest dziaﾳaniem koniecznym, szczególnie pod kﾹtem osób o ograniczonych mo﾿liwoﾜciach finansowych. GCI powinny sta￦ si￪ oﾜrodkami ﾜwiadczﾹcymi usﾳugi rynku pracy na coraz

wy﾿szym poziomie. Poprawa kompetencji niepublicznych instytucji dziaﾳajﾹcych na rzecz rYnku pracy przy wsparciu publicznych sﾳu﾿b zatrudnienia, powinny razem przynieﾜ￦ widoczne zwi￪kszenie oferty oraz dost￪pnoﾜci usﾳug dla osób bezrobotnych i poszukujﾹcych pracy.

Gminne Centra Informacji (GCI) to placówki utworzone przez wﾳadze samorzﾹdu gminnego, a tak﾿e inne zainteresowane podmioty ukierunkowane na aktywizacj￪ spoﾳecznoﾜci lokalnych i o﾿ywienie lokalnego rynku pracy poprzez zapewnienie ﾳatwego dost￪pu do wykorzystania nowoczesnych technologii przekazu informacji, w tym przez internet. GCI dysponujﾹ informacjami uﾳatwiajﾹcymi poruszanie si￪ na rynku pracy dotyczﾹcymi w szczególnoﾜci:

~ ofert pracy, mo﾿liwoﾜci podj￪cia dziaﾳa￱ o charakterze wolontariackim, szkóﾳ i instytucji

szkolﾹcych, warunkach i procedurach uruchamiania wﾳasnej dziaﾳalnoﾜci gospodarczej, ~ podstawowych informacji z zakresu prawa pracy, praw i obowiﾹzków bezrobotnego,

~ integracji europejskiej oraz dost￪pu do rynków pracy w innych krajach,

~ adresami urz￪dów pracy i innych organizacji ﾜwiadczﾹcych pomoc osobom bezrobotnym i poszukujﾹcym pracy.

Klientami Gminnych Centrów Informacji, mogﾹ by￦ praktycznie wszyscy mieszka￱cy gminy na terenie której dziaﾳa dany punkt. Dziaﾳalnoﾜ￦ Gminnych Centrów Informacji jest wielokierunkowa. Pracownicy GCI udzielajﾹ pomocy absolwentom, bezrobotnym i poszukujﾹcym pracy sﾳu﾿ﾹc im radami, informacjami, a pracodawcom umo﾿liwiajﾹ, np. pozyskanie odpowiednich pracowników.

19.Rozwói niepublicznych instytucii rynku pracy.

Zmiany w tym zakresie zakﾳadajﾹ umo﾿liwienie tworzenia nowych podmiotów dziaﾳajﾹcych w obszarze rynku pracy, które peﾳni￦ b￪dﾹ mogﾳy rol￪ wspierajﾹcﾹ wobec publicznych sﾳu﾿b zatrudnienia. Istotﾹ zmian b￪dzie tak﾿e zliberalizowanie przepisów odnoszﾹcych si￪ do agencji zatrudnienia w taki sposób by mogﾳy one dziaﾳa￦ w bardziej elastyczny sposób na rzecz tworzenia nowych miejsc pracy.

Zmiany dotyczﾹce usﾳug i instrumentów rynku pracy

Dziaﾳania realizowane przez publiczne sﾳu﾿by zatrudnienia dzielﾹ si￪ na podstawowe usﾳugi rynku pracy, takie jak: poﾜrednictwo pracy, usﾳugi EURES, poradnictwo zawodowe i informacj￪ zawodowﾹ, planowanie rozwoju zawodowego i organizowanie szkole￱, pomoc w aktywnym poszukiwaniu pracy i prowadzenie klubów pracy oraz na instrumenty wspierajﾹce podstawowe usﾳugi rynku pracy. Usﾳugi rynku pracy ﾜwiadczone przez publiczne sﾳu﾿by zatrudnienia oraz realizowane przez nie instrumenty sﾹ finansowane z bud﾿etu pa￱stwa, z bud﾿etów samorzﾹdów terytorialnych, Funduszu Pracy, wraz z wejﾜciem w struktury UE zaistniaﾳa mo﾿liwoﾜ￦ korzystania z dofinansowania Europejskiego Funduszu Spoﾳecznego.

Dla poszerzenia dost￪pnoﾜci usﾳug ustawa o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy przewiduje kontraktowanie przez powiatowe urz￪dy pracy usﾳug rynku pracy. Ustawa zwi￪kszyﾳa dost￪p do usﾳug prozatrudnieniowych poprzez wprowadzenie mo﾿liwoﾜci zlecania przez publiczne sﾳu﾿by zatrudnienia, wielu zada￱ na rzecz bezrobotnych i poszukujﾹcych pracy, niepublicznym instytucjom rynku pracy. Stworzyﾳo to szans￪ na wprowadzenie alternatywnych (konkurencyjnych) sposobów dziaﾳania na rzecz wsparcia osób bezrobotnych. Tym samym powinien nast￪powa￦ rozwój wspóﾳpracy publicznych sﾳu﾿b zatrudnienia z innymi niepublicznymi instytucjami rynku pracy.

Zmiany obejmﾹ:

20. Wprowadzenie mo﾿liwoﾜci zlecania cz￪ﾜci podstawowych usﾳug rynku pracy i wybranych programów aktywizacyjnych.

Wprowadzone b￪dzie zlecanie niektórych zada￱ w ramach usﾳugi np.: poradnictwo grupowe, szkolenie z aktywnego poszukiwania pracy, zaj￪cia aktywizujﾹce, które adresowane byﾳyby do okreﾜlonych kategorii bezrobotnych itp., i które finansowane byﾳyby z FP na zasadzie kontraktowania. Kontraktowanie usﾳug mogﾳoby by￦ nowym mechanizmem sprzyjajﾹcym zwi￪kszeniu dost￪pnoﾜci do usﾳug rynku pracy i programów aktywizujﾹcych. Proponuje si￪ ustalenie podstawowych usﾳug rynku pracy np. poﾜrednictwo pracy, poradnictwo zawodowe, natomiast pozostaﾳe usﾳugi potraktowane b￪dﾹ jako ró﾿nego rodzaju programy aktywizujﾹce. Pozwoliﾳoby to na wyeliminowanie problemu aktualnie wyst￪pujﾹcego, gdy ró﾿ne dziaﾳania w obr￪bie poszczególnych usﾳug nakﾳadajﾹ si￪ na siebie lub sﾹ trudne do rozró﾿nienia. Dla przykﾳadu zaj￪cia aktywizujﾹce sﾹ cz￪sto mylone z poradnictwem grupowym albo szkolenia w klubie pracy ze szkoleniem zawodowym

21 .Rozszerzenie katalogu instrumentów zach￪caiacych do tworzenia i utrzymywania mieisc ~

Zmiany przewidujﾹ:

1. Wprowadzenie nieoprocentowanych kredytów dla pracodawców na tworzenie nowych miejsc pracy (odsetki od takich kredytów udzielanych przez BGK byﾳyby spﾳacane ze ﾜrodków Funduszu Pracy);

2. Finansowanie kosztów zatrudnienia skierowanego bezrobotnego w ciﾹgu l4-dniowego okresu próbnego;

3. Umo﾿liwienie ﾳﾹczenia szkolenia zawodowego z przygotowaniem zawodowym oraz okresem próbnym, jako systemu przywrócenia do zatrudnienia osób bez odpowiednich umiej￪tnoﾜci i kwalifikacji zawodowych w celu uzyskania nowego zawodu;

4. Wypﾳacanie "ﾜwiadczenia gospodarczego" wypﾳacane przez okres ( do 6-mcy) w kwocie równej zasiﾳkowi podstawowemu, osobom, które uzyskaﾳy dotacj￪ z FP na dziaﾳalnoﾜ￦ gospodarczﾹ;

5. Uproszczenie zasad zwiﾹzanych z zatrudnianiem pomocy domowych - proponuje si￪ dokonanie zmiany w kierunku wyeliminowania cz￪ﾜci ogranicze￱ np: nie powinien obowiﾹzywa￦ wymóg zatrudniania minimum 12 miesi￪cy w tym gospodarstwie aby skorzysta￦ z ulgi w podatku, (ew. eliminacja przepisów na ten temat z ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy)

22. Zmiany dot. zwi￪kszenia efektywnoﾜci instrumentów rynku pracy

Dotychczasowe przepisy zbyt mocno reglamentowaﾳy dost￪p wielu grup bezrobotnych do ró﾿norakich form wsparcia udzielanego przez urz￪dy pracy. Selektywny charakter stosowanych instrumentów, uzasadniany szczupﾳoﾜciﾹ ﾜrodków Funduszu Pracy powodowaﾳ nierówne traktowanie bezrobotnych i ograniczaﾳ efektywnoﾜ￦ publicznych sﾳu﾿b zatrudnienia.

Zmiany b￪dﾹ polegaﾳy na:

1. Zmianie zasad warunków przyznawania dodatku aktywizacyjnego, o którym mowa w art.48 ustawy. Dodatek ten b￪dzie przysﾳugiwaﾳ niezale﾿nie od tego, w jakim wymiarze pracy i z czyjej inicjatywy bezrobotny podejmie zatrudnienie. Wysokoﾜ￦ dodatku pozostawia si￪ na poziomie 50% zasiﾳku, a w przypadku bezrobotnego w wieku powy﾿ej 50 r﾿ -75% .

2. Rozszerzeniu kr￪gu osób, które mogﾹ by￦ kierowane przez starost￪ na sta﾿ lub przygotowanie zawodowe. Dot. to ew. zmiany art.49. Ze sta﾿u i przygotowania zawodowego powinni mie￦ mo﾿noﾜ￦ korzystania wszyscy bezrobotni. Co najwy﾿ej sta﾿ powinien by￦ adresowany do osób, których udokumentowane doﾜwiadczenie zawodowe nie przekracza 3 miesi￪cy, a przygotowanie zawodowe do wszystkich pozostaﾳych bezrobotnych .

3. Zniesieniu limitów finansowych na szkolenie osób bezrobotnych i pracowników urz￪dów pracy. Obecnie z usﾳugi, jakﾹ jest szkolenie, mo﾿na byﾳo korzysta￦ w okreﾜlonych odst￪pach czasowych.

23. Zmiany dot. zwi￪kszenia efektywnoﾜci Funduszu Szkoleniowego.

Wprowadzenie do ustawy instrumentu rozwoju zasobów ludzkich, jakim jest Fundusz Szkoleniowy, poprzedzone byﾳo wieloma analizami propozycji stymulacji ksztaﾳcenia ustawicznego w miejscu pracy. Pierwotnie zakﾳadano, ﾿e Fundusz Szkoleniowy b￪dzie miaﾳ charakter obligatoryjny. Jednak﾿e w wyniku dyskusji z partnerami spoﾳecznymi, wskazujﾹcymi na koniecznoﾜ￦ obni﾿enia kosztów pracy, ustalono, ﾿e decyzj￪ o utworzeniu Funduszu Szkoleniowego powinien podejmowa￦ pracodawca. Czynnikiem zach￪cajﾹcym do tego ma by￦ mo﾿liwoﾜ￦ uzyskiwania dodatkowego wsparcia z Funduszu Pracy, w sytuacjach gdy treﾜciﾹ tego wsparcia sﾹ przedsi￪wzi￪cia szkoleniowe pracodawcy, istotne ze wzgl￪du na utrzymanie lub rozwój zatrudnienia. Funkcjonujﾹce przepisy dot. Funduszu Szkoleniowe nie spowodowaﾳy widocznego wzrostu aktywnoﾜci w zakresie ksztaﾳcenia ustawicznego. Proponowane zmiany zmierzajﾹ do zwi￪kszenia efektywnoﾜci instrumentu, jakim jest Fundusz Szkoleniowy i zakﾳadajﾹ, ﾿e:

y Pracodawcy, zatrudniajﾹcy co najmniej 10 (lub 50) pracowników, w ramach posiadanych ﾜrodków, tworzﾹ fundusz szkoleniowy. Pracodawcy zatrudniajﾹcy mniej, ni﾿ 10 (50) pracowników mogﾹ tworzy￦ fundusz szkoleniowy.

y Pracodawcy, którzy utworzyli fundusz szkoleniowy pﾳacﾹ skﾳadk￪ na Fundusz Pracy pomniejszonﾹ o 0,45%. (tj. pﾳacﾹ 2%, anie 2,45%)

y Potwierdzenie istnienia funduszu szkoleniowego zawiera nadrz￪dny dokument organizacyjny (statut, regulamin organizacyjny). Dla funduszu szkoleniowego pracodawca zakﾳada odr￪bne konto bankowe.

y Wydatkowanie ﾜrodków funduszu szkoleniowego nast￪puje na podstawie planu szkole￱ uzgadnianego przez pracodawc￪ z zakﾳadowﾹ organizacjﾹ zwiﾹzkowﾹ, a w razie jej braku z przedstawicielem zaﾳogi.

y Pozostawia si￪ bez zmiany wszystkie warunki uzyskiwania wsparcia pracodawców ﾜrodkami Funduszu Pracy.

y Fundusz szkoleniowy mo﾿e by￦ tworzony przez wi￪cej, ni﾿ jednego pracodawc￪ na zasadzie porozumienia, obowiﾹzujﾹcego przez okres co najmniej 1 roku.

Zmiany dot. zasad wydatkowania ﾜrodków Funduszu Pracy

24 Wprowadzenie bardziej czytelnych zasad wYdatkowania ﾜrodków Funduszu Pracy, a w tym:

1. Dokonanie weryfikacji zada￱, które mogﾹ by￦ finansowane z Funduszu Pracy pod kﾹtem powiﾹzania tych zada￱ z wydatkami, które b￪dﾹ mogﾳy by￦ wspóﾳfinansowane z EFS.

2. Odejﾜcie od ustalania kwot ﾜrodków (limitów) Funduszu Pracy na realizacj￪ zada￱ przez samorzﾹdy powiatowe (powiatowe urz￪dy prac) przez samorzﾹdy wojewódzkie wg. kryteriów okreﾜlonych przez sejmiki wojewódzkie. Podziaﾳ ten byﾳby dokonywany wg. jednolitego wzoru algorytmu okreﾜlonego przez Rad￪ Ministrów, w drodze rozporzﾹdzenia.

3. Wprowadzenie jednoznacznych przepisów dotyczﾹcych mo﾿liwoﾜci dokonywania przesuni￪￦ w planie wydatków Funduszu Pracy (przez dysponenta i starostów) oraz to, ﾿e ró﾿nice mi￪dzy planem a poszczególnymi pozycjami wydatków, przy nie przekroczeniu ﾳﾹcznej kwoty wydatków - nie stanowi naruszenia dyscypliny finansów publicznych.

25. Wydatki Funduszu Pracy nie bedﾹ opodatkowane.

Ustalanie i wypﾳacanie zasiﾳków dla bezrobotnych w kwocie netto tj. wyﾳﾹczenie zasiﾳków i innych ﾜwiadcze￱ (dodatków szkoleniowych, stypendiów) wypﾳacanych z Funduszu Pracy z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych (tak jak ﾜwiadczenia z pomocy spoﾳecznej).Wprowadzenie tego rozwiﾹzania mogﾳoby zosta￦ dokonane poprzez jednorazowe obni﾿enie ich wysokoﾜci o obecnie potrﾹcany podatek lub tylko cz￪ﾜciowe obni﾿enie (np. o 50 % naliczanego od nich podatku), gdy﾿ i tak sﾹ niskie w stosunku do standardów Europejskich i konwencji MOP.

W zakresie stworzenia warunków do Europejskie2o Funduszu Spoﾳeczne20 nast￪pujﾹcych zmian:

skutecznej absorpcii ﾜrodków proponu ie si￪ wprowadzenie

26. Wypracowanie zasad i zmian zmierzaiﾹcych w latach 2007 - 2013 do wi￪kszej korelacii pomiedzy rodzajami wYdatków iakie moga by￦ finansowanie z Funduszu Pracy z rodzajami wydatków, jakie mogﾹ by￦ wspóﾳfinansowane (refundowane) z Europejskiego Funduszu Spoﾳecznego w ramach projektów realizowanych na rzecz promocji zatrudnienia i aktywizacji zawodowej bezrobotnych.

Wedle aktualnych przepisów, aby uzyska￦ refundacj￪ z EFS z tytuﾳu poniesionych kosztów na realizacj￪ projektu z obszaru rynku pracy nale﾿y przedstawi￦ wniosek pﾳatniczy potwierdzajﾹcy odpowiednio, ﾿e koszty zostaﾳy poniesione w ramach polskiego ﾟródﾳa finansowania. Projekty, w których tym ﾟródﾳem finansowania jest Fundusz Pracy, z racji doﾜ￦ precyzyjnie okreﾜlonego przeznaczenia Funduszu Pracy, nie pozwalajﾹ na sfinansowanie wszystkich pozycji zwiﾹzanych z caﾳym zadaniem - np. szkoleniem grupy bezrobotnych, zwﾳaszcza z zastosowaniem np. innowacyjnych form - co jest dopuszczalne i kwalifikowane w ramach EFS. Utrudnia to istotnie realizacj￪ projektów i zmusza do konstruowania sztucznych rozwiﾹza￱, zaniechania realizacji cz￪ﾜci zada￱ ju﾿ okreﾜlonych we Wniosku o

dofinansowanie projektu (. . .) lub wprost zniech￪ca do podejmowania si￪ realizacji projektów dofinansowywanych z EFS. Takich przykﾳadów jest wi￪cej.

Zmiany w przepisach doprowadzﾹ do spójnoﾜci i umo﾿liwienia finansowanie zada￱ (a nie tylko konkretnych, precyzyjnie wymienianych pozycji kosztów) w projektach realizowanych przez publiczne sﾳu﾿by zatrudnienia, w szczególnoﾜci adresowanych do bezrobotnych, pod warunkiem ﾿e sﾹ one kwalifikowane w ramach EFS.

27. Wprowadzenie przepisów umo﾿liwiajﾹcych zawieranie na okres do 3 lat umów dotyczﾹcych finansowania z Funduszu Pracy projektów wspóﾳfinansowanych z Europejskiego Funduszu Spoﾳecznego.

Celem tych zmian oraz dziaﾳa￱ jest poszerzenie w stosunku do obecnego stanu zarówno zakresu instrumentów rynku pracy, w tym szczególnie efektywnych, jak te﾿ grup bezrobotnych, które powinny by￦ obj￪te mo﾿liwoﾜciﾹ wspóﾳfinansowania z Europejskiego Funduszu Spoﾳecznego. Mo﾿liwoﾜ￦ zawierania wieloletnich umów wiﾹ﾿e si￪ z wdro﾿eniem tzw. "bud﾿etu zadaniowego".

W zakresie zmnieiszenia liczby osób w wieku produkcyinym nieaktywnych zawodowo proponuje si￪ wprowadzenie nast￪pujﾹ.cych zmian:

28. Wprowadzenie wi￪kszej liczby instrumentów aktywizacji zawodowej przy jednoczesnym naﾳo﾿eniu na urz￪dy pracy obowiﾹzku przedstawiania propozycii aktywizacji zawodowej osobom bezrobotnym .

1. Urz￪dy pracy b￪dﾹ oferowaﾳy bezrobotnym szereg usﾳug i instrumentów w tym pomocowych uzale﾿niajﾹc zarazem udzielenie pomocy socjalnej, jakﾹ jest zasiﾳek, od gotowoﾜci bezrobotnego do korzystania z tych usﾳug i instrumentów .

• Nie wyklucza si￪ zarazem zwi￪kszenia kwoty zasiﾳku dla bezrobotnych.

29. Przedﾳu﾿enie okresu oczekiwania na uzyskanie ﾜwiadczenia przedemerytalnego.

Dotychczasowe rozwiﾹzania zakﾳadajﾹ, ﾿e osoby speﾳniajﾹce warunki do nabycia ﾜwiadczenia przedemerytalnego muszﾹ przez okres co najmniej 6-mcy by￦ zarejestrowane, jako bezrobotne i pobiera￦ z tego tytuﾳu zasiﾳek dla bezrobotnych. Wprowadzenie przepisu wiﾹzaﾳo si￪ z przeﾜwiadczeniem, ﾿e wypﾳata ﾜwiadczenia przedemerytalnego od raz po ustaniu zatrudnienia b￪dzie czynnikiem zniech￪cajﾹcym do poszukiwania nowego miejsca pracy. Jednak﾿e okres 6 miesi￪cy, o którym wy﾿ej mowa, mo﾿e okaza￦ si￪ za krótki dla podj￪cia oczekiwanej aktywnoﾜci. Proponuje si￪ aby osobom speﾳniajﾹcym warunki do nabycia prawa do ﾜwiadczenia przedemerytalnego wydﾳu﾿y￦ prawo do pobierania zasiﾳku dla bezrobotnych do 18 miesi￪cy i w okresie tym objﾹ￦ ich odpowiednimi formami aktywizacji zawodowej w celu stworzenia szansy powrotu na rynek pracy; po tym okresie w przypadku braku zatrudnienia osoby te przechodziﾳyby na ﾜwiadczenie

Celem tych rozwiﾹza￱ jest skﾳonienie osób bezrobotnych, którzy uzyskali uprawnienie do ﾜwiadczenia przedemerytalnego, do podejmowania dziaﾳa￱ na rzecz swojego powrotu na rynek pracy, w okresie od uzyskania uprawnienia do terminu jego wypﾳaty.

30. Aktywizacia zawodowa osób bezrobotnych po 50 roku ﾿ycia.

Wobec osób bezrobotnych w wieku powy﾿ej 50 r﾿. przepisy ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy przewidujﾹ pewien dodatkowy zestaw instrumentów, których funkcjﾹ jest aktywizowanie bezrobotnych i uﾳatwianie powrotu na rynek pracy. Jednak﾿e efekty tych dziaﾳa￱ sﾹ niewystarczajﾹce.

Proponuje si￪ zatem wprowadzenie nast￪pujﾹcych zmian:

1. Wprowadzenie cz￪ﾜciowej refundacji wynagrodze￱ przy zatrudnianiu osób bezrobotnych po 50 roku ﾿ycia i osób dﾳugotrwale bezrobotnych (np. w cz￪ﾜci dot. skﾳadek na ubezpieczenie spoﾳeczne).

2. Podwy﾿szenie z 500 do 1000 % kwoty jednorazowych ﾜrodków Funduszu Pracy jaka mo﾿e by￦ przyznana bezrobotnemu w wieku powy﾿ej 50 roku ﾿ycia - na podj￪cie dziaﾳalnoﾜci gospodarczej.

3. Podwy﾿szenie ze 100 do 125 % zasiﾳku dla bezrobotnych wysokoﾜci refundowanego pracodawcy wynagrodzenia (i skﾳadek) w przypadku zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych skierowanego do tych prac bezrobotnego w wieku powy﾿ej 50 roku ﾿ycia.

INNE SZCZEGÓﾣOWE PROPOZYCJE ZMIAN, dotyczﾹ m.in.

29 Zmiany w okresach zaliczanych do 365 dni, od których zale﾿y nabycie prawa do zasiﾳku dla bezrobotnych (art.71 ust. 2 pkt3)

32. Zmiany w okresach uprawniajﾹcych do zasiﾳku (art.n ust.5)

33. Zmiany w cz￪ﾜci dotyczﾹcej organizowania szkole￱, sta﾿y i przygotowania zawodowego.

Nale﾿y wyeliminowa￦ te przepisy, które sprawiajﾹ, ﾿e osoby bezrobotne, które z wﾳasnej inicjatywy podejmujﾹ szkolenie, sta﾿ (przygotowanie zawodowe) w ramach projektów SOP-RZL i organizowane przez inny podmiot, ni﾿ urzﾹd pracy tracﾹ status osoby bezrobotnej, podczas gdy osoby bezrobotne kierowane przez starost￪ na sta﾿ lub przygotowanie zawodowe statusu takiego nie tracﾹ.

32. Zmiany dotyczﾹce sytuacji zmiany miejsca zamieszkania przez bezrobotnego (art.73 ust.2a)

33. Zmiany zasad dotyczﾹcych kwalifikacji kadry

a. W art.92, 94, 96 i 97 mowa jest o wymogu ko￱czenia studiów podyplomowych - nale﾿y stworzy￦ mo﾿liwoﾜ￦ prawnﾹ finansowania tych studiów ze ﾜrodków Funduszu Pracy. Aktualnie takiej mo﾿liwoﾜci nie ma.

b W art.96 - proponujemy rezygnacj￪ z wymogu posiadania przez specjalist￪ ds. rozwoju ( o ile stanowisko takie zostanie utrzymane) tytuﾳu zawodowego magistra lub innego równorz￪dnego Wymóg powinien by￦ okreﾜlony, jako "wyksztaﾳcenie wy﾿sze" co oznacza, ﾿e wystarczajﾹcy b￪dzie tytuﾳ licencjata.

Podobnie wymóg uko￱czenia studiów podyplomowych z zakresu rozwoju zasobów ludzkich - proponujemy rozszerzy￦ o "lub pokrewnych".

---