Pomiar gęstości cieczy i ciał stałych za pomocą piknometru.
Pomiar gęstości metodą hydrostatycznego ważenia.
Wykonali:
xxx
xxx
Grupa 2a
Zespół 1
Kierunek: Inżynieria Środowiska
Wydział: Ochrony Środowiska i Rybactwa
Piknometr - jest to naczynie szklane o stałej pojemności. Najczęściej są stosowane piknometry w kształcie kolbki, zamkniętej dokładnie doszlifowanym korkiem szklanym, mającym włoskowaty otworek, przez który wylewa się nadmiar cieczy podczas zamykania napełnionego piknometru. W korku niektórych piknometrów może być osadzony termometr do bezpośredniego odczytu temperatury pomiaru. W czasie pomiaru piknometr należy ujmować tylko za szyjkę, aby przez ogrzanie ręką nie zmieniać objętości zbiornika z cieczą.
Istnieją cztery główne rodzaje piknometrów:
- z otworem kapilarnym
- z termometrem i kapilarą
- ze znakiem i korkiem ze szlifem
- u-kształtny piknometr (stosowany do pomiarów gęstości lotnych cieczy).
Piknometry trudno jest stosować do niskowrzących cieczy, ponieważ wtedy parowanie z kapilary zaczyna mieć wpływ na wynik pomiaru. Pomiar piknometrem substancji silnie toksycznych oraz wchodzących łatwo w reakcję z tlenem lub wilgocią wymaga zastosowania wagi i termostatu umieszczonych w komorze rękawicowej.
Piknometry wykorzystywane są m.in. przy pomiarach gęstości, i pozwalają na uzyskanie najdokładniejszych wyników, wśród wszystkich metod densymetrycznych.
POMIAR GĘSTOŚCI CIECZY - pomiar polega na wyznaczeniu masy cieczy badanej oraz masy wody destylowanej o tej samej objętości i w tej samej temperaturze. Piknometr służy do odmierzania tej samej objętości cieczy badanej i wody destylowanej.
- masa cieczy badanej
- masa wody destylowanej
Gęstość względna d:
- masa pustego piknometru
- masa piknometru z wodą destylowaną
- masa piknometru z cieczą badaną
Gęstość bezwzględna cieczy:
Wykonanie pomiaru:
Zważyć pusty, dokładnie osuszony piknometr.
Napełnić piknometr wodą destylowaną i zamknąć korkiem; osuszyć go z zewnątrz i zważyć.
Wylać wodę, po starannym osuszeniu napełnić piknometr badaną cieczą i zważyć.
Obliczyć gęstość względną i bezwzględną badanej cieczy. Gęstość bezwzględną wody destylowanej w temperaturze pomiaru odczytać z tablic.
Wyniki przedstawić w tabelce.
POMIAR GĘSTOŚCI CIAŁ STAŁYCH - aby wyznaczyć gęstość ciała, należy znać jego masę i objętość.
- masa piknometru z wodą destylowaną
- masa piknometru z wodą i masa ciała badanego
- masa piknometru z ciałem badanym i wodą pozostałą w piknometrze po wrzuceniu do niego ciała badanego
Masa ciała badanego:
Objętość ciała badanego:
- masa wody wypartej
- gęstość wody
Wykonanie pomiaru:
Napełnić piknometr wodą destylowaną, zamknąć korkiem szklanym, osuszyć z zewnątrz i zważyć - masa
Obok piknometru z wodą położyć na szalkę badaną substancję i zważyć.
Wsypać badane ciało do piknometru. Osuszyć dokładnie piknometr i zważyć.
Obliczyć gęstość bezwzględną i względną ciała badanego. Wartość gęstości bezwzględnej wody w temperaturze pomiaru odczytać z tablic.
Pomiar wykonać dla dwóch ciał badanych.
Wyniki pomiaru zestawić w tabelce.
POMIAR GĘSTOŚCI METODĄ HYDROSTATYCZNEGO WAŻENIA
Pomiar gęstości metodą hydrostatycznego ważenia jest oparty na prawie Archimedesa: na ciało zanurzone w płynie działa wypadkowe parcie zwrócone pionowo do góry, które jest równe ciężarowi płynu o objętości zanurzonego ciała. Parcie to nazywamy wyporem hydrostatycznym. Przyczyną wyporu hydrostatycznego jest różnica ciśnień hydrostatycznych działających z dołu i z góry na zanurzone ciało
. Ciśnienia boczne się równoważą. Podobnie jest w gazach, w których jednak przy niewielkich objętościach ciał zanurzonych wypór jest bardzo mały i jest brany pod uwagę jedynie w pomiarach bardzo dokładnych. Jeżeli objętość ważonego ciała jest taka sama jak objętość użytych odważników, to wypór nie ma żadnego wpływu na wynik ważenia.
Ciało badane ważymy w powietrzu (ciężar P) oraz zanurzone w wodzie (ciężar Q). Różnica P-Q jest równa ciężarowi wody o objętości ciała badanego całkowicie zanurzonego.
Stąd objętość ciała badanego wynosi:
ciężar właściwy wody
Ciężar właściwy ciała badanego wyraża się wzorem:
Zależność między ciężarem właściwym danego ciała a jego gęstością wyraża się wzorem:
g - przyspieszenie ziemskie
Możemy zatem wzór:
napisać następująco:
Stąd gęstość ciała, które tonie w wodzie, wyrazi się wzorem:
Gęstość ciała nie tonącego w wodzie wyznaczamy następująco: aby spowodować zanurzenie ciała badanego w wodzie, co umożliwia wyznaczenie jego objętości, doczepiamy do niego obciążnik metalowy (walec metalowy, którego gęstość wyznaczamy w pierwszej części ćwiczenia).
P - ciężar ciała badanego w powietrzu
Q - ciężar ciała badanego w wodzie
R - ciężar obciążnika w wodzie
T - ciężar ciała z obciążnikiem w wodzie
V - objętość ciała badanego
Z prawa Archimedesa wynika, że ciężar ciała w powietrzu jest równi ciężarowi ciała zanurzonego w wodzie (Q) i wody wypartej przez to ciało (
)
Ciężar T jest sumą ciężarów Q i R:
T = Q + R
Obliczamy V:
Ciężar właściwy wyraża się wzorem:
ostatecznie otrzymujemy:
gęstość tego ciała wynosi:
Wykonanie pomiaru:
Badaną bryłę metalową zawiesić na haczyku, na którym jest również zawieszona szalka i wyznaczyć ciężar bryły w powietrzu (P).
Postawić zlewkę z wodą destylowaną na podstawce, tak aby zawieszone ciało zanurzyło się całkowicie w wodzie i zważyć je (Q).
Obliczyć gęstość ciała badanego. Gęstość bezwzględną wody w temperaturze pracowni odczytać z tablic.
Wykonać pomiary dla dwóch lub więcej ciał.
Zważyć w powietrzu ciało nie tonące w wodzie, np. kulkę z parafiny, drewna lub korka (P).
Zawiesić ciało na ramieniu wagi, a pod nim ciało, którego gęstość już wyznaczyliśmy. Całość zanurzyć w wodzie i zważyć (T).
Obliczyć gęstość ciała badanego.
Wyniki zestawić w tabelce.