FORMY OPIEKI - WYKŁAD dn.09.05.2010r.

Cechy wspólne europejskich systemów typu Bismarcka:

• Finansowanie ubezpieczeń przez obowiązkowe składki płacone przez pracodawcę i pracownika

• Istnienie licznych autonomicznych kas chorych

• Prawo ubezpieczonego do wolnego wyboru lekarza

• Prowadzenie opieki lekarskiej gównie przez lekarzy prowadzących przez prywatną praktykę (głównie jako kontrakt z kasą chorych)

• Porozumienie między funduszami a izbami lekarskimi w zakresie katalogu świadczeń odpowiedzialności, zarobków, itp.

• Redystrybucja środków między zdrowymi a chorymi, ubezpieczonymi bez rodzin a ubezpieczonymi z rodzinami, między młodymi a starszymi, między dobrze a źle zarabiającymi

Model niemiecki

Przeciętny Niemiec (pond 70 mln jest ubezpieczony) w jednej z kilkuset tz.ustawowych kas chorych, do których muszą należeć wszyscy zatrudnieni zarabiający poniżej 3,8 tyś euro miesięcznie. Nie działają one na zasadzie prawdziwego ubezpieczenie w którym składka zależy np. od wieku, płci, stanu zdrowia- w ustawowej kasie chorych płaci się składkę zależną wyłącznie od dochodu ubezpieczonego, w tej chwili średnio 14,3%.

Model niemiecki - kasy prywatne

Osoby zarabiające więcej niż 3,8 tys euro mogą natomiast ubezpieczyć się w prywatnej kasie chorych działającej na zasadach rynkowych, albo tez dobrowolnie pozostać w kasie ustawowej.

Model niemiecki - przychodnie

Większość lekarzy przyjmuje w małych prywatnych gabinetach , przychodnie istnieją tylko w byłym NRD. Lekarze w prywatnych gabinetach należą do związków kasowych. Mogą tworzyć praktyki grupowe. Ubezpieczony ma prawo dowolnego wyboru lekarza z pośród wszystkich lekarzy zatrudnionych i zarejestrowanych w związku lekarzy.

Model niemiecki -Dobrze rozwinięta baza szpitala.

Na leczenie szpitalne kieruje pacjenta lekarz opieki otwartej

Cechą niemieckiego systemu opieki zdrowotnej jest klarowny rozdział ambulatoryjnej opieki zdrowotnej i opieki stacjonarnej. Regułą jest że szpital nie może udzielić świadczeń w zakresie ambulatoryjnej opieki zdrowotnej.

Model niemiecki - ubezpieczeni

Każdy ubezpieczony ma w portfelu kartę taką jak do bankomatu ze specjalnym chipem na którym znajdują się jego dane. Idąc do lekarza trzeba „wylegitymować się” tą kartą w rejestracji. Na tej podstawie lekarz rozlicza się z kasą chorych.

Za co płacą ubezpieczeni

Sam pacjent zasadniczo nie płaci za usługi medyczne- wyjątkiem jest wprowadzona w styczniu br. i wciąż bardzo kontrowersyjna kwartalna opłata 10 euro za wizytę w gabinecie lekarza oraz dopłaty do leków, plomb, protez dentystycznych, niektórych terapii. Pacjenci dopłacają też do pobytu w szpitalu i sanatoriach - 10 euro za każdy dzień, do rehabilitacji- 15% kosztów terapii, płacą 100% kosztów okularów.

Za co płacą ubezpieczeni - Prywatni

Pacjenci ubezpieczeni prywatnie leczą się w ten sam sposób, tyle że płacą za każdą wizytę u lekarza sami, a rachunek wysyłają do swej kasy chorych która zwraca im wyłożone pieniądze.

Model niemiecki

Wydatki na ochronę zdrowia w stosunku do PKB stanowią 10,5%, co sytuuje Niemcy na 2 miejscu na świecie po Stanach Zjednoczonych.

Cechy charakterystyczne europejskiego modelu narodowej służby zdrowia typu Beveridge'a.

• Finansowanie ochrony zdrowia z podatków poprzez budżet centralny lub budżet lokalny,

• Istnienie gwarancji państwa w zakresie powszechnej dostępności do świadczeń zdrowotnych,

• Wolny dostęp do doświadczeń przez wszystkich obywateli ,

• Niewielki zakres działań sektora prywatnego,

• Wolny dostęp do świadczeń wszystkich obywateli,

• Niewielka partycypacja pacjenta w kosztach leczenia,

• Wynagrodzenie lekarzy na zasadzie stałej pensji.

Wpływ finansowania na funkcjonowanie służby zdrowia w krajach z zagwarantowanym darmowym dostępem do podstawowej opieki.

Gdy finanse publiczne zmniejszają się powstają lub zwiększają się listy oczekujących. Był to jeden ze skutków rządów Margaret Thatcher. W 2001 - 22% brytyjskich pacjentów musiało czekać ponad 3 miesiące na wizytę w szpitalu, a 27% czekało 6 miesięcy na operację.

Szwecja

Niemalże cała populacja ma dostęp do szerokiego zakresu świadczeń zdrowotnych, finansowanych głównie ze składek pracodawców. Ochrona zdrowia w Szwecji należy do zadań administracji rządowej i samorządu terytorialnego.

Model systemu zdrowotnego jest oparty o system tzw. narodowej, powszechnej służby zdrowia.

W Szwecji kluczową rolę w organizowaniu świadczeń na swoim obszarze odgrywają rady powiatowe, np. opieką szpitalną zapewniają szpitale będące własnością rad powiatowych i przez nie finansowane.

Podstawowe działania i finansowania Szwedzkiej służby zdrowia stanowi sektor publiczny. Bezpośrednio za działanie tego sektora odpowiadają samorządy, którym podlegają szpitale i przychodnie zdrowia.

• Podstawowym szczeblem służby zdrowia są przychodnie udzielające świadczeń obywatelom w wypadkach niewymagających hospitalizacji.

• Od 1994r wprowadzono system lekarza rodzinnego

• Pacjent ma obecnie prawo wyboru lekarza rodzinnego.

Finansowanie:

• Szwedzki system jest finansowany z podatków, ale mimo to istnieją kasy ubezpieczeniowe, które pełnią role 3 strony między świadczeniodawcą a pacjentem

• Większość usług zdrowotnych jest finansowanych z podatków pobieranych przez władze centralne i wojewódzkie.

Opłaty:

• Mogą tez pobierać opłaty za świadczenia zdrowotne (określone są max )

• Bezpłatną opiekę zapewnia się dzieciom do 18 r.ż. i kobietom w ciąży.

Ubezpieczenie zdrowotne:

Obejmują wszystkich obywateli powyżej 16 lat. System ubezpieczeń zdrowotnych gwarantuje ubezpieczonemu zwrot po przedstawieniu rachunku ustanowionej urzędowo opłaty za poradę lekarską (pacjent pokrywa tylko 10% kosztów).

Leczenie szpitalne jest bezpłatne (do lat 2).

Podsumowanie:

• System samorządowy, polegający na finansowaniu ze środków samorządów lokalnych

• Wkład pacjenta jest nieduży i wynosi 2% budżetu przeznaczonego na ochronę zdrowia

• Prawie wszystkie usługi świadczy publiczna służba zdrowia

• Każdy obywatel ma prawo do bezpłatnego lub częściowo odpłatnego leczenia na tych samych warunkach

Seminarium dn. 15.05.2010r.

Wprowadzenie do amerykańskiego systemu ochrony zdrowia

Stany zjednoczone nie posiadają ogólnokrajowego koordynowanego systemu ochrony zdrowia, który zapewniał by wszystkim obywatelom opiekę zdrowotną. Większość kosztów świadczeń zdrowotnych ponoszono jest bezpośrednio przez obywateli bądź też za pośrednictwem ubezpieczalni.

Począwszy od lat 20 na rynku amerykańskim pojawiły się organizacje ubezpieczeniowe typu non-profit a następnie ubezpieczalnie komercyjne. Gwałtowny wzrost popularności ubezpieczeń zdrowotnych nastąpił po II wojnie światowej. Od lat 60 koszty leczenia pewnych grup społecznych ponosi państwo.

Administracja

Na szczeblu federalnym w ramach rządu działa departament zdrowia i służ społecznych. Sekretarz w/w departamentu powoływany jest przez prezydenta - odpowiednik ministra zdrowia. Departament prowadzi polityką zgodną z decyzjami kongresu. Za obszar działania zdrowia publicznego odpowiedzialne są organy publiczne w tym rząd federalny w ten sposób ogół społeczeństwa ma dostęp do świadczeń zapobiegawczych.

Finansowanie

Rząd finansuje jedynie około 42% świadczeń zdrowotnych wykonywanych na terenie stanów zjednoczonych. Publiczna odpowiedzialność za zdrowie jest realizowana przede wszystkim przez 2 programy: Medicare i Medicaid.

Program Medicare- został utworzony w 1965r. wszedł w życie 1 lipca 1966r. Daje on uprawnienia do świadczeń zdrowotnych osobom > 65r.życia oraz innym grupom osób np. osoby wymagające stałego dializowania lub przeszczepu.

Środki finansowe pochodzą w większości z składek płaconych przez pracowników i pracodawców. Osoba która chce korzystać ze świadczeń programu Medicare powinna wykazać się 10 letnim okresem składkowym (lub współmałżonek) i być obywatelem, bądź też stałym mieszkańcem Stanów Zjednoczonych.

Jeżeli osoba nie może się wykazać tym okresem składkowym to może przystąpić do programu pod warunkiem opłacania miesięcznej składki. W 2005 roku życia program Medicare obejmował swoją opieką 42,6% Amerykanów.

Program Medicaid- ma na celu umożliwienie lub ułatwienie korzystania z opieki zdrowotnej rodzinom o najniższym poziomie dochodów. Ogólne zasady programu są ustalane na szczeblu federalnym jedna poszczególne Stany są suwerenne w decyzjach o przystąpieniu do programu oraz w określeniu szczegółowych zasad i kryteriów przyznawania uprawnień do korzystania ze świadczeń.

Program objęte są osoby dorosłe znajdujące się w złej sytuacji finansowej, dzieci pochodzące z tych rodzin, osoby starsze i niepełnosprawne. Około 58% środków programu [przeznaczane jest na leczenie szpitalne i w stanach nagłych. Na szczeblu stanowym podejmowane są decyzje celem ustalenia wartości progu ubóstwa - federalny próg ubóstwa.

Próg ten ustalany jest po przeanalizowaniu kosztów życia i czynników charakterystycznych dal danego stanu. Jego wartość w znacznym stopniu wpływa na warunki przyznania prawa do korzystania z programu medicard. By uzyskać możliwość uczestnictwa trzeba być obywatelem USA bądź też w niektórych przypadkach legalnym imigrantem (decydująca jest data przybycia na terytorium USA) nielegalni imigranci pozbawieni są pomocy medycznej za wyjątkiem stanów nagłych. Około 40mln amerykanów objętych jest opieką programu medicaid.

Prywatne ubezpieczenia zdrowotne

Pokrywają około 1/3 ogółu kosztów świadczeń medycznych na terenie USA.

1. Ubezpieczenia proponowane przez pracodawców.

Ustawodawstwo amerykańskie precyzyjnie określa warunki które musi spełnić pracownik, aby mógł się stać beneficjentem programu ubezpieczeń zdrowotnych oferowanych przez pracodawcę wpływają m.in.:

• Wymiar zatrudnienia

• Charakter zatrudnienia

• Okres zatrudnienia

2. Organizacje ubezpieczeniowe działające nie dla zysku.

Blue cross- pokrywa głównie koszty leczenia szpitalnego.

Blue shield- pokrywa głównie koszty leczenia ambulatoryjnego.

• Blue cross i blue shield współpracują ze sobą.

• Lekarze oraz placówki medyczne uczestniczą w tych programach akceptują cennik usług zaproponowanych prze ubezpieczyciela. Zwykle osoba korzystająca z proponowanych przez nie świadczeń nie ponosi kosztów. Opłata jest przekazywana prze ubezpieczyciela bezpośrednio świadczeniodawcy.

Opieka zarządzana (manager care)!

Pojęcie odnosi się do sytemu, który jest połączeniem instytucji ubezpieczeniowej i dostarczyciela usług medycznych. !

Wspólnymi elementami systemów typu manager care są:

• Kontrakty z wyselekcjonowanymi dostarczycielami usług medycznych

• Sprecyzowane standardy odnośnie usług medycznych

• Motywacja finansowa względem ubezpieczonych, by korzystać z usług świadczeniodawców z którym zakontraktowano świadczenia.

Health maintenance organization (HMO)

Instytucja pełniąca funkcję ubezpieczyciela oraz organizatora procesów udzielania świadczeń zdrowotnych. Zobowiązania ubezpieczonego są typowe i polegają na obowiązku opłacania składki w określonej wartości. HMO proponuje w zamian szeroki pakiet świadczeń obejmujących nie tylko leczenie ale także świadczenia z zakresu promocji zdrowia, zapobiegania chorobom, świadczenia opiekuńcze itp.

HMO jako instytucja posiada możliwość zakupu lub tworzenia placówek medycznych, co w znacznym stopniu przyczynia się do ograniczenia wydatków administracyjnych, niegospodarności (managent care).

Zwykle w systemie HMO problemem staje się wybór lekarza i placówki szpitali. Lekarz pierwszego kontaktu decyduje niezależnie od woli pacjenta o specjaliście lub szpitali, w którym będzie kontynuował leczenie.

HMOs proponuję m.in.:

• Świadczenia lekarskie zarówno terapeutyczne jak i profilaktyczne

• Świadczenia szpitalne

• Pomoc doraźna w miejscu zamieszkania i poza nim

• Diagnostyka lekarska i rentgenowską

• Krótkoterminowe świadczenia z zakresu opieki psychiatrycznej i

• Leczenia uzależnień.

Prefered Provider Organizations:

Firmy ubezpieczeniowe kontraktują świadczenia zdrowotne z palcówkami szpitalnymi i lekarzami. W przeciwieństwie do HMO ubezpieczony ma możliwość wyrobu lekarza (spośród tych którzy kontraktują świadczenia z danym PPO) i placówki w której chce podjąć leczenie!

Podsumowanie:

• System zdrowotny w USA nie deklaruje publicznych gwarancji powszechnego dostępu do świadczeń zdrowotnych

• Pod względem ekonomicznym istnieje tu konkurencja rynkowa pomiędzy organizacjami zdrowotnymi a sektor zdrowotny jest też często nazywany przemysłem zdrowotnym (medical industry).

• W kwestii świadczeń zdrowotnych dominuje zasada odpowiedzialności indywidualnej, jednostce pozostawia się swobodę w ponoszeniu ryzyka zdrowotnego.

• szacuje się ze około 40 mln amerykanów pozostaje bez uprawnień świadczeń zdrowotnych.

Seminarium dn.30.05

Skandynawia

Opieka zdrowotna w krajach skandynawskich

• Szwecja

Podstawowa opieka zdrowotna- pierwszy poziom systemu ochrony zdrowia zapewniony jest przez zespół specjalistów średniego personelu medycznego, pracujących z lekarzami w centrach zdrowia. Obecnie każdy ma prawo wyboru lekarze pierwszego kontaktu.

Na poziomie „cantry” (powiat)- opieka medyczna świadczona jest przez 65 centralnych i terenowych szpitali. Regionalny system opieki zdrowotnej składa się z 9 szpitali świadczących wysokospecjalistyczne usługi medyczne (głownie chirurgiczne).

Podobnie do specyfiki polski lekarze POZ stanowią w Szwecji jedynie 20% lekarzy.

!! Zarządzanie i planowanie

W Szwecji występują 3 polityczne i administracyjne organy operacyjne:

• rząd centralny

• rady regionalne

• lokalne władze/magistraty-świadczenia opiekuńcze

Rząd centralny ustanawia reguły funkcjonowania systemu ochrony zdrowia poprzez regulacje ustawodawcze. Najważniejsza ustawa to ustawa o zdrowiu i służbie medycznej z 1982. Ustawa ta gwarantuje obywatelom równy dostęp do świadczeń zdr. Gwarantowany jest także wolny wybór lekarzy POZ.

Social depertamentet - ministerstwo zdrowia i opieki społecznej odpowiedzialny jest za funkcjonowanie opieki zdrowotnej. Minister wydaje także propozycje nowych aktów prawnych dla parlamentu.

Narodowa rada zdrowia opieki i społnej - jest organem doradczym dla rządu . Agencja ta ustala standardy postępowania dla rad lokalnych.

21 rad lokalnych jest odpowiedzialnych za organizacje służby zdrowia na swoim terenie. Cuntry są także odpowiedzialne za ustawodawstwo związane z edukacje, kulturą, transportem publicznym i rozwojem regionalny. Populacja cuntry jest zróżnicowana (od 60 tys do 1,8 mln mieszkańców).

Wybory do rady lokalnej odbywają się co 4 lata razem z wyborami parlamentarnymi . Rady lokalne są właścicielami placówek szpitalnych. Decydują one o alokacji środków na służbę zdr.

Wprowadzono możliwość wolnego wyboru świadczeniodawcy oraz miejsca świadczenia. Swoboda decyzji dotyczy zarówno wyboru lekarze POZ jak tez placówki szpitalnej. W przypadku konsultacji specjalistycznej w placówce szpitalnej nie jest wymagane skierowanie od lekarza POZ. W przypadku woli pacjenta do leczenia się w szpitalu poza jego cuntry niezbędne jest skierowanie.

Wyróżniamy 6 regionów opieki medycznej . Ich populacja wach się od 1-1,9 mln. W każdym znajduje się co najmniej 1 szpital uniwersytecki. Współpraca opiera się na porozumiewaniu się pomiędzy radami lokalnymi np. w kwestii ceny za świadczenie specjalistyczne . Na poziomie narodowym rady lokalne współpracują z sobą po przez federacje rad lekarskich.

Organizacja opieki zdr dla pacjenta została wprowadzona w 1992. POZ musi realizować pomoc medyczna w dniu zgłoszenia. W przypadku konieczności konsultacji specjalistycznej postawienia …

Magistraty: są odpowiedzialne za opieka domowa w przypadku gdy nie mogą one zapewnić opieki medycznej np. osobom starszym i niepełnosprawnym i pojawia się konieczność hospitalizacji ponoszą one koszty opieki medycznej.

Finansowanie:

Koszty funkcjonowania wynoszą około 8% PKB 80% wydatków funkcjonowania wynoszony jest przez rady lokalne. Pieniądze na świadczenia pochodzą z podatków mieszkańców danego regionu. Jedynie niespełna funduszy pochodzi z budżetu centralnego.

Lata 90: wprowadzono elementy rynku wewnętrznego. Świadczenia zdrowotne są kontraktowane przez polityków na poziomie cuntry lub przez agendy rządowe.

Rada cuntry tworzy komitety złożone z lokalnych polityków z które zajmują się formułowaniem wymagań względem szpitali, a także cen poszczególnych świadczeń szpitale zyskały znaczna niezależność. w niektórych przypadkach stały się one przedsiębiorstwami będącymi własnością cuntry.

Szwecja jest jedynym krajem wysokorozwiniętym, który zawiera 99 % rynku - państwowe apteki!!!!! Lata 30 państwo objęło kontrolę na detalicznym obrotem wyrobami medycznymi.

Wydatki na leki wzrosły z 8%- 90 rok, do ponad 15% w 2006 roku. Pacjent nie ponosi całkowitej odpłatności za leki powyżej 900 sek rocznie. Powyżej tej kwoty jest ona w znacznym stopniu finansowana przez państwo.

Ponad 900 aptek w rękach państwa. Nacjonalizacja przebiegła w 1900-1996, system no-profit sprzyja niskim marżą na leki.!!!!!

Opieka stomatologiczna: darmowa opieka stomatologiczna dostarczana jest przez rady regionalne do 19 roku życia. Dorośli otrzymują dotacje na podstawowe leczenie stomatologiczne. U osób >60 r.z. istnieje dodatkowy system opieki . Ponad polowa lekarzy dentystów Szkocji pracuje w ramach służby medycznej zarządzanych przez rady cuntry.

DANIA

Ma bardzo wysoki odsetek satysfakcji społecznej odnośnie funkcjonowania systemu ochrony zdrowia w stosunku do ponoszonych kosztów.

Władze centralne- zadania: ustawodawcze, sadownicze, bardzo ograniczone administracyjne.

Większość decyzji wykonywane na poziomie regionow. Finansowane są one z podatków mieszkańców, podatków gruntowych, ewentualnych dotacji centralnych.

Regiony odpowiadają za szpitale lecznictwo otwarte subsydiuje leki., świadczenia stomatologiczne i rehabilitacyjne.

Na tym poziomie prowadzone jest także planowanie w zakresie organizacji ochro zdr i w zakresie org świadczeń.

Magistraty- odpowiadają za domy opieki, profilaktykę - tak samo jak w szwecji, świadczenia opiekuńcze w miejscu zamieszkania.

Pacjent ma prawo wolnego wyboru lekarza POZ lub specjalisty. Cuntry posiada pełną swobodę w zakresie org świadczeń, sposobu ich finansowania, definiowania priorytetow.

Place i aspekty prawne, zatrudnienie rozwiązywane są na poziomie centralnym w wyniku negocjacji rzadu ze związkami zrzeszającymi pracownikow służby zdrowia. Instytucją centralna na poziomie cuntry jest rada. Może ona mieć odrębną komisje. Grono politykow …

Finansowanie POZ - lecznictwo odgrywa ważną role, 1/3 zarobków lekarza POZ stanowi stawka kawitacyjna, 2/3 w wyniku finansowania poradni. Pacjenci maja możliwość zmianę lekarza rodzinnego co 6 mies. Powinien on jednak posiadać praktykę w promieniu 10 km od miejsca zamieszkania. Uznaje się ze lekarz rodzinny załatwia 90% świadczeń kosztem 7% nakładów na służbę zdr. Duński sposób finansowania POZ sprzyja ciągłemu poprawianiu jakości świadczeń.

Szpitale finansowane są przez w formie budżetu negocjonowanego z radą cuntry. Przyklada on plan swojej działalności i uzasadnienie dla wnioskowanych srodkow. Opieka szpitalna pochłania ok. 40% srodkow finansowych. Kolejki oczekujących sa krotkie. Pacjent może leczyc się w każdym szpitalu na terenie kraju, z czego korzysta tylko 2,5% uprawnionych.

Finlandia

Kontrahentem pastwa w opiece zdr sa jedynie magistraty. Jest ich 416 . System zarządzania służba zdr jest bardzo upolityczniony. Wladze

Jedynie 7% lekarzy pracuje w prywatnym sektorze, 26 w postaci mieszanej , a głównym źródłem finansowania są podatki lokalne i subsydia rządu centralnego.

Pacjent ma możliwość leczenia się w każdym szpitalu. W praktyce nie wieku korzysta z leczenia poza miejscem swojego zamieszkania. Jest kilka sposobów rozliczen (ilość dni hostp, jednostka chorobowa i budzet globalny). Szpitale dziela się na szpitale lecznictwa podstawowego i lecznictwa specjalistycznego.

Lekarz POZ jest opłacany według trójstopniowej kalkulacji, w zależności od ilości pacjentów wpisanych na listę prowadzonej specjalności i za poradę lekarska. Pacjent sam wybiera lekarza pierwszego kontaktu, bądź udaje się od razu do specjalisty lub szpitala.

Nie istnieje instytucja gatekipingu.

Norwegia:

Zachowała system pełnej opiekuńczości. W kraju wyróżniamy 9 regionów zdrowotnych, 19 cuntry i 431 magistratów.

Pobyt w szpitalu jest bezpłatny, pacjent dopłaca do wizyty lekaskiej w lecz ambulatoryjnym i do leków w sposób zróżnicowany, zależny od statusu socjalnego i odchodów z zachowaniem górnej granicy kosztów własnych w ciągu roku w wysokości 126 dolary. Po przekroczeniu pacjent nie pokrywa żadnych kosztów dodatkowo, wynagrodzenie przysługuje kobiecie w przypadku porodu w miejscu zamieszkania.

W Norwegii praktycznie całkowicie zrezygnowano z funkcjonowania domu dziecka na rzecz rodzin zastępczych, rodzice też dostaja stala pensje w przypadku rezygnacji ze żłobka i wychowania dziecka w domu. Ze środków ubezpieczeniowych buduje się domy dla osob starszych i inwalidow gdzie zapewniona jest pelna opieka medyczna.

Wielka Brytania

Nationale health service Act: przyjęty w 1946 wszedł w życie 5 lipca 48 roku. Obecnie NHS jest jedna największych organizacji ochrony zdrowia w europie.

Wybór:

W latach 90 NHS doświadczył najbardziej znaczaca zmiane kulturową od początku swojego istnienie. Wprowadzono elementy rynku wewnętrznego, wprowadzono także możliwości wybory lekarza pierwszego kontaktu oraz miejsce leczenia.

POZ

Skupia się na ogólnej potrzebie zdrowotnej populacji. Jest to pierwszy poziom kontaktu większości mieszkańców z NHS. Tworzą ją rodzinni GP, pielęgniarki, dentyści oraz farmaceuci. Opieka ta skupia się na podstawowych jednostkach chorobowych, nie skomplikowanych urazów oraz działania z zakresu promocji zdrowia i edukacji zdr.

Fundusze POZ: czyli PCT są odpowiedzialne za:

• zarządzanie systemem POZ

• kwestie zw z problematyka zdrowia publicznego

• oszacowanie potrzeb zdr populacji na obszarze ich dzialania

• zlecenie świadczenia usług zdr

• zapewnienie dostepu do swiadczen wszystkim potrzebującym

praktyki GP

General practitoners- zajmuja się szeroka gama problemów zdrowotnych a także edukacja zdr i szczepieniami ochronnymi.

Kontrakty z dysponentem środków dają GP dużo swobody dzialania odnośnie profilu swoje działalności. Lekarze zwykle pracuja w zespole ze średnim personelem medycznym. Jeśli GP nie jest w stanie wykonac danej procedury z względu na poziom jej skomplikowania kieruje pacjenta do szpitala celem konsultacji specjalistycznej lub badan diagnostycznych, rocznie w UK wykonuje się około 300mln konsultacji.

Stomatol

W kwietniu 2006 wprowadzono zmiany w systemie dentystycznym NHS. Fundusze POZ staly się odpowiedzilane za zlecenia świadczeń dentystycznych (podstawowych i specj).

Praktyki dentystyczne moga funkcjonować w sys mieszanym (w ramach kontraktu z NHS i prywatnie).

Farmaceuci

Wchodza w sklad POZ maja prawo powtórzyć recepte.

Okulistyka

W ramach NHS swiadcza usługi zdrowotne:

• Lekarze okuliści

• Optycy specj w testach narządów wzroku oraz realizacji recept wydanych przez lekarzy.

NHS walk-in center

Maja możliwość szybkiego i łatwego dostepu do porady medycznej i leczenia pospolitych jednostek chorobowych. W Anglii znajduje się okolo 84 walk-in centers usytuowane sa zwykle w często uczęszczanych okolicach, prowadzony jest przez personel średni medyczny czynny przez 7 dni w tygodniu.

NHS direct 24h serwis telefoniczny NHS direct, NHS direct online.

Gate keeper- straznik wrót, pierwszy kontak pacjenta

Secontdary care - zwykle ma miejsce w szpitalach NHS (obejmuje -elective care-leczenie z wyboru oznacza planowana specjalistyczna opieka medyczna lub chirurgiczna, emergencje care- znana również jako accident and emergence ma miejsce gdy pacjent trafia do szpitala w przypadku wypadku, urazu wymagając szybkiej i intensywnej opieki medycznej. Pozostałymi elementami secondary care service sa m.in. placowki specjalizujące się w problemach zdr psychicznego oraz rehabilitacji.

NHS hospital trusts szpitale zarzadzane przez Trusty NHS . Dbają one o prawidlowa dystrybucje srodkow oraz wysoki standard usług zdr w około 1600 placowkach medycznych . trosty NHS zatrudniaja większości sily roboczej NHS zarówno średniego jak i tez wyższego szczebla.

Ambulanse service trust - lokalne organizacje odpowiadające za dostarczenie pomocy w sytuacjach zagrorzenia życia, transport pacjentów oraz dosarczenie usług medycznych po za godzinami funkcjonowania palcówek. Telefony kategoryzowane sa w 3 grupach:

A - sytuacja zagr. zyciu

B - powazne jednostki chorobowe, niezagrażające zyciu

C- jednostki chorobowe nie zgrażające zyciu.

Care trust- polaczenie NHS i opieki społecznej.

Mental health service trust - zapewniają opieka specjalistyczna w zakresie problematyki zdrowia psychicznego. Mniej złożone problemy z zakresu zdr psychicznego często mogą być leczone przez GP (POZ) lub inne podmioty działające w ramach POZ. Leczenie może objemowac m.in. porady medyczne, terapie psychologiczne.

Departament zdr- NHS na szczeblu letalnym jest kontrolowany przez rzad WB przy pomocy departamentu zdrowia. Bierze on pelna odpowiedzilanosc za jego funkcjonowanie a także ustala normy i standardy postepowania NHS i lokalnych służb spolecznych.

4

---