Zajęcia kliniczne (Rabies) Zestawienie zagadnień, Rok akademicki 2010/2011
1. Systematyka Lyssawirusów (genotypy i serotypy)
Lyssavirus rodzina: Rhabdoviridae (RNA)
Serotypy:
serotyp 1 - klasyczny wirus wścieklizny: wirus uliczny (zjadliwy) "virus de rue” i wirus laboratoryjny (ustalony)
"virus de fixe”
serotyp 2 - Lagos bat virus (izolowany od nietoperzy)
serotyp 3 - Mokola virus (izolowany od ryjówek), dostępne na rynku szczepionki nie chronią przed tym serotypem
serotyp 4 - Duvenhage virus (izolowany od nietoperzy i Ho w Afryce )
serotyp 5 - EBLV - European Bat Lyssavirus (izolowany od nietoperzy europejskich)
obejmuje 2 grupy: EBL 1 i EBL 2
Genotypy:
1 - 4 jak serotypy
5 ma dwa genotypy - EBL 1 (genotyp5) i EBL 2(genotyp6)
7 - ABL - Australian Bat Lyssavirus (izolowany od australijskich nietoperzy)
* 75 nm, dł. 100-300 nm, kształt kuli karabinowej, 5 białek (w nukleokapsydzie: N - nukleoproteina charakterystyczna dla serotypu, L - polimeraza RNA zależna, M1 - fosfoproteinagłówne; podwójna otoczka: M2 - matrix, G - glikoproteina tworząca wypustki na zewnątrz, przeciw niej powstają antygeny)
oporność: pH 3 - 30 min, pH 4,5 - 24 godz.
temp. 23°C - 30-50 dni, 37°C - 5 dni, 50°C - 1 godz., 60°C - 5 min., 100°C - 2 min
środki dezynfekcyjne: 70% etanol, 2% formalina, 3% NaOH
namnaża się na zarodkach kurzych, hodowlach tkankowych i komórkowych (szczepionki dla ludzi produkowane są na kom. diploidalnych człowieka)
2. Rezerwuary wirusa wścieklizny
wrażliwe są wszystkie zwierzęta stałocieplne i Ho
gł. rezerwuar: dzikożyjące zwierzęta mięsożerne (Europa: lis, wilki, gryzonie, kuna; Azja: wilki, lisy, szakale; Afryka: hieny, szakale; Ameryka Pn: skunks, lis, szop, a także: lis polarny, wilk, szakal, jenot i inne) i zwierzęta domowe (Ca, Fe); Am. Poludniowa, Srodkowa, Afryka : szczególnym rezerwuarem są krwiożercze nietoperze (wampiry)
3. Wścieklizna „uliczna” oraz „sylwatyczna postać wścieklizny”.
choroba utrzymuje się w środowisku naturalnym w dwóch formach epidemiologicznych:
• wścieklizna naturalna, sylwatyczna lub tzw. „leśna” - występuje u zwierząt wolnożyjących(lisy, sarny)
• wścieklizna uliczna- bezpańskie psy I koty
4. Różnice pomiędzy wirusami terenowymi a wirusem fixe.
Oba należą do serotypu 1 (klasyczny wirus wscieklizny):
wirus uliczny (zjadliwy) "virus de rue”
wirus laboratoryjny (ustalony) “fixe” - na drodze pasaży an tkance mózgowej zwierząt, został pozbawiony zjadliwości, zachowuje swe właściwości antygenowe I jest używany do produkcji szczepionek. >>>tabelka
5. Drogi jakimi może dojść do zakażenia wirusem wścieklizny.
pogryzienie lub oślinienie uszkodzonej skóry i błon śluzowych
transplantacja - np. rogówki, soczewki u Ho
w warunkach doświadczalnych:
kropelkowo (donosowo, aerogennie) - n. węchowy
droga alimentarna - niepewna (możliwa przy uszkodzeniu błon śluzowych)
6. Wścieklizna a ukąszenia krwiopijnych owadów? Omów możliwości zakażeń tą drogą.
NIE - przy wsciekliznie brak wiremii !!!
7. Materiał zakaźny w przypadku wścieklizny.
8. Możliwość rozprzestrzeniania wścieklizny z wtórnych źródeł (kontaminowana pasza, woda)?
9. Patogeneza zakażenia wirusem wścieklizny (różnice gatunkowe)
Ca, Fe 3 tyg. - (6 tyg.)
Ru 3 tyg. - 2 mies.
Eq 2-3 tyg. - (2 mies.)
Su 2 - 4 dni
Av 2 - 6 dni
lis 2 tyg. - 4 mies. ?
miejsce wniknięcia (unerwienie) 3 mm/h wzdłuż pni nerwowych - dr. wstępująca → zwoje kręgowe → rdzeń kręgowy → istota szara mózgu (cytoplazma neuronu) → wypustki nerwowe lub płyn pozakomórkowy → nowe kom. - węchomózgowie, podwzgórze, pień mózgu → namnażanie → uszkodzenie organelli kom. nerwowych →
odśrodkowe rozprzestrzenianie się - n. trójdzielny, n. twarzowy, n. węchowy, n. językowo-gardłowy → gruczoły ślinowe → namnażanie → ślina
Powstaje zapalenie mózgu - rozlane i okołonaczyniowe nacieki oponowe, nacieki śródtkankowe, rozrost i rozplem gleju
W zależności od gautnku różne jest też rozmieszczenie wirusa w poszczególnych częściach i tak, np u konia wirus praktycznie nie występuje w śliniankach...
Ho: podwzgórze, śródmózgowie, istota szara wodociągu, nakrywka mostu, opuszki, móżdżek, hipokamp
zwierzęta: przesunięcie w dół - nakrywka opuszki i śródmózgowia, struktury podkorowe
ciałka Negriego - cząstki wirusa połączone ze składnikami komórki gospodarza
10. Co może rzutować na czas inkubacji zakażenia wirusem wścieklizny?
11. Obecność wirusa w ślinie — gatunki zwierząt u których jest on obecny w śliniankach, utrzymywanie się wirusa w ślinie (materiał świeży i wysuszony, okres występowania wirusa w ślinie w odniesieniu do momentu zakażenia i występowania objawów klinicznych)
12. Neuroprobazja - co to jest i w jaki sposób zachodzi (właściwości wirusa). 13. Przebieg zakażenia u poszczególnych gatunków zwierząt (bydło, koniowate, trzoda chlewna, owce, kozy, psy, koty) - postacie choroby, - okres inkubacji, - stadia choroby i występujące w nich objawy kliniczne zakażenia 14. Z czym należy różnicować wściekliznę u psów i kotów? 15. Z jakimi jednostkami chorobowymi różnicuje się wściekliznę u koni? 16. Różnicowanie wścieklizny u przeżuwaczy (Bo, 0v, Ka) i trzody chlewnej. 17. Jakie objawy mogą wskazywać na zakażenie wirusem wścieklizny u zwierząt dzikich? 18. Co to jest mydriasis? 19. Zmiany AP i HP w przebiegu wścieklizny.20. Materiał pobierany przyżyciowo i pośmiertnie od zwierząt do badań urzędowych przy podejrzeniu wścieklizny.21. Ciałka Negriego — interpretacja ich występowania bądź ich braku. 22. Próba biologiczna na myszkach - zasada wykonania, czas trwania próby, interpretacja wyników.MIT23. Dla jakich gatunków zwierząt zarejestrowane są szczepionki przeciwko wściekliźnie dostępne na rynku polskim? 26. Jakie obowiązki wynikające z Ustawy ma właściciel podejrzewając u zwierzęcia w swoim gospodarstwie przypadek wścieklizny? Wymień w punktach.27. Ognisko wścieklizny, obszar zagrożony i zapowietrzony (zasady wyznaczania, zasięg)
Powiatowy Lek.Wet. wyznacza:
ognisko choroby - gospodarstwo lub inne miejsce, w którym przebywają zwierzęta, gdzie urzędowy lekarz weterynarii stwierdził jeden lub więcej przypadków choroby zakaźnej zwierząt;
obszar zapowietrzony - obszar bezpośrednio wokół ogniska choroby, podlegający ograniczeniom, w szczególności zakazom, nakazom oraz środkom kontroli, podejmowanym przy zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt;
obszar zagrożony - obszar wokół obszaru zapowietrzonego, podlegający ograniczeniom, w szczególności zakazom, nakazom oraz środkom kontroli, podejmowanym przy zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt;
obszar buforowy - obszar wokół obszaru zagrożonego, podlegający ograniczeniom, w szczególności zakazom lub nakazom dotyczącym przemieszczania zwierząt;
§ 4. 1. Powiatowy lekarz weterynarii, w przypadku stwierdzenia choroby:
1) wyznacza ognisko choroby oraz obejmuje je nadzorem;
2) niezwłocznie powiadamia państwowego powiatowego inspektora sanitarnego o wyznaczeniu ogniska choroby;
3) wyznacza obszar zagrożony wokół ogniska choroby.
2. Powiatowy lekarz weterynarii w ognisku choroby:
1) nakazuje:
a) niezwłoczne odosobnienie i obserwację zwierząt podejrzanych o chorobę lub zakażenie,
b) zniszczenie po uprzednim zagotowaniu lub odkażeniu mleka pozyskanego od zwierząt gospodarskich chorych lub podejrzanych o zakażenie,
c) zabicie zwierząt, które miały kontakt ze zwierzęciem chorym, jeżeli to konieczne,
d) oczyszczenie, odkażenie albo zniszczenie przedmiotów, które miały kontakt ze zwierzętami chorymi lub podejrzanymi o chorobę;
2) zakazuje:
a) leczenia i kierowania do uboju zwierząt podejrzanych o chorobę lub zakażenie,
b) przemieszczania zwierząt z gatunków wrażliwych na chorobę do gospodarstwa i z gospodarstwa, z wyjątkiem transportu bezpośrednio do rzeźni, po uzyskaniu zgody powiatowego lekarza weterynarii;
3) sporządza listę osób, które miały kontakt ze zwierzęciem chorym lub podejrzanym o zakażenie, i niezwłocznie przekazuje ją do państwowego powiatowego inspektora sanitarnego;
4) może poddać szczepieniom interwencyjnym:
a) pozostałe zwierzęta w stadzie,
b) zwierzęta z gatunków wrażliwych na chorobę w gospodarstwie
- w którym stwierdzono chorobę.
Może system ZchZZ ??? Wyznaczenie na podstawie możliwości rozprzestrzeniania itp.
28. Kto, gdzie i kiedy może wprowadzić tzw. szczepienia interwencyjne p/wściekliźnie?
29. Ile czasu upłynie do uznania ogniska wścieklizny za wygasłe jeżeli dotyczy to stada koni?
> Powiatowy lekarz weterynarii uznaje ognisko choroby za wygasłe, jeżeli w tym ognisku:
1) wszystkie zwierzęta:
a) chore lub zakażone padły albo zostały zabite, a ich zwłoki zostały unieszkodliwione w sposób wykluczający niebezpieczeństwo szerzenia się choroby, albo
b) z gatunków wrażliwych na chorobę poddano szczepieniu przeciwko chorobie, a od dnia ostatniej iniekcji szczepionki upłynęło 30 dni;
2) przeprowadzono ostateczne oczyszczenie i odkażenie w sposób określony w załączniku nr 2 do rozporządzenia.
> 2. Powiatowy lekarz weterynarii, w przypadku gdy w ognisku choroby nie poddano szczepieniom przeciwko chorobie wszystkich zwierząt z gatunków wrażliwych na chorobę, uznaje ognisko choroby za wygasłe, jeżeli od dnia ostatecznego oczyszczenia i odkażenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, upłynęło: 6 miesięcy
30. Ile czasu upłynie do uznania ogniska wścieklizny za wygasłe jeżeli zakażenie rozpoznane zostało w hodowli psów?
> Powiatowy lekarz weterynarii uznaje ognisko choroby za wygasłe, jeżeli w tym ognisku:
1) wszystkie zwierzęta:
a) chore lub zakażone padły albo zostały zabite, a ich zwłoki zostały unieszkodliwione w sposób wykluczający niebezpieczeństwo szerzenia się choroby, albo
b) z gatunków wrażliwych na chorobę poddano szczepieniu przeciwko chorobie, a od dnia ostatniej iniekcji szczepionki upłynęło 30 dni;
2) przeprowadzono ostateczne oczyszczenie i odkażenie w sposób określony w załączniku nr 2 do rozporządzenia.
> 2. Powiatowy lekarz weterynarii, w przypadku gdy w ognisku choroby nie poddano szczepieniom przeciwko chorobie wszystkich zwierząt z gatunków wrażliwych na chorobę, uznaje ognisko choroby za wygasłe, jeżeli od dnia ostatecznego oczyszczenia i odkażenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, upłynęło: 3 miesiące
31. Uznanie ogniska wścieklizny za wygasłe w przypadku gospodarstwa z wieloma gatunkami zwierząt (czas trwania obostrzeń)
§ 5. 1. Powiatowy lekarz weterynarii uznaje ognisko choroby za wygasłe, jeżeli w tym ognisku:
1) wszystkie zwierzęta:
a) chore lub zakażone padły albo zostały zabite, a ich zwłoki zostały unieszkodliwione w sposób wykluczający niebezpieczeństwo szerzenia się choroby, albo
b) z gatunków wrażliwych na chorobę poddano szczepieniu przeciwko chorobie, a od dnia ostatniej iniekcji szczepionki upłynęło 30 dni;
2) przeprowadzono odstrzały sanitarne lisów i dostarczono do badań laboratoryjnych zwłoki co najmniej 2 lisów, a wyniki tych badań nie potwierdziły choroby - w przypadku choroby zwierząt wolno żyjących;
crowadzono ostateczne oczyszczenie i odkażenie w sposób określony w załączniku nr 2 do rozporządzenia.
2. Powiatowy lekarz weterynarii, w przypadku gdy w ognisku choroby nie poddano szczepieniom przeciwko chorobie wszystkich zwierząt z gatunków wrażliwych na chorobę, uznaje ognisko choroby za wygasłe, jeżeli od dnia ostatecznego oczyszczenia i odkażenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, upłynęło:
1) 3 miesiące - w przypadku choroby:
a) małych zwierząt gospodarskich, w tym świń, owiec lub kóz,
b) zwierząt domowych, w tym psów lub kotów;
2) 6 miesięcy - w przypadku choroby:
a) dużych zwierząt gospodarskich, w tym zwierząt jednokopytnych lub bydła,
b) dużych zwierząt wolno żyjących, w tym niedźwiedzi, łosi, żubrów, jeleni i saren;
3) 30 dni - w przypadku choroby zwierząt wolno żyjących innych niż wymienione w pkt 2 lit. b, jeżeli ognisko choroby tych zwierząt wyznaczono poza osiedlami ludzkimi albo terenami rekreacyjnymi;
4) 3 miesiące - w przypadku choroby zwierząt wolno żyjących innych niż wymienione w pkt 2 lit. b, jeżeli ognisko choroby tych zwierząt wyznaczono na terenach osiedli ludzkich albo terenach rekreacyjnych.
32. Które gatunki podlegają w Polsce szczepieniom obowiązkowym a które dobrowolnym p/wściekliźnie? - wymagania wiekowe dla psów? - wymagania wiekowe dla innych gatunków zwierząt?
33. Droga podawania i dawka szczepionki p/wściekliźnie a gatunek zwierzęcia.
34. Jaka jest różnica jeśli chodzi o podanie szczepionki p.wściekliźnie psu i koniowi?
W zależności od szczepionki. Generalnie dawka szczepionki jest zawsza taka sama = 1 ml. Niektóre szczepionki należy jednak u koni podawać wyłącznie domięśniowo (Nobivac Rabies), kiedy u psa czy kota większość producentów pozostawia wybór s.c./i.m.
35. Kiedy szczepienie można uznać za aktualne jeżeli było to pierwsze szczepienie szczenięcia przy planowanej podróży zagranicznej?
Szczepienie staje się aktualne 21 dnia po podaniu szczepionki (data wypełnienia protokołu). Szczenięta mogą być przemieszczane do większości krajów powyżej 3 miesiąca życia. Państwa Członkowskie mogą zezwolić na przemieszczanie zwierząt wymienionych w części A (pies,kot) i B(fretka) załącznika I w wieku poniżej trzech miesięcy, które nie zostały zaszczepione, jeżeli posiadają one paszport i od chwili przyjścia na świat pozostawały w miejscu urodzenia bez kontaktu z dzikimi zwierzętami mogącymi być narażone na zarażenie, lub towarzyszy im ich matka, od której są one w dalszym ciągu uzależnione.
36. Kiedy staje się ważne kolejne szczepienie psa dorosłego przy planowanej podróży zagranicznej?
Jednakże szczepienie przeciwko wściekliźnie uważa się za ważne od daty ponownego szczepienia (dawka przypominająca), jeżeli szczepionka jest podana w okresie ważności określonym przez producenta poprzedniej szczepionki w kraju, w którym zostało podane poprzednie szczepienie. Szczepienie uważa się za szczepienie pierwotne, gdy brak świadectwa weterynaryjnego o poprzednim szczepieniu (czyli reguła 21 dni).
37. Jaką dokumentację musi prowadzić lekarz wet. w związku z wykonywaniem szczepień p/wściekliźnie?
38. Jakie obowiązki w zakresie szczepień p/wściekliźnie ma lekarz weterynarii w stosunku do Powiatowego Lekarza weterynarii?
39. Na czym polega metoda zwalczania wścieklizny wśród zwierząt wolnożyjących? >
Szczepi się tylko lisy (nie znalazłam żadnych innych) > p.o. (szczepionka doustna, blistry ze szczepionką rozrzucane w przynętach...
40.Szczepienia lisów w Polsce.
41.Do czego wykorzystuje się test FAVN i RFFIT w przypadku wścieklizny?
Oba testy to testy seroneutralizacji służące do określania poziomu przeciwciał neutralicujących wirus wścieklizny (szczep CVS-11).
RFFIT(Rapid fluorescent focus inhibition test): pozwala na określenie poziomu przeciwciał neutralizujących wirus wścieklizny w surowicy, płynach jam ciała zwierząt domowych (Ca,Fe) oraz dzikich.
FAVN (Fluorescent Antibody Virus Neutralization Test): zasada testu jest oparta o neutralizację in vitro stałej dawki wirusa wścieklizny przez przeciwciała zawarte w danej surowicy. Jest to test jakościowy i służy wyłącznie do wykrycia istnienia przeciwciał a nie ich poziomu, układ detektorowy to komórki wrażliwe na zakażenie wirusem > GENERALNIE POLEGAJĄ NA TYM SAMYM, FAVN jest modyfikacją/ulepszeniem RFFIT i jest od niego dużo czulszy...
Zasada testu opiera się na reakcji neutralizacji in vitro stałej dawki wirusa wścieklizny (szczep CVS) przez przeciwciała zawarte w badanej surowicy.
W teście na płytce 96-cio dołkowej wykonuje się seryjne rozcieńczenia badanej surowicy, która inkubowana jest z ustaloną dawką szczepu CVS wirusa wścieklizny (100 TCID50). Po inkubacji dodawane są komórki linii BHK-21 (Baby hamster kidney), które są wrażliwe na zakażenie wirusem wścieklizny, a płytka inkubowana jest 48 godzin w temperaturze 370C.
Ponieważ wirus wścieklizny nie powoduje powstania efektu cytopatycznego odczyt musi odbywać się na podstawie reakcji immunofluorescencji, w której komórki znakowane są koniugatem FITC, by uwidocznić ogniska namnażania się wirusa wścieklizny.
Jeśli badana surowica zawiera przeciwciała specyficzne wirus wścieklizny ulega neutralizacji, nie namnaża się w komórkach linii ciągłej BHK21, czego wyrazem jest brak fluorescencji. Jeśli badana surowica nie zawiera przeciwciał specyficznych, wirus wścieklizny zakaża komórki BHK21, a znakowanie koniugatem uwidacznia ogniska namnażania się wirusa.
Kiedy w surowicy jest wysoki poziom przeciwciał wówczas neutralizacja wirusa występowała będzie nawet przy wysokim rozcieńczeniu surowicy i odwrotnie - kiedy poziom przeciwciał jest niski lub jest ich brak nie dochodzi wówczas do neutralizacji wirusa nawet w pierwszym rozcieńczeniu surowicy użytym do badania.
Miano surowicy jest to odwrotność rozcieńczenia przy którym wirus neutralizowany jest w 50% dołków użytych dla tego samego rozcieńczenia.
42.Metoda alternatywna zastępująca izolację wirusa wścieklizny na myszkach.IZOLACJA WIRUSA WŚCIEKLIZNY NA KOMÓRKACH MYSIEJ NEUROBLASTOMY.
Rutynowe postźpowanie przy diagnostyce wúcieklizny polega na wykonaniu preparatu odciskowego z rogów Ammona, kory mózgowej, móņdņku i rdzenia przed3uņonego podejrzanego zwierzźcia i zabarwieniumetod1 FAT (fluorescent antibody test). W przypadku uzyskania w1tpliwego wyniku FAT zakaņane s1 domózgowo myszy i obserwowane przez 21 dni.Z tkanki mózgowej myszy pad3ej w wyniku zakaņenia wykonywany jest preparat FAT w celu potwierdzenia zakaņenia. Przeņycie przez inokulowane myszy okresu inkubacji dowodzi ujemnego wyniku badania (2, 12). Zatem diagnostyka zakaņeĖ wirusem wúcieklizny testem inokulacji myszy (MIT Ė mouse inoculation test) poci1ga za sob1 d3ugi czas oczekiwania na wynik badania. Zalecanym przez WHO i OIE alternatywnym testem dla próby biologicznej jest izolacja wirusa wúcieklizny na komórkach mysiej neuroblastomy(RTCIT Ė rabies tissue culture infection test), na których RV (rabies virus) ulega ekspresji w ci1gu 1-4 dni.
Zasada testu opiera się na inkubacji komórek neuroblastomy z zawiesiną badanego mózgu,a następnie znakowaniu utrwalonej hodowli komorkowej koniugatem FITC (ten sam co we wszystkich testach na immunofluorescencję) zawierającym przeciwciała dla wirusa wścieklizny. W przypadku obecności wirusa, w cytoplazmie komórek widoczne są charakterystyczne świecenia o intensywnym zielonym zabarwieniu.
43.Ocena wskaźnika pobrania szczepionki u lisów.Metodą z wyboeu zwalczania wścieklizny u lisów jest ich immunizacja dousta. Aby określić wskaźnik pobrania szczepionki w przynęcie znajduje się tetracyklina, która stanowi marker pobrania. Tetracyklina wbudowywana jest na trwałe w strukturę kości wykazując charakterystyczną autofluorescenjcę w świtle UV. Celem badanie jest wykrycie obecności tetracykliny w szlifach kostnych z prawej lub lewej gałęzi żuchwy lisów.
44.Badania monitoringowe lisów określające efektywność szczepień doustnych (co się pobiera i jakimi metodami bada)
Do diagnostyki pobierać należy przedewszystkim te zwierzęta, które wykazują nienoralne zachowanie sugerujące wściekliznę. Zwierzęta, które zostały znalezione martwe, zabite przez środki transportu są także przydetne w diagnostyce wścieklizny.
Njalepszym materiałem do monitorowania obecności wścieklizny są zwierzęta znalezione martwe. Natomiast nie nadają się one w pełni do monitorowania skuteczności szczepień, ze względu na „nieświeżość” materiału.
określanie obecności tetracyklin w kości żuchwy
określanie miana przeciwciał dla wirusa wścieklizny -potwierdzenie efektywności szczepionki (immunogenności szczepu) RFFIT,FAVN
różnicowanie szczepów wirusa wścieklizny izolowanych na obszarze wykładania szczepionki - wykluczenie, że szczep szczepionkowy powoduje chorobą
analiza sytuacji epizootycznej na terenie wykładania szczepionki - efektywność akcji szczepień
W celu pozyskania materiału organizowane są odstrzały lisów (nocne odstrzały,odłowy zwierząt > zwierzęta do ZHW max.24-48h). Pobiera się:
-krew z serca lub dużych naczyń
-głowę i przesyła jak najszybciej do najbliższego laboratorium które diagnozuje wściekliznę (wykrycie+różnicowanie szczepu)
-pobranie materiały do określenia markera przyjęcia szczepionki (żuchwa)
45.Po co i u jakiego gatunku prowadzi się diagnostykę w zakresie różnicowania szczepów wirusa wścieklizny?Tego typu badanie prowadzi się u lisów. W przypadku gdy wynik badania metodą immunofluorescencji bezpośrdeniej będzie dodatni potrzebne są dalsze badania pozwalające na określenie szczepu wirusa. Szczególnie ważne jest to właśnie u lisów (wykładanie szczepionek doustnych). Badanie to pozwala na określenie za pomocą przeciwciał monoklonalnych, jaki wirus, szczepionkowy czy uliczny obecny jest w materiale.
W przypadku obecności wirusa „ulicznego” w odciskach z mózgowia obserwowane są świecenia w reakcji z dwoma przeciwciałami monoklon., a w szczepionkowym tylko z jednym.
46.Wymagania dla zwierząt towarzyszących przemieszczanych w celach niehandlowych z Polski do różnych państw UE. 47. Zasada pobierania krwi od zwierząt towarzyszących przy wymogu miareczkowania miana przeciwciał (Rabies) (ile, na co, jak i dokąd przesyłamy)Jeżeli wymogi stosowane do przemieszczania przewidują miareczkowanie przeciwciał
przeciwko wściekliźnie, próbkę musi pobrać upoważniony lekarz weterynarii, a test musi być
przeprowadzony przez zatwierdzone laboratorium zgodnie z decyzją Rady 2000/258/WE z
dnia 20 marca 2000 r. określającą specjalny instytut odpowiedzialny za ustanawianie
kryteriów niezbędnych do standaryzacji testów serologicznych w monitorowaniu
skuteczności szczepień przeciwko wściekliźnie8.
Preferowana jest sama surowica (1,5 ml)
Pobieramy 3-5 ml krwi i zostawiamy do wytworzenia się skrzepu i odlewamy surowicę. Jeśli ni możemy wysłać od razu to przechowujemy w lodówce do 5 dni(nie mrozić).
Wysyłamy kurierem zapakowane w styropianowe pudełko z chłodzikami, zabezpieczone przed zgnieceniem itp. Dokładnie opisane i oznaczone z wnioskiem!
48.Minimalne wymagania jakie musi spełnić surowica (miana) aby uzyskany wynik kwalifikował zwierzę do wyjazdu za granicę.49. Kalendarz znakowania zwierzęcia i wystawienia paszportu przed podróżą w aspekcie szczepień p/wściekliźnie.
Z państw członkowskich innych niż Zjednoczone Królestwo, Malta, Irlandia i
Szwecja oraz krajów trzecich wymienionych w załączniku II, części C
rozporządzenia: krajowe ustawodawstwo wymaga, oprócz ważnego szczepienia
przeciw wściekliźnie, miareczkowania przeciwciał wykonanego przez zatwierdzone
laboratorium sześć miesięcy przed podróżą w przypadku Zjednoczonego Królestwa,
Irlandii i Malty oraz 4 - 12 miesięcy po szczepieniu w przypadku Szwecji.
50. Co może stać się ze zwierzęciem, które podczas kontroli nie spełnia ustalonych przy przemieszczeniach wymagań? Jeżeli taka kontrola ujawni, że dane zwierzę nie spełnia wymogów ustanowionych w
niniejszym rozporządzeniu, w konsultacji z urzędowym lekarzem weterynarii właściwe
władze podejmą decyzję:
a) o zawróceniu zwierzęcia do jego kraju pochodzenia;
b) o izolowaniu zwierzęcia pod urzędowa kontrolą przez czas niezbędny do spełnienia
wymogów zdrowotnych, na koszt właściciela lub osoby fizycznej odpowiedzialnej za
zwierzę; albo
c) w ostateczności, o uśpieniu zwierzęcia, bez rekompensaty finansowej, jeżeli nie można
zrealizować jego zawrócenia albo izolacji poprzez kwarantannę.
Państwa Członkowskie zapewnią, że wszystkie zwierzęta, którym odmówione zostanie
zezwolenie na wjazd na terytorium Wspólnoty zostaną przetrzymane pod urzędową kontrolą
do czasu powrotu do ich kraju pochodzenia lub wydania innej decyzji administracyjnej
51. Jak w aspekcie wścieklizny wyglądają wymagania przy przewożeniu chomików, królików i świnek morskich? 52. Postępowanie ze zwierzęciem podejrzanym o zakażenie wirusem wścieklizny lub o chorobę, jeżeli nie ma zagrożenia dla ludzi? 53. Kiedy prowadzi się 15-dniową obserwację zwierzęcia w kontekście zakażenia wirusem wścieklizny? 54. W jakich sytuacjach 15-dniowa obserwacja może zostać przedłużona i na jak długo? 55. Kto ma uprawnienia do prowadzenia obserwacji zwierząt podejrzanych o możliwość zakażenia człowieka? 56. Jakie obostrzenia dotyczą zwierzęcia, jeżeli znajduje się ono w trakcie 15-dniowej obserwacji w kierunku wścieklizny? 57. Wyjaśnij sens prowadzenia 15-dniowej obserwacji psa, który pokąsał człowieka, jeżeli średni okres inkubacji choroby u tego gatunku trwa 30 dni? 58. Co należy zrobić ze zwierzęciem, które padło w trakcie 15-dniowej obserwacji w kierunku wścieklizny? 59. Jak długo może trwać inkubacja wścieklizny u ludzi i jakie objawy kliniczne mogą sugerować podejrzenie tej choroby? 60. Czym różnią się szczepienia pre-ekspozycyjne p/wściekliźnie od po-ekspozycyjnych? 61. Surowice p/wściekliźnie dla ludzi - rodzaje, wytyczne odnośnie podawania.62. Wścieklizna a nietoperze> artukuł
Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu
Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu
Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu
Katedra Epizootiologii z Kliniką Ptaków i Zwierząt Egzotycznych
Plac Grunwaldzki 45, 50-366 Wrocław
Tel. 71 3205 336
Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu
Katedra Epizootiologii z Kliniką Ptaków i Zwierząt Egzotycznych
Plac Grunwaldzki 45, 50-366 Wrocław
Tel. 71 3205 336