OBRAŻENIA JAMY BRZUSZNEJ, Rok II, Chirurgia


OBRAŻENIA JAMY BRZUSZNEJ (ĆW,)

1. Uszkodzenia wątroby.

2. Uszkodzenia śledziony.

Bezpośredni uraz lewego podżebrza lub IX - XI żebra po stronie grzbietowej bądź pośredni uraz - upadek z wysokości.

Podział kliniczny:

Objawy kliniczne: ból w lewym podżebrzu, objaw Kehra (bark lewy)

Diagnostyka: USG, CT, RTG

Leczenie: tylko operacyjne (usunięcie, zeszycie, drenaż, tamponada).

3. Uszkodzenie jelita cienkiego i okrężnicy.

4. Uszkodzenia odbytnicy.

5. Urazy trzustki.

Rzadkie ze względu na jej położenie.

Uszkodzenia lekkie (krwiaki podtorebkowe) mogą ulec samoistnemu wyleczeniu i ciężkie uszkodzenia miąższowe z objawami wstrząsu leczyny operacyjnie.

6. Pęknięcie przepony.

Najczęściej jest spowodowane zgnieceniem. Dotyczą różnych miejsc przepony. Ich efektem jest przemieszczenie się trzewi do jamy opłucnej powodując niedodmę płuca i ucisk na śródpiersie.

Diagnostyka: RTG, USG.

Leczenie: operacyjne.

7. Urazy drążące do jamy brzusznej.

Są to najczęściej rany kłute i postrzałowe. W przypadku ran postrzałowych powstaje tzw. jama czasowa.

Leczenie: operacyjne, zakres zależy od uszkodzenia otrzewnej.

Powikłania: zapalenie otrzewnej.

URAZY KLATKI PIERSIOWEJ

1) Zabezpieczenie chorego:

1. Złamania żeber.

Diagnostyka: badania palpacyjne, RTG.

Leczenie: opaska elastyczna, leki p/bólowe i p/kaszlowe.

Diagnostyka: obserwacja ruchów klatki piersiowej, RTG

Leczenie: tylko szpitalne (tracheotomia + respirator, leki p/bólowe i antybiotyki).

2. Złamanie mostka.

Najczęściej jest spowodowane silnym urazem bezpośrednim, równocześnie mogą wystąpić złamania żeber.

Diagnostyka: silny ból w okolicy mostka i duszność, RTG.

Leczenie: leki p/bólowe (ew. narkotyki) w ciężkich przypadkach oddech wspomagany

Złamaniu mostka często towarzyszy złamanie kręgu!!!

3. Wstrząśnienie i ściśnięcie klatki piersiowej.

4. Krwawienie do jamy opłucnej.

Krwawienie z miąższu płuca ma tendencję do samoistnego ustania. Duże krwotoki mają najczęściej źródło w naczyniach ściany klatki piersiowej lub w naczyniach wnęki płuca. Przy dużej ilości nagromadzonej krwi w jamie opłucnej (> 500ml) może dojść do wstrząsu.

Diagnostyka: RTG, USG

Leczenie: nakłucie igłą opłucnej w międzyżebrzu w linii pachowej tylnej.

5. Odma opłucnowa.

Jest wynikiem wtargnięcie powietrza do jamy opłucnej (-ciśnienie), przestrzeń jamy opłucnej poszerza się, a płuco zapada się.

  1. Odma podskórna.

Jest to obecność powietrza w tkance podskórnej i jest wynikiem wtłaczania powietrza do tkanek podskórnych przy uszkodzeniu opłucnej ściennej, np.: żebrem. Jest następstwem złamania żeber, ran klatki piersiowej rozerwania tchawicy lub oskrzela. Często ma mechanizm wentylowy.

Rozpoznajemy czując pod palcami charakterystyczne trzeszczenie przesuwanego pod skórą powietrza.

Leczenie: leki p/kaszlowe, przy bardzo dużej i narastającej odmie można wkłuć igły z bocznymi dziurkami do tkanki podskórnej.

  1. Odma śródpiersiowa.

Stanowi poważne zagrożenie życia. Występuje często z odmą podskórną. Często towarzyszy ciężkim uszkodzeniom tchawicy, oskrzeli i przełyku. Zwiększone ciśnienie w śródpiersiu utrudnia spływ krwi żylnej do serca i może krytycznie zmniejszyć pojemność minutową serca. Objawy to duszność, ból za mostkiem, sinica, wypełnione żyły szyi, tachykardia, wstrząs.

W RTG - podwójny zarys opłucnej na lewym brzegu serca.

Leczenie: mediastinostomia suprasternalis.

6. Stłuczenie płuca.

Polega na zniszczeniu struktury tkanki płucnej, zgnieceniu pęcherzyków, rozerwaniu naczyń krwionośnych i gromadzeniu się krwi w oskrzelikach i pęcherzykach płucnych czego następstwem jest niedodma, a później pourazowe zapalenie płuc. Przy ciężkich uszkodzeniach pojawia się wstrząs, chory jest blady, pokryty zimnym potem z tachypnoe. Pewnym objawem jest krwioplucie. Ogniska niedodmy przekształcają się potem w ropień lub martwicę.

Leczenie: bronchoskopia z odsysaniem, kaszel, leki p/bólowe, antybiotyki.

7. Rozerwanie tchawicy lub oskrzela.

Może być spowodowany przez ciężki uraz miażdżący, np.: przejechanie klatki piersiowe kołem pojazdu.

Zazwyczaj łączy się z innymi obrażeniami i objawy mogą być różne. Zazwyczaj stwierdzimy: wstrząs, duszność, sinicę, odmę opłucnową, śródpiersiową i podskórną, krwioplucie.

Diagnozujemy i jednocześnie rozpoczynamy leczenie bronchoskopią. Jeśli koniecznie wykonujemy tracheotomię. Zszywamy miejsce rozerwania.

8. Rana serca. Tamponada serca.

Spowodowane są ranami kłutymi. Małe rany mogą zamykać samoistnie, zagrożeniem dla życia może być jednak tamponada serca, która powstaje gdy krew wypełnia i napina worek osierdziowy i otacza serce ściskającym płaszczem co ogranicza rozkurcz serca, a więc spływ krwi żylnej.

Objawy kliniczne to spadek RR (słabo wyczuwalne HR) i wzrost żylnego (wypełnione żyły szyjne), brak lub osłabienie jamy osierdzia, przetoczenie krwi, ewentualna operacja.

9. Ciało obce w drzewie oskrzelowym.

Około ¾ wypadków aspiracji dochodzi u dzieci i niemowląt.

Objawami są kaszel, odruchy wymiotne, dławienie się i sinica. W obrazie RTG niedodma, rozedma lub zapalenie płuc.

Późnymi objawami są: kaszel, świst oddechowy, niedodma lub ropień płuca.

Pierwsza pomoc polega na ułożeniu dziecka na brzuchu z głową spuszczoną w dół i oklepywanie. Jest to skuteczne tylko w pierwszych godzinach po aspiracji. Przy braku skuteczności wykonujemy bronchoskopię. Długotrwałe zaleganie ciała obcego w drzewie oskrzelowym powoduje odleżyny, rozstrzeń i ropień lub martwicę tkanki płucnej.

URAZY GŁOWY

Podczas mechanicznego urazu głowy lub kręgosłupa z uszkodzeniem mózgowia i rdzenia kręgowego dochodzi do zaburzeń czynności nerwowych mających charakter przemijający lub trwały. Wczesna pomoc medyczna zmniejsza skutki tych urazów.

Zagrożenie życia występuje w 3 okresach:

Ginie 50% osób, związane jest to z ciężkim obrażeniem mózgu, rdzenia, serca, dużych naczyń.

Zaburzenia będące wynikiem urazu możemy podzielić na:

Do oceny reaktywności używamy skali GCS.

Badamy też HR, oddech, RR, kolor błon śluzowych, odruchy i czucie.

W urazach kręgosłupa oceniamy bolesność, zniekształcenia, zaburzenia czucia i ruchów kończyn.

  1. Obrażenia powłok czaszki:

Leczenie: nakłucie aspiracyjne, szycie ran, leki p/tężcowe.

1. Złamania podstawy czaszki.

Leczymy objawowo.

Leczenie: zeszycie twardówki, antybiotyki (zapalenie opon mózgowo - rdzeniowych).

Groźnym powikłaniem oprócz zapalenie opon jest pourazowa odma wewnątrzczaszkowa. Pojawia się zwykle 7-14 dni po urazie, gdy ustąpi obrzęk mózgu. Powoduje objawy ciasnoty wewnątrzczaszkowej (śpiączka, drgawki, wzmożenie napięcia mięśniowego). Leczymy drenażem, plastyką opony twardej, antybiotykami oraz p/obrzękowo.

2. Wstrząśnienie mózgu.

Często jest jedynym następstwem urazu głowy. Niepowikłane w 30-40% przypadków. Powstaje na skutek mechanizmu bezwładnościowego. Skutkiem jest uszkodzenie aksonów istoty białej mózgu. Obserwujemy różny stan kliniczny chorego: od całkowitego powrotu funkcji przewodnictwa aksonalnego i przytomności (wstrząśnienie mózgu), do śpiączki (rozerwanie aksonów - stłuczenie mózgu).

Objawy: utrata świadomości, niepamięć, zaburzenia wegetatywne.

  1. Podział:

Lecznie: tlenoterapia, leki p/wstrząsowe, p/obrzękowe, uspokajające.

3. Stłuczenie mózgu.

Występuje w 30-40% zamkniętych urazów czaszkowo - mózgowych. Podczas urazu dochodzi do powstania różnic ciśnienia w obrębie mózgu co powoduje zjawisko kawitacji prowadzące do uszkodzenia. W 90% stłuczenia występują złamania kości czaszki.

W zależności od zmian w ognisku stłuczenia wyróżniamy następujące okresy:

Diagnostyka: obraz kliniczny (zaburzenia świadomości, śpiączka, niedowłady kończyn, zaburzenia zmysłów, CT, NMR).

4. Stłuczenie pnia mózgu.

Powstaje w wyniku rozciągania, skręcania lub zaciskania tej części mózgowia.

Objawy kliniczne: głęboka śpiączka, rozkojarzenie wegetatywne (sztywność odmóżdżeniowa).

Po kilku dniach lub tygodniach dochodzi do śmierci lub zespołów apallicznych (śpiączka, osłupienie, mutyzm akinetyczny).

Diagnostyka i leczenie: CT, NMR, hiperwentylacja, leki osmotycznie czynne i diuretyki, neuroleptyki, antybiotyki, umiarkowana hipotermia.

5. Obrzęk mózgu.

Przyczyną jest nagromadzenie płynu i jego zaleganie w obrębie mózgowia (krew, osocze). Może on się gromadzić wewnątrz i zewnątrzkomórkowo.

Objawy kliniczne: triada Cushinga (bradykardia, tachypnoe, wzrost RR), bóle głowy, wymioty.

Rozpoznanie: CT,NMR, stan kliniczny chorego.

Leczenie: leki osmotycznie czynne, kortykosteroidy, hiperwentylacja.

Stadium krańcowe: okres wgłobienia zakrętów hipokampa płatów skroniowych do namiotu móżdżku z zaciśnięciem śródmózgowia i wzrostu ciśnienia w tylnej jamie czaszki.

Objawy kliniczne: śpiączka, rozkojarzenie wegetatywne, sztywność kończyn, zwężenie źrenic.

Śmierć mózgu: wzrost ciasnoty w tylnej jamie czaszki powoduje wgłobienie migdałków móżdżku do tworu potylicznego i ucisku rdzenia przedłużonego. Ustaje krążenie mózgowe. Występuje zanik czynności wegetatywnych i śmierć chorego.

6. Krwiaki.

Dzielimy na: ostre, podostre, przewlekłe oraz:

Leczenie: trepanopunkcja lub kraniotomia.

Objawy kliniczne: utrata przytomności, przejaśnienie, znowu utrata i śpiączka (nierówne źrenice, zaburzenia wegetatywne, niedowład, drgawki).

Leczenie: trepanopunkcja lub kraniotomia, podkłucie naczynia.

Objawy: połowicze niedowłady kończyn/nn czaszkowych, zaburzenia świadomości będące efektem wzrostu ciśnienia śródczaszkowego.

Leczenie: kraniotomia + okienko w korze, podkłucie naczyń.

URAZY KRĘGOSŁUPA

„Tylko” w 1/5 towarzyszy im uraz rdzenia kręgowego.

1. Złamania kręgosłupa.

Diagnostyka: RTG, CT, NMR, stan kliniczny.

Leczenie: unieruchomienie zewnętrzne i wewnętrzne, dekompresja rdzenia.

2. Urazy rdzenia kręgowego.

Objawy: niedowład wiotki, zaniki mięśni.

Leczenie urazów rdzenia kręgowego: unieruchomienie, glikokortykosteroidy, operacja.

URAZY NEREK

Dzielimy na:

Diagnostyka to USG, urografia, arteriografia i CT.

Uszkodzenie nerki z przerwaniem dróg moczowych powoduje powstanie krwiomoczu oraz zaciek moczowy z krwiakiem. Leczenie operacyjne.

Zamknięte urazy nerek stanowią 90% wszystkich uszkodzeń i powodują:

USZKODZENIA MOCZOWODU

Dzielimy na:

Objawy pojawiają się późno, krwiomocz jest niestały i przemijający.

Leczenie jest operacyjne i polega na rekonstrukcji moczowodu i drenażu zacieku moczowego.

USZKODZENIA PĘCHERZA MOCZOWEGO

Dzielimy na:

Objawy to ból w podbrzuszu, krwiomocz jeśli chory może go oddać oraz wstrząs.

Leczenie operacyjne.

USZKODZENIA CEWKI MOCZOWEJ

Przepona moczowo - płciowa dzieli cewkę moczową na 2 części:

Objawy: wyciekanie treści krwistej z cewki, zatrzymanie moczu, krwiak krocza/prącia i moszny.

Diagnostyka: uretrografia.

Diagnostyka: uretrografia.

Leczenie w obu przypadkach polega na drenażu krwiaka i rekonstrukcji cewki moczowej.

Cewnikowanie zabronione!!!

1. Uszkodzenia prącia i moszny.

Występują najczęściej w wypadkach komunikacyjnych, sportowych, rolnictwie, podczas stosunku płciowego oraz wskutek samookaleczenia.

Lecznie: zachowawcze lub rekonstrukcyjne.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
ZAPALENIE OTRZEWNEJ I OSTRE SCHORZENIA JAMY BRZUSZNEJ, Rok II, Chirurgia
DIETETYKApytania test pula - dla studentow 201001, Pielęgniarstwo, rok II, chirurgia, giełdy
cjirurgia test 2010, Pielęgniarstwo, rok II, chirurgia, giełdy
chirurgia wyklad 1, Fizjoterapia, FIZFOTERAPIA ROK II, chirurgia
OBRAŻENIA JAMY BRZUSZNEJ
ZAPALENIE OTRZEWNEJ I OSTRE SCHORZENIA JAMY BRZUSZNEJ, medyczne różne, Chirurgia
notatki chirurgia, Pielęgniarstwo, rok II, chirurgia, notatki
Chirurgia - test, Pielęgniarstwo, rok II, chirurgia, giełdy
1Pytaniana test z chirurgii, Pielęgniarstwo, rok II, chirurgia, giełdy
Chirurgia 21, Pielęgniarstwo, rok II, chirurgia, giełdy
Obrażenia jamy brzusznej
chirurgia wykład 2, Fizjoterapia, FIZFOTERAPIA ROK II, chirurgia
Obrazenia jamy brzusznej powiklania, Pielęgniarstwo - materiały na studia, IT
chir, Pielęgniarstwo, rok II, chirurgia, giełdy

więcej podobnych podstron