Wesołe przedszkole trzylatka - wrzesień,
tydzień 1. PAJACYK FIK-MYK
Potrzebne będą: Wizytówki z imionami dzieci i personelu, Instrumenty muzyczne - tamburyn, talerze. CD 1 tamburyn, talerze.
Dzień 1. Wesołe przedszkole trzylatka
Zapis w dzienniku
I. Zabawy muzyczno-ruchowe Cicho, głośno - dziecko reaguje dowolnym ruchem na zmianę sygnału muzycznego. Zabawa edukacyjna Mam na imię - dziecko poznaje imiona swoich kolegów z grupy przedszkolnej i zapamiętuje je. Słuchanie piosenki Do przedszkola idzie maluch - dziecko chętnie słucha piosenek i próbuje zapamiętać słowa oraz melodię.
II. Opowiadanie Beaty Szurowskiej Smutna przygoda Pajacyka - dziecko poznaje głównego bohatera swojej książeczki, zapamiętuje jego imię. Zabawa ruchowa Pajacyki - dziecko potrafi wykonać podskok rozkroczny po zademonstrowaniu przez N. prawidłowego ruchu.
III. Zabawy w kącikach zainteresowań - dziecko przestrzega ustalonych norm zabaw w grupie, odkłada zabawki na miejsce
Przebieg zajęć
1. Powitanie dzieci i rodziców pierwszego dnia w przedszkolu. Spacer po sali przedszkolnej maluchów. Zapoznanie z personelem grupy i innymi dziećmi (według pomysłu N., np. Wesoły pociąg, Gąsienica, z przygotowanymi wcześniej rekwizytami).
2. Zabawa edukacyjna Mam na imię - dzieci zebrane z rodzicami na dywanie w kole. Każdy z rodziców przedstawia swoje dziecko, wchodząc w jego rolę. Podaje imię dziecka, wiek, co lubi robić, ulubioną zabawkę itd. Następnie każdy z rodziców wymienia imiona zapamiętanych dzieci.
3. Moja wizytówka - umieszczenie przez rodziców wizytówek z imieniem (przygotowanych przez N.) na krzesełkach, przydzielonych przez N. zgodnie ze wzrostem dzieci.
4. Słuchanie piosenki Do przedszkola idzie maluch.
5. Zabawa muzyczno-ruchowa Cicho, głośno. Dzieci z rodzicami zebrani na dywanie w parach. N. demonstruje instrumenty (tamburyn, talerze) i ich brzmienie. Na głośny sygnał grany na talerzach - po dywanie poruszają się w dowolny sposób tylko rodzice. Na cichy sygnał - poruszają się dzieci. Gdy usłyszą oba instrumenty, poruszają się w parach.
1. Słuchanie opowiadania. Beaty Szurowskiej Smutna przygoda Pajacyka.
Smutna przygoda Pajacyka
Hej! Hop! Jestem pajacyk Fik-Myk! Hopsasa! - lubię robić różne śmieszne fiki-myki, bo jestem wesoły. Ale raz byłem smutny, bardzo smutny. Posłuchajcie...
- Oj, kiedy wreszcie dzieci zaczną się z nami bawić? - zapytała zniecierpliwiona lala Ala.
- Ja już jestem gotowe, wr, wrr, wrrr... - zawarczało wesołe Autko.
Ja też patrzyłem, jak dzieci kończą malować obrazki, myją ręce, a potem biegną do nas. I trochę się bałem…
- Ja chcę się bawić! - krzyczała piłka Kropka.
- I ja! I ja! - podskakiwały inne zabawki.
Ja też krzyczałem i podskakiwałem. Dzieci z hałasem wpadły do naszego kącika. W końcu mała Ania wzięła mnie do ręki, a ja uśmiechnąłem się do niej wesoło. Ale Ania skrzywiła się:
- Nie chcę pajacyka! Jest brzydki!
A potem odrzuciła mnie daleko. Spadłem na dywan obok półki z zabawkami Zabolała mnie głowa i nóżka. I zrobiło mi się strasznie smutno... Dobrze wiedziałem, dlaczego nie podobam się dzieciom. Miałem pourywane pomponiki u czapeczki i kubraczka. Ktoś wcześniej zbyt mocno się mną bawił. Wsunąłem się więc za starą piłkę na półce i z żalem patrzyłem, jak inne zabawki bawią się z dziećmi. Nagle poczułem, że jakieś ręce podnoszą mnie do góry! Skuliłem się zawstydzony i wtedy usłyszałem głos Kasi:
- Chodź do mnie, mały pajacyku.
A potem Kasia zaniosła mnie do Pani, która wzięła igłę z nitką i raz, dwa przyszyła mi oderwane pomponiki.
- Jaki śliczny pajacyk! - zawołały dzieci, a ja z radości od razu zrobiłem kilka swoich
fików-myków.
- Pajacyk Fik-Myk! - zawołała Ania.
- Podoba mi się to imię - uśmiechnęła się Pani.
Mnie też się spodobało, bo Fik-Myk to bardzo ładne imię dla kogoś, kto lubi fikać i mykać.
Potem długo bawiłem się z dziećmi, a Pani nauczyła nas nowej piosenki. Jeśli chcesz, to baw się razem z nami. Zaczynamy!
To Fik-Myk skacze tak. Zaraz ci pokażę, jak!
Raz dwa trzy Hop, hop, hopsasa, skacze zając raz i dwa.
Raz i dwa, raz dwa trzy! Skacze zając, a z nim my!
Tiki tak, tiki tak, kiwa główką mały ptak.
Raz i dwa, raz dwa trzy! Ptak się kłania, a z nim my!
Hej, hej, w górę hop, grzbiet wygina czarny kot.
Raz i dwa, raz dwa trzy! Razem z kotem ćwicz i ty!
2. Rozmowa z dziećmi na temat wysłuchanego opowiadania i ilustracji w książce. N. zadaje dzieciom pytania:
Dlaczego pajacyk był smutny? Kto chciał się bawić pajacykiem?
Dlaczego pajacyk nie podobał się dziewczynce? Kto pomógł pajacykowi?
Jak dzieci nazwały pajacyka? Dlaczego?
3. Zabawa ruchowa Pajacyki. Dzieci zamieniają się w pajacyki i rozbiegają się po sali. Na umówiony sygnał zatrzymują się i skaczą jak pajacyki (N. demonstruje dzieciom, jak skacze pajacyk - podskok rozkroczny dostawny). N. umawia się z dziećmi, że raz skaczą tylko nogi pajacyków, a raz tylko ramiona. Na koniec zabawy pajacyki odpoczywają na dywanie.
4. Nauka na pamięć wybranego fragmentu rymowanki z opowiadania Smutna przygoda pajacyka.
1. Zabawy w kącikach zainteresowań. Zapoznanie dzieci z regułami wspólnej zabawy. Przestrzeganie zasady niewyrywania sobie zabawek, odkładania ich na właściwe miejsce.
2. Wyjście na teren ogrodu przedszkolnego - zabawy konstrukcyjne w piaskownicy. Zwrócenie uwagi na bezpieczeństwo zabaw dzieci
Dzień 2. Idzie maluch do przedszkola
I. Potrzebne będą: chusta animacyjna lub duży kawałek materiału, nadmuchany balonik, dowolne nagranie muzyki, np. Mozarta. CD 1 klej, sznureczki.
Zapis w dzienniku
I. Zabawy integracyjne z rodzicami z cyklu zabaw z chustą animacyjną - dziecko bawi się wesoło w gronie rówieśników i rodziców. Uczy się reagować w odpowiedni sposób na instrukcje słowne N. Zabawa ruchowa Podaj balonik - dziecko uczy się współpracować z innymi dziećmi.
II. Opowiadanie Beaty Szurowskiej Smutna przygoda Pajacyka - dziecko aktywnie słucha opowiadania, ćwiczy percepcję słuchową. Nauka pierwszej zwrotki piosenki Do przedszkola idzie maluch.
III. Pajacyki - papieroplastyka, karty pracy - dziecko wykonuje samodzielnie pracę plastyczno-techniczną według słownej instrukcji N.
Przebieg zajęć
1. Zabawy integracyjne z cyklu zabaw z chustą animacyjną.
2. Zabawa ruchowa Podaj balonik - dzieci siedzą w kole na dywanie, bardzo blisko siebie. N. włącza muzykę, a dzieci podają sobie balonik od jednego do drugiego dziecka. Po zatoczeniu jednego kręgu dzieci cofają się i zabawa rozpoczyna się od nowa. Ponownie po zatoczeniu koła dzieci cofają się (dzieciom jest coraz trudniej podawać balonik sąsiadowi, proponujemy więc, że mogą położyć się na brzuchu). Teraz balonik może wędrować w przeciwnym kierunku.
3. Nauka na pamięć wybranego fragmentu rymowanki z opowiadania Smutna przygoda pajacyka.
1. Słuchanie czytanego przez N. fragmentu opowiadania B. Szurowskiej Smutna przygoda pajacyka. N. prosi, aby dzieci w odpowiednim fragmencie reagowały, np. skacząc jak pajacyki, naśladowały odgłosy innych zabawek.
2. Słuchanie piosenki Do przedszkola idzie maluch
3. Nauka pierwszej zwrotki piosenki.
• Wysłuchanie piosenki. • Wysłuchanie pierwszej zwrotki śpiewanej przez N.
• Powtarzanie za N. słów pierwszej zwrotki. • Wspólne z N. śpiewanie pierwszej zwrotki.
4. Zabawa muzyczno-ruchowa przy piosence. N. demonstruje dzieciom, w jaki sposób będą się poruszać, gdy usłyszą słowa piosenki: tup, tup, tup - przytupują głośno, la, la, la - machają ramionami, podskakują na słowa hop, hop, hop.
1. Pajacyki - wykonanie pajacyków z kart pracy. Przy pomocy N. i rodziców wypchnięcie szablonów z pajacykami. Sklejenie pajacyków. Doklejenie czapeczki. N. wykonuje dziurkaczem otworki, przez które dzieci próbują przewlec sznurek do zawieszenia. Zawieszenie pajacyków w sali. Zabawy w liczenie pajacyków.
2. Zabawy w ogrodzie przedszkolnym. Propozycje zabaw:
• Zabawa Polowanie na liście. N. demonstruje dwa liście drzew z przedszkolnego ogrodu. Zadaniem dzieci będzie poszukiwanie takich samych liści.
• Zabawa ruchowa Pomniki w parku. N. prosi, aby dzieci na wybrany przez niego sygnał dźwiękowy i hasło: stop zatrzymały się w bezruchu, zadaniem dzieci jest udawać parkowe pomniki. • Zabawa konstrukcyjna w piaskownicy Zamki.
Dzień 3. Poznajemy Fik-Myka
Potrzebne będą: dowolne nagranie muzyczne. woreczki, tamburyn.
Zapis w dzienniku
I. Zabawa ruchowa Rodzina pajacyków - dziecko uczy się współpracy podczas wspólnych zabaw. Zabawa muzyczno-ruchowa Tańczące pajacyki - dziecko potrafi wejść w rolę, wyznaczoną mu przez N.
II. Ćwiczenia gimnastyczne - zestaw 1. Dziecko nabiera wiary we własne możliwości, przełamuje nieśmiałość.
III. Praca z książką - dziecko ćwiczy spostrzegawczość. Zajęcia plastyczne Portret Fik--Myka - dziecko współpracuje z N., opisuje wygląd pajacyka własnymi słowami.
Przebieg zajęć
1. Zabawa ruchowa Rodzina pajacyków - wszystkie dzieci to pajacyki i skaczą po całej sali, jak pajace. Gdy dwoje dzieci dotknie się, pozdrawiają się: Dzień dobry, miły pajacyku i dalej podskakują razem, trzymając się za rękę. Kto ich spotka i dotknie jednego pajacyka, uprzejmie pozdrawia i również się do nich przyłącza. Zabawa kończy się, gdy cała rodzina pajacyków skacze ze sobą, trzymając się za ręce w dużym kole.
2. Zabawa muzyczno-ruchowa Tańczące pajacyki. N. wybiera jedno dziecko, które jest dobrym pajacykiem, reszta pajacyków jest zepsuta. Gdy rozlegnie się muzyka, zepsute pajacyki-dzieci muszą naśladować ruchy jedynego dobrego pajacyka. N. wybiera dzieci do roli dobrych pajacyków.
Ćwiczenia gimnastyczne - zestaw 1.
Część wstępna
1. Dzieci stają w kole i zamieniają się w krasnoludki i wielkoludy. Maszerują najpierw na palcach, wyprostowane, a potem kucają i poruszają się jak krasnoludki.
2. Wielkoludy idą na spacer do lasu i zrywają jagody. Dzieci wykonują skłony, wstają i prostują się, rozglądają po lesie i szukają jagód.
Część główna
1. Dzieci spacerują po sali, na uderzenie w tamburyn stają i próbują naśladować ruch pajacyków. Chodzą po sali, nie uginając nóg, wymachują rytmicznie rękoma.
2. Pajacyki skaczą po dywanie, słysząc uderzenie w tamburyn stają w bezruchu.
3. Dzieci-pajacyki biorą woreczki i kładą je sobie na głowy. Starają się poruszać po sali tak, by nie zderzyć się z innymi dziećmi i by woreczek nie spadł na dywan.
4. Dzieci kładą woreczki na dywanie, próbują je wziąć w palce stopy i przenieść w inne miejsce.
5. Dzieci kładą woreczki na dywanie i biegają swobodnie po sali. Na hasło N.: pajacyki do domu - przybiegają do swoich woreczków i w dowolny sposób przykrywają je ciałem.
Część końcowa
1. Marsz w kole, na uderzenie w tamburyn - mocne tupnięcie nogą.
1. Wysłuchanie opowiadania Smutna przygoda pajacyka.
2. Zabawa dydaktyczna
Jak ma na imię pajacyk? Odszukaj go wśród przedszkolnych zabawek. Kto siedzi obok pajacyka? Jakie zabawki są na dywanie? Dorysuj pajacykowi urwany pomponik.
3. Rysowanie przez chętne dzieci wspólnie z N. portretu pajacyka - markerami na dużym arkuszu. Dzieci opisują jego wygląd, a N. rysuje. Dzieci mogą dokończyć portret, kolorując czapeczkę i ubranko pajacyka. Zawieszenie portretu pajacyka w wybranym przez dzieci miejscu w sali przedszkolnej.
4. Dowolna interpretacja ruchem piosenki Do przedszkola idzie maluch.
5. Wspólne śpiewanie pierwszej zwrotki piosenki.
Dzień 4. Skaczemy jak pajacyki
Potrzebne będą: książki, kredki, CD, duży arkusz papieru, markery bębenek. woreczki, tamburyn.
Zapis w dzienniku
I. Zabawa słuchowo-ruchowa Zabawki - dziecko rozwija zdolność poruszania określonymi
częściami ciała. Dziecko potrafi chodzić na różne sposoby i odczytywać umowne symbole.
II. Ćwiczenia gimnastyczne - zestaw 1. Dziecko nabiera wiary we własne możliwości,
przełamuje nieśmiałość.
III. Zabawy ruchowe ze słowami - dziecko słucha uważnie wiersza Joanny Straburzyńskiej Zabawa. Improwizuje ruchem treść wiersza. Karta pracy - dziecko uczy się starannie kolorować.
Przebieg zajęć
1. Zabawa słuchowo-ruchowa Zabawki. Przy marszowym akompaniamencie N. na bębenku dzieci maszerują po sali. Na hasło N.:
• misie - chodzą ciężko i uginają kolana,
• lale - chodzą na obciągniętych piętach,
• auta - naśladują jadący samochód.
2. Ćwiczenia porządkowe Koło czy para - dzieci biegają lub podskakują z nogi na nogę przy muzyce, kiedy N. prezentuje obrazki z kołem - dzieci tworzą jedno duże koło, gdy pokazuje dwa misie - dzieci dobierają się w pary i tańczą w dowolny sposób.
Ćwiczenia gimnastyczne - zestaw 1.
1. Zabawa ruchowa - wyliczanka. Wysłuchanie wiersza Joanny Straburzyńskiej Zabawa.
Zabawa
Rano, pewnego dnia, skakały zajączki tak jak ja. (dzieci naśladują skakanie zajączków)
W południe, tego dnia, biegały koniki tak jak ja. (dzieci biegają jak koniki)
Wieczorem, tego dnia, tupały jeżyki tak jak ja. (dzieci tupią jak jeżyki)
A jak razem się zebrały, to biegały, skakały, tupały, tak jak ty! Tak jak my!
(dzieci biegają, skaczą, tupią)
2. Zabawy konstrukcyjne z klockami w sali przedszkolnej.
wrzesień, tydzień 2. GDZIE JEST MÓJ ZNACZEK?
Dzień 1. Mój przedszkolny znaczek
Potrzebne będą: szarfy w czterech kolorach. Anna Mikita Zagadki dla maluchów, Wyd. Harmonia, Gdańsk 2007 farby plakatowe, grube pędzle, duże arkusze papieru.
Zapis w dzienniku
I. Zabawa ruchowa Wszystkie dzieci… - dziecko reaguje na polecenia N. Dziecko koncentruje się na wykonywanym zadaniu. Zagadki słuchowe na temat znaczków - dziecko potrafi uważnie słuchać.
II. Wiersz Joanny Straburzyńskiej Moje trzy latka - dziecko potrafi zapamiętać wybrany fragment wiersza, pamięta, jak wygląda jego znaczek. Praca z książką - dziecko ćwiczy spostrzegawczość. Przygotowuje się do pisania.
III. Mój znaczek - malowanie farbami na dużym arkuszu - dziecko sprawnie korzysta z nowo poznanych technik plastycznych.
Przebieg zajęć
1. Zabawa ruchowa porządkowo-organizacyjna Wszystkie dzieci… N. dzieli dzieci na cztery grupy i wręcza im szarfy w czterech kolorach. Zaprasza wszystkie kolory do wspólnej zabawy przy muzyce. Podczas przerwy w muzyce N. wywołuje jeden kolor, np. Wszystkie dzieci, które mają czerwone szarfy, skaczą na jednej nodze. Po zabawie dzieci w czerwonych szarfach wracają do zabawy ze wszystkimi dziećmi. Ponownie w czasie przerwy w muzyce N. mówi: Wszystkie dzieci, które mają żółtą szarfę poruszają się na czworakach.
2. Spacer do szatni przedszkolnej. Przydzielenie dzieciom przedszkolnych znaczków na szafki z ubraniami obok karteczek z imionami. N. wręcza każdemu dziecku jego znaczek, informując, że na znaczku jest... Następnie personel grupy pomaga każdemu dziecku umieścić znaczek na jego szafce.
3. Zagadki słuchowe na temat znaczków. Zadaniem dziecka jest zgłosić się przez podniesienie ręki, jeżeli N. przeczyta zagadkę o jego znaczku, oraz wskazać swój znaczek wśród innych powiększonych (ksero) i zawieszonych na tablicy znaczków.
1. Wysłuchanie wiersza Joanny Straburzyńskiej Moje trzy latka.
Moje trzy latka
Mam trzy latka. Jestem Ola.
Chodzę z tobą do przedszkola.
Tu mam worek z jabłuszkami
i mam znaczek z kwiatuszkami.
Zjadam rano swe śniadanie,
potem zupkę, drugie danie.
Z dziećmi bawię się od rana,
no, bo nie chcę biegać sama.
A kochana nasza pani
też się czasem bawi z nami!
2. Nauka na pamięć fragmentu wiersza mówiącego o przedszkolnych zwyczajach. Dzieci powtarzają fragment za N., ale w miejscu, w którym jest mowa o znaczku, wskazane przez N. dziecko wymienia nazwę rzeczy, która znajduje się na jego znaczku.
3. Praca plastyczna Mój znaczek - malowanie na dużych arkuszach farbami plakatowymi swoich znaczków przedszkolnych. Wystawa prac dzieci.
4. Zabawy w ogrodzie przedszkolnym
Dzień 2. Moje ubranie
Potrzebne będą: szarfy, duże obręcze dla każdego dziecka, kalosze, sandały, klapki, szorty, koszulka, sweter, szalik, ciepła wełniana czapka, parasol, strój kąpielowy itp., symbole - bałwan, liść jesienny, słońce, tulipan strój sportowy, tamburyn, klocki drewniane po dwa dla każdego dziecka, kartki z kolorowymi plamami - żółtą, czerwoną i niebieską.
Zapis w dzienniku
I. Zabawa ruchowa Wkładamy sweter - dziecko potrafi przełożyć szarfę przez swoje ciało bez pomocy osoby dorosłej. Ćwiczy sprawne ubieranie się.
Zabawa ruchowa Stop - dziecko ćwiczy uwagę i koncentrację, utrwala nazwy części ciała. Zabawa ćwicząca percepcję wzrokową Dopasuj ubranie - dziecko zna części garderoby, nazywa je i kojarzy z wybraną porą roku.
II. Zabawy muzyczno-ruchowe i ćwiczenia agogiczne - dziecko odróżnia muzykę szybką od wolnej. Potrafi rozróżnić brzmienie i barwę tamburynu. Piosenka Do przedszkola idzie maluch - dziecko potrafi z pamięci śpiewać drugą zwrotkę piosenki.
III. Zabawy badawcze malucha w ogrodzie przedszkolnym Powietrze i jego tajemnice - dziecko poznaje otaczający je świat przyrody.
Przebieg zajęć
1. Zabawa ruchowa Wkładamy sweter. N. rozdaje dzieciom szarfy-swetry. Dzieci poruszają się po sali w rytm granego akompaniamentu - jest ładna pogoda. Na mocny sygnał zrywa się wiatr i robi się chłodniej, zadaniem dzieci jest włożenie, szarfy-swetra. Wygrywa to dziecko,
które pierwsze przełoży w prawidłowy sposób szarfę przez ramiona i tułów oraz nogi.
2. Zabawa ruchowa, ćwiczenia uwagi i koncentracji Stop. Dz. biegają po sali, na umówione hasło: stop... dzieci zatrzymują się i dotykają wybranej części ciała, np. stop - kolana, stop - uszy. N. wprowadza celowo również błędne hasła, np. stop - sufit, stop - drzewo.
3. Zabawa ćwicząca percepcję wzrokową i myślenie Dopasuj ubranie. N. rozkłada przed dziećmi części garderoby dziecięcej na różne pory roku. Zadaniem dz. jest je pogrupować tak, aby do siebie pasowały i umieścić we właściwej obręczy z symbolem odpowiedniej pory roku.
1. Zabawy muzyczno-ruchowe Zapraszamy do ruchu przy muzyce.
• Muzyczne powitanie (wybrane przez N.).
• Ćwiczenia ruchowe przy muzyce (skoki obunóż, ruchy rąk, kroki w przód, tył, bok).
• Przypomnienie piosenki Do przedszkola idzie maluch (śpiew z podziałem na grupy: grupa śpiewająca i grupa rytmicznie klaszcząca).
• Ćwiczenia agogiczne (muzyka wolna - dzieci naśladują leniwego kota, muzyka szybka - dzieci naśladują szybko biegającą myszkę, w czasie ciszy w muzyce - stoją na baczność).
• Zabawa z kolorami (kartka z kolorem żółtym oznacza poruszanie się po sali na czworakach, kartka z kolorem niebieskim - podskoki obunóż, kartka czerwona - siad po turecku).
• Zabawa Powtórz ten rytm. N. gra rytm na tamburynie, a dzieci powtarzają go, uderzając klockami o podłogę lub klockiem o klocek.
• Muzyczne pożegnanie.
2. Nauka drugiej zwrotki piosenki Do przedszkola idzie maluch.
• Wysłuchanie piosenki. • Wysłuchanie drugiej zwrotki śpiewanej przez N.
• Powtarzanie za N. słów drugiej zwrotki. • Wspólne z N. śpiewanie drugiej zwrotki.
• Podział na solistów i chór. • Zabawa ruchowa przy piosence.
1. Zabawy badawcze Powietrze i jego tajemnice.
• Porusz chmurę. N. kładzie przed każdym dzieckiem kulkę z bawełny (chmurkę). Prosi dzieci, żeby poruszyły tymi przedmiotami, nie dotykając ich. Jeżeli dzieci nie wiedzą, jak poruszyć chmurki, N. pokazuje im, że oddech porusza powietrze i kulki bawełny.
• Porusz statek. N. wlewa wodę do płytkiego pojemnika. Prosi dzieci, żeby poruszyły statki bez dotykania ich.
2. Słuchanie opowiadania Szafa Roksany Jędrzejowskiej-Wróbel („Miś” nr 2, styczeń 2008).
Dzień 3. Skaczemy jak pajacyki
CD 1 Potrzebne będą: wachlarze, waciki bawełniane, kawałki styropianu w kształcie kadłuba statku. arkusz papieru pakowego dla każdego dziecka i kilka kredek. bębenek, małe obręcze gimnastyczne dla każdego dziecka.
Zapis w dzienniku
I. Zabawa graficzna To jestem ja - dziecko ćwiczy znajomość schematu własnego ciała, nazywa części ciała. Zabawa ruchowa Myszko, do domku - dziecko ćwiczy szybkość i uwagę.
II. Ćwiczenia gimnastyczne - zestaw 1. Dziecko nabiera wiary we własne możliwości, przełamuje nieśmiałość.
III. Zabawy badawcze malucha Tajemnice drzew w przedszkolnym ogrodzie - dziecko poznaje świat przyrody poprzez różne zmysły, uczy się ją szanować.
Przebieg zajęć
1. To jestem ja - zabawa ćwicząca schemat własnego ciała. Dzieci kładą się na rozłożonych arkuszach papieru. N. rysuje zarys każdego dziecka na papierze. Następnie prosi dzieci, aby dokończyły rysować siebie, tzn. najważniejsze części ciała: oczy, nos, usta, ręce palce itd. Po wykonaniu pracy N. prosi, aby każde dziecko opowiedziało coś o sobie i swojej pracy.
2. Zabawa ruchowa Myszko, do domku. Obręcze to domki. Dzieci są małymi myszkami i na czworakach chodzą po sali wokół domków. Słysząc uderzenie w bębenek, myszki próbują błyskawicznie dostać się do najbliższego domku. Te dzieci, które jako pierwsze znalazły się
w domku, otrzymują od N. symboliczny kawałek sera (żółty klocek). Zabawę powtarzamy, N. po każdej rundce zabiera jedną obręcz. Wygrywa to dziecko, które ma najwięcej umownych kawałków sera.
1. Ćwiczenia gimnastyczne - zestaw 1.
1. Zabawy badawcze malucha Tajemnice drzew w przedszkolnym ogrodzie.
• Lekarz drzew. N. prosi dzieci, aby każde z nich wybrało sobie jakieś drzewo i objęło pień rękami oraz przytuliło się mocno do niego (rozmowa z dziećmi, w jaki sposób drzewo tkwi w ziemi, jak wyglądało drzewo, zanim urosło itp.)
• Odbitki kory. N. przytrzymuje kartkę na korze wybranego przez dziecko drzewa, a dziecko pociera kredką trzymaną bokiem. Po chwili powinna się ukazać struktura kory drzewa.
• Skąd pochodzi drzewo? Po powrocie do przedszkola N. rozdaje dzieciom nasiona: żołędzie dębu, sosnowe szyszki, nasiona jabłoni, brzoskwini, pomarańczy i klonu. Następnie zadaje dzieciom pytania w oparciu o ilustracje w albumie:
Skąd pochodzą drzewa? W jaki sposób drzewa zaczynają rosnąć?
Jak wygląda drzewo, które jest „niemowlakiem”?
Dzień 4. Moje przedszkolne kapcie
Potrzebne będą: drzewa, koce, kreda kolorowa, kartki z bloku rysunkowego, album drzew. duży pojemnik plastikowy obrazki przedstawiające misie i ich rękawiczki, sznurek, spinacze do bielizny. szarfy, sznurek, spinacze do bielizny, przygotowane karty pracy z obrazkami -filiżanka i spodek, czapka i szalik, moneta i portfel. korona z papieru, koronki, chusteczka, plan przedszkolnego ogrodu.
Zapis w dzienniku
I. Zabawa melodyczno-rytmiczna Kłębek - dziecko rozwija umiejętność operowania swoim ciałem. Zabawa rytmiczna Powtórz po mnie - dziecko potrafi wystukać określony rytm.
II. Zabawa edukacyjna Poszukaj do pary. Opowiadanie N. Misie i rękawice - dziecko łączy przedmioty w pary. Zabawa ruchowa z liczeniem Wieszamy pranie-dziecko liczy w zakresie 2.
III. Zabawy ruchowe w ogrodzie przedszkolnym Rybaku, jaka jest woda - dziecko potrafi bawić się wspólnie z rówieśnikami.
Przebieg zajęć
1. Zabawa melodyczno-rytmiczna Kłębek. N. pokazuje dzieciom, co dzieje się z kłębkiem wełny rzuconym na podłogę - rozwija i zwija się jak kłębek. Następnie N. włącza skoczną i szybką melodię, dzieci poruszają się tak, aby całe ciało było w ruchu. W czasie przerwy w muzyce przykucają i chowają głowę w kolana - zwijają się w kłębek. Gdy ponownie usłyszą muzykę, „kłębki się rozwijają” i poruszają całym ciałem w dowolny sposób.
2. Zabawa rytmiczna Powtórz po mnie - dzieci powtarzają rytm po N. (klaszcząc, tupiąc, uderzając dwoma plastikowymi klockami o siebie).
1. Zabawa edukacyjna Poszukaj do pary. N. prosi dzieci, aby zdjęły kapcie i wrzuciły je do przygotowanego kosza. Następnie rozkłada kapcie na dywanie, ale tak, aby para nie była obok siebie. Dzieci na umówiony wcześniej sygnał rozpoczynają poszukiwania swoich
kapci. Wygrywa to dziecko, które pierwsze odnajdzie swoją parę i włoży ją prawidłowo na nogi.
2. Opowiadanie N. Misie i rękawiczki. Dzieci siedzą przed tablicą, na której N. zawiesił obrazki misiów (mama, tata, dwoje dzieci) oraz obrazki suszących się par rękawiczek dla misiów w różnych kolorach. N. opowiada historyjkę o tym, jak psotnik wiatr pomieszał rękawiczki misiów, które mama misiowa uprała przed zimą i powiesiła na słonku.
Zadaniem dzieci jest odszukanie rękawiczek do pary i zawieszenie ich obok właściciela.
3. Zabawa ruchowa Wieszamy pranie. N. rozkłada na dywanie szarfy oraz zawiesza w sali sznur do bielizny. Na umówiony sygnał dzieci mają za zadanie podnieść dwie szarfy w tym samym kolorze i powiesić je na sznurku, przypinając spinaczami (wcześniej powinny wyjąć
z pojemnika dwa spinacze). Sprawdzenie poprawności wykonania zadania, każde chętne dziecko liczy swoje pranie i spinacze.
4. Dzieci siedzą przy stolikach. Zadaniem dzieci jest nakleić na przygotowanej kartce z bloku przedmioty w parach (filiżankę i spodek, czapkę i szalik, monetę i portfel) oraz pokolorować je takim samym kolorem kredki.
1. Zabawy ruchowe w ogrodzie przedszkolnym.
• Rybaku, jaka jest woda? Jedno z dzieci jest rybakiem. Pozostałe dzieci stoją ustawione w rzędzie w odległości kilkunastu metrów. Dzieci pytają rybaka:
Rybaku, rybaku, czy woda jest głęboka?
Rybak odpowiada:
Tak, bardzo głęboka;
dzieci pytają ponownie:
Rybaku, rybaku, jak ją przejdę?
Rybak wskazuje im określony rodzaj posuwania się naprzód - z zamkniętymi oczami, pełzając, schylając się, biegnąc bokiem.
• Szukamy Królewny - wcześniej N. wytycza trasę, oznaczając ją rekwizytami (korona, fragment koronek, chusteczka itp.). Zadaniem dzieci jest odnalezienie tych przedmiotów (N. pokazuje im przygotowany wcześniej plan ogrodu z miejscem ukrycia przedmiotów).
wrzesień,
tydzień 3. JAK DBAM O SIEBIE
Dzień 1. Pamiętam o myciu rąk
Potrzebne będą: bębenek, grzechotka. rekwizyty - grzebień, lusterko, szczotka do włosów,
Szczoteczka do zębów, kubek, ręcznik, kostka mydła, butelka po szamponie, kremdo twarzy, wiersz Marii Konopnickiej Komedia przy myciu (H. Kruk Wybór literatury do…).
Zapis w dzienniku
I. Zabawa muzyczno-ruchowa Prysznic - dziecko reaguje na zmiany rejestru w muzyce.
II. Wiersz Joanny Straburzyńskiej Dąsy - dziecko podejmuje próbę oceny zachowania bohaterów wiersza. Praca z książką - dziecko dba o higienę swojego ciała. Zna przybory służące do higieny osobistej.
III. Zabawy ruchowe na powietrzu. Do mysiej dziurki, Mysie zapasy - dziecko rozwija wyobraźnię twórczą.
Przebieg zajęć
1. Zabawa muzyczno-ruchowa Prysznic. Dzieci biegają swobodnie po sali. Na umówiony sygnał (bębenek) - naśladują zdejmowanie ubrań przed prysznicem. Gdy usłyszą grzechotkę (prysznic), na niby biorą kąpiel - naśladując wszystkie czynności: odkręcają krany,
sprawdzają wodę, moczą ciało, używają płynu pod prysznic, spłukują pianę, wycierają się ręcznikiem. Przed zabawą N. prosi chętne dzieci o pokazanie tych czynności lub sam je demonstruje.
1. Słuchanie wiersza Dąsy Joanny Straburzyńskiej.
Dąsy
- Nie, nie wstanę - woła Ania i trze oczka z niewyspania.
- Nie, nie pójdę - głośno stęka, chociaż blisko jest łazienka.
- Dziś nic nie zjem - jęczy, nudzi.
Tak od rana wciąż marudzi.
Co powiemy na to Ani?
Że w przedszkolu miła pani,
misie, autka, koleżanki,
książki, klocki, układanki.
Więc niech Ania szybko wstanie,
ząbki myje, je śniadanie,
bo w przedszkolu, mówię wam,
nie lubimy takich Ań.
2. Rozmowa z dziećmi na temat postępowania Ani.
• Ocena jej zachowania. • Swobodne wypowiedzi dzieci.
3. Zabawa z elementami dramy Dbamy o siebie. Zadaniem dzieci jest przedstawienie za pomocą gestów oraz wybranych rekwizytów codziennych zabiegów pielęgnacyjno-higienicznych. Chętne dziecko wybiera jeden lub kilka przedmiotów i przedstawia bez słów czynności, jakie należy wykonać, używając tych rekwizytów. Pozostałe dzieci odgadują, co robi - nazywają czynności.
4. Rozwiązywanie zagadek słuchowych o tematyce higiena (A Mikita Zagadki dla maluchów).
Gdy się tę kostkę w wodzie zamoczy, zrobi się piana, co szczypie w oczy. (mydło)
Na półeczce sobie leży, długie zęby groźnie szczerzy.
Gdy go w ręku trzymam z rana, to znak: będę uczesana. (grzebień)
Stoi w ładnym pojemniczku na półce w łazience.
Mam często nim smaruje buzię oraz ręce. (krem)
• Dzieci słuchają zagadek i wybierają rekwizyt pasujący do rozwiązania zagadki.
5. Wysłuchanie inscenizowanego przez N. wiersza Marii Konopnickiej Komedia przy myciu. Rozmowa z dziećmi na temat utworu, kierowana pytaniami N.
6. Praca z książką.
Jak dbasz o czystość swojego ciała?
Nazwij i skreśl przedmiot, który nie pasuje do pozostałych.
Odszukaj w wyklejance pastę do zębów i nalep ją obok szczoteczki.
Pokoloruj kubek do mycia zębów. Co powinno znaleźć się w kubku?
Połącz kreską te przedmioty z kubkiem.
1. Zabawy ruchowe na świeżym powietrzu. Propozycje:
• Do mysiej dziurki. Dzieci wyznaczają za pomocą opadłych liści granice małego koła na ziemi. Potem zbierają kasztany, żołędzie albo kamyczki i próbują z ustalonego miejsca po kolei rzucać do koła-
-„mysiej dziurki” zapasy. Za każdy celny rzut dziecko otrzymuje jeden punkt (listek).
• Mysie zapasy. Dzieci są myszkami, które zbierają zapasy na zimę.
N. siada w widocznym miejscu i mówi jako królowa myszy, czego jeszcze mysia rodzina potrzebuje. Na początku dzieci przynoszą zwykłe rzeczy, jak kasztany żołędzie, noski klonowe, kamyczki, listki, jednak z czasem N. - królowa potrzebuje, np. mysich szczoteczek
do futerka, mysich filiżanek, kołderki.
Dzień 2. Potrafię sam jeść
Potrzebne będą: tamburyn, płaskie metalowe pokrywki od garnków, łyżki drewniane, tarka
do warzyw, mikser, młynek.
Zapis w dzienniku
I. Zabawy muzyczno-ruchowe Zakupy - dziecko reaguje na umowne sygnały N., wykonuje zadania zgodnie z instrukcją słowną i po zademonstrowaniu przez N. Zagadki słuchowe W kuchni - dziecko rozpoznaje dźwięki prezentowanych przedmiotów.
II. Wysłuchanie wierszyka Kolorowe kanapki Małgorzaty Walczak-Sarao' - dziecko
rozumie treść wiersza Wesołe kanapki, samo dokonuje wyboru produktów
do przygotowania kanapek.
III. Zabawy plastyczne malucha. Liście jesienne - dziecko poznaje nowe techniki plastyczne.
Przebieg zajęć
1. Zabawa muzyczno-ruchowa Zakupy. Przy marszowej melodii granej przez N. dzieci wychodzą na zakupy. Gdy usłyszą umówiony wcześniej z N. sygnał muzyczny, zatrzymują się i wykonują rytmiczne skłony - podnoszą ciężkie od zakupów torby.
2. Zagadki słuchowe W kuchni. N. rozmawia z dziećmi o sprzętach, które pomagają w kuchni przygotowywać posiłki, i demonstruje ich pracę oraz odgłosy, jakie wydają. Następnie ustawia zasłonę i wykonuje różne czynności, wykorzystując zgromadzone pomoce, a zadaniem dzieci jest odgadnięcie, jakiego sprzętu używa N. i wskazanie go oraz nazwanie.
3. Kuchenne muzykowanie. Dzieci otrzymują od N. pokrywki i łyżki drewniane. Zadaniem dzieci jest zagrać na tych instrumentach prosty rytm, wyklaskany przez N.
1. Wysłuchanie wierszyka Kolorowe kanapki Małgorzaty Walczak-Sarao'.
Kolorowe kanapki
Zrobię dzisiaj sam kanapki smaczne, kolorowe.
Podam mamie na śniadanie, potem tacie zrobię.
Już na kromce serek leży i rzodkiewka słodka,
jeszcze szynki dwa plasterki, dam też pomidorka.
Takie pyszne te kanapki! Że aż cieknie ślinka.
Każda zdrowa, kolorowa. Cieszy się rodzinka.
2. Rozmowa na temat wiersza, kierowana pytaniami N.
Jakich produktów użyto do zrobienia kanapek? Dlaczego trzeba jeść warzywa?
3. Zajęcia edukacyjne - Wesołe kanapki. Dzieci z przygotowanych produktów przygotowują kanapki na drugie śniadanie. Same dokonują wyboru produktów. Po zakończonej pracy eksponują swoje kanapki na talerzykach i opowiadają, co wybrały do ich zrobienia i dlaczego. Degustacja kanapek.
1. Wyjście do ogrodu przedszkolnego, zebranie różnych liści.
2. Zabawy plastyczne malucha: Liście jesienne.
Etapy pracy:
• malowanie naturalnych liści farbami plakatowymi i odbijanie ich na czarnym tle,
• odbijanie naturalnych liści na białej kartce kredką świecową (podkładamy listek pod kartkę i odbijamy go),
• wycinanie liści,
• naklejanie liści na pomalowanej żółtej kartce.
Dzień 3. Gimnastyka malucha
Potrzebne będą: produkty do wykonania kanapek - umyte i pokrojone warzywa oraz ser żółty, wędlina, jajka, pieczywo pełnoziarniste i pszenne, talerzyki. liście, farby plakatowe, kredki świecowe, kartki z kolorowego bloku rysunkowego. bębenek, grzechotka. obrazki ilustrujące zagadki, ilustracja Przedstawiająca Panią Jesień, liście, kasztanek, żołądź. tamburyn, obrazek słońca i deszczu. figury geometryczne do umieszczenia na tablicy, komplet figur dla każdego dziecka, kartonowe domki w kolorach odpowiadających
Kolorom figur geometrycznych, szarfy.
Zapis w dzienniku
I. Zabawa ruchowa Wirujące listki - dziecko rozróżnia dźwięki wydawane przez przed. instrumenty muz. Jesienne zagadki - rozwiązuje zagadki dopasowuje ilustrację.
II. Ćwiczenia gimnastyczne - zestaw 2. Dziecko doskonali umiejętność czworakowania w różnych kierunkach, nabywa umiejętności ćwiczenia w parach.
III. Zabawa Magiczne domki figur - dziecko poznaje i utrwala w pamięci wygląd figur geom. Zab. ruch. Zwierzątka do domu-dziecko bawi się, wykonując instrukcje N.
Przebieg zajęć
1. Zabawa ruchowa Wirujące listki. Dzieci to listki na wietrze, gdy wiatr jest mały (gra na grzechotce), delikatnie tańczą, wirując wokół własnej osi, kiedy zaczyna silniej wiać (bębenek), „listki” spadają i marszczą się, zwijając się w kłębki.
2. Rozwiązywanie zagadek słuchowo-obrazkowych o tematyce Jesień
Kiedy na drzewach żółkną liście, w sadzie owoce dojrzewają
i ptaki opuszczają gniazda, bo do odlotu się zbierają? Jesień
Kiedy przychodzą pierwsze mrozy, zając cieplejsze futro wkłada, dni coraz krótsze i zimniejsze, a jeż w zimowy sen zapada? (jesień)
Najpierw są zielone, potem kolorowe. Wiatr je z drzew porywa, rzuca ci na głowę. (liście)
Rosną sobie na dębie w brązowych czapeczkach. Chętnie zjedzą je dziki oraz wiewióreczka.
(żołędzie)
Wiszą sobie na drzewie w kolczastych płaszczykach. Kiedy spadną, to zrobię śmiesznego ludzika. (kasztany)
Ćwiczenia gimnastyczne - zestaw 2.
Część wstępna
1. Dzieci chodzą po sali w różnych kierunkach. Gdy N. podnosi do góry obrazek słońca - dzieci wesoło podskakują w różnych kierunkach. Gdy pojawia się obrazek deszczu - ustawiają się pod ścianą.
Część główna
1. Dzieci swobodnie biegają po sali, naśladując zbieranie grzybów do koszyczka, wykonują naprzemiennie skłony i wyprosty.
2. Dzieci chodzą na czworakach między gęstymi zaroślami - rozłożonymi krzesłami. Co jakiś czas chowają się przed „złym wilkiem” - zwijają się w kłębuszek.
3. Dzieci ustawiają się w jednym końcu sali, a N. w drugim. Dzieci, czworakując, próbują podejść do N. Kiedy słyszą klaśnięcie, zatrzymują się w bezruchu.
4. N. ustawia dzieci parami. Jedno z nich jest mamą, a drugie dzieckiem (przykuca). „Mama” prowadzi „dziecko” do „przedszkola”. Po jakimś czasie następuje zmiana ról.
5. „Mama” z „dzieckiem” są w „parku”, „dziecko” zbiera „kasztany” i próbuje nimi rzucać w różnych kierunkach. Po chwili następuje zmiana ról.
6. Dzieci biorą się za ręce i naprzemiennie wykonują przysiady.
Część końcowa
1. Dzieci stają do siebie plecami i próbują wykonać kilka kroków w różnych kierunkach, nie odrywają od siebie pleców.
2. Dzieci podają sobie w parach ręce i tańczą przy dowolnej muzyce.
1. Zabawa Magiczne domki figur. N. umieszcza na tablicy figury geometryczne: kwadrat, trójkąt, koło, prostokąt, owal w różnych kolorach oraz 5 wyciętych z kartonu domków odpowiadających kolorem figurom. Zadaniem dzieci jest ukrycie figur w domkach tak, by były niewidoczne. • N. umieszcza kolorowe domki w różnych miejscach sali. Każde dziecko otrzymuje komplet figur w różnych kolorach. Jego zadaniem jest umieścić figury w domkach. Wygrywa dziecko, które najszybciej wykona zadanie.
2. Zabawa ruchowa Zwierzątka do domu. N. dzieli dzieci na 3 grupy i oznacza je kolorami (szarfy). Każda grupa naśladuje sposób poruszania się wybranego zwierzęcia. Na określony sygnał dzieci-zwierzęta jak najszybciej wracają do swoich domów: szarf położonych na dywanie. Co pewien czas N. zmienia położenia szarf-domków. Zabawę można utrudnić, ograniczając czas, w którym dzieci-zwierzęta muszą odnaleźć swoje domki. Te, które nie zdążą, odpadają z zabawy.
Dzień 4. Bańki mydlane
I. Potrzebne będą: tamburyn, trójkąt, słomki do napojów, farba. słomki, płyn do mycia naczyń, wysokie pojemniki.
Zapis w dzienniku
I. Zabawa muzyczno-ruchowa Baloniki - dziecko reaguje na umowne sygnały odpowiednim
zachowaniem i postawą ciała. Ćwiczenia buzi i języka - Nadymanie policzków, Rurka z języka.
II. Nauka trzeciej zwrotki piosenki Do przedszkola idzie maluch - dziecko potrafi powtórzyć słowa i melodię piosenki.
III. Zabawy badawcze malucha Bańki mydlane - dziecko poszerza swoje zainteresowania,
podejmuje próby badania, obserwowania nowych zjawisk i stanów oraz eksperymentowania.
Przebieg zajęć
1. Zabawa muzyczno-ruchowa Baloniki. N. zamienia dzieci w baloniki. Kiedy usłyszą cichą muzykę o wysokiej barwie, są lekkimi balonikami, które unoszą się wysoko (poruszają się we wspięciu). Gdy usłyszą głośne niskie dźwięki, są ciężkimi balonikami i turlają się po dywanie
we wszystkich kierunkach.
2. Ćwiczenia buzi i języka Nadymanie policzków, Rurka z języka.
3. Rozdmuchane obrazki - malowanie za pomocą rurki od napoju.
1. Nauka trzeciej zwrotki piosenki Do przedszkola idzie maluch
• Wysłuchanie piosenki. • Wysłuchanie trzeciej zwrotki śpiewanej przez N.
• Powtarzanie za N. słów trzeciej zwrotki. • Wspólne z N. śpiewanie trzeciej zwrotki.
• Podział na solistów i chór. • Zabawa ruchowa przy piosence.
1. Zabawy badawcze malucha Bańki mydlane.
2. Rozmowa N. z dziećmi o tym, jak czujemy powietrze, kiedy wieje wiatr, o oddychaniu i o zapachach.
3. Zabawa w puszczanie mydlanych baniek.
wrzesień,
tydzień 4. JAK MA NA IMIĘ MOJA PANI?
Dzień 1. Znam dobrze swoją Panią
I. Potrzebne będą: tamburyn, trójkąt lub dzwonki melodyczne. albumy z malarstwem
portretowym, kartki z bloku, klej, nożyczki, kolorowe czasopisma.
Zapis w dzienniku
I. Zabawy muzyczno-ruchowe w parach - dziecko rozwija umiejętność ćwiczenia w parach, reaguje na zmiany akompaniamentu.
II. Rozmowa - wywiad z Panią - dziecko samodzielnie buduje pytania. Praca z książką - dziecko zna swoje przedszkole. Wie, jak ma na imię jego pani.
III. Portret naszej Pani - technika collage - dziecko poznaje schemat budowy ciała
człowieka, nazywa części ciała.
Przebieg zajęć
1. Zabawy muzyczno-rytmiczne w parach.
• Zabawa melodyczno-rytmiczna. N. gra skoczną i szybką muzykę, a dzieci poruszają się tak, aby całe ciało było w ruchu. W czasie przerwy w muzyce przykucają i chowają głowę w kolana.
• Ćwiczenie rytmiczne - dzieci powtarzają rytm po N., klaszcząc, tupiąc, uderzając palcami o podłogę.
• Ćwiczenie słuchowe - dzieci maszerują w parach przy muzyce, na hasło: kółeczko - pary obracają się dookoła siebie.
• Ćwiczenie melodyczne - na dźwięki wysokie dzieci podają sobie ręce we wspięciu (wieża), na hasło: rowerek kładą się na dywanie i naśladują jazdę na rowerze, opierając stopy na stopach partnera.
• Ćwiczenie uspokajające - energetyczne ziewanie, dzieci ziewają kilkakrotnie i „zasypiają” przytulone do siebie.
1. Oglądanie zdjęć przyniesionych przez Panią do przedszkola (rodzina, dzieci, praca).
2. Rozmowa - wywiad z Panią:
Jak mają na imię Pani rodzice? Kiedy się Pani urodziła?
Czy ma Pani dzieci? Jak mają na imię?
3. Praca z książką.
Jak wygląda pani z przedszkola pajacyka Fik-Myka? Nazwij i pokoloruj przedmioty.
Na stołeczku nalep pajacyka z wyklejanki. Wymyśl imię dla tej pani.
Jak ma na imię twoja pani?
1. Portret naszej Pani - technika collage. Kolejność zadań:
• Oglądanie różnych portretów (albumy).
• Wybranie z przygotowanych czasopism fragmentów zdjęć postaci ludzkiej. Wycięcie przez N. tych fragmentów.
• Komponowanie portretu ze zwróceniem uwagi na twarz i jej charakterystyczne elementy.
2. Zabawa dowolna przy piosence Do przedszkola idzie maluch.
3. Tworzymy własny akompaniament Zabawy z instrumentami perkusyjnymi.
Dzień 2. Gimnastyka malucha
Potrzebne będą: maskotki pluszaki. plastelina, podkładki, jesienne skarby z kącika przyrody.
Zapis w dzienniku
I. Zabawa ruchowa Kto pierwszy - dziecko wesoło i bezpiecznie bawi się z kolegami.
Zabawa muzyczno-ruchowa W kole - dziecko potrafi ustawić się wraz z grupą w dużym kole.
II. Ćwiczenia gimnastyczne - zestaw 2. Dziecko doskonali umiejętność czworakowania w różnych kierunkach, nabywa umiejętność ćwiczenia w parach.
III. Zabawy plastyczne w ogrodzie Mandala z liści, Zapasy chomika - dziecko ćwiczy swoją szybkość, kreatywność. Uczy się szanować środowisko przyrodnicze.
Przebieg zajęć
1. Zabawa ruchowa Kto pierwszy.
• Zabawa, kto pierwszy dobiegnie do wyznaczonego miejsca (miejsce zostało wcześniej opisane przez N.).
• Zabawa, kto pierwszy znajdzie ukryty przedmiot (wcześniej demonstrowany przez N).
2. Zabawy muzyczno-ruchowe W kole:
• Balonik. • Stary niedźwiedź. • Różyczka.
Ćwiczenia gimnastyczne - zestaw 2.
1. Zabawy plastyczne malucha W Plastelinkowie.
• Lepienie wężyków i ślimaków z plasteliny.
• Toczenie kulek mniejszych i większych.
• Dowolna zabawa konstrukcyjna plasteliną.
2. Słuchanie wybranych przez N. utworów literackich w kąciku książki.
3. Zabawy w ogrodzie przedszkolnym. Propozycje:
• Mandala z liści. Każde dziecko zbiera sobie materiały w ogrodzie przedszkolnym (liście, gałązki, kamyczki). Następnie na kawałku czystej ziemi lub piasku układa część zebranego materiału od wewnątrz do zewnątrz, tworząc wzór o okrągłym kształcie.
• Zapasy chomika - dzieci to chomiki, które mają za zadanie zebrać jak najwięcej rozrzuconych w trawie kasztanów, żołędzi i innego dostępnego materiału oraz ułożyć z nich stos. Kiedy czas minie, N. woła: stop, a dzieci przeliczają zebrane skarby.
Dzień 3. Ćwiczę z panią
I. Potrzebne będą: tamburyn.
Zapis w dzienniku
I. Słuchanie czytanych przez N. opowiadań z miesięcznika „Miś” - dziecko rozwija zainteresowania czytelnictwem. Potrafi skupić się na czytanym przez N. tekście. Ćwiczenia percepcji słuchowej - dziecko słucha uważnie zagadki, kojarzy odgłosy ze znanymi mu przedmiotami. Zabawy muzyczno-rytmiczne w parach - dziecko rozwija umiejętność ćwiczenia w parach. Reaguje na zmiany akompaniamentu.
II. Ćwiczę z panią - zajęcia ruchowe z elementami metody Ruchu rozwijającego Weroniki Sherborne i wizualizacji - dziecko chętnie bawi się w grupie.
III. Zabawy w ogrodzie przedszkolnym. Gąsienica - dziecko ćwiczy szybkość.
Przebieg zajęć
1. Słuchanie opowiadań czytanych przez N., ze zbiorków w przedszkolnym kąciku książki i czasopism, np. miesięcznika „Miś”.
2. Ćwiczenia percepcji słuchowej.
• Wysłuchanie akompaniamentu piosenki.
Jakie przedszkolne odgłosy zabawek słychać w tym nagraniu?
3. Zabawy muzyczno-rytmiczne w parach.
• Zabawa melodyczno-rytmiczna. N. gra skoczną i szybką muzykę, a dzieci poruszają się tak, aby całe ciało było w ruchu. W czasie przerwy w muzyce przykucają i chowają głowę w kolana.
• Ćwiczenie rytmiczne - dzieci powtarzają rytm po N., klaszcząc, tupiąc, uderzając palcami o podłogę.
• Ćwiczenie słuchowe - dzieci maszerują w parach przy muzyce, na hasło: kółeczko - pary obracają się dookoła siebie.
• Ćwiczenie melodyczne - na dźwięki wysokie dzieci podają sobie ręce we wspięciu - „wieża”, na hasło: rowerek - kładą się na dywanie i naśladują jazdę na rowerze opierając stopy na stopach partnera.
• Ćwiczenie uspokajające - energetyczne ziewanie, dzieci ziewają kilkakrotnie i „zasypiają” przytulone do siebie.
1. Wspólne utworzenie kręgu i zaśpiewanie znanej dzieciom piosenki.
2. Powitanie:
• W kole, siad klęczny, wydawanie okrzyków indiańskich i przekazywanie sąsiadowi uścisku dłoni.
• Każdy wita swoje części ciała (nos, uszy, włosy, ramiona, kolana, stopy).
• Przywitanie się ze swoim partnerem (paluszki, noski, kolana, plecy).
3. Wspólna zabawa muzyczno-ruchowa Ojciec Wirgiliusz - dzieci naśladują ruchy N., który jest Ojcem Wirgiliuszem.
4. Relaks - masaż ciała w parach do rymowanki (autor nieznany).
Płynie, płynie kręta rzeczka, Idzie pani na szpileczkach.
Tu przebiegło stado koni, A tu przeszło aż sto słoni.
Tak się pisze na maszynie, A, b, c, przecinek.
Tu się wije kręta dróżka, A tu leci mała muszka.
Poszła pani na szpileczkach, Zatupała tu laleczka.
Podskoczyli Jaś i Tola, Czas już wracać do przedszkola!
5. Opowieść ruchowa - improwizacja ruchowa do opowiadania twórczego
N. W zamku z podkładem muzyki Czajkowskiego i Griega.
6. Relaks - ćwiczenia oddechowe w leżeniu.
7. Jak zwierzaki - naśladowanie ruchów zwierząt: lot motyla, pszczoły, ptaka, chód misia, skoki zajęcy.
1. Zabawy w ogrodzie przedszkolnym.
• Gąsienica - jedno dziecko ciągnie za sobą kilka połączonych skakanek. Inne próbują złapać gąsienicę. Kto ją schwyta, sam zaczyna
ją prowadzić.
Dzień 4. Z panią na spacerze
Potrzebne będą: dowolna muzyka, np. Czajkowskiego, Griega. skakanki. gazety, woreczki.
Zapis w dzienniku
I. Wpisu do dziennika nauczyciel dokonuje sam zgodnie z przebiegiem zajęć w tym dniu.
Propozycje zabaw podczas spaceru:
1. Wesołe wyścigi z przeszkodami.
• Wyścig z obiema rękami wyciągniętymi do przodu.
• Bieg wstecz.
• Bieg z gazetą między kolanami.
• W podskokach.
• Bieg z woreczkiem na głowie.
2. Zabawy konstrukcyjne z materiału przyrodniczego.
• Bukiety z liści.
• Obrazki z liści i innego materiału (kasztany, żołędzie, szyszki).
PROPONOWANA LITERATURA
Elio Giacone, Massimo Schiavetta Zabawa na każdy dzień - 152 zabawy grupowe,.
październik,
tydzień 1. PIŁKA KROPKA
Dzień 1. Poznajemy piłkę Kropkę
Potrzebne będą: małe piłeczki, gumowa piłka. kartki z bloku, akwarele, pędzle.
Zapis w dzienniku
I. Zabawa muzyczno-ruchowa Wesołe piłeczki - dziecko potrafi ćwiczyć z piłeczką i rozróżnia dźwięki wysokie i niskie. Zabawa słuchowa W co uderzam - dziecko uważnie słucha. Potrafi nazwać słyszane odgłosy.
II. Opowiadanie Beaty Szurowskiej Czyja jest piłka Kropka? - dziecko rozumie że trzeba dbać o przedszkolne zabawki, które są wspólną własnością. Praca z książką - dziecko wypowiada się na temat ilustracji w książce. Próbuje liczyć samodzielnie.
III. Zabawy z piłką - dziecko ćwiczy zręczność i chwytność. Malowanie na papierze Piłki - dziecko poznaje nowe techniki plastyczne. Zabawy tropiące w ogrodzie przedszkolnym - dziecko ćwiczy spostrzegawczość i uwagę.
Przebieg zajęć
1. Zabawa muzyczno-ruchowa Wesołe piłeczki - N. rozdaje dzieciom małe plastikowe piłeczki.
• Dzieci turlają je po dywanie.
• Dmuchają na piłeczkę, próbując przesunąć ją w przód.
• Rzucają w górę oburącz i próbują ją złapać.
• Rzucają do wyznaczonego celu.
2. Zabawa słuchowa W co uderzam. N. uderza gumową piłką w bębenek, blat stołu, podłogę. Zadaniem dzieci, które siedzą tyłem do N., jest odgadnięcie, w co uderzył. Następnie wyznacza jedno z dzieci do zadawania zagadek.
1. Opowiadanie Beaty Szurowskiej Czyja jest piłka Kropka?
Czyja jest piłka Kropka?
- Słuchajcie - szepnął przejęty kotek Motek - od wczoraj nie widziałem piłki Kropki...
- Wrr, faktycznie. Ja też... - zawarczało Autko.
Nie zdążyliśmy się dobrze nad tym zastanowić, bo usłyszeliśmy głos Pani.
- Dzieci, gdzie jest piłka Kropka?
Niestety okazało się, że nikt jej dzisiaj nie widział.
- Kto się wczoraj bawił piłką? - zapytała Pani.
- Ja i Krzyś - powiedział Tomek.
- Na placyku… - dodał ciszej Krzyś.
- A który z was przyniósł ją do przedszkola? - pytała dalej Pani.
Zapadła cisza. W końcu pierwszy odezwał się Krzyś:
- Chyba piłka została na placyku... A potem szybko dodał:
- Ja nie muszę pilnować Kropki, bo to nie jest moja zabawka.
- Ani moja! - zaprotestował Tomek - moje zabawki są w moim domu.
Pani spojrzała na chłopców poważnie i powiedziała:
- Piłka Kropka mieszka w naszej sali, więc jest nasza i wszyscy musimy się o nią troszczyć.
- Proszę pani, musimy chyba poszukać Kropki w naszym ogrodzie - zawołała Ania.
- Koniecznie - pokiwała głową Pani.
Oj, długo szukaliśmy wszędzie Kropki. Silny wiatr zrywał z drzew liście, a one opadały na ziemię, przykrywając wszystko: piaskownicę, trawę i alejki. Kolorowe główki astrów poruszały się lekko na wietrze, przyglądając się nam z ciekawością. Już mieliśmy wracać do przedszkola, kiedy wiatr powiał silniej, pochylił nisko główki jesiennych kwiatów i wtedy spomiędzy astrów wyjrzały znajome kolorowe kropki.
- Kropka! - krzyknął Krzyś i pobiegł w stronę piłki.
- Moja piłeczka! - zawołał z ulgą Tomek.
- Nie! Kropka jest moja! - krzyknęła Ania. To ja chciałam jej szukać!
- Proszę pani, proszę pani, niech im Pani powie, że Kropka jest moja - prosił Tomek.
- Wszyscy macie rację - uśmiechnęła się Pani, wycierając zakurzoną piłkę. - Kropka jest przedszkolna, więc moja i Tomka, i Ani, i Krzysia, i innych dzieci też - po prostu nasza.
Pac, pac, pac
skarby lecą z drzewa.
Pac, pac, pac
skarby strąca wiatr.
Hej, hej, hej
z wiatrem sobie śpiewam.
Hej, hej, hej
kolorowy świat.
2. Rozmowa na temat zachowania się dzieci, kierowana pytaniami N.
Gdzie dzieci zgubiły piłkę Kropkę?
Dlaczego nikt z dzieci nie zabrał jej z ogrodu?
Czyja jest piłka w twoim przedszkolu?
3. Nauka na pamięć rymowanki z opowiadania Czyja jest piłka Kropka?
1. Zabawy z piłką w ogrodzie przedszkolnym.
2. Zabawy tropiące w ogrodzie przedszkolnym.
• Szukamy po śladach wiewiórki (rozsypane orzeszki).
• Szukamy po śladach ptaków (przygotowane wcześniej połamane suche gałązki).
3. Malowanie na wilgotnym papierze piłki. N. nawilża wodą kartki z bloku rysunkowego w kształcie koła. Dzieci malują akwarelami tak, aby kolory zlewały się ze sobą, tworząc ciekawe wzory.
Dzień 2. Skaczemy jak piłeczki
Potrzebne będą: tamburyn, trójkąt, bębenek, plażowa piłka. piłeczki dla każdego dziecka,
tamburyn.
Zapis w dzienniku
I. Zabawa ruchowa Piłka parzy - dziecko ćwiczy zręczność i szybkość swoich reakcji.
Ćwiczenia słuchowo-ruchowe - dziecko rozróżnia barwę przedszkolnych instrumentów
perkusyjnych.
II. Ćwiczenia gimnastyczne - zestaw 3. Dziecko doskonali umiejętność rzutu oburącz, nabywa wiary we własne możliwości.
III. Wiersz Ludwika Jerzego Kerna Piłka - dziecko rozwija zainteresowanie literaturą.
Zabawy z piłką - dziecko chętnie bawi się w grupie.
Przebieg zajęć
1. Zabawa ruchowa Piłka parzy. Dzieci biegają po sali. N. rzuca w dzieci plażową piłką. Zadaniem dzieci jest unikać kontaktu z piłką (przygotowanie dzieci do nauki gry dwa ognie).
2. Ćwiczenia słuchowo-ruchowe. Dzieci siedzą na dywanie po turecku,
plecami do N. Kiedy słyszą:
• tamburyn - chowają głowę między kolana,
• trójkąt - leżą na plecach, wierzgają nogami,
• bębenek - siedzą i ruszają palcami u nóg.
Ćwiczenia gimnastyczne - zestaw 3.
Część wstępna
1. Dzieci maszerują po sali w różnych kierunkach, słysząc uderzenie N. w tamburyn, próbują złapać w górze motylka.
2. Dzieci same zamieniają się w motylki, fruwają po łące, przysiadają na kwiatku.
Część główna
1. Dzieci ustawiają się w kole i, maszerując, biorą do ręki piłeczki.
2. Dzieci wykonują skłony i próbują turlać piłeczkę po sali na zmianę raz prawą, raz lewą ręką tak, aby piłeczka nie uciekła.
3. Dzieci kładą piłeczkę przed sobą, turlają ją po dywanie raz prawą, raz lewą stopą.
4. Dzieci stoją w rozsypce, N. pokazuje, jak skacze duża piłka, a dzieci naśladują ten ruch. Następnie próbują skakać jak mała piłeczka.
5. Dzieci kładą się przodem, przed sobą kładą piłki. Turlają je z ręki do ręki, po kilku ruchach odpoczywają, kładąc piłkę pod brodę.
6. Dzieci kładą piłkę przed sobą. Czworakując, próbują turlać piłkę przed sobą brodą.
Część końcowa
1. Dzieci ustawiają się w kole, N. kładzie na środku kosz. Każde dziecko
próbuje wrzucić piłkę do środka.
2. Marsz w kole z dowolną piosenką.
1. Wysłuchanie wiersza Ludwika Jerzego Kerna Piłka.
Piłka
Kiedy piłka jest w dobrym humorze,
To skacze I skacze, I skacze,
I skacze, I skacze, I skacze, I skacze,
I skacze,I skacze, I skacze, I skacze,
I skacze, I skacze, I przestać nie może.
2. Rozmowa na temat wiersza. Zabawa ruchowa. N. ponownie czyta
wiersz, a dzieci, gdy usłyszą zwrot i skacze, podskakują jak piłeczki.
3. Zabawy na dywanie z piłką.
• Kolory.
• Piłka parzy.
Dzień 3. Bawimy się klockami
Potrzebne będą: małe plastikowe klocki.
Zapis w dzienniku
I. Zabawy ruchowe Wesołe klocki - dziecko ćwiczy zręczność. Potrafi wykonać ćwiczenia
zgodnie z instrukcją N. Zabawa słuchowa W co uderzam - dziecko ćwiczy percepcję słuchową i uwagę. Potrafi skupić uwagę.
II. Klockowa orkiestra - dziecko wymyśla samodzielnie akompaniament do poznanych
piosenek z płyty Wesołe przedszkole trzylatka. Praca z książką - dziecko zna i nazywa przedszkolne zabawki. Przestrzega ustalonych norm i zasad dobrej zabawy. Zabawy konstrukcyjne z różnymi rodzajami klocków - dziecko podejmuje współpracę w zespole.
III. Zabawy rozwijające zdolności poznawcze Co robią różne rzeczy? - dziecko nabywa
świadomości własnego ciała, rozwija ogólne i precyzyjne zdolności ruchowe.
Przebieg zajęć
1. Zabawy ruchowe Wesołe klocki - N. rozdaje dzieciom małe plastikowe klocki.
• Dzieci turlają je po dywanie.
• Dmuchają na nie, próbując przesunąć je w przód.
• Rzucają w górę oburącz i próbują je złapać.
• Rzucają do wyznaczonego celu.
2. Zabawa słuchowa W co uderzam. N. uderza plastikowym klockiem w bębenek, blat stołu, podłogę, drugi klocek. Zadaniem dzieci, które siedzą tyłem do N., jest odgadnięcie, w co uderzył. Następnie N. wyznacza jedno z dzieci do zadawania zagadek.
1. Zabawy muzyczne Klockowa orkiestra. N. rozdaje dzieciom przedszkolne
instrumenty perkusyjne oraz klocki: drewniany i plastikowy.
Dzieci tworzą własny akompaniament do poznanych piosenek Do przedszkola
idzie maluch, Toczą się kasztanki trzy.
• Akompaniament z wykorzystaniem klocków.
• Akompaniament z wykorzystaniem instrumentów.
• Akompaniament mieszany.
2. Praca z książką
Co robią piłka Kropka i pajacyk Fik-Myk?
Pokoloruj piłkę i pajacyka.
Opowiedz, jak lubisz się bawić z kolegami w przedszkolu.
3. Zabawy konstrukcyjne różnymi rodzajami klocków.
1. Zabawy rozwijające zdolności poznawcze Co robią różne rzeczy?
• N. zbiera przedmioty, które spełniają pewną funkcję.
• N. kładzie je między dziećmi a sobą na podłodze.
• N. wybiera jeden przedmiot, np. piłkę, i pyta dzieci: Co robi piłka?
• Wybrane dziecko odpowiada na pytanie i pokazuje, co robi ten
przedmiot.
• Dziecko wymienia też inne funkcje tego przedmiotu (piłkę można
toczyć, kopać, turlać, głaskać itd.).
• N. wybiera następny przedmiot i powtarza pytania.
Dzień 4. Tańczę i śpiewam z panią
Zapis w dzienniku
I. Ćwiczenia i zabawy rytmiczne ze wstążką - dziecko potrafi rozróżniać muzykę
szybką i wolną. Potrafi ćwiczyć ze wstążką.
II. Ćwiczenia i zabawy ruchowo-muzyczne rozwijające skoczność - dziecko ćwiczy
i rozwija inwencję twórczą oraz poczucie rytmu.
III. Kolorowe rytmy z mozaiki geometrycznej - dziecko wykonuje zadania zgodnie
z instrukcją. Praca z książką - dziecko dostrzega i kontynuuje rytm.
Przebieg zajęć
1. Ćwiczenia i zabawy rytmiczne ze wstążką.
• Muzyczne powitanie.
• Ćwiczenie melodyczno-rytmiczne. Kiedy N. włącza piosenki (akompaniament
Toczą się kasztanki trzy) z płyty Wesołe przedszkole
trzylatka, dzieci leżą na plecach i wyobrażają sobie, że idą na spacer
z psem, trzymając wstążkę rozpiętą między rękami. Gdy muzyka
milknie, zwijają wstążkę i chowają ją w obie dłonie.
Potrzebne będą:
Przedmioty spełniające jakieś funkcje, np. sznur, koc, klocek, łyżka, kapelusz, ręcznik.
wstążki dla wszystkich dzieci o długości ok. 50-80 cm, tamburyn.
• Ćwiczenie rytmiczne. Dzieci idą rytmicznie (N. gra na tamburynie),
trzymając wstążkę w dłoni. Gdy tamburyn milknie, dzieci układają
koło ze wstążki na dywanie.
• Ćwiczenia rytmiczno-melodyczne przy muzyce. Każde dziecko
wchodzi do swojego kółka, obunóż wskakuje i wyskakuje z niego.
Podczas przerwy w muzyce dzieci wchodzą do środka koła i przykucają,
chowając głowę w kolana.
• Ćwiczenie relaksacyjne Baletnice. Dzieci tańczą lekko przy muzyce
ze wstążkami.
• Ćwiczenie równoważne - dzieci przechodzą przez rozłożone na podłodze
wstążki, jak przez wysoki i wąski mostek.
1. Poznajemy instrumenty perkusyjne z kącika muzycznego w sali
przedszkolnej.
• Wysłuchanie wiersza Trąba Natalii Usenko.
Trąba
Kiedy na trąbie zaczniesz grać,
usłyszysz głośne krzyki
i dowiesz się, że tata twój
nie lubi tej muzyki!
Jak stado wilków wyje pies
i kot pod wanną siedzi,
a mama błaga:
- Przestań już,
bo wściekną się sąsiedzi!
Początki zawsze trudne są,
więc się nie przejmuj wcale!
Codziennie ćwicz przez siedem lat,
a będziesz grać wspaniale.
Zatrąbisz wtedy z całych sił!
Nikt w rury nie zastuka
i tata powie:
- Pięknie grasz!
To jest PRAWDZIWA SZTUKA…
Natalia Usenko
2. Rozmowa na temat treści wiersza, kierowana pytaniami N.
O jakim instrumencie jest ten wiersz?
Dlaczego nikt nie lubi trąby?
Odszukajcie ją na ilustracji z instrumentami.
Ile lat trzeba ćwiczyć, żeby pięknie grać na trąbie?
3. Zabawa w orkiestrę i dyrygenta. N. rozdaje dzieciom losowo różne
instrumenty i wyznacza miejsce w orkiestrze. Dzieci grają na instrumentach,
ale tylko wtedy, gdy N. jako dyrygent z batutą wskaże dany instrument
na ilustracji. Na hasło: orkiestra i znak dyrygenta grają wszystkie
instrumenty. Następuje wymiana instrumentów między dziećmi.
Potrzebne będą:
instrumenty perkusyjne
przedszkolne,
pałeczka dyrygenta,
magnetofon z funkcją
nagrywania,
obrazki i ilustracje
przedstawiające
różne instrumenty
perkusyjne, orkiestrę
symfoniczną,
dyrygenta z batutą.
1. Układanie kolorowych rytmów na dywanie z klocków mozaiki geometrycznej.
• Zademonstrowanie przez N. przykładowych kolorowych rytmów
na dywanie.
• Wystukiwanie zapisanego kolorowego rytmu.
• Przekształcanie słyszanego rytmu na obraz graficzny z klocków
mozaiki.
2. zabawa dydaktyczna
październik, tydzień 2.
Kółko małe, kółko duże.
Głowa prosto, ręce w górze.
Skręć się w prawo, skręć się w lewo.
Tak się chwieje w lesie drzewo.
Tu jest łąka, a po łące.
Skaczą żabki i zające.
Skryj się żabko, skryj się w wodzie,
bo po łące bociek chodzi.
chodzi szuka w tataraku,
a po żabce, ani znaku.
RYMOWANKI ILUSTROWANE RUCHEM
Kółeczko
Robimy kółeczko, okrągłe jajeczko, dzieci łapią się za ręce i formują koło
Na dzieci czekamy i nie rozmawiamy. stoją w kole trzymając się za ręce
Stoimy już? Klaszczemy już? stają wyprostowane, klaszczą
Tupiemy już? Podskakujemy już? tupią, podskakują
Wszystkim w kole pomachamy machają do kolegów/koleżanek
i do zajęć zapraszamy
(i do zabawy zapraszamy).
Rączki
Rączki w górę wyciągamy, (ilustracja ruchowa według tekstu)
Paluszkami pomachamy,
Główką trochę pokręcimy
I paluszek na buzię położymy.
Kółko małe, kółko duże
Kółko małe, kółko duże, dzieci kreślą w powietrzu kółko małe i duże
Plecy proste, ręce w górze, prostują plecy, podnoszą ręce do góry
Schyl się w prawo, schyl się w lewo, pochylają się w prawo i w lewo
Tak się rusza w lesie drzewo. wymachują rękami raz w prawo, raz w lewo
Kółka małe, kółka duże
Kółka małe, kółka duże, dzieci kręcą kółka nadgarstkami oraz rękami
Ręce w bok, w przód, no i w górze, wyciągają ręce w bok, w przód i do góry
Tak się drzewa kołysały, kołyszą się raz w prawo, raz w lewo
A tak dzieci prosto stały. stają prosto
Rączka
Rącza pięć paluszków ma, dzieci wyciągają rękę do przodu
Prawa robi pa, pa, pa, machają prawą ręką
Lewa robi pa, pa, pa. machają lewą ręką
Nogi robią tup, tup, tup, tupią obiema nogami
Prawa tup i lewa tup. tupią raz prawą, raz lewą nogą
Podskok w górę skaczą do góry
i krok w przód. robią krok w przód
Oto ja
Tu są oczy, tu jest nos, dzieci wskazują palcem oczy i nos
Tędy czasem płaczę w głos, pokazują usta
Są policzki, jest i brzuszek, wskazują policzki i brzuch
A tutaj jest mój paluszek. zaginają palec wskazujący
Lateralizacja
Lateralizacja to inaczej stronność ciała, a więc większa sprawność jednej strony ciała od drugiej, która nie ogranicza się wyłącznie do pracy rąk, choć najwyraźniej zaznacza się właśnie w czynnościach manualnych. Występuje ona również w przypadku nóg oraz parzystych narządów zmysłu, zwłaszcza oczu.
Lateralizacja nie zjawia się od razu w postaci gotowej, lecz jest postępującym procesem, kształtującym się stopniowo wraz z wiekiem i ogólnym rozwojem ruchowym dziecka. Za określoną stronność ciała odpowiada przeciwległa półkula mózgowa.
Najczęściej skupiamy się na obserwowaniu, która ręka dominuje u dziecka. Pierwsze objawy dominacji ręki można zaobserwować już u niemowlęcia, począwszy od ok. 6-7 miesiąca życia dziecka. Przewaga jednej ręki nad drugą staje się wyraźna u wielu dzieci około 4 roku życia. Zwykle na przełomie wieku przedszkolnego i szkolnego ustala się lateralizacja czynności ruchowych rąk, która ostatecznego kształtu nabiera w wieku 12-14 lat.
Wyróżniamy następujące rodzaje lateralizacji:
jednorodna - prawostronna (przejawia się dominacją prawej ręki, oka i nogi, świadczy o dominacji półkuli lewej) lub lewostronna (przejawia się dominacją lewej ręki, oka i nogi, świadczy o dominacji półkuli prawej);
niejednorodna (inaczej zwana skrzyżowaną) - polega na wyraźnej czynnościowej przewadze narządów ruchu i zmysłu, ale nie po tej samej stronie, a po obu stronach ciała;
nieustalona - brak ustalonej dominacji poszczególnych narządów ruchu i zmysłu.
Jeżeli zauważamy, że nasze dziecko:
posługuje się sprawnie obiema rękami - na przemian pisze, rysuje ręką lewą i prawą, nie preferując żadnej z nich;
cechuje słaba sprawność manualna, której może towarzyszyć ogólna niezręczność ciała;
ma trudności w orientacji w stronach swojego ciała;
ma trudności w określaniu kierunków przestrzennych
możemy podejrzewać zaburzenia w procesie lateralizacji.
Obserwacje, bądź wątpliwości warto skonsultować z pedagogiem lub psychologiem.
Jako że lateralizacja jest integracyjnym procesem rozwoju - również i na tym polu możemy wspomagać rozwój naszego dziecka. Oto kilka prostych zabaw, ćwiczeń, dzięki którym dzieci lepiej poznają i będą różnicować stronę lewą od prawej, będą swobodniej orientować się w schemacie własnego ciała oraz w kierunkach przestrzennych, a także mogą doskonalić percepcję wzrokową i koordynację wzrokowo - ruchową, oraz zdolności manualne.
Orientacja w schemacie ciała:
podaj mi proszę zabawkę, która leży po lewej stronie, dotknij prawego ucha, pokaż lewe oko, co widzisz po swojej prawej stronie, itp.;
zdalnie sterowany miś: dziecko bawi się misiem, a my wskazujemy mu drogę do skarbu: misiu, idź dwa kroki w lewo, teraz prosto, a teraz skręć w prawo i idź aż do poduszki, zobacz - co jest za poduszką?;
chwytanie/rzucanie piłki raz lewą, raz prawą ręką (ze wskazaniem).
Percepcja wzrokowa:
układanki, puzzle, rozcinanki, które składamy z elementów w całość;
zauważanie różnic i podobieństw pomiędzy podobnymi ilustracjami, zdjęciami;
układanie wg wzoru;
komponowanie własnych wzorów;
zabawy plasteliną, ciastoliną - modelowanie.
Koordynacja wzrokowo-ruchowa:
kreślenie w powietrzu kształtów geometrycznych, liter, cyfr;
kreślenie linii poziomych, pionowych, ukośnych, kształtu koła;
rysowanie tzw. leniwej ósemki;
rysowanie, malowanie na dużych arkuszach;
wypełnianie konturów;
rysowanie po śladzie - tzw. ćwiczenia grafomotoryczne;
obrysowanie, rysowanie z wykorzystaniem szablonów wewnętrznych i zewnętrznych;
malowanie palcami, z wykorzystaniem obu rąk;
wycinanie nożyczkami;
nawlekanie korali, makaronu, słomek, itp.
Zdolności manualne:
wydzieranki papierowe;
nawijanie nici na szpulkę;
zbieranie małych elementów, np. grochu, koralików - np. segregowanie wg koloru itp.
Wspomniane ćwiczenia grafomotoryczne, które rozwijają koordynację wzrokowo - ruchową oraz precyzję ręki można odnaleźć w takich opracowaniach, jak np.
„Lewa ręka rysuje i pisze. Ćwiczenia przygotowujące do pisania dla dzieci leworęcznych”, M. Bogdanowicz, M. Różyńska - opracowanie polecane przez pedagogów nie tylko dla dzieci leworęcznych, ale dla każdego dziecka przygotowującego się do podjęcia trudu nauki pisania;
Ćwiczenia rozwijające sprawność ruchową ręki i koordynację wzrokowo - ruchową, H. Tymichova.
Obie przytoczone pozycje opatrzone są wstępem metodycznym i zawierają wiele ciekawych obrazków do obrysowywania bez odrywania ręki.
W różnicowaniu stron lewej i prawej oraz kształtowaniu orientacji w schemacie swojego ciała, jak i w przestrzeni, pomocne są uwielbiane przez dzieci wierszyki, które ilustrujemy ruchem, jak np.:
Tu są oczy, tu jest nos,
Tędy czasem płaczę w głos,
Są policzki, jest i brzuszek,
A tutaj jest mój paluszek.
lub:
...a tutaj jest mój lewy/prawy paluszek.
po kolei wskazujemy na poszczególne części ciała:
oczy, nos, buzię, policzki, brzuszek,
a na koniec zginamy paluszek
Kółko małe, kółko duże,
rysujemy ręką w powietrzu małe koło, duże koło
Plecy proste, ręce w górze.
prostujemy plecy, podnosimy ręce
Schyl się w prawo, schyl się w lewo,
zginamy się w prawo, w lewo
Tak się chwieje w lesie drzewo.
Duży wybór wierszyków i piosenek, którymi możemy bawić się ze swoim dzieckiem bądź z grupą maluchów znajdziemy np. w opracowaniu „W co się bawić z dziećmi? Piosenki i zabawy wspomagające rozwój dziecka”, opr. M. Bogdanowicz (książka + 3 płyty CD). W przypadku dzieci najmłodszych możemy orientacyjnie określić proces lateralizacji, poprzez ukierunkowaną zabawę, obserwując, która ręka, oko i noga zaczynają dominować u małego dziecka.
Dla dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym można przeprowadzić badanie w oparciu o test i obserwację, za pomocą których pedagog czy psycholog może sprawdzić rodzaj i stopień lateralizacji dziecka, a także podpowiedzieć szczegółowe propozycje odnośnie ćwiczeń i zabaw wspomagających ten ważny proces.
Zabawy z mamą i tatą
ϑ Rysowanie i malowanie - farby plakatówki, pędzelek, dużo kartek papieru, duże kartony i.... duuuuużo cierpliwości,
żeby się nie przejmować tym, że wszystko dookoła jest brudne
ϑ Karton (np. po telewizorze) do zrobienia domku, który można następnie pomalować razem z dzieckiem
ϑ Zabawa w „a ku ku” - przykrywamy dziecko chustką, można w ten sposób chować również zabawki
ϑ Jazda samochodem po mieszkaniu z przystankami, zabieranie pasażerów i nazywanie przystanków (uwaga, przystanek
komoda, wsiada miś, wysiada piesek, etc.)
ϑ Wożenie dziecka w kocu po podłodze, wersja huśtawka, ale muszą być dwie dorosłe osoby do bujania
ϑ Pływamy na statku - poduszce z kanapy
ϑ Zabawa ciastoliną -robimy węże, jeże, bałwanki itp.
ϑ Domki dla misiów lub innych zabawek - kładziemy na podłodze np. kartonowe pudełka (mogą być z wieczkami),
poszukiwanie ukrytych zabawek - zabawa według inwencji
ϑ Wersja garnuszka na klocuszek - dziecko wrzuca duże guziki i pojedyncze klucze do puszki z otworem
ϑ Ganie się, udając pieski, węże, latające ptaszki itp.
ϑ Czytamy książeczki tzn. objaśniamy obrazki
ϑ ϑZabawa w chowanego - dziecko najczęściej chowa się do naszych kryjówek
ϑ Robimy zdjęcia telefonem lub aparatem cyfrowym różnym przedmiotom lub zabawkom w domu, następnie
pokazujemy i pytamy gdzie to jest
ϑ Chowamy różne przedmioty, na początek w widoczne miejsca, następnie utrudniamy
ϑ Zabawy z czapkami - różne wersje: zbieramy różne czapki mamy, taty, dziecka, czepki kąpielowe, wkładamy je
zwierzątkom lub przymierzamy przed lustrem śmiejąc się z siebie nawzajem, wrzucamy czapki z odległości i najczęściej z
wysokości rąk mamy do łóżeczka, następnie dziecko wyrzuca je na podłogę i zabawa od nowa.
ϑ Zabawa w teatrzyk - chowamy się za fotelem, misie występują na oparciu. Scenariusz dowolny, można również
śpiewać piosenki z wykorzystaniem różnych zabawek.
ϑ Zabawy z balonem - podbijanie kilku balonów, rysowanie wesołych buziek na balonach, można dokleić „włosy” z
krepiny, wypuszczamy powietrze z balona i gonimy za nim
ϑ Zabawy z kolorowymi czasopismami - odszukujemy np. dzieci, samochody, zwierzątka itp.
ϑ Turlanie się po podłodze
ϑ Kulki z papieru - robimy kule z gazet, którymi można się obrzucać lub wrzucać np. do dużego garnka, drzemy papier
na drobne kawałeczki, w ten sposób powstaje „śnieg”. Kawałeczki papieru można zbierać łopatką do wiaderka,
podrzucać i rozdmuchiwać - bałaganu co niemiara, ale szybko się sprząta!!
ϑ Zabawy z parasolką: do końcówek parasolki przywiązujemy na nitkach małe zabawki lub figurki wykonane z papieru -
chodzimy po domu śpiewając wesołe piosenki, chowamy się pod parasol i mówimy „pada deszcz”, zabawy według
inwencji, ale kolorowy parasol dobrze się sprawdza
ϑ Bańki mydlane
ϑ Tuby kartonowe - z dużych kartonów robimy, tuby i układamy tam pluszowe zwierzaki, później wyjmujemy drugą
stroną
ϑ Oglądanie zdjęć - poświęcamy kilka zdjęć gorszej jakości na specjalny album do oglądania dla dziecka, można tam
umieszczać zdjęcia wycięte z gazet
ϑ Poduszkowy koń - poduszkę owijamy w koc, związujemy gumą, powstaje "koń", można z niego spadać na tapczan
i "wozić" inne zabawki
ϑ Zjeżdżalnia - obok fotela układamy poduchy, na które można zjeżdżać
ϑ Odrysowywanie kształtów rączek i stóp - następnie dziecko może je pokolorować
ϑ Papierowe samoloty - robimy samoloty z papieru (takie jak w szkole podstawowej), rzucamy i ganiamy za nimi po
całym domu
ϑ Basen - wyciągamy wszystkie akcesoria basenowe (czepek, kostium, koło, piłka itp. ) i pływamy po podłodze, można
wykorzystać mały basenik ogrodowy - oczywiście bez wody
ϑ Kąpiel „na sucho” - wyjmujemy wanienkę dziecka, wrzucamy zabawki, można wykąpać lalę, wykonując wszystkie
czynności jakie robimy w czasie kąpieli dziecka
ϑ Zabawy latarką - w ciemnym pokoju zapalamy i gasimy latarkę mówiąc „jasno - ciemno”, „światło - nie ma światła”,
można przykleić kolorową krepinę.
ϑ Wieża z pudełek - zbieramy pudełka różnej wielkości (np. po butach, lekarstwach, ryżu, sokach itp.), budujemy z nich
wieże i różne domki, a następnie rozwalamy. Można wkładać większe w mniejsze.
ϑ Grzechotki - do puszek po napojach lub plastikowych butelek wrzucamy ryż, kaszę itp. Grzechotki wykorzystujemy w
trakcie śpiewania rytmicznych piosenek.
ϑ Czarodziejska różdżka - z kolorowej krepiny wycinamy paski, przyklejamy do patyczka, wykorzystujemy w czasie
różnych zabaw.
ϑ Karuzela - wprawiamy w ruch obrotowy np. kółka z piramidki, dziecko może je łapać
ϑ Trąby z papieru - robimy tuby z papieru i trąbimy przez nie
ϑ Tor przeszkód - robimy prosty tor przeszkód z krzeseł, poduszek itp. pokonujemy go razem z dzieckiem
ϑ Szałas - budujemy szałas z koców i krzeseł
ϑ Pociąg - ustawiamy pociąg z krzeseł
Wierszowane zabawy ruchowe
Kółko małe, kółko duże.
Głowa prosto ręce w górze.
Schyl się w prawo,
schyl się w lewo
tak się w lesie chwieje drzewo.
"Dwa pieski"
Raz mały piesek i duży pies wesoło harcowały.
Jak biegał piesek, jak chodził pies dzieci pokazywały.
Krok, krok, krok, krok - duży pies.
Bieg, bieg, bieg, bieg, bieg, bieg, bieg, bieg
biegnie psiak mały.
Wilgotny piasek i rosa z traw
na łapkach psich osiadły,
otwarte drzwi są, więc pieski dwa
do domu się zakradły.
Krok, krok, krok, krok - duży pies.
Bieg, bieg, bieg, bieg, bieg, bieg, bieg, bieg
biegnie psiak mały.
Siostrzyczko (braciszku) popatrz -
te ślady psie to przecież jakby nutki:
dwa małe kroczki na jeden krok
ze śladów utwór krótki.
Krok, krok, krok, krok - duży pies.
Bieg, bieg, bieg, bieg, bieg, bieg, bieg, bieg
biegnie psiak mały.
"Tygodniowe ćwiczenia"
W poniedziałek słońce świeci
we wtorek deszcz leje
w środę bardzo zimno
w czwartek wicher wieje
w piątek znów deszcz pada
w sobotę słonko świeci
w niedzielę cieplutko
radują się dzieci.
"Gimnastyka"
1, 2, 3, 4
skłon i przysiad,
skok i siad.
Dzisiaj tak maszerujemy
aby dudnił cały świat.
5, 6, 7, 8
podskakuje każdy rad.
9, 10, 11
jaki piękny
jest ten świat.
"Marsz" - Grodzieńska Wanda
Hej, idziemy naprzód żwawo,
nóżką lewą, nóżką prawą.
Tup, tup, tup! Buch, buch, buch!
A kto z nami ten jest zuch!
Bo my mamy chorągiewki,
bo my mamy śliczne śpiewki:
Tra -la-la! Buch, buch, buch!
A kto z nami ten jest zuch!
Radość w wszystkich oczach świeci
na wycieczkę idą dzieci.
Tup, tup, tup! Buch, buch, buch!
A kto z nami ten jest zuch!
"Do przedszkola idzie maluch";
1. Do przedszkola idzie maluch, tup, tup, tup, tup,
Wszyscy dzis malucha znaja, tup, tup, tup, tup,
2. Zna wierszyki i piosenki, la, la, la, la,
Zawsze chodzi usmiechniety, la, la, la, la,
3. Podskakuja razem dzieci, hop, hop, hop, hop,
Bo tu bawia sie najlepiej, hop, hop, hop, hop.