Ewelina Zielińska, Agnieszka Magiera
Kalorymetria
Ciepło reakcji
Kalorymetr jest przyrządem laboratoryjnym służącym do pomiaru ilości ciepła zaabsorbowanego lub wydzielonego przez substancję wydzielanego podczas procesów chemicznych i fizycznych. Głównym elementem kalorymetru pozwalającym na bezpieczne spalanie próbek jest specjalistyczne naczynie wykonane ze stali kwasoodpornej
nazywane bomba kalorymetryczna. Przy zachowaniu stałej objętości spala się w niej znaną ilość substancji za pomocą czystego tlenu, rejestrując jednocześnie zmiany temperatury.
W oparciu o zmierzone kalorymetrem wartości ciepła właściwego, jako funkcji temperatury, można wyliczyć funkcje termodynamiczne (entalpia, entropia, energia swobodna itp.) badanych substancji w szerokim przedziale temperatur.
Schemat budowy kalorymetru
W ćwiczeniu trzecim wykonałyśmy czynności umożliwiające nam pomiar ciepła reakcji w stałej objętości z użyciem bomby kalorymetrycznej. Skorzystałyśmy z metody opisanej w instrukcji. Poniżej zamieszczamy kolejne czynności i obliczenia (wraz ze wzorami), które wykonywałyśmy.
Obliczenia
Dane:
Kwas benzoesowy
nr. |
t [s] |
T [C] |
1 |
30 |
21,94 |
2 |
60 |
21,94 |
3 |
90 |
21,94 |
4 |
120 |
21,94 |
5 |
150 |
21,94 |
6 |
180 |
21,94 |
7 |
210 |
21,94 |
8 |
240 |
21,95 |
9 |
270 |
21,95 |
10 |
300 |
21,95 |
11 |
330 |
21,98 |
12 |
360 |
22,15 |
13 |
390 |
22,3 |
14 |
420 |
22,36 |
15 |
450 |
22,55 |
16 |
480 |
22,7 |
17 |
510 |
22,86 |
18 |
540 |
22,97 |
19 |
570 |
23,08 |
20 |
600 |
23,18 |
21 |
630 |
23,27 |
22 |
660 |
23,35 |
23 |
690 |
23,44 |
24 |
720 |
23,51 |
25 |
750 |
23,58 |
26 |
780 |
23,63 |
27 |
810 |
23,68 |
28 |
840 |
23,73 |
29 |
870 |
23,77 |
30 |
900 |
23,8 |
31 |
930 |
23,82 |
32 |
960 |
23,84 |
33 |
990 |
23,86 |
34 |
1020 |
23,87 |
35 |
1050 |
23,88 |
36 |
1080 |
23,89 |
37 |
1110 |
23,89 |
38 |
1140 |
23,9 |
39 |
1170 |
23,9 |
40 |
1200 |
23,9 |
41 |
1230 |
23,91 |
42 |
1260 |
23,91 |
43 |
1290 |
23,91 |
44 |
1320 |
23,91 |
45 |
1350 |
23,91 |
46 |
1380 |
23,91 |
47 |
1410 |
23,91 |
Naftalen 1
nr |
t [s] |
T [C] |
1 |
30 |
23,8 |
2 |
60 |
23,8 |
3 |
90 |
23,8 |
4 |
120 |
23,8 |
5 |
150 |
23,8 |
6 |
180 |
23,8 |
7 |
210 |
23,8 |
8 |
240 |
23,79 |
9 |
270 |
23,79 |
10 |
300 |
23,79 |
11 |
330 |
23,54 |
12 |
360 |
24,03 |
13 |
390 |
24,25 |
14 |
420 |
24,42 |
15 |
450 |
24,56 |
16 |
480 |
24,65 |
17 |
510 |
24,78 |
18 |
540 |
24,85 |
19 |
570 |
24,91 |
20 |
600 |
24,95 |
21 |
630 |
24,97 |
22 |
660 |
24,99 |
23 |
690 |
25,01 |
24 |
720 |
25,02 |
25 |
750 |
25,03 |
26 |
780 |
25,04 |
27 |
810 |
25,04 |
28 |
840 |
25,04 |
29 |
870 |
25,04 |
30 |
900 |
25,04 |
31 |
930 |
25,04 |
32 |
960 |
25,04 |
33 |
990 |
25,04 |
34 |
1020 |
25,04 |
35 |
1050 |
25,04 |
36 |
1080 |
25,04 |
Naftalen 2
nr |
t [s] |
T [C] |
1 |
30 |
24,93 |
2 |
60 |
24,93 |
3 |
90 |
24,93 |
4 |
120 |
24,93 |
5 |
150 |
24,93 |
6 |
180 |
24,93 |
7 |
210 |
24,93 |
8 |
240 |
24,92 |
9 |
270 |
24,92 |
10 |
300 |
24,92 |
11 |
330 |
24,92 |
12 |
360 |
24,95 |
13 |
390 |
25,01 |
14 |
420 |
25,1 |
15 |
450 |
25,19 |
16 |
480 |
25,29 |
17 |
510 |
25,37 |
18 |
540 |
25,45 |
19 |
570 |
25,51 |
20 |
600 |
25,56 |
21 |
630 |
25,63 |
22 |
660 |
25,67 |
23 |
690 |
25,73 |
24 |
720 |
25,78 |
25 |
750 |
25,82 |
26 |
780 |
25,86 |
27 |
810 |
25,89 |
28 |
840 |
25,93 |
29 |
870 |
25,97 |
30 |
900 |
25,99 |
31 |
930 |
26,01 |
32 |
960 |
26,04 |
33 |
990 |
26,06 |
34 |
1020 |
26,09 |
35 |
1050 |
26,11 |
36 |
1080 |
26,13 |
37 |
1110 |
26,15 |
38 |
1140 |
26,17 |
39 |
1170 |
26,18 |
40 |
1200 |
26,21 |
41 |
1230 |
26,22 |
42 |
1260 |
26,24 |
43 |
1290 |
26,25 |
44 |
1320 |
26,26 |
45 |
1350 |
26,27 |
46 |
1380 |
26,28 |
47 |
1410 |
26,29 |
48 |
1440 |
26,29 |
49 |
1470 |
26,3 |
50 |
1500 |
26,3 |
51 |
1530 |
26,3 |
52 |
1560 |
26,3 |
53 |
1590 |
26,3 |
54 |
1620 |
26,3 |
55 |
1650 |
26,3 |
56 |
1680 |
26,3 |
57 |
1710 |
26,3 |
58 |
1740 |
26,3 |
a) dokładne określenie masy (przygotowanie próbki organicznej do reakcji)
dla kwasu benzoesowego:
dla pierwszej próbki naftalenu
dla drugiej próbki naftalenu
b) określenie dokładnego przyrostu temperatury określonej masy wody ∆T (tzw. bieg termometru).
Na podstawie danych możemy obliczyć ∆T dla kwasu benzoesowego i dwóch próbek naftalenu:
dla kwasu benzoesowego:
∆T=1,97K
dla pierwszej próbki naftalenu
∆T=1,37K
dla drugiej próbki naftalenu
∆T=1,24K
Wykresy dołączamy do sprawozdania (zostały wykonane na papierze milimetrowym).
c) obliczanie stałej układu kalorymetrycznego (pojemność cieplną, K) za pomocą substancji cechującej (kwasu benzoesowego).
Skorzystałyśmy ze wzoru:
gdzie:
Qv - ciepło spalania kwasu benzoesowego (
)
m - masa spalanej substancji
∆T - przyrost temperatury w kalorymetrze
M - masa molowa substancji wzorcowej (kwas benzoesowy M=122,12 g/mol)
Po podstawieniu odpowiednich wartości otrzymałyśmy:
d) obliczanie ciepła spalania badanej substancji (naftalen)
Przekształciłyśmy wzór powyżej i otrzymałyśmy:
Oznaczenia zostały zachowane tak jak powyżej, za wyjątkiem Qv, które oznacza ciepło spalania naftalenu.
Po wstawieniu wartości liczbowych otrzymałyśmy wyniki:
pierwsza próbka naftalenu
druga próbka naftalenu
Błąd względny obliczonego przez nas ciepła spalania wynosi dla:
pierwszej próbki naftalenu
drugiej próbki naftalenu
e) obliczanie molowej entalpii spalania naftalenu pod stałym ciśnieniem
Wiedząc, że zachodzi podana reakcja:
C10H8 (s) + 12O2 = 10CO2(g)+4H2O(c)
oraz, że:
i
możemy obliczyć
. Po podstawieniu do wzoru wartości otrzymujemy:
pierwsza próbka naftalenu
druga próbka naftalenu
f) obliczanie molowej entalpii tworzenia naftalenu z pierwiastków.
Mając do dyspozycji reakcje B, C i D, przekształciłyśmy je w taki sposób, by móc otrzymać reakcję A.
A 10C(s) + 4H2 --- C10H8(s) +
B C(s) + O2(g) --- CO2(g) + 393,8 kJ
C H2(g) + 0,5 O2(g) --- H2O(c) + 286,0 kJ
D C10H8(s) + 12O2(g) --- 10CO2(g) + 4H2O(c)+
-5033kJ/mol
Otrzymujemy takie wartości dla próbki pierwszej i drugiej naftalenu:
g) rachunek błędu: błąd bezwzględny i względny
Korzystamy przy obliczenia ze wzoru:
Po podstawieniu otrzymujemy:
Dla naftalenu 1:
Dla naftalenu 2:
Wartość tablicowa wynosi -69,9kJ.
Porównanie entalpii tworzenia z wartością z literatury - wnioski
Wartości entalpii tworzenia naftalenu różnią się mocno od podanych w tablicach. Pierwsza próbka naftalenu jest dokładniejsza, druga miała mniejszą dokładność. Możliwe różnice w otrzymanych wynikach odnośnie literatury związane są z pominiętymi przez nas w obliczeniach substancjami, które wytwarzały ciepło, np. drucik wolframowy lub reakcje pośrednie.
W pierwszej próbce naftalenu, w pomiarze 11 następuje nagły spadek temperatury. Wartość pomiaru odbiega od reszty i znajduje się poza funkcją wykresu. Odchylenie to może wynikać z faktu spięcia w obwodach elektrycznych laboratorium, poprzez które to kalorymetr przestał na chwilę działać ( zatrzymał mieszadło i pomiar) co spowodowało zaburzenie wyników.
termometr
pojemnik wewnętrzny kalorymetru = bomba kalorymetryczna
mieszadło
pojemnik zewnętrzny
Warstwa izolacyjna