POLITECHNIKA ŚLĄSKA Wydział Elektryczny Laboratorium automatyki i sterowania	Studia stacjonarne dwustopniowe Kierunek: EiT Rok akademicki: 2008/2009 Semestr: VI
Sterowniki programowalne
Studenci: 1. Adam Czudaj 2. Piotr Legutko 3. Małgorzata Dobiosz	Data 11.05.2009r. Grupa KSS-mgr Sekcja 6

1. Cel ćwiczenia:

Podstawowym, a zarazem głównym celem tego ćwiczenia było zapoznanie się ze sterownikami programowalnymi, ich zastosowaniem i podstawowym językiem do tworzenia programu sterownika.

2. Przebieg ćwiczenia:

W ramach ćwiczenia należało napisać w program w języku drabinkowym realizujący funkcję dekodera kodu BCD na 1 z n, gdzie w realizowanym przypadku n=6. Modyfikując odpowiednio program zrobiono by przy aktywnych wszystkich używanych wejściach, wszystkie wyjścia były aktywne.

Tablica prawdy realizowanego dekodera wygląda następująco:

Kod BCD			Kod 1 z n
C („2”)	B („1”)	A („0”)	1 z 6
0	0	0	Wszystkie wyjścia nieaktywne
0	0	1	1
0	1	0	2
0	1	1	3
1	0	0	4
1	0	1	5
1	1	0	6
1	1	1	Wszystkie wyjścia aktywne

Strukturę logiczną realizowanego dekodera przedstawiono poniżej:

Program realizujący funkcję dekodera umieszczono poniżej:

Przebiegi czasowe dekodera:

gdzie:

A, B, C - poszczególne wejścia,
0 - oznacza przedział w którym wszystkie wyjścia są nieaktywne,

1, 2 … 6 - oznaczają przedziały w których aktywne są poszczególne wyjścia,

7 - oznacza przedział w którym wszystkie wyjścia są aktywne.

3. Wnioski:

Niewątpliwą zaletą sterowników programowalnych jest ich prostota obsługi. Wykorzystując układy sterowania tworzone przez łączenie różnych modułów zawierających takie elementy jak: styczniki, przekaźniki czy człony czasowe inżynier musiał się dużo napracować, a ciężko zestawione połączenie realizowało tylko jeden określony program. Wykorzystując sterowniki programowalne można w prosty sposób zmieniać program sterowania siedząc przed komputerem połączonym z programatorem.

---