PRACA SOCJALNA I SŁUŻBY SPOŁECZNE
ROLA WYGLĄDU W ŻYCIU WSPÓŁCZESNEGO MĘŻCZYZNY
2009
spis treści
ROZDZIAŁ I TEORETYCZNY
WSTĘP....................................................................................................4
ROZDZIAŁ 1 Co rozumiemy po przez wygląd ............................................6
Wyjaśnienie pojęć ...............................................................................6
Atrakcyjność fizyczna......................................................................6
Rola społeczna................................................................................6
ROZDZIAŁ 2 Socjalizacja a mężczyźni .....................................................6
2.1 Tożsamość płciowa wynikająca z socjalizacji........................................6
2.1.1 Socjalizacja ról płci, pojęcia, znaczenie.............................................7
2.1.2 Aura męskości.................................................................................7
ROZDZIAŁ 3 Wzór męskiej urody.............................................................8
Uniwersalność męskiej urody................................................................8
3.1.1 Cechy wyglądu związane z atrakcyjnością fizyczną mężczyzny............8
Zapach................................................................................................9
ROZDZIAŁ 4 Samospełniające się proroctwo wobec wyglądu......................9
4.1 Wyjaśnienie pojęcia samospełniające się proroctwo...............................9
4.2 Uroda i samospełniające się proroctwo................................................10
ROZDZIAŁ 5 Relacje społeczne oraz zachowanie......................................10
5.1 Wpływ wyglądu na relacje społeczne i zachowanie ..............................10
5.2 Wpływ wyglądu na przypisywane cechy (atrybucję)..............................11
ROZDZIAŁ 6 Stereotypy w codziennym życiu...........................................11
Struktura stereotypów związanych z płcią.............................................11
Stereotyp rodzaju...............................................................................12
ROZDZIAŁ 7 „Nadobecność ciała” w reklamach.......................................13
7.1 Telewizja: wszechobecny medialny czynnik socjalizacji.......................13
7.2 Komercja ciała męskiego...................................................................13
7.2.1 Ideał medialny................................................................................13
7.2.2 Płeć kulturowa i mass media...........................................................14
7.2.3 Tradycyjnie czy postępowo - czyli wizerunek mężczyzn w aspekcie skuteczności reklamy..............................................................................15
ROZDZIAŁ 8 Obraz własnego ciała..........................................................16
ROZDZIAŁ 9 Subkultury.........................................................................17
Subkultura gejów oraz gwiazd rockowych.............................................17
Styl metro..........................................................................................18
9.2.1 Etymoligia słowa metroseksualista...................................................18
ROZDZIAŁ 10 Kulturystyka, używanie sterydów.......................................19
ROZDZIAŁ II BADANIA WŁASNE
ROZDZIAŁ 1.
1.1 Sformułowanie problemu badawczego………………………………………………..….20
1.1.1 Strukturalizacja problemu głównego………….………………………….…………….20
1.2 Charakterystyka badanej grupy…………………………………………………………...20
1.3 Przebieg badań …………………………………………………………………………...20
ROZDZIAŁ 2
Wyniki badań ………………………………………………………..…………21
Podsumowanie …………………….……………………………………………27
LITERATURA........................................................................................28
SPIS TABEL ………………………………………….…………………………….29
ANEKS………………………………………………………………………….……30
Kwestionariusz ankiety ………………………………..…………………..30
Wstęp
Z pewnością żyjemy w okresie zmian w definiowaniu męskości. Pytamy, co znaczy być prawdziwym mężczyzną lub nim nie być. Jednym z głównych czynników, który zmusza do konieczności przeformułowania męskości, są zmiany społeczne związane z błyskawicznym rozwojem techniki. Siła fizyczna przestaje być głównym wyznacznikiem męskości.
Markowy garnitur czy luksusowy samochód są dziś dla mężczyzny tak samo istotne jak zadbany wygląd i wysportowana sylwetka. Nowocześni panowie powoli przekonują się do korzystania z gabinetów odnowy biologicznej.
Manicure, maseczki na twarz, masaże, peeling - dla wielu mężczyzn takie zabiegi to wciąż wyłącznie „babskie sprawy”. Wielu konserwatywnych panów uważa, że salon kosmetyczny nie jest godny prawdziwego macho a mydło, woda i pianka do golenia zapewnią im zdrową, profesjonalną pielęgnację ciała.
Wielu panów ulega dziś modzie metroseksualizmu. Zjawisko metroseksualizmu uznawane jest za jeden z istotnych trendów konsumenckich minionego roku. Czyżby „wdzierał się” nowy ideał mężczyzny do Naszej kultury? Czym jest to spowodowane że metroseksualizm staje się coraz bardziej popularny?
Pojawia się nowy segment konsumentów: mężczyźni, którzy przyjmują postawy
i zachowania dotąd tradycyjnie przypisywano kobietom. Oczekują specjalnie do nich adresowanych produktów i usług. Konsumentami i potencjalnymi konsumentami/obiektami działań marketingowych są pełni metroseksualiści i metroseksualiści początkujący.
Zaawansowani są świadomymi konsumentami: wiedzą, czego chcą i gdzie tego szukać. Dbanie o siebie nie jest dla nich przejawem zniewieściałości, ale jest modne i przystoi mężczyźnie tak samo jak kobiecie. Tymczasem metroseksualista początkujący ma wiele pytań, wątpliwości i obaw.
W komunikacji należy pokazywać modeli, co do których nikt nie ma wątpliwości,
że są bardzo męscy i że mają ciekawe życie wewnętrzne.
Wszyscy się spieszą, dążą do ideału. Moim zdaniem jest on nie możliwy
do osiągnięcia - chyba że za pomocą komputera i programów retuszujących wszelkie niedoskonałości.
Praca składa się 10 rozdziałów teoretycznych. Pierwszy z nich obejmuje pojęcia związane z tym tematem - rola społeczna a także atrakcyjność fizyczna. Drugi rozdział opisuje socjalizacje wobec mężczyzn, znajdziemy tutaj tożsamość płciową, socjalizacje ról płciowych jak również aurę męskości. Rozdział trzeci wskazuje nam na wzory męskiej urody, cechy wyglądu związane z atrakcyjnością. Należą do nich m.in. symetryczna twarz i ciało, czysta , zdrowa skóra, zdrowe zęby. W rozdziale czwartym uwidacznia się samospełniające się proroctwo, które jest istotne podczas rozmów kwalifikacyjnych. W pozostałych rozdziałach - tj. piątym, szóstym, miodnym, ósmym, dziewiątym, dziesiątym - znajdziemy informacje dotyczące relacji społecznych, stereotypów, komercjalizacji ciała męskiego, obrazu własnego ciała, subkultur jak i kulturystyki, która często wiąże się z używaniem sterydów.
Ostatni, rozdział poświęcony został wynikom badań. Znajdują się tu odpowiedzi
na postawione pytania badawcze dotyczące roli wyglądu w życiu współczesnego mężczyzny. Praca kończy się podsumowaniem wyników badań.
Myślę, że niniejsza praca przybliży problematykę roli wyglądu oraz skłoni
do refleksji.
Kończąc chciałabym przytoczyć cytat jakże idealnie opisujący współczesnych mężczyzn.
„ŻYJ SZYBKO, UMRZYJ MŁODO, ZOSTAW PO SOBIE ATRAKCYJNE ZWŁOKI”
James Dean
Co rozumiemy po przez wygląd
Wyjaśnienie pojęć
Atrakcyjność fizyczna
Inaczej mówiąc wygląd, dawniej seksapil (z ang. sex appeal) - atrakcyjność erotyczna, związana przede wszystkim z wyglądem ciała, ale także zapachem, tembrem głosu, zachowaniem, wyraźnie pociągająca dla innych.
Rola społeczna
Role społeczne są siłą wywierającą nacisk na jednostkę niezależnie od tego czy doświadcza ona ich jako przeszkody na drodze swych osobistych pragnień, czy jako wsparcia dającego poczucie bezpieczeństwa.
Socjalizacja a mężczyźni
Tożsamość płciowa wynikająca z socjalizacji
W toku socjalizacji ludzie nabywają między innymi tożsamość płciową, która niekoniecznie musi być identyczna z naszą płcią biologiczną. Ta tożsamość jest w dużej mierze definiowana przez kulturę. Kultura narzuca ludziom, co znaczy być mężczyzną lub kobietą. Mężczyźni od wczesnych lat przyjmują podsuwane im wzorce męskości, uczą się roli, którą będą odgrywali przez resztę swojego życia.
Chłopcom i dziewczynkom kupuje się inne ubrania, inne książki i zabawki, oczekuje się od nich także innych zachowań. Bajki, czytanki, filmy, reklamy oferują zupełnie inne wzorce bycia kobietą i mężczyzną. W ten sposób ludzie uczą się także, na jakie cechy ciała
i wyglądu drugiej płci mają zwracać uwagę i kojarzyć je z atrakcyjnością.
Socjalizacja ról płci, pojęcia, znaczenie
SOCJALIZACJA RÓL PŁCI - proces, w wyniku którego dzieci i dorośli nabywają oraz internalizują wartości, postawy i zachowania przypisywane kobiecości lub męskości, lub też obu jednocześnie.
Wiele cech i ról uważanych za męskie jest pochodną presji społecznych i oddziaływań kulturowych, a nie wynikiem predyspozycji biologicznych. Nie chodzi tu o kwestionowanie różnic biologicznych, lecz o zakwestionowanie ich kulturowego wartościowania.
„Współczesny paradygmat męskości, w przeciwieństwie do tradycyjnego, nie jest raz na zawsze ustalony, jego granice są płynne i mogą się zmieniać. Tożsamość męska i męskość są uznawane za problematyczne. Dany mężczyzna tworzy swoją tożsamość, opierając się na swoim indywidualnym wyborze." Zakłada się, że każda jednostka ludzka może wybierać własną drogę życiową. Każdy człowiek ma prawo do samorealizacji i osiągnięcia pełni człowieczeństwa. W mężczyzna żyje na skrzyżowaniu różnych dyskursów, porusza się wśród wielu różnych koncepcji męskości i przez wybór nadaje sens swemu istnieniu.
Aura męskości
„Na rozwój przyswajania roli mężczyzny w każdym przypadku wpływają jego indywidualne biologiczne cechy (dziedziczone) oraz wartości męskie przekazane przez jego rodzinę, szkołę, kolegów, a także inne wpływy środowiskowe. Owe wartości męskie zebrane w jeden zbiór stanowią tzw. aurę męskości oraz system wartości, które odzwierciedlają obecnie istniejące w społeczeństwie normy określające, co jest przyjęte i pożądane jako męskie zachowanie.
Aurę męskości definiuje się jako kompleksowy zbiór wartości i przekonań dotyczących tego, co męskie w danym społeczeństwie. Wiele z tych wartości i przekonań opartych jest na nieudokumentowanych różnicach płci oraz stereotypach odnoszących się do ról płci, które choć wydają się wartościowe, mogą jednak mieć negatywne skutki dla mężczyzn, kobiet i dzieci.
Schemat pokazuje, że dwa pierwotne następstwa aury męskości, które mogą wywoływać konflikty płci u mężczyzn. Owe konfliktogenne skutki to:
• powściągliwość emocjonalna,
• potrzeba kontroli, władzy i współzawodnictwa.”
Wzór męskiej urody
Uniwersalność męskiej urody
Istnieją cechy wyglądu trwale związane z atrakcyjnością fizyczną. Powtarzają się one we wszystkich kulturach i nie zmieniają się ze względu na epokę - to cechy uniwersalne. Ludzie z różnych kultur trafnie oceniają atrakcyjność przedstawicieli innych ras
(np. przedstawionych na zdjęciach). Jednak pewne cechy wyglądu związane
są z atrakcyjnością jedynie w określonej kulturze lub w określonej epoce.
Wzór męskiej atrakcyjności zmienia się wolniej w porównaniu ze wzorcem urody kobiecej. Mężczyzna atrakcyjny w jednej kulturze będzie prawdopodobnie spostrzegany jako atrakcyjny w innej. W związku z tym tak jak osiemdziesiąt lat temu tak i dzisiaj bardzo podobni mężczyźni uchodzą za przystojnych.
Cechy wyglądu związane z atrakcyjnością fizyczną mężczyzny
„Badania z 1987 r. sugerują, że osoby o orientacji homoseksualnej mogą spostrzegać atrakcyjność w odwróconym wzorcu - za urodziwe uchodzą delikatne rysy u mężczyzn
i męskie rysy u kobiet.
Symetryczna twarz i symetryczne ciało - asymetria ciała i twarzy może być informacją o chorobach. Wiadomo także, że wraz z wiekiem rośnie asymetria budowy ciała - twarze i ciała ludzi starych są znacznie bardziej asymetryczne niż młodych.
Czysta, zdrowa skóra - oznaka zdrowia.
Wzrost - jest silnie skojarzony z autorytetem; na przykład mężczyzna przedstawiony jako "profesor Kowalski" wydaje się ludziom wyższy (przeciętnie o 6 cm) niż mężczyzna przedstawiony jako "pan Kowalski". Kobiety wydają się być bardziej wrażliwe na postawę wyprostowaną niż na wzrost, chociaż oba są elementami atrakcyjności. Wydaje się to wiązać z preferencją dla mężczyzn, którzy poprzez swoją postawę prezentują pewność siebie, siłę fizyczną i dużą wytrzymałość.
Zdrowe zęby - cechy twarzy mężczyzny, które sugerują jego dojrzałość, zdrowie
i dominację kojarzone są z atrakcyjnością.
Płaski brzuch.
Jędrne pośladki.
Wyraziste oczy.
Pierwsze dwie cechy wyglądu są uniwersalne, związane z atrakcyjnością we wszystkich kulturach, u obu płci.”
Zapach
Bodźce zapachowe wpływają na postrzeganie atrakcyjności. Prawie zawsze silne zapachy ciała uwalniane przez osoby bardzo spocone lub takie, które rzadko się myją
są uważane za nieatrakcyjne (z rzadkimi wyjątkami pewnych fetyszy). Jednakże zapach ludzkiego ciała do momentu, w którym nie osiągnął poziomu, który jest odczuwany jako nieprzyjemny, jest często uważany za czynnik atrakcyjności fizycznej.
Samospełniające się proroctwo wobec wyglądu
Wyjaśnienie pojęcia samospełniające się proroctwo
Samospełniające się proroctwo to zatem fałszywa definicja sytuacji, wywołująca nowe zachowanie, które powoduje, iż początkowo nieprawdziwa koncepcja staje
się koncepcją prawdziwą. Pozorna trafność samospełniającego się proroctwa utrwala błąd.
Prorok będzie się bowiem powoływał na faktyczny przebieg wypadków jako na dowód,
że miał rację od samego początku.
Uroda i samospełniające się proroctwo
Samospełniające się proroctwo istotnie wpływa na przebieg rozmów kwalifikacyjnych w trakcie przyjmowania do pracy. Błąd pierwszego rzutu oka, który jest mocno uzależniony od wyglądu kandydata, staje się początkiem samospełniającego się proroctwa.
Przykład
Osobom atrakcyjnym przypisuje się pozytywne cechy wewnętrzne, w wyniku czego podczas spotkania często jest się wobec tych osób milszymi i bardziej rozluźnionymi, okazuje się im sympatię. To sprawia, że osoby atrakcyjne odpowiadają również sympatycznym zachowaniem, potwierdzającym zwrotnie nasze przekonania o ich dobrych "z natury" cechach.
W przypadku chęci przerwania błędnego koła samospełniającego się proroctwa:
należy odrzucić pierwotną definicję sytuacji, która wprawiła to koło w ruch.
Kiedy zostanie zakwestionowane początkowe założenie i wprowadzona zostanie nowa definicja sytuacji, późniejszy bieg wydarzeń wykaże błędność tego założenia. Dopiero wtedy przekonanie nie będzie już stwarzało rzeczywistości.
Relacje społeczne oraz zachowanie
Wpływ wyglądu na relacje społeczne i zachowanie
We współczesnym świecie biznesu atrakcyjny wygląd ułatwia nawiązywanie kontaktów i zwiększa wiarygodność. Zdrowe, zadbane ciało poprawia samopoczucie i buduje poczucie własnej wartości.
Osoby urodziwe znacznie łatwiej zdobywają pracę, są także rzadziej z niej zwalniane.
W miejscu pracy są częściej awansowane, nawet jeśli mają takie same (a niekiedy niższe) kwalifikacje. Otrzymują więcej spontanicznej pomocy od nieznajomych, choć jednocześnie rzadziej są proszone o taką pomoc. O wiele częściej umawiają się także na randki.
Bardzo silny i wyraźny jest związek między atrakcyjnością fizyczną a lubieniem - osoby atrakcyjne łatwo zyskują sympatię. Pragnienie ponownego spotkania zależy
w pierwszym rzędzie od wyglądu partnera.
Wpływ wyglądu na przypisywane cechy (atrybucję)
Ładnym ludziom przypisuje się inne cechy niż brzydkim. Stworzymy inne wyobrażenie o tym, co robi to dziecko, jeśli będzie ono brzydkie i brudne.
Ludzie są zwykle przekonani, że osoby ładne są inteligentniejsze i szczęśliwsze niż brzydkie. Przypisuje się im także większą aktywność seksualną i towarzyską. Sądzi się, że mają na swoim koncie więcej sukcesów, są lepiej przystosowani, bardziej sprawni społecznie, zrównoważeni i niezależni.
Ogólnie rzecz biorąc, istnieje skłonność przypisywania osobom ładnym cech pożądanych i wysoko cenionych w danej kulturze.
Stereotypy w codziennym życiu
Struktura stereotypów związanych z płcią
Stereotyp płci to zespół przekonań, jakie cechy i zachowania są charakterystyczne dla każdej płci. Między kulturowe podobieństwo stereotypów płciowych jest duże - badani
z różnych krajów zgadzają się zwykle, jacy są (i powinni być) mężczyźni. Stereotyp płci przekazywany jest między innymi w formie twarzyzmu
”komponentami stereotypów związanych z płcią są:
Komponenta cech osobowości:
niezależność, aktywność, kompetencja, łatwość podejmowania decyzji, niezawodność, wiara w siebie, nieuleganie naciskowi, poczucie przywództwa.
Komponenta ról społecznych:
mężczyzna jest głową domu, utrzymuje finansowo rodzinę, jest przywódcą, jest odpowiedzialny za domowe naprawy.
Komponenta wyglądu zewnętrznego:
wysoki, silny, krzepki, szeroki w ramionach.
Komponenta zawodu:
kierowca ciężarówki, agent ubezpieczeniowy, instalator telefonów, chemik, burmistrz miasta.”
Stereotyp rodzaju
„Na treść stereotypów rodzaju składają się cztery oddzielne elementy, wykorzystywane przez ludzi do dokonywania rozróżnień pomiędzy kobietami a mężczyznami.
Są to: cechy charakteru, zachowania, cechy fizyczne i zajęcia. Aspekty te są względnie niezależne, ale ludzie przypisują mężczyznom jeden zestaw cech zaczerpniętych z każdej
z tych czterech grup, a kobietom - inny. Na podstawie znajomości jednego aspektu dokonują oceny pozostałych trzech.”
Ważnym czynnikiem wpływającym na utrzymywanie się stereotypów jest prawdopodobnie proces racjonalizacji. Stereotypy nie mogą się opierać na obserwacji, ponieważ różnice między rodzajami są często zbyt drobne, by człowiek mógł je stwierdzić na podstawie własnych spostrzeżeń. Można raczej przypuszczać, że ludzie tworzą stereotypy,
a następnie utrwalają je, dostosowując do nich swoje postawy.
Ludzie są skłonni przypisywać różnice w zachowaniu cechom osobowości, rezygnując z wyjaśnienia, że ważną rolę w wyborze zajęć odgrywają okoliczności. Wynika z tego,
że nierówny podział zajęć stanowi wystarczającą podstawę do formowania stereotypów rodzaju, obejmujących również przekonania na temat wrodzonych cech charakteru.
Ludziom wygodniej jest wierzyć, że kobiety opiekują się dziećmi czy zajmują , się domem dlatego, iż jakiś aspekt kobiecej osobowości predysponuje je do tej pracy. Poza tym, jeśli kobiety cechują się przymiotami koniecznymi do tego typu zajęć, to logiczne, że mężczyźni nie powinni się w nie angażować. Podobna racjonalizacja dotyczy nie tylko stereotypów rodzaju, lecz również rasowych czy etnicznych.
„Nadobecność ciała” w reklamach
Telewizja: wszechobecny medialny czynnik socjalizacji
Telewizja stanowi najbardziej znaczący medialny czynnik socjalizacji. Łatwo to wykazać, jeśli weźmiemy pod uwagę liczbę stacji telewizyjnych, jak również cechy przekazu telewizyjnego same w sobie. Telewizja pełni centralne miejsce w życiu większości obywateli. Okazało się także, że zwiększone zainteresowanie Internetem i grami komputerowymi,
a także filmami wideo, nie przyniosło zmniejszenia ilości czasu poświęconego na oglądanie telewizji, przypadającego na jedną osobę.
Komercja ciała męskiego
W reklamie coraz częściej pojawiają się mężczyźni, którzy upodobniają się strojem
i wyglądem do kobiet. W magazynach mody zamieszczane są zdjęcia półnagich dziewcząt
i chłopców, na których sylwetki obu płci nie różnią się w żaden znaczący sposób. Czasami fotografie przedstawiają postacie mężczyzn i kobiet tak podobne do siebie, jakby płci w ogóle nie było.
Reklama stanowi zwierciadło stereotypów płci, a jej specyfika polega na ukazywaniu ich w jak najatrakcyjniejszej formie. Ale jest to tylko jeden z aspektów przekazu reklamowego. Diane Barthel uważa, że reklama kształtuje także nowe wzory zachowań. Autorka Putting on Appearances twierdzi, iż reklamy przyczyniły się do wzrostu zainteresowania mężczyzn swoim ciałem. Wiele reklam telewizyjnych jest odbiciem funkcjonujących w społeczeństwie stereotypów mężczyzn, ale przez ukazywanie nowych wzorców męskości reklama wpływać może na zmianę zachowań.
Ideał medialny
W kulturze współczesnej nie tylko kobiety; ale również mężczyźni posiadają swój ideał ciała, do którego aspirują. Presja dostosowania się do ideału męskiej fizjonomii (sylwetka mezomorficzna) może powodować niezadowolenie mężczyzn z własnej fizyczności i obniżać dobre samopoczucie.
„Już w latach 50. nastąpił wzrost zainteresowania wyglądem mężczyzny i modą męską
w związku. Z pojawieniem się w USA magazynów adresowanych do mężczyzn (Penthaus, Playboy, Hustler, Sports Ilustrated). Reklamy prezentowały młode, wysportowane, muskularne sylwetki. Obecnie wielu mężczyzn dba o swoje ciało nie mniej niż kobiety.”
W magazynach mody pojawiają się zdjęcia półnagich mężczyzn, które zaprzeczają dotychczas panującym normom wizualnym. Na jednym z nich, sylwetki płci nie różnią się
w żaden znaczący sposób. Chłopcy pozbawieni są muskulatury i owłosienia na klatce piersiowej, ich fryzury są niekiedy dłuższe niż dziewcząt. Kolejnym aspektem znoszenia rozróżnienia jest brak butów (jako że buty męskie i kobiece różnią się zasadniczo).
„Nie występuje też żaden przejaw inwersji płciowej - chłopcy nie zamieniają się
z dziewczętami rolami płciowymi. Dominuje natomiast zmieszanie się cech i wyróżników, które tradycyjnie definiowały płeć i ciało. Z kolei na pokazach mody coraz częściej prezentuje się style „uniseksualne" - mężczyzna jak(o) kobieta, kobieta jak(o) mężczyzna. Tego typu wizualne teksty znakomicie wpasowują się w trend naturalizacji biseksualizmu.”
Płeć kulturowa i mass media
W kulturze konsumenckiej uroda jest traktowana, jako towar. Media, reklamy promują pewien "modny" typ urody, który jest szalenie trudny do osiągnięcia i wymaga wielu zabiegów pielęgnacyjnych.
Atrakcyjność fizyczna jest silną determinantą sympatii i lubienia, obok podobieństwa, szczerości, częstości kontaktów, odgrywa ważną rolę zwłaszcza w początkowych fazach tworzenia się związków. Dotyczy to miłości, ale także przyjaźni.
„Gdy tylko pojawia się kwestia sposobów przedstawiania mężczyzn w środkach masowego przekazu, natychmiast odzywają się głosy, że media dają odbiorcy jedynie to, czego on oczekuje, pragnie lub żąda. To popularne przekonanie jest określane w języku teorii komunikacji jako hipoteza odzwierciedlania. Stwierdza ona, że zawartość przekazów medialnych stanowi odzwierciedlenie zachowań i relacji między ludzkich, jak również wartości i norm, które są najbardziej typowe dla danego społeczeństwa. Oczywiście takie założenie jest do pewnego stopnia prawdziwe.” Nie ulega bowiem wątpliwości, iż komercyjnie zorientowani sponsorzy (dostarczający mediom większości środków finansowych niezbędnych do ich funkcjonowania) pragną przyciągnąć możliwie największą widownię - a jest to logicznie możliwe jedynie wówczas, gdy dostarczy się ludziom tego, czego pragną lub oczekują. Jednakże naukowcy, którzy badają media, zauważają również, że w ich działaniach nie ma miejsca na „proste odzwierciedlanie kultury". Media kulturę tę kształtują i kreują. W jaki sposób?
Podajmy jako przykład Wiadomości. Twierdzi się niekiedy, że w krótkim 22 minutowym przekazie (włączając w to reklamy), programy te dostarczają informacji o najbardziej istotnych wydarzeniach, do których dochodzi na całym świecie w danym dniu. Oczywiście decyzje odnośnie do tego, co będzie pokazane, muszą zostać podjęte przez osoby prowadzące program. I już w tym momencie rozpoczyna się proces kształtowania naszych poglądów
i oczekiwań.
„Media selekcjonują informacje, przez co niektóre z nich stają się godne uwagi tworzą rankingi w zakresie tego, co jest ważne, a co nie - innymi słowy, <<tworzą listę istotnych spraw>> na potrzeby opinii publicznej [...]. Media wywierają wpływ na opinię publiczną przede wszystkim przez wybór tematów konstruowanie dyskusji na ich temat i kontrolowanie przebiegu debaty - a w procesie tym zawsze dochodzi do istotnego pomijania pewnych spraw."
Tradycyjnie czy postępowo - czyli wizerunek mężczyzn w aspekcie skuteczności
reklamy
W literaturze naukowej szeroko dyskutowany jest problem związków pomiędzy kulturą a reklamą. „Z jednej strony mówi się, reklama odzwierciedla kulturę, z drugiej natomiast przypisuje jej moc kształtowania postaw i przekonań społecznych. Stąd też niebagatelne znaczenie reklamy nie tylko w odzwierciedlaniu, ale także w kształtowaniu, utrwalaniu i ewentualnej zmianie stereotypów, a w tym także stereotypów płciowych.
Istnieje kilka prób typologii wizerunków mężczyzn występujących w reklamach. Wszechobecność stereotypów w przekazach reklamowych jest więc faktem niepodważalnym.”
Wśród najważniejszych, z punktu widzenia reklamy, cech stereotypów wymienia ich dużą dostępność poznawczą i trwałość. „Dzięki tym właściwościom stereotypy są bardzo szybko aktywizowane, co ma istotne znaczenie dla tak krótkotrwałego przekazu, jakim jest reklama. Dodatkowo wiadomo, że dane zgodne ze stereotypem są bardziej zrozumiałe, łatwiej i szybciej zapamiętywane. Tak więc przekaz reklamowy posługujący się stereotypową informacją jest o tyle bezpieczny, że spełnia dwa warunki skutecznej reklamy (zrozumienie
i zapamiętanie).
Dla skuteczności reklamy szczególnie ważne jest poznanie stereotypów funkcjonujących w danej kulturze po to, by stworzyć przekaz zgodny z wartościami potencjalnych konsumentów. Przekaz taki ma szansę być w większym stopniu akceptowalny, a przez to mieć większą siłę ekspresji. Jak podkreśla autorka, jest to ważne dla procesu identyfikacji konsumenta - potencjalny nabywca będzie identyfikował się z wzorem prezentowanymi w reklamie o tyle, o ile będzie on zgodny z jego wyobrażeniem o sobie.
Nieumiejętność dostrzeżenia różnicy pomiędzy stereotypowym a rzeczywistym obrazem potencjalnego konsumenta może prowadzić do stworzenia nieadekwatnego przekazu nie mieszczącego się w granicach akceptacji konsumenta. Prowadzić to może do odrzucenia treści zawartych w przekazie, co jest jednoznaczne z obniżeniem skuteczności reklamy. Niekiedy jednak posłużenie się stereotypem w reklamie może przynieść korzyści.”
Obraz własnego ciała
We współczesnym świecie wyjątkowe znaczenie w obrazie ciała ma szczupła sylwetka, natomiast nadwaga stała się niemal cechą stygmatyzującą. Ludzie otyli napotykają liczne problemy w relacjach nie tylko interpersonalnych, ale także zawodowych. Pracodawcy domagają się od pracowników dobrej prezencji i dyskryminują osoby „puszyste".
Jak się okazuje, waga stanowi kategorię podstawową w tworzeniu obrazu ciała już
od najmłodszych lat. Nawet 8-9-latki tęższe od przeciętnych rówieśników kształtują negatywny obraz własnego ciała, wykazują niską samoocenę i przekonanie o konieczności stosowania diety. Z badań nad dziećmi w wieku wczesnoszkolnym wynika, że samoocena koreluje nie tyle z samą wagą ciała, ile z jej subiektywną oceną, a dzieci postrzegające siebie, jako za grube mają negatywny obraz własnego ciała i niższą samoocenę. Ukształtowana
już w okresie przedszkolnym, na podstawie subiektywnego kryterium wagi, samoocena utrwala się.
Subkultury
Subkultura gejów oraz gwiazd rockowych
Grupą mężczyzn, która przywiązuje szczególną wagę do wyglądu ciała, jest subkultura gejów. Zwracają oni uwagę na wszystkie aspekty wyglądu zewnętrznego mężczyzny: sylwetkę, ubranie, czystość, urodę.
Często głoszony pogląd, iż tylko kobiety troszczą się o własne ciała, jest błędny.
„Na przełomie lat 70. i 80. pojawił się nowy typ geja macho, dbającego o muskularną sylwetkę ciała. Heteroseksualni mężczyźni podchwycili ten wzór, co zmniejszyło uprzedzenie
do homoseksualistów, postrzeganych dotąd głównie jako niepełnowartościowi, słabi mężczyźni. Nowy obraz ciała uczyniono obowiązującym, ponieważ wzrosło uczestnictwo kobiet w sferze publicznej, zaczęły się zacierać różnice między kobietą a mężczyzną,
w związku z czym potrzebne było wyeksponowanie męskiej muskulatury, aby pokazać,
że różnice między mężczyznami a kobietami istnieją.” W środkach masowego przekazu pojawił się wizerunek muskularnego, młodego mężczyzny. Jednym z najbardziej popularnych wzorów męskości w tych latach stała się postać Rambo grana przez Sylvestra Stallone. Należy dodać, iż wzrost zainteresowania ciałem jest u mężczyzn spowodowany prawdopodobnie także zmniejszeniem identyfikacji mężczyzny z rolą żywiciela rodziny
i wzrostem jego autonomii .
Marilyn Manson oraz wokaliści zespołów rockowych (np. The Cure, Bobylon Zoo, Him, Placebo) malują usta i paznokcie, stosują ostry makijaż. W niektórych teledyskach trudno jest rozpoznać, czy śpiewająca osoba jest mężczyzną, czy kobietą. Opisując to zjawisko, niektórzy autorzy posługują się terminem trzecia płeć.
Styl metro
„Metroseksualizm, styl metro - zjawisko społeczne, styl życia upowszechniany wśród młodych mężczyzn przez współczesną kulturę masową, w którym szczególną rolę odgrywa skupienie na własnej cielesności, podążanie za modą, korzystanie ze zdobyczy kosmetyki, przywiązywanie wagi do własnej atrakcyjności - cechy dotychczas kojarzone z kobiecością.
Z metroseksualizmem kojarzone są również takie cechy osobowości, jak wrażliwość
i delikatność, ciepło i zdolność do empatii. Zainteresowania mężczyzny metroseksualnego skupiają się w dużym stopniu wokół sztuki i nauk humanistycznych, a aktywność sportowa ma na celu w większym stopniu zachowanie kondycji aniżeli przyrost masy mięśniowej.
Terminem metroseksualista po raz pierwszy posłużył się felietonista Mark Simpson, opisując stereotyp zakochanego w sobie mężczyzny, mieszkańca wielkiego miasta, konsumenta idealnego z punktu widzenia koncernów kosmetycznych czy odzieżowych. Mężczyzna metroseksualny w powszechnym rozumieniu to taki, który używa tylko markowych kosmetyków, często korzysta z usług kosmetyczki, stosuje manicure, żeluje włosy, odwiedza solarium, doskonale zna się na modzie, oraz często usuwa owłosienie
ze swojego ciała, ponieważ uważa je za zbędne. Antagonistyczny wobec metroseksualisty jest stereotyp macho.”
Etymologia słowa metroseksualista
„Może być zinterpretowana na co najmniej trzy sposoby:
przedrostek metro- (tłumaczony jako "pomiędzy") może odnosić się do zatarcia różnic między płcią męską i żeńską w dziedzinie stylu życia i podejścia do własnej cielesności,
ten sam przedrostek, kojarzony odruchowo z infrastrukturą miejską, może wskazywać, że zjawisko dotyczy mieszkańców wielkich miast,
brzmienie słowa metroseksualista mogło celowo budzić skojarzenia z orientacją seksualną - przed upowszechnieniem się tego zjawiska dbałość o własną atrakcyjność przypisywano głównie gejom, ale mężczyzna metroseksualny nie jest homoseksualny, wręcz przeciwnie.”
Za przyczyny upowszechniania się metroseksualizmu uznaje się konsekwentną politykę marketingową wytwórców produktów kosmetycznych i odzieżowych, prowadzącą do zwiększenia zainteresowania męskiej części populacji ich produktami. Często wskazuje
się jednak także na zacieranie się ról, jakie we współczesnym społeczeństwie pełnią kobiety
i mężczyźni, a co za tym idzie - uaktywnienie się u kobiet cech męskich, a u mężczyzn - cech kobiecych. Nie oznacza to, że mężczyźni metroseksualni porzucają cechy typowo męskie (jak stanowczość, demonstrowanie siły), lecz uzupełniają je cechami związanymi
z uczuciowością.
Kulturystyka, używanie sterydów
Stereotypowy wizerunek idealnej, umięśnionej, męskiej sylwetki powoduje, że wielu młodych mężczyzn podejmuje intensywne ćwiczenia fizyczne, uprawia kulturystykę, sport, „buduje ciało", lecz zbyt intensywne programy ćwiczeń - w połączeniu z używaniem środków hormonalnych - stają się ryzykownym zagrożeniem dla zdrowia, przez wielu mężczyzn lekceważonym. „Młodzieńcy używający sterydów cechują się wysoką motywacją
do posiadania muskularnej sylwetki, są przekonani o dobroczynnym wpływie tych środków na zdrowie, nie wierzą zatem w ryzyko związane ze sterydami, silnie temu zaprzeczają. Jednocześnie pozostają pod dużym wpływem rówieśników o podobnych przekonaniach
i stylu życia.
Uprawianie określonych dyscyplin sportu pozostaje w silnym związku ze stereotypami związanymi z płcią.”
Sformułowanie problemu badawczego
Rola wyglądu w życiu współczesnego mężczyzny.
Jaka jest rola wyglądu w życiu współczesnego mężczyzny?
Strukturalizacja problemu głównego
Jaką rolę przywiązują do ubioru?
Jak dbają o higienę osobistą?
Jakie stosują sposoby zdobienia ciała?
Co determinuje rolę wyglądu?
Charakterystyka badanej grupy
Badania przeprowadzone zostały na 50 osobowej grupie:
Miasto - 35 mężczyzn,
Wieś - 15 mężczyzn.
Świdnica jest położona na 21,78 km2 w południowo - zachodniej Polsce, na Dolnym Śląsku, w bezpośrednim sąsiedztwie autostrady A4, która jest częścią europejskiego szlaku komunikacyjnego E-18 (Hamburg-Odessa), w odległości 50 km od Wrocławia. Świdnica jest historycznym miastem kupieckim liczy sobie ponad 700 lat. Jest jedną ze stolic dawnego Księstwa Świdnicko - Jaworskiego. Posiada bogatą kulturę i rozwijającą się gospodarkę. W Świdnicy zamieszkuje ponad 60.500 osób.
Przebieg badań
W mojej pracy do przeprowadzenia badań wykorzystałam kwestionariusz ankiety. Jego celem było zebranie informacji odnoszących się do roli wyglądu w życiu współczesnego mężczyzny. Narzędzie to składa się z 15 pytań zamkniętych. Pytania dotyczą dbania mężczyzn o swój wygląd.
W skład ankiety wchodzi również metryczka pytająca respondentów o wiek, wykształcenie, miejsce zamieszkania, pozycje społeczno-zawodową, stan cywilny oraz dochód brutto na jednego członka rodziny.
Ankietowanie grupy przeprowadziłam na terenie miasta Świdnica od 04.05 do 22.05.2009 roku.
WYNIKI BADAŃ
W niniejszym rozdziale zostaną przedstawione wyniki badań własnych.
Tabela 1. Odpowiedzi na pytanie: Czy posiadasz swojego idola?
Czy posiadasz swojego idola? |
Mężczyźni |
Tak |
33% |
Nie |
67% |
Razem |
100% |
Jak wynika z tabeli 1 mężczyźni mają wysoką samoocenę i trudno im jest wskazać osobę która będzie więcej pozytywnych zalet niż oni sami. W dziejszych czasach ideał wzorowany przez media jest „bliski” stylowi życia współczesnych mężczyzn.
Tabela 2. Odpowiedzi na pytanie: Czy chodzisz na siłownię?
Czy chodzisz na siłownię? |
Mężczyźni |
Tak |
83% |
Nie |
17% |
Razem |
100% |
Ankieta była przeprowadzona w okresie przed letnim sezonem wakacyjnym, co może skutkować tak wysokim procentem osób chodnych do siłowni.
Tabela 3. Odpowiedzi na pytanie: Jaka jest przyczyna Twojego uczęszczania na siłownię?
Jaka jest przyczyna Twojego uczęszczania na siłownię? |
Mężczyźni |
Zdrowie |
5% |
Kondycja |
48% |
Dobrze zbudowana sylwetka |
47% |
Razem |
100% |
Jak wskazuje tabela 3 mężczyźni najczęściej korzystają siłowni z powodów kondycyjnych oraz pragną mieć dobrze zbudowaną sylwetkę. W coraz większym stopniu zwracają uwagę na swoją sylwetkę, co może być spowodowane olbrzymim naciskiem ze strony mediów oraz oczekiwaniem swoich partnerek.
Tabela 4. Odpowiedzi na pytanie: Czy chodzisz do kosmetyczki?
Czy chodzisz do kosmetyczki? |
Mężczyźni |
Tak |
10% |
Nie |
90% |
Razem |
100% |
Mimo szerzącego się stylu metroseksualizmu mężczyźni do zabiegów kosmetycznych podchodzą jeszcze bardzo sceptycznie i uważają iż jest to tylko dla kobiet.
Gdyby ankieta była przeprowadzana w większej aglomeracji odsetek ten byłby zapewne większy ze względu anonimowości oraz innemu stylu życia.
Tabela 5. Odpowiedzi na pytanie: Jak często bywasz u kosmetyczki?
Jak często bywasz u kosmetyczki? |
Mężczyźni |
Raz w roku |
20% |
Raz w miesiącu |
20% |
Raz na tydzień |
10% |
Raz na trzy miesiące |
50% |
Razem |
100% |
Tabela 5 pokazuje, że 50% badanych mężczyzn korzysta z usług kosmetyczki raz na trzy miesiące. Kobiety coraz częściej pragną zadbanych mężczyzn, są tym samym zmuszeni raz na jakiś czas zadbać o swoje ciało.
Tabela 6. Odpowiedzi na pytanie: Jak często się kąpiesz w ciągu dnia?
Jak często się kąpiesz w ciągu dnia |
Lato |
Zima |
Raz dziennie |
21% |
45% |
Dwa razy dziennie |
36% |
34% |
Trzy razy dziennie |
27% |
7% |
Cztery razy dziennie |
16% |
2% |
Razem |
100% |
25 |
Z tabeli 6 można wywnioskować, iż mężczyźni częściej w ciągu dnia kapią się w porze letniej niż zimowej. Nie jest to wcale nic dziwnego gdyż podczas gorących dni człowiek więcej się poci i potrzebuje „odświeżenia”.
Tabela 7. Odpowiedzi na pytanie: Czego używasz po kąpieli?
Czego używasz po kąpieli? |
Mężczyźni |
Dezodorantu |
15% |
Perfum |
4% |
Wody toaletowej |
28% |
Antyperspirantu w sztyfcie bądź kulce |
53% |
Razem |
100% |
Najczęściej wskazywanymi środkami są antyperspiranty. Jednak równie często mężczyźni używają wody toaletowej.
Antyperspirant jest względną nowością na rynku, cieszy się dużym powodzeniem ze względu na szerokie rozreklamowanie produktu oraz jego skuteczność.
Tabela 8. Odpowiedzi na pytanie: Jak często się golisz?
Jak często się golisz? |
Mężczyźni |
Raz dziennie |
40% |
Dwa razy dziennie |
26% |
Przed wyjściem z domu |
15% |
Raz w tygodniu |
10% |
Nie golę się wcale |
9% |
Razem |
100% |
Tabela 8 pokazuje, iż mężczyźni odpowiadają na pytania zgodnie z panującą modą. Dla nie których mężczyzn codzienne golenie jest niczym rytuał.
Tabela 9. Odpowiedzi na pytanie: Czy posiadasz swojego fryzjera do którego zawsze chodzisz się strzyc?
Czy posiadasz swojego fryzjera do którego zawsze chodzisz się strzyc? |
Mężczyźni |
Tak |
58% |
Nie |
42% |
Razem |
100% |
Badani mężczyźni posiadają swojego ulubionego fryzjera do którego chętnie chodzą
i korzystają z jego usług, ponieważ jest to pewnego rodzaju przyzwyczajenie. Jednak także dużej części badanych mężczyzn jest to obojętne do kogo pójdą się ostrzyc, nieskomplikowane fryzury nie wymagają doświadczenia i jest im obojętne który fryzjer zetnie ich maszynką do włosów.
Tabela 10. Odpowiedzi na pytanie: Określisz swoje fryzury jako?
Określisz swoje fryzury jako? |
Mężczyźni |
Modne |
22% |
Zwyczajne/normalne |
49% |
Ekstrawagandzkie |
29% |
Razem |
100% |
Respondenci swoje fryzury określają jako normalne/zwyczajne bez żadnych udziwnień. Nie potrzebują swoją fryzurą zwracać na siebie uwagi.
Tabela 11. Odpowiedzi na pytanie: Czy farbujesz włosy?
Czy farbujesz włosy? |
Mężczyźni |
Tak - systematycznie |
13% |
Tak - czasami |
26% |
Tak - rzadko |
30% |
Nie farbuję włosów |
31% |
Razem |
100% |
Jest nie wielka różnica pomiędzy mężczyznami nie farbującymi włosów, a tymi co robią to rzadko. Młodzież bardzo często farbuje sobie włosy na okres wakacji, co może skutkować taką 1% różnicą.
Tendencja może okazać się wzrostowa gdyż mężczyźni coraz częściej ulegają nowym stylom.
Tabela 12. Odpowiedzi na pytanie: Czy posiadasz na swoim ciele kolczyki bądź tatuaże?
Czy posiadasz na swoim ciele kolczyki bądź tatuaże? |
Mężczyźni |
Tak |
52% |
Nie |
48% |
Razem |
100% |
Piercing jest bardzo modny w dzisiejszych czasach. Jak również różnego rodzaju subkultury tym się charakteryzują.
Tabela 13. Odpowiedzi na pytanie: Ile wydajesz na ubrania w miesiącu?
Ile wydajesz na ubrania w miesiącu? |
Mężczyźni |
1000 złotych |
1% |
500 złotych |
18% |
250 złotych |
33% |
100 złotych |
24% |
50 złotych |
24% |
Razem |
100% |
Średnio każdy mężczyzna wydaje na swoje ubrania 150 złotych. W stosunku do kobiet jest to bardzo mało, ale jak na mężczyzn którzy nie dbali o swój ubiór i było im obojętne co noszą na sobie jest to znaczna różnica.
Charakter pracy wymaga od mężczyzn coraz większego nakładu środków na garderobę.
Z roku na rok ta kwota wzrasta.
Tabela 14. Odpowiedzi na pytanie: W jakich sklepach robisz zakupy?
W jakich sklepach robisz zakupy? |
Mężczyźni |
Młodzieżowych |
54% |
Eleganckich |
11% |
Modnych |
35% |
Razem |
100% |
Mężczyźni chcą w dzisiejszych czasach wyglądać młodzieżowo i modnie. Pomału w tych kwestiach upodabniają się do kobiet, które bardzo zwracają uwagę na to co noszą.
Tabela 15. Odpowiedzi na pytanie: Swój ubiór określisz jako?
Swój ubiór określisz jako? |
Mężczyźni |
Schludny |
35% |
Zadbany |
44% |
Wyróżniający się |
6% |
Modny |
15% |
Razem |
100% |
Strój współczesnego mężczyzny jest przede wszystkim zadbany i schludny.
PODSUMOWANIE
Kończąc moją pracę chciała bym w podsumowaniu krótko scharakteryzować moje spostrzeżenia jakie miałam okazje dostrzec.
Niepodległa dyskusji fakt, że mężczyźni odpowiadający na pytania w ankiecie wzorowali się na szeroko rozumianej pop kulturze wszechobecnej w naszym „nowoczesnym” świecie. Biernie akceptujemy wzorce zachowań oraz modę kreowaną przez media, jednak nie ulega wątpliwości że do państw zachodniej europy oraz ameryki daleko nam jeszcze brakuje. To właśnie tam swój zalążek mają wszystkie nowinki oraz nowe trendy mody. Wielkie korporacje coraz częściej narzucają nam styl życia poprzez swoje „niezastąpione” nowe produkty.
Mężczyźni kierujący się pierwotnymi instynktami zastępują prehistoryczną maczugę, czy średniowieczne zbroje przedmiotami kreowanymi przez media. Odpowiednie przedmioty wymagają z kolei odpowiedniego stylu życia. Te wszystkie czynniki nakładają się na temat mojej pracy, czyli jaką rolę w życiu mężczyzny odgrywa jego wizerunek oraz atrybuty jakimi się otacza.
Jak już wyżej wspomniałam kultura zachodu przenika do naszego środowiska, swobodny styl życia, wyróżnianie się z społeczeństwa, chęć zaistnienia, pokazania czegoś oryginalnego, to wręcz ideologia współczesnych mężczyzn. Ankieta pokazuje że codzienną toaletę oraz ukazywanie typowo męskich cech zastępują wizyty u kosmetyczki, fryzjerów-artystów. Aż samo na język nasuwa się pytanie którym chciałabym zakończyć moją pracę.
Czy mężczyźni dalej są mężczyznami?
LITERATURA
Arcimowicz Krzysztof 2003r., „Obraz mężczyzny w Polskich mediach”, Gdańsk, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne (GWP).
Brannon Linda 2002r., „Psychologia rodzaju”, Gdański, GWP.
Kantalupa nr 9/2005r., „ Piękniejsza strona mężczyzny”, Warszawa, „Świat konsumenta”
Kuczyńska Alicja 2002r., „Zrozumieć płeć”, Wrocław, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.
Mandal Eugenia 2000r., „ Podmiotowe i interpersonalne konsekwencje stereotypów związanych z płcią”, Katowice, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.
Merton Robert 1982r., „Teoria socjologiczna i struktura społeczna”, Warszawa, Państwowe Wydawnictwo Naukowe (PWN).
Mikulska Jolanta i Boski Paweł 1999r., „Męskość - kobiecość w perspektywie indywidualnej i kulturowej”, Warszawa, Wydawnictwo Instytutu Psychologii (PAN).
Sztompki Piotra i Kuci Marka 2005r., „Socjologia lektury”, Kraków, Wydawnictwo Znak.
Renzetti Claire & Curran Daniel 2005r., „Kobiety, mężczyźni i społeczeństwo”, Warszawa, PWN.
Internet: http://pl.wikipedia.org
SPIS TABEL
Tabela 1. Odpowiedzi na pytanie: Czy posiadasz swojego idola?.................................................21
Tabela 4. Odpowiedzi na pytanie: Czy chodzisz do kosmetyczki?.............................................22
Tabela 5. Odpowiedzi na pytanie: Jak często bywasz u kosmetyczki?.......................................22
Tabela 6. Odpowiedzi na pytanie: Jak często się kąpiesz w ciągu dnia?.....................................23
Tabela 7. Odpowiedzi na pytanie: Czego używasz po kąpieli?..................................................23
Tabela 8. Odpowiedzi na pytanie: Jak często się golisz?...........................................................23
Tabela 9. Odpowiedzi na pytanie: Czy posiadasz swojego fryzjera do którego zawsze chodzisz się strzyc?....................................................................................................................................................24
Tabela 10. Odpowiedzi na pytanie: Określisz swoje fryzury jako?............................................24
Tabela 11. Odpowiedzi na pytanie: Czy farbujesz włosy?..............................................................24
Tabela 13. Odpowiedzi na pytanie: Ile wydajesz na ubrania w miesiącu?..................................25
Tabela 14. Odpowiedzi na pytanie: W jakich sklepach robisz zakupy?.......................................26
Tabela 15. Odpowiedzi na pytanie: Swój ubiór określisz jako?..................................................26
ANEKS
Kwestionariusz ankiety
Ankieta |
1. Czy posiadasz swojego idola? Tak Nie |
2. Czy chodzisz na siłownię? Tak Nie
|
3. Jaka jest przyczyna Twojego uczęszczania na siłownię? Zdrowie Kondycja Dobrze zbudowana sylwetka
|
4. Czy chodzisz do kosmetyczki? Tak Nie
|
5. Jak często bywasz u kosmetyczki? Raz w roku Raz w miesiącu Raz na tydzień Raz na trzy miesiące
|
LATO ZIMA
|
7. Czego używasz po kąpieli?
Dezodorant Perfumy Woda toaletowa Antyperspirant |
8. Jak często się golisz?
Raz dziennie Dwa razy dziennie Przed wyjściem z domu Nie gole się wcale |
9.Czy posiadasz swojego fryzjera do którego zawsze chodzisz się strzyc?
Tak Nie |
Modne Zwyczajne/normalne Ekstrawagandzkie |
Tak - systematycznie Tak - czasami Tak - rzadko Nie farbuję włosów |
Tak Nie |
|
Młodzieżowych Eleganckich Modnych |
Schludny Zadbany Wyróżniający się Modny |
Metryczka |
1. Miejsce zamieszkania: wieś miasto 2. Wykształcenie: podstawowe zawodowe średnie wyższe 3. Pozycja społeczno-zawodowa: uczeń/student robotnik pracownik umysłowy bezrobotny 5. Wiek:.................................. |
tembrem - barwa głosu.
Źródło: http://pl.wikipedia.org
Kuczyńska Alicja 2002r., „Zrozumieć płeć”, Wrocław, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego (s.51)
Brannon Linda 2002r., „Psychologia rodzaju”, Gdański, GWP (s.215).
Kuczyńska Alicja Op.cit (s.53).
Kantalupa nr 9/2005r., „ Piękniejsza strona mężczyzny”, Warszawa, „Świat konsumenta”
Sztompki Piotra i Kuci Marka 2005r., „Socjologia lektury”, Kraków, Wydawnictwo Znak (s.312-313).
Twarzyzm (ang. facism) - zjawisko polegające na eksponowaniu w środkach masowego przekazu głównie sylwetek całego ciała w przypadku kobiet i jedynie zbliżeń twarzy w przypadku mężczyzn.
Źródło: http://pl.wikipedia.org
Mandal Eugenia 2000r., „ Podmiotowe i interpersonalne konsekwencje stereotypów związanych z płcią”,
Katowice, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego (s.17).
Brannon Linda Op.cit (s.219).
Arcimowicz Krzysztof 2003r., „Obraz mężczyzny w Polskich mediach”, Gdańsk, Gdańskie Wydawnictwo
Psychologiczne (GWP) (s.75).
Mikulska Jolanta i Boski Paweł 1999r., „Męskość - kobiecość w perspektywie indywidualnej i kulturowej”,
Warszawa, Wydawnictwo Instytutu Psychologii (PAN) (s.180).
Renzetti Claire & Curran Daniel 2005r., „Kobiety, mężczyźni i społeczeństwo”, Warszawa, PWN (s.203).
Baehr 1980:30 w Tamże.
Kuczyńska Alicja Op.cit (s.95).
Kuczyńska Alicja Op.cit (s.95).
Arcimowicz Krzysztof Op.cit (s.78).
Źródło: http://pl.wikipedia.org
Źródło: http://pl.wikipedia.org
Mandal Eugenia Op.cit (s.76).
2